Ieder denkt er natuurlijk het zijne van maar ik vind het ongemeen boeiend, origineel en knap en het eerste wat me door het hoofd schoot, was : "Ziehier een nieuwe en hedendaagse Paul van Ostaijen". Flitsende zinnen, gevoelens, letters die zich samenvoegen tot geïsoleerde banaliteiten "Hoe is het ?", grappige tussenwerpselen zoals "Oe noemde golle ?" (hoe heten jullie ?) afgewisseld met poëtische momentjes "Gij daar beneden, Hoe is het in uw heden ?".
Ik vind het verbluffend prachtig en Joke van Leeuwen heeft een overtuigende entrée gemaakt, in de stad waar zij al vele jaren woont. Dit roept de sfeer van een drukke stad op, waar mensen gehaast wat tot mekaar roepen. Anders dan in Van Ostaijens "Alpenjagerslied" waar "een heer die de straat afdaalt en een heer die de straat opgaat mekaar groeten" en toch voel je dat het van hetzelfde is.
In de brievenrubriek van le Matin heeft een rode hiellikker zonet een geweldig compliment gemaakt aan Yves Desmet door hem een "poëtische terrorist" te noemen, omdat hij 21 foto's van de Booncollectie in de krant opneemt. Desmet staat natuurlijk op de barricades van de vrijheid "Censuur" te brullen, zich niet realiserend over welk een zielige verzameling fotootjes hij het heeft. Hij is plots twintig jaar jonger, dat zal het zijn.
Geef ons maar de poëtische kracht van de terroriste van het gevoel en de observatie : Joke van Leeuwen, de kleindochter van Paul van Ostaijen.
Ray
Racist Vandeurzen schorst voor moslimraad
De moslims zullen het geweten hebben na vele jaren omhelzingen en oorgefezel door Laurette Onkelinx, minister van kromrecht : de nieuwe minister, de man met de gebroken stem, Jo van Deurzen toetert hen toe, dat het gedaan is met sjoemelen en graaien. Dat zal wel een dikke racist zijn, die Van Deurzen.
Als het correct toepassen van subsidies, controles, wetten en benoemingen de bedoeling is, heeft hij alleszins een Sisyphusopdracht uit te voeren van vele, vele jaren. Met de zogenaamde moslimexecutieve (de moslimraad is beter Nederlands en duidelijker) zit het al scheef van bij de eerste oprichting. Die jongens dachten dat ze in de grot van Ali Baba terechtgekomen waren, waar zoveel mogelijk moest buitengesleurd worden. Na enkele maanden complete chaos, zette de ene helft van het zootje de andere helft aan de deur en vice-versa. Kantoorbenodigdheden, pc's incluis werden besteld bij dubieuze leveranciers en verdwenen van zodra ze geleverd waren. Enkele behoorlijke en brave moslims zaten verbouwereerd toe te kijken maar ondernamen niets.
Er is sedert ongeveer een jaar een nieuw moslimraad en het bleek alras dat ook dit op een fiasco ging uitdraaien. Andere figuranten, zelfde scenario.
Onkelinx, de dochter van een Tunesische moeder, heeft haar voorkeur en vergeveningsgezindheid voor al wat islamitisch is nooit opgegeven. Beleid dat steunt op het kopen van aanhankelijkheid door geld te geven, blijft nooit overeind. Benieuwd welke reacties de beslissing van de nieuwe justitieminister zullen uitlokken.
Ray
Internet-Gestapo op jacht naar http://hoeiboei.web-log.nl/
Iedereen is voorstander van de vrije meningsuiting. Vooral voor de eigen opvatting. Bij Angeltjes althans is het zo : iedereen zijn mening, maar niet op deze blog.
Er is ruimte zat op het internet om uw waarheid uit te schreeuwen. Wij opteren op deze blog niet voor een discussieforum, er zijn er voldoende en ze verstikken allemaal in het eigen gelijk van elke deelnemer. Dat alles neemt niet weg dat wij telkens een adrenaline-opstoot voelen als een van onze bevriende blogs bedreigd wordt zoals dit het geval is met de Frut van koekestad. Niet alleen bevriende blogs of websteks, ook gelijkgestemde zoals Hoeiboei in Nederland.
De stalinisten van de PvdA eisen schrapping van bepaalde zaken, alsof zoiets de normaalste zaak van de wereld is. In le Standard van vandaag schrijft de auteur Stefan Brijs een larmoyant stuk over zijn Liers verdriet, omdat de hoofddoeken verboden zijn voor ambtenaren die in contact komen met het publiek. En zijn verdriet is dubbel, want hij zit in zak en as omdat de provincie de tentoonstelling van de Fenomenale Feminateek van Boon weigert door te voeren. Censuur, roept Brijs, die en passant zijn afschuw voor Vlaams Belang op een zeer kinderlijke manier laat blijken. "Ik haat u, omdat ik u haat". Dat zijn de verdedigers van links, de roepers om vrijheid : socialisten die eisen dat teksten die hen niet welgevallig zijn, geschrapt of verbrand worden, socialisten die verdriet hebben omdat een democratische beslissing genomen wordt door een gemeenteraad hen niet zint en omdat een onkundige deputee een ouderwetse blote-wijvententoonstelling op een knullige manier verhindert.
