De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
08-02-2024
Schietpartij op de Oxford High School
De Blik van een Satanskind
Slechte kinderen bestaan echt. 'Het Kwade' schuilt in hen. Satanskinderen zijn geboren voor en door Het Kwade. De geest van Satan kruipt door hun bloed en genen, in hun ingewanden en luchtwegen, vereelt hun ziel en schakelt het gevoelsleven uit. Het Kwade nestelt zich in het kleine lichaampje en blijft er levenslang in woekeren. Kwaadaardige duivelskinderen, waartegen diagnoses als autisme, schizofrenie of andere syndromen afschampen, zijn niet vatbaar voor verbetering. Duivelskinderen zijn de pestkoppen van de klas, de schrik van de school, zij treiteren hun omgeving, lachen iedereen uit en vernederen hen. Boze kinderen die als zuigeling in de moederborst bijten, en 's nachts eindeloos huilen... Bezeten door de duivel! Toen hun leven begon, verbleekten alle sterren, en zon en maan verloren de koers van de aarde uit het oog.
Op de foto zien we de 15-jarige Ethan Crumbley die twee jaar geleden bij een schietpartij op de Oxford High School vier mensen doodschoot. Hij is veroordeeld tot levenslang, zonder enige mogelijkheid om vrij te komen.
Eergisteren werd de moeder van Ethan, Jennifer Crumbley, veroordeeld voor voor vier aanklachten van onvrijwillige doodslag nadat haar zoon vier mensen vermoordde. Het is uitzonderlijk dat een ouder veroordeeld wordt voor wandaden van het kind. Maar de omstandigheden waren ook uitzonderlijk. Zij werd verantwoordelijk gesteld voor de moorden die haar zoon op zijn geweten heeft.
Het vuurwapen waarmee Ethan vier tieners doodschoot, was een cadeau van zijn ouders. veel erger was dat moeder Crumbley alarmsignalen van de school genegeerd zou hebben. Herhaalde vragen van haar zoon om geestelijke gezondheidszorg legde ze naast zich neer. Aanklager Marc Kaast over de ouders: "Ze deden niets om de tragedie te kunnen vermijden."
De komende weken zal de rechtbank zich ook buigen over het lot van vader James Crumbley.
Vandaag werd in Sint-Lievens-Houtem de koelbloedige moord op advocate Claudia Van Der Stichelen (foto) gereconstrueerd. De speurders wilden weten wat er precies gebeurd is voor en na de moord. Kroongetuige is de 22-jarige zoon van de advocate. Daarna is het de beurt aan nog enkele andere getuigen.
De schutter is nog altijd spoorloos. Zal de reconstructie voor een doorbraak zorgen in deze geheimzinnige moord? Waarschijnlijk niet.
De dader die de advocate liquideerde op 28 oktober vorig jaar handelde beredeneerd en smeedde een geniaal plan om voorgoed uit de klauwen te blijven van speurders en justitie.
In een eerder blogbericht schreef ik over mijn speculaties omtrent het motief van de dader. Speculeren over een moordzaak is een geliefde bezigheid van mij. Zo kwam ik tot het vermoeden dat de schutter verwikkeld zat in een vechtscheiding; zo eentje waarbij advocaten en rechters altijd partij kiezen voor de scheidende vrouw. Voor haar worden dan gunstige regelingen bepleit qua voogdij, bezoekrecht, co-ouderschap en een alimentatieregeling die de pan uitswingt. De man voelt zich verongelijkt en zijn frustraties stapelen zich op tot er een uitbarsting komt.
Scheidende vrouwen heb ik vroeger gekend als kwebbelwijven die graag de vuile was van hun man buitenhangen, hem in een slecht daglicht stellen. Mannen zijn slechteriken, vrouwen zijn slachtoffers... zo in die stijl.
Laat de speurders eens neuzen tussen de vechtscheidingsdossiers van de vermoorde advocate!
Zaterdag werd het feest gevierd van Genderneutrale Acteerprestaties.
Niet één actrice is in de prijzen gevallen bij de uitreiking van de Ensors, de jaarlijkse Vlaamse film- en tv-prijzen. Sinds twee jaar zijn de prijzen genderneutraal, waardoor er geen aparte Ensors meer zijn voor acteurs en actrices.
Het ziet er naar uit dat Vlaamse actrices terug naar de keuken gestuurd worden om de afwas te mogen doen. Of de vloer te dweilen. of om gewoon huisvrouw te spelen. Dat is het lot van vrouwen die genderneutraal willen concurreren met mannen die ze toch nooit kunnen evenaren.
Dat komt ervan als je als vrouw je inbeeldt dat je begenadigd bent met gelijke mannelijke fysiek, met dezelfde forceballen en met gelijke macho-uitstralingen. Feministische troela's hebben er het moeilijk mee dat ze het niveau van hun mannelijke rivalen niet kunnen halen, een niveau dat te hoog gegrepen is voor een groep zwakbegaafde vrouwen die niet weten waar hun plaats is.
Voor deze vrouwen raad ik aan, als ultieme zelfredding, om ergens een aseksuele cursus te gaan volgen, waar geen onderscheid gemaakt wordt tussen geslachten, waar iedereen gelijk is, waar iedereen gelijke geslachtsorganen heeft, waar hun edele delen, intieme aanhangsels en klokkenspelletjes er allemaal gelijk uitzien.
Niet vergeten: Bij genderneutraliteit blijft kwaliteit, talent en kennis altijd bovendrijven!
