De deejay uit Wilrijk werd gesignaleerd in Arabische kringen, alwaar hij zijn diensten aanbod als beschikbaar parlementair voor een nieuwe partij, of een oude, zolang het maar opbrengt. Een zetel brengt hij zelf mee. Zijn colbertvestje werd geleverd door de kleermaker van Prins Laurent en in de witte tropenbroek heeft hij een een Colaflesje verborgen, om indruk te maken, zoals Lawrence from Arabia. Go Streep, go !
Men zegge het voort (nummer 729)
Zou er dan toch nog iets komen van het zogenaamde "FORZA FLANDRIA" ? We hebben de indruk dat er de laatste weken terug bepaalde veranderingen zijn waar te nemen in het Vlaamse politieke landschap.
Enerzijds blijkt het "Vlaams Belang" vliegtuig geen hoogte meer te verliezen. Er blijkt een einde te zijn gekomen aan de reeks "afhakers". Gedurende meerdere maanden hebben enkele tientallen, meestal opportunisten, het VB-schip verlaten. Als drogreden haalde men steeds het groeiende ongenoegen met de wijze van werken van de "top" van het VB-aan. Van diegenen die inderdaad hun mandaat hebben ingeleverd willen we deze opgegeven reden graag geloven. Maar om dat aantal te tellen heeft men ruim voldoende met de vingers van één hand! Voor de overgrote meerderheid ging het echter om de centen en niets maar dan ook niets anders. Geen afdrachten meer, méér centen in eigen zak en bovendien het, meestal naieve, verlangen om in de toekomst méér te kunnen vangen bij een andere partij.
De eerste "overlopers" trokken richting LDD en zonder leedvermaak kunnen we vandaag alleen vaststellen dat de meesten onder hen het zich vandaag reeds bitter beklagen. Aangezien bij het VB de terugweg niet meer mogelijk is en er niemand blijkt te zijn die de "verloren zonen" terug wil omarmen is de politieke toekomst van deze afhakers van het eerste uur zo goed als onbestaand. Na korte tijd opnieuw van partij veranderen blijkt een nefaste beslissing te zijn om nog kiezers te kunnen aantrekken.
De meesten van de tweede groep trokken bijna steeds naar het NVA. Deze "opportunisten" blijken daar nu ook op steeds minder "open armen" te mogen rekenen. Niet zelden worden ze naar juiste waarde geschat en door de "oudere leden" mistrouwd.
En ook bij de NVA-basis is er wat aan het veranderen. Zowel bij de nieuwe honderdduizenden NVA-kiezers als in de media is de ster van Bart De Wever stilaan een deel van haar schittering aan het verliezen. Bart blijkt dag na dag te vergeten dat de grootste groep van zijn nieuwe volgelingen uit ex Vlaams Blokkers bestaat! Deze groep heeft echter een totaal andere mening dan Bart voor wat het zogenaamde Forza Flandria betreft. Deze groep wil dat VLAMINGEN die voor een onafhankelijk Vlaanderen willen strijden dit SAMEN moeten doen en aan dezelfde koord moeten trekken.
De geschiedenis herhaalt zich steeds en het verleden heeft tot vervelens toe en bij herhaling duidelijk gemaakt dat "verdeeldheid" steeds nefast is om een bepaald doel te willen bereiken. De Vlamingen die nog naar de ijzerbedevaart trekken zijn juist dezelfden als deze die nu menen naar de ijzerwake te moeten gaan. Veruit de meesten weten dat ze beter allemaal SAMEN naar de ijzertoren zouden moeten trekken maar alléén de meningen van aan aantal egotrippers van hoofdverantwoordelijken laten dat nog niet toe. Het zijn deze laatsten die feitelijk de doodgravers van het toekomstige onafhankelijke Vlaanderen zijn! Zeker de "ouderen" onder ons zijn hiervan overtuigd.
Onzen Bart is het daarmee niet eens. Steeds meer kreeg hij de laatste maanden last van die overmoedige trekjes die men ten overvloede kon terugvinden bij de Romeinse keizers. In tegenstelling tot zijn regelmatige beweringen dat hij nooit de eerste is om het Vlaams Belang aan te vallen laat hij zich regelmatig door de feiten op het omgekeerde betrappen.
Vorige zaterdag hield hij een toespraak voor PRO FLANDRIA in Berlare. Zonder haperen babbelde hij onderhalf uur lang zoals weinigen het hem kunnen nadoen. Bovendien vertelt hij dan ook nog vele zinnige dingen hetgeen de meeste beroepspolitiekers NIET kunnen. Maar opnieuw ging hij in de fout, en we zijn er van overtuigd dat hij dat zelfs niet meer aanvoelt, door tot tweemaal toe kritiek te leveren op de, natuurlijk afwezige, Filip Dewinter. Het zogenaamde "moslim debat" dat eveneens voor een overvolle zaal doorging en waaraan Dewinter zijn medewerking verleende was volgens Bart "onnozel". Indien Bart deze opmerking éénmaal had gemaakt, en alhoewel het niets met de inhoud van zijn toespraak had te maken, dan hadden de meeste aanwezige, huidige of vroegere Vlaams Belangers dit kunnen aanvaarden. Maar juist die herhaling en slechts enkele minuten nadat iedereen het reeds begrepen had was er nu "teveel" aan.
