Ieder fietsliefhebber moet zeker de Leiestreek bezoeken met de fiets, een ideale fietsroute is daarvoor de Leiestreekroute. De ideale startplaats is het kerkje van Drongen, vanaf hier kan je de route inpikken en fiets je richting watersportbaan, zo'n 3/4 van de watersportbaan fiets je af om rechtsaf de watersportbaan te verlaten en rondom de blaarmeersen te fietsen langs een schitterend fietspad. Wanneer de blaarmeersen voorbij zijn, fietst men door mooie wijken en rustige wegen richting Deinze. Bij het binnenrijden van Deinze moet men wel even opletten en de bordjes goed in de gaten houden, er staan meerdere bordjes in Deinze van andere routes. De Leiestreekroute loopt volledig door Deinze tot aan de rotonde, hier gaat de route verder langs het afleidingskanaal van de Leie, nog eventjes geduld en uw fietstocht zal beloond worden met een van de prachtigste fietstrajecten van de dag. Nog eventjes langs de drukkere N466, bij het rechtsafdraaien van de grote baan weg, ga je richting Leie, wanneer men het prachtige onverharde fietspad opkomt ziet men rechts een prachtig stuk oude Leie.
toen wij er langzaam voorbij fietsten waande ik mij bij de Witte van Zichem, jongeren waren aan het zwemmen en spelen in dit oude stuk Leie, het was om bij weg te dromen. Bij een rustplaats konden we niets anders dan halt houden en genieten van deze taferelen. Na dit prachtig schouwspel, moesten we verder want er stond nog zoveel moois op het programma. Niet zoveel verder kon men tussen de bomen de eerste beelden zien van het kasteel van Ooidonk.
Voorbij het kasteel rijden zonder te stoppen is niet slim, wat ik wil toevoegen aan dit is; als je voor de poort staat moet men zeker eventjes de route verlaten, je fietst het kleine straatje met kasseien aan de linkerzijde van de poort in tot even voorbij een duiker waar men onder fietst, iets voorbij die duiker heeft men aan de rechterzijde een prachtig zicht van het kasteel, hier worden de meeste foto's en schilderijen gemaakt. Nog dit; een bezoek aan de tuinen en het kasteel zelf loont meer dan de moeite. Naast het kasteel is ook een lekker en gezellig terras voorzien. Wanneer men na een gezellige stop terug de fiets opkruipt, gaat de route richting Bachte Maria Leerne, St Martens Leerne, Deurle en St Martens Latem, wat je hier nog te zien krijgt vertel ik niet meer, dit moet jezelf allemaal zien en meemaken. Wie denkt na dit is het gedaan heeft het mis voor, we gaan nu richting autosnelweg en richting Afsnee, hier staat jou nog een verassing te wachten, terug aan de Leie aangekomen, is het terug heerlijk fietsen en dit tot in Drongen. Vorig jaar heb ik deze route gefietst met vrienden uit Nederland, men moet toegeven dat we op fietstgebied deze mensen niet meer kunnen verrassen, maar dat was helemaal niet zo, integendeel.
Vorig jaar heb ik de Sentse Krekenroute gefietst en was niet zo erg opgetogen na de tocht. Toen heb ik over deze route een verslag geschreven en een waardering gegeven die niet zo goed was. Van de toeristische dienst van Oost Vlaanderen kreeg ik toen de melding dat de Sentse Krekenroute zou herzien worden en ook zou verbeteren. Dinsdag vonden wij het de moeite na een zwaar fietsweekend het eens wat kalmer aan te doen en een kortere route te fietsen, onze blik viel op de Sentse Krekenroute, tenslotte wilde ik wel eens zien wat ze er van gebakken hadden na hun herziening. In St Laureins waar de startplaats is kocht ik mij een kaartje van deze route, en vertrokken met een heerlijke zonnetje richting krekengebied. Ondertussen kwamen we aan het eerste luisterverhaal. Wat is nu dat luisterverhaal, in het VVV kantoor kan men bij aankoop van de kaart een koptelefoon meekrijgen en op enkele plaatsen waar een bordje staat met een luisterend oor op, een verhaal horen over deze streek. We waren nog maar net buiten St Laureins of we vonden al meteen de rust, mais links en rechts van de baan was onze metgezel, we waren precies helemaal alleen op de wereld in dit gebied. Wat een verschil met de dag voordien toen we langs de ring van Antwerpen fietsten. De eerste kreek waar we doorheen fietsen is de Vrouwkeshoekkreek, een uitloper van de Hollandse Gatkreek die we zien aan onze beiden kanten. We verlaten nu voor een tijdje de kreken en fietsen constant langs rustige wegen en open landschap, iets voorbij Sint Margriete krijgen we een minder fraai stuk. We gaan wat dokkeren over de kasseien, 1km300 lang is deze kasseizone.
Waterland Oudeman, Watervliet en uiteindelijk St Jan in Eremo zijn we voorbijgefietst, we komen terug bij de kreken aan en zien aan onze rechterzijde het grote Oostpolderkreek. De route gaat nu richting Bentille, net buiten dit dorp moeten we spijtig genoeg langs de drukke baan richting Kaprijke, wanneer we deze drukke weg gelukkig verlaten komen we terug langs rustiger wegen en fietsen we nu langs de prachtige Ommegankapelletjes, vele kapelletjes langs dit traject sieren het landschap, daartussen zien we de Kleemkapel, we stappen even af om deze kapel van binnen te bewonderen.
We fietsen nu het prachtige Kaprijke binnen, en fietsen rond het stadhuis, de vernieuwde route brengt ons niet meer naar Eeklo en de drukke expressweg, maar gaat nu via rustige wegen en enkele bospassages richting eindpunt Sint Laureins. De Sentse Krekenroute is door zijn vernieuwing veel verbeterd, voor wie rustig wil genieten langs rustige wegen is dit een ideale route.