Zolang we kunnen zullen we op internet onze stem laten weerklinken. Tegen de dictaten van links, tegen de landverraders die ons volk en onze cultuur uitverkopen. En voor de totale vrijheid van ons land, Vlaanderen. En we publiceren met meerderen voldoende om de werkgelegenheid van de spionnen niet in gevaar te brengen. "Eigen werk voor eigen volk in eigen streek".
De geur die uit het Arrest Debie van het Hof van Beroep van Antwerpen naar boven komt, is een geur die Vlaams-nationalisten herkennen van de naoorlogse repressieperiode. Rechters speelden toen het spel van het regime. Een politiek spel, dat met rechtspraak niks van doen had.
Enkele weken geleden werd nog een brave Vlaams Belang-militant uit Beringen, ondanks een blanco strafregister, veroordeeld omdat bij een handgemeen hij uit zijn eigen huis een Turk had buiten gewerkt. De Turk kreeg 1 maand gevangenisstraf. De Vlaams Belanger, zonder dat het Openbaar Ministerie er zich achter plaatste: 2 jaar. De rechter liet verstaan dat de politieke achtergrond van onze man meespeelde in de beoordeling. Barbertje moest hangen Als jurist ben ik iemand die zeer goed weet hoe voorzichtig men moet zijn met het publiek beoordelen van gerechtelijke uitspraken. De scheiding der machten is een belangrijk goed. Politiek en rechtspraak: ze moeten uit mekaars buurt blijven. Maar die voorzichtigheid moet wederzijds zijn. Anders laat ik als politicus mijn terughoudendheid ook varen. Ik herbevestig vandaag dan ook mijn uitspraken van destijds, toen bleek dat rechters en procureurs (die nadien door Onkelinx pijlsnel en zeer hoog zouden bevorderd worden) een delicate politieke zaak als het lot van het Vlaams Blok met afwending van de wettelijkheid naar zich toe hadden getrokken. Men heeft toen gedaan alsof ik rechters zou bedreigd hebben of wraak gezworen, wat onzin is. Wel heb ik toen gezegd dat hun namen voorgoed in het geheugen van deze jurist staan gegrift en dat ze op geen juridisch respect of achting meer zouden moeten rekenen. Zij hadden zichzelf als jurist en democraat in mijn ogen moreel totaal uitgeveegd.
Ook vandaag geldt mutatis mutandis hetzelfde. Men kan Bart Debie van alles en nog wat verwijten. Echter, om te beginnen: Debie is geen racist. Het is stuitend dat hij veroordeeld wordt op basis van uitspraken waarvan iedereen erkent dat hij ze niet gedaan heeft Bovendien: Debie opereerde in een context die erop gericht was een aantal verloren wijken terug te heroveren voor de rechtstaat. En nog belangrijker: in wezen was Debie een kleine garnaal in een periode waarin de politiecommissarissen van Antwerpen waren terechtgekomen in een uitzichtloze situatie die onder het bewind van Detiège was ontstaan na het aantreden van Lamine. De totale puinhoop van strafprocedures waarin die onderlinge politieoorlog eindigde, werd ondanks diepe vertakkingen tot in de Visa-affaire, zorgvuldig weggewerkt doordat iedereen de dans is kunnen ontspringen. Behalve Debie. Hij is de vogelvrije. De zondebok. Het Barbertje dat moest hangen.
Patrick Janssens is karakterieel en als mens geen aangenaam man. Hij zit vol eigenaardige psychologische kronkels die zich meestal uiten door in misplaatste humor verpakte vormen van rancune. Maar wat ik hem de laatste jaren publiek steeds meer en steeds weerkerender tegenover de mens Bart Debie heb horen uitkramen, sloeg werkelijk alles. Als er één schoolvoorbeeld van het aanzetten tot haat zou bestaan, dan zou het dàt wel zijn, dunkt mij. Hoe dan ook.
In bepaalde gerechtelijke milieus is - in een (loge)sfeer - een netwerk van magistraten ontstaan, dat centrale instructies uitvoert, elkaar op gezette tijdstippen ontmoetend en Vlaams-nationalisten anno 2008 als de bruinhemden betitelend. De bron van de haat die zij koesteren en die vurig ontbrandt, is dezelfde bron van weleer. De afrekening met het Vlaams-nationalisme. Het Belgisch regime dat zich wreekt op de rebellen. Het wapen van de strafrechtspraak in hun handen, is een reëel gevaar. Het machtsmisbruik hangt in de lucht.
