Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
Boss Paint Beveren-Leie West-Vlaamse KMO laureaat 2010.
Boss Paint is West-Vlaamse KMO laureaat 2010. Een titel die wordt uitgereikt door Unizo en op basis van de resultaten die het bedrijf behaalt. Dat zowel op financiël, maar ook sociale en ecologische resultaten. Boss Paints scoorde vooral met zijn personeelsbeleid.
Toon Bossuyt is de derde generatie verffabrikanten in Beveren-Leie. Boss Paints maakt verf en verkoopt ook alle benodigdheden om te schilderen, o.a. in de eigen winkelketen Colora. Het bedrijf scoort goed met zijn klantgerichtheid, innovatie en communicatie, maar valt vooral op door het personeelsbeleid.
Ontspanning Zo organiseert Boss Paints een strijkdienst, kinderopvang, groeten- en fruitpakketten, ontspanning en sportactiviteiten voor het personeel. Boss Paints haalde het van Avalon Automation uit Ieper en Wayaert Vermeersch isolatie uit Kortemark.
Nationaal Als West-Vlaamse laureaat is Boss Paints kandidaat om nationaal KMO ondernemer van het jaar te worden op 8 december. Meer weten over Boss Paints klik hier. (Bron nieuwsbrief KW)
Brood en banketbakkerij Deconinck die reeds 3 generaties van vader op zoon overging opent terug de deuren. In 1927 begon Julien Deconinck met de bakkerij waarna zoon Jozef de zaak verder zette en sinds 23 jaar runt zoon Pol samen met zijn echtgenote Brigitte de zaak. Een tijdje terug besloten ze de zaak in een nieuw kleedje te steken. Daarvoor moest de zaak een tijdje de deuren sluiten. Op zaterdagmorgen 23 oktober gaan de deuren van de totaal vernieuwde zaak om 07.00 uur terug open. Daarnaast werd er ook een nieuw atelier geïnstalleerd om bij einde voorraad heel snel te kunnen voldoen aan de wensen van de klant. Nieuw ook is dat er belegde broodjes te verkrijgen zullen zijn en in de winkel zal een schap te vinden zijn met voorverpakte charcuterie en kaas. En natuur is er terug een groot assortiment aan brood en banket verkrijgbaar. Daarbij zal ook hun alomgekende chocolade niet ontbreken. De winkel gesloten, geen probleem dan is er nog steeds de broodautomaat waar men 24 op 24 uur terecht kan.
Bakkerij Deconinck is gelegen langs de Kortrijkseweg 149, 8791 Beveren-Leie, telefonisch te bereiken op het nummer 056 71 91 22 en elke dag (dinsdag sluitingsdag) open van 7 tot 13 en van 14 tot 20 uur
Beveren-Leie heeft Belgisch Kampioen in haar midden.
Sinds 26 september heeft Beveren-Leie een Belgisch Kampioen in haar midden.
Pascale Ghiesmans en haar Border-colli Raicko (8) uit de Kerkdreef werden BK Doggydance in de categorie Intermediate. Deze wedstrijd ging door in Pittem.
Eigenlijk ben ik begonnen in 2007 met Agility. Doch na bijna iedere wedstrijd kreeg Raicko een epilepsie aanval en dat kon ik niet aanzien. Via een vriendin ben ik aan Doggydance beginnen doen. Dat is een heel wat minder inspannende discipline en sindsdien heeft Raicko zogoed als geen aanvallen meer. Het is een speelse sport waarmee je een heel nauwe band creëert met je hond, een soort gehoorzaamheid maar dan op muziek, vertelde Pascale.
Belgisch Kampioen 2010 Ieder jaar worden er vijf wedstrijden georganiseerd. Om deel te nemen aan het BK moet je er minstens aan drie deelgenomen hebben. Punten worden gegeven op de originaliteit van het optreden. En daar maken niet alleen de oefeningen, maar ook de kledij, een zo ruim mogelijk gebruik van het plein, en gepaste muziek deel van uit. Voor het BK viel de keuze van Pascale op Kung fu Faigthing van Carl Douglas, en op het terrein had ze een pop in judokledij geplaatst. De oefeningen die Pascale en Raicko op dit nummer hadden ingestudeerd werden met de titel van Belgisch Kampioen 2010 bekroond. Volgend jaar klimmen de twee naar de Avance klasse, een uitdaging om er terug tegenaan te gaan.
European Conference 2009 Vorig jaar namen Pascale en Raicko op 19 september ook al deel aan het Europees Kampioenschap in de categorie Inovatie. Inovation staat voor groepsdans. Samen met Gina Verbecke en Baron uit Desselgem werden ze door een internationale jury in het Nederlandse Bant tot Europees Kampioen uitgeroepen. Dagelijks is Pascale dan ook met haar passie bezig. Zoeken naar nieuwe oefeningen, passende outfit. Knippen en plakken van aangepaste muziek om de opgelegde duur van wedstrijden niet te overschrijden. Verder geeft ze ook af en toe een demo, enz. Trainen doet ze bij club De Natte Neus in Izegem en af en toe zijn de Belgische Kampioenen wel eens aan het werk te zien op het grasplein aan de Kernelle te Beveren-Leie. Beverse Weetjes wenst Pascale en Raicko nog heel veel succes- en vreugdevolle momenten toe en dankt Greet voor de tip!
Al voor de vierde maal kwamen de klasgenoten geboren in 1960 samen voor een reünie. Deze keer werden ze naar aanleiding van hun 50ste verjaardag op 16 oktober ontvangen op het gemeentehuis te Beveren-Leie door schepen Rik Soens en schepen Pietro Iacopucci. Na een woordje van schepen Soens verwelkomde ook Els Demeyer het gezelschap. Samen met Byttebier Katharina, Courcelle Jan, Nolf Johan en Verbeke Ron was Els anderhalf jaar bezig met de voorbereiding van deze reünie. Ook de leerkrachten van weleer werden op deze feestelijke dag uitgenodigd. Bamelis Rik, Decaluwé Roland, Meersman Jan, Soenen Krista, Stevens Maria, Verschuere Mariette en Verschuere Monique gingen graag op deze uitnodiging in. Na geklonken te hebben in het gemeentehuis en het gouden boek te hebben ondertekend trokken 34 vlijtige vijftigers, al dan niet vergezeld van hun partner, naar De Hoop in Waregem waar het feest werd verdergezet.