Kortrijk de stad van de Guldensporenslag in 1302 is de starplaats van de vernieuwde Goedendagroute. Idd. de Goedendagroute is in 2003 vernieuwd en is een zeer mooie route geworden. De route komt door het prachtige recreatiedomein de Gavers in Harelbeke, en daar hebben wij dan ook de start genomen, parking is er in overvloed. De eerste 3km fietsen we dus door de Gavers, best is hier door te fietsen in de voormiddag en zeker op zondag. Rond het 179 ha grote natuurdomein is het heerlijk en rustig fietsen, dat ondervind men algauw wanneer men aan het einde komt van het domein en het iets drukkere verkeer tegemoet fietst. We fietsen richting Kortrijk via het kanaal Bossuyt Kortrijk. Vanaf 't Hoge gaat de route meer naar een glooiend landschap en fiets men voorbij het studentendorp Katho en Kulak. Prachtige vergezichten sieren het landschap en al fietsend trotseren we enkele licht heuveltjes, we fietsen door Bellegem, Rollegem en Aalbeke. A17, E17 zijn de autosnelwegen die we 3 maal overfietsen om Marke te bereiken. We fietsen nu richting Kortrijk, in Bissegem fietsen we terug langs de Leie, enkele rustige onverharde en nieuwe fietspaden brengen ons naar de markt van Kortrijk, hier is het heerlijk vertoeven op de vele terrasjes. De Broeltorens, Belfort en Begijnhof zijn prachtige en belangrijke bezienswaardigheden. Na al dit moois fietsen we door het centrum richting eigenlijke startplaats de Groeningeabdij, wie denkt geconfronteerd te worden met drukke verkeer in het centrum heeft het mis, door Kortrijk fietst men langs heerlijke fietswegels. Doordat wij gestart zijn in Harelbelke, volgen we onze route verder en komen terug aan de Leie, die volgen we tot in Kuurne, hier moeten we tot onze spijt het heerlijke pad langs de Leie verlaten, we fietsen nu door een residentiele wijk om uiteindelijk de Gavers terug te bereiken. Na onze fietstocht hebben we nog even genoten van het mooie terras met zicht op het Gavermeer.
Met een lekker zonnetje en goede temperatuur zijn we vandaag begonnen aan de Veurne Ambachtroute. Mooie startplaats was voor ons Wulpen, makkelijk bereikbaar vanaf de autosnelweg en ideaal om rond de middag in Veurne aan te komen om de terrasjes te doen. Vanaf Wulpen fietsen we richting paardenvissersdorp Oostduinkerke, via het dorp komen we in het duinenlandschap van de Doornpanne terecht, dit 240ha grote duinmassief is ideaal geschikt om te wandelen. Een prachtig fietspad loopt eveneens door dit duinmassief en wij mogen er van profiteren langs onze route, we fietsen over de hoge Blekker, met zijn 33m de hoogste duinentop van de Vlaamse kust. We fietsen nu langs prachtige villas door het duinengebied, tijdens onze tocht trekt de Zuid-Abdijmolen onze volle aandacht, deze molen is tijdens de zomermaanden iedere dag toegankelijk. Na ons duinengebied trekken we nu het open landschap in richting Veurne, ver voor ons zien we reeds de prachtige kerktorens opduiken van deze mooie stad. Wanneer we aan de rand komen van Veurne is het even opletten geblazen bij het dwarsen van een gevaarlijk kruispunt. We fietsen nu dwars door Veurne, of we proberen het althans, de liefelijke terrasjes dwingen ons af te stappen en er gebruik van te maken. Ondertussen genieten we van de prachtige gevels en torens die te bewonderen zijn, we moeten helaas verder en fietsen nu richting Lovaart waar we enkele kms gaan langs fietsen. Aan het brugje van Steenkerke fietsen we linksaf door het dorp van Willem Vermandere. Vanaf nu fietsen we vele kms door landbouwgebied, vele kronkelende en rustige wegen brengen ons richting Oeren.
Tot 1970 was dit kleine dorpje zelfstandig. Het laatgotisch kerkje uit de 16é eeuw is dan ook meer dan een bezoek waard, rond dit kerkje zie je de massagraven uit de oorlog 1914-1918. Net voorbij het kerkje komt men voorbij café De Leute. Het opschrift aan de gevel moet men zeker eens lezen. We fietsen nu verder richting Alveringem, aan de Lovaart fietsen we linksaf langs het kanaal tot aan de voetgangersbrug waar we over moeten. Weerom gaat de route via kronkelende landbouwwegen, ondertussen fietsen we voorbij Avekapelle en krijgen we enkele prachtige afzonderlijke fietspaden door open landbouwgebied tot Booitshoeke. Het Sint Audomaruskerkje van Booitshoeke die staat te blinken in de zon trekt ondertussen de volle aandacht van iedere toerist. Stilaan naderen we ons einde, nog even over de autosnelweg en we fietsen zo weer Wulpen binnen. De Veurne Ambachtroute is een ware topper waar we enorm van genoten hebben.
Iedereen is het er over eens, wie ooit de Rammekenroute fietste was achteraf laaiend enthousiast over deze route. Deze schitterende route gelegen op het eiland Walcheren is een van Nederlands mooiste fietsroutes. Niet alleen is deze route heel mooi, Middelburg is tevens een prachtige stad om de route aan te vangen. Wij als kustbelgen verkiezen te starten in Vlissingen, nogal logisch gezien we van Breskens komen met de overzet. De fietsoverzet brengt ons in een klein halfuurtje naar de overzijde van de Westerschelde , een leuke tocht als je het mij vraagt, zeker bij mooi weer, en wanneer gaan wij fietsen .idd. bij mooi weer, dus? Wanneer we aan de oever zijn in Vlissingen staan we voor het station, om de route aan te vangen fietst men gewoon rond het station, makkelijker kan niet. Vanaf de eerste kms is het heerlijk fietsen langs het kanaal, in Oost Souburg verlaten we het kanaal om nu binnendoor te fietsen richting Veerse Meer. Vooraleer we aan het Veerse meer zijn, fietsen we door Arnemuiden, en langs het Fort Rammekens. Fort Rammekens had als doel de vaarweg naar Vlissingen en Arnemuiden te beschermen. Via rustige wegen naderen we stilaan het Veerse meer, echt veel zien we er niet van, we fietsen langs een prachtig verhard fietspad achter de bomenrijen, de momenten dat we die wel te zien krijgen zijn dan ook bijzonder mooi, al is het warm en prachtig weer vandaag, toch blaast er een fris windje over het meer, maar dit nemen we er graag bij. De overweldigende kerktoren van Veere komt stilletjes nader, aan het sluizencomplex van Veere gaan we de sluizen over om Veere zelf te bereiken.
