In diagonale vogelvlucht ving ik gisteravond flarden op van De Afspraak op Canvas. Uiteraard ging het over corona. Over de 'langdurige covid', oftewel 'long covid' in de volksmond.
Coronapatiënten die na besmetting nog maandenlang worstelen met geheugen- en concentratieproblemen, vermoeidheid en spraakproblemen, lijden aan long covid, zo werd het toch voorgesteld. Om de roep om zich te laten vaccineren luider te doen klinken?
Ann Li (Groen), een Chinees meiske met een zetel in het Vlaams Parlement, richtte een vereniging op van mensen die last hebben van after-covidklachten en ze trok naar Vandenbroucke om long covid te laten erkennen als aandoening. Er wordt dus al voorbarig een link gelegd tussen long covid en besmetting... Zo kunnen alle niet-erkende kwalen teruggebracht worden tot corona. Corona als schuldige van alles wat er voortaan mis zal gaan.
Het mooiste woord in de uitzending vond ik 'hersenmist' of 'brain fog', het heeft iets dromerigs en zweverigs, het klinkt ondefinieerbaar, wazig, ongevaarlijk. Het doet me denken aan hersenschimmen en hersenspinsels. Maar op tv dachten ze er anders over. Ze relateerden hersenmist aan long covid. Alsof er geen andere onderliggende problemen meespelen bij hersenmist. Na een coronabesmetting heeft Het Virus kunnen binnendringen in het brein waar het een en ander in de war stuurt. Met neurologische problemen als gevolg. Hersenmist.
Op een mooie dag vorig najaar schreef ik op m'n blog: "Zou het dan toch waar zijn dat corona de hersenen aantast?" Die vraag stelde ik me naar aanleiding van uitspraken van Van Ranst. Daarom zal ik er met mijn vermoeden misschien niet ver naast zitten?
|