Hier zijn we nog eens !!!!
het is nu ongeveer 7 weken geleden dat onze Jelle geopereerd is.
Het gaat supergoed met hem. Hij heeft tijdens de dag geen pijn meer. Ook 's nachts heeft hij zelden nog even pijn. Verder in de klas gaat het ook zeer goed. Enkel vorige week was er een stagair in onze Jelle zijn klas. Onze Jelle moest iets op het bord komen schrijven maar kon er niet goed aan. Dus de stagair pakt onze Jelle onder zijn armen vast en heft hem op. Paniek !!!
Onze Jelle kreeg enorme pijn en begon te wenen. Volgens de juf zag hij wittekes en werd hij ook niet goed. Tijdje daarna ging het terug goed.....gelukkig. De juf excuseerde zich maar ongelukjes gebeuren nu eenmaal. Niks aan te doen.
Ondertussen is het allemaal voorbij en aan onze Jelle is niks meer te zien.
Maar nu word het gevaarlijk. Onze Jelle denkt dat als hij geen pijn meer voelt, dat hij ook genezen is. Dus....hij wil aan alles meedoen. Ik heb hem nog eens duidelijk gezegd dat hij nog moet oppassen. Een stomp is vlug gegeven. Ik heb ook gezegd dat ik de pijn niet voel maar hij wel. Ik zag hem denken van "verdorie misschien heeft onze papa wel gelijk !!!"
Maar toch blijft het moeilijk om hem rustig te houden. Heel normaal natuurlijk. Misschien moeten we er niet zo opletten als ouder maar toch.....
Het mooie weer maakt het alleen maar moeilijker voor hem. Hij ziet zijn broers van alles doen in de tuin. Dan wilt hij altijd meedoen maar soms gaat dat niet !!!
Hij vroeg ook voor te mogen blijven ineten op het school. Maar dat gaat echt niet hebben we gezegd.
Tot de volgende........
Revalidatie na operatie trechterborst