Tijdens de lunch, die op deze toespraak volgde, hoorde men van verschillende kanten dat Bart hierdoor het grootste gedeelte van zijn opgebouwde krediet door zijn goede toespraak had van tafel geveegd. Belangrijker nog was de vastelling dat verschillende ex-VB-ers die blijkbaar bij de laatste verkiezing voor NVA-hadden gestemd luidop aan alle disgenoten lieten horen dat ze de volgende keer terug voor het Vlaams Belang zullen stemmen.
Voor ons betekende dit zeer belangrijk nieuws. Zeker in een milieu zoals dit van van Pro Flandria dat zowat tot de meest kwaliteitsvolle "Vlaamse nesten" behoort.
Een terug stilaan op snelheid komende Vlaams Belang enerzijds, en een sterk NVA, maar met een uitslag bij de volgende verkiezingen die geen vooruitgang meer laat zien anderzijds, zou volgens velen de ideale uitslag zijn om een grote druk tot stand te brengen om het realiseren van het FORZA FLANDRIA te bewerkstelligen en terug mogelijk te maken.
Bart, U bent een knappe kerel maar indien U het echt met Vlaanderen "goed meent" hou dan enerzijds uw voeten terug wat meer op de grond en vergeet zeker niet dat de overgrote meerderheid van uw kiezers SAMEN met het VB wil werken om uw droom voor een onafhankelijk Vlaanderen mogelijk te maken. Zonder het VB zal U er alléén nooit komen. DURA LEX SED LEX om het in uw bijna-moedertaal te zeggen.
Men zegge het voort ...
Freddy van Gaever
Balsem voor uw prangend geweten : door Awoe Rimram
Met het oog op de snelle islamisering van de inwoners uit het land B, heeft Angeltjes beroep gedaan op de medewerking van Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel om u vlug en behendig in te schakelen in de rijke wereld van de islam. Elke week een balsemend antwoord op uw prangende gewetensvragen
Fatwa over de vraag of zwarte honden moeten gedood worden.
Zwarte honden moeten gedood worden. Rechtsuitspraak van deskundige sjeik Abdul-Muhsen bin Hamad al-Abaad, voormalig docent en vice-directeur van de Islamitische Universiteit al-Medina, Saudi Arabië.
Vraag: “Zou U kunnen bevestigen of zwarte honden moeten gedood worden? Allahs profeet – Allahs zegen en heil wezen met hem – heeft dat voorgeschreven.”
Antwoord: “Ja, want Allahs profeet – Allahs zegen en heil wezen met hem – heeft de dood van een zwarte hond voorgeschreven. Hij zegde “Dood de zwarte hond!”
Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel
LDD'er Lode Vereeck in Vlaams Parlement : heerlijke humor !
Een heerlijk staaltje humor van LDD-fractievoorzitter Lode Vereeck. De enigen die zuur toekijken, zijn de N-VA-ministers Muyters en Bourgeois. Worden die mensen zo gehersenspoeld in hun partij dat lachen verboden is ?
Hamburgse Groenen (GAL: whats in a name?) eisen huwelijk light
Dat er bij de Groenen – internationaal – een hoek af is weet het kleinste kind. Het laatst ingediende voorstel hebben we niet nodig om dit gegeven te staven. Maar de ongelooflijke stoutmoedigheid van dit idee blijft ons verbazen: het “huwelijk light” biedt alle voordelen van een normaal huwelijk, maar geen enkel nadeel of verantwoordelijkheid.
Een klein uittreksel uit het groene propagandablaadje:
“Het groene model van het huwelijk voorziet een gezamenlijk zorgrecht voor de gezamenlijke kinderen der beide partners. De “light” huwelijkspartners krijgen de geneugten van belastingssplitsing, van erfeniswetten en hun liefsten moeten gratis mee kunnen genieten van het sociale wetgeving en ziekenfonds. Ook andere problemen van ongehuwden zoals het recht op informatie t.o.v. artsen of het beslissingsrecht over levensverlengende (!) maatregelen bij een ongeneesbare ziekte van de partner, kunnen door deze huwelijksvorm zonder trouwboekje opgelost worden.”
Natuurlijk is het klassieke huwelijk de kiemcel van een staat met toekomstmogelijkheden. Onze staat heeft al lang geen toekomst meer. Na het snelscheidingsmodel stijgt het aantal alleenstaande ouders met een overgroot aantal probleemkinderen, die dan weer de verantwoordelijkheid van de staat worden, steeds meer en meer.
Ons vallen twee zaken op: bij de holebi’s eisen die Groentjes de volledige huwelijkse staat, of zelfs de superlatieve huwelijksvorm – bij de hetero’s moet de zoetwatermatrozenvariante ingevoerd worden. Met daarbij de lieflijke wens de zuurstofkraan van de zieke partner te mogen toedraaien.
Zou groene waanzin ook daarvoor in aanmerking komen?
Floriaan Terbeke
Bron: PI, TAZ
En de winnaar is belgië !
