In deze stad stonden in de 19de eeuw zeer veel standbeelden, zoals dat het geval was in de meeste steden.  Het land B had geen specifieke eigen nationale geschiedenis, er werden daarom gezocht naar helden en bekende figuren die als voorbeeld konden gelden voor de bevolking om de nationale trots aan te wakkeren.  Bekende kunstenaars uit het verleden, zoals Rubens en Van Dijck werden afgebeeld als struise, flinke mannen.  Van Dijck was in realiteit een kleine, ziekelijke man maar volgens zijn  beeld op de Meir lijkt hij wel de gespierde musketier d'Artagnan.

Veel van de 19de eeuwse beelden zijn opgeruimd, verplaatst en in stadsmagazijnen opgeborgen.  Tientallen zijn inmiddels verdwenen en bevinden zich in privé-tuinen in de groene gordel rond de stad.   Zo gaat dat in een stad die door de socialisten bestuurd wordt : eigendom is diefstal, dus pak mee ! In Middelheim bevindt zich in een uithoek een bizarre en trieste verzameling van oude, afgedankte beelden, die men niet wil of kan restaureren.  Het inrichten van dans- en lichte muziekfuiven is momenteel belangrijker dan respect opbrengen voor het verleden.  Janssens, de burgemeester zonder schaamte en uiteraard zonder cultuur.

AVL, Atelier van Lieshout is een kunstenaarscollectief dat objecten uit het dagelijkse bestaan natuugetrouw en ambachtelijk nabootst en op de kunstmarkt gooit tegen veel poen.  Jan Hoet zal dit ongetwijfeld zeer sterk werk noemen.  Zo ook de conservator van Middelheim die meent dat de openbare gelden best kunnen besteed worden voor de mooie ogen van 0,01% van de bevolking.  De overige 99,9% zijn te dom maar ze moeten wel betalen.

Er staat een soort voetbalkantine van circa een 25 m lengte, volledig met tafels en stoelen, ingerichte keuken, een dertigtal reservestoelen staan buiten opgesteld. Op de eerste verdieping bevinden zich de douches en toilettes, stromend water en electriciteit zijn aangesloten, het is binnenin behaaglijk warm.  Met deze winterse dagen zijn er heel wat daklozen die best tevreden zouden zijn hier de nacht te mogen doorbrengen.

Nogmaals als de jongens en het en meisje van AVL zich op deze manier een naam weten te vestigen, waarom niet ?  Ik kan hier desgevraagd een uur over lullen, ruim zo overtuigend als Jan Hoet met een maatschappelijke situering om Yves Desmet een traan te ontlokken.  De fout zit hem volgens mij in de opvatting over de verantwoordleijkheid van de job en het omgaan met openbare fondsen.  Dit is niet de taak van een stad als Antwerpen die diep in de schulden zit  om geld te verspillen aan dergelijk snobisme en terwijl in een hoekje verderop het verleden te laten verkommeren.

Typisch voor de cultuurbarbaar Janssens.  Aan Heylen verspil ik geen woorden.

Wij gaan niet bepalen wat kunst is, wij beweren zelfs niet dat kunst mooi moet zijn.  Ieder bepaalt voor zichzelf wat op hem of haar overkomt als een aparte, menselijke creatie en al dan niet een emotie opwekt. Zo leg je niets op aan anderen. 

Het is weliswaar leuk dat je in je opvoeding en studie iets meepikt over wat men in het verleden als kunst beschouwde : de stromingen, de parallellen in bepaalde tijdssegmenten tussen verschillende disciplines, de creativiteit als maatschappelijke uitlaatklep, l'art pour l'art, de eeuwige afstand tussen de kunstenaar en de samenleving, enz. Laten we nooit  vergeten, dat bijvoorbeeld de grote Franse impressionistische schilders in hun aanvangjaren geen ruimte vonden om hun werken tentoon te stellen.  Van Gogh heeft nooit één schilderij in zijn leven verkocht. Enige zin voor reltativiteit is meegenomen.

