Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Een kangoeroe heeft in de buurt van Melbourne een hond proberen te verdrinken. Het baasje van de hond probeerde zijn viervoeter te redden en werd daarbij zelf door de kangoeroe verwond.
De 49-jarige Cris Rickard was met zijn hond Rocky in de buurt van zijn huis aan het wandelen, toen ze het pad kruisten van een kangoeroe die bij een meer in het gras lag te slapen. De hond en de 1,5 meter grote kangoeroe raakten begonnen meteen met elkaar te vechten en belandden in het water. De kangoeroe hield Rocky met zijn voorpoten zowat 20 seconden onder water.
Rickard wist uiteindelijk zijn hond uit zijn benarde situatie te bevrijden, maar raakte daarbij zelf gewond. Hij werd met verwondingen aan zijn gezicht en op zijn borst in het ziekenhuis opgenomen. (bdr)
bron; demorgen.be
22-11-2009
Ga in therapie bij een paard
Ga in therapie bij een paard
Je zorgen en bekommernissen vertellen aan een paard, het lijkt een weggelopen scène uit een tienerboek. Toch is het net dat waar equitherapie, ook wel gekend als paardentherapie, voor staat.
Tijdens de equitherapie wordt er een soort van driehoeksverhouding gecreëerd tussen het paard, de patiënt en de therapeut. De paarden zijn speciaal opgeleid waardoor ze extra gevoelig, meewerkend en sociaal zijn. Meestal is de keuze van het paard al typerend voor het soort patiënt. Het zegt een boel over de wensen en gevoelens die hij of zij koestert.
Daarna volgt er een borstelsessie en een lichte loopsessie. Als summum moet de patiënt zelf in het zadel kruipen. Het paard zal vervolgens wandelen op basis van wat hij van je voelt. Ben je gespannen? Dan zal het paard nooit in een rechte lijn wandelen. Begin je te dagdromen, dan zal het paard stilstaan totdat jij je gedachten op een rij hebt gezet.
De therapeut kijkt ondertussen toe vanaf de zijlijn en schrijft alle handelingen van het paard op. Hierna kan hij of zij een diepgaande analyse van je persoonlijkheid maken. Een soort van psychologische onderzoek dus, zonder dat je er maanden consultaties voor moet ondergaan.
Meer informatie over equitherpaie vind je op de officiële website. Waag je zelf de stap naar paardentherapie? Zorg er dan steeds voor dat de therapeut keurmerken bezit, en dat hij of zij bewijzen van regelmatige bijscholing kan voorleggen.
21-11-2009
Een dagje wandelen in de natuur
Een dagje wandelen in een prachtig gebied tussen natuur, dieren, woningen, water, en ander moois.
Leeuwen doden witte tijger in dierentuin
Leeuwen doden witte tijger in dierentuin
FOTO EPA
In een dierentuin in Tsjechië hebben twee leeuwen een uiterst zeldzame witte tijger gedood nadat ze erin slaagden in de kooi van het beest te komen.
Het incident gebeurde in Liberec Zoo, de enige dierentuin in Tsjechië met witte tijgers.
Verzorgers van de dieren sloegen alarm nadat ze hartverscheurend geschreeuw van de tijger hoorden. Ze konden niet verhinderen dat de leeuwen de witte tijger doodden.
De leeuwen Sultan (14) en Elsa (11) glipten in de kooi van het 17-jarige tijgervrouwtje Isabella door een klapdeur voor verzorgers. De deur is al 12 jaar in gebruik. Nooit eerder deed zich een incident voor.
Witte tijgers zijn het product van een genetische afwijking. In de vrije natuur hebben ze het moeilijk om te overleven omdat ze met hun witte kleur opvallen in hun omgeving en daardoor moeilijk prooien kunnen vangen.
Na de dood van de tijger leven nog drie witte tijgers in de dierentuin. Onder hen de dochter van Isabella.
bron; ad.nl
20-11-2009
Giraffen hebben superhart
Giraffen hebben superhart
De buitengewone vorm van een giraf heeft wetenschappers al veel vragen bezorgd. Hoe slagen de dieren er in om bloed in hun hoofd te krijgen, dat twee meter van het hart verwijderd is?
Het hart moet de druk van de hoeveelheid bloed in de lange nek aankunnen en bovendien de neerwaartse druk die de zwaartekracht uitoefent, overkomen.