Bochtenwerk en potjeslatijn
(foto Humo)
Volgens een aantal goedmenende lieden is het ten strengste verboden kritiek uit te oefenen op de N-VA en zeker niet op haar voorzitter, Bart Albert Liliane De Wever. Wie zich bezondigt aan majesteitsschennis wordt met e-postberichten gebombardeerd. Dat heeft ons nooit verhinderd om de Heilige Albertus de levieten te lezen, telkens wij dat nodig oordeelden. Ook als een meerderheid in een democratie de regels aan de laars lapt, blijven wij gretig gebruikmaken van ons recht op het uiten van onze mening. En tot slot van deze langdradige inleiding : mocht Bart de Wever morgen besluiten de belangen van Vlaanderen te laten primeren op het belang van zijn persoonlijke N-VA-speeltuin door samen met Bruno Valkeniers en Jan-Maria Dedecker (en hopelijk nog enkele anderen) een technische samenwerking op te zetten om de beoogde 50% grens van Vlaamsgezinden te overschrijden, dan stoppen wij sofort elk woord van kritiek achter slot en grendel.
Vandaag enkele waarheidsgetrouwe vaststellingen, die wij over de grenzen van het cordon heenslingeren voor wie er behoefte mocht aan hebben.
Bart de Wever laat optekenen in diverse media, dat hij de enige is (hopelijk bedoelt hij ook zijn partij) die beseft dat Vlaanderen gerold wordt met de huidige staatshervorming en in een vlaag van zeldzame bescheidenheid die de lezer van hem niet gewend is, roept hij de N-VA uit tot de eerste partij met een duidelijk sociaaleconomische visie. "Het Vlaams Belang zwalpt hier alle kanten uit. Ze praten tegelijk de vakbonden en de werkgevers na. De Volksunie heeft dat ook nooit gekund. Dat was een soort scoutsgroep die aan politiek deed. De N-VA is duidelijk."
Over ijdele prietpraat gesproken, daar kent De Wever wat van. Laten we eerst dit stellen : een ongecomplexeerde republikeinse en nationalistische partij is de facto een sociale partij, wat iets anders is dan een socialistische of syndicalistische partij. Vlaams Blok/Belang staat altijd aan de kant van het eigen volk en is nota bene de enige partij die het ooit aangedurfd heeft de monolithische en ondemocratische syndicaten voor de rechtbank te slepen. Het is dwaas en ondoordacht te beweren dat VB de vakbonden achternaholt.
Dergelijke uitspraken verwonderen ons echter niet : De Wever heeft geen enkele affiniteit met wat we gemakshalve zullen omschrijven als "de arbeidende en gewone Vlaming". Zijn doelpubliek bevindt zich in de hogere burgerij-regionen van ondernemers, dokters en veelverdieners, de universitaire zelfbenoemde bovenlaag die geilt op het potjeslatijn van de zelfvoldane De Wever. Als de N-VA voorzitter nederdaalt in de Seefhoek of op de Turnhoutsebaan uit zijn SUV rolt, valt zijn kwebbel stil en is hij verloren.
Wat zijn partijvrienden zullen denken over zijn uitlatingen over de Volksunie, weten wij niet maar ook dit is weer een zoveelste blijk van De Weveriaans bochtenwerk. Gedurende jaren werd de N-VA voorgesteld als de legale opvolger van de Volksunie. Althans als het de partij zo uitkwam. Aan die erfopvolging wordt thans een einde gemaakt. Plots worden de heren Schiltz, de Anciaux-clan, de Gentse Frans Baert, Maurice Coppieters, Hector de Bruyne, Nelly Maes en tutti quanti herleid tot een scoutsgroep die aan politiek deed, inclusief Geert Bourgeois, Danny Pieters, Frieda Brepoels, Jan Peumans en nog een pak anderen.
Ook al schuilt er een stuk waarheid in deze vaststelling, dan is De Wever slecht geplaatst om dergelijke uitspraak te doen, na zijn jarenlange rol als slippendrager van de VU. Heeft elke vorm van relativerende waarheidsliefde de N-VA voorzitter totaal verlaten, nadat hij al zeer lang in de steek gelaten werd door bescheidenheid ?
Enkele weken geleden zat hij op het terras van 't Nachtegaaltje samen met senatrice Liesbeth Hoomans en op weg naar de kassa werd Bart hoffelijk aangesproken door een Antwerpse dame, die hem vroeg waarom hij niet samen met Vlaams Belang wilde optreden om een aantal Vlaamse dossiers te realiseren. "Weet u, politiek is iets heel ingewikkelds" was zijn afwerende antwoord. De Wever die niet antwoordt, is zoals een krant zonder letters. Dit voorval greep plaats op het grondgebied van het rustige en groene Wilrijk.
Hoe gaat de uitvinder van het allereerste duidelijke sociaaleconomische programma reageren op vragen van het volk uit Borgerhout, Deurne, het Kiel, Hoboken, Merksem, de Seefhoek ? Zoals de socialisten, die jarenlang geroepen hebben tegen hun kiezers : "Kop dicht, racisten, wij verkondigen de waarheid". Zal het zoiets worden, Bart ?