Gerolf Annemans
B - Toerken in Cyprus
30.01.2008 11.41u - Bezetten Belgische soldaten Noord-Cyprus? Het lijkt een gekke vraag, maar dat is het niet. Toen onlangs de spanningen opliepen in het Koerdische gebied aan de grens tussen Turkije en Irak, braken er rellen uit in Brussel. Door de Turkse relschoppers werd als verklaring gegeven: binnenkort moeten wij in Turkije zelf legerdienst doen. Inderdaad, door de lakse Belgische nationaliteitswetgeving kunnen jonge Turken Belg worden, maar intussen moeten ze wel nog als Turk legerdienst doen in Turkije.
In Nederland zorgde die toestand al voor opschudding en parlementaire vragen. En ook bij ons zijn vraagtekens op zijn plaats, vooral in de kwestie Cyprus. Het Turkse leger maakt zich immers schuldig aan een grove schending van de internationale rechtsorde, door de illegale bezetting van Noord-Cyprus. De Griekse bevolking werd verjaagd, Grieken mogen hun geboortegrond niet bezoeken, orthodoxe kerken worden verwoest en vervangen door protserige moskeeën
In het Europees Parlement vroeg Philip Claeys (VB) dan ook aan de Europese commissie om toelichting. Mogen Europese onderdanen dienen in een vreemd leger en deelnemen aan de militaire bezetting van een EU-lidstaat? Moeten de nationale lidstaten er niet op toezien, dat dit niet gebeurt? En hoeveel Turkse onderdanen van welke EU-lidstaat zijn daarbij betrokken?
Het antwoord van de Europese Commissie en de Europese Raad van Ministers is verbijsterend: dat behoort niet tot onze bevoegdheden, en dus wensen we ons daar niet over uit te spreken Verbijsterend, omdat men Turkije wel terecht vragen stelt over vrouwenrechten en gevangenissen, maar dus niet over wie de bezetting uitvoert van een EU-lidstaat. En verbijsterend, omdat die Europese instellingen zich wel bemoeien met de Vlaams-Waalse discussies, maar niet met de inzet van Belgen in een vreemde agressieve legermacht tegen een EU-lidstaat
Hoeveel belgische soldaten er betrokken zijn bij de bezetting van Noord-Cyprus komen we dus niet te weten. Zodra aan delicate multikul-themas wordt geraakt, is het parlementaire controlerecht ook in het Europees Parlement een lachertje.
Onrechtvaardige & corrupte Rechters
Vrolijk is dit schilderij van Gerard David van eind vijftiende eeuw niet. Het stelt de straf voor die rechter Sisamnes moest ondergaan omdat hij zich had laten omkopen. Ja, de late Middeleeuwer verschilt niet zo veel van sommige van zijn nazaten, afhankelijk van het beroep. Er werd alleszins drastisch omgegaan met bestraffingen, dat is het minste wat je kan zeggen. De onrechtvaardige rechter ligt ontkleed op een houten tafel en wordt van zijn huid ontdaan. De man in het witte pak (eerst denk je dat hij ook in zijn naakte vel zit) is de chirurg die bijgestaan wordt door drie vrolijke helpers. Eentje heeft het vilmes even tussen de tanden gestoken om zijn taak nauwkeuriger uit te voeren : die beroepsernst wordt zeldzaam dezer dagen. Het slachtoffer, de corrupte rechter, ligt er kalmpjes bij : "Niets aan te doen" schijnt hij te denken met die typisch middeleeuwse gelatenheid. De toeschouwers lijken niet erg onder de indruk. Was vierendelen niet aangenamer ? Onrechtvaardige en corrupte rechters worden hedentendage aangesteld door het regime.
Q wil wiet
Naar aanleiding van de heisa omtrent de Maastrichtse plannen de verslaafdencafés uit het stadscentrum te bannen, heeft senator Q, Vincent van Quickenborne, een mooi voorstel gelanceerd.
Q wil de wiet officialiseren in het land B door eigen zogenaamde koffiewinkels, die natuurlijk verzamelplaatsen zijn voor verslaafden in het leven te roepen. De voorstanders van de officialisering van soft drugs voeren de gekende argumenten aan, dat alcoholverslavingen en nicotine veel ingrijpender maatschappelijke schade berokkenen. Dat kan, wij weten het niet en we ontkennen het niet. Maar het een toelaten, omdat het ander ook op niets trekt, is bedroevende taal voor een bewindsmannetje.
Wat we wel weten, is dat wiet in Nederland geenszins de criminele invloed heeft verminderd door de verkoop te gedogen. Je ziet het in Maastricht zelf, waar de burgers klagen over de overlast, die ontstaat. En vooral de dealertjes van allerlei ander spul zich gretig in de massa mengen op zoek naar nieuwe klanten. Er is sprake van drieduizend potentiële drugsbezoekers per dag. De toeristische bekendheid van het stadje dankzij André Rieu en het fameuze Europese Verdrag wordt zwaar op de proef gesteld door de coffeshop-miserie.
Wij moeten alleszins af van de onduidelijke compromiswetgeving die hier bestaat. Toelaten is weer eens het volgen van de gemakkelijke weg, het toegeven aan een minderheid, uit naam van tolerantie of solidariteit, welk van beide poco-argumenten geldt hier ? Er zijn gebruikers die het houden bij hun sporadische joint en die zullen altijd aan hun trekken komen. Er zijn helaas veel te veel zwakken en jongeren die slachtoffer zijn van de stepping stone theorie : van het ene naar het andere.