In de Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB's) waren dokters werkzaam, maar die zag je haast nooit. De CLB-dokters bekwaamden zich in het vlug afhaspelen van hun medische onderzoeken om dan holderdebolder als een gek en met gierende banden naar hun volgende afspraak te crossen. Time is money, en zo van die zever... CLB-dokters stonden op de personeelslijst, behoorden in theorie bij de teamwerking, maar ze waren er nooit, ze maakten zich onzichtbaar en beperkten zich op geniale wijze tot de verplichte medische onderzoeken van de leerlingen. De kinderen voelden instinctief aan dat ze voor een praatje niet bij de dokter terecht konden, de dokter legde iedereen het zwijgen op, iedereen moest klakkeloos zijn instructies volgen. Geen tegenspraak, geen discussie, geen vragen stellen, niets.
Voor allochtone leerlingen deden de schoolartsen wel een extra inspanning : op frommelbriefjes attesten schrijven om onwettige afwezigheden om te toveren in legale afwezigheden. Tot deze foefelextraatjes waren ze wel nog bereid.
Ik heb vroeger zelf eens kennis mogen maken met het slechte karakter van een schoolarts. Dokter Kelchtermans van Heusden-Zolder, weet je nog hoe je me afblafte en afsnauwde, tot ik stilletjes wegkroop? Herinner je me nog? Waarschijnlijk niet, die agressieve en onbeschofte omgangsvorm maakte deel uit van je rotkarakter. Bullebak!
Een ander uiterste was dokter Zhivago. Die man was geen gewone schoolarts meer, die leek gezonden door de engelen uit de hemel. Zijn donkere fonkelende ogen konden dwars door je heen priemen. Hij liep over van de libido, en met zijn fluweelzachte handen streelde hij in het dokterskabinet de rondingen van zijn minnares, zijn vriendin, zijn geliefde... Het kostbaarste bezit van dokter Zhivago was zijn penis van puur goud, een gouden penis! En in zijn sperma zwommen glinsterende diamantjes. Piepkleine juweeltjes die zijn sperma onschatbaar maakten, die zijn hele liefdeleven op een voetstuk plaatsten. Zijn condoompjes waren van pure zijde, en aan de bovenrand waren ze afgewerkt met vossenpelsjes. Die pelsjes gaven ongemene prikkelingen in de vagina, een buitenaards orgasme volgde, en dan nog één, en dan nog één... De vossenpelsjes van de dokter!
Hoe ik dat allemaal weet? Wel, van horen zeggen natuurlijk. Babette en Barbarella, twee frivole verpleegstertjes, hebben mij over hun liefdesavonturen met dokter Zhivago in geuren en kleuren verteld. Babette en Barbarella, twee hartsvriendinnen, waar geen speld tussen te krijgen was, behalve dokter Zhivago, die was in staat om tussen die twee in te komen. Om zijn erotische verzuchtingen een uitlaatklep te geven, om zijn exclusieve verlangens te bevredigen. En iedereen was gelukkig...
Blognostalgie... Vroeger, lang geleden, in de prehistorische tijd van mijn blogbestaan, schreef ik een stukje over de liefdevolle opvang van illegalen in ons land, opvang in turtelhuisjes en terugkeerhuisjes.
***
Zonder papieren besta je niet, ben je niet legaal, is je aanwezigheid hier onwettig en ben je strafbaar.
Toch zijn er krampachtige pogingen van de overheid om het de illegalen naar hun zin te maken, om hen een thuisgevoel te geven, om hen vriendelijk op te vangen in huizen, kazernes, centra, hotels... Menslievendheid en sociaal engagement voor illegalen als wetsovertreders! Onbegrijpelijk is het gedogen van wetteloosheid als het om illegalen gaat.
De massale regularisaties van illegalen van vroeger zijn een mooie blunder om mee te beginnen. Regering Verhofstadt?
Daarna, toen Annemie Krulleboom nog minister was van migratie, kregen we de 'turtelhuisjes', woonunits voor illegale gezinnen met kinderen. Open huizen en appartementen voor illegalen die ONGESTRAFT hun eigen kinderen in een uitzichtloze situatie brachten. Ze kregen nog een huis bovenop hun misdaad. Een idee over de kosten? Twee nieuwe turtelhuisjes kostten 35.000 euro.
Nu is er een nieuw 'Terugkeercentrum voor illegalen' in Holsbeek (januari 2013). Daar mag Maggie De Block van Asiel en Migratie haar illegalen in huisvesten. Het gebouw met 48 kamers kostte 1 miljoen euro, beheerd door de Dienst Vreemdelingenzaken. Er zijn daar begeleiders aangesteld om uitgeprocedeerde asielzoekers de weg naar hun herkomstland opnieuw te laten ontdekken, de weg die ze kwijt zijn, weggewist uit hun geheugen. De begeleiders onderzoeken ook of de illegalen wel écht terug willen naar hun oorsprong. Een onderzoek zonder einde natuurlijk. Want niemand wil terug tenzij er eerst een omhaling gebeurt bij de belastingbetalers. En dan is de kans nog groot dat ze 's anderendaags hier weer opnieuw aanwezig zijn... Voor de volgende omhaling bij de belastingbetaler.
Het terugkeercentrum in Holsbeek is niet nieuw. Eerder al bestonden er vier centra van Fedasil waar 300 (!) terugkeerplaatsen gecreëerd werden, en die zullen blijven bestaan. Lezer, heb je ook de contradictie opgemerkt in het woord 'terugkeercentrum'? Eerst zetten ze illegalen honkvast in een woonst om hen daarna te vragen of ze alstublieft terug willen keren naar hun thuisland?!... Een weg terug die er niet meer bestaat, omdat de turtel- en terugkeerhuisjes zóveel knusser zijn dan hun huisjes waarvan ze komen en waarvoor ze moeten werken. In de turtel- en terugkeerhuisjes hoeven ze niet te werken en krijgen ze alles. Dus waarom terugkeren?