Ze lijkt springlevend. Is ze op de vlucht of holt ze, zoals jonge mensen vaak doen ?

Dit aparte kunststuk is het ontwerp van een Nederlands artiest, ontwerper, dat we dankzij  onze grote  liefde bedekken met de mantel van het zedige stilzwijgen, want we zijn graag aardige mensen. Even uw artistieke aandacht voor het groene licht dat vanonder weerkaatst.  Hoe bedenk je het ?

Madame-sans-Gêne, het lievelingsbeeld van deputee Ludo Helsen. Als hij zich laat aanmelden, trekt mevrouw haar badjas over.

Naar aanleiding van ons artikel over de moslim die verwijtend vaststelde dat Vlaanderen en Antwerpen in het bijzonder, de ogen sluit voor de niet-integratie van de Joden, ontvingen wij volgende bijdrage  die we tegen onze gewoonte in, niet in de vuilbak kieperen maar pal middenin de etalage plaatsen.  Joke van Leeuwen zal het moeilijk hebben om zich te handhaven met zulke concurrenten. Let u op de boeiende stijl, de grappige taalfouten en de kromme redenering ?  Gezien ?  Toch 10 op 10 en een dikke kus. Beter kan niet.

de man in GVA heeft wel gelijk. hoe kan je aan een groep vragen om zich te integreren als een andere groep met rust gelaten wordt..?dat is toch puur hypocresie. dat er crimineelen bij moslims zijn is juist maar ook bij joden, christenen en zovoert. denk maar aan de 4000 pedofielen in west vlaanderen allen en de bank fraudes van 100 den milijonen van joodse diamantaires.zit maar in jullie blog te zagen over een verloren waarheid maar straks zijn het wel de allochtonen die jullie pensionen gaan betalen. of niet? jullie probleem is dat jullie tribalisten zijn. jullie denken in termen van eigen volk tegen de rest.jullie vormen de meerderheid van de VB stemmers. een partij die onze samenleving verziekt. ik wens jullie meer verdraagzamheid in de kort leven die jullie nog overblijft, en geniet er ook van.

02-02-2008, 11:55 geschreven door H.E.M

Niet alleen de naam octopusoverleg door deze Verzameling Illegalen is een grap, de bijeenkomsten zijn dat nog meer.  Met zijn achttien zitten ze bij mekaar, de afgevaardigden van politieke partijen, luisterend al dan niet in simultaanvertaling naar een genodigde die een langdradige speech afleest. Bewust werden twee Vlaamse oppositiepartijen geweerd om deze marionettenvoorstelling niet te verstoren : Vlaams Belang en Lijst De Decker.

Volgens de voorzitter, de heer Leterme, is het altijd geweldig intressant en schiet men goed op : de copulatie van de bladluis is ook een boeiend gebeuren dat de mislukte aanstaande premier zou aanzetten  tot lyrische ontboezemingen.

Kris Peeters was aan de beurt om trouw te zweren aan de belgische eenheid, die nog hechter zal worden, als de gewesten enkele bevoegdheden meer krijgen. Dat was de algemene gedachtegang van Peeters.
http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMF01022008_063
Op  zich lijkt dat niet alleen contradictorisch, maar het staat gewoon haaks op wat de resoluties van het Vlaams Parlement vooropstelden.   Meer autonomie kan nooit leiden tot een versteviging van de overkoepelende staat.  Waarom steeds dergelijke kronkeltaal ?  Ter compensatie voor zijn stoute taal, bood Peeters 50.000 banen aan : "Komt u in mijn gezellige Vlaanderen werken, Waalse vrienden".  De Waalse vrienden leken niet gecharmeerd door het aanbod. Waarom gaan arbeiden in een vijandige omgeving -zo wordt Vlaanderen al decennialang voorgesteld waar men weigert Frans te spreken- terwijl in eigen land voor hen gezorgd wordt ?  Ik ben blij dat ik op 10 juni niet gekozen heb voor het kartel CD&V-N-VA, want dat moet erg frustrerend zijn : niets, maar dan ook helemaal niets blijft erover. Het octopusoverleg is, het virtuele fantasie-eiland van Leterme.

