Japanse esdoorns - Acers
mooie bladvorm - schitterende looftinten .

Japanse esdoorn - Acer ( deel 1 )

Zijn koi juwelen onder de vissen dan zijn Japanse esdoorns juwelen onder de boomsoorten . Zo een boom zou in geen enkele tuin mogen ontbreken ,zo mooi is hij . Sterke punten zijn de mooie habitus , de bladvorm en bovenal de schitterende looftinten . Het is geen uitzondering wanneer de kleur van het blad in voorjaar , zomer en herfst totaal verschillend is . Ja zelfs de kleur van de bast (schors) kan veranderen bij bepaalde soorten tijdens het groei- en rustseizoen . In het voorjaar zijn er gewoonlijk kleine bloempjes in trosjes die later in het seizoen gevolgd worden door de bekende gevleugelde vruchtjes . Door selectie en kruising zijn er op heden zeer vele cultivars en er komen er nog altijd bij . Acer japonicum en acer palmatum zijn in Japan ontstaan in een tijdspanne van meer dan 300 jaar .

Acer palmatum werd in 1820 naar Engeland overgebracht . Acer japonicum in 1864 . Omtrent de benaming van Japanse esdoorns is veel te doen geweest ;Vooraleer acer palmatum algemeen werd geaccepteerd en gebruikt , werden in Europa Latijnse namen gegeven , terwijl al eeuwen eerder Japanse namen bestonden , geschreven met Japanse karakters . Voor de meeste onder ons onleesbaar . Japanners gebruiken meer dan drieduizend tekens en om iets te kunnen lezen moet men ze allemaal kennen . Daarom werden de Latijnse namen gehandhaafd.

ACER JAPONICUM is een zwakgroeiende boomsoort die een maximale hoogte bereikt van 10-12 meter in meer dan 30 jaar . De boom heeft meestal een zeer korte stam 1-1,5 meter . De meeste acer japonicum soorten zijn van origine door andere planten overgroeid . Hetgeen wil zeggen dat een schaduwrijke plaats voor hen het beste is . Acer japonicum herkent men aan het ronde tot op een derde ingesneden blad dat zeven tot elf lobben telt .

ACER PALMATUM is een middelmatige groeier die bij ons een maximale hoogte bereikt van 6 m. In Japan staan er palmatum’s van 10 m.hoog met een stamdiameter van 40-50 cm .

Oorspronkelijk stammen deze planten uit de bergen van Japan , waar ze op beschutte plaatsen staan , waar geen koude noorden en oostenwind komt . Acer palmatum houden van een warme , zonnige en lichte standplaats maar mijden een hete plaats op het zuiden . Ideaal is een licht beschutte plaats . Het beste is daar waar op de warmste tijd van de dag de schaduw van een andere boom of gebouw de boom beschermt . Ze zijn bepaald niet dol op winderige plaatsen waardoor de bladranden indrogen en opkrullen . Hete middagzon en droge lucht zijn een gevaar voor alle Japanse esdoornsoorten . Het blad telt 5 tot 7 lobben tot over de helft van het blad ingesneden . De randen van de lobben zijn vaak dubbel gezaagd . De bladgrootte schommelt tussen de 4 à 7 cm . Het blad is bij het uitlopen in het voorjaar naargelang de soort

rood , groen of geel . Verandert bij bepaalde soorten tijdens het groeiseizoen van rood naar groen en de herfstkleuren zijn van geel naar oranje tot dieprood . Een warme zomer met een mooie herfst is goed voor zeer mooie herfstkleuren van de bladeren .

Standplaats en grondsamenstelling . Japanse esdoorns hebben een oppervlakkig wortelgestel dat zich bevind in de bovenste grondlaag . De meeste esdoorns verlangen een vochthoudende maar wel goed gedraineerde bodem . De grondwaterstand is dus best niet te hoog , wel licht zure grond die veel humus bevat . Mooie exemplaren staan aan vijverranden want een hoge luchtvochtigheid stellen ze op prijs . De ideale grondsamenstelling is een zandige leemgrond gemengd met organisch materiaal ( humus ) en turf waaraan grof rivierzand ,korrelgrootte 4 à 6 mm is toegevoegd . Dit bevordert een goede drainage en laat lucht toe in de grond .

