De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
22-01-2017
Het Geval Merkel
In schril contrast met Trump staat Merkel, het gestoorde mens dat door niemand tegengehouden wordt in haar streven naar totale vernietiging van Europa en van de Duitse welvaart. Als een psychoticus isoleert ze zich van de wereld om zich heen en richt haar eigen wereld naar eigen goeddunken in, een wereld waarin zij almachtig is en de originele Duitse bevolking geminacht wordt. Zij haat haar eigen bevolking en wil hen vernietigen en laten overmeesteren door moslims, door vluchtelingen, door allerhande gespuis dat hier niet thuishoort. Een pathetische oproep deed ze aan alle vluchtelingen om naar Duitsland te komen. Alle EU-landen riep ze op om mee te doen aan haar "Gutmensch"-actie en iedereen binnen te laten die binnen wilde. Gestoorde Merkel wilde niemand buitensluiten en stelde alle grenzen ongebreideld open...
Gisteren luisterde je nog naar de beëdiging-speech van Donald Trump en vandaag komt Merkel´s onverdraaglijke propaganda wat betreft de vluchtelingenintegratie. De ene spreekt trots over zijn volk en wil zijn land beschermen – America First – en de andere spreekt constant over vreemde volkeren in haar land en bazelt van “diegenen die hier al langer leven”, zodat haar niet het woord “Duits” of “Duitse volk” over de lippen komt. Merkt u het verschil tussen deze beide ambtsdragers? Mevrouw Merkel is dus tevreden over de integratie van “vluchtelingen”, wat moet ze ook anders zeggen op weg naar de onvermijdelijke catastrofe. Ze leeft gewoon in haar eigen wereld en heeft iedere zin voor realiteit al lang verloren:
'k Heb de laatste 10 minuten van de Zevende Dag gezien. Ontluisterend voor Nadia Sminate (N-VA). Het debat ging over de erkenning van moskeeën. Ik hoorde Chris Janssens (Vlaams Belang) op een beschaafde wijze zijn standpunt uitleggen over moskeeën in Vlaanderen, waarna Nadia Sminate (N-VA) haar Marokkaanse wortels niet kon verstoppen en een gemene opmerking maakte, zij bestempelde de uiteenzetting van Chris Janssens als "roepen en tieren over moskeeën"...
Alle 'Vlamingen' die voor N-VA kozen zijn medeplichtig en medeschuldig aan de islamisering van Vlaanderen!
Vanaf 2019 zullen gezinnen 160 euro per maand per kind krijgen. En de schooltoelage zal ook bijgespijkerd worden: voor elke kleuter die naar de lagere school gaat en elk kind dat naar het eerste middelbaar gaat is er een vast bedrag. Het nieuwe kinderbijslagsysteem heet ‘geïntegreerd groeipakket’. Daarvoor is het budget opgetrokken van 80 tot 115 miljoen euro.
Minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) liet een 'armoedetoets' uitvoeren op het nieuwe kinderbijslagsysteem om het effect op het armoederisico van Vlaamse gezinnen te toetsen. Dat onderzoek gebeurde aan de KU Leuven en daaruit bleek dat er 0,9% minder mensen onder de armoedegrens vallen en dat het armoederisico dus daalt met de nieuwe kinderbijslag.
Armoede, armoede... Is er nu echt niemand die Vandeurzen kan wijsmaken dat een onderzoek naar regelmatige en wettige schoolaanwezigheden belangrijker is dan een onderzoek naar armoede?
Hij koppelt op geen enkele wijze het kindergeld aan schoolaanwezigheden, en zo kunnen ouders van kampioenspijbelaars maandelijks een fortuin opstrijken, euro's die zomaar binnengewaaid komen terwijl ouders onverschillig blijven voor het schoolgebeuren. Ook kleuterschoolbezoek is veel te vrijblijvend. Ik vertel het opnieuw: de schoolplicht, al vanaf het eerste kleuterklasje, moet gekoppeld worden aan kindergeld, zo wordt schoolbezoek afgedwongen. En kindergeld bij de geboorte moet afgeschaft worden. Pas in het eerste kleuterklasje worden de eerste bonussen toegekend op basis van dagelijkse schoolaanwezigheden en op basis van integratiebereidheid van de ouders.