Daarnaast heb je de zogenaamde "Wijzen", een viertal ouderwetse kanonnen die geen verklaringen afleggen. Dat hoeft ook niet : iedereen weet dat zij al jaren hetzelfde denken.  En iedereen is die kerels strontbeu, ook in hun eigen partijen.  Allen de keuning en zijn kinderen, de kleine bonobo's, kijken met bewondering op naar  die overjaarse zeuren.

Milquet heeft inmiddels haar blik laten vallen op de Vlaamse socialisten : "Venez, camarades flamands". Deze vraag komt beter van Milquet dan rechtstreeks van Di Rupo. Een vraag om een trio te doen, uit de mond van zwarte Lola die altijd "non" roept, zal misschien effect ressorteren.

Wij zijn totaal niet onder de indruk van octopus of Guynokkio III.  De wanhoopspogingen verbergen niet waar het om gaat : 

- een regimeregering die samengesteld werd tegen de uitslag van de verkiezingen in ;

- een regimeregering die géén budget heeft en regeert met voorlopige twaalfdes ;

- een minister van financiën die bij benadering geen idee heeft over de put in de schatkist ;

- een meute ministers die géén beleid voeren en mekaar verbaal afmaken en tot hiertoe geen enkele maatregel hebben getroffen ;

- en tot slot (wat een ongehoord schandaal blijft) : een parlement dat deze zaken aanschouwt en niet optreedt.  Wij leven in een DICTATUUR ! Weg met het land B !

Heel het zootje dat al jaren doende is de democratie de nek om te wringen, de wil van velen te negeren, verdient een zware afstraffing door de burgers.

Savat

En dan is er nog het verhaal van die schaamteloze pedofiel, die van oordeel is dat zijn diepe verlangen om seks te hebben met kindertjes een perfect normaal gebeuren is.   Eerst wilde Mijnheer Viesmans deelnemen aan de parlementsverkiezingen, om de wetgeving inzake seksueel verkeer aan te passen.  In een eerste stap wil Viesmans kinderen misbruiken eens ze 12 zijn en later als alles goed gaat, valt de leeftijdsgrens helemaal weg. 

Gelukkig leefde er nog genoeg fatsoen en burgerzin in NL  om deze waanzin niet toe te laten onder het mom van "democratisch recht van spreken".  De politieke pedopartij werd niet toegelaten tot de verkiezingen.  Inmiddels geeft de smeerlap niet op.  Hij wil zich nu laten inschrijven als student (Viesmans is 29) voor een opleiding pedagogiek : mijnheer wil kindertjes opvoeden. 

De opleiding maakt gebruik van 'beeldmateriaal en observaties van kinderen in privé-situaties' waarbij de ouders erop moeten kunnen vertrouwen dat die niet door pedofielen worden bekeken, schreef het universiteitsbestuur in de brief aan Viesmans.

Mocht u hem op het lijf lopen (douchen achteraf wordt sterk aanbevolen) dit is hem :
 


(met dank aan Elsevier)

Savat

Het is alweer krokusvakantie, de gezinnen trekken er op uit.  Egypte, waar niet de faraograven het doel zijn maar de gulle zon bij de stranden van de Rode Zee.  Of de skiërs die gaan controleren of de gletsjers er nog liggen, in Oostenrijk, Frankrijk, Italië of Spanje  Voor de thuisblijvers enkele foto's om aan te tonen dat u niets mist.



En wat als het openbaar vervoer staakt ?