Vakantie voor Francky Hoste en zijn echtgenote al na 5 dagen afgelopen Al gemerkt dat de Beverse wijkagent Francky Hoste niet meer in het straatbeeld te zien is? Voorlopige nemen collega's zijn taken in Beveren-Leie over.
Waarom? De wijkagent heeft zijn 14-daagse vakantie in Bourgondië na een 5-tal dagen moeten onderbreken. Hij nam een kwalijke hindernis en kwam ongelukkig op zijn voet terecht. Noodgedwongen is hij terug naar huis moeten komen.
In het ziekenhuis te Waregem stelde men verschillende breuken vast aan zijn rechter hiel. Op 20 oktober zal hij waarschijnlijk uit het gips mogen. Francky hoopt begin november terug zijn werkzaamheden in Beveren-Leie te kunnen opnemen.
Beverse Weetjes wenst hem alvast het allerbeste toe!
Vlaams topcircus brengt familiaal evenement naar Waregem.
De familie Malter is reeds vele decennia marktleider voor wat betreft circus in Vlaanderen en ook voor deze productie hebben zij een hoogstaand, onderhoudend programma weten samen te stellen. Niet voor niets noemt men dit Vlaanderens laatste circus dat een internationaal programma brengt met een keuze aan verschillende gerennomeerde artiesten.
Humor in het circus is een item op zich, dit jaar heeft Rose Marie Malter één van de nieuwste talentvolle clowns onder contract kunnen krijgen, Samuel is een jonge franse clown die op subtiele humoristische wijze het publiek met zijn interventies door de voorstelling voert.
Maar ook traditionele circusclowns zoals men ze tegenwoordig haast niet meer te zien krijgt zijn aanwezig in het nieuwe programma, zij brengen komische sketches en muzikale virtuositeit: Trio Balder uit Portugal. Hoogstaande acrobatie waarbij een uiterste krachtinspanning van de armen gevergd wordt brengt de italiaanse Jana, die gedurende vele minuten op de handen en hoofd balanceert. Als tweede act brengt zij een nog zelden meer vertoond draadloopnummer.
Uit Rusland komen artiesten die nog maar net deze zomer een reeks optredens maakten op s werelds grootste cruiseschip op de zuiderse oceanen en die nu via Bejing en Moskou hier in uw stad in de piste staan en te bewonderen zijn: Duo Ignatov met hun wereld topklasse jongleeract en hun schitterende vlinderparodie met een regenboog van hoepels.
Kortom een flitsende circusshow die meer dan anderhalf uur lang kids en volwassenen weet te boeien, zonder één moment oubollig of passé aan te voelen.
Het geheel gaat door in een gezellige circustent waar ook tijdens deze herfstdagen een aangename temperatuur heerst, en waar je vanaf alle plaatsen een prima zicht op het gebeuren hebt.
In deze tijden van crisis brengt de familie Malter ook familiale prijzen van de plaatsen, kinderen (-12 jaar) : van 7,50 tot 12,50 / Volwassenen van 15 tot 25 .
EEN GREEP UIT HET PROGRAMMA - Het begint met een vurige tango, door Samuel en Amandine - Topjongleurs uit Rusland : Duo Ignatov - Vliegende lucht met Samuel - Filmset met Trio Balder, enige muzikale clowns uit Portugal - Jana : Unieke handbalance - Een eigenzinnige uitstap op de golf-courts - Charme, poëzie en acrobatisch kunnen met onze draadloopster uit Italië - Lydia, Leonid en de magische vlinder-act - Trio Balder en de exentrieke boksmatch - Finale in 70-ies disco-style
De voorstellingen gaan door : WAREGEM Zuiderlaan (Naast Jeugdcentrum) Van 20 oktober tot en met 24 oktober
Woensdag 20/10 om 14.30 uur en 17.30 uur Vrijdag 22/10 om 19.00 uur Deze dag zijn alle tickets aan halve prijs Zaterdag 23/10 om 14.30 uur en 17.30 uur Zondag 24/10 om 14.30 uur en 17.30 uur INFO : 0494 34 30 90 of kijk ook op : www.circusrmmalter.com
20ste editie van Open Bedrijvendag trekt 800.000 bezoekers
Feestelijke start voor 20ste editie Open Bedrijvendag De 20ste editie van Open Bedrijvendag kende een feestelijke start. Om 10u stipt opende minister-president Kris Peeters de slagboom bij Eandis in Melle en dus symbolisch de toegang tot de 399 deelnemende bedrijven. Dit jaar trok Open Bedrijvendag zo'n 801.000 bezoekers in Vlaanderen. In Wallonië waren dat er 340.000. In West-Vlaanderen namen 104 bedrijven deel. Samen mochten ze 195.000 bezoekers noteren.
Tuinbouwmachines Deblauwe in Beveren-Leie
In Beveren-Leie zette Tuinmachines Deblauwe als enig bedrijf de deuren open en t werd een succes. Reeds voor het aanvangsuur waren er al bezoekers op post en na 17.00 uur liepen nog steeds bezoekers binnen. Velen waren verrast hoe omvangrijk het bedrijf wel is. Ook over het uitgebreide gamma bleken velen op te kijken. Wie het wenste kon er de nodige uitleg krijgen over alles wat Tuinmachines Deblauwe te bieden heeft. Daarnaast kreeg iedere bezoeker een natje en een droogje aangeboden, was er een springkasteel voor de kinderen en als toetje kon elkeen genieten van een ijsje. Wie wenst terug te blikken op het gamma :lik hier.
Het boek 'Waregem vroeger en nu' waaraan Luc Van Houcke 4 jaar werkte is sinds 29 september 2010 uit.
