Geert Bourgeois (N-VA) maakt zich zorgen over het niveau van ons onderwijs: "De slinger is te veel doorgeslagen naar het 'welbevinden' van de leerling. We moeten durven excelleren”.
Excelleren! Eindelijk! En weg met het welbevinden!... Bourgeois maakt brandhout van alle linkse pogingen in 't verleden om leerlingen gelijk te maken, om niemand met kop en schouders te laten uitsteken boven medeleerlingen. Kreten als "Ik ben de beste!" mogen opnieuw klinken. Goed nieuws!
Veel kwaad is geschied in 't verleden, toen consequent kindvriendelijke benaderingen nagestreefd werden in het onderwijs. Het werkte nivellering in de hand. Een afvlakking waarbij de beste leerlingen in 't multiculturele moeras verdronken, en de zwaksten evenzeer nog konden schitteren en erbij hoorden. Slechtpresteerders mochten zich immers niet minderwaardig voelen. Dat was de ongelukkige trend.
Veel te laat komt Geert Bourgeois (N-VA) tot het inzicht dat het onderwijs op 't verkeerde spoor zat, een links spoor waar leerlingen zich goed in hun vel moeten voelen om goed te kunnen presteren, een betuttelend onderwijsbeleid dat van leerlingen watjes maakt die nergens weerstand tegen kunnen bieden, die zich wellnessgevoelig wentelen in een roes van zelfgenoegzaamheid, en niet geneigd zijn om in actie te schieten, om te presteren in de klas. Waarom zouden ze uit de gelukzalige baarmoeder komen om in de harde wereld te moeten knokken?
Over het welbevinden van leerlingen heb ik al meer geschreven, maar nu was ik al begonnen met alles nog eens opnieuw te vertellen. En ik ga gewoon door.
Een algeheel gevoel van tevredenheid en welbehagen werkt verlammend op prestatiedrang en competitiedrang, op weerbaarheid en vechtlust. Het leidt tot lui, loom en laks gedrag zonder gezonde nieuwsgierigheid naar nieuwe ontwikkelingen. Veerkracht en leergierigheid worden aangetast. Wat wél nodig is om goed te presteren is streberigheid, wedijver, competitie, stress, spanningen... Zelfs gevoelens van minderwaardigheid zetten aan om te scoren!
|