Ray
PST : Fragmenten uit artikels van N-VA kopstukken over de Volksunie :
Jan Peumans
Alles bijeen verbaast het niet, dat Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) zijn politieke carrière begonnen is bij arbeiderspartij Amada. Meer nog: Peumans is wel uit Amada gegaan, maar Amada nooit helemaal uit Peumans. De voormalige maoïst heeft bij N-VA dezelfde strakke partijlijn teruggevonden. 'N-VA is heel sterk opgehangen aan Bart De Wever, waardoor we soms te krampachtig communiceren. Als ik twintig jaar jonger was geweest, dan zou ik mijn stempel doordrukken.'
- Mist u de oude Volksunie?
"Ja, soms. Ik vond dat er toen meer 'tendensrecht' was. Meer ruimte voor verschillende meningen.
'Iedere VU-vergadering draaide uit op de existentiële vraag: hebben wij als partij nog bestaansrecht?' aldus Bourgeois. 'Terwijl dat voor mij en een aantal andere getrouwen een zaak was die vaststond.'
Er loopt al enkele weken een serie op BBC1 met de titel “Who Do You Think You Are?” De titel is geen vraag maar een opmerking die men gewoonlijk gebruikt om iemand op zijn plaats te zetten. Hier wordt het als vraag letterlijk en humoristisch bedoeld.
In iedere aflevering gaat een bekende Brit(se) op zoek naar zijn/haar voorouders en het is soms verrassend te ontdekken met wie ze in het verleden verwant zijn. Enkele bekende namen van de voorbije weken waren onder meer J.K. Rowling (schrijfster van de Harry Potter boeken), Robin Gibb (stichter, samen met zijn broers Maurice en Barry, van de groep de Bee Gees = B-rothers G-ibb) en Emilia Fox die gestalte geeft aan Dr Nikki Alexander in de serie “Silent Witness.” Zij is de dochter van acteur Edward Fox, vooral bekend voor zijn rollen in “The Day of the Jackal” en “ Edward and Mrs Simpson”.
Op woensdag 28 september was het de beurt aan Richard Madeley, de vroegere tv-presentator van het programma “This Morning” op ITV. Hij is waarschijnlijk bij ons minder bekend. Zijn vader was Engels en zijn moeder is Canadese. Hij begint zijn zoektocht in Canada met zijn grootouders langs moeders zijde.
Uit de registers van Nova Scotia blijkt dat zijn Canadese voorouders van Amerika naar Canada emigreerden en hij volgt het spoor in het verleden naar Boston, Massachusetts. Daar komt hij tot de ontdekking dat één voorouder een belangrijk man was in de lokale gemeenschap voor hij noordwaarts trok naar Nova Scotia. Dan vindt hij het bewijs in New England dat hij afstamt van Engelse Puriteinen die in 1630 met een groepje gelijkgezinden Engeland verlieten om in de toenmalige Britse kolonie een nieuw leven te beginnen met godsdienstvrijheid, politieke vrijheid en het vooruitzicht er economisch beter van te worden. De overtocht was niet zonder gevaar maar uiteindelijk zetten ze voet aan wal in New England waar de inheemse bevolking bestaat uit de Narragansett Indianen.
Na deze ontdekkingen zegt Madeley trots te zijn op zijn voorouders voor wat ze bereikt hebben in een tijd waar het leven zeer rudimentair was zeker in vergelijking met nu en op het feit dat zij bij de eersten waren die praktisch alles achterlieten voor een lange reis naar de nieuwe onbekende wereld met enkel hoop, optimisme en doorzettingsvermogen en dat zij mee de grondslagen hebben gelegd van het huidige Amerika.
De eerste jaren waren zeer hard voor de nieuwe immigranten, het sterftecijfer lag zeer hoog wegens het gure klimaat, hongersnood en ziekte maar dankzij de hulp en de goede verstandhouding met de lokale Indianen konden ze zich handhaven en de kleine kolonie breidt stilaan uit.
In 1675, ongeveer veertig jaar na de aankomst van de eerste kolonisten, is de verstandhouding tussen Indianen en Engelse kolonisten totaal verdwenen. De kolonisten willen steeds meer land en in 1676 komt het tot een bloedige strijd die de geschiedenis ingaat onder de naam van “The Narragansett Campaign” Het is blijkbaar een van de bloedigste gevechten op Amerikaans grondgebied in verhouding van het aantal doden op de totale bevolking. De overlevende Narragansett worden uit hun gebied verdreven.
In Boston ontdekt Madeley dat zijn voorvader Ezekiel Woodward in 1675 in de slag tussen Engelsen en Indianen gevochten heeft (http://bigelowsociety.com/rod/battles.htm) en hij besluit om het gebied van het slagveld te bezoeken dat in Rhode Island ligt. Er is een monument opgericht als herdenking en John Brown, een Indiaan van de Narragansett Stam, Rhode Island en Historical Preservation Director, (http://www.narragansett-tribe.org/) wacht hem op om informatie over deze historische strijd te geven. Het verhaal dat de Indiaan geeft over deze veldslag verschilt van het verslag dat door de kolonisten werd opgetekend. Voor de kolonisten was het een veldslag om te overleven, voor de Indianen was het een afslachting, een genocide, een koelbloedige moord.
Madeley is onder de indruk van wat hier vier eeuwen geleden plaatsvond en krijgt er een gevoel van schuld bij zelfs al is het zolang geleden gebeurd maar zegt dat hij onmogelijk een moreel oordeel kan vellen over zijn voorvader. John Brown beaamt ook dat Madeley’s voorouder als soldaat opgeroepen werd en deed wat hij moest doen. Dat is geen reden om elkaar nu te gaan haten.
