Over niet-exacte wetenschap en 'wetenschappelijke' onderdanigheid ten dienste van de gevestigde orde. 

Het streven naar het snelle eigen succes en erkenning, en de vrees om als wetenschappelijke paria nooit een yuppie te kunnen worden, geen geld te verdienen, en gebukt gaan onder grote morele dwang en leugens, zijn de oorzaken van een grootschalige wetenschappelijke dwaling aan het worden.

Door de toenemende druk om nagenoeg uitsluitend positieve resultaten te produceren, dreigt de kwaliteit van het wetenschappelijk onderzoek wereldwijd terug te vallen. Dat is de conclusie van een studie van de University of Edinburgh van 4.600 wetenschappelijke onderzoeken die sinds het begin van de jaren werden gepubliceerd. Daarbij moest volgens de onderzoekers worden vastgesteld dat steeds minder publicaties de heersende wetenschappelijke hypotheses tegenspreken.

Publicaties die geen resultaat opleveren of een negatieve conclusie naar voor brengen, zijn in principe even waardevol als een positieve uitkomst, maar trekken minder lezers aan en worden ook minder geciteerd," merkt onderzoeksleider Daniele Fanelli, onderzoeker aan het Institute for the Study of Science, Technology and Innovation van de University of Edinburgh, op in het webmagazine Science Daily. "Wetenschappelijke magazines hebben dan ook de neiging deze negatieve conclusies te negeren.

Wetenschappers stellen dat het probleem steeds erger wordt, omdat de competitie in de wetenschap steeds groter wordt en banen en financiële budgetten vaak afhangen van frequente publicaties in toonaangevende tijdschriften," stipt Science Daily nog aan. "Er wordt dan ook opgemerkt dat wetenschappers steeds meer naar voorspelbare resultaten zullen streven en aansturen op positieve resultaten door de herinterpretatie, selectie en zelfs manipulatie van gegevens.

Uit het onderzoek blijkt dat in het begin van de jaren negentig ongeveer 70 procent van de bestudeerde publicaties tot een bevestigende conclusie kwam. Dat was vier jaar geleden gestegen tot 86 procent. De toename was het sterkste in de sectoren economie, klinische geneeskunde, psychologie, psychiatrie, farmacologie en moleculaire biologie. Er wordt aan toegevoegd dat het fenomeen zich in de Verenigde Staten sterker blijkt door te zetten dan in Europa.

Het zou kunnen zijn dat de tijdschriften minder bereid zijn om onderzoek met een negatief resultaat te publiceren, maar wetenschappers zouden ook zelf meer positieve conclusies kunnen produceren," merkt Fanelli op. "Wellicht gaat het om een combinatie van beide tendenzen. Zonder negatieve resultaten in  de literatuur dreigen wetenschappers echter de belangrijkheid van fenomenen verkeerd in te schatten en middelen te verspillen aan overbodig of nutteloos onderzoek" (MH)Express.

Inderdaad, maar niet enkel in de biologie geneeskunde en farmacologie is deze trend gevaarlijk. Zo moest ook de multicul, de massaimmigratie en de globalisering,  bejubeld en ondersteund worden. Zo werden speciaal bestelde studies geproduceerd die de klimaatzwendel met uitstootrechten en CO2 taxen moest legitimeren. Er werd meer opgelet om relieuze gevoeligheden en lange tenen te ontwijken. Er werd meer geschreven om grote multinationale sponsors te ondersteunen in hun doelstellingen, en in een klein land dat Vlaanderen heet trachtte men met studies aan te tonen dat Vlaanderen alleen niet kan bestaan en België met een koning inclusief het politieke circus wel verder moeten, ja zelfs als grote voorbeeld voor Europa en de wereld moeten dienen.  

Iemand die daartegen ingaat is op voorhand gebuisd. In niet exacte en subjectieve wetenschappen is het gevaarlijk tegen de heersende opinies in te gaan. Een student rechten/ sociologie moet zo de cursussen en de favoriete lectuur van hun proffen instuderen en liefst een thesisonderwerp kiezen dat in hun belangstelingssfeer ligt. En later moeten ze hun werkgevers, de staat en het gevestigde macht naar de mond praten, de politiek en de zittende machthebbers ondersteunen tot ze een van hen kunnen worden.

George Orwell (1903/1950), u weet wel de man die 1984 schreef (waarin Big Brother) zei:"In tijden van universeel bedrog is het vertellen van de waarheid een revolutionaire daad."
En Voltaire schreef :  "Het is gevaarlijk gelijk te hebben over onderwerpen waarin de gevestigde autoriteiten zich vergissen." 

De prijs voor politiek wetenschappelijke corruptie, armoede en kortzichtigheid betalen we al, maar deze prijs en miserie zullen nog veel hoger worden. De domheid en achterlijkheid zullen winnen van de verlichting en voorruitgang, en London, Parijs, Berlijn en Brussel brandden nu nog maar een klein beetje in vergelijking met wat te wachten staat.

"Zijn niet exacte wetenschappen wel als wetenschap te betitelen?" is een vraag die ik al veel eerder met neen beantwoorrdde. Nu weet ik zeker dat dit het juiste antwoord is.

Antoine Griffon

Angeltjes heropent op dinsdag 4 oktober 2011 

Nog 3 dagen

In de Frankfurter Allgemeine verklaart de Franse minister van Buitenlandse Zaken Alain Juppé onder meer het volgende:

"De ontbinding van de eurozone is in geen geval aanvaardbaar, want dat zou ook de ontbinding van Europa betekenen. Als dat gebeurt, wordt alles opnieuw mogelijk. De jongeren schijnen te geloven dat de vrede voor altijd gegarandeerd is. Maar wanneer we rondom ons kijken in Europa, is er een nieuw populisme en nationalisme."

Het is te krankzinnig voor woorden. De eurofederalisten van het type Juppé en Verhofstadt veroorzaken eerst een gigantische puinhoop, bijvoorbeeld door een land als Griekenland toe te laten tot de eurozone terwijl iedereen wist dat het land op geen enkele manier aan de voorwaarden voldeed. En wie nu, zoals de zogenaamde populisten en nationalisten, voor de hand liggende kritiek uit op het wanbeleid, is plots een bedreiging voor de vrede in Europa. Niet meer of niet minder...

Even ter herinnering: Juppé werd in 2004 veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 18 maanden en 10 jaar verlies van zijn politieke rechten wegens misbruik van vertrouwen, heling en illegale belangenneming. In beroep werd de straf verminderd tot 14 maanden en 1 jaar verlies van zijn rechten.

http://www.philipclaeys.be/

Het gaat beter met de integratie van niet-westerse allochtonen dan twintig jaar geleden. Tot die conclusie komt oud-VVD-leider Frits Bolkestein in de derde H.J. Schoo-lezing, een initiatief van Elsevier dat op 6 september ll. plaatsgreep.