Veere hoeft geen uitleg, het is er heerlijk en prachtig, hier staat mijn fototoestel weinig stil. Weerom gaat de route via prachtige wegen richting Middelburg. Bij aankomst aan de rand van de stad fietsen we langs een reeks ongeloofelijk prachtige nieuwe gebouwen die zowat in het water staan, hier even de route verlaten om dit te bewonderen is een must.
De route brengt ons nu verder rond de vestingen van Middelburg. Deze prachtige stad met zijn verkeersvrij winkelcentrum moet men zeker aandoen, de markt en alles er rond is een en al bezienswaardigheid.
De vele terrasjes op de markt nodigen ons uit even de fietsen opzij te zetten om lekker te genieten van een frisdrank. Na een verfrissend drankje en een softijs bestijgen we onze paarden en laten ons meedrijven langs de zovele heerlijke fietspaden die Nederland rijk is richting Vlissingen, na een klein klimmetje staan we plots met open mond te hapen naar de overweldigende appartementsgebouwen, strand en Westerschelde die Vlissingen rijk is.
We fietsen nu langs de dijk waar we van de ene naar de andere bezienswaardigheid fietsen. Aan het einde van onze fietstocht zijn we het eens, Veere, Middelburg en Vlissingen zijn stuk voor stuk prachtige plaatsen om even halt te houden en de Rammekensroute is er eentje om nooit te vergeten
Bij een gezellig temperatuurtje van 27° besloten we de Moerenoute te fietsen, 2 dagen voordien hadden we de Cobergherroute gefietst en ik wilde zo snel mogelijk weten welke van de 2 de mooiste is. Aan het kasteel van Beauvoorde aangekomen konden we zien aan de wagens met fietsendragers dat er nog mensen op toer waren met hun fiets. Beauvoorde bekent om zijn paté is een klein en leuk dorpje die onder bewind staat van Wulveringem. Op een steenworp van de Franse grens, diep verscholen in de westhoek malen we onze eerste km's, we fietsen door Izenberge langs de prachtige Sint Mildredakerk met zijn mooi laatromaans torentje. Alsmaar dichter komen we bij de franse grens, en fietsen door Gijverinkhove. Kronkelende wegen leiden ons naar Leisele, de Stalijzermolen trekt onze aandacht, deze molen is gebouwd in 1804, geklasseerd in 1973 en gerestaureerd in 1995. Nadat we deze molen van dichtbij bestudeerd hebben vervolgen we onze weg en fietsen doorgeen Leisele, we zijn nu zeer dicht bij de franse grens maar fietsen er net niet over. Vooraleer we de lange rechte wegen aandoen door de Moeren fietsen we door Houtem die er verlaten en stil bijligt. We fietsen over de Bergenvaart en zien nu nog enkel rechte wegen en boerderijen, Zuidwesterwind is ideaal op dit moment, we laten ons meedrijven door een licht briesje en genieten, een boerentraktor is het enige die onze rust verstoord. Na enkele km's rust zien we aan onze linkerzijde de Sint Karelsmolen opduiken, we fietsen er niet langs maar gaan rechtsaf richting Sint Guustaafmolen, deze oude stenenpoldermolen is sinds 1923 ontdaan van zijn wieken. Na deze molen komen we voor een tweede keer aan bij de bergenvaart die we een eindje volgen tot in Bulskamp. We fietsen niet voorbij de mooie Sint Bertinuskerk maar gaan rechtsaf richting Wulveringem, kleine rustige wegen brengen ons terug in Beauvoorde. Een bezoek aan Kasteelbeauvoorde die eigendom is van de belgische staat is meer dan de moeite. Conclusie van beide Moerentochten, de Moerenroute is veel mooier dan de Cobergherroute
Zoals in mijn vorig verslag over de Blankaartroute is het niet altijd kommer en kwel langs de knooppunten. Na het lezen zou je denken we gaan nooit meer rond Diksmuide fietsen, maar zo mag je helemaal niet denken. Vandaag hebben we een ander route uitgestippeld vanuit Diksmuide die meer dan de moeite waard is. Ons vertrekpunt was terug aan de IJzertoren alwaar we direct naar knooppunt 49 fietsen. Aan dit punt fietsen we op de oude spoorwegbedding (Frontzate) richting Nieuwpoort. Met het zonnetje in de nek, laten we ons 14km lang zachtjes meedrijven door de rugwind langs dit heerlijk onverhard pad, onderweg fietsen we door Pervijze en Ramskapelle. Aangekomen in Nieuwpoort fietsen we richting vismijn en sluizen. Langs de vismijn zijn voldoende horeca gelegenheden om een koffiepauze in te lassen. Aan knooppunt 9 kiezen we richting 10. Vanaf hier is het weerom puur genieten op een totaal nieuw fietspad langs de spaarbekken en de IJzer, aan de Uniebrug gaan we naar de overzijde van de IJzer waar we weerom op een nieuw verkeersvrij fietspad fietsen die we blijven volgen tot aan de Schoorbakkebrug. Veiligheid boven aan beide bruggen, hier moet men nooit de grote baan over, via nieuw aangelegde bruggetjes fietsen we onder de grote baan door wat zeer veilig is om met de kinderen te fietsen. Iets voorbij Schoorbakke verlaten we de IJzer en fietsen nu door de polders richting Diksmuide, aan knooppunt 5 gaat de route richting Oud Stuivenkenskerke thans O.L. Vrouwhoekje. Vanaf dit kleine gehuchtje fietst men op een zeer goed berijdbare onverharde pad door de velden richting IJzer. Aangekomen aan de Yzer, fietsen we rechtsaf richting IJzertoren, onderweg fietsen we voorbij de dodengang die bekend staat voor zijn loopgraven die men kan bezoeken. Aan de brug in Diksmuide fietsen we onder de brug door en komen op een veilige manier weer aan de IJzertoren aan.