Het telt 355 pagina's met meer dan 1.200 fotos en documenten waarvan enkele nooit eerder werden gepubliceerd. Voor meer info en om het boek te bestellen kun je terecht bij Luc Van Houcke, Bessemstraat 44, 8790 Waregem, 056 60 06 01 en Hiluc@telenet.be. en kost 27 euro.
Luc Van Houcke is van mening dat Waregem zijn rijke geschiedenis te weinig koestert. Onder meer daarom brengt hij nu het boek Waregem vroeger en nu uit, dat vanaf begin oktober enkel en alleen bij de auteur zelf te koop is. Het is een uniek kijk- en leesboek geworden met meer dan 1.200 fotos en documenten waarvan enkele nooit eerder werden gepubliceerd.
Luc Van Houcke deed er vier jaar over om zijn uniek naslagwerk over Waregem te voltooien. Luc Van Houcke (62), jarenlang voorzitter van petanqueclub De Bevers, heeft het bestuur van de vereniging aan anderen overgelaten en legt zich sindsdien toe op het uitpluizen van zijn familiegeschiedenis en die van Waregem en Desselgem, zijn geboortedorp.
"Toen ik van mijn kinderen het boek SV Waregem 55 jaar passie in rood en wit cadeau kreeg, dacht ik : moest ik me daar nu eens aan spiegelen om een boek over de geschiedenis van Waregem te maken. Naar documentatie was het niet lang zoeken. Alleen al mijn postkaartenverzameling over de stad is zowat 500 stuks groot. Ik ben ook een grote verzamelaar van rouwprentjes. Als ik er niet meer ben, riskeren die allemaal op het containerpark te belanden. Ik besloot dan maar mijn privécollectie te bundelen in een boek.
Veel steun Vier winters geleden al begonnen Lucs plannen vorm te krijgen. "Maar voor iemand die geen kaas gegeten heeft van computerwerk is een boek schrijven uiteraard geen evidentie. Ik schakelde mijn buurmeisje Charlotte Adams in die me fotos leerde inscannen en tips gaf omtrent de samenstelling. Collega-verzamelaar Bertrand Mestdag uit de Staf Stientjeslaan, alsook de stadsarchieven van Waregem en Kortrijk en de heemkundige kring De Gaverstreke vervolledigden mijn documentatie en informatie voor het boek. Schoonzus Vera Soenens haalde er ten slotte de taal- en tikfouten uit.
Waregem vroeger en nu biedt de lezer een weerspiegeling van het vroegere dagelijkse leven in de stad. Het telt meer dan 1.200 fotos en documenten waarvan enkele nooit eerder werden gepubliceerd. Bij de honderden postkaarten staan verklarende teksten over kerken, scholen, kastelen, straten, belevenissen uit de oorlogsjaren en ook rouwprentjes van overleden inwoners krijgen een vooraanstaande plaats. Het oudste is er eentje uit 1832 van het overlijden van de echtgenote van oud-burgemeester Johannes Huys.
Veel Waregemnaren zullen er dan ook de namen van hun voorouders in terugvinden. Uitzicht erg veranderd "Frappant zijn de vele verschillen tussen vroeger en nu die je duidelijk kunt waarnemen in nevenliggende postkaarten, weet de auteur. "Het uitzicht van Waregem is de voorbije decennia drastisch veranderd. Van de schitterende Markt die we vroeger hadden is maar weinig intact gebleven. Gelukkig staat het oud-gemeentehuis er nog en is met park Casier ook de groene long bewaard gebleven. Ook in de buurt van het station staan enkele gebouwen die nog in hun oorspronkelijke staat te herkennen zijn. Het in mijn ogen mooiste plekje van Waregem het Château de la Rue Storme in de gelijknamige winkelstraat is twintig jaar geleden spijtig genoeg verdwenen. Ik besef dat projectontwikkelaars dit niet graag zullen lezen maar we hebben te veel van onze geschiedenis laten teloorgaan.
Vorige week las ik dat we met het Goed te Beaulieu ook nog een historisch waardevolle hoeve dreigen kwijt te spelen In de ogen van Luc Van Houcke zijn er in Waregem twee grote tekortkomingen. "Ik vind het jammer dat we nog altijd geen stadsmuseum hebben. Het Château Storme was daar een schitterende locatie voor geweest. Of een paardenmuseum, dat hóórt toch bij Waregem. Veder betreur ik het dat Felix De Ruyck, de schoonbroer van burgemeester Jules Storme en erg gul geweest voor onze stad, nog geen standbeeld heeft gekregen."
Boek over Desselgem Bepaalde postkaarten hebben voor Luc een emotionele waarde. "Een oud zicht op de Stationsstraat bijvoorbeeld, waar ik van 1975 tot 1988 een bakkerij had naast de Generale Bank. Merkwaardig is dat er van de Stationsstraat alsook van de Holstraat veel meer postkaarten werden uitgegeven dan van de Stormestraat. Een verklaring heb ik daar niet voor."
Waregem vroeger en nu moet dus nog van de drukpersen rollen, maar Luc is al vlijtig aan een opvolger bezig : een uitgave over de geschiedenis van Desselgem. "Ik heb genoeg liggen over mijn geboortedorp om er ook een weliswaar dunner boek aan te wijden. De beschrijvingen van een honderdtal cafés vormen een goede basis, net als 60 postkaarten. Maar wie nog waardevolle fotos, anekdotes of documenten heeft, mag die zeker bezorgen. Alles wordt ingescand en netjes terugbezorgd.
Het zal wellicht niet verwonderen dat Luc erg weinig voor zijn tv scherm te vinden is, zeker als je weet dat hij ook nog een werk over de carrière van Rik Van Looy wil maken. "Hij is altijd mijn grote wielerheld geweest. Ik heb nog pakken krantenknipsels over Rik II liggen. Mijn zoon Rik is zelfs naar hem genoemd. Maar dat wordt een document enkel voor persoonlijk gebruik. Bron: Het Wekelijks Nieuws- editie Gaver-17 september 2010- tekst Tom Van Houtte.
