Deze kreet komt nog van vroeger (een kwart eeuw geleden), toen ik als eenzame in de woestijn stond te roepen dat migrantenleerlingen met hun brabbeltaaltje de kwaliteit van ons onderwijs aantastten, en dat onze Vlaamse leerlingen bedreigd werden door het lage niveau van hun vreemde klasgenootjes.
Toen ik pleitte voor apart onderwijs voor migrantenleerlingen, kreeg ik de stempel van 'racist', en ze vonden me ook nog een dwarsligger, een rebel, en een zaag.
Bij de uitbouw van multicultureel onderwijs konden ze geen dwarsliggers gebruiken. De multiculturele utopie stond toen nog in de kinderschoenen. Er werd gestreefd naar een sociale mix, een mix waar niemand beter van werd natuurlijk. Het welzijn van onze Vlaamse leerlingen verdween op de achtergrond en op de eerste plaats werd er gewerkt aan de integratie van de vreemde indringers, aan hun taalachterstand en aan hun plaats in onze maatschappij. We zijn met onze liefdadigheid niet ver gekomen. De welvaart in het onderwijs heeft een flinke deuk gekregen...
Zou d'r nu (2015) éindelijk eens iets gaan gebeuren met die anderstaligen in ons onderwijs?
Migrantenleerlingen die thuis een andere taal spreken dan het Nederlands hadden nooit ons onderwijs mogen binnendringen. Ze hebben de kwaliteit van ons onderwijs onherstelbaar beschadigd. Maar vroeger, toen we ons ongenaakbaar en onbedreigd voelden door een kleine minderheid van anderssprekenden, waren we overmoedig en voelden ons geroepen om nieuwkomers barmhartig in ons midden op te nemen, hen te laten voelen dat ze geaccepteerd werden, en hen te helpen met integreren en de Nederlandse taal te leren... Fout!
Het ene taalproject na het andere faalde. Natuurlijk. Ze waren als 'Parels voor de Zwijnen' omdat de allochtone leerlingen zich niet ontvankelijk opstelden. Hun verknochtheid aan de thuistaal was veel te sterk. En altijd had ik het gevoel dat ze onze Nederlandse taal minachtten!...
Nu kunnen we niet luid genoeg schreeuwen: "ONS Onderwijs! ONZE Scholen!"
|