Een van de mooiste routebordjes in Belgie is toch wel die van de Freddy Maertensroute.
Freddy Maertens en ikzelf zijn leeftijdsgenoten en hebben samen enkele wierlerwedstrijden gereden, Freddy is uitgegroeid tot een wereld coureur van formaat, ik ben een gewoon meelopertje gebleven. Dat deze route niet op mijn palmares mag ontbreken is niet meer dan normaal, gezien ons verleden. Vandaag bij een temperatuurtje van 20° en zeer weinig wind zijn dit de ideale omstandigheden om de open poldervlakten in de Westhoek te verkennen langs Freddys mooiste trainingswegen. Wij nemen de draad op van de route aan de Leffingebrug, vanaf deze brug loopt de route constant over zeer rustige beton en asfaltwegen richting Mannekensvere. Het open agrarisch gebied is een aaneenschakeling van Boerderijen.
Tot in Mannekensvere is echter geen enkel terrasje te bespeuren. Eens we dit klein dorpje binnenfietsen is de terras in het dorp een welkomsgeschenk, we drinken er maar eentje, 2 voor een koffie vind ik toch wel schandalig veel. We vervolgen onze route richting Rattevallebrug en Schuddebeurze, aan dit gehucht gaan we linksaf richting Lombardsijde, de geboorte en vroegere woonplaats van Freddy. Vanaf Lombardsijde gaat de route door campinggebieden richting Middelkerke. Dat we op een zonnige zondagnamiddag goed moeten opletten voor de wandelaars is normaal, de duinenweg is een ideale weg voor zowel fietsers als wandelaars, maar we nemen het er graag bij. Eens we Middelkerke verlaten, verlaten we ook de drukte om terug de rust tegemoet te fietsen, we fietsen nu nogmaals naar de Schuddebeurze, vanaf hier gaat de route nu naar het kanaal Plassendale Nieuwpoort die we volgen tot aan de brug in Leffinge waar ons einddoel ligt.
Een leuke route die door de polders loopt van de kustgemeente Middelkerke is de Schoorbakkeroute. Deze route die als startpunt Middelkerke heeft, is een ideale route om het vlakke polderlandschap langs de Yzer te ontdekken. Vanaf het startpunt aan het VVV kantoor fietsen we onmiddellijk naar de duinenweg, dit stukje langs de duinen is aangenaam om langs te fietsen, midden zomer kan het daar wel zeer druk zijn. Wanneer we die duinenweg verlaten fietsen we naar een grote drukke baan, aan de rotonde gaan we rechtdoor en fietsen nu een eind langs een drukke baan richting Wilskerke. Even voor dit dorp gaat de route linksaf richting kanaal in Leffinge.
We fietsen in dit dorp over het kanaal en fietsen zo het weidse landschap tegemoet. Vanaf nu is het enkel rust en natuur die men tegenkomt. Wanneer we aankomen aan de drukke N369 word de pret even verstoord door het voorbij razend verkeer, we moeten zo'n 2km op onze tanden bijten. Eens dit voorbij slingert de route zich langs een heerlijk weggetje net naast een klein maar leuk kanaaltje waar menige reigers zich te goed doen aan de vis aldaar aanwezig. We kunnen hem niet zien, maar links van ons loopt de Yzer evenwijdig mee met ons. Aangekomen aan de Schoorbakkebrug met net ervoor een bijhorend hoeve en bijhorende terras gaat de route over de brug en direct rechts langs de Yzer. We blijven nu langs het kanaal fietsen tot aan de Uniebrug.
Hier fietsen we rechtsaf richting Mannekensvere. In dit dorp gaat de route linksaf en fietsen we langs de Vladslovaart, dit is weerom een heerlijk stukje fietsplezier tot aan de Rattevallebrug, wie denkt het mooie is nu voorbij heeft het mis voor, aan de Rattevallebrug fietsen we over het kanaal naar de Schuddebeurze, op het kruispunt in dit gehucht moet men even 5min. vertoeven op een van de bankjes aldaar aanwezig en de fietsers tellen die er voorbij komen, achteraf zal men versteld staan hoeveel het er waren. Het is nu maar een paar km's meer tot het eindpunt in Middelkerke die we bereiken langs rustige wegen, ondertussen kan men mooi de grote appartementsgebouwen gade slaan die er staan langs de kust. Bij aankomst mogen we tevreden terugblikken, dit was een aangename route.
Een van de meest gevreesde rovers eind 1700 was Lodewijk Bakelandt. Deze rover die zich schuil hield in het Vrijbos te Houthulst pleegde vele roofovervallen op boerderijen alom in de streek, voor de boeren was dit een van de meest gevreesde rovers uit deze tijd. Zon 300 jaar later hebben ze van deze beruchte man een mooie fietsroute gemaakt om en rond Houthulst. Aan de kerk van Houthulst is voldoende parking, wij starten de route echter te Zuidschote aan het Ieperleekanaal. Van hieruit fietst men onmiddellijk langs dit mooie en rustige kanaal op een vrijliggend fietspad tot aan de Iseraboot, aan de brug verlaten we het kanaal en fietsen nu door kleine landelijk wegen, deze houden we aan tot we Klerken bereiken, intussen hebben we al een klimmetje achter de rug. Door Klerken zelf fietsen we niet, net voor het dorp gaan we via een slechte onverharde weg richting Houthulst. Soms kan ik toch niet begrijpen waarom ze de fietsers door zon slechte onverharde wegen sturen, zijn wij nu echt het stront van de weg? Vooraleer we Houthulst bereiken moeten we nog een stevig klimmetje verwerken, maar een heerlijke terras in het dorp aan de kerk doet ons snel dit klimmetje vergeten. Op het terras komt de herbergier een praatje slaan met ons en weet ons te vertellen dat we zeker even naar de Grot van Lourdes moeten fietsen, deze grote die zowat 200m van de route verwijderd is, is zeker de moeite om te bezoeken.