De oud-voorzitter van de liberale VVD en gewezen EU-commissaris heeft jarenlang gewaarschuwd voor de onverenigbaarheid van de islam met de op vrije leest geschoeide Westerse wereld. Tot Bolkestein nu plots blijk geeft van gewijzigde opvattingen. U kan het HIER lezen. En als u geen zin heeft, zullen we bondig enkele door Bolkestein vastgestelde wijzigingen overlopen. De geboekte vooruitgang tegenover de toestand 20 jaar geleden (1991) :  

- achterstand in het onderwijs wordt kleiner (neen, de kwaliteit van ons onderwijs gaat achteruit, waardoor de minder begaafden makkelijker bijblijven, nivellering naar beneden toe) ;

- meer allochtone studenten in het hoger onderwijs (de geweldige toename van migranten in onze samenleving vertaalt zich evident tot een procentueel grotere deelname aan het het hoger onderwijs + de verdoken positieve discriminatie die daar toegepast wordt, ook al wordt dit fenomeen ontkend) ;

- betere kennis van het Nederlands en minder huwelijkspartners uit de Prachtlanden (dit is een gratuite, oncontroleerbare uitlating)

Tot slot :  In de islam ziet Bolkestein geen acuut gevaar voor Europa. 'Integendeel: het is het Westen met zijn ideeën over democratie, individualisme en pluralisme dat een gevaar inhoudt voor de islam.' Het opleggen van normen en waarden is dan ook een heilloze strategie, meent Bolkestein, die terughoudendheid gepast acht jegens de islam, omdat 'vreedzame coëxistentie het hoogst haalbare' is.

Het zijn bizarre gedachtensprongen van de nochtans intelligente liberale voorman  en niemand betwist hem het recht op deze bevreemdende visies noch het recht ze uit te spreken.

Helaas hebben we te maken met vaststellingen die weinig overeenkomen met de realiteit.  In de verloren wijken van onze steden (en dan denk ik aan de stad van allah, die ik het beste ken) zien wij een forse toename van de authentieke inwoners uit de Prachtlanden waar de islam heerst : kijk naar de kleding van jong en oud, luister naar de gesproken talen, bij sommigen (de ingeburgden ?) doorspekt met krakkemikkig uitgesproken Nederlandse woorden of tussenwerpselen en vertel ons geen sprookjes over verminderde kinderaantallen. Een importmoedertje van 28  met 5 spruiten die enkele woorden Nederlands kent, het is meer regel dan uitzondering. In de fase waarin wij  ons thans bevinden en die wij onbeschroomd deze van de dagelijkse invasie noemen, dringt de islam meer en meer door in onze samenleving, neemt het aantal al dan niet moskee-gaande moslims toe (waarom anders de wildgroei aan tempels  en de behoefte om mastodont-moskeeën te bouwen ?).

De belangrijkste vraag is natuurlijk : wie gaat wie overheersen, of minder dreigend gesteld,  wie gaat finaal de grootste invloed op de Westerse beschaving uitoefenen ? De oorspronkelijken die deze maatschappij opgebouwd hebben, of de geïmporteerde  middeleeuwers wier wereldvisie gebaseerd blijft op het groene boek van wreedheid en ongelijkheid ? Rekening houdend met het groeiend aantal moslims die hier geboren en gtetogen zijn en van wie velen een vijandige houding aannemen tegen ons.

Heeft Frits Bolkestein er bij stilgestaan dat zijn waarschuwing, het Westen bedreigt de islam, heel wat geesten tot militante tegenstand zullen aanzetten ?

En tot slot : wanneer komen er verdorie  moslims naar voren, die zélf het lef hebben te verkondigen, dat zij onze Westerse waarden en cultuur omhelzen, dat zij wat blij zijn zich te kunnen ontplooien in een wereld die streeft naar gelijkheid, harmonie, pluralisme en verdraagzaamheid ?  En doe er nog een schep sociale solidariteit bovenop, want die kennen zij allemaal.

Ray

© Manu de Tremerie

Integraal overgenomen van VLAMINGEN IN DE WERELD met dank aan tipgever Floriaan Terbeke

Wijsheid bestaat uit het voorzien van de gevolgen, las ik onlangs ergens. Als men - hiermee rekening houdend - het migrantenbeleid van de Belgische regering tegen het licht houdt, dan gaven de achtereenvolgende regeringen allesbehalve blijk van wijsheid. Ongeveer iedere gemeente van dit land ervaart dat het migrantenbeleid een flop is. Dat hier op korte termijn verbetering in komt, kan men alleen maar hopen. Zou er echt in het regeerakkoord dat momenteel wordt onderhandeld een doortastende aanpak voorzien worden die ook in Vlaanderen een breed maatschappelijk draagvlak heeft?
Momenteel is de Belgische aanpak op dat vlak één van de redenen waarom dit land bij sommigen de bijnaam van Absurdistan kreeg.
Hoewel de problemen in verband hiermee nooit echt uit de actualiteit zijn, kwam er dezer dagen weer een opstoot door de beslissing van de gemeente Schaarbeek om de tientallen dakloze gezinnen die een onderkomen hadden gezocht in het Noordstation eruit te zetten. Het gaat meestal om Roma-zigeuners die hun geluk in België komen zoeken. Ze weten dat hier een sociaal vangnet bestaat en willen daar gebruik van maken. Ze hebben wel geen dak boven het hoofd maar het is hier alleszins beter dan in hun thuislanden, waar ze op de koop toe wegens hun aparte levensstijl met de nek worden aangekeken.
Een echt probleem vormde doe 'uitzetting' nochtans niet. Een paar honderd meter verder vonden ze een plaats op een plein op het grondgebied van Brussel, waar Schaarbeek dus niets heeft te zeggen. Liefdadigheidsverenigingen kwamen aanrukken met eten, en er werd ook een afgedankte bus van stal gehaald om ten minste de kinderen 's nachts een dak boven het hoofd te bieden. Allemaal erg lovenswaardig, want dergelijke onmenselijke toestanden zijn een welvarend land onwaardig.
Terzijde: wie in verband met versnippering van het beleid in Brussel dacht dat er een punt zou worden van gemaakt in het nieuwe regeerakkoord, zit fout. Er wordt alleen wat geschaafd aan deelaspecten. Zoals ten behoeve van de veiligheid een betere coördinatie van de in zones opgedeelde politie. Of bvb. het gelijkvormig maken van het parkeerreglement. Men stelle het zich voor: in de gevallen waar de grens tussen twee Brusselse gemeenten in het midden van een straat loopt is het aan de ene kant soms duurder parkeren dan aan de andere kant.
België is van de Europese landen recordhouder van het aantal aanvragen voor asiel, stipte de Antwerpse OCMW-voorzitster Monica de Coninck deze week aan in een radio-interview. Zij kan het weten, want Antwerpen – een stad met inwoners van 172 verschillende nationaliteiten - is met Brussel de grootste magneet wat betreft het aantrekken van asielzoekers. Zeventig procent van de OCMW-klanten in de Scheldestad zijn vreemdelingen. Ze schrijft de niet te beheersen instroom toe aan het slecht beleid in deze materie.
Daar valt inderdaad wat over te zeggen. Zo is de bevoegdheid verdeeld over twee ministers, Franstaligen die met de Vlaamse ideeën weinig of geen rekening houden. Ze steken naar verluidt veel tijd in het naar mekaar toeschuiven van de zwarte piet.
Ook de hoogste magistraten trokken bij de opening van het gerechtelijk jaar aan de alarmbel. Ze spaarden bvb. geen kritiek op de politiek, die wetten maakt zonder veel aandacht te hebben voor de gevolgen. Een voorbeeld is het asiel in gevallen van gezinshereniging. Er zou daar misbruik van gemaakt worden dat het de spuigaten uitloopt. Nieuwe Belgen laten hun in het moedeland achtergebleven partner met kinderen(ouders, schoonouders?) uiteraard overkomen. Die hebben namelijk recht op de Belgische nationaliteit. Maar ook ongehuwden gaan hun bruid zoeken in hun moederland. Terug in België loopt na enige tijd het huwelijk spaak, en kan de carrousel opnieuw beginnen. En wat met nieuwe Belgen die uit een cultuur komen waar een man verschillende vrouwen mag hebben?
Andere populaire middeltjes om asiel te verwerven zijn de schijnhuwelijken, valse arbeidscontracten, oprichten van nep-firma's. Nieuwste fenomeen is de komst van Spaanse Marokkanen. Zij zijn via Spanje immers EG-burgers geworden en maken gebruik van de geldende bepalingen van vrij verkeer.
Het punt is dat wie erin slaagt vijf jaar met of zonder papieren in België te verblijven, alle kans heeft om asiel te krijgen. De procedures zijn zo divers dat altijd wel ergens een mogelijkheid tot beroep wordt gevonden om verwijdering van het Belgisch grondgebied uit te stellen. Met medewerking van advocaten die zich graag ten dienste stellen van de asielzoeker. Zij doen dat 'pro deo', gratis voor niets dus voor hun cliënten', want het 'pro deo'-honorarium is ten laste van de overheid, lees de belastingbetaler. Met andere woorden: de overheid betaalt advocaten die haar wetgeving uitpluizen om de asielzoeker te helpen de bepalingen te omzeilen en hier bijvende steun te krijgen.
De mensenhandelaars weten dat en beschrijven, aan wie het eigen land wil verlaten om elders een betere toekomst te zoeken, België als een soort luilekkerland waar het manna uit de hemel valt. En als een en ander niet lukt, kan de asielzoeker zich nog altijd wenden tot de rechtbank. Die kan, in afwachting dat de betrokken diensten een beslissing nemen, de overheid veroordelen tot het verlenen van 'kost en inwoon' aan de dakloze. Door gebrek aan plaats in de opvangcentra wordt hij dan ondergebracht in één van de vele hotels die Brussel rijk is. De centra zitten immers overvol en in de door het leger verlaten kazernes die als tijdelijke noodmaatregel werden opengesteld, zijn nu ook alle plaatsen ingenomen.