"Het hart is feitelijk best klein. Kleiner dan je zou verwachten in dieren van die omvang. De wanden van het hart zijn echter zeer dik", zegt professor Graham Mitchell van het Centre of Wildlife Studies in het Zuid-Afrikaanse Onderstepoort. "Dat kleine hart is echter zeer krachtig en zorgt voor een hoge bloeddruk."
De wanden van de aderen worden bovendien dikker naarmate de giraf ouder wordt en de nek groeit. Dit voorkomt het scheuren van de aderen wanneer de druk toeneemt.
Voordelen
De reden voor de lange nek heeft wellicht te maken met de resem voordelen die er aan verbonden zijn, zoals grazen van vegetatie waar andere dieren niet aan kunnen, het regelen van de lichaamstemperatuur en een grotere waakzaamheid.
bron; gva.be
Rog met uitsterven bedreigd door naamsverwarring
Rog met uitsterven bedreigd door naamsverwarring
Zoetwater Rog foto; world.mongabay.com
Een Europese roggensoort is met uitsterven bedreigd omdat het dier tientallen jaren met een andere soort is verward. Hierdoor wordt de rog al jarenlang overbevist. Dat blijkt uit een Frans onderzoek waarvan de resultaten woensdag zijn gepubliceerd.
Twee verschillende roggensoorten zijn met elkaar verward en kregen beide de naam Dipturus batis, zo meldt het Franse Muséum national d'histoire naturelle. Een team wetenschappers van het zeebiologisch onderzoekscentrum in het Franse Concarneau ontdekte de vergissing.
Moleculaire en anatomische analyses en onderzoek naar de levenswijze van de dieren toonde aan dat achter de noemer Dipturus batis twee roggensoorten schuilgaan. Ze zijn voorlopig aangeduid als Dipturus flossada en Dipturus intermedia.
Dipturus intermedia is zeer kwetsbaar voor overbevissing, want het dier is pas op een leeftijd van ca. 20 jaar geslachtsrijp en kan 2,5 meter groot worden. De kans dat het dier wordt gevangen voordat het zich heeft kunnen voortplanten, is dan ook zeer groot.
Als niet snel maatregelen worden genomen om de rog te beschermen, zal de vis zeer binnenkort uitsterven, benadrukt het museum.
avb (afp) bron; nieuwsblad.be
19-11-2009
Vijf krokodillen uit oertijd ontdekt in Noord-Afrika
Vijf krokodillen uit oertijd ontdekt in Noord-Afrika
Onderzoeker Paul Sereno.
In de Sahara hebben Amerikaanse wetenschappers de fossiele resten van krokodillen met slagtanden en eendensnavels uit de tijd van de dinosaurussen ontdekt. Dat staat in het novembernummer van het blad National Geographic.
Drie van de vijf krokosoorten waren tot nu toe onbekend. De tot zeven meter lange reptielen leefden zowat 100 miljoen jaar geleden op het oercontinent Gondwana.
Genaamd naar uitzicht De vondst gebeurde door een team rondom paleontoloog Paul Sereno van de Universiteit van Chicago. De wetenschappers gaven de reptielen een naam op basis van hun 'voorkomen' dat deed denken aan wilde varkens, eenden, ratten, honden en pannenkoeken. De beestjes kregen zodoende schilderachtige namen als 'BoarCroc', 'DuckCroc', 'RatCroc', 'DogCroc' en 'PancakeCroc'. Zij stelden ook een zesde verwante soort voor in het blad. (dpa/eb)
bron; hln.be
Dieren op het spel in Kopenhagen: sneeuwluipaard
Dieren op het spel in Kopenhagen: sneeuwluipaard
Dieren over de hele wereld lopen gevaar als we niks doen tegen global warming. De sneeuwluipaard leeft eenzaam in de gebergten van Centraal-Azië, op een hoogte van 2.000 tot 6.000 meter. Het dier is populair bij jagers omdat de beenderen voor medische doeleinden gebruikt worden en om ze weg te houden van kuddes. De klimaatverandering is niet echt een bedreiging voor de sneeuwluipaarden, maar ze zijn een stille getuige van hoe de 15.000 gletsjers van de Himalaya vliegensvlug smelten.