In deze roerige tijden van geboorte-uitspattingen en non-stop geboorteaangiften bij onze vreemde medemensen met meterslange slierten van nakomelingen, moet het kindergeld herbekeken worden, en dat kan alleen door het te koppelen aan de schoolplicht.
Het Trumpiaanse Tijdperk is pas begonnen en het is nu al legendarisch.
Obama 's time to say goodbye is aangebroken. Dan mag hij eindelijk met zijn Michelle weer in de bomen gaan hangen. Ik hoop dat hij in het oerwoud Blanke Tarzan tegenkomt die hem een pandoering gaat geven.
Obama zal dus nooit meer in zijn White House mogen wonen. Zijn White House is too white. En Obama is too black om in het witte interieur van het White House te passen. Een couchke zwarte verf zou niet geholpen hebben. Zwart is zwart, en een neger blijft een neger.
En nu hoor ik dat ze straks samen koffie gaan drinken. Trump en Obama. Wat zou er zoal gezegd worden? Dan moeten we Obama onder de tafel gaan zoeken waar Trump hem onder gepraat heeft.
Nog maar pas waren de gemoederen bedaard rond het woord 'Wit' of er gingen al stemmen op om ook 'Zwart' te schrappen. Omdat alles wat niet deugt 'zwart' genoemd wordt. Zwart geld, zwart werk, zwartkijker, zwart gat, zwarte gedachten, zwarte boekhouding, zwarte lijst... En omdat Obama ook zwart is, werd er een actiegroep opgericht "Weg met Zwart' die het woord 'zwart' willen bannen omdat het racistisch is, omdat de zwarte bevolking niet meer geassocieerd mag worden met negatieve dingen. "Weg met Obama" dus...
Uit een studie van KU Leuven blijkt dat co-ouderschap geen goede oplossing is bij scheiding. Bij co-ouderschap woont het kind de helft van de tijd bij de ene ouder en de andere helft van de tijd bij de andere ouder.
Kinderen van gescheiden ouders: getraumatiseerde sukkels? Bijlange niet. Ze leiden een avontuurlijk leventje. De meesten zijn zo slim om hun situatie te beredeneren en uit te kienen hoe ze het meeste profijt halen uit hun dubbelleven. Ze krijgen alles dubbel: kleren, schrijfgerief, boeken, twee eigen kamertjes, twee pc's, twee tv's... En als ze in de klas vaststellen dat ze een boek vergeten zijn, zeggen ze toch gewoon dat het in het andere huis ligt. Slimmeriken redden zich flexibel uit elke benarde situatie.
Flipke van het lyceum was er zo eentje. Een gelukkige vrolijke jongen die in twee verschillende huizen woonde omdat zijn ouders gescheiden waren en de rechter besliste dat beide ouders de jongen mochten delen. Maar wanneer Flipke thuiskwam van school, was hij altijd alleen. De ene week was zijn moeder op haar werk, en de andere week was zijn vader op zijn werk. Toch treurde Flipke niet. Thuis had hij het rijk voor zich alleen. Zijn huiswerk kon wel wachten en zijn lessen ook. Hij amuseerde zich met spannende tv-films, tekenfilmpjes, computerspelletjes, of hij speelde met zijn vriendjes. Niemand was er om hem te helpen met zijn huiswerk, maar dat vond ie niet erg. Niemand was er om zijn agenda te controleren, en dat vond Flipke ook niet erg. Want hij had heel wat zakgeld, en dat maakte veel goed. Zijn vriendjes waren niet zo rijk, want hun ouders waren nog niet gescheiden... Flipke was geen schitterende leerling, maar wel een gelukkige jongen.