Op 27 september is het precies 184 jaar geleden dat Deken De Bo geboren werd in Beveren-Leie.
Levensloop van Deken De Bo Leonard Lodewijk De Bo werd geboren te Beveren- Leie op 27 september 1826. Hij werd priester gewijd te Brugge op 15 maart 1851. Hulppriester benoemd in Assebroek op 11 april 1851. Leeraar in Sint Lodewijk's College te Brugge op 1 october 1851. Pastoor te Elverdinghe bij Yper op 9 juli 1873. Pastoor te Ruysselede op 27 september 1882. Pastoor van Sint Bertens te Poperinghe en Deken der Christenheid op 22 april 1884 en is overleden te Poperinghe 25-6-1885.
Leonard Lodewijk De Bo, werd geboren, uit deftige, christene, eenvoudige en in-Vlaamsche ouders, ten jare 1826, te Beveren aan de Leie, een onbekend en verloren dorpje langs Vlaanderens golden river, waarvan De Bo zelf eens dichtte:
Een kerksken langs de koutervelden, Bij 't kronkelen van de Lei, Schier onbekend en waar men zelden Of nooit entwat van zei.
Geen enkle beuk, en geen pilaren. Geen bouwtrant, geen sieraad, Een heiligdom met drie altaren Dat kraafsch in 't Westen staat.
En, eenzaam ver van woon en wijke, Ten zij des Herders huis; En 't huis van hem die luidt ten lijke En graven delft aan 't kruis...
Dank aan Zo stond te lezen in het tijdschrift 'Ons Volk Ontwaakt' gepubliceerd op 23 augustus 1913. Pros, die o.a. dit artikel online plaatste, gaf zijn toestemming om het te kopiëren en het hier te publiceren, waarvoor dank.
Daarnaast dankt Beverse Weetjes Johan Lefebvre uit de Deken De Bostraat, Beveren-Leie. Hij stuurde de link door waar het Westvlaamsch Idioticon online te lezen is. Deze link is permanent te vinden in de linker marge, onder de foto van Deken De Bo.
"Ter dorpschole van Beveren aan de Leie deed de jonge De Bo zijn eerste leergangen, en was er een voorbeeldig leerling bij kundigen meester. Van uit zijn kinderjaren herinnerde De Bo gaarne zijn zijn eerste overwinning... Hij had in de dorpsschool den eersten prijs gehaald in... schoonschrift. De jongens haalden hem plechtig in en vereerden hem met een overschoone pauwpen. Toen de knaap 14 jaar oud was trok hij naar het College te Thielt om er te studeeren.
Leonard De Bo studeerde te Thielt met vlijt en goed gevolg. In alle leergangen gaf hij bewijzen van buitengewonen aanleg. Hij was het eerste jaar ―1840― reeds de eerste in bijna al de vakken, en 't bleef zoo tot in de Rhetorica, in 1846. Hij, die later een liefhebber van bloemen hier beneden zou worden, was al vroeg een liefhebber van de sterren, de bloemen van hierboven, zooals Ledeganck ze noemt. 't Is geweten dat hij, te Thielt student zijnde, somtijds ging de sterren en de sterrenbeelden des hemels bezien en bewonderen. De Bo gaat naar de sterren gaan kijken met de lanteerne, zeiden zijne bankgenooten. Ja, en hij droeg inderdaad een lichtval mee, niet om in de donkere diepte des hemels, maar om tusschen huizen en hagen, om op de hemelkaarte van Quetelet zijnen weg te vinden. Dat is toch jammer, zei hij toen, dat dat toch altemale moet vergaan...
Priester gewijd te Brugge, na zijnen seminarietijd, in 1851, werd hij na enkele maanden huppriesterschap te Assebrouck bij Brugge, leeraar benoemd in het St. Lodewijkscollege te Brugge. Hij bleef er 22 jaar, waarvan 19 jaar als Professor der Rhetorika. In hooge mate bezat hij al de hoedanigheden van het hart, al de wilskracht, al de begaafdheden van den geest, die er noodig waren om mannen te vormen - om christene, trouwe Vlamingen te maken, en om op het veld van opvoeding en onderwijs rijke vruchten te doen rijpen.
Begaafd met klaarzienden geest en scherp doorzicht, zoo lustte 't hem de schatten der letterkunde op te zanten, te ontleden, en in breede mate kundig mede te deelen. Met E. H. H. Minne, Meersseman, Mortier en Busschaert werd De Bo aldra voorlichter en leider der Vlaamsche kampe; in alle vakken wist hij den Vlaamschen geest, de Vlaamsche geplogenheden, de Vlaamsche godsdienstigheid en grootheid te doen doorstralen en waardeeren. O! Hoe trilden zijne leerlingen, hoe waren ze verrukt en vol bewondering toen De Bo, met ontroerde stem, met oogen vol zieletranen, de onsterfelijke bladzijden van groote denkers voorlas, kundig ontleedde, genieten en smaken deed.
Toen ten tijde waren er reeds twee richtingen, twee stelsels op letterkundig gebied, gansch tegenstrijdig: sommigen wilden de jongelingen nagelvast zetten in de vormen der eeuwenoude traditie, de klassieken, die aan een leger van weluitgeruste mannen hunne gedachten met rijk geborduurden trant hadden overgezet; anderen poogden de jeugd ―wat vrij en los― te doen opstijgen naar den geest der droomende romantiekers of nog naar het ideaal der modernen... De Bo meende dat de oude school wel meesterlijk hare proefslagen had gedaan, en ja wel, mannen had gevormd zooals hij ze wilde... Althans, zoo meende hij nog, de jongen moet 't huis zijn in zijnen tijd en zoo moet ook de moderne evolutie wat grepe vinden op hem. Exclusief was hij dus niet, want hij zocht niet enkel geleerden te krijgen, maar mannen te vormen, overtuigde mannen, wel uitgerust bij meesters uit alle eeuwen, om dan, met vasten tred ten kampe te varen, ten christen, ten Vlaamschen kampe met hem.
