|
In het directiecomité van de Nationale Bank zetelen allemaal mannen. De laatste vrouw is vertrokken. Zij werd vervangen door Steven Vanackere (CD&V), ongetwijfeld bekwaam voor de job. De benoeming is spontaan verlopen, er werd niet stil gestaan bij hedendaagse gevoeligheden als moet het nu een man of een vrouw zijn. CD&V blijft bij haar haar keuze en wijst op de hypocrisie van Open Vld en N-VA, die voor een vrouw kiezen.
De benoeming van Vanackere weekte heel wat reacties los bij voorstanders van gendergelijkheid in jobs. Zij willen afspiegelingen van de samenleving en meer van die onzin die geen rekening houdt met capaciteiten en bekwaamheden van vrouwelijke kandidaten, omdat het een vrouw moet zijn.
Zij die zo graag een vrouw ergens aan het roer willen hebben, raad ik aan om huisbezoeken af te leggen en vrouwen van achter 't fornuis weg te sleuren om hen meteen te promoveren tot een of ander directielid. Het doet er niet toe of ze geschikt zijn of minder capabel, als 't maar een vrouw is.
Als gender primeert op kwaliteit krijgen we hilarische toestanden op de werkvloer zoals alleen vrouwen die kunnen creëren.
Vrouwelijke directieleden komen 's ochtends te laat op vergaderingen omdat ze eerst hun kindjes moeten wakker schudden om ze daarna naar school te brengen, vaak zonder ontbijt. Tussendoor staakt ze het vergaderen om boodschappen te doen voor het avondeten, en 's avonds vertrekt ze vroeger om haar kindjes weer van school te halen en te helpen met hun huiswerk. 's Nachts moet ze haar kindjes troosten als ze een boze droom beleefden, en daarom meldt ze zich de volgende ochtend ziek. En het komende half jaar zal ze helemaal afwezig zijn wegens bevallingsverlof... Ach, 't was toch een vrouw.
|