Toch waren er kindjes die niet zo slim als Flipke profiteerden van hun dubbele identiteit. Zij worstelden met de complexe toestanden van hun dubbelleven: 2 huizen, 1 papa, 1 mama, los van elkaar, hoe moet dat nu?... Er was eens zo'n sukkeltje dat niet meer goed wist naar welk huis het moest, naar dat van pa, of naar dat van ma, welke van de 2 huissleutels gebruiken, welke bus nemen, naar pa of naar ma?... Het co-ouderschap was een enorme belasting voor dit jongetje. Maar de meesten amuseerden zich kostelijk, net zoals Flipke...
Eerst schoppen ze leerkrachten buiten en nu komen ze er tekort. Weet je nog toen Daniël Coens onderwijsminster was... Toen hij wist dat hij bijna naar de hemel moest vertrekken, wilde hij nog gauw leerkrachten ontslaan, aan de lopende band nog wel.
En Marleen Vanderpoorten wist ook hoe je leerkrachten moest buitensmijten, of ze van de ene school naar de andere sturen. Sommige leerkrachten waren meer onderweg dan dat ze voor de klas stonden. Er waren teveel leerkrachten, zei de minister, de overschot moet verdwijnen.
En nu zijn er leerkrachten tekort. Dat heeft alles te maken met de massa's nieuwkomertjes die leergierig staan te popelen om iets bij te leren, die niets liever willen dan zich integreren in hun nieuwe omgeving en zich aanpassen aan de plaatselijke tradities en normen. Ze branden van verlangen om onze taal te leren, om een diploma te halen, en zich verdienstelijk te maken voor de maatschappij... De vreemde bijkomers zijn een 'verrijking' maken ze ons wijs. En ondertussen zag ik het onderwijs verarmen en verschralen.
Terug naar het lerarentekort. De lerarenopleiding is allang niet meer populair. Elke dag lesgeven aan 'tuig' is geen prettig vooruitzicht om aan een loopbaan in het onderwijs te beginnen.Wie wil er nu nog lesgeven aan minderwaardig gespuis? Of in een klas waar geen vingertjes meer opgestoken mogen worden? Of waar moslimleerlingen met kapsones zitten? Weinig gelukkigen kunnen nog lesgeven aan een normale klas met normale blanke leerlingen. Vlaamse nostalgie.
Onderwijsministers hadden meer moeten snoeien in de vroegere PMS-centra die overbevolkt waren door verpleegsters en maatschappelijk werksters, door Turkse tolken en migrantenwerksters, straathoekslenteraars en interculturele lullelaars, taterende koffieslurpers en schreeuwerige holle vaten.
Zij struikelden allemaal over elkaar, liepen elkaar in de weg en voor elkaars voeten. Ze doolden zomaar wat rond zonder echt te weten waarmee ze bezig waren.
Als jongste collega heb ik vroeger met opperste verbazing de meest uiteenlopende activiteiten aan de bureaus gadegeslagen: kruiswoordraadsels oplossen, kaarten, boodschappenlijstjes opstellen, breien, nagels lakken, telefoneren, roken, koffie drinken, kranten lezen, een dutje doen, dagdromen, of gewoon wat voor zich uit zitten staren... Die 'werkzaamheden' irriteerden me enorm. Ik was er ook niet geliefd. Het was de flowerpowerperiode, een falderie en faldera-tijdperk in het PMS-bestaan, in stand gehouden door overtollige dolle mina-achtige maatschappelijk werksters die zich als missiezusters aangetrokken voelden door migrantenleerlingen om hun tijd aan te verprutsen.
Gisterenavond na het journaal volgde een opsporingsbericht.
Eerst ging het over een gewapende overval in Anderlecht. De overvallers, capuchontuig, waren gemaskerd maar toch was te zien dat het om jonge Noord-Afrikanen ging. Omdat ze zo dom waren om met hun vermomming te klungelen.
Het tweede onderwerp van het opsporingsbericht was een vermiste persoon: Ronny Trappeniers uit Steenokkerzeel.