Dan spreekt Madeley wijze woorden die onze politici niet kennen of niet willen kennen:
“…that tends to happen when there are great population migrations anywhere in the world. You get these terrible clashes between the indigenous population and the incomers and bad stuff happens…”
Vrij vertaald: “Dat is wat er gewoonlijk gebeurt wanneer grote migraties plaats vinden gelijk waar in de wereld. Het leidt tot verschrikkelijke botsingen tussen de inheemse bevolking en de nieuwkomers en dan gebeuren er slechte dingen”
Wij weten dat al veel langer natuurlijk maar het verwonderde me toch dat de politiek correcte BBC die bemerking er niet uitgeknipt had. Gaan in Engeland stilaan de ogen open? Ik hoop het van harte. Laat het dan overwaaien en de rood/groene/po-co mist van de voorbije decennia wegblazen zodat alle “misleide” hersenen terug genoeg zuurstof krijgen. Laat het gezond verstand terug keren bij hen die het verloren hebben. Het is de hoogste tijd.
Foxy
Video : de islam in Vlaanderen
Criminelen bekeren zich tot de godsdienst van de wrede
Vele gevangenen worden lid van een of andere vereniging als middel tegen de eenzaamheid of om bescherming te vinden in groep tegen de dagelijkse bedreigingen en gevaren in de gevangenis. Een ongewoon hoog aantal veroordeelden bekeren zich tot de islam. Vooral een alarmerend aantal Afro-Amerikanen vinden aan een hoog tempo de weg naar de vredelievende godsdienst. Naar schatting zouden 20% van de bewoners der penitentiaire instellingen moslim zijn. Dit cijfer is ongeveer 20 keer hoger dan het nationale gemiddelde van de moslimbevolking.
Waarom oefent de islam zo’n grote aantrekkingskracht uit op gevangenen? Bekeerlingen worden beschermd door mede-bekeerlingen. Daarbij komt dat ze geaccepteerd worden binnen een nieuwe en verschillende cultuur, waarin ze religieuze zelfbeheersing moeten bewijzen, waarin ze deel uitmaken van een grote, groeiende gemeenschap en waarin alle gevangenen zich gelijk voelen.
Boze gevangenen zijn de ideale recruteringsbodem van de radicale islamverenigingen. In Engeland vond de politie handleidingen van Al Qaida, waarin richtlijnen stonden hoe “ontgoochelde gevangenen m.b.t. de politieke situatie van hun land” kunnen overtuigd worden zich tot de islam te bekeren. Niet onaantrekkelijk daarbij is dat volgens moslims alle vorige (wan)daden uitgewist worden na de bekering, dat de bekeerling een nieuwe persoon wordt.
Men zou dit kunnen vergelijken met de biecht in de katholieke leer – met het verschil, dat “oprecht berouw” een voorwaarde is voor de absolutie, dat er na de biecht er een penitentie volgt en dat deze kerkelijke penitentie geenszins de wereldlijke straf opheft of vervangt.
Alhoewel deze gevangenen in een gemeenschap terechtkomen, mag men stellen dat de islamitische reclasseringslessen in de gevangenissen eerder verdacht zijn. Vele imams werden aangesteld op aanbeveling van organisaties met verbindingen tot terroristische groeperingen. Wahhabi-opgeleide imams hebben een quasi monopolie in de gevangenissen en zij leren hun nieuwe volgelingen de radicale interpretatie van de islam. Indien er geen imams, opgeleid door de overheid, beschikbaar zijn dan nemen moslimgevangenen zelf de leiding van hun gemeenschap zonder enig toezicht.
Gevangenen worden verondersteld terug in de maatschappij te kunnen keren als mentaal-stabiele mensen, met positieve bijdragen, zonder crimineel gedrag. Het tegendeel is waar: menig veroordeelde leert in de gevangenis hoe de radicale islam toe te passen. Na hun vrijlating worden zij tikkende tijdbommen, met een perverse godsdienstbeleving die de jihad tegen de westerse waarden predikt. Menig voormalig gevangene blijft na zijn vrijlating in de islamitische maatschappij. Zij maken deel uit van radicale moslimenclaves zoals bv. Islamberg, N.Y. of andere typische samenlevingsvormen verspreid over heel het land.
Jose Padilla, een Chicago ganglid, werd een radicale moslim tijdens zijn verblijf in een gevangenis in Florida. Na zijn vrijlating in 2002 werd hij later opnieuw gearresteerd op verdenking van een geplande aanslag met een “vuile bom”. In 2001 bekeerde Richard Reid zich tot de godsdienst van de vrede in een gevangenis van het Verenigd Koninkrijk: hij probeerde een American Airlines vliegtuig op te blazen door de explosieven in zijn schoenen te laten ontploffen.
De bekering van gevangenen tot de islam is een zeer alarmerend voorbeeld van de sluimerende sharia en de verspreiding van de radicale islam in de VSA.
Land of Hope and Glory (Sir Edgar Elgar) - Proms 2011
Een feestelijk nummer bij een feestelijke heropstart. En in Engeland wapperen er menige Vlaamse Leeuwen.