Na dit bezoek fietsen we verder langs de route, hier kan ik toch weerom iets niet begrijpen, Bakelandts schuilplaats was het Vrijbos in Houthulst en de route gaat er niet door. Raar maar waar. Intussen fietsen we naar de oude spoorwegbedding die ons door Langemark brengt, langs deze oude spoorwegbedding is heerlijk fietsen, wanneer we deze verlaten is het even binnendoor tot we weerom het Ieperleekanaal bereiken. We bereiken hier het SAS van Boezinge, aan deze sluis is het een en al rust.
Onlangs las ik ergens dat ze de Kastelenroute in West Vlaanderen een stuk ingekort hadden, dat het prachtige kasteel d Aertrycke er zelfs uitgelaten was. Er rees op dit moment een groot ongeloof bij mij, kasteel d Aertrycke er uit laten op een kastelenroute, dit kan toch niet. Bij het voorbij rijden zag ik idd. geen bordjes meer, tot op een dag ik er terug voorbij kwam met de auto en bordjes zag staan van de Kastelenroute.
Mijn eerste gedacht was direct, dit moet ik nu toch wel eens uitproberen. Zo gezegd zo gedaan, op een mooie namiddag vertrokken aan het kasteel in Aartrijke voor de kastelenroute.
Eens weg zien we ook tegenovergesteld bordjes staan van de Kastelenroute, raar denk ik zo op het eerste moment.
We fietsen rustig verder richting Zedelgem alwaar we aan het militair domein komen, we fietsen nu een eindje op onverhard terrein door het bos, eens dit voorbij gaat de route richting Beisbroek, de route blijft mooi maar ook hetzelfde zoals het vroeger was, door domein Beisbroek fietsen is altijd leuk, na domein Beisbroek gaat de route richting Tillegembos waar de eigenlijke start nog altijd is, het kasteel ligt er schitterend bij, heerlijk om zien.
We fietsen verder langs enkele onverharde wegen door het bos en komen zo uit langs de Lac van Loppem, vroeger een toeristische plaats voor campeerders, surfers en zeilers.
Het volgende bos die er aankomt is Merkemveld met zijn bijhorend kasteel, weerom is het prachtig fietsen op een onverhard pad door dit bos. De route gaat zo verder richting Veldegem.
Vanaf Veldegem gaat de route richting Ruddervoorde, maar eerst moeten we de autosnelweg over via een schitterend afzonderlijk fietspad, aan het kruispunt is het wel goed opletten geblazen, we moeten hier linksaf, het best is ook links te blijven anders moeten we de grote baan 2 keer dwarsen, en het is hier zeer druk.
Eens dit druk punt achter ons ligt, fietsen we richting Ruddervoorde langs rustige en mooi geasfalteerde wegen, de kerk in Ruddervoorde is op zich een bezienswaardigheid, net ervoor gaan we linksaf tegen het verkeer in, geen nood er staat een bord voor de fietsers.
We doen nu een grote boog rond Ruddervoorde langs zalige wegen, ergens onderweg fietsen we voorbij café De Landsman waar de hond trouw in het deurgat de wacht houd.
Wanneer we een tweede keer over de autosnelweg fietsen naderen we stilaan Torhout, tot aan de N32, in deze streek de Torhoutsesteenweg genaamd blijft het leuk fietsen, nog altijd hebben we geen wijziging gezien van de route, eens we die grote baan over zijn en rechtsaf draaien fietsen we nurichting Aartrijke, aha hier is die verandering, vroeger fietsten we rechtdoor naar St Jozef Arbeider en dit hebben ze er nu uit gelaten, waarom weet ik verdomd niet, dit was een mooi stuk fietsen, zelfs een stukje spoorwegbedding zat erin, deze mooie stukken hebben ze er allemaal uitgelaten.
Nu ja we volgen onze weg en komen op kruispunt aan waar we een paar uur eerder ook dit kruispunt gedwarst hebben, nu fietsen we terug naar links via dezelfde weg rechtstreeks naar het kasteel waar we gestart waren.
Vol ongeloof sta ik achteraf naar de kaart te kijken, waarom moet ze nu in godsnaam dit stukje route veranderen, waarom twee keer langs dezelfde weg fietsen die toch 4km lang is, waarom het prachtige stuk langs St Jozef Arbeider en de oude spoorwegbedding eruit laten.
Vragen waarop ik waarschijnlijk nooit een antwoord zal op krijgen.
Bij nazicht op mijn teller heb ik precies 56km staan, wat precies hetzelfde is als vroeger wat ook betekent dat de route niet verkort is.
Een mooie fietsroute om de polders te verkennen tussen Brugge, De Haan en Oostende is de Breduniaroute, voor vakantiegangers aan de kust een ideale route. Bredene dorpsplein is de startplaats, campings in overvloed in het begin van de route. Eens buiten De Haan begint meer het boerenlandschap tot leven te komen, fraaie boerderijen sieren het landschap, vanaf Vlissegem fietst men een 3tal km langs de Oude Dijkenroute,
Net voor Stalhille gaat onze route linksaf richting Houtave en Meetkerke, iets voorbij Meetkerke fietst men voorbij de Grote Molen daterende uit het jaar 1811, na een nijdig maar zeer kort klimmetje komt men aan het kanaal Gent Oostende, hier fietst men rechtsaf en blijft men het kanaal volgen tot iets voorbij Nieuwege. Nieuwege is een gehucht, tot in 1917 werkte hier een veerpont, aan de brug kan men terecht in een oude schippersherberg voor een lekker pint. In de zomer kan men genieten op terras met uitzicht op het kanaal. Onze lege pint achterlatend kruipen we terug de fiets op om de resterende km's af te leggen, vanaf dat we op de fiets zitten moet we het kanaal verlaten richting Stalhille, in de lente en herfst krijgt men hier geregeld af te rekenen met de nodige modder of zelfs iets die minder goed ruikt, langs dit traject komen weinig mensen langs en de boeren nemen het niet zo nauw met het vegen van de straat. Tot aan de grote baan net voor Stalhille is de route dus iets minder mooi, Stalhille was vroeger een bijparochie van Jabbeke, vanaf Stahille gaat de route richting Bredene.