Het opsporingsbericht gaf een voorbeeldige afspiegeling van onze samenleving: een brave Vlaming en twee buitenlandse criminelen.
Gisteren heeft een leraar zelfmoord gepleegd door van het dak van de school te springen. Hij gaf wiskunde aan een middelbare school in Den Bosch. Verschillende leerlingen hebben het drama zien gebeuren. Alle leerlingen werden opgevangen. Ze beschreven de leraar als een behulpzame, betrouwbare en aardige man met humor. Politie en schooldirectie lossen niets over een mogelijke aanleiding van de zelfmoord.
Dus niemand mag weten waarom die man van zo hoog naar beneden sprong. Toch moeten leerlingen dat weten, en zo vlug mogelijk. Het 'begrijpen' van een wanhoopsdaad is essentieel voor de verwerking van het nare voorval en om te kunnen overgaan tot de orde van de dag.
Waarom zag de leraar geen andere uitweg? Wat maakte hem zo radeloos, zo wanhopig?... Mijn fantasie begon op volle toeren te draaien en ik maakte al de wildste veronderstellingen. Zo gingen mijn gedachten uit naar de echtgenote van de man en naar de directrice van de school. Twee vrouwen in het spel, en de leraar misschien een speelbal, alles samen een ontvlambare combinatie die de man fataal werd.
Misschien was zijn echtgenote een veeleisende vrouw wiens verlangens en wensen hij niet kon bijbenen. Voeg daarbij nog een paar dochters die dure dingen willen, dan is ontreddering nabij.
De schooldirectie... Mogelijk waren er conflicten of meningsverschillen tussen de directrice en de leraar. Ik kan me goed voorstellen hoe stresserende verhoudingen aanleiding kunnen geven tot wanhoop, een gemoedstoestand die onberedeneerbare beslissingen doet nemen.
Als er dan ook nog eens een beroerde familiale situatie bijkomt, als er zelfs thuis geen lichtpunt is, waarom bestaan we dan nog?... "Behulpzaam, betrouwbaar, aardig", zo omschreven de leerlingen hem. Dus niet iemand die thuis en op school eens goed met de vuist op tafel kan slaan. Liever de doodlopende weg naar de dood volgen...
De maand januari is de gevaarlijkste maand voor koppels die wat wankel wiebelen in hun huwelijksbootje. Het bootje dobbert vervaarlijk over woeste golven en dreigt te kapseizen.
Dat er in januari meer mannen en vrouwen schuinsmarcheren of een scheve schaats rijden, blijkt uit een onderzoek van de Franse Datingwebsite Gleeden. De leden zijn allen getrouwde mannen en vrouwen die willen vreemdgaan. Met voorbedachten rade dus zijn ze op zoek naar een affaire. Uit een onderzoek van de datingwebsite bleek dat het aantal leden met 320% stijgt in januari, vlak na de feestdagen. Zo zouden meerdan 70% van de buitenechtelijke relaties in januari beginnen.
De miserie bij getrouwde koppels begint al met naar het altaar te trekken, waar ze de priester in het oor fluisteren dat ze elkaar eeuwige trouw beloven. Man en vrouw. Voor eeuwig. Voor altijd. Zonder einde. Tot de dood hen scheidt. Aan het altaar begon toen het klokje te tikken zoals in de hel: "Altijd! Altijd!...".
En toch zijn er die, al bij het luiden van de bruiloftsklokken, op zoek gaan naar een ander, zich aangetrokken voelen door iemand anders dan diegene aan wie ze het ja-woord gaven aan het altaar. De priester en alle aanwezigen in de kerk waren getuigen. Op het hoofd van hun schoonmoeder zwoeren ze eeuwige trouw en altijddurende bijstand. Ja ja... Vreemdgangers zijn er met hopen, de wereld loopt er van over. Een sloef die eeuwig en slaafs trouw blijft aan zijn originele eega, bestaat echt niet.