21 september 2011

Manu de Tremerie werkte zijn hele carrière bij Het Volk. Verscheidene jaren was hij stadsjournalist in Gent. Daarna werd hij gerechtsverslaggever en dat bood hem de gelegenheid van op de eerste rij talrijke spraakmakende assisenprocessen mee te maken. Zoals destijds dat van de Gentse onderzoeksrechter Guy Jespers, die beschuldigd werd van o.m. moord op zijn vrouw, roofoverval en verboden wapenbezit.
Manu de Tremerie houdt ook veel van de Costa Blanca, en komt er elk jaar enkele keren de gezonde lucht opsnuiven.

Addendum aan DE DERDE KEUZE wat u gisteren kon lezen.

Met dank aan Lucky9 voor de tip

Het ‘nieuwe racisme’ rukt op. Het gaat al lang niet meer over de ‘bange blanke man’ tegen de allochtoon (of heel vaak omgekeerd), maar over spanningen tussen allochtonen onderling. Turken tegen Koerden of Bulgaren. Marokkanen tegen Turken, Joden en Polen. Russen tegen Tsjetsjenen of Afghanen. Sociologen en straathoekwerkers zien en bevestigen dat de conflicten toenemen, maar noemen dat - gek genoeg - ‘een teken van integratie’. Allochtonen voelen zich bedreigd door de instroom van nieuwe allochtonen en dikwijls brengen die ook oude, diepgewortelde conflicten mee uit hun thuisland (Turken en Koerden bijvoorbeeld).

Fragmentatiebom

Volgens sociologe Jessy Siongers draaien de spanningen vooral rond de mate van inburgering en de afbakening van een eigen territorium. Maar ook religie speelt steeds vaker een rol. Siongers werkte mee aan een recente studie waaruit bleek dat minstens de helft van de moslimjongeren in Brussel sterk antisemitisch is. Siongers geeft toe dat er na al die jaren multiculturele samenleving nauwelijks sprake is van ‘samen leven’. “De verschillende groepen leven niet samen, maar naast elkaar.” De multiculturele samenleving heeft in de praktijk veel weg van een fragmentatiebom.

“Een goed ingeburgerde Turkse mama die haar kind niet bij Roma-zigeuners in de klas wil… die is daarom niet tégen zigeuners, maar wil haar kind alle kansen geven”, stelt Siongers nog. Vraag is of dat ook voor Vlamingen geldt. Het is goed dat sociologen eindelijk erkennen dat ook allochtonen zich bezondigen aan racisme. Maar Vlamingen uit de grootstad weten dat al langer. Zij zijn er vaak het eerste slachtoffer van. Al blijft dat in deze studie onbesproken.

Bron : VB

John Cleese, geïnterviewd door een Australische TV-zender : "Ik heb er niets tegen omringd te zijn door verschillende culturen, maar de "oudercultuur" moet altijd zichtbaar en aanwezig blijven. Toen ik voor enige maanden in Londen was met een Californische vriend, vroeg die me : "Waar zijn al de Engelsen heen ?". John Cleese behoort tot de politiek-correcte klasse, die zich nooit een bal bekommerd heeft om de maatschappelijke verschuivingen in zijn vaderland. Het was best leuk al die vreemde lieden met hun exotische gebruiken. Misbruiken waren er ook, maar daar had John Cleese en zijn klasse geen oog voor. En evenmin geen last van. En nu is het te laat. De volgende generaties zullen het best leuk hebben, dankzij de besluiteloze en dommige machthebbers van nu die steeds gesteund werden door figuren als John Cleese. Ofwel zullen zij, de komende generaties, een bikkelharde strijd moeten voeren om onze beschaving terug aan de top te brengen en het weerbarstige tuig voor de keuze te stellen : aanpassen of opkrassen. Zijn onze nakomelingen daar op voorbereid ? Hebben wij genoeg vraag- en uitroeptekens op onze pc's om al de duizenden vragen en waarschuwingen die door ons hoofd spoken te uiten ?

Ray 

Angeltjes komt terug op dinsdag 4 oktober 2011

NOG 4 DAGEN

Dag Ray,

Ik was even geschrokken van je boodschap dat je ermee gaat stoppen.
Spijtig dat aan alle goede dingen een eind komt. Ik zal je in iedergeval erg missen, want bij Angeltjes vond ik steeds de beste lectuur van de dag. 