Aan de Blauwe Sluis in Bredene kan men nog even genieten van een lekker en gezellig terras, nu fietsen we richting Sas Slijkens, hier wel even de dijk opgaan om de prachtige spuikom (een 80ha grote plas) te bewonderen. Wie een ommetje wil maken kan hier volledig rond de spuikom fietsen. Bredene dorp is terug in zicht en dat veraad dat onze fietsroute er op zit.
Deze lusvormige route voert ons door landelijk gebied van Blankenberge tot de rand van Brugge. De weidse uitzichten over de Vlaamse polders en de vredige polderdorpjes vormen het decor van een heerlijke tocht.
We vertrekken aan het VVV-kantoor tegenover het station van Blankenberge en volgen de bewegwijzering om via de Schaerebrugstraat in deelgemeente Uitkerke te belanden. Hier rijden we de eeuwenoude Blankenbergse Dijk op om in het typische polderlandschap terecht te komen. Deze dijk, vroeger Gentele genaamd, maakte deel uit van een dijkensysteem dat het achterliggende gebied moest beschermen tegen de al te opdringerige zee. Bemerk het mooie straatnaambord van de Kuiperscheeweg. Even verder bereiken we het gehucht St-Jan-op-den-Dijk. Aan de rechterkant zie je de St Jakobskapel. Achter het gebouw bevindt zich een overblijfsel van een Duits geschut (WO I). We vervolgen de Blankenbergse Dijk om Zuienkerke te bereiken. Het kerkje werd heropgebouwd in 1609, alleen de toren in de gevel is een overblijfsel van de 12de eeuwse Romaanse kerk. Verderop rijden we door het gehucht Strooiendorp met opvallend meer hagen (meidoorn) en bomenrijen, om de gemeentegrens met Brugge te bereiken. Opletten om de drukke Oostendse Steenweg over te steken. We fietsen verder en zien algauw de 'Grote Poldermolen' voor ons opdoemen. We steken de Blankenbergse vaart over en volgen de linkeroever, de oude kerkwegel (onverhard), om de dorpskern van Meetkerke te bereiken. Je kan even naar rechts om de kerk met het 'mirakuleuze' Mariabeeldje (bedevaartsoord) te bezoeken of de tocht vervolgen naar links langs de Mareweg, waar we voorbij een veldkapel fietsen om de 'Meetkerkse Moere' te bereiken, een gebied waar vroeger turf gestoken werd tot het beneden de zeespiegel kwam te liggen en onder water liep. De Grote Poldermolen zorgde voor het wegpompen van het water naar de Blankenbergse vaart. De 'Moere' is een gekend gebied voor water- en weidevogels. We vervolgen de route om Houtave te bereiken, waar de kerk een bezoekje overwaard is, het 17-18de eeuwse houtsnijwerk en de uitbeeldingen van de lichamelijke werken van barmhartigheid (17de) zijn pareltjes van volkskunst. We fietsen voorbij herberg 'Drie Koningen' (1786) en dwarsen verderop nogmaals de drukke Oostendse Steenweg. We volgen de bewegwijzering om op de Oosternieuwweg, aan de rechterkant, de 'Groote Madaleene' hoeve te vinden, ze dateert uit de Middeleeuwen en was 81 ha groot. We bereiken de Brugse Steenweg, een oude trekweg, reeds in de 9de eeuw gemaakt door schaapherders. Verderop rijden we Nieuwmunster binnen, waarschijnlijk een van de oudste nederzettingen, er werden zelfs Romeinse overblijfselen gevonden. De St-Bartholomeuskerk bevat o.m. een mooie rozenkransretabel (1641) en kerkmeubilair uit de 17-18de eeuw. Nieuwmunster voorbij, rijden we via een ommetje weer de uitgestrekte (1200 ha) Uitkerkse Polder' in. Ook dit natuurgebied deed dienst als turfleverancier, vandaar het minder egale uiterlijk, de vele beken, sloten en poelen met een uitzonderlijke rijkheid aan fauna en flora. Na enkele kilometer fietsen doorheen de polder, steken we opnieuw de Blankenbergse vaart over, die hier op zijn breedst is. De vaart deed niet alleen dienst als afwatering, maar was vroeger ook een belangrijke transportweg (vis, bouwmateriaal). Via de Schaerebrugstraat nemen we afscheid van de Uitkerkse Polder en bereiken zo opnieuw de bebouwde zone van Blankenberge
De Westhoek is wellicht de verrassendste streek van toeristisch Vlaanderen. U vindt er een uitbundige mix van natuur en comfort, van authenticiteit en plezier, van cultuur en gezelligheid. Beboste heuveltoppen, de IJzervlakte, de polders, historische stadjes, knusse dorpen, stuk voor stuk nodigen ze uit tot leuke ontdekkingstochten. De IJzerbroekenroute is typische een route die bijna aan deze voorwaarden voldoet.
Enkel de beboste heuveltoppen zijn hier niet van toepassing, de IJzervlakte, polders en knusse dorpen zijn volop aanwezig. Gestart aan de Steenstraat aan de Ieperlee die gelegen is tussen Bikschote en Zuidschote brengt de route ons langs rustige wegen via akkerbouw richting Reninge. De prachtige Sint Rictrudiskerk trekt ver voor we het dorp bereiken onze aandacht. Na een bezoekje aan het kerkhof waar een oom begraven ligt die stierf op jonge leeftijd fietsen we verder richting de IJzer. Aangekomen aan deze waterloop die menigmaal buiten zijn oevers treed, fietsen we linksaf richting Fintele.