Die gletsjers leveren momenteel zoet water aan een half miljard personen. Doordat de gletsjers te snel smelten, komt veel water tegelijk naar beneden, waardoor zich grondverschuivingen en overstromingen voordoen. Als er niets verandert, zullen tegen het einde van de 21ste eeuw alle gletsjers in de Himalaya verdwenen zijn. De rivieren zullen opdrogen en voor de lokale bevolking dreigt een ramp. (WWF/gb)
bron; hln.be
18-11-2009
Huiskrekel
Huiskrekel
Huiskrekel illustratie Willem Kolvoort
Vorige week sprak mij tijdens een lezing met als titel 'Het beestje moet een naam hebben' een dame aan die vertelde dat ze stapelgek werd van een krekel, die ergens achter een vloerplint in haar huiskamer zijn liefdesconcerten ten gehore brengt. Romantici worden door het eentonige geluid vaak in verrukking gebracht, maar het geluid kan ook buitengewoon hinderlijk zijn.
Ze heeft de krekel al eens weggevangen en in de achtertuin losgelaten, maar twee dagen later was de muzikant weer thuis. Als we naar de naam van het beestje kijken, heeft buiten de deur zetten ook geen zin. Dat geldt overigens ook voor huismuizen en huisspinnen: de beestjes hebben niet voor niets die naam! Ik heb de waarneemster aangeraden de ruimte, waarin de krekel huist, een paar nachten te verlichten. Misschien dat hij dan ergens anders zijn gezang ten gehore zal brengen.
Naam: Acheta domestica ; huiskrekel, heempje en kriekske
Grootte: 16-20 mm; voorvleugels even lang als achterlijf; opgerolde achtervleugels steken draadvormig onder achterlijf uit
Kleur: groengeel met bruine tekening
Voedsel: organisch afval, broodkruimels
Geluid: een langdurig, eentonig 'krieks-krieks'
Voorkomen: De huiskrekel is een cultuurvolger, die uit het mediterrane gebied komt en is dan ook aangewezen op warme vertrekken zoals verwarmingskelders, keukens en bakkerijen. Hij kan in ons land buiten maar tijdelijk leven.
bron; gelderlander.nl
Antwerpen plant 1.700 nieuwe bomen
Antwerpen plant 1.700 nieuwe bomen
Voor elke boom die de stad Antwerpen op het openbaar domein velt, plant zij een nieuwe. De 'bomenteller' geeft een overzicht van alle gevelde en heraangeplante bomen. Dit najaar plant de stad 1.700 bomen op haar grondgebied.
De stad Antwerpen werkt voortdurend aan een beter straatbeeld. Het vellen van bomen hoort daar soms ook bij. Voor elke boom die de stad op het openbaar domein velt, plant ze een nieuwe boom - waar mogelijk op dezelfde locatie, anders in de onmiddellijk omgeving. Om dit zo goed mogelijk op te volgen, startte de stad op 1 januari 2009 met een 'bomenteller'. De teller houdt bij hoeveel bomen werden geveld en aangeplant.
Vanaf 23 november zal de stad in het komende plantseizoen 1.700 bomen vanuit de stedelijke bomenbank planten, verspreid over alle districten. De nieuw aangeplante bomen worden opgenomen in de bomenteller.
De bomenteller helpt de stad om een gezond evenwicht te bewaren tussen het vellen en heraanplanten van bomen op het openbaar domein. Naast kwantiteit, is echter ook de kwaliteit belangrijk. Gekeken wordt naar welke soorten goed gedijen in de stad. Bij een heraanplant wordt daarom niet elke boom automatisch door een exemplaar van dezelfde soort vervangen. Door een betere inventarisatie wil het bestuur ook gaan naar een meer gerichte opkweek en dus naar de aanplant van hogere plantmaten.
bron; gva.be
Foto's van Joke
Foto's van Joke
Paddenstoelen geven de herfst een kleurtje en vormen graadmeter
Paddenstoelen geven de herfst een kleurtje en vormen graadmeter
Vliegenzwam. foto C. van Tendeloo
In de herfst kleuren bomen en struiken in vele tinten bruin, geel en rood. Maar tijdens een herfstwandeling in de Achterhoekse bossen en natuurgebieden geven vooral paddenstoelen de natuur kleur. Het op naam brengen van paddenstoelen is een specialisme: in Nederland komen maar liefst 4732 soorten voor.
Minder bekend is dat de paddenstoelen ook graadmeter zijn voor de toestand van de natuur. Iedere soort heeft z'n eigen leefgebied en vooral de specialisten onder de paddenstoelen hebben het moeilijk. In de loofbossen gaat het weer beter.
De vliegenzwam is ongetwijfeld de meest bekende paddenstoel. En komt ook bijna overal in Nederland voor: in wegbermen, natuurgebieden en soms zelfs in parken en tuinen. Er zijn meerdere soorten paddenstoelen die niet zo kieskeurig zijn wat betreft de groeiplaats. We komen ze vaak overal tegen.