Teneinde zich voor te bereiden op de door de EU opgelegde liberalisering van alle postzendingen, wil “De Post” de helft van zijn postkantoren sluiten, mits ze te vervangen door zogeheten postpunten. Deze zullen echter slechts 90 % van de normale verrichtingen kunnen uitvoeren. Ingevolge de richtlijnen van de EU is De Post wel verplicht te rationaliseren om de concurrentie met de privé-postbedrijven aan te kunnen. Deze hebben trouwens al een deel van de meer rendabele verrichtingen overgenomen. Het Verbond van het Vlaams Overheidspersoneel vestigt de aandacht op de discriminatie van de Vlaamse postgebruiker tegenover de Waalse, die wegens de door de federale regering met De Post gesloten beheersovereenkomst zal worden bestendigd.

Een tekort aan 2.500 arbeidsplaatsen in Vlaanderen

Een jaar geleden stelde De Post in het Gewest Brussel 7.703 personeelsleden te werk, in het Gewest Wallonië 12.279 en in het Gewest Vlaanderen slechts 17.888. Het Gewest Brussel kan niet worden vergeleken met de 2 andere Gewesten omdat er ook de mensen van de centrale administratie zijn tewerkgesteld en omdat Brussel een groot tewerkstellingscentrum is met ondermeer de centrale Belgische besturen, de internationale instellingen en met een sterke concentratie van privé-bedrijven, banken, verzekeringsinstellingen, zetels van ondernemingen, .. . Maar de verhouding Vlaanderen - Wallonië is onbetwistbaar onevenwichtig daar ze niet alleen niet overeenkomt met de bevolkingsverhoudingen, maar ook omdat de werkdruk op de personeelsleden in Vlaanderen verhoudingsgewijs veel groter is dan in Wallonië. Zelfs indien met deze laatste factor geen rekening wordt gehouden en alleen maar met de bevolkingsverhoudingen, dan is er in Vlaanderen ten opzichte van Wallonië een tekort aan 2.500 arbeidsplaatsen.

Het aantal gemeenten, een verkeerd criterium

Men zou de illusie kunnen koesteren dat met de rationalisering opgelegd door de EU deze discriminatie zou worden weggewerkt. Niets is echter minder waar, daar de nieuwe beheersovereenkomst tussen de federale regering en De Post bepaalt dat deze ook de verplichting heeft in elke gemeente 1 postkantoor open te houden. Nu zijn er, niettegenstaande Vlaanderen 77 % meer inwoners heeft, meer gemeenten in Wallonië, hetgeen trouwens het verschil in aantal aan gemeentelijke en intercommunale werknemers voor een deel verklaart. Bovendien heeft de nieuwe Minister voor Overheidsbedrijven, Inge Vervotte, onlangs verklaard dat zij deze regel wil behouden. Dat betekent dat in menig Waals postkantoor het personeel dagelijks enkele uren met de kaart zal mogen spelen. Ook dat is klaarblijkelijk ACW-solidariteit!

Gelijkheid nog steeds ver weg

Het VVO verzet zich tegen het behoud van deze regel, die opnieuw de discriminatie van de Vlaming in het Belgisch staatsbestel illustreert en die bovendien de Vlaamse gebruiker van De Post-diensten, zoals dat ook al het geval was en nog altijd is bij de NMBS, een minder adequate dienstverlening verstrekt.

“Het kan verkeren” zei Bredero, maar in België duurt het blijkbaar toch wat te lang ! Was “Egalité” niet één van die fel toegejuichte leuzen tijdens de Franse Revolutie, die al meer dan 200 jaar achter ons ligt ?

De stad Orange in het Franse departement Vaucluse bevindt zich in het Zuiden en telt circa 30.000 inwoners.

De stad is ontstaan uit achterblijvende Romeinse legioensoldaten die in 35 vC "foert" zegden tegen hun aanvoerders (in het Latijn) en gecharmeerd door het zachte klimaat van de Provence en vermoedelijk om indruk te maken op lokale dames, een nieuwe nederzetting oprichtten. 