In dit gehucht stromen de IJzer en de Lovaart samen, sluiswachter zijn in dit gehucht is zeker geen pretje bij hevige regen. Na een bezoekje aan een van de lokale terrasjes gaat onze route verder via kronkelende en rustige wegen richting Lo. Dit dorp is een aanrader wat betreft kunst, hier kan men makkelijk enkele uren besteden aan het bezoeken van diverse tentoonstellingen. De Westpoort, Caesarsboom, Markeymolen, Duiventoren en Sint Pieterskerk zijn stuk voor stuk schitterende bezienswaardigheden. Na een rondje in het dorp fietsen we weerom de vrije natuur in, de stilte en rust langs de route blijft ons begeleiden, aangekomen aan de Knokkebrug is het even wat drukker, drukte door de vele fietsers die hier de brug over gaan, we blijven even stilstaan aan de brug en zijn getuige van enkele ligfietsers die voorbijzoeven. Aan de Knokkebrug kan men de samenvloeing bewonderen van IJzer en Ieperlee, langs deze laatste gaan we onze weg verder vervolgen, 7km fietsen we langs dit heerlijk kanaal tot we terug ons einde bereiken aan de Steenstraat, net voor het einde zien we aan onze linkerzijde het monument van de gebroeders Van Raemdonck die op 22jarige leeftijd het leven lieten tijdens de eerste wereldoorlog. Tijdens het fietsen in de Westhoek wordt men meerder malen herinnerd aan deze gruwel die vele mensenlevens heeft gekost
Bedevaartroute (40km) De fietsroute verkent de zachtglooiende streek tussen Roeselare en Menen. Hier herinneren tal van elementen aan de godsdienstige devotie van de landelijke bevolking. Dadizele (deelgemeente van Moorslede), het uitgangspunt van de route, is al sinds de 14de eeuw een vermaard bedevaartsoord. Veel gehuchten en dorpen die op de rondrit worden aangedaan, waren vroeger belangrijke verzamelplaatsen voor pelgrims, en tientallen kapelletjes langsheen het traject getuigen van de aloude Mariaverering. Brede heuvelruggen en mooie vergezichten begeleiden de fietser op zijn tocht langs het imposante Tyne Cot Cemetery te Zonnebeke, het Lievenscentrum Bunderhove te Moorslede, de groene omgeving van het Teerlingbos en het kasteeldomein De Koekuit. De terugweg leidt langs de oude spoorlijn Roeselare-Menen, met een overvloed aan bloemen en kruiden
Vredesroute (45 km) Deze route staat in het teken van het verlangen naar vrede. Het parcours vormt een rondrit langs relikten van de Eerste Wereldoorlog. De route volgt de Ypres Salient, de boogvormige frontlijn rond Ieper. Vier jaar van nagenoeg ononderbroken strijdgewoel resulteerde er in een half miljoen doden en een totaal verwoeste streek. Tientallen militaire begraafplaatsen langsheen het traject vormen evenveel stille getuigen van de dramatische tol die de "grootten oorlog" eiste. De route vertrekt vanuit Ieper en leidt vooreerst naar het provinciedomein De Palingbeek en de sites van Hill 60 en Hill 62. Vervolgens wordt Zonnebeke en het Britse Tyne Cot Cemetery aangedaan. Verder gaat het naar Langemark, waar op het Duitse Soldatenfriedhof o. m. 3.000 studenten begraven liggen. De terugweg voert langs het Ieperleekanaal en het Essex Farm Cemetery. (Route in het Regionaal Landschap West-Vlaamse Heuvels)
De fietsroute die niet mag ontbreken op mijn lijst is de Oude Dijkenroute, wanneer deze route op 300m van je deur voorbijkomt zou het onlogisch zijn dat je deze route nooit zou gefietst hebben. De officiele start is in De Haan aan het tramstationnetje. De Haan in de zomer een levendige en drukke stad is zeker een mooi aanvangspunt. Vanaf De Haan fietst men noordwaarts, aan de linkerzijde ziet men de duinen, waar prachtige wandelwegen zijn, zolang fietst men niet langs deze duinen, iets verder gaat men rechtsaf en via een vrijliggend fietspad fiets men richting Vlissegem en Stalhille. Iets voorbij Stalhille komt men aan het kanaal, waar nu eindelijk een nieuwe brug is aangelegd voor fietsers, die ondertussen al weer afgebroken is. Er is voor de fietsers speciaal een overzetbootje aangelegd. Spijtig genoeg vaart dit overzetje niet op zondag, via de brug links over het kanaal bereikt men ook de overzijde. Ongeveer 4km volgt men het kanaal om over de autosnelweg Brussel Oostende te fietsen. Vanop de brug kan men al de scherpe kerktoren van Oudenburg zien, eerst moet men nog de kleinere dorpjes, Ettelgem, Roksem en Bekegem voorbij. In Ettelgem kan men een bezoek brengen aan de Hoge Dijken, een recreatie- en natuurgebied met een vijver (32 ha), ontstaan uit een zandwinningsput, in Roksem kan men de witte molen (1843) bewonderen, deze witte molen is sinds dit jaar iedere eerste zondag van de maand open en zal draaien tussen 14 en 18h.
Westkerke is het volgende klein dorpje die men doorfietst om daarna Oudenburg te bereiken. Een bezoek aan het stedelijk archeologisch museum in het abtsgebouw die zo'n 100m van de markt gelegen is, is eveneens een bezoek meer dan waard. Via de markt met zijn 2 terassjes en de kerk komt men terug aan het kanaal aan, niet dezelfde van daarjuist, hier fietst men ongeveer 3km langs tot aan de Plassendale brug. Via rustige wegen met nog enkel Klemskerke als dorp komt De Haan terug in zicht, de glaskoepel van Sun Parcs is al van ver te bewonderen. De Oudedijkenroute heeft vele kleine aangename dorpjes langs zijn traject, die een bezoek waard zijn. Midden zomer kan men beter parkeergelegenheid vinden in die kleinere dorpjes voor de auto dan in het drukke De Haan.
Hoe hard het leven van een jonge vrouw kan zijn, heeft Godelieve aan de lijve ondervonden. Godelieve werd geboren omstreeks 1052 en op 6 Juli 1070 gewurgd door lijfwachten van haar echtgenoot. Op de plaats waar Godelieve gedumpt werd na de moord is nu het Godelieveklooster, ook genaamd Abdij Ten Putte.
Deze Abdij is toegankelijk voor het publiek en men kan er ook de start nemen van de Godelieveroute.