Ik wens je een prettig leven verder en hoop je ooit nog tegen te komen op het internet. 
Met vriendelijke, doch emotionele, groeten,

Een vaste en genegen bezoeker,

C.

*****

teleurstelling
 Ray en medewerkers ..... maar 400 sympathie mails ?? hoe kan dat nu op een bezoekerscijfer van 3.846.452. Wie kan er nu begrip tonen of zich lekker voelen met een invasie van tafelschuimers. avonturiers en middeleeuwse cultuur aanbidders. Wie kan nu akkoord gaan met de Belgische politiek en hun legale diefstallen ,wanbeleid ,justitie...niets dan negatieve punten ,mogelijk gemaakt door eerlijke democratie monddood te maken. 400.000 liefdemails zag ik als een minimum ( OK Ray..ge kent me he!)

R.

*****

Beste Ray,
 
Het zou bijna ondraaglijk geweest zijn indien alle banden plots en volledig zouden verbroken worden.
 Daarom ben ik erg blij dat er nog iets gered kan worden.
 Ik neem direct aan dat ge gegronde redenen hebt voor uw beslissing.
 Het is groots wat ge hebt gepresteerd, en wees er maar fier op.
 En indien mogelijk, doe nog wat.
 Bedankt Ray, voor uw dagelijks correcte en eerlijke berichten.
 Bedankt voor de vriendschap.
 Willy

*****

Angeltjes was mijn dagelijkse gewoonte na het ontbijt en dan nog eens in de loop van de dag of 's avonds. Het waren altijd correcties op het nieuws vanuit vlaams oogpunt, radicaal en recht door de zee. Voortdoen, zeker nu ge juist een knappe weervrouw hebt.

RV
 

Beknopte bespreking van THE THIRD CHOICE

Uitgegeven door Deror Books
ISBN 978-0-9807223-0-7 Paperback 1-4 Hardback 4-5 Paperback [Large Print]

We moeten ons serieus afvragen, sinds wanneer polygamie, pedofilie, genitaliënverminking, het slaan van vrouwen, de boerka en de eremoord tot de “Westerse waarden” behoren.
We moeten ons serieus gaan afvragen sinds wanneer en door wie onverdraagzaamheid, discriminatie en apartheid van seksen voor het eerst tot Westerse waarden gepropageerd werden.

In de marge van de hedendaagse politieke nieuwsgaring moeten we ons ook serieus gaan afvragen hoeveel keer de besparingen dagdagelijks zullen opgesoupeerd worden door de verder woekerende import van islamieten en aan welk deel van de bevolking het sluipende dagdagelijkse tekort zal aangerekend en opgelegd worden. Wedden dat het het Vlaamse deel zal zijn?

Mark Durie vat het in zijn boek “De derde keuze” mooi samen. Naast islam en d'himmitude is alleen de keuze voor de vrijheid mogelijk. Er bestaat geen vierde alternatief.Samen met 'Jihad in het westen' van Paul Fregosi en een paar andere belangrijke boeken is dit werk een der belangrijkste die verschenen zijn na 11 september 2001. Het is misschien wel het belangrijkste boek over de islam dat ooit is geschreven.

Westerlingen hebben het moeilijk om te begrijpen waarom moslims zo gevoelig zijn voor kritiek op hun ideologie. De auteur, een Australische dominee, biedt een aantal waardevolle inzichten.
Hij verhaalt over een jonge geleerde die in Egypte was en de Koptische theologische analyse van de islam wilde bestuderen. Hij ging naar de Koptische bisschop in Caïro en vroeg waar hij zulke boeken kon vinden. De bisschop vertelde hem dat ze niet bestaan. Hoe kon dit zijn? Met Kopten onder islamitische overheersing gedurende 1.400 jaar? Dit is verbijsterend voor westerlingen, maar helemaal niet voor de Kopten.

Durie's boek gaat naar de grondslagen met het 'uitpakken' van het islamistische denken over d'himmitude - de niet-moslim is aansprakelijkheid voor het weigeren zich te onderwerpen aan de islam - en jizya - geld betaald aan de moslims. Dit geld dient als herstelbetaling voor de bruikleen van al wat geacht wordt deel uit te maken van het door Allah aan de islamieten gegeven rechtmatige erfdeel. En dat is de hele wereld. Wie daarover verwonderd doet is een kommaneuker.

Zeer indrukwekkend, erudiet en toch zeer leesbaar. Hij heeft een speciaal talent voor het verklaren van de achtergrond en de redenen voor zaken zoals de aard van de jizya, waarom niet-moslims in islamitische landen nooit kwaad spreken over de islam en de mate van huichelarij die zelfs Westerse geleerden ten toon spreiden over de zogenaamde 'verworvenheden van de islam'.
Een van de eisen tot op vandaag aan de d'himmis is dat ze nooit de islam of Mohammed mogen bekritiseren of uitleggen waarom. Elke kritiek op de islam wordt door moslims gezien als een ernstig misdrijf. Het boek is goed gedocumenteerd en zorgvuldig gemotiveerd. De stijl is niet stereotiep anti-islam en ook helemaal niet prekerig.

Durie geeft blijk van een grondige kennis van de kern van de islamitische teksten en wat die teksten bij moslims direct aansporen te denken over de ongelovigen. Ondanks de relatieve kortheid van het boek, het is bijna op wonderbaarlijke wijze uitgebreid en grondig, draait er niet omheen, en onthult de donkerste onderbuik van de islam met een ongeëvenaarde effectiviteit en toch met echte compassie. Een werk van een genie.
Deze man weet hoe te schrijven. Zijn zinnen zijn helder transparant en soms gedistilleerd tot een bijna magische zuiverheid van betekenis. Het is geen dik boek en toch is het makkelijk genoeg voor mensen zonder enige kennis over de islam. Maar ook experts zal het waarschijnlijk in staat stellen om er iets van te leren omdat de auteur zijn materiaal uitstekend beheerst.

Het boek combineert een enorme goede leesbaarheid met grote wetenschappelijke grondigheid. De schrijfstijl van de auteur is wetenschappelijk en erudiet, maar kan worden gelezen en begrepen door alle niveaus. Dit is een zeer belangrijk werk, en moet worden aanbevolen als lectuur voor alle studenten met enige maatschappelijke interesse, maar ook aan politici en ter vertaling in zoveel mogelijk West-Europese talen.
Mark Durie heeft het miserabele lot blootgelegd van alle vrije volkeren die onder de macht van de islamitische heerschappij vielen, en legt in detail uit waarom de niet-moslims onder islamitische heerschappij, zelfs vandaag de dag in grote loodzware angst vertoeven, niet in staat om een van de vele persoonlijke vrijheden te genieten, die we nu in het Westen als vanzelfsprekend beschouwen.