In Nederland hebben het vooral de specialisten onder de paddenstoelen moeilijk. Dat zijn de soorten die hele speciale leefgebieden of groeiplaatsen hebben. Onderzoek naar deze soorten is lastig, want veel paddenstoelen zijn maar een deel van het jaar te zien en het op naam brengen is veelal een lastig karwei. Ga er maar aanstaan met bijna 5000 paddenstoelensoorten in Nederland.
Uit waarnemingen van lezers blijkt dat het met de paddestoelen van loofbossen goed gaat. Van paddenstoelen op loofbomen of boomstobben werden verscheidene foto's ingestuurd. Ongetwijfeld zal de omzetting van veel naaldbossen naar gevarieerd loofbos een rol spel. Het is opmerkelijk dat paddenstoelenonderzoekers van de Nederlandse Mycologische Vereniging tot de conclusie komen dat paddenstoelen van naaldbossen in Nederland in de toekomst schaarser worden. Het leefgebied van de soorten wordt door beheermaatregelen aanzienlijk verkleind.
In het totaal staan 1619 paddenstoelen op de rode lijst van bedreigde soorten. Beter gaat het met de paddenstoelen die groeien in lanen en de al eerder genoemde loofbossen. In moerassen, graslanden en in de duinen is het aantal bedreigde paddenstoelensoorten in de afgelopen jaren nauwelijks veranderd. Slechter gaat het daarentegen met paddenstoelen in venen en moerassen, in de heidegebieden en de stuifzanden. Hier speelt verdroging en een achteruitgang van de kwaliteit van heidegebieden een belangrijke rol.
Specialisten onder de paddenstoelen die het in de Achterhoek weer voor de wind gaat zijn de paddestoelen die groeien op levende en dode loofbomen. Daartoe behoort de wollige bundelzwam. De soort is op meerdere plaatsen in de Achterhoek gevonden en groeit uitsluitend op populieren, het liefst op een plek waar kort geleden is gezaagd. Populieren zijn ook in de regio op grote schaal aangeplant als windsingels op wat nattere gronden.
bron; gelderlander.nl
Kikkers leren roofdieren herkennen in het ei
Kikkers leren roofdieren herkennen in het ei
Een kikker kan in het ei al leren welke roofdieren later jacht op hem zullen maken
(ANP) Een kikker kan in het ei al leren welke roofdieren later jacht op hem zullen maken en wanneer dat gevaarlijk is. Dat ontdekten Amerikaanse en Canadese wetenschappers, zo meldden zij in het wetenschappelijk tijdschrift Behavioral Ecology and Sociobiology dat vrijdag is verschenen.
De onderzoekers goten water, waarin een salamander had gezwommen samen met gewonde kikkervisjes, in een bak met kikkerdril van houtkikkers. Dat deden ze op verschillende tijden, elke keer met andere hoeveelheden gewonde kikkervisjes. Daardoor leerden de kikkers in het ei op welke tijdstippen de salamanders het gevaarlijkst waren.
Toen de eitjes uitkwamen, bekeken de onderzoekers de reactie van de kikkervisjes op water dat ruikt naar salamander. De uitkomsten waren overduidelijk. Kikkervisjes die eerst actief rondzwommen, lagen ineens enkele minuten doodstil", aldus Maud Ferrari van de Universiteit van Californië. De kikkervisjes reageerden het heftigst op tijdstippen waarop ze eerder veel gewonde soortgenoten hadden geroken.
Eerder was al bewezen dat amfibiën en muggen in het larvenstadium en vissen hun roofdieren zouden kunnen leren herkennen. Het is volgens Ferrari voor het eerst dat ook blijkt dat embryos dat kunnen leren.
bron; refdag.nl
17-11-2009
Het is niet koud genoeg voor de rendieren van de kerstman
Het is niet koud genoeg voor de rendieren van de kerstman
De kerstman dreigt zijn slee binnenkort te moeten laten staan, want de rendieren in Lapland beginnen de gevolgen van de klimaatverandering nu ook te ondervinden. De temperaturen in november zijn verrassend mild in het noorden van Scandinavië. Op vele plaatsen is het zelfs nog wachten op het gebruikelijke sneeuwtapijt.