De Grieken beminde hij, vooral Demosthenes, zoo stralend van vaderlandsliefde, ook nog Aischulos en Sophocles, met hunne vrije en losse natuur, zoo persoonlijk; uit die schrijvers vond en bracht hij gezonden kost voor geest en hart, den quid zou men zeggen.
De Latijnen zooals Cicero en Livius, met hunnen quomodo, hunnen praalvorm, maar vooral den fijngevooisden, den betooverenden Horatius, leeraarde De Bo met geestdrift. Hij ontleedde en ontrolde die eerelakens tot de laatste plooi en niets ontsnapte den leeraar! Alles kon hij duidelijk maken, want zijne schooltijden vooruitsnellend, zoo maakte hij zijn onderwijs aanschouwelijk, en dus boeiend en belangstellend voor alle talenten: bouwtrant van huizen en tempels, vorm van wapens, het eigenaardige in kleederdracht, den gang der beurzen en geldmarkten, niets ontsnapte.
Hij teekende op het bord het schip van den ongelukkigen Aeneas, verbeeldde er de strijders van Homerus in met volle wapenrusting of kwam naar de klas met allerhande voorwerpen die hij zelf gekozen of vervaardigd had. Zoo is hij in zake onderwijs en opvoedkunde een baanbreker geweest en gebruikte hij reeds, van 't jaar 1851 af, voor zijn onderwijs, die nooit volprezene aanschouwingsmiddelen, die echter nog tientallen jaren zouden moeten wachten, totdat zij overal binnendrongen. Alles was belangwekkend en zoo maakte De Bo zijn leerlingen weetgierig, werkzame bewonderaars van hunnen weergaloozen meester.
De persoonlijkheid eerbiedigde De Bo in zijne leerlingen. Den druivelaar, zoo sprak hij, zal ik niet snoeien op dezelfde manier als den appelboom; aan de vink vraag ik niet te zingen als de nachtegaal, noch aan de kranke musch haar nest te bouwen gelijk den koninklijken arend! De Fransche meesters, zooals de redenaars, zoo onsterfelijk, uit de 17e eeuw geboren, zooals de dichters met hunnen lieven Racine, hunnen schranderen Boileau, hunnen onovertroffen Corneille; dichters en redenaars ook onzer tijden, toonde en stelde De Bo als reuzen van het denkersleger, dien hij verstaan en bewonderen deed.
Maar de Vlaamsche taal leerde hij beminnen boven alle andere, de Vlaamsche letteren ook uit aller eeuwen tot eenen eerekrans gesnoerd - en die taal gebruikte hij als het krachtigste middel om bij den jongeling waarheidsliefde op te wekken, eigen wezen, eigen gedachte, eigen gevoel voor het schoone en voor het ware in te boezemen. Het docht hem dat eene dergelijke mannenvorming slechts kon verkregen worden door de moedertaal, omdat de verstandelijke vermogens van weinige studenten slechts krachtig genoeg zijn om in eene vreemde taal de ontwikkeling te bekomen waarvoor zij vatbaar zijn.
Voor hen was het dat hij eerst schreef zijne Geschiedenis van België vanaf de Roomsche tijden tot aan de Fransche beroerte, die wel nooit werd in druk gegeven, maar die nu nog ten dage ligt in handschrift, op de leeraarstafel in St Lodewijks en zorgvuldig en stiptelijk heden nog wordt voorgedragen.
De Bo schreef naar den geest van zijn tijd, te weten politieke geschiedenis, en stelde het individu, de persoonlijkheid onzer groote mannen op eersten rang; 't was door individualistische opvatting van geschiedenis dat hij den leerling christen-Vlaming maakte, en hem bewondering en dank afdwong voor eigen geleerden, eigen kunstenaars, eigen helden, eigen zeden en geplogengeden, eigen bestaan, eigen Vlaamsch wezen!
De geschiedenislessen waren in de handen van De Bo een machtig werktuig om ons volk te veredelen, om zijn ideaal te bewerken en te bereiken. Voor hen schreef hij ook zijne Dichtwerken die hij in een kapeeltje vergaderd had, zoo hij zegde, ter hunner intentie. Om die te beoordeelen moet men het tijdstip in acht nemen, waarop die gedichten geschreven werden en hoe zij, handelend meest over 't geen De Bo nauwst aan 't hart lag: zijn godsdienst, zijn Vlaanderen, het vaderland, de wetenschap, de natuur en vooral bloemen en planten, geboren werden en moesten gemaakt worden voor een of andere plechtigheid, prijsdeeling, enz. Bilderdijk leerde reeds in zijn tijd:
't Gedicht Uit plicht Gelukt niet licht Maar hinkt aan ijz'ren boeien;
't Heeft vier Noch zwier Noch bloei noch tier En kruipt in plaats van vloeien.
Vuur hebben De Bo's gedichten wel, maar zij zijn niet altijd vrij van holle grootsprakerigheid, hun bouw is niet altijd los en lenig, zij missen soms de ongekunsteldheid, die dadelijk inneemt, die persoonlijkheid, welke er den stempel van een natuur op prent, die wat den eigen geest denkt, wat het eigen gemoed voelt, met eigen bewoordingen vertolkt.
Zoo is De Bo geweest, niet een dichter van hooge vlucht, ook geen kleurschakeerder, geen fijne kunstenaar spelend dat wonderspel van klanken en van maat, dat u medevoert en u overweldigt. Hij was geen dichter van beroep; het beste van zijn tijd besteedde hij immers aan de taalstudie. Hij dichtte uit noodwendigheid of uit tijdverdrijf en slaagde, onzes inziens, het best in het treurdicht, in de vertelling, in de ballade of legende. Had hij zijne niet te loochenen dichtergave kunnen ontwikkelen, zoo zou hij wellicht onder de balladendichters eene allereerste plaats ingenomen hebben.