We moeten ons verzetten tegen de opkomst van de islam waar we kunnen - een Europa onder de islam zou ongeveer net zo leuk voor niet-moslims als voor de joden het leven in Hitlers 1000-jaar Reich. Durie laat zien hoe joden en christenen hebben geleden voor meer dan 1000 jaar in Marokko en Egypte, om alleen tijdens de koloniale periode enige verlichting te vinden.
We kunnen weinig doen om de onderdrukten in islamitische landen te helpen, maar we moeten de sluipende islamisering van onze westerse samenleving bestrijden. Bovenal moeten we innig houden aan onze vrijheid van meningsuiting, ons recht om kritiek te leveren op Mohammed, of al onze zwaarbevochten vrijheden zullen verdwijnen gedurende millennia.

Het belangrijkste is dat hij perfect de dubbele standaard illustreert van de moderne wetenschap die het mogelijk maakt aan de islamitische wet te ontsnappen die in feite niets anders is dan religieuze apartheid zijnde de afzonderlijke en ongelijke behandeling van mensen op basis van hun religieuze overtuigingen.
Het boek is niet geschreven voor een pro-christelijke echokamer maar wel voor degenen, die geloven dat alle godsdiensten zonder onderscheid een kritische blik en een met redenen omklede onpartijdige analyse verdienen.

Durie wil niet kwetsen, integendeel . De inhoud zal niet-moslims helpen om de waarheid te spreken in liefde voor moslims die het meest van allen nodig hebben om deze te horen. En die waarheid is dat hun ideologie, gebaseerd op de koran en de soenna van de profeet, indruist tegen de heersende opvattingen over vrijheid, gelijkheid, en echte broederlijke liefde in het Westen.
Daarom kwam dit boek in 2011 net op tijd. Ieder studiejaar, journalist en politicus moet het lezen.

Meer nog: elke politicus die dit boek niet leest is een bedrieger. Na het lezen zullen meer mensen geneigd zijn om te overwegen wat onder meer Mark Steyn, Hans Jansen, Robert Spencer, Koenraad Elst en Bat Yeor te zeggen hebben.

Lucky9

Elke Hollywoodster heeft een spierbundelpakket als bodyguard.  De Amerikaanse president heeft goed opgeleide veiligheidsagenten in maatpak.  Moammar al-Qadhafi had zo zijn eigen mening daarover.  Hij had een vrouwelijke elite-eenheid ter beschikking: de zgn. amazonengarde.  Gedurende twintig jaar maakte ze deel uit van zijn kleurrijke entourage, samen met zijn Bedoeïenentent en andere excentrieke onhebbelijkheden.  Ze moesten voldoen aan bepaalde voorwaarden: groot, mooi, lang haar, vakkundig opgemaakt en gekapt én maagd zijn…tot ze misbruikt en verkracht werden.  Van amazone naar harem…

Voor zijn veiligheid waren echter méér vrouwen verantwoordelijk dan de amazonengarde.  Niet alle vrouwelijke veiligheidsagenten mochten genieten van buitenlandse luxereizen en mediabelangstelling.  Na de val van Tripoli werd duidelijk dat het leven van Kadaffi's beschermengelen niet strookte met de algemene perceptie van glitter en devotie. Talrijke vrouwen werden dwangmatig gecontroleerd, misbruikt en mishandeld.

In een door de Nato vernietigd gebouw van de 77ste brigade in het centrum van Tripoli woonde een elite-eenheid van vrouwelijke lijfwachten.  Tussen de brokstukken van een kleerkast liggen laarzen en schoenen van topmerken, sexy lingerie en trouwfoto’s.  In de achterste ruimte woonde de door de meisjes gevreesde commandante Fatima Baroud ; zij is al maanden spoorloos. 

Nog meer schrik hadden ze van het kleine kamertje met het blauwe tapijt.  Hier werden de recruten verkracht, vertelt de 19-jarige Nisrine Gheriyanih, die deel uitmaakte van de 77ste brigade.  “Men nam ons bij de hand en leidde ons door de gang ernaartoe. We wisten wat er ons te wachten stond.”  Haar familie had haar naar het leger gestuurd.  Haar taak bestond uit drie opdrachten:  de mannen in het leger ondersteunen, ceremoniën begeleiden en vechten, indien nodig.  Zij werd door de nieuwe machthebbers in de gevangenis opgesloten; haar wacht waarschijnlijk een doodvonnis.  Op 20 augustus, toen Tripoli brandde, werd ze door een mannelijke Kadaffi-soldaat gedwongen drie rebellen neer te schieten.  Zij volgde zijn bevel om haar eigen leven te redden.

Ook Jamila zit daar, een buitenbeentje in het post-Kadaffi-Libië: zij had de leiding over de 77ste brigade.  Zij is 52 en nog steeds een idolate aanbidster van de kolonel  “Hij gaf ons eer.  Hij was een goede, voorname man en ik ben er trots op hem gediend te hebben.  Ik hield van hem.  Het was mijn plicht, maar nu is alles voorbij en ik zou graag naar huis terugkeren.”

Deze vrouwen in hechtenis droegen conservatieve islamitische gewaden en hoofddoeken; dit in tegenstelling tot de vrouwelijke lijfwachten waarmee Kadaffi zich voor het oog van de camera’s omringde.  Voor hen golden andere wetten; zij waren de elite meisjes.  Er passeerden er ca. 400 de revue in de loop van tien jaar. 

In het centrum van zijn regeringscomplex Bab al-Asisija bevinden zich drie grijze gebouwen, waarin zijn amazonengarde ondergebracht werd.  Niemand van hen werd teruggevonden.  Ze zijn waarschijnlijk samen met hem gevlucht.  Zijn wereld draaide rondom hen en hun wereld draaide rondom hem.  Alhoewel vele vrouwelijke lijfwachten misbruikt en verkracht werden, dan stond dit bij sommigen het bereiken van een hoge positie in Kadaffi's machtsapparaat niet in de weg.  Eerder ongewoon in een land waar er geen plaats is voor vrouwen in de uitvoerende macht.  Zo had Mabrouka al-Mashat de leiding over zijn privé secretariaat.  Indien er voor feestjes meisjes gevraagd werden, dan zorgden zijn vertrouwelingen daarvoor.

Kadaffi's vrouwelijke lijfwachten en soldaten waren zijn oren en ogen, even belangrijk als zijn mannelijke spionnen, die de politiestaat versterkten.  Ze moesten over alles berichten wat hen eigenaardig leek.  Waarom hij vrouwen zo’n belangrijke rol toebedacht had, is een raadsel.  Vermoedelijk had hij in hen meer vertrouwen dan in mannen.  Of hij zag ze gewoon liever.