In het noorden van Noorwegen en Finland, nabij de grens met Rusland, zijn de rendieren baas. De dieren verschijnen er zelfs regelmatig in het midden van de weg. En in de winter trekken ze de slee van de kerstman, die even buiten het Finse Rovaniemi woont. Maar het paradijs dreigt te verdwijnen, want ook Lapland krijgt te maken met de opwarming van het klimaat. Het is er half november nog steeds wachten op de barre winterkou. Met temperaturen die zelfs nog boven het vriespunt uitkomen, is het er ongewoon zacht.
Sami Door de hogere temperatuur vinden de rendieren minder gemakkelijk voedsel en de opkomende industrie pikt grote delen van hun land in. De sneeuw bevriest in combinatie met regen en daardoor kunnen de dieren maar moeilijk bij het mos dat ze eten. Dat is een ramp voor de Sami, de oorspronkelijke inwoners van Lapland. Voor minderheid van deze bevolkingsgroep zijn rendieren nog hun enige bron van inkomsten. "Het zit in mijn bloed. Ik hoop dat mijn zonen het ooit van me zullen overnemen", zegt herder Jan Egil Trasti.
Sneller Trasti geeft toe dat hij geen wetenschapper is, maar hij merkt de laatste jaren wel dat het poolgebied hard getroffen wordt door de opwarming van het klimaat. Daardoor valt de sneeuw op natte in plaats van op droge grond en die omstandigheden zijn lastig voor grazende rendieren. In september toonde een studie nog aan dat de noordpool drie keer sneller opwarmt dan de rest van de wereld. Sinds 2000 ligt de temperatuur in dit gebied in de zomer ongeveer 1,4°C boven het normale niveau.
Droge gebieden De Sami moeten hun rendieren daarom naar drogere gebieden leiden. "Het natte ijs tussen het mos komt in hun maag terecht en zo kunnen ze hun voedsel niet verteren", zegt Trasti. In Noorwegen volgen herders hun rendieren met de auto, maar in Rusland doen ze het nog op de traditionele manier met de slee. De opkomst van de industrie maakt het er niet eenvoudiger op. Er wordt immers geen rekening gehouden met de wensen van de Sami.
Aanpassing "Voor mij betekent een Sami zijn dat ik rendieren hou", zegt Trasti. Hij spreekt zelf geen Sami meer omdat zijn ouders die taal op school niet mochten gebruiken. Het mag volgens specialist Jonathan Colman een wonder heten dat er nog steeds rendieren bestaan, want deze dieren kunnen zich in grote mate aanpassen aan een nieuw klimaat. "Anders zouden er nu al geen rendieren meer leven", zegt hij. De kerstman is gewaarschuwd. (gb)
bron; hln.be
Verlaging quota op vangst van tonijn is onvoldoende
"Verlaging quota op vangst van tonijn is onvoldoende"
Ecologische organisaties protesteren tegen de ontoereikende verlaging van de quota op tonijnvangst die vastgelegd werden door een intergouvernementele organisatie. Deze soort, die zeer gegeerd is voor het maken van sushi, is volgens hen met uitsterven bedreigd.
Geen einde tonijnvangst "Na tien dagen van vergaderen heeft de Internationale Commissie voor het behoud van tonijn in de Atlantische Oceaan (CICTA) geweigerd een einde te stellen aan het bevissen van tonijn in de Atlantische Oceaan", betreurt de Amerikaanse organisatie Pew Environment Group in een mededeling. "De CICTA stelt zich tevreden met het verlagen van de quota tot 13.500 ton voor tonijn", voegt ze eraan toe.
Overbevissing Het afgelopen jaar had de instantie die er op wereldschaal voor bevoegd is de soort in stand te houden een quotum van 19.950 ton voor 2010 opgelegd voor deze zeer gegeerde vis die het slachtoffer is van chronische overbevissing.
Bedreigde diersoort In juli stelde Monaco voor om tonijn op te nemen in de lijst van de meest bedreigde diersoorten. Daarbij argumenteerde men dat twee derde van de tonijn in de Middellandse Zee verdwenen is tussen 1957 en 2007, en 82% in de westelijke Atlantische Oceaan tussen 1970 en 2007.
(belga/vsv) bron; hln.be
16-11-2009
Land van Crocodile Hunter Steve Irwin is dierenkerkhof
Land van Crocodile Hunter Steve Irwin is dierenkerkhof
De eigenaars van het Steve Irwin Wildlife Reserve, het gebied waar 'Crocodile Hunter' Steve Irwin begraven zou liggen, krijgen hevige kritiek te slikken na een bosbrand. Ze zouden de gronden niet goed beheerd hebben zodat de brand zware schade kon aanrichten.