Voor zijne studenten schreef hij ook eene Vlaamsche spraakleer, Vlaanderen door gewaardeerd en ter scholen gebruikt. Maar zijn standaardwerk, zijn reuzenarbeid van uit zijn leeraarschap en dat zijnen naam onsterfelijk maakt, is wel zijn Westvlaamsch Idioticon. Dat Idioticon ―dat in 't Grieksch wil zeggen: de plaats waar men alles kan vinden wat ons eigen is― is een woordenboek ―voor de vlaamsche taalkunde een gewaardeerde overrijke goudmijn en een onvergankelijk gedenkteeken― waarin men woorden en vormen van woorden vindt die eigen zijn aan onze Westvlaamsche gouwspraak, en welke voor meerendeel in andere woordenboeken niet voorkomen, mitsgaders een geleerde verklaring van verouderde woorden, spreuken, zegswijzen, enz.
Het verschil der dialecten of gewestspraken eener taal ligt niet alleen in de uitspraak, maar elke streek heeft verbuigingen, vormen en uitgangen die haar eigen zijn, doch vooral een overvloed van woorden en uitdrukkingen die in andere streken min of zelfs onbekend zijn.
In 1865 begon te Leiden de uitgave van het Woordenboek der Nederlandsche taal, een reuzenwerk dat alleen een heele boekerij uitmaakt. De prijs ervan werd geraamd op 500fr., maar zal voorzeker verre overschreden worden. Thans is dit wonderwerk van wetenschap en taalstudie nog lang niet volledig. De onderneming wordt geldelijk gesteund door de Nederlandsche en de Belgische Regeering...
Het richtsnoer van den opstelraad was, al de woorden op te nemen die hier of daar, gelijk in welk gewest, in zwang zijn. Maar om de plaatselijke woorden en wendingen op te nemen, was het noodig, dat men ze aan de opstellers liet kennen. Dit was vooral het geval voor het Westvlaamsch, d.i. den tongval gesproken in Fransch- en in Westvlaanderen, met als Zuidergrens de Leie. De Bo sloeg hand aan 't werk of liever hij herbegon een werk, waaraan hij twintig jaren lang zijne vrije uren en gedeeltelijk zijn nachtrust gedurende zijn seminarie- en leeraartijd verbeurd had.
Hij verzekerde zich de medewerking van een dertigtal taalminnaars uit Westvlaanderen, die elk hunne woordenlijst aanbrachten. De vrucht van dien arbeid was zijn Westvlaamsch Idioticon, waarin vergaderd en uitgelegd staan, en met allerlei spreuken versierd, acht en twintig duizend drie honderd en achttien Vlaamsche woorden, een voor een, uit den mond des volks vernomen. De Bo heeft alles gerangschikt, alles bij de andere talen vergeleken, alles gewikt, gewogen gelijk in de goudschaal, geschreven en herschreven, nagezien en voor den druk verbeterd! Een onvergankelijk reuzenwerk dat de bewondering en de goedkeuring wegdroeg van alle taalgeleerden en waarvan, onder meer, de groote Dr De Vries zegt dat het ... getuigd van degelijke taalkennis en van grondige studiën. Het bevat een rijken schat van materiaal, dubbel bruikbaar gemaakt door verstandige verklaringen en bondige opmerkingen. Het is voor de kennis onzer Nederlandsche taal van zeer groot gewicht, voor die van het Middelnederlandsch teenenmaal onmisbaar.
De meening van taalgeleerden van zulk gehalte zet ver in de schaduw roekelooze en ongegronde beknibbeling als deze van een Nolet de Brauwere van Steenlandt. Aangestipt zij dat De Bo's gulden stelregel: elke letterkundige heeft het recht alle woorden en wendingen te baat te nemen, die den toetssteen van een gezonde taalkunde niet vreezen, gezegepraald heeft, dank zij, niet zoozeer nog misschien de geleerde vertoogen der voorstaanders van gewestwoorden als wel de opzienbarende snelle opbloei der Westvlaamsche letterschool met Gezelle, Streuvels en Verriest aan het hoofd.
Woorden die rusten op gezonde etymologie of gewettigd worden door analogie, of door medebestaan in verwante talen, of door vroeger bestaan in onze gewettigde schrijftaal; particularistische woorden en wendingen die in de algemeene taal geen weerga hebben, een gedachte inkleeden waartoe de schrijftaal geen eigen kleed bezit en daarom ―in vak van kunst en wetenschap vooral― haar toevlucht moet nemen tot vreemde taal of tot een verdrietige omschrijving of nog naar onbepaalden en algemeenen term: dit zijn de titels die volgend De Bo aan dialectische woorden, volle recht ―en hoe meer titels bijeen, hoe voller recht― geven om in algemeene Nederduitsche schrijftaal aanveerd te worden.
Ware de plaats ons niet beperkt, veel zou er nog te zeggen vallen over dat reuzenwerk, alsook over al wat De Bo nog schreef o.m. tal van opstellen, meest over taal- en letterkunde in Rond den Heerd, St Ludgardisgilde, De Toekomst, enz., over zijn vermaard gebleven pennetwisten met Nolet de Brauwere, over zijn Gulden wierookvat, een heerlijk Vlaamsch misboek, waar De Bo al de schoonste en meestal oude Vlaamsche gebeden verzameld heeft.
Veel ware er te zeggen vooral nog over zijn ander standaardwerk, uitgegeven na zijn dood door E. H. Samyn, nl. Het Vlaamsch Kruidwoordenboek, een niet te overschatten bijdrage voor de Vlaamsche wetenschappelijke taal, zonder te gewagen nog van zijn zuiver letterkundige schriften, waartusschen het liefste boek dat uit zijne pen vloeide ―mijn spiegel van allen dagen, zoo sprak hij zelf― zijn Pastor van Quathem is eene meesterlijke Vlaamsche vertaling of beter navertelling van Louis Veuillot's Ce que c'est qu'un curé.
En met al dat zouden wij nog niets gezegd hebben van 't geen nog 't meest in hem te bewonderen bleef, den heiligen priester, den aanbeden herder, den weergaloozen weldoener der armen!
Vlaanderen vervult eenvoudig een plicht met deken De Bo, den grondlegger zijner hernieuwde taalwetenschap, een blijvende hulde te brengen". D. V. A.