Wurlitzerdromen
Goede morgen mijn allerliefste schattekes !
Wat heb ik jullie gemist! Een vrouw heeft natuurlijk altijd wel iets te doen, maar je kan niet elke dag je nagels lakken of naar de coiffeur gaan. En gaan wandelen in dit hondenweer, da’s helemaal waanzin. Dan maar televisie kijken. Op elke zender, op elk ogenblik van de dag – je kan er niet aan ontsnappen – worden er kookgoeroes op ons losgelaten. Men zou er een minderwaardigheidscomplex aan overhouden…
Beu, kotsbeu, ben ik hen. Ze hebben dezelfde dikke nek als onze politici.
En zo kom ik bij het liedje dat ik voor vandaag gekozen heb. Het dateert uit 1980; na 31 jaar is de toestand er slechts erger op geworden. Voor wie de taal niet machtig is, voeg ik tekst hierbij.
in 1830 hee 'nen hoop mè schaar figure hier in dees kontreie mè de mense wa gezwanst want mè geld en macht deej-ze toen al zotte kure z'hemme dus mor rap-rap den Belgiek ineengeflanst of iedereen daar blij mè was, kon d'heren wel ni rotte ze gaven in 'n grondwet iedereen gelijke kans die kans was zo gelijk wel ni veur Vlomse hottentotten die moesten het van in 't begin mor snappen in het Frans
juicht belgen juicht, mè al 't volk da ge zij' juicht van a een, a twee, a drij honderdvijftig jaar kat en hond mè mekaar da's potverdemme 'n karwei mè hièl den Belgiek mor ni mè mij ...
ze zeeje: ' 't weurd e koninkrijk, d'r loopt alleman veur warm d'r kan ons niks gebeure, w'hemme kerk en kapitaal 't één houdt de Vlaming loemp, en het ander houdt 'm arm ofwel past 'm zich aan in ons Franse moedertaal in Brussel is da gelukt, da's te danke on ons leiders da Brussel moet nà deurgaan veur d'hoofdstad van ons land 'ne nest mè Vlomse bastaarden en hope gastarbeiders d� noemmekik gin hoofdstad, mor da noemekik ' n schand
juicht belgen juicht, mè al 't volk da ge zij juicht van a één, a twee, a drij rood, geel en zwart lee zo naa on oe hart dus feest olle allemaal mor zot veur ons kan hièl Bellege op de pot ! !
d'r wier ons na gevraagd van da d'ammol te gon viere van in d'hoge venen tot on het noordzeestrand en was 't ni veur te blète, ja dan zou'k 'r goe mè giere wie is 'r op 'n begrafenis nà grappig en plezant mor eig'lijk feit'lijk valt er toch wel iets te jubbelere iets wa d'echte Belge nog altijd ni goe ga het feit da naa zo'n honderdvijftig jaar van koejenere Bellege nog veur 't grootste paart uit Vlaminge besta !
juicht belgen juicht, mè al 't volk da ge zij' juicht van a één, a twee, a drij m'nen beste souvenir zèn oe fritte en oe bier da's 't enige goe wa gij bezit en veur de rest is bellege failliet !
in 1980 doen dezellefde schaar figure ...
Graag jullie aandacht voor mijn favoriete vreemdelingen, de Strangers, met Juicht Belgen, juicht … Dikke kus van jullie Lolita.
03-10-2011
Uitspraak van de dag : Napoli of Bruxelles ?
Angeltjes heropent op dinsdag 4 oktober 2011
Nog 1 dag
'Natuurlijk is er een camorra in Napels, maar afgezien daarvan voel ik me hier veel veiliger dan in Brussel. Daar behoren berovingen en overvallen tot de orde van de dag.'
Luigi De Magistris, burgemeester van Napels en voormalig Europarlementslid. Lid van l'Italia dei Valori (een onafhankelijke beweging gestart in 1998 door de onderzoeksrechter Di Pietro die definitief met de maffia wilde afrekenen)
Napoli : alleen het vuilnis van vorige jaren opruimen en het is een prentkaart.
In Nederlands Tweede Kamer wordt ook soms gelachen
Zoontje (2 jaar) van VB-er Bert Deckers door onthaalmoeder buitengegooid
Politiek racisme in Vlaanderen: het is in het leven van Vlaamsnationalisten een dagelijkse realiteit. Op school, op het werk, in de privésfeer: de linkse onverdraagzaamheid eist overal zijn tol. Een kras staaltje daarvan werd gisteren vertoond in Balen, waar een kind van 2 uit een kinderopvang werd gegooid omdat zijn papa een ‘foute’ Vlaamsnationale mening heeft!
De meeste ouders met jonge kindjes hebben geen andere keuze dan hun oogappeltjes te laten opvangen door een onthaalmoeder. Zo ook onze Rechts Actueel-medewerker en provincieraadslid voor Vlaams Belang Bert Deckers. Sinds het begin van dit nieuwe schooljaar ging zijn zoontje van 2 jaar naar een erkende onthaalmoeder in Hulsen-Balen. De sfeer was opperbest. Tot gisteren. De onthaalmoeder liet telefonisch weten dat het kindje niet meer welkom is omdat zijn “papa werkt voor het Vlaams Belang”. Die informatie had men verkregen via de fiche die Bert weken geleden had moeten invullen.