Terri Irwin, de weduwe van de presentator van het programma 'Crocodile Hunter', kreeg het land van de Australische overheid. Volgens een buurvrouw had ze meer kunnen doen om de brand te beperken. Het natuurgebied is volgens de buurvrouw in een dierenkerkhof veranderd. Veel van de overleden dieren zijn een bedreigde diersoort waarvoor Steve Irwin vroeger campagne voerde.
Irwin werd wereldberoemd door de roekeloze manier waarop hij gevaarlijke dieren benaderde. Dat werd hem drie jaar geleden fataal toen hij gestoken werd door een pijlstaartrog. (gb)
bron; hln.be
Peperdure reuzenkat sterft voor baasje haar kan vastpakken
Peperdure reuzenkat sterft voor baasje haar kan vastpakken
Een asherakat.
Dierenverdriet in Nederland: Shin-Chan is overleden zonder dat haar baasje haar heeft kunnen aaien, verzorgen of verwennen. Dat schrijft De Telegraaf op haar website. De kat was een zogenaamde ashera-kat, of een een zeldzame kruising tussen een serval en een Aziatische luipaardkat.
Geheime locatie Eigenaar Jeffrey Borrenberg kocht de kat twee jaar geleden in Amerika voor zo'n 30.000 euro. Bij aankomst in Nederland werd de kat onmiddellijk door de Nederlandse justitie in beslag genomen en vastgehouden op een geheime locatie.
Borrenberg vocht de in beslag name aan, zonder resultaat. Zijn advocaten hebben alvast een aanvraag ingediend om zelf een sectie op het dier te verrichten. Of dat wordt toegestaan, is nog niet bekend.
Wantrouwen Omdat de doodsoorzaak nog onbekend is, zal Jusitie ook zelf een sectie laten uitvoeren. Maar daar heeft Borrenberg geen vertrouwen in. "We hebben nooit geweten waar Shin-Chan werd vastgehouden, en we weten dus ook niet of er goed voor haar werd gezorgd. Dit is waar we voor vreesden. Wie zegt dat het geen truc is om op een gemakkelijke manier van het hele gedoe af te komen?", zegt een aangeslagen Borrenberg aan De Telegraaf.
De Eindhovenaar wil hoe dan ook iemand aansprakelijk stellen voor de dood van zijn peperdure huisdier. "Dit verhaal gaat een enorm staartje krijgen", zo waarschuwt hij nog.
(edp)bron; demorgen.be
15-11-2009
'Elke vijf minuten albatros dood in visnet'
'Elke vijf minuten albatros dood in visnet'
Britse wetenschappers beweren dat er om de vijf minuten een albatros sterft die vastgeraakt is in een visnet. Zij willen op de visserijconventie die vandaag plaatsvindt in Brazilië aandacht vragen voor deze enorme zeevogels. Dat meldt de Britse nieuwssite The Guardian.
"Albatrossen, en andere zeevogels, zullen uitsterven als de traditionele visserij niet snel reageert." Volgens de milieuorganisatie BirdLife International lopen 37 soorten zeevogels een risico, 18 van hen zijn werkelijk met uitsterven bedreigd.
Vandaag komen verschillende visserij-organisaties en wetenschappers samen in Brazilië om de visserijquota's van tonijn en zwaardvis in de Atlantische oceaan en de Middenlandse zee te bepalen. BirdLife wil ervoor zorgen dat er op die bijeenkomst ook gesproken wordt over maatregels om de albatros te beschermen.
"Eén dode per vijf minuten maakt van de albatros de meest bedreigde vogel ter wereld", zegt albatrosexpert Cleo Small. "Het ergste is dat de technologie om deze doden te vermijden bestaat, maar niet gebruikt wordt. Hun dood is dus onnodig."
Volgens Small is het grootste probleem dat de albatrossen het aas van de vishaken proberen te stelen. "Zij raken dan vast aan de haak en verdrinken. De kadavers van deze vogels aan de vislijnen zijn telkens weer een akelige herinnering aan de grote hoeveelheid zeevogels die elke dag, elk jaar sterft."
bron; ad.nl
14-11-2009
Boete voor Ouwehands Dierenpark
Boete voor Ouwehands Dierenpark
De Afrikaanse olifanten in Ouwehands Dierenpark. FOTO ANP
Ouwehands Dierenpark in Rhenen moet een boete van 40.000 euro betalen wegens het overtreden van de Flora- en Faunawet. Dat meldt het Openbaar Ministerie (OM) vrijdag.