Floriaan Terbeke

Bron: The Guardian

Angeltjes komt terug op dinsdag 4 oktober 2011

NOG 5 DAGEN

Beste Ray,

We gaan u echt missen.
Het ga je goed maar hopen toch uw klare kijk en scherpe analyses elders regelmatig te mogen lezen.
U vertolkte de stem van de echte rechtgeaarde vlaming.Het succes van de blog was het bewijs.
Bedankt en het ga je goed

Willy

*****

Alexander Tyler, professor geschiedenis aan de universiteit van Edinburgh, verklaarde in 1887  het volgende over de val van de republiek van Athene ongeveer 2000 jaar geleden:

Een democratie is van nature altijd tijdelijk; het is een vorm van bestuur die gewoonweg niet permanent kan blijven bestaan. Een democratie zal enkel blijven bestaan tot de stemgerechtigden ontdekken dat zij zichzelf rijkelijke giften kunnen toekennen vanuit de schatkist. Vanaf dat moment geeft de meerderheid altijd zijn stem aan kandidaten die de meeste uitkeringen beloven; deze ongebreidelde fiscale politiek zal er toe leiden dat iedere democratie uiteindelijk ineenstort, en gevolgd wordt door een dictatoriale staat.”

“De gemiddelde duur van ’s werelds grootste beschavingen van het begin van de geschiedenis is ongeveer 200 jaar geweest. Gedurende die 200 jaar hebben deze staten de volgende stadia doorlopen:

Van slavernij (of verknechting) tot spiritueel geloof;
Van spiritueel geloof tot grote moed;
Van moed naar vrijheid;
Van vrijheid naar overvloed;
Van overvloed naar zelfvoldaanheid;
Van zelfvoldaanheid naar apathie;
Van apathie naar afhankelijkheid;
Van afhankelijkheid terug naar slavernij (of verknechting)
Het overlijdensbericht volgt:

Geboren in 1776, Gestorven in 2008

Het kan geen kwaad om dit herhaaldelijk te lezen.

Professor Joseph Olson van de Hamline universiteit, afdeling rechtsgeleerdheid, in St. Paul, Minnesota, haalt enkele interessante feiten aan betreffende de laatste presidentsverkiezingen:

Aantal Staten gewonnen door:
Obama:  19
McCain: 29

Landoppervlakte in vierkante mijl gewonnen door:
Obama:  580.000
McCain: 2.427.000

Bevolking van counties gewonnen door:
Obama:  127 miljoen
McCain: 143 miljoen

Aantal moorden per 100.000 inwoners in counties gewonnen door:
Obama: 13,2
McCain: 2,1

Professor Olson voegt hier aan toe: “Het totale territorium dat door McCain werd gewonnen is over het algemeen eigendom van de belastingbetalende inwoners van het land.

In het landsgedeelte dat door Obama werd gewonnen bestaat de bevolking meestal uit mensen met lage inkomens die huurwoningen betrekken en die van allerlei overheidsuitkeringen leven….”

Olson gelooft dat de VS zich nu ergens bevindt in de fase tussen zelfvoldaanheid en apathie zoals beschreven door Professor Tyler in zijn definitie van democratie, terwijl reeds veertig procent van de bevolking zich in de fase afhankelijk van de overheid situeert.

Indien het Congress amnestie en naturalisatie toekent aan een invasie van twintig miljoen criminelen die illegalen worden genoemd – en ze hebben stemrecht – dan kunnen we afscheid nemen van de VS in minder dan vijf jaar.

Moet Zwitserland zijn toetredingsverzoek tot de EU intrekken?  Bestaat het nog?  In Brussel zorgen deze vragen slechts voor hoofdschudden.  Wie het originele toetredingsverzoek wil bekijken, moet geduld en een gps hebben.  Men kan het terugvinden in één der beide gebouwen, waarin het grootste deel van het archief opgeborgen is.  De verzameling internationale verdragen bevat duizenden kilometers papier.  Enkele tientallen bladzijden, copies van toetredingsverzoeken, werden door Philip Evans in een aparte map gesorteerd.  De man uit Wales is hoofd van het dd. Bureau voor Verdragen en in deze functie baas van alle internationale verdragen, die de EU met andere staten afgesloten heeft.

In zijn map zitten dus ook de copies van twee van de drie EU-toetredingsverzoeken, die Zwitserland bij de drie Europese instellingen, die in 1992 de Europese Gemeenschap vormden, ingediend heeft.  Officieel worden die toetredingsverzoeken alle zes maanden aan de nieuwe voorzitter van de EU overgemaakt. 

Soms belanden die verzoeken direct bij Evans.  In het andere geval moet zijn bureau de voorzitter bijstaan en bij het ondertekenen helpen.  Dit telt ook voor de talrijke bilaterale verdragen met Zwitserland.  Voor de puntjes op de “i”, voor laatste wijzigingen en vervolledigingen staat hij dikwijls in contact met de dd. instelling van internationale verdragen in Bern.

Na 30 jaar worden de historisch belangrijke verdragen van Brussel aan de Europese Universiteit in Firenze overhandigd.  Bovendien worden ze op microfiches gecopieerd.  Maar nog steeds wordt de papieren versie gearchiveerd, ook al werden de verdragen gedigitaliseerd. De originele toetredingsverzoeken en de EU-verdragen bevinden zich echter in het Italiaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken in Rome.  Dus ook de akkoorden van Rome, van Maastricht en van Lissabon. 

In het reusachtige archief in het Justus Lipsiusgebouw werden duizenden internationale verdragen, akkoorden en toetredingsverzoeken opgeborgen.                                                           

Men kan die documenten raadplegen nadat een verzoek hieromtrent ingediend en goedgekeurd werd.  Voorzien van deze officiële toelating en een toegangspas mag men dan afdalen in de catacomben.  De mollengangen, voorzien van versleten olijfgroen vasttapijt uit de zeventiger jaren, zijn gewoonlijk slechts toegankelijk voor afgevaardigden van de EU-lidstaten, voor ministers en werknemers van deze diensten.  In de vijfde kelderverdieping wordt een dun kartonnen mapje tevoorschijn gehaald.  Daarin liggen – netjes gesorteerd – de originele Zwitserse toetredingsverzoeken van 20 mei 1992.  Daarin zit ook de ontvangstbevestiging van toenmalig voorzitter, de Portugees João de Deus Pinheiro, aan “monsieur le président” René Felber en de beslissing van de ministerraad van 15 juni van datzelfde jaar om de opnameprocedure in gang te zetten. 

Maar de toetredingsprocedure werd nooit opgestart.  Het korte Zwitserse “neen” voor de toetreding tot de Europese Economische Ruimte (EER) op 6 december 1992 werd in Brussel als een signaal geïnterpreteerd dat het geen zin had de procedure te beginnen.

Zwitserland is niet het enige land dat een toetredingsverzoek overgemaakt had zonder EU-lid te worden.  Men vindt er ook het Marokkaanse toetredingsverzoek in het Arabisch uit het jaar 1987.  Volgens EU-experten is dit het enige dat tot nu toe geweigerd werd.  Maar ook de beide verzoeken van Noorwegen uit 1972 en 1994 liggen daar nog: de Noren hebben bij referendum steeds geweigerd lid te worden.  Andere landen daarentegen zijn al lang lid geworden.  Zweden verzocht om toetreding op 3 juli 1991 en Finland op 18 maart 1992.  De Hongaren volgden op 31 maart 1994 en de Polen op 5 april 1994.