In de rue Saint-Martin

In de late Middeleeuwen werd de stad een prinsdom dat in handen kwam van de graaf van Nassau, ene Willem I, genaamd de Zwijger (le silentieux).  Die man die door de erfenis de titel van  prins verwierf,   voegde het samen met zijn bezittingen in Holland, dat toen nog niet Nederland  heette.  Alzo ontstond het huis van Oranje-Nassau.  Orange behoort samen met Breda en Delft tot de zogenaamde Oranjesteden.



De binnenkant van het Romeinse theater met podium

In 1995 behaalde het Front National in Orange 36% van de stemmen en burgemeester Jacques Bompard nestelde zich in de burgemeesterszetel.  Nadien ontstonden meningsverschillen met baas Le Pen,  en het FN uit de streek herdoopte zich tot Le Mouvement pour la France.  De linkse azijnzuipers die gedurende jaren met allerlei internationale cameraploegen doorheen Orange hadden gezeuld op zoek naar inwoners die hen snikkend zouden vertellen over beulspraktijken en martelkamers maakten een nog grotere neergang mee toen Bompard herverkozen werd ten tweeden male met 60% van de stemmen.



De Romeinse triomfboog

De stad is mooi, met het best bewaarde Theater in Europa, een prachtige Romeinse triomfboog, gezellige en veilige straten en een regiment van het Vreemdelingenlegioen.  Enkele van onze lezers hebben zich daar gevestigd.

Bonjour, Orange.

Ray

EIGEN  - ISLAMITISCH EN TURKS - KIESVOLK EERST!

De Beringse BV en schepen van Openbare Werken Selahattin Koçak zei onlangs het volgende in Humo (27.11.2007):

En toch blijft de SP.A dé partij van de allochtonen, of je dat nu graag hebt of niet. In Beringen zaten alle allochtone kandidaten bij de SP.A, tot de CD&V er een paar maanden voor de verkiezingen ineens ook twee op haar lijst zette. Eén van die mannen ging in de moskee zelfs verkondigen dat moslims toch niet konden stemmen op een Turk die militeert voor een ongelovige partij als de SP.A. Ik heb hem toen uitgedaagd. Voor een volle zaal met driehonderd man in een religieus centrum ze ik ‘m: ‘Sta recht, leg je hand op je hart en zeg dat je fier bent moslim te zijn’. Hij deed wat ik vroeg. ‘En leg nu je hand op je hart en zeg dat je trots bent Turk te zijn’. Hij deed opnieuw wat ik vroeg. Maar toen ik hem vroeg zijn hand op zijn hart te leggen en te zeggen dat hij fier was christendemocraat te zijn, toen hield hij zich in. ‘Wel,’ zei ik, ‘Ik ben er trots op moslim, Turk en socialist te zijn’. Hij ging af als een gieter’.

Eén bewijs is hiermee alvast geleverd: eerst is men moslim, dan Turk, en pas daarna volgt (soms misschien) de ideologie op basis waarvan men zich laat verkiezen. Met andere woorden: de traditionele partijen spelen vaak een uiterst hypocriet spelletje door islamitische kandidaten op de lijsten te zetten!

Bert Schoofs

Volksvertegenwoordiger .

Onze nieuwe Vlaams-Nederlandse stadsdichteres,Joke van Leeuwen heeft gisteravond haar eerste presentatie gehouden, een projectie in open lucht.

Dankzij de stadskrant, die de Gazet van Antwerpen moeizaam probeert te zijn, kan u via deze brug gedurende een aantal minuten het ongebruikelijke project bekijken :
http://www.gva.be/stadsgedichten/jokevanleeuwen/hoeist.asp

Ieder denkt er natuurlijk het zijne van maar ik vind het ongemeen boeiend, origineel en knap en het eerste wat me door het hoofd schoot, was : "Ziehier een nieuwe en   hedendaagse Paul van Ostaijen".  Flitsende zinnen, gevoelens, letters die zich samenvoegen tot geïsoleerde banaliteiten "Hoe is het ?", grappige tussenwerpselen zoals "Oe noemde golle ?" (hoe heten jullie ?) afgewisseld met poëtische momentjes "Gij daar beneden, Hoe is het in uw heden  ?".

