Nu heb ik een raar verhaal gelezen over KU Leuven.
In opdracht van onderwijsminister Crevits gingen onderzoekers na welke buitenschoolse hulp ouders zoeken als hun kinderen psychologische of leerproblemen hebben.
En dan volgen alleen maar cijfers over logopedisten. Conclusie van het onderzoek: ouders sturen hun kinderen 65 procent vaker naar de logopedist dan vijftien jaar geleden, vooral bij leer- of taalproblemen.
KU Leuven maakt reclame voor logopedisten? En wiskunde en wetenschappen?
Karine Verschueren (KU Leuven), coördinator van het onderzoek en hoogleraar in de schoolpsychologie, zegt dat ouders succesvolle kinderen willen, en als het niet goed gaat op school willen ze er alles aan doen om stoornissen weg te werken... Zeg Karine Verschueren, en waarom kiezen de ouders dan uitgerekend voor logopedie dat al een twijfelachtige reputatie heeft in onderwijsmiddens?
Het is onwaarschijnlijk dat multiculturele en concentratiescholen opgenomen zijn in het Leuvense onderzoek, omdat allochtone ouders en leerlingen minder ambitieus zijn. Daarover heb ik al eerder geschreven.
Ik heb de indruk dat het onderzoek eenzijdig gevoerd is in witte scholen waar prestatie-eisen gesteld worden en waar kinderen en ouders nog streberig zijn. Niet zo in een doorsnee school waar de competitiedrift afgezwakt is en waar leerlingen geïndoctrineerd worden door het 'iedereen-gelijk'-principe.
Kijk maar naar de palmares van athenea en lycea, waarin leerlingen alfabetisch opgesomd worden, en niet volgens behaalde punten. Zo kan niemand met kop en schouders boven een ander uitsteken. Elkaar overtroeven en de loef afsteken mag blijkbaar niet. Gezonde concurrentie wordt kapotgemaakt door de kloof te willen dichten tussen goede en zwakke leerlingen. Kreten van zelfverheerlijking "Ik ben de slimste! Ik ben de beste!" worden in de kiem gesmoord...