Vandaag heeft het kindje met andere woorden geen opvang. Beide ouders staan uiteraard met de rug tegen de muur en minstens één van hen is nu verplicht om thuis te blijven. De centrale van de kinderopvang is niet gediend met deze gang van zaken en liet al verstaan de nodige maatregelen te nemen tegen deze weigering tot opvang. Wat deze maatregel zal zijn is nog niet geweten. ‘Zulk een voorval had men namelijk nog nooit meegemaakt en men kondigde aan dat ze dit ook niet meer wilden meemaken’, aldus een verbijsterde Bert.
Het toppunt is dat Bert Deckers de keuze had uit twee opvangmoeders. Een blanke en een Aziatische. Kwaliteit primeert voor Bert en hij koos samen met zijn vrouw voor de Aziatische opvangmoeder. Deze kwam kindvriendelijker over, professioneler en zo meer. Met andere woorden, Bert hield zich ver af van iedere vorm van vooroordelen op basis van afkomst… Maar de Aziatische opvangmoeder van haar kant blijkt nu een harde linkse politieke raciste. De échte onverdraagzaamheid in dit land zit nog steeds bij links.
Bert zal nu in eerste instantie het beruchte Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding contacteren met deze pure vorm van discriminatie. Naargelang hun antwoord zal er verder een klacht worden neergelegd tegen deze onthaalmoeder. ‘Het kan niet dat iemand op basis van de politieke voorkeur van de papa kindjes weigert’, zegt Bert strijdbaar. ‘Deze dame dient dan ook haar erkenning als onthaalmoeder te verliezen, zoveel is duidelijk’.
Rob Verreycken - Rechts Actueel
Toerisme in B-& NL Limburg
Oordeel niet te vlug ...
Vlaanderen
Vlaanderen
eens leerde ik u beminnen uw graven en gravinnen ook leerde ik u eren dure eden op u zweren
uw naam was voor mij een kreet die de vijand huiveren deed ik dichtte en ik zong alsof ik naar uw liefde dong
duizend offers zijn u aangeboden stromen bloed voor u vergoten of het kogel was of zwaard ge hebt dit allemaal aanvaard
de bedriegers die zich uw ministers noemen en uw schoonheid roemen hebben ooit uw naam verzaakt en hun gal op u gebraakt
degenen die u moesten tronen naar de hoogste regionen hebben u verraden zich met uw rijkdom volgeladen
nu ben ik het strijden moe waar diende alles toe men heeft u schandelijk bedrogen en volledig uitgezogen
zal ik u nog zien zoals ik u in mijn dromen zag? een LAND waarop ik fier zijn mag geen gouw of deelstaat of gewest dat nooit mijn dorst naar vrijheid lest
Jaren geleden hebben wij de drie FDF-figuren die pretenderen burgemeester te zijn in de faciliteitengemeente Kraainem, Wezembeek-Oppem en Linkebeek, omgedoopt tot koekoekburgemeesters. De koekoek legt zijn ei in het nest van andere vogels en laat zijn kroost daar opvoeden. Dat is wat de Franstaligen doen in Vlaanderen : hun broedsel hier afzetten en het op de kap van de Vlamingen laten gedijen.
De drie koekoekburgemeesters weigeren halsstarrig de taalwetgeving na te leven en zij worden dan ook terecht niet benoemd door de Vlaamse regering die het gezag over àlle Vlaamse gemeentes uitoefent, ook over de 6 faciliteitengemeentes in Vlaams-Brabant.
De Franstaligen kunnen het zich niet "imagineren" dat er zoiets bestaat in Vlaanderen als een Vlaamse overheid, met een eigen parlement en een eigen regering die de Franstaligen niet toelaat de decretale regels te overtreden. "Comment est-ce possible ... oewij zaain democratiek verkozen."
In Vlaanderen is het eenvoudig, beste koekoeken, je mag als burgemeester op een toren klimmen en je daar laten naaien terwijl je het panorama overschouwt, want daar staat geen decretaal verbod op. Ten hoogste kan je verweten worden geen moreel besef te hebben en een sloerie of een seksmaniak te zijn. Maar de gevoelige taalwetten mag je niet overtreden en de Vlaamse overheid negeren of minachten als quantité négligeable dat is niet verstandig, dan kan je geen burgemeester worden, ook al roep je elke dag honderd maal "Cou-cou".
In de verdwazing en de wanhoop van de regeringsonderhandelingen, was een burlesk voorstel aan het rijpen om de burgemeesters weliswaar niet te benoemen, maar wel te doen alsof ze benoemd zijn. Zoiets kan enkel ontsproten zijn aan het brein van verwarde lieden die om toch maar aan de macht te blijven, hun eigen moeder en vader zouden laten vierendelen, als blijk van onthechting.
Een goede raad van een slechte vriend aan de drie koekoekburgemeesters : "Klim eens op een toren met een FDF-naaistertje, doe je besogne, (je weet wat soixanteneuf is in het Frans, neem ik aan, wees voorzichtig op die toren) en roep vele malen "Cou-cou." Er zal geen haan naar kraaien.