Vanaf heden wordt t Beverblaadje ook in Deerlijk uitgebracht. Daar verschijnt het onder de naam Astoriatje.
Het is een kwalitatief reclame- en infoblad identiek qua druk, verspreidingsdata, papier, look, plaatselijk nieuws, vast artikel van de Heemkundige Kring, enz.
Met de uitgave Deerlijk bereiken we 4800 gezinnen extra. Wie wenst kan nu adverteren in 2 gemeenten. Deerlijk naar Beveren-leie toe en omgekeerd. ´t Beverblaadje bestaat reeds 17 jaar en is ondertussen een begrip geworden in Beveren-Leie. Weten hoe 't Beverblaadje er kwam en de evolutie ervan klik hier.
Voetbaltornooi Schepen van Sport brengt aardig bedrag op voor SoNoBeG
Noodlijdende gezinnen in Beveren-Leie minderen niet, integendeel Al voor de 16de maal ging het tornooi van schepen van sport door. Een voetbaltornooi dat steeds gekoppeld is aan een goed doel en beurtelings georganiseerd wordt door een Waregemse gemeente. Dit jaar lag de organisatie in handen van KSK Beveren-Leie. Voor het goede doel viel het oog van KSK op SoNoBeG. Zij zetten zich in om noodlijdenden uit eigen gemeente op verschillende vlakken bij te staan.
Het tornooi dat steeds doorgaat op 21 juli was een succes en werd gewonnen door Jong Vijve. De opbrengst van de kaartenverkoop bestemd voor het goede doel werd op 15 september kenbaar gemaakt.
Een spannend moment want ook voor de 5 gezinnen die deel uitmaken van SoNoBeG was dit nog een vraagteken. Het enige wat ze wisten was de opbrengst van de kaarten die ze zelf verkochten en een goede 1000 euro opbracht. Uit handen van schepen van sport Chantal Coussement, mocht SoNoBeG een cheque van 3071 euro in ontvangst nemen.
Een prachtig bedrag dat we zeker goed zullen besteden. De gezinnen in Beveren-Leie die steun kunnen gebruiken minderen niet, integendeel. Deze input is dan ook heel welkom, klonk het van een tevreden SoNoBeG. Even terugblikken waarvoor SoNoBeG staat en de werking ervan klik hier.
Het volgende tornooi dat terug zal doorgaan op 21 juli ligt in handen van Desselgem.
'Waregem vroeger en nu' klaar voor de drukpers Weet u nog dat Beverse Weetjes begin april te gast was bij Maria Messiaen? Ook schoonzoon Luc Van Houcke was er toen aanwezig.
Luc is een heemkundige beziggaard en vertelde toen dat hij bezig was met een kijk- en leesboek over Waregem. Ondertussen is het boek van Luc Van Houcke klaar voor de drukpers en zal eind september, begin oktober verkrijgbaar zijn.
Rosanne De Greve uit de Nijverheidsstraat te Beveren-Leie mag terecht fier zijn op haar zelfgekweekte tomaten.
Rosanne met de supertomaat tussen de gewone tomaten die ze eveneens kweekt.
Eigenlijk werkte ik vroeger nooit in onze moestuin, vertelt Rosanne. Mijn man zaaide en plantte en ik had het maar schoon te maken en te bereiden. Jammer genoeg overleed hij toen ik pas 46 was. Men adviseerde mij om de moestuin in gras te zaaien. Maar, gaat Rosanne verder, De kinderen waren toen nog alle drie thuis. En ik dacht: ik heb nog nooit gras gegeten. Sindsdien ben ik zelf aan het delven, zaaien en planten gegaan en kweek ik allerhande groenten.
Z'n 10 jaar geleden was ik bij kennissen die een heel apart soort tomatenras kweekte. Ik denk dat het Ceur de Beuf was, een soort die tomaten van om en bij de 600 gr. opleveren., gaat ze verder. Ik kreeg 4 van dat soort plantjes en gaf er twee van aan mijn broer. De plantjes wilden goed mee en al van het eerste jaar mocht ik een uitzonderlijk groot exemplaar oogsten. Van die oogst spaarde ik zaad om er het volgend seizoen terug uit te kweken. En dat doe ik jaar na jaar.
Dit jaar is de oogst van Rosanne toch wel uitzonderlijk te noemen en swingt er één exemplaar de pan uit. Deze uitschieter weegt niet minder dan 1175 gr. Het zijn vlezige tomaten waar bijna geen zaad inzit. Ze zijn iets zoeter van smaak dan de traditionele tomaat en heel lekker. Consumeren kan als rauwkost, om saus, soep van te maken en het pellen gaat zo goed als vanzelf.
D.C. uit Beveren-Leie stuurde dit bericht naar Beverse Weetjes en wil langs deze weg haar ongenoegen kenbaar maken over de begraafplaats in Beveren-Leie.
"Ik erger me aan de erg onverzorgde begraafplaats in Beveren-Leie. Ga er eens een kijkje nemen en breng het in de aandacht. Ik maakte mijn ongenoegen ook over aan stad Waregem", aldus de inzender.
Foto's genomen op donderdag 12 augustus
Verder liet D.C. nog weten: "Beste Rita, de begraafplaats in Beveren-Leie ligt er echt niet zienbaar bij, in de wegeltjes en tussens de zerken staat er 'k weet niet hoeveel onkruid. De overledenen hebben ook recht op een mooie verzorgde begraafplaats en voor de familieleden is het ook beter.
Zerken staan schots en scheef. Maar op het Amerikaans kerkhof in Waregem zitten er daar constant om het te onderhouden. Als je in het kappeletje gaat zul je daar foto's zien van wat er in de plaats van het kappeletje stond, daar woonde iemand die het kerkhof onderhield.
Van die kattestaarten zoals we zeggen staan er veel. Als je via de 3 trapjes naar het kerkhof gaat en daar naar rechts gaat langs de haag. Trouwens heel het kerkhof is niet onderhouden.