Ik vind het verbluffend prachtig en Joke van Leeuwen heeft een overtuigende entrée gemaakt, in de stad waar zij al vele jaren woont. Dit roept de sfeer van een drukke stad op, waar mensen gehaast wat tot mekaar roepen.  Anders dan in Van Ostaijens "Alpenjagerslied" waar "een heer die de straat afdaalt en een heer die de straat opgaat mekaar groeten" en toch voel je dat het van hetzelfde is.

In de brievenrubriek van le Matin heeft een rode hiellikker zonet een geweldig compliment gemaakt aan Yves Desmet door hem een  "poëtische terrorist" te noemen, omdat hij 21 foto's van de Booncollectie in de krant opneemt. Desmet staat natuurlijk op de barricades van de vrijheid "Censuur" te brullen, zich niet realiserend over welk een zielige verzameling fotootjes hij het heeft.  Hij is plots twintig jaar jonger, dat zal het zijn.

Geef ons maar de poëtische kracht van de terroriste van het gevoel en de observatie : Joke van Leeuwen, de kleindochter van Paul van Ostaijen.

Ray

De moslims zullen het geweten hebben na vele jaren omhelzingen en oorgefezel door Laurette Onkelinx, minister van kromrecht : de nieuwe minister, de man met de gebroken stem, Jo van Deurzen toetert hen toe, dat het gedaan is met sjoemelen en graaien.  Dat zal wel een dikke racist zijn, die Van Deurzen.

Als het correct toepassen van subsidies, controles, wetten en benoemingen de bedoeling is, heeft hij alleszins een Sisyphusopdracht uit te voeren van vele, vele jaren.  Met de zogenaamde moslimexecutieve (de moslimraad is beter Nederlands en duidelijker) zit het al scheef van bij de eerste oprichting.  Die jongens dachten dat ze in de grot van Ali Baba terechtgekomen waren, waar zoveel mogelijk moest buitengesleurd worden.  Na enkele maanden complete chaos, zette de ene  helft van het zootje  de andere helft aan de deur en vice-versa.  Kantoorbenodigdheden, pc's incluis werden besteld bij dubieuze leveranciers en verdwenen van zodra ze geleverd waren.  Enkele behoorlijke en brave moslims zaten verbouwereerd toe te kijken maar ondernamen niets.

Er is sedert ongeveer een jaar een nieuw moslimraad en het bleek alras dat ook dit op een fiasco ging uitdraaien. Andere figuranten, zelfde scenario.

Onkelinx, de dochter van een Tunesische moeder, heeft haar voorkeur en vergeveningsgezindheid  voor al wat islamitisch is nooit opgegeven. Beleid dat steunt op het kopen van aanhankelijkheid door geld te geven, blijft nooit overeind. Benieuwd welke reacties de beslissing van de nieuwe justitieminister zullen uitlokken.

Ray

Iedereen is voorstander van de vrije meningsuiting.  Vooral voor de eigen opvatting.  Bij Angeltjes althans is het zo : iedereen zijn mening, maar niet op deze blog. 

Er is ruimte zat op het internet om uw waarheid uit te schreeuwen.  Wij opteren op deze blog niet voor een discussieforum, er zijn er voldoende en ze verstikken allemaal in het eigen gelijk van elke deelnemer.  Dat alles neemt niet weg dat wij telkens een adrenaline-opstoot voelen als een van onze bevriende blogs bedreigd wordt zoals dit het geval is met de Frut van koekestad.  Niet alleen bevriende blogs of websteks, ook gelijkgestemde zoals Hoeiboei in Nederland.

