Een van de meest gevreesde rovers eind 1700 was Lodewijk Bakelandt. Deze rover die zich schuil hield in het Vrijbos te Houthulst pleegde vele roofovervallen op boerderijen alom in de streek, voor de boeren was dit een van de meest gevreesde rovers uit deze tijd. Zon 300 jaar later hebben ze van deze beruchte man een mooie fietsroute gemaakt om en rond Houthulst. Aan de kerk van Houthulst is voldoende parking, wij starten de route echter te Zuidschote aan het Ieperleekanaal. Van hieruit fietst men onmiddellijk langs dit mooie en rustige kanaal op een vrijliggend fietspad tot aan de Iseraboot, aan de brug verlaten we het kanaal en fietsen nu door kleine landelijk wegen, deze houden we aan tot we Klerken bereiken, intussen hebben we al een klimmetje achter de rug. Door Klerken zelf fietsen we niet, net voor het dorp gaan we via een slechte onverharde weg richting Houthulst. Soms kan ik toch niet begrijpen waarom ze de fietsers door zon slechte onverharde wegen sturen, zijn wij nu echt het stront van de weg? Vooraleer we Houthulst bereiken moeten we nog een stevig klimmetje verwerken, maar een heerlijke terras in het dorp aan de kerk doet ons snel dit klimmetje vergeten. Op het terras komt de herbergier een praatje slaan met ons en weet ons te vertellen dat we zeker even naar de Grot van Lourdes moeten fietsen, deze grote die zowat 200m van de route verwijderd is, is zeker de moeite om te bezoeken.
Na dit bezoek fietsen we verder langs de route, hier kan ik toch weerom iets niet begrijpen, Bakelandts schuilplaats was het Vrijbos in Houthulst en de route gaat er niet door. Raar maar waar. Intussen fietsen we naar de oude spoorwegbedding die ons door Langemark brengt, langs deze oude spoorwegbedding is heerlijk fietsen, wanneer we deze verlaten is het even binnendoor tot we weerom het Ieperleekanaal bereiken. We bereiken hier het SAS van Boezinge, aan deze sluis is het een en al rust.
Onlangs las ik ergens dat ze de Kastelenroute in West Vlaanderen een stuk ingekort hadden, dat het prachtige kasteel d Aertrycke er zelfs uitgelaten was. Er rees op dit moment een groot ongeloof bij mij, kasteel d Aertrycke er uit laten op een kastelenroute, dit kan toch niet. Bij het voorbij rijden zag ik idd. geen bordjes meer, tot op een dag ik er terug voorbij kwam met de auto en bordjes zag staan van de Kastelenroute.
Mijn eerste gedacht was direct, dit moet ik nu toch wel eens uitproberen. Zo gezegd zo gedaan, op een mooie namiddag vertrokken aan het kasteel in Aartrijke voor de kastelenroute.
Eens weg zien we ook tegenovergesteld bordjes staan van de Kastelenroute, raar denk ik zo op het eerste moment.
We fietsen rustig verder richting Zedelgem alwaar we aan het militair domein komen, we fietsen nu een eindje op onverhard terrein door het bos, eens dit voorbij gaat de route richting Beisbroek, de route blijft mooi maar ook hetzelfde zoals het vroeger was, door domein Beisbroek fietsen is altijd leuk, na domein Beisbroek gaat de route richting Tillegembos waar de eigenlijke start nog altijd is, het kasteel ligt er schitterend bij, heerlijk om zien.
We fietsen verder langs enkele onverharde wegen door het bos en komen zo uit langs de Lac van Loppem, vroeger een toeristische plaats voor campeerders, surfers en zeilers.
Het volgende bos die er aankomt is Merkemveld met zijn bijhorend kasteel, weerom is het prachtig fietsen op een onverhard pad door dit bos. De route gaat zo verder richting Veldegem.
Vanaf Veldegem gaat de route richting Ruddervoorde, maar eerst moeten we de autosnelweg over via een schitterend afzonderlijk fietspad, aan het kruispunt is het wel goed opletten geblazen, we moeten hier linksaf, het best is ook links te blijven anders moeten we de grote baan 2 keer dwarsen, en het is hier zeer druk.
Eens dit druk punt achter ons ligt, fietsen we richting Ruddervoorde langs rustige en mooi geasfalteerde wegen, de kerk in Ruddervoorde is op zich een bezienswaardigheid, net ervoor gaan we linksaf tegen het verkeer in, geen nood er staat een bord voor de fietsers.
We doen nu een grote boog rond Ruddervoorde langs zalige wegen, ergens onderweg fietsen we voorbij café De Landsman waar de hond trouw in het deurgat de wacht houd.
Wanneer we een tweede keer over de autosnelweg fietsen naderen we stilaan Torhout, tot aan de N32, in deze streek de Torhoutsesteenweg genaamd blijft het leuk fietsen, nog altijd hebben we geen wijziging gezien van de route, eens we die grote baan over zijn en rechtsaf draaien fietsen we nurichting Aartrijke, aha hier is die verandering, vroeger fietsten we rechtdoor naar St Jozef Arbeider en dit hebben ze er nu uit gelaten, waarom weet ik verdomd niet, dit was een mooi stuk fietsen, zelfs een stukje spoorwegbedding zat erin, deze mooie stukken hebben ze er allemaal uitgelaten.
Nu ja we volgen onze weg en komen op kruispunt aan waar we een paar uur eerder ook dit kruispunt gedwarst hebben, nu fietsen we terug naar links via dezelfde weg rechtstreeks naar het kasteel waar we gestart waren.
Vol ongeloof sta ik achteraf naar de kaart te kijken, waarom moet ze nu in godsnaam dit stukje route veranderen, waarom twee keer langs dezelfde weg fietsen die toch 4km lang is, waarom het prachtige stuk langs St Jozef Arbeider en de oude spoorwegbedding eruit laten.
Vragen waarop ik waarschijnlijk nooit een antwoord zal op krijgen.
Bij nazicht op mijn teller heb ik precies 56km staan, wat precies hetzelfde is als vroeger wat ook betekent dat de route niet verkort is.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stan*.
Ik ben een man en woon in HOOGLEDE () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 19/04/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen en vooral muziek voornamelijk Will Tura.
Seniorennet is een boeiend ding
Langs deze weg al vele vrienden leren kennen
Seniorennet zou ik niet meer kunnen missen
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stan*.