De dierentuin haalde in 2006 twee Afrikaanse olifanten naar Nederland waarvan de papieren bij aankomst niet bleken te kloppen. De olifanten hadden onjuiste papieren van het zogeheten CITES-bureau, dat de internationale handel in bedreigde planten en dieren regelt. Ze waren daardoor illegaal ingevoerd.
Ouwehands maakte zelf melding van het incident en heeft de dieren inmiddels gelegaliseerd. Het OM acht het dierenpark toch schuldig aan de overtreding van de Flora- en Faunawet en is met het park een betaling van 40.000 euro overeengekomen. (ANP)
bron; ad.nl
Blue Mountains National Park
Blue Mountains National Park
Blue Mountains National Park
Meer dan drie miljoen mensen bezoeken elk jaar het Blue Mountains National Park vlakbij Sydney in de Australische provincie New South Wales. De Blue Mountains bieden dan ook een uitstekend alternatief voor het drukke stadsleven in Sydney.
Rotsen die in een blauwe waas in elkaar overgaan, kunstig gevormd zandsteen, schijnbaar eindeloze eucalyptusbossen die zich aan kale bergflanken vastklampen, beangstigend diepe kloven en krachtig neerstortende watervallen, ... Het landschap van de Blue Mountains in het zuiden van Australië laat je niet meer los.
Het Blue Mountains National Park staat algemeen bekend als één van de mooiste "bushwalking" gebieden ter wereld. De ene bezoeker leeft zich uit door te wandelen of te fietsen langs de kliffen en de valleien, terwijl de andere urenlang tuurt naar het zich verheffende landschap dat soms meer dan 1.000 meter boven de zeespiegel uitsteekt.
In 1788 kregen de Blue Mountains de oorspronkelijke namen "Carmarthen Hills" en "Landsdowne Hills", maar al snel werd duidelijk dat "Blue Mountains" een veel betere benaming voor het populaire park was.
De typisch blauwe damp die constant in het gebied hangt, is afkomstig van de olie die door de aanwezige inheemse eucalyptusbomen wordt afgegeven. De minuscule oliedruppeltjes in de atmosfeer weerspiegelen, in combinatie met stofpartikels en waterdamp, enkel de blauwe kleur van het lichtspectrum.
Het gebied van de Blue Mountains heeft ongeveer 74.000 inwoners. De belangrijkste steden zijn Glenbrook, Springwood, Wentworth Falls, Leura, Blackheath, Mount Victoria en vooral Katoomba, de uitvalsbasis voor de meeste toeristen.
Het park maakt deel uit van het Greater Blue Mountains World Heritage Area en grenst aan het Wollemi National Park en het Kanangra-Boyd National Park
bron; knackweekend.rnews.be
13-11-2009
Wetenschappers gaan koraal invriezen want
Wetenschappers gaan koraal invriezen want "riffen vallen toch niet meer te redden"
Op een meeting in de Deense hoofdstad Kopenhagen van Globe hebben parlementariërs van 's werelds 16 belangrijkste economieën naar data van marinebiologen en klimaatwetenschappers gekeken en zijn tot de conclusie gekomen dat zelfs een klimaatakkoord de koraalriffen niet meer zal kunnen redden.
Koraalriffen bedekken amper 0,25 procent van de oceaanbodems, maar huisvesten wel 25 procent van al het leven in de oceaan. Ze zijn de meest biodiverse plaatsen op onze planeet: nergens wonen meer en zoveel verschillende dieren. De jongste 35 jaar is sowieso al 25 procent van de koraalriffen verdwenen door destructieve vismethodes (ondermeer met dynamiet en cyanide) en door ongecontroleerd toerisme.
Om de koraalriffen te redden, mag het CO2-gehalte in onze atmosfeer immers niet hoger liggen dan 350 deeltjes per miljoen (ppm). Zelfs de meest drastische voorstellen die op tafel liggen voor de grote klimaatconferentie in Kopenhagen in december, voorzien 450 ppm.
Het belang van koraalriffen valt niet te onderschatten. Wat voor de meeste mensen een toeristische attractie is die amper 0,25 procent van de oceaanbodem bedekt, is in feite de voornaamste bron van eten, inkomen en bescherming tegen stormvloeden voor ongeveer 500 miljoen mensen. Bijkomend probleem: als koraalriffen verdwijnen, stort de hele voedselpiramide van de oceanen in en betekent dat tout court het einde van alle commerciële visvangst.