Ray
(dit stukje werd geschreven rond half september)
U vraagt, zij schrijven
Over niet-exacte wetenschap en 'wetenschappelijke' onderdanigheid ten dienste van de gevestigde orde.
Het streven naar het snelle eigen succes en erkenning, en de vrees om als wetenschappelijke paria nooit een yuppie te kunnen worden, geen geld te verdienen, en gebukt gaan onder grote morele dwang en leugens, zijn de oorzaken van een grootschalige wetenschappelijke dwaling aan het worden.
Door de toenemende druk om nagenoeg uitsluitend positieve resultaten te produceren, dreigt de kwaliteit van het wetenschappelijk onderzoek wereldwijd terug te vallen. Dat is de conclusie van een studie van de University of Edinburgh van 4.600 wetenschappelijke onderzoeken die sinds het begin van de jaren werden gepubliceerd. Daarbij moest volgens de onderzoekers worden vastgesteld dat steeds minder publicaties de heersende wetenschappelijke hypotheses tegenspreken.
Publicaties die geen resultaat opleveren of een negatieve conclusie naar voor brengen, zijn in principe even waardevol als een positieve uitkomst, maar trekken minder lezers aan en worden ook minder geciteerd," merkt onderzoeksleider Daniele Fanelli, onderzoeker aan het Institute for the Study of Science, Technology and Innovation van de University of Edinburgh, op in het webmagazine Science Daily. "Wetenschappelijke magazines hebben dan ook de neiging deze negatieve conclusies te negeren.
Wetenschappers stellen dat het probleem steeds erger wordt, omdat de competitie in de wetenschap steeds groter wordt en banen en financiële budgetten vaak afhangen van frequente publicaties in toonaangevende tijdschriften," stipt Science Daily nog aan. "Er wordt dan ook opgemerkt dat wetenschappers steeds meer naar voorspelbare resultaten zullen streven en aansturen op positieve resultaten door de herinterpretatie, selectie en zelfs manipulatie van gegevens.
Uit het onderzoek blijkt dat in het begin van de jaren negentig ongeveer 70 procent van de bestudeerde publicaties tot een bevestigende conclusie kwam. Dat was vier jaar geleden gestegen tot 86 procent. De toename was het sterkste in de sectoren economie, klinische geneeskunde, psychologie, psychiatrie, farmacologie en moleculaire biologie. Er wordt aan toegevoegd dat het fenomeen zich in de Verenigde Staten sterker blijkt door te zetten dan in Europa.
Het zou kunnen zijn dat de tijdschriften minder bereid zijn om onderzoek met een negatief resultaat te publiceren, maar wetenschappers zouden ook zelf meer positieve conclusies kunnen produceren," merkt Fanelli op. "Wellicht gaat het om een combinatie van beide tendenzen. Zonder negatieve resultaten in de literatuur dreigen wetenschappers echter de belangrijkheid van fenomenen verkeerd in te schatten en middelen te verspillen aan overbodig of nutteloos onderzoek" (MH)Express.
Inderdaad, maar niet enkel in de biologie geneeskunde en farmacologie is deze trend gevaarlijk. Zo moest ook de multicul, de massaimmigratie en de globalisering, bejubeld en ondersteund worden. Zo werden speciaal bestelde studies geproduceerd die de klimaatzwendel met uitstootrechten en CO2 taxen moest legitimeren. Er werd meer opgelet om relieuze gevoeligheden en lange tenen te ontwijken. Er werd meer geschreven om grote multinationale sponsors te ondersteunen in hun doelstellingen, en in een klein land dat Vlaanderen heet trachtte men met studies aan te tonen dat Vlaanderen alleen niet kan bestaan en België met een koning inclusief het politieke circus wel verder moeten, ja zelfs als grote voorbeeld voor Europa en de wereld moeten dienen.
Iemand die daartegen ingaat is op voorhand gebuisd. In niet exacte en subjectieve wetenschappen is het gevaarlijk tegen de heersende opinies in te gaan. Een student rechten/ sociologie moet zo de cursussen en de favoriete lectuur van hun proffen instuderen en liefst een thesisonderwerp kiezen dat in hun belangstelingssfeer ligt. En later moeten ze hun werkgevers, de staat en het gevestigde macht naar de mond praten, de politiek en de zittende machthebbers ondersteunen tot ze een van hen kunnen worden.
George Orwell (1903/1950), u weet wel de man die 1984 schreef (waarin Big Brother) zei:"In tijden van universeel bedrog is het vertellen van de waarheid een revolutionaire daad." En Voltaire schreef : "Het is gevaarlijk gelijk te hebben over onderwerpen waarin de gevestigde autoriteiten zich vergissen."
De prijs voor politiek wetenschappelijke corruptie, armoede en kortzichtigheid betalen we al, maar deze prijs en miserie zullen nog veel hoger worden. De domheid en achterlijkheid zullen winnen van de verlichting en voorruitgang, en London, Parijs, Berlijn en Brussel brandden nu nog maar een klein beetje in vergelijking met wat te wachten staat.
"Zijn niet exacte wetenschappen wel als wetenschap te betitelen?" is een vraag die ik al veel eerder met neen beantwoorrdde. Nu weet ik zeker dat dit het juiste antwoord is.
