xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

   Gaat er dan toch eindelijk eens iets veranderen in onze politiek? Op gemeentelijk vlak lijkt het er wel op. De kopstukken van de grote traditionele partijen zien met lede ogen aan dat hun totalitaire democratie zijn beste tijd heeft gehad. Zelfs bij elke verkiezing stemmen verliezen, leek hen niet te deren, maar nu hun eigen gemeentelijke verkozenen het cordon sanitaire doorbreken en het naar de prullenmand verwijzen, worden ze met hun neus op de feiten gedrukt.

   Het begon allemaal feitelijk al in Aalst, waar SP.a baasje Tobback Jr niet kon beletten dat zijn plaatselijke afdeling scheep ging met de N-VA, die er geen graten in vond ex-Vlaams Belanger Karim Van Overmeire niet alleen in het schepencollege op te nemen, maar hem bovendien schepen van Vlaamse Aangelegenheden te maken.

  Nu zijn er al electorale ‘lekken’ in Kortrijk, Zandhoven, Ham, Buggenhout, Liedekerke en Denderleeuw, waar Vlaams Belangers op e.o.a. manier mee het beleid zullen bepalen of toch eigen mensen in bepaalde functies verkozen zien worden. Vooral Denderleeuw wordt een test case, daar de twee grote blokken CD&V/N-VA en Paarsgroen er even sterk staan. Het VB zit er niet alleen op de wip, maar heeft al te kennen gegeven het eerste blok te zullen steunen en desnoods te zullen gedogen, waarmee de zittende SP.a burgemeester de weg van Patrick Janssens op kan.

   Het is nu al zo’n twintig jaar geleden dat Jos Geysels, toen secretaris van het groene Agalev ‘politburo’, op het idee van dat cordon sanitair kwam en meteen op een einde aan een echte democratie in Vlaanderen. Als het Vlaams Blok/Belang niet democratisch genoeg was, had men het wettelijk moeten verbieden deel te nemen aan verkiezingen. Sindsdien mag die partij nog altijd wél deelnemen aan die verkiezingen, maar mag ze daarna niet meer meespelen. Erger nog, de verzamelde media hebben de partij zodanig geboycot, dat ze niet eens publiciteit ervoor wilden opnemen, ook niet tegen betaling. Dat gebeurt nergens anders en kan best geklasseerd worden bij de andere curiosa van dit land: de index, de recupereerbare weekeindfeestdagen, de sper- en soldenperiodes, het uitdelen van staatsgeld voor werklozensteun door de vakbonden en ga zo maar door. ‘Only in Belgium’.

   Hopelijk houdt het kartel N-VA/CD&V het been stijf in Denderleeuw, ondanks de zware druk die er al geweest is van Rudy De Leeuw (notionele interestaftrekker), Herman De Croo (hofnar), 'Markske' Beke en geldschepper Ètienne Schouppe, enkele van de ware zelfverklaarde democraten en zet de trend zich verder in Vlaanderen, zodat we straks weer over een normale democratie kunnen spreken. En dat er dan in Denderleeuw een socialistische vakbondsman is die zegt te zullen verhuizen als dat gebeurt – met, nota bene, het excuus dat hij vreest dat vooral de allochtonen en de Franstalige inwijkelingen er het slachtoffer van zullen worden – dat hij dan maar vertrekt. In Wallonië is nog plaats genoeg voor hem.