't Is een poos geleden dat ik nog in m'n stamcafé kwam. De sfeer van weleer was er niet meer. En op den toog lagen zoals altijd de linkse leugengazetten en kermisgazetjes. Om de klanten te drogeren. Ook steeds dezelfde zeur- en zaagmuziek. Cafébazin Bertie blies geen nieuw leven meer in hare brouwerij. Klanten bleven weg. Ook geen hapkes meer te krijgen en zo. Geen kaarsjes meer op tafel. Geen nootjes meer bij het biertje. Schraal en kaal. 'k Zal m'n gasten uit Antwerpen toch maar op een ander plekje welkom gaan heten.

Om Bertie te plagen ben 'k vandaag nog eens gaan vragen naar een biertje dat ze onmogelijk in huis kon hebben. Plezant om haar zo te kunnen treiteren. Ach, met mijn slecht karakter is dat niet zo moeilijk.

De warme zonnestralen van vanmiddag deden me smelten en smachten van goesting in een schuimende pint. En zo kwam het dat ik een Vals Paterke bestelde om mijnen dorst van vandaag te lessen. 'Vals Paterke' is de naam van een lekker Vlaams biertje. Neen, niet 't Schijnheilig Paterke van Hasselt, da's een ander geval, maar een onvervalst Vals Paterke van de brouwerij 't Drankorgel. Het Drankorgel! Ga met zone naam door 't leven, en dan nog wel met een knipoog naar 't Schijnheilig Paterke van Hasselt. Hebben ze'm eindelijk uit 't kanaal kunnen opvissen?