De zon hing laag, het water schitterde en de bomen vormden een mooi kader rond het licht. Zo'n moment dat je doet stilstaan, gewoon om te kijken en te voelen hoe rustig het even is. Fijn dat ik mijn camera bijhad.

.

Het licht op het water vormt een stille lijn tussen hemel en zee. Minder kleur, meer gevoel. Door de kleuren weg te laten, komt het contrast tussen lucht en water sterker naar voren. De reflectie van het zonlicht op het water is bewust licht gehouden om de aandacht te trekken. De donkere omgeving maakt het lichtspoor nog opvallender. Zo ontstaat een rustige, bijna grafische compositie waarin de belichting het beeld draagt.

.

Deze foto toont een detail van twee Haflingerpaarden. Je ziet de overgang tussen de korte vacht van de rug en de lange manen. Door de foto in zwart-wit te maken, komen de structuren extra goed naar voren.

De schuine lijn van de rug verdeelt het beeld op een rustige manier. De tegenstelling tussen de gladde vacht en de losse haren van de manen zorgt voor diepte en contrast.

Het is een eenvoudig beeld, maar juist daardoor valt de aandacht op de vormen, de lijnen en de textuur van het dier.

.

Tijdens een wandelingetje kwam ik deze stier tegen in een veld net buiten het dorp. Hij stond daar rustig te grazen, maar keek me recht aan zodra ik dichterbij kwam. Ik had geluk: het licht zat goed, de achtergrond was rustig, en de stier bleef net lang genoeg staan om dit portret te maken. De vliegen op zijn kop en de spriet gras uit zijn mond maken het beeld net iets eerlijker—dit is gewoon hoe het is, midden in de natuur.



.

In de weiden in mijn onmiddellijke omgeving zijn de paardenbloemen helemaal aan hun tweede acte begonnen. Ik wilde de overgang vastleggen, die korte fase waarin de zaden zich net beginnen los te maken. Door een kleine scherptediepte te gebruiken kon ik de focus leggen op één pluisbol, terwijl de rest van het veld als een zachte waa blijft hangen. De compositie is bewust gekozen om een zekere rust te brengen in de chaos van zaden en stengels. Soms hoef je niet ver te gaan om fotogenieke momenten te vinden — gewoon goed kijken in je eigen buurt volstaat.

.

Deze foto maakte ik in de onmiddellijke buurt tijdens een korte wandeling. Het paard stond rustig in een weide en liet zich niet storen, zelfs niet door de vliegen rond zijn oog. De warrige manen en de textuur van de vacht trokken mijn aandacht.  Door dicht op het dier te focussen, wilde ik vooral de details en de zachte kleuren benadrukken.



.

Als fotograaf zoek ik vaak naar het onverwachte, het detail dat blijft hangen. Bij deze Halflinger viel mijn oog op de vliegen die zich tussen de haartjes wurmden, bijna alsof ze zich wilden verstoppen in die warme, rossige vacht. Terwijl anderen misschien zouden wegkijken, drukte ik juist op de sluiter. Want dit is wat fotografie voor mij zo boeiend maakt - het alledaagse, vastgelegd in een fractie van een seconde.



.

Geen plan, geen voorbereiding. Ik had net de camera omhoog toen deze meeuw in volle vlucht in mijn bereik kwam. Eén snelle reflex, één klik — en soms heb je gewoon geluk. Fotografie is niet altijd controle, soms is het gewoon toeval op het juiste moment.”



.

In het moerasgebied van de Bourgoyen viel mijn oog op deze eend. Ze had een wat rommelig verenkleed en leek niet bepaald fotogeniek, maar juist daarom trok ze mijn aandacht. De kleuren van het water en de begroeiing maakten het toch een boeiend beeld. Geen spectaculaire actie of zeldzame soort, gewoon een rustig moment in een rommelig maar levendig stukje natuur.



.

De lucht was kraakhelder en het vroege zonlicht viel mooi op deze groep brandganzen. Toen ik ze zag aankomen, kon ik net op tijd mijn camera richten. Bij dit soort momenten probeer ik vooral de eenvoud en stilte van de natuur vast te leggen, zonder veel poespas. Gewoon het juiste licht, een duidelijk onderwerp, en een beetje timing.



.