De stalinisten van de PvdA eisen schrapping van bepaalde zaken, alsof zoiets de normaalste zaak van de wereld is.  In le Standard van vandaag schrijft de auteur Stefan Brijs een larmoyant stuk over zijn Liers verdriet, omdat de hoofddoeken verboden zijn voor ambtenaren die in contact komen met het publiek.  En zijn verdriet is dubbel, want hij zit in zak en as omdat de provincie de tentoonstelling van de Fenomenale Feminateek van Boon weigert door te voeren.  Censuur, roept Brijs, die en passant zijn afschuw voor Vlaams Belang op een zeer kinderlijke manier laat blijken.  "Ik haat u, omdat ik u haat".  Dat zijn de verdedigers van links, de roepers om vrijheid : socialisten die eisen dat teksten die hen niet welgevallig zijn, geschrapt of verbrand worden, socialisten die verdriet hebben omdat een democratische beslissing genomen wordt door een gemeenteraad  hen niet zint en omdat een onkundige deputee een ouderwetse blote-wijvententoonstelling op een knullige manier verhindert.

Zolang we kunnen zullen we op internet onze stem laten weerklinken. Tegen de dictaten van links, tegen de landverraders die ons volk en onze cultuur uitverkopen. En voor de totale vrijheid van ons land, Vlaanderen.  En we publiceren met meerderen voldoende om de werkgelegenheid van de spionnen niet in gevaar te brengen.  "Eigen werk voor eigen volk in eigen streek".

http://hoeiboei.web-log.nl/

30.01.2008 11.41u - Bezetten ‘Belgische’ soldaten Noord-Cyprus? Het lijkt een gekke vraag, maar dat is het niet. Toen onlangs de spanningen opliepen in het Koerdische gebied aan de grens tussen Turkije en Irak, braken er rellen uit in… Brussel. Door de Turkse relschoppers werd als verklaring gegeven: ‘binnenkort moeten wij in Turkije zelf legerdienst doen’. Inderdaad, door de lakse Belgische nationaliteitswetgeving kunnen jonge Turken ‘Belg’ worden, maar intussen moeten ze wel nog als Turk legerdienst doen in Turkije.

In Nederland zorgde die toestand al voor opschudding en parlementaire vragen. En ook bij ons zijn vraagtekens op zijn plaats, vooral in de kwestie Cyprus. Het Turkse leger maakt zich immers schuldig aan een grove schending van de internationale rechtsorde, door de illegale bezetting van Noord-Cyprus. De Griekse bevolking werd verjaagd, Grieken mogen hun geboortegrond niet bezoeken, orthodoxe kerken worden verwoest en vervangen door protserige moskeeën…



In het Europees Parlement vroeg Philip Claeys (VB) dan ook aan de Europese commissie om toelichting. Mogen Europese onderdanen dienen in een vreemd leger en deelnemen aan de militaire bezetting van een EU-lidstaat? Moeten de nationale lidstaten er niet op toezien, dat dit niet gebeurt? En hoeveel Turkse onderdanen van welke EU-lidstaat zijn daarbij betrokken?

Het antwoord van de Europese Commissie en de Europese Raad van Ministers is verbijsterend: ‘dat behoort niet tot onze bevoegdheden, en dus wensen we ons daar niet over uit te spreken’… Verbijsterend, omdat men Turkije wel terecht vragen stelt over vrouwenrechten en gevangenissen, maar dus niet over wie de bezetting uitvoert van een EU-lidstaat. En verbijsterend, omdat die Europese instellingen zich wel bemoeien met de Vlaams-Waalse discussies, maar niet met de inzet van ‘Belgen’ in een vreemde agressieve legermacht tegen een EU-lidstaat…

Hoeveel ‘belgische’ soldaten er betrokken zijn bij de bezetting van Noord-Cyprus komen we dus niet te weten. Zodra aan delicate multikul-thema’s wordt geraakt, is het ‘parlementaire controlerecht’ ook in het Europees Parlement een lachertje.