Vandaag was het zover. Na een rotslechte nacht voor iedereen, behalve voor de 2 broertjes Kobe en Liam, werden onze Jelle en Kristel gewekt om 6.30 u. Dan was het wachten tot 7.30 u. Gelukkig mag Kristel mee tot dat hij in slaap valt. Maar zo ver was het nog niet. Ze moesten nog wachten tot 8 u. voor ze naar de operatiezaal mochten. Daar werd Jelle dan om 8.30 u. in het slaap gedaan. Ik had met Kristel rond 8.30 u. afgesproken aan de inkomhal. Na een kleine vertraging (dankzij de zware sneeuwbuien) kwam ik iets later aan. Dan kon het nerveuze deel voor ons beginnen: Wachten !!!! Als er iets is waar een mens een hekel aan heeft is het wachten !!! Normaal ging de operatie ongeveer 2 u. duren hadden ze tegen ons gezegd. Om 10.45 u. hadden we nog niks gehoord. Hier beginnen de zenuwen te winnen van het geduld. Om 11.15 u. kregen we eindelijk de verpleegster te horen. Allee 't is te zeggen de telefoon. De specialist belde ons via de telefoon om te zeggen dat alles goed was gegaan en dat ze gingen terug bellen zodra onze Jelle wakker was. Pfffff we waren al content dat alles goed was. Nu nog efkes wachten (toch weeral bijna 1 uur wachten !!) kregen we te horen dat hij wakker was. Wij onderweg naar de recoverruimte. Daar stonden we nog efkes te wachten voor het loket. We zeiden voor wie we kwamen en kregen te horen dat enkel de mama's binnen mochten !!!!! Heb je zoiets ooit al gehoord ? Ik niet !!!! Voor ik goed besefte wat ze zei en er kon op reageren was Kristel al binnen en de verpleegster was al weg !! Daar stond ik in de gang. Er zat niets anders op dan te wachten. Tijdens het wachten kwam ik de specialist tegen. Hij zei dat alles supergoed was gegaan. Hij heeft maar 1 uurke werk gehad. Maar voordat hij kon beginnen moest hij nog wachten op enkele instrumenten die nog niet waren gesterliseerd. Dat was omdat ze de vorige nacht werken hadden uitgevoerd op de afdeling. Hij zei dat alles goed was en dat onze Jelle al wakker was en dat hij TV aan het kijken was !!!! Ik zeg tegen hem "Dat meent ge niet ???" Jawel zei hij !!! Ondertussen had Kristel daar een andere verpleegster aangesproken en die zei dat ik ook binnen mocht.......en inderdaad daar lag meneer TV te kijken. Al was het met grote lodderogen maar hij was aan het kijken. Ik weet niet of onze Jelle besefte dat het een TV was waarnaar hij keek maar hij was in ieder geval wakker !!! hahaha Dit komt dankzij de "pijnpomp". Hij mag zelf op het knopje duwen als hij pijn voelt. Maar wees gerust.....er staat een beveiliging op. Hij kan maar om de 10 min. verdoving krijgen. Ik heb het zo eens in het oog gehouden en voorlopig heeft hij maar om het uur ongeveer nodig. Maar ja misschien heeft dat nog te maken met de verdoving van de operatie. We zullen morgen wel zien.
Eindelijk viel de grootste spanning van onze schouders. We zijn daar gebleven tot ongeveer 16.30 u. Dan zijn we bij oma gaan eten en konden we onze andere 2 pagadders nog eens zien. Zij moesten natuurlijk ook weten hoe het met hun broer is. Na een lekkere spagetti zijn we terug richting ziekenhuis gereden. Eens we daar terug waren aangekomen sliep onze Jelle. Volgens de verpleegsters sliep hij al een tijdje. Het viel me ook op dat hij elke keer hij op de knop duwde voor verdoving dat hij dan telkens na ongeveer 10 min. efkes misselijk werd. Verder heeft hij eigenlijk alleen maar geslapen. Het was voor het bazeke een zeer vermoeiende dag !!! Enkel het plassen lukt nog niet. Dat zou hij vandaag nog moeten kunnen want anders moesten ze een "sonde" steken. Ja, zelfs de verpleegsters vinden het erg want onze Jelle is al zeer geliefd bij de verpleegsters !!! Ze gingen toch wachten tot het allerlaatse.......als hij het dan niet zelf kan........hopen dat het lukt !!!! We zullen morgen wel zien. Nu nog efkes in de zetel samen met Kristel om een beetje te bekomen van de toch ook voor ons vermoeiende dag !!!
Tot morgen.........
Reacties op bericht (1)
13-04-2008
Ik had van deze aandoening nog nooit gehoord, ik kom zeker terug om verder te lezen erg moedig van je dit alles zo neer te pennen. Alvast de allerbeste wensen voor Jelle en een spoedig herstel.
"Je kunt je weerspiegelingen niet in stromend water zien, maar wel in stilstaand water. Wat van zichzelf stil is, kan dingen tot stilte brengen"
Revalidatie na operatie trechterborst
