juist wakker van de nacht. Beetje slecht geslapen maar dat is altijd na de 1ste nacht. Vandaag moest ik de hospitalisatie verzekering op de hoogte brengen. Ik had vorige maand al eens gebeld. Omdat ze toen tegen mij zeiden dat ik dat ongeveer één maand op voorhand moest regelen. Bleek toen dat één week op voorhand al genoeg was dank zij de evolutie van de computers !! Halleluja !!! Dus ikke vandaag terug gebeld. Na een kwartier (dit is het nadeel als je een klok op je telefoon hebt staan) de Dire Straits gehoord te hebben (ik was bijna fan van hen geworden) kreeg ik uiteindelijk een medewerker aan de lijn. Een Franstalige die met veel haar Nederlands spreekt. Maar ja mijn Frans is ook met veel haar op dus dat moet lukken !! hahaha Na een paar keer te zeggen : excusez moi ? is het toch in orde gekomen. Lang leve mijn harige Frans !!! hahaha Gelukkig bestaan er hospitalisatie verzekeringen met derde rangsbetaler. Of hoe het ook mag noemen. Het enige wat je moet doen is het papier dat zij opsturen laten ondertekenen door de arts, dan terug sturen en alles wordt rechtstreeks geregeld tussen ziekenhuis en verzekering. Ik heb ook ineens gevraagd hoe het zit met de kinesist achteraf. Want dat is wat onze Jelle veel zal moeten gaan doen : kinesist. Dan moet je een afschrift vragen aan de mutualiteit van hetgeen zij niet terug betalen en dan opsturen naar de verzekering.
Voila.......ik ben eigenlijk toch altijd content als het administratieve gedeelte achter de rug is. Het is meestal met de administratie dat je veel geloop hebt.
Dit allemaal dankzij Hilde en Yves (bazin en baas van Kristel) Het mag gezegd zijn: Kristel werkt daar nu iets meer dan 1 jaar. Het is haar beste werk dat ze ooit al heeft gehad. Je merkt dat ook aan haar. Wat wil je ?? werkuren tijdens de schooluren. Je kan als mama niks beter wensen. Er hangt ook een gezellige sfeer, dat hebben we gemerkt dankzij het etentje met bowling ter ere voor het nieuwe jaar.
Dus zondag 23 maart de dag vlak voor de opname kunnen we onze gedachten nog eens verzetten. Allee Kristel en de mannen toch. Ik moet thuis blijven !!!! Er zijn 4 kaarten en wij zijn met vijf. Maar..........geen probleem, ik kan het rechtstreeks volgen op TV Ik ben op de site eens gaan kijken wie er allemaal komt. Het zijn niet de minste !!!
Nathalia, Spring, Milk Inc, Clouseau, Mega Mindy, Stan van Samang, Sandrine, enz....
Onze Jelle vroeg aan ons of hij voor de operatie mocht gaan zwemmen in het tropisch zwembad van Lier. Hij had er al veel van gehoord maar er nog nooit geweest. Vandaag kreeg hij de kans. Hij heeft Nick en Robin opgetrommeld en samen met zijn broer Liam en de mama's zijn ze richting zwembad vertrokken. Ik mocht ondertussen zijn jongste broer Kobe gaan halen in Tivoli. Verjaardagsfeestje van Jari. Een vriendje van Kobe. Onze Kobe zag zo zwart dat ik eerst naar huis moest rijden voor hem een beetje presentabel te maken. Eenmaal proper als de bliksem naar het zwembad van Lier. Daar was het ongetwijfeld dolle pret.
En ik ?
Ik mocht weeral thuis blijven en nadenken over wat ze straks willen gaan eten !!!! hahaha Zoals je ziet een goede huisvader moet altijd werken !!!
Eigenlijk is onze Jelle redelijk rustig. Dit is dankzij het drukke weekend denk ik. Vandaag hebben we nog eens geprofiteerd van het goede weer. We zijn gaan wandelen in "De Averegten" in Heist op den Berg. De mannen hun fiets ingeladen en vertrokken.
Na een stevige wandeling was het tijd om naar huis te gaan voor te gaan eten. Want we moesten op tijd klaar zijn voor deze avond naar de Kids Awards te gaan !!! Nadat iedereen de deur uit was had ik eens efkes tijd om alles eens op een rijtje te zetten. Iedereen weet dat ik altijd een rustige en kalme persoon ben. Dat is nu ook zo maar nu gaat er van alles door mijn hoofd. Eigenlijk mag je daar niet bij stil staan maar dit kan je zo maar niet negeren.
Het is namelijk als ouder verdomd moeilijk om een gezond kind (ondanks zijn borstbeen mankeert hij niks. Hij heeft geen pijn ofzo) zo'n zware operatie te laten doen. Ik weet wel dat deze operatie nu de oplossing is voor de mogelijke latere long- of hartproblemen die hij kan krijgen zonder operatie, maar toch......het doet je machteloos staan tegenover je kind. Als je kon zou je de komende pijn van je kind overnemen maar dat gaat niet. Langs de andere kant.....als ik hem nu de mogelijk niet geef om er iets aan te doen en later houd hij er iets van over....ik zou het mijn eigen niet kunnen vergeven. De gedachte dat we dit doen om later de problemen te vermijden houd mij (en Kristel ook wel denk ik) recht. Maar toch denkt een mens altijd het ergste en toch geloven we in een goede afloop !! Klinkt raar he ? Anders kan ik het niet beschrijven.
Allee genoeg stil gestaan nu !! Nu gaan genieten van de Kids Awards op TV !!!!
Revalidatie na operatie trechterborst