Deze route loopt grotendeels door landbouw en akkergebieden tussen Nieuwpoort en Gistel. We nemen dus de start aan het klooster te Gistel, aan dit klooster is ruime parking voorzien. We fietsen zuidwestwaarts richting Zevekote langs een kanaaltje het Grootgeleed genaamd. De route is een aaneenschakeling van rustige wegen die ons door Slijpe naar Westende brengt. Via de Schuddebeurze, een gehuchtje tussen Lombardsijde en Westende maken we eigenlijk een ommetje, we komen in dit gehuchtje tweemaal op dezelfde plaats. Eens dit voorbij fietsen we naar het kanaal tussen Nieuwpoort en Oudenburg, aan de brug in Slijpe gaan we linksaf richting Middelkerke, deze weg is wel de drukste baan die er is langs de route, nochtans zijn er mogelijkheden genoeg om deze baan links te laten liggen. Goed, we fietsen door Wilskerke en zien aan de kerk het standbeeld van Fleris zien. Fleris was een knecht die graag knechten en meiden peste, op aanraden van de pastoor gaven ze Fleris pap met look, nadat hij zijn pap binnen had verhuisde hij van het erf, de volgende nacht daarop brande de hoeve helemaal af. We fietsen verder richting Leffinge, alwaar we de prachtige kerk kunnen bewonderen.
van hieruit fietsen we terug naar het kanaal tot aan de brug in Snaaskerke, hier gaan we het kanaal over en volgen de oude spoorwegbedding richting Gistel. We volgen nu ook een gedeelte van de Wijnendaleroute, aan het station te Moere verlaten we de oude spoorwegbedding en fietsen richting Moere, vanaf hier is het weerom zeer rustige maar ook bloot, daarom noemt deze streek ook Moere Blote.
Bij hevige wind is het tot in Zevekote waar ons einddoel ligt hard duwen op de trappers, bij aankomst mogen we terug blikken op een mooie en leuke route.
Het 415 ha grote domein Lippensgoed Bulskamp is een ideale startplaats om de Bulskamproute aan te vangen. Voor mensen die via de autosnelweg Brussel Oostende komen is afrijden in Beernem de beste manier, na de afrit gaat men via de N370 richting Wingene. Na 1½km komt men aan een kruispunt, aan de rechterzijde is aan de rand van het Bulskampveld een grote parking voorzien. Van hieruit kan men de route aanvangen, men fietst langs de zelfde N370 terug richting autosnelweg, op een afzonderlijk fietspad. Aan de linkerzijde ziet men het Psychiatrisch centrum, het is best mogelijk dat men langs deze weg enkele bewoners ziet wandelen. Na ongeveer 1km gaat de route rechtsaf en fietst men vele km's langs zeer rustige wegen richting Maria Aalter, aan het kerkje van Maria Aalter fietst men rechtdoor langs een prachtig fietspad,links is het Blekkerbos gelegen en wij fietsen richtig Hooggoed bos, na anderhalve km gaat de route rechtsaf door het bos op een heerlijke onverharde weg. We komen aan het einde van de onverharde weg en draaien rechtsaf richting St Pietersveld. Doorheen de bossen van het Vagevuur, de Blauwhuisstraat en de Oude Bruggeweg komt men terug in het Provinciaal Domein waar men km's doorfietst langs imposante onverharde dreven,heiderestanten, loof en naaldbomen. Na het domein fietsen we via rustige wegen richting Oostkamp en Moerbrugge, aan het kanaal Gent Brugge fietsen we rechtsaf en volgen het kanaal zo'n 3km, na het verlaten van het kanaal fietsen we over de spoorweg en de autosnelweg om aan Kasteel Drie Koningen voorbij te fietsen, hier gaan we rechtdoor en zien terug aan onze rechterzijde het domein Lippensgoed Bulskampveld, wat het einde betekent van onze schitterende fietstocht. Een bezoek aan het kasteel is zeker de moeite waard. Het kasteel in neogotische stijl wordt omgeven door een park met indrukwekkende bomen. De ommuurde moestuin is tot een unieke kruidentuin omgevormd met 400 gebruiksplanten. In de gaanderijen rond de tuin vind je een wagenmakerij en dito voertuigen
Twee fietsroutes in de streek van Poperinge zijn de Hoppelandroute en de Fleternaroute. Oostvleteren is start en aankomst van de Fleternaroute, wa starten meteen langs de N8, langs het fietspad die een typisch Belgisch fietspad is fietsen we richting Veurne, 2km fietsen we langs deze grote en drukke baan om de Yzer te bereiken, het is aangenaam wanneer we rustiger wegen bereiken richting Krombeke. Abdij der Trappisten St Sixtus is onze eerste bezienswaardigheid, hier kan men terecht voor een heerlijke Trappist. Na een heerlijke Trappist fietsen we verder door enkele hoppevelden richting Poperinge. Na een bezoekje aan Poperinge fietsen we richting Elverdinge, net buiten Poperinge moeten we terug langs een zeer drukke baan fietsen die niet zo leuk is, een 3tal km is deze drukke weg lang, bij momenten denk je dat je niet meer langs deze route fietst, uiteindelijk verlaat men deze weg en arriveren in Elverdinge, net buiten dit dorp wacht ons de volgende drukke weg, nu begint het me stilaan de keel uit te hangen, mijn fietsplezier deint langzaam weg, genieten doe ik niet meer, net voor Woesten ziet men aan de rechterzijde een mooie fietswegel, nee daar gaan we niet in, spijtig. Aan een ding denk ik nog, laat deze route maar zo snel mogelijk voorbij zijn, wat ben ik gelukkig dat ik de molen van Vleteren terug zie, dit betekent het einde van een niet al te leuke route.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stan*.
Ik ben een man en woon in HOOGLEDE () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 19/04/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen en vooral muziek voornamelijk Will Tura.
Seniorennet is een boeiend ding
Langs deze weg al vele vrienden leren kennen
Seniorennet zou ik niet meer kunnen missen
De 'Moere' is een gekend gebied voor water- en weidevogels. 
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stan*.