Waarom begint gemeenteraadslid Q niet in zijn eigen stad Kortrijk aan een wietprogramma ? Gegarandeerd zal het aantal Noordfranse toeristen daar op af komen en niet meer gans Vlaanderen doorrijden tot in Nederland.
Savat
Galgenlied door Karel Vertommen
Galgenlied door Karel Vertommen
Er stonden drie galgen op't galgenveld, de kraaien hebben het voortverteld. En stom blauwden winterse bossen rondom, zij kaatsten 't gekrijs van de kraaien wederom.
Het volk stond zwijgzaam opeengehoopt: drie mannen moesten opgeknoopt. Drie rechters lazen het vonnis voor: de bossen blauwden het na in koor.
Eén had in eigen macht geloofd, hij moest het bekopen met zijn hoofd. Eén had gehoopt op een nieuwe tijd, dat was voor het heden een scherp verwijt.
Eén had de waarheid te zeer bemind, daarvoor ging hij bengelen in de wind. De kraaien krijsten: kwaad is kwaad. De bossen echoden: haat is haat.
De kring van het volk werd enger en enger. 't gelaat van de rechters werd strenger en strenger... Maar toen die koord in de hoogte ging, in elke lus een rechter hing.
Het volk stond zwijgzaam opeengehoopt, drie rechters werden opgeknoopt. Eén had zijn eigen volk verraden. Eén had zijn geldkist volgeladen.
Eén had de macht om haarzelf bemind. Drie rechters bengelden in de wind, de kraaien krijsten: kwaad is kwaad, de bossen echoden: inderdaad.
Met dank aan Ludo voor de inspiratie
Internet-poenpakkers
Internet is naast een bron van verrijking en verarming, kennis en domheid, fantasie en strenge wetenschap, ook een ideaal toevluchtsoord voor kleine poenpakkers, zeg maar beschaafd tuig van de richel dat niet de lef heeft een nylonkous over de pafferige smoel te trekken en zich met een revolver naar de bank te begeven om de kluizen leeg te maken. Dus probeert men op internet, virtueel een grote mond op te zetten in de hoop enkele sollen te vangen via "het vermaledijde auteursrecht".
Wij verwijzen u naar onze ingoede collega's en fijne mensen van http://www.defrut.be/ "De processen van Echternach" is de titel van het stuk dd. 31.01.08
U rolt een ietsje naar beneden, links en daar prijkt de verklaring met ontmaskering van het schorremorrie.
In het Vlaams Belang Magazine van februari verschijnt de volgende vrije tribune van Bert Schoofs
MULTIKUL IN LIMBURG: GESLAAGD?
Het antwoord op de vraag in bovenstaande titel luidt kort en krachtig: volstrekt niet! Precies in Limburg wordt haarscherp duidelijk hoe de vele geldverslindende multikulprojecten vrijwel niets opgeleverd hebben. De situatie in de voormalige mijngemeenten spreekt boekdelen. Nochtans leek de multiculturele droom er even bewaarheid te worden dankzij de intocht van onder andere Poolse, Griekse, Italiaanse en Spaanse gastarbeiders.
Op nauwelijks één generatie tijd waren zij zowat allemaal perfect ingeburgerd. Met de komst van immigranten uit traditionele islamlanden veranderde het idyllische beeld echter. De eerder kleine mijngemeenten, met eertijds een sterk sociaal weefsel, tellen nu op hun grondgebied een steeds groter aantal wijken waar bijna geen inwoners van Europese komaf meer te bespeuren zijn. Het zijn unicultureel-islamitische buurten geworden waar het gezag van de politie moet wijken voor het sussend optreden van speelpleinwerkers en buurtvaders.
Zo vond er in Beringen het afgelopen half jaar een zware ontploffing plaats met een zelfgemaakte bom, een steekpartij, een schietpartij en een valse bommelding met de ontruiming van het volledige stedelijk administratief centrum tot gevolg. De veelvuldige aanvallen tegen het plaatselijk jeugdcentrum De Kompel haalden eindelijk ook eens het nieuws toen een groep joodse jongeren halsoverkop in het holst van de nacht moesten vluchten omdat hun verblijfplaats met bakstenen werd bekogeld.
Eén gemeenschappelijk gegeven bij al deze feiten: de daders waren steeds van Turkse origine. Degenen die zich al voor het gerecht moesten verantwoorden kwamen er met zeer milde sancties vanaf. Het zijn feiten die voor zichzelf spreken, doch wie nog twijfelt bevelen we sterk de lezing aan van twee studies die de vinger op het Limburgse multikulgezwel leggen. Uit het ene onderzoek bleek dat Turkse en Marokkaanse jongeren hun huwelijkspartner in 70 tot 80 procent van de gevallen in hun thuisland gaan vinden. Zo blijft de immigratie van eerste-generatie-moslims natuurlijk duren.
