
Twee inwoners van de migrantenwijk Meulenberg, een Turkenwijk in het Limburgse Houthalen, zijn vrijgesproken voor het verwonden van een politieagent, wegens gebrek aan bewijzen. De vrijspraak stond zaterdag te lezen in een onopvallend berichtje dat de ernst van de feiten, nu zeven jaar geleden, minimaliseert.
Als het woord 'Meulenberg' valt, denken we onwillekeurig aan criminaliteit, aan drugshandel en oorlogszuchtige straatrellen. Meulenberg heeft een slechte reputatie, altijd zo geweest. Het riool- en capuchontuig, waaronder enkele heethoofden, komt zo nu en dan op straat om hun agressie af te reageren op de politie.
Bij straatgevechten in 2013 raakte agent Mario Ghijs uit Lummen levensgevaarlijk gewond toen hij een steen tegen zijn hoofd kreeg. Twee weken lag hij in coma. Een zware invaliditeit heeft hij er aan overgehouden. Hij heeft gehoor- en oogschade en een hersentrauma opgelopen en is nog aan het revalideren. De hoofdrolspeler in de rellen werd niet veel later vrijgelaten.
Eén jaar na de feiten kon de politie nog altijd niet achterhalen wie de steen wiep naar de agent. Het proces tegen de weerspannige familie van de spilfiguur is blijven lopen. De rechtbank kon geen vonnis vellen. Er is nooit echte opheldering gekomen omdat de hoofddader door de clan beschermd werd. Die mannen hebben een krachtige cultuurstructuur die ondoorgrondelijk is voor ons autochtonen.
Nu zijn we zeven jaren verder, zoveel mensen zijn vergeten wat er gebeurd is. Wie maalt er nu nog om die vrijspraak van de stenengooiers? Wat als ze beschuldigd werden van poging tot doodslag? Dan zou er morgen in de Meulenbergse straten weer kermis zijn, nieuwe rellen en opstand tegen de politie.
In Meulenberg zijn allochtonen de baas, en rechters, burgemeester en politie doen alsóf ze de baas zijn en hebben schrik van de Turkse gemeenschap.
|