De eis van de SVP-UDC om het toetredingsverzoek van Zwitserland in te trekken wordt in Brussel op hoofdschudden onthaald.  Men vraagt zich af of Zwitserland daarvan beter wordt.  De documenten op papier “terugnemen”, kan Zwitserland sowieso niet.  Deze blijven minstens 30 jaar in het Brusselse archief liggen.  Mocht na deze periode blijken dat ze niet alleen stof, maar ook historische waarde verzameld hebben, dan worden ze overgemaakt aan de Europese Universiteit in Firenze.

Indien Zwitserland, tegen alle verwachtingen in, toch zou besluiten de EU-rangen te willen vervoegen, dan moet dit land “haar intentie opnieuw formuleren”, zo stelt een juridisch expert.  Hetzelfde antwoord heeft presidente Micheline Calmy-Rey in het parlement gegeven.  Immers werden de toetredingsverzoeken gericht aan EGKS (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal), aan de EER (Europese Economische Ruimte) en Euratom (Europese Atoomgemeenschap), die ten tijde van het verzoek de EG (Europese Gemeenschap) vormden.  Vandaag zou een dergelijk verzoek aan de EU (Europese Unie) moeten geadresseerd worden. 

Floriaan Terbeke

Bron: Consilium.Europa, 20 Min.onLine

Angeltjes komt terug op dinsdag 4 oktober 2011

NOG 6 DAGEN

Verdomme Ray ,
 Lees Uw laatste alinea ,U bent er bijna en nu stoppen ?
 U laat meer mensen in de steek dan die U kwetst ,doorgaan AUB

Theo

*****

Vanavond goed nieuws gelezen op Angeltjes! You made my day! Ofte mijn dag kan niet meer stuk  Zoals beloofd bel ik je wel eens in de komende dagen. Rust en ontstress goed mijn vriend.

*****

problemen angeltjes
 
Bericht:
 Als niet-gelovige stoort het mij niet dat sommige mensen katholiek zijn. Als Vlaamsnationalist heb ik mij steeds ge-out en dit sedert 1965 (12 jaar oud). In die periode was ik reeds actief en goed thuis bij de familie van Irma LAPLASSE in mijn woonplaats Oostduinkerke. Het was lastig om tegen de stroom in te roeien en vele malen werd ik uitgemaakt voor fascist. Mijn studentenjaren waren gekenmerkt door Vlaamse acties binnen de rechter vleugel van de volksunie. Als leraar werd ik gebroodroofd door de BSP. Mijn dertigjarige loopbaan binnen de Federale Politie werden gekenmerkt door voortdurende pesterijen. Ik sta te boek bij de Militaire veiligheid en de Staatsveiligheid als uiterst rechts persoon.
 Het was een verademing om iedere dag angeltjes te kunnen lezen en nu en dan mijn mening kwijt te kunnen. Ik ben van mening dat dit blog noodzakelijk is om als een levende vis tegen de stroom in te zwemmen. Mocht het niet meer lukken; dan wens ik u toch een goede gezondheid en misschien komen we elkaar wel eens tegen op een manifestatie van het Vlaams Belang of een organisatie waar de meeste reageerders voor staan. Dank U.

TJ

*****

"Angeltjes" is niet echt een blog meer, maar verworden tot een merknaam voor het vrije woord.

Daarom mag het nooit verdwijnen met de stichter ervan, maar moet het blijven voortleven voor iedereen die er aan verknocht is, en als eerbetoon aan hem die het in leven heeft geroepen, en zo vaak gekruid heeft met zijn spottende, snijdende, maar altijd eerlijke pen.

De maatschappelijke functie van "Angeltjes" is te belangrijk om het in rook te laten opgaan ! Voortzetten dus, desnoods onder een andere formule en in een gewijzigde gedaante, maar altijd met dezelfde gedachte.

Geronimo

René Stadtkewitz wordt de Duitse Geert Wilders genoemd.  Hij werd uit de CDU gegooid omdat hij Wilders in Berlijn uitgenodigd had voor een debat op 2 oktober 2010 en daar niet wou op terugkomen.  Hij is medeoprichter van de partij Die Freiheit, zetelt momenteel als onafhankelijke in het Berlijnse parlement.  René Stadtkewitz spaart zijn kritiek niet op de islam,  op de criminaliteit en op de linkse hersenspoelers,  Zo heeft hij de situatie van de jongeren, die in de gevangenis verblijven, onder de loep genomen.  Hij stelde hierover een parlementaire vraag aan de Berlijnse justitiesenator, Gisela von der Aue (SPD).

Het antwoord luidde: Het aantal jongeren, dat in de Berlijnse gevangenissen een opleiding voleindigt, is nog altijd heel gering.  Momenteel volgens slechts 42 jonge gevangenen een opleiding.  Sinds 2008 zijn slechts 22 jongeren achter de tralies erin geslaagd een volledige vakopleiding af te sluiten. 

Het buitengewoon laag aantal jongeren dat een opleiding in de gevangenis kan / wil volgen verklaarde de senator door het tekort aan “schoolse en persoonlijke voorwaarden”.  Bovendien worden de meeste jongeren voortijdig vrij gelaten, zodat een volledige vakopleiding niet meer kan bereikt worden.  Maar ook bij 14 jongeren tot 25 jaar slaagde slechts 12.5% in een opleiding.

René Stadtkewitz eist dat voorwaardelijke straffen bij jongeren en jonge volwassenen slechts kunnen uitgesproken worden mits het bereiken van een afsluitende opleiding om zo toegang te hebben tot de arbeidsmarkt.  Slechts dan – vindt hij – hebben we een kans deze jonge mensen blijvend uit de criminaliteit te houden en ze weer in de werkende maatschappij te integreren.  Tot op heden wordt de jongere, die zijn opleiding afbreekt, de gunstmaatregel van voorwaardelijke invrijheidsstelling niet automatisch ontnomen.  Het gerecht heeft slechts de mogelijkheid het accepteren van een opleiding als voorwaarde voor voorwaardelijke invrijheidsstelling bij het vonnis uit te spreken;  bij blijvende onwil kan een sanctie volgen, bv. een arrestatie. 

In het land b hebben we dergelijke problemen niet.  Er is geen plaats in de jeugdinstellingen of in de gevangenissen: dus worden ze na enkele uurtjes op het politiecommissariaat terug vrij gelaten.  Naar een opleiding wordt niet gevraagd. 

Floriaan Terbeke

Bron: Die Freiheit

Haal brandnetel uit uw tuin of uit een weide, maar vermijd wegbermen en zones die besproeid worden met pesticiden. In de lente en de zomer zijn de jonge scheuten nog smakelijk en zacht. Pluk de jongste blaadjes en de topjes (bovenaan de plant), verwijder de stengels en alle harde delen. Spoel de brandnetels geruime tijd met water met een scheutje azijn. Let op want het volume vermindert sterk na deze spoelbeurt. Pluk er dus voldoende!