Ook vind ik het ambetant dat er maar 1 kraantje is en dat is aan die 3 trapjes, op het nieuw kerkhof is er zelfs geen, voor familie, en zeker voor oudere mensen is het moeilijk om van daar water mee te nemen.
Andere begraafplaatsen kunnen er wel verzorgt bij liggen, waarom dat van Beveren-Leie niet?", aldus de inzender.
Kampt u ook met dit ongenoegen? Stuur dan een mailtje naar Beverse Weetjes klik hier.
Reactie van V.F. uit Beveren-Leie "Volledig eens met de commentaar over de Beverse begraafplaats. Er is veel werk aan de winkel. Dit is echter geen alleenstaand feit in Beveren. Ook de tunnel tussen de Leenakkerstraat en de Spijkerlaan is dringend aan een opruimbeurt toe".Reactie van J.D. en I.M. uit Beveren-Leie "Ben het ook eens met de commentaar over het kerkhof, er zijn in Beveren nog veel van die onverzorgde plaatsen zoals aan de gemeente school: het onkruid groeit er weelderig in de greppel en ook aan de andere kant van de weg.
Als men eens rond wandelt in Beveren ziet men vele plaatsen waar het er onverzorgd uitziet, raar maar waar als de kermis of een ander evenement eraan komt wordt er plots met man en macht opgeruimd op de plaatsen waar de mensen komen. Waarom niet het ganse jaar alles zoveel mogelijk proper houden, misschien eens de bevolking er ook over aan spreken.
Het spreekwoord zegt ' als iedereen zijn eigen tuin onderhoud, is het overal proper. Misschien als stad bon geeft aan mensen voor onkruidverdelging dat mensen meer geneigd zullen zijn om onkruid te vernietigen wie weet. Na afgifte bon kan men altijd een controle uitvoeren".Reactie van R.D. "Enkele weken ben ik met mijn moeder eens naar het kerkhof geweest, daar waren ook vandalen bezig geweest dit aan de kant van het vroegere dodenhuisje waar nu materiaal staat. Daar waren beelden en kruisen kapot gesmeten. Bij ons graf lagen de zware foto's om , wie houd zich daar nu mee bezig. Ik denk dat ze beter deze toegang sluiten aan deze kant ".
Heel wat mensen reageerden op het Lelijke plekjes-project. Onder de vele suggesties waren de vervallen gebouwen van het gemeenschapsonderwijs in de Kerkdreef te Beveren-Leie een doorn in het oog van verschillende inzenders.
Schepen Rik Soens wist echter te vertellen dat de aanvraag voor de sloop is goedgekeurd. Mede om veiligheidsredenen zullen de gebouwen kort na het bouwverlof tegen de vlakte gaan.
De bouwgrond die al enkele keren van eigenaar veranderde is nu in handen van het OCMW. Oorspronkelijk was het de bedoeling om er een nieuw kinderdagverblijf op te trekken. Doch Kindercentrum Waregem vzw schoof de plannen opzij daar deze te duur bleken te zijn. Zo werd stad Waregem, die voorkooprecht had, terug eigenaar. Het OCMW die een investeringstoelage van 125.000 euro kreeg voor de aankoop van deze grond zal er in eerste fase een 8-tal seniorenwoningen laten optrekken. Later kunnen daar nog een aantal woongelegenheden bijkomen.
Tijdens de algemene vergadering van voetbalclub KSK Beveren-Leie, werden de nieuwe spelers en trainer voorgesteld.
Van l.n.r. achter: Voorzitter Paul Bamelis, Youssef El Malqui, Steve Naessens, Bert Himpe, Tom Demeyere, Nils Dhondt, Nick Dhondt, Bjorn Deplancke, Kristof Damman, Ibrahim Adamu Sadaat, trainer Alain Detavernier en secretaris Bart Debels Voor: Oleksandr Marukhin, Islamdin Aldamov, Stijn Dierick, Dieter Vercoutere, Christophe Callens, Pablo Longueville
Voorzitter Paul Bamelis handelde enkele praktische zaken af. Op de nieuwe uitrusting de naam van de nieuwe sponsor Moto's Vandevelde Desselgem. En wat de ambities betreft legt de voorzitter de lat hoog. Hij verwacht niet alleen de laatste plaats in vierde provinciale c vaarwel te zeggen. Hij durfde zelfs de vijfde plaats in de mond te nemen.
Alain Detavenier (nieuwe trainer) die Bellegem vorig seizoen naar derde loodste trad de voorzitter volmondig bij. Zijn uitgetekende krijtlijnen zijn klaar en duidelijk. Hij verwacht inzet en collectiviteit, individualisten hekelt hij. "Een grote uitdaging om er samen iets van te maken", besloot de gemotiveerde Bavikhovenaar.
Jan Van Tieghem, één van de deelnemers aan 'Open Tuinen' in Vlaanderen
Op zaterdag 26 en zondag 27 juni kunt u tijdens Open Tuin terecht bij Jan Van Tieghem, Sint-Janstraat 46, Beveren-Leie en dat telkens van 10.00 tot 18.00 uur.
U kunt er de charme van de boerderijtuin bewonderen, de karaktervolle inheemse oude loofbomen, het gezellige terrastuin en aansluitend een verzameltuin met heesters en bomen.
De inkom is gratis en u krijgt er nog een kop koffie bovenop
Tot 30 juni kan iedereen nog het lelijkste plekje uit de stad doorgeven. Voor Beveren-Leie is alvast een plek aangegeven:
Foto's genomen door Beverse Weetjes op 15 augustus 2006.
DE LEEGSTAANDE, VERVALLEN SCHOOLGEBOUWEN IN DE KERKDREEF Klik hierom de motivatie te te lezen.
OPROEP Op vraag van de inzender plaatst Beverse Weetjes deze oproep: Geef met zoveel mogelijk deze plek door als het lelijkste plekje in Beveren-Leie zodat de vervallen gebouwen in het cenrum van onze gemeente hopelijk zo vlug mogelijk kunnen verdwijnen. Dat kan doorhier te klikken.
Om alles te weten te komen over het lelijke plekjes-project klik hier.
