En daarmee is het weer 11 juli, de Vlaamse nationale feestdag, die in het unitaire België nog steeds niet erkend is als de officiële feestdag voor iedere Vlaming.
Nadat we enkele jaren politieke peilingen te zien kregen waarin het Vlaams Belang de grootste partij werd in de eigen regio en samen met de N-VA naar een meerderheid stevende in de eigen regio, werden we op 9 juni 2024 geconfronteerd met een uitslag waarbij de N-VA als grootste uit de poll kwam. Daar bovenop kwamen de twee Vlaams-nationalistische partijen een paar zetels tekort om samen een meerderheid te halen in de eigen regio en kreeg Bart De Wever de kans om als eerste een nieuwe Vlaamse deelregering te vormen. Daar bovenop had hij het excuus dat hij minstens drie partijen nodig zou hebben om die regering te vormen en dat nooit zou lukken met het Vlaams Belang, omdat er geen derde partij bereid was met het VB samen te werken.
Het resultaat van dat alles is, dat enige Vlaamse zelfstandigheid, laat staan onafhankelijkheid, wishful thinking blijft en men hoogstens kan hopen op 2029 voor een volgende verkiezing. Ondertussen wordt België, Vlaanderen inbegrepen, verder ‘verbalemaand’ en is met beter hopen de tijd verlopen.
Met innige deelneming.
|