De tv-commentaren over de woonbeurs 'Batibouw' waren erg kritisch. Wij, egoïstelingen, nemen teveel ruimte in beslag. We wonen te groot. We denken alleen aan onszelf en niet aan onze nieuwe medeburgers die een plekje in ons midden verdienen na een helse overtocht in een wrakkerig zeilbootje.

Er is te weinig plaats voor uit de kluiten gewassen vluchtelingengezinnen met hele slierten nakomelingetjes. De nieuwe indringers hebben allemaal onderdak nodig en dat kan niet als wij in een groot huis met grote tuin blijven wonen.

Al jaren worden we om de oren geslagen met 'kleiner wonen'. Elke gelegenheid wordt benut om ons een schuldgevoel aan te smeren omdat we te groot wonen en alles voor onszelf houden.

Wij moeten dus kleiner wonen. Wij moeten anders gaan wonen. Met minder ruimte. Individuele verzuchtingen zijn niet meer van toepassing, maar wel collectieve noden die ingewilligd moeten worden door kleiner te gaan wonen. Onze ruimtes moeten genereus gedeeld worden met nieuwe mensen die een andere taal spreken en die ons serene leven komen verstoren. Onze voordeur moet wagenwijd openstaan voor wildvreemd tuig. Een vluchteling in huis nemen, een illegaal als buurman, samenwonen met andere gezinnen... Wij moeten ons gul hart wijd openstellen voor alles wat hier ons grondgebied is komen bezetten en meesnoept van onze verworvenheden en bezittingen.    

Wij worden belaagd als individu. Ons persoonlijke leven komt in gevaar. Wij worden het slachtoffer van open grenzen langswaar hele karavanen avonturiers en opportunisten ons land zijn binnengekomen. Hoe groot zou het huis van Liesbeth Homans (N-VA) zijn?