Deze mensen kennen vaak niets van onze cultuur en gewoonten, zodat ook hun kinderen met taal- en sociale achterstand opgroeien, met een groeiende sociale kloof, een verschralend sociaal weefsel en zelfs pure segregatie tot gevolg. Uit een andere studie naar seksueel gedrag bij jongeren bleek dat allochtone meisjes zeer aan hun maagdelijkheid gehecht zijn, terwijl allochtone jongens zelfs meer seksuele contacten hebben dan autochtone.leeftijdsgenoten Wie de moed heeft om de beide studies samen te lezen, komt tot de volgende conclusie: het beeld van allochtone jongemannen die het ene Westers liefje na het andere opscharrelen om vervolgens zeer vroom een meisje in zijn land van herkomst te huwen, blijkt in een aantal gevallen te kloppen. Inmiddels ondersteunt het beleid in Limburg zogenaamde meisjesfuiven omdat allochtone meisjes anders hun huis niet uit mogen Voor allochtone jongens werden een aantal jaren geleden enkele cursussen in gevechtssporten gegeven, om hen weerbaarder te maken! Het Limburgs migrantenbeleid versterkt dus de ondergeschikte positie van de vrouw in de islam, terwijl de jonge mannen in hun machogedrag aangemoedigd worden.
Als de traditionele partijen op dergelijke wijze Sinterklaas blijven spelen met belastinggeld, dan zullen de pampers en de tutters van de rijkelijk gesubsidieerde en zichzelf beklagende allochtonen zeker niet vanzelf verdwijnen, integendeel. Men zal dan uiteindelijk zelfs nederig moeten buigen voor de woorden van de nieuwe Beringse SP.A-schepen Ahmet Koç: Mensen die zich vastpinnen op de afkomst van de schepenen zouden een cursus moeten volgen om zich te integreren in de multiculturele samenleving. Hoe hypocriet: vooral zijn eigen Turkse kiezers hebben zich vastgepind op zijn Turkse afkomst en daardoor is hij verkozen. Laat de conclusie echter duidelijk zijn: ook in Limburg staat de aftelklok van de multikul op vijf voor twaalf. En ook in Limburg kan en wil alleen het Vlaams Belang daar verandering in brengen.
Bert Schoofs Volksvertegenwoordiger
(On)veiligheid bij openbaar vervoer
Het geduld van Jan Penris over de onveiligheid op tram en bus is op
Vlaams Volksvertegenwoordiger Jan Penris ondervroeg eens te meer de bevoegde Minister Van Brempt (vervangen door Minister Vandenbroucke) over de al te trage uitvoering van het Veiligheidsplan van De Lijn, dit naar aanleiding van het zoveelste incident in Antwerpen. Maandag werd daar op risicolijn 14 een vrouwelijke buschauffeur in elkaar geslagen met zeven dagen werkonbekwaamheid tot gevolg. Hierna volgde eens te meer een spontane 24 urenstaking van het personeel van de stelplaats Zurenborg.
Naar aanleiding van de moord op Guido Demoor had de Vlaamse Regering in juli 2006 een aantal maatregelen (een Veiligheidsplan) aangekondigd om de veiligheid op het openbaar vervoer in het algemeen en in Antwerpen in het bijzonder te verhogen. Die maatregelen omvatten onder meer het installeren van camera's, in het bijzonder op de risicolijnen, en het aanwerven van bijkomend veiligheidspersoneel. Vlaams Volksvertegenwoordiger Jan Penris stelde zowel in 2006 als in 2007 verschillende vragen over de uitvoering van het plan : Ik heb toen steeds begrip voor de door haar aangehaalde argumenten getoond. Ze heeft toen verklaard dat de plannen zouden worden uitgevoerd, dat de complexiteit van het dossier tot achterstanden had geleid, dat er budgettaire problemen waren en dat het om een bijzonder moeilijk Europees aanbestedingsdossier ging. Vandaag is mijn geduld en het geduld van de werknemers van De Lijn op. Vandaag wil ik horen hoe het zit met de goede voornemens die minister Van Brempt in juli 2006 heeft verkondigd. Hoe staat het met de maatregelen die zouden worden genomen om de veiligheid op De Lijn te verhogen?. Minister Vandenbroucke die Minister Van Brempt verving antwoordde dat de Raad van Bestuur van de Lijn op 19 december 2007 de opdracht voor de plaatsing van de resterende 720 cameras heeft toegewezen en dat deze tegen juni 2008 zullen geïnstalleerd zijn. Er werden volgens de minister ook al 65 bijkomende controleurs aangeworven en in februari 2008 zouden er nog 17 controleurs aan hun opleiding tot veiligheidsagent beginnen en halfweg 2008 op het terrein operationeel zijn. De minister vond het vervolgens echter nodig om wat hout op het vuur te werpen en verklaarde over de agressiegebonden