Japanse esdoorns - Acers ( deel 2 )

Bemesting voor wie houd van esdoorns in ( sier ) potten . Na het uitlopen van het blad kan een organische bemesting worden toegepast ( eventueel gedroogde koemest ) . Opgepast voor wie chemische mest wil gebruiken voor verbranding van de wortels en het terecht komen van teveel zouten in de grond . Niet meer bemesten met mest waarin stikstof zit na augustus , bekijk de NPK ( N = stikstof , P = fosfor , K = kali ) waarden op de verpakking van de mest . Maak dat de planten nog kunnen afharden en zo de winter ingaan .

Snoeien bij esdoorns gebeurt het beste tijdens de zomer ofwel juist na de bladval . De sapstroom komt reeds vrij vroeg terug op gang (december) en zodoende voorkomt men het zogenaamde bloeden ( water loop uit de snoeiwonden ) wat voor de boom niet bevorderlijk is . Wanneer de boom reeds een behoorlijke grootte heeft is het wenselijk de nieuwe groei bij te knippen . Dat doe je het best als de nieuwe twijg wat verhout is . Zo bekomt men een compacte en goed vertakte boom ( struik ) , anders hangen de twijgen er nogal slapjes bij . Niet te laat in het jaar de takjes inkorten ,u stimuleert anders nieuwe groei en deze krijgt dan geen tijd genoeg meer om af te harden wat dan fataal is bij eerste vorst ( invriezen ).

Bij het snoeien er altijd op letten om een stompje te laten staan boven het bladpaar tot waar u de tak wenst te behouden , dit om verder indrogen te beletten . Ingedroogde stompje kan u dan later wegnemen . Snoeiwonden altijd afdekken met wond afdekmiddel . Wonden goed verzorgen voorkomt infectie , laat ook toe de wonde goed te helen en nieuwe bast aan te maken . Neemt u een ganse tak weg , geen zogezegde kapstok laten staan maar een gave wonde maken tegen de stam en goed verzorgen .

Ziekten . Esdoorns worden door ons bekende insecten bedreigd , bladluizen , rupsen , kevers , e.d. die met de normale bestrijdingsmiddelen kunnen bestreden worden . Wel opletten geen koperoplossingen te gebruiken om bladverbranding te vermijden . Meeldauw komt ook voor ,behandelen met de desbetreffende middelen , beter voorkomen door de plant niet te gaan over beschermen in afgesloten ruimten , laat ze beluchten . Altijd ervoor zorgen dat de bladeren bij valavond droog zijn na het besproeien . Want juist natte bladeren zijn een ideale voedingsbodem voor vele ziektes .

Gevaarlijker echter is een stamziekte Verticillium albo-atrum ( verwelkingsziekte ) die veroorzaakt wordt door een schimmel die de kanalen waardoor de sapstroom vloeit vernietigt.

Jonge twijgen verwelken plotseling en sterven af . Te herkennen aan zwarte vlekken op de bast . Deze schimmel tast de wortels aan van de plant en is dikwijls de oorzaak van het afsterven van ganse takken en in het ergste geval van de ganse boom . Helaas merkt men het pas als het te laat is . Gewoonlijk lopen de knoppen normaal uit in de lente ,waarna ze gaan krullen en verdrogen terwijl ook de tak indroogt . Heeft men het niet dadelijk gemerkt kan de ganse plant in zeer korte tijd sterven . Heldere plekken op de bladeren in de herfst kan al een teken zijn , regelmatig observeren . Er bestaat jammer genoeg geen genezend middel tegen deze ziekte ,men kan enkel preventief optreden ( aangieten van een product tegen wortel en stengelbasis ziekte ). Door zwakte van de plant kan de schimmel in de hand gewerkt worden , goede bemesting helpt . Niet te nat houden , doorlatende grond . Wanneer de esdoorn in volle grond staat , niet rond zijn voet lopen ( dichtslaan van de bodem bevordert de schimmel ) . Is de boom aangetast , alle aangetaste delen volledig wegknippen tot op het goede hout , desinfecteren en afdekken met wondpasta . Ziekte zet zich voort via gereedschap dus altijd na gebruik ontsmetten ( alcohol ) . Sterft de plant , volledig verwijderen en verbranden en nieuwe grond aanbrengen .

Vermeerderen van esdoorns kan door zaaien ( zaad stratificeren – koudeschok geven ) stekken marcotteren , afleggen en enten .