Ik heb ooit eens aan iemand gevraagd: "Wat heb je het liefste: een Reine Maagd of een Wulpse Non?". Hij wist het niet, of hij wou het me niet zeggen. Misschien wou ie ze allebei tegelijk wel hebben. Of ook nog een Onbevlekte Ontvangenis erbij, of een Betrapte Weduwe?... Lezer, het gaat hier niet over oneerbare voorstellen hoor, of om louche uitnodigingen, maar om heerlijke biertjes met een voortreffelijke naam.

Dat komt ervan als het zonnetje te lang op je bolletje schijnt, dan komt er niets zinnigs meer uit je pen. Vanmorgen al waarschuwde mijn muze me voor oververhitting en andere gevaarlijke toestanden die me vandaag zouden beletten om een fatsoenlijk stukje proza te schrijven... Het zal voor morgen zijn...

Om te beginnen gooide de muze vanochtend heel vroeg de beddelakens van me weg, sleurde me genadeloos uit bed, richting pc, om me aan het werk te zetten, om te experimenteren met youtube. Zij bekommerde zich niet om mijn normale ochtendlijke behoeften, neen, een muze is een vaag onmenselijk wezen dat je dringend dwingt om alles aan de kant te gooien en om te schrijven, om je pc een goede beurt te geven, je hebt niet eens de tijd om je gedachten te ordenen, ook niet de tijd om naar buiten te kijken naar de benevelde wolken waarachter het zonnetje zich een weg probeert te banen naar ons aards tranendal.

Na een heftige stoeipartij met mijn muze, besloot ik haar op te sluiten in de garage. In de garage, omdat ik geen kolenhok heb. Oef, eindelijk wat rust... De hele dag  heb ik van het zonnetje genoten, van het herfstwindje en van de gele blaadjes die me beloofden dat ze weer groen zouden worden in het volgende voorjaar. Als de zon straks niet meer wil schijnen, gaat ze uitrusten achter de bomen om haar ondergang voor te bereiden.

Nu hoor ik gebonk tegen de garagepoort. Het is de muze die mij absoluut wil spreken. "Jij hebt alleen maar een narcistische verhouding met jezelf, als ik niet meer bij je mag zijn, verlaat ik je voorgoed. Ik geef je nog één kans! Ga aan de slag met youtube!"... Haar laatste woorden stierven weg en toen verdween ze... Maar ik weet zeker dat ze d'er morgen weer is...