Eén hectare koraalrif brengt vandaag de dag 1,2 miljoen euro per jaar op. Daarin niet alleen geld uit toerisme en duurzame visvangst, maar ook bijvoorbeeld geld dat de farma- en medische industrie uit de rijkdom van riffen haalt. Nogal wat revolutionaire geneesmiddelen die de jongste jaren op de markt kwamen, zijn te danken aan research in koraalriffen.
Het ziet er zo slecht uit voor het voortbestaan van koraalriffen dat wetenschappers gaan beginnen om stalen in te vriezen in vloeibaar stikstof zodat ze bewaard blijven voor de toekomst. Zo zouden ze opnieuw in de zee gezet kunnen worden mocht het CO2-gehalte in onze atmosfeer ooit zou dalen (en bijgevolg de zeeën minder zuur en minder warm zijn).
"Einde: 2060" De verwachting nu is dat koraalriffen 2060 niet zullen halen. Dat lijkt in eerste instantie bijzonder slecht nieuws voor duikers en toeristen, maar de gevolgen zijn enorm voor iedereen: als koraalriffen verdwijnen, stort de hele voedselpiramide van de oceanen in en betekent dat tout court het einde van alle commerciële visvangst. Bleaching Koralen zijn uiterst vatbaar voor klimaatverandering. Opwarming leidt tot het verzuren van zeewater, en dat veroorzaakt dan verbleking van koraal (bleaching) en vaak ook tot dood van koraal, door het afsterven van Zooxanthellen. Zoöxantellen zijn de kleine eencellige algsoorten die in symbiose met koralen leven. Zij zijn het die koralen ondermeer hun mooie kleuren geven.
Het Groot Barrièrerif werd bijvoorbeeld in 1998 en 2002 al slachtoffer van zo'n 'bleaching event' doordat het water te warm werd. Op sommige plaatsen stierf daardoor 90 procent van het koraal. De overige 10 procent heeft ongeveer 15 à 20 jaar nodig om zich volledig te herstellen.
Tragere groei Broeikasgassen hebben nog een ander nefast effect op koraalriffen. De toename van CO2 in onze atmosfeer vertraagt de snelheid waarmee koraal kalk uit zeewater opneemt, waardoor ze (nog) trager groeien.
500 miljoen mensen leven dankzij koraalriffen Het belang van koraalriffen valt niet te onderschatten. Wat voor de meeste mensen een toeristische attractie is die amper 0,25 procent van de oceaanbodem bedekt, is in feite de voornaamste bron van eten, inkomen en bescherming tegen stormvloeden voor ongeveer 500 miljoen mensen. Bijkomend probleem: als koraalriffen verdwijnen, stort de hele voedselpiramide van de oceanen in en betekent dat tout court het einde van alle commerciële visvangst.
Eén hectare brengt meer dan miljoen op per jaar Pavan Sukhdev, een econoom die werkt bij het Environment Programme's World Conservation Monitoring Centre van de VN in Cambridge, rekende uit wat koraalriffen voor onze economie betekenen. In het rapport The Economics of Ecosystems and Biodiversity rekent de man uit dat indien koraalriffen verdwijnen dat ons 160 miljard per jaar gaat kosten aan ondermeer extra bescherming die moet aangelegd worden om kustgebieden te vrijwaren van overstromingsrampen.
Eén hectare koraalrif brengt vandaag de dag 1,2 miljoen euro per jaar op volgens de studie. Daarin niet alleen geld uit toerisme en duurzame visvangst, maar ook bijvoorbeeld geld dat de farma- en medische industrie uit de rijkdom van riffen haalt. Nogal wat revolutionaire geneesmiddelen die de jongste jaren op de markt kwamen, zijn te danken aan research in koraalriffen.
Niet eerste keer Uit geologisch onderzoek weten we dat de koraalriffen op onze planeet al verschillende keren verdwenen zijn, en dat dat gebeurde in periodes van opwarming en/of met hoge CO2-gehaltes. Soms verdwenen ze voor enkele duizenden jaren, soms voor miljoenen jaren. De jongste 30 miljoen jaar gebeurde dat twee keer, de laatste keer ongeveer een miljoen jaar geleden. (mvl)
bron; hln.be
Lieve Bezoeker Om het openen van het gastenboek voor iedereen gemakkelijk te houden worden te grote Plaatjes en of Buttons verwijderd.
