Vandaag een ouderwets verhaaltje over vroeger, de tijd van linkse dwarsliggers en afgoderij van alles wat vreemd was aan onze samenleving.
De komst van Turkse tolken in de CLB's - Ooit was het begonnen met een tijdelijke aanstelling van 1 tolkje. We waren gerust, dat politieke windje zou wel overwaaien. Maar later kwamen ze met meer naar de grote honingpot, en de tijdelijkheid van hun job kreeg een rotsvast karakter... hoe tijdelijker, hoe steviger. Natuurlijk gingen ze ervan naast hun schoentjes lopen, met het neuspuntje in de lucht. Niemand kon hen iets maken, ze waanden zich onschendbaar. Niemand dúrfde hen iets in de weg leggen, uit schrik om racistisch te zijn.
Turkse tolk Gülnür was het lievelingetje van psychopaat Horbert, PMS-baas in de jaren 90. Ze was klein, fijn, fragiel en bedreven in mouwvegen en hielen likken. Zij kreeg nóóit kritiek, nóóit een blaam, maar wel een hele hoop faciliteiten, gunsten en complimentjes. Haar hele gedrag stevende af op die verwennerijtjes. De gewone PMS'ers konden fluiten naar zo'n VIP-behandeling! Tenzij d'r hier of daar eentje in bed dook Met Horbert.
Gülnür ontwikkelde strategieën en verzon slogans om haar bijzondere status binnen het CLB te beschermen. "Dat is mijn werk niet... Daarvoor word ik niet betaald"... Met deze uitspraken lukte het haar om te ontsnappen aan vervelende klussen. Haar Vlaamse collega's zouden die wel klaren voor haar. En we trapten d'r allemaal in, om Sinte-Gülnür terwille te zijn. En nog enkele andere uitsmijters: "Wij moeten de leugentjes van de Turkjes met een korreltje zout nemen, liegen is hun overlevingsstrategie... Wij moeten afwijkend gedrag bij migrantjes tolereren, zij moeten zich nog aanpassen"... Blablabla.
Gülnür hield van dure gesofisticeerde taalprogramma's, sjiek, duur, omslachtig, gebruiksonvriendelijk, dure snobprojecten dus. Ze haalde haar neus op voor goedkoop materiaal dat simpel was in gebruik en interpretatie. Dat was goedkope brol, vond ze. Dus de scholen spendeerden fortuinen aan taalprogramma's die, zo later bleek, parels voor de zwijnen waren!... Migrantenscholen dweepten met Gülnür, ze droegen haar op handen alsof ze het vriendinnetje van Allah was.
Gülnür stimuleerde het behoud van eigen taal en cultuur van allochtone leerlingen. Er was geen sprake van integratiebevordering, en ook niet van Nederlands taalgebruik. Ontelbare illegale huisbezoeken legde ze af, in haar eigen taal, in het Turks. Misschien was dat de bedoeling van overheid en schooldirecties om het bruine volkje zichzelf te laten blijven en zich hier thuis te laten voelen?!
En op de jaarlijkse barbecue, een hoogmis van wereldse zinnelijkheid, stelde ze zich aan met islamitische kapsones door uitsluitend drank en gerechten te nuttigen die accordeerden met haar 'religie'...
|