In de keuken kunt u de brandnetel verwerken in een sap of een soep, in een soufflé, een tapenade of een groene ketchup. U kunt er ook een kruidenthee mee zetten. Ze is perfect te combineren met andere groenten als courgettes, wortelen en pompoen, in een quiche bijvoorbeeld. Ze geeft purees een originele smaak en past bij kaas in een gratin. Bovendien is het een ingrediënt dat snel klaar is, vol van smaak, goedkoop en binnen handbereik... tenminste als u handschoenen in de buurt hebt.

Gezonde recepten
Netelsoep
Ongeveer 500g gewassen netels in een kookpot met 1 liter water, 1 groentebouillonblokje en kruiden (peper, zout, Provençaalse kruiden of komijn, kurkuma, koriander...). Voeg daarbij een grote aardappel of een courgette, in blokjes gesneden. Na 15 tot 20 minuten is de soep klaar. Mix en dien op met een scheutje room.

Kruidenomelet
Klop 4 tot 5 eieren en meng daar 200g gewassen en in fijne reepjes gesneden of gehakte brandnetels door. Voeg daarbij 50g geraspte kaas en 2 sjalotten. Op smaak brengen met peper en zout, en gedurende enkele minuten bakken in een antikleefpan.

Groene tartarinade
Meng ongeveer 100g jonge brand-netelscheuten met verse geitenkaas, wat olijfolie, peper, look en citroensap. Haal er de mixer door. Te gebruiken op pasta of op brood.

Pittige pistou
Mix 100g gewassen en uitgedruppelde brandnetelblaadjes met 25g pijnboompitten, 50g droge kaas (parmezaan), 3 teentjes look en 10cl olijf-olie. Voeg de olie langzaam toe tot u een vloeibare massa bekomt. Peper, zout en citroensap toevoegen. Koel kunt u deze pistou een week bewaren.
 

Bron : http://plusmagazine.rnews.be/nl/gezondheid/voeding/artikel/980/mmm-brandnetels-vanavond

Angeltjes komt terug op dinsdag 4 oktober 2011

NOG 7 DAGEN

Hallo Ray
 
Ik ben juist geschrokken toen ik las dat U je blog gaat sluiten. Ik en mijn man komen vaak bij U lezen.Ik vind het heel spijtig dat zo'n sterk en goed blog gaat verdwijnen . Ik weet niet wat de redenen zijn en die moet ik ook niet weten maar ik hoop dat je op uw beslissing zult terug komen .
 
Ik en mijn man wensen U zeker het beste in uw leven en wij hopen nogmaals dat je op uw beslissing terug komt.

 Vriendelijke groetjes  
Blog Athea en Artist lover

*****

 ik vind het zeer spijtig dat angeltjes verdwijnt.in ieder geval wel bedankt voor de vele inlichtingen die ik op julie site heb mogen lezen.dit zal voor de vele lezers en lezeressen een groot verlies zijn.ik hoop dat ik julie in de toekomst terug mag verwachten.
 hoogachtend

X

*****

 angeltje en de toekomst
 
Bericht:
 ik begon al te panniekeren,ik ben blij dat dit het einde niet wordt.

GB

Enkele dagen geleden zaten we aan tafel met een ambtenaar van de Vlaamse overheid die zich met een aantal kollegas bezig houdt met het verkeer in Vlaanderen. Hij had ons opgebeld in verband met een bijdrage die we reeds geruime tijd geleden hadden geschreven over de zogenaamde "vrije busbanen". Hij wou ons een en ander vertellen en zo gebeurde. Tijdens het onderhoud liet hij mij ongeveer het volgende weten:

"Weet U, Mijnheer Van Gaever, dat een onbegrijpelijk hoog aantal ambtenaren van Sp.a-signatuur of met een duidelijke "groene" stempel gedurende de laatste jaren een reeks posten hebben ingepalmd die zeggenschap hebben over onze verkeersstromen? Zowel bij de N.M.B.S., als bij "De Lijn", als bij de Vlaamse overheid zwaaien deze lui de scepter. Er bestaat geen dokument van maar U mag van mij aannemen dat vele van deze ambtenaren een soort ongeschreven wet naleven die er in bestaat om het personenvervoer zoveel als enigzins mogelijk is te ontwrichten en te vertragen met als enige bedoeling steeds méér klanten in de richting van het "openbaar" vervoer te duwen ! Ik kan er over meespreken want zit bijna dagelijks met die lui rond de tafel."

Het gaat van het onnodig verbreden van weinig gebruikte voetpaden tot het plaatsen van allerlei zinloze paaltjes. Van het aanbrengen van soms gevaarlijke verkeersdrempels tot het invoeren van enkelrichtingstraten die de normale rijafstand soms op abnormale wijze verhogen.
Zelfs bij wegeniswerken wordt de tijdelijke verkeershinder extra vergroot door onnodig lange "omleidingen" of door het tijdelijk verminderen van het aantal rijbanen over véél langere afstanden als nodig enz. enz.

In dit licht moet U ook de belangrijke investeringen zien in uiterst gesofisticeerde apparaten die in trams en lijnbussen worden ingebouwd om de verkeerslichten te beinvloeden. Trams en bussen met soms slechts enkele reizigers aan boord leggen regelmatig het verkeer stil voor een reeks autovoertuigen waarin in totaliteit véél meer personen zitten dan in het voer- of rijtuig van het openbaar vervoer dat deze andere gebruikers tot stilstand dwingt. Wat U weken geleden schreef in verband met die "vrije busbanen" is helemaal juist. Indien men in Vlaanderen alle vrije busbanen terug zou schenken aan alle automobielgebruikers en die honderden kilometers die van hen werden ontstolen terug voor iedereen ter beschikking zou stellen dan zou het aantal files reeds merkelijk beginnen dalen. Als men aan deze ondefinieerbare groep geen halt gaat toeroepen dan loopt over enkele jaren ons volledig verkeer in een niet meer te ontwarren knoop.
Ik kan niet begrijpen dat er nog steeds geen journalisten, die zich met verkeer bezighouden, dat nog niet hebben gezien en dat er over deze feitelijke schandalen niets wordt geschreven!"

Tot daar onze toevallige gesprekspartner. Dit onderhoud had enkele dagen geleden plaats en wat lezen we vandaag als "hoofdartikel" op de frontpagina van de "Gazet Van Antwerpen"? (1 september 2011 - NvdR)

ZONE 30 zinloos in grote steden.

In dat artikel onthouden we een verklaring van Minister Schouppe. We citeren "In veel grootsteden kan je van een blinde maatregel spreken"!

Zou onze toevallige gesprekspartner van voor enkele dagen dan toch reeds een eerste journalist hebben kunnen overtuigen?. Het is dan ook te hopen dat in een nabije toekomst onze media een reeks voorbeelden gaan brengen van allerlei totaal zinloos genomen recentelijke beslissingen op verkeersgebied die de normale autogebruikers sterk benadeligen. Dat men nu reeds miljarden verbrast in de sector van het "openbaar vervoer" is een feit maar dat men nu, op artificiele wijze, ook nog de automobilisten wil straffen is een ander feit en een brug te ver!

Men zegge het voort...

Freddy Van Gaever - 1/2 september 2011