ongevallen : Als men naar 2007 kijkt, liggen de cijfers niet hoger dan in 2006. Het aantal agressiegebonden arbeidsongevallen, 99 in 2006, 96 in 2007, wijzen eigenlijk op een stabilisatie. Als je weet dat het aantal kilometers dat door De Lijn wor dt afgelegd, zeer aanzienlijk toeneemt, en het aantal chauffeurs en passagiers eveneens zeer aanzienlijk toeneemt, kan men stellen dat we als samenleving met de maatschappij De Lijn de agressie in 2007 nog in de hand hebben gehouden. Jan Penris vond deze reactie totaal ongepast en verwees, naast de betreurenswaardige afwikkeling van de zaak Demoor, naar het weggestemde Vlaams Belang-voorstel rond zerotolerantie : U begint met de incidenten te minimaliseren in functie van het aantal kilometers dat werd afgelegd en het aantal reizigers dat werd vervoerd en zegt dat het al bij al nogal meevalt. Elk incident is er een te veel. Ik denk dat we onze kop niet in het zand moeten steken. Ten aanzien van misdrijven gepleegd op het openbaar vervoer moeten wij als verantwoordelijke politici een nultolerantiebeleid hanteren. Vanmorgen en gisteren hebben we er in de commissie Openbare Werken over gedebatteerd. We hebben een voorstel ingediend om een zerotolerantiebeleid in te voeren. Uw meerderheid heeft gemeend dat voorstel te moeten afschieten, natuurlijk omdat het van ons kwam en om geen enkele andere reden. En voorts bestaat er in dit land de scheiding der machten. Ik ben ook blij dat ik in een rechtsstaat leef waar de scheiding der machten bestaat. De rechterlijke macht mag wel eens een lesje krijgen. Als zij met incidenten, met misdrijven, met moord te maken krijgen - ik spreek hier over de zaak Demoor - moet de rechterlijke macht toch eens beseffen dat ze met haar uitspraken een bijzonder zware maatschappelijke verantwoordelijkheid begint te dragen. Zowel de rechters die het vonnis hebben geveld als de raadsheren die uiteindelijk dat vonnis hebben verzwaard, dragen hierin een verpletterende verantwoordelijkheid, want op de duur krijgen sommige gebruikers van de openbaar vervoer de indruk dat alles kan en alles mag.
Ik richt me nu niet langer tot u als vervanger van de minister van Openbaar Vervoer, maar tot u als minister van Onderwijs. We vervullen hier toch een heel belangrijke maatschappelijke opdracht. U schrijft eindtermen in alle richtingen. Zou het niet nuttig en wenselijk zijn om onze jongeren op te voeden, in die zin dat als ze gebruik maken van het openbaar vervoer en alle andere faciliteiten die wij hun ter beschikking stellen, ze ook respect opbrengen voor degenen die gebruik maken van die faciliteiten en die dat openbaar vervoer mee dragen. Ik denk dan aan onze chauffeurs, onze 'wattmannen' en onze 'wattvrouwen'. ------------------------------------------------------------
Jan Penris is een Antwerpenaar en een bijzonder vlot prater, goed gedocumenteerd, een zeer redelijk man die steeds op een hoffelijke manier met begrip en humor de zaken voorstelt. Weet iedereen echter wat een "wattman" is ? Is dit Algemeen Nederlands ? Ik weet het echt niet, vandaar de vraag. Jan, ik schiet niet naar je, hoor, want het is een prima tussenkomst.
Ray
Een paar apart
Ze hebben mekaar gevonden, het aparte stel hieronder (zie foto). Links Chris Dusauchoit, het zelfingenomen 0000-orakel dat bij de moord op Pim Fortuyn zegde : "Fijn, één uit de weg geruimd nog velen te gaan" (maar dan in het showbiz-Engels dat die knapen steeds hanteren om hun superioriteit te bewijzen). Rechts Napoleon de Gucht, Buza-minister van ondermeer bijna één miljoen mestkevers, wat zijn buitenlandse reputatie niet ten goede komt.
Gelukkig zien ze er niet uit, en dat doet ons enorm genoegen.
Ray
Jongerenbende opgerold
De politie Rijswijk heeft een jeugdbende opgerold, aangehouden en opgesloten. De jongens in de leeftijd van 12 en 13 jaar hebben andere kinderen mishandeld, vernielingen aangericht, winkels leeggeroofd en bejaarden bespuugd.
Volgens de politie vernielden de kinderen meerdere fietsen, door er bovenop te gaan staan en gooiden zij een fles gevuld met zand naar iemand die in een tuin aan het werk was en een opmerking maakte over het taalgebruik van de jongens. Ook vernielden de jongens een lesauto. Zodra bejaarden de kids onrespectvol benaderden en er iets van zeiden, werden zij uiteraard bespuugd en kregen ze een klap in het gezicht van de jongens.
Ook in Turkije is men druk in de weer met de voorbereidingen en oefenwedstrijden voor de Olympische & Gedrogeerde Spelen te Peking. De damesploeg voor het Synchroon zwemmen en de 4 x 100 meter bereiden zich voor (foto)
Bart Debie : de schande van een uitspraak
Al de onaangepaste jongeren van vreemde origine, al de criminele volwassenen eveneens van vreemde origine die kennis maken met de politie en de rechtspraak in dit land, begrijpen vaak niet wat hen overkomt. Zij behoren tot gemeenschappen en landen waar het minste vergrijp aanleiding is tot zware straffen en lichamelijk afzien. Hier wordt hout gesprokkeld, studiewerk opgelegd, een enkelband omgeschoven en soms enkele tijd in de cel doorgebracht.
Velen van de misdaadplegers zijn recidivisten die van geen ophouden weten en waar geen zalf aan te strijken valt. Al de gevallen waar wij aan denken van vreemdelingen die er van af komen met een principiële, belachelijke straf hebben allen een ganse reeks precedenten. En dan nog komen zij er goedkoop van tussenuit.
Wat een verschil in beoordeling met een gedreven politiecommissaris die probeert de boel zuiver te houden in zijn wijk. Mogelijkerwijze heeft hij bij een tegenstribbelende aanhouding een verkeerd woord gezegd of flink doorgeknepen, maar voor de rest heeft die man een foutloos parcours afgelegd en veel lof toegezwaaid gekregen. Het criminele zootje beschuldigt hem en zie, dat worden plots onbevooroordeelde getuigen, edele figuren die de rechtschapenheid in hun blikken met zich dragen. De corrupte rechtbank, die bestaat uit politieke figuren die hun benoeming danken aan hun partijkaart, worden uitgebreid geloofd en bedankt door de kameraden van de partaai.
Wij hebben altijd gesteld, dat we de feiten niet konden beoordelen. Zelfs als ze juist zijn, dan ziet ieder onpartijdig en onbevooroordeeld mens in, dat dit een lage politieke afrekening is. En dat het racisme in deze samenleving wel degelijk bestaat : bij justitie.
Uiteraard zijn wij bereid een noodfonds te openen of mee te werken aan elk initiatief in die richting. Laat ons eerst afwachten wat er gebeurt in cassatie en wat Vlaams Belang desnoods zal voorstellen.
Ray
Hof van Beroep lyncht Bart Debie - 12.30 u AANPASSING 13.30
De uitspraak van het Hof van Beroep is een bevestiging van wat velen vermoedden : justitie bevindt in het land B op het niveau van de politieke dictatuur. Opruimen wat zich tegen het regime verzet. Men is blij eindelijk een blanke van bij ons te kunnen vatten, want zo is het.
De uitspraak is nog verstrengd : Bart krijgt 4 jaar cel waarvan 1 jaar effectief én de politieke rechters hebben hem voor 5 jaar zijn burgerrechten ontnomen, wat wil zeggen, dat hij zijn mandaat als verkozen gemeenteraadslid van de stad Antwerpen moet neerleggen en tevens zijn job als parlementair medewerker in het Vlaams Parlement voor de Vlaams Belang fractie. Alles waar die man voor leefde, wordt hem ontnomen door het links gespuis van justitie.
Iemand kapot maken op basis van leugenachtige verklaringen in dubieuze omstandigheden, dàt is de methode die hier schaamteloos aangewend werd. Iedereen weet nu wat klassejustitie betekent : zes Marokkaanse smeerlapjes slaan een man neer tot hij sterft en ééntje van hen krijgt voorwaardelijk 1 jaar. Om het bij dit geval te houden. Debie wordt "beschuldigd" van enkele meppen te hebben uitgedeeld aan schorremorrie en dit is het resultaat : eerste job als politiecommissaris kwijt, zijn electoraal succes bij de raadsverkiezingen de vergeetput in en zijn nieuwe baan eveneens afgenomen.
Deze uitspraak is een ongelooflijke schande. Dit is opnieuw "la justice des roi-nègres " van tijdens de repressiejaren. Multicultureel Vlaanderen viert feest en de moslims staan zoals altijd vooraan. Ook blaaskaak Janssens zal nu hypocriet de rechtvaardige rechters prijzen.
Bart heeft elementen om naar cassatie te trekken. In afwachting daarvan behoudt hij zijn mandaat en werk.
Al onze steun en sympathie gaan natuurlijk uit naar Bart en zijn gezin.
De redactie van Angeltjes -----------------------------------------------------------------------
AANPASSING 13.30 U Reactie Frank Vanhecke
31.01.2008 11.45u - Het Vlaams Belang is geschokt en geschandaliseerd door de veroordeling van Vlaams Belang-gemeenteraadslid Bart Debie door het hof van beroep in Antwerpen. Debie krijgt vier jaar cel, waarvan één jaar effectief, en wordt voor vijf jaar ontzet uit zijn politieke rechten. De voormalige politiecommissaris is tevens veroordeeld voor racisme, terwijl de rechtbank in eerste aanleg de racismeklacht niet bewezen achtte.
In een reactie noemt Vlaams Belang-voorzitter Frank Vanhecke de veroordeling van Debie een zeer slecht signaal voor de samenleving. In België weegt de allochtone moord op een brave buschauffeur juridisch blijkbaar veel lichter dan de aanpak van drughandelaren door de politie. Redouan S. kreeg voor de moord op Guido Demoor twee jaar met uitstel, en diens mede-dader kwam er zelfs vanaf met een werkstraf van 150 uur.
Met de stelling dat dergelijke daden in een multiculturele samenleving niet getolereerd kunnen worden, maakt de rechtbank bovendien een politiek statement. Evenzeer ontluisterend is dat de rechter in zijn arrest zegt dat Bart Debie zelf geen daden van racisme heeft gesteld, maar dat hij een sfeer zou hebben gecreëerd waarin dat racisme mogelijk zou zijn. Dat Debie wordt veroordeeld op basis van de racismewet van 2007 voor vermeende feiten die plaats zouden hebben gehad in 2003, bewijst dat het arrest dat vandaag werd geveld zuiver politiek is en een absolute schande voor het Belgische rechtssysteem. Vanzelfsprekend zal Bart Debie hiertegen in cassatieberoep gaan.
Provincie A schrapt L.P. Boon expo
De achtergrond : de Aalsterse schrijver Louis-Paul Boon (1912-1979) heeft gedurende zijn leven allerlei foto's en afbeeldingen met erotische inslag verzameld. Dat konden prentjes zijn van Gina Lollobrigida of Brigitte Bardot en stiekeme naaktfoto's uit Piccolo of ander beduimeld spul. Tijdens zijn leven had Boontje gezorgd voor voldoende reclame over zijn Fenomenale Feminatheek, die vooral opgepropt zat in kartonnen dozen. Jeanneke Boon, de vrouw van Louis, was niet erg opgezet met de hobby van haar man maar ja, het was een ongevaarlijke uitlaatklep liet zij zich, weduwe geworden, ontvallen. Boon werd door velen gezien als een viesschrijver die ongecomplexeerd over seksualiteit schreef en daar paste het bestaan van een geheime collectie erotica perfect in. Dat Boon gegrepen was door jonge Lolita's laat geen enkele twijfel en heeft verder niets te maken met zijn literaire kwaliteiten.
De tentoonstelling : de provincie Antwerpen heeft na lang onderhandelen een overeenkomst kunnen sluiten met de nalatenschap. In het provinciehuis zullen de "vieze prentjes" van de auteur van zowel "de Kapellekensbaan", "Menuet" en het gekende "Pieter Daens, over het socialisme aan het einde van de 19de eeuw in het stadje Aalst" (zo is de volledige titel) als van het porno-romannetje "De obscene jeugd van Mieke Maaike" onder de ogen gebracht worden van het publiek. Zo waren de plannen.
De domme politiek : CD&V-deputee Helsen heeft de expo inmiddels geschrapt. "Het zijn oude krantenknipsels en foto's zoals ik die verzamelde van renners en voetballers" argumenteert het cultuurfenomeen van de provincie. Dat had hij van bij de aanvang kunnen weten, dan moest hij zich nu niet belachelijk maken als fatsoensrakker, imago dat perfect past bij zijn uiterlijk.
Eens te meer wordt het duidelijk dat provincies overbodige instituten zijn, die bevolkt worden door derderangsfiguren uit de partijen om hun machtsbasis te behouden. Cathy Berx ten spijte.
Nog een ding : de overheid heeft inderdaad de taak om de eigen kunstenaars regelmatig te eren of te herdenken. Men doet dat best, mijnheer Helsen, door de aandacht te vestigen op de specialiteit van de artiest. Niet op een stiekeme hobby, een heimelijke verslaving of een onberedeneerde politieke overtuiging. Boon moet herinnerd worden als de sociale auteur die hij was.
De juf (met de twee rode symbolische appeltjes) schrikt van de opspringende kikker, die misschien een prinsenvermomming is en om op alles voorbereid te zijn, licht ze haar rokje. Wat is dat prikkelend, niet ?
Ray
AANPASSING 10.30 UUR
Provoost en Polis noemen het niet meer van deze tijd dat de politiek de artistieke lijn van een museum kan bepalen. (Uit GvA 31.01.08)
Onthou deze woorden van de inrichter van Zogezegd, een literair evenement en Polis de uitgever voor het geval er ooit boel komt met gevoelige thema's voor moslims. Ruys, de verantwoordelijke van het Foto-Museum zwijgt.
HET GAAT NIET OM BLOOT OF GOEDKOPE PORNO WEL OM DE STUNTELIGE MANIER WAAROP POLITICI HUN BELEID VOEREN.
Laat u niets wijsmaken !
Het belgische offensief aangevoerd door de Franstaligen en Vlaamse meelopers die per se het land B willen behouden, is volop aan de gang. Octopus is een schaamteloos afgietsel van de parlementaire meerderheid, aangevuld met enkele door de kiezers terzijde geschoven overbodigheden. In de wandelgangen worden compromissen voorbereid, om de financiële afdrachten naar Wallonië in stand te houden, verpakt als solidaire ontwikkelingshulp, de federale structuur te verstevigen en de positie van de Nederlandstaligen in Brussel en omgeving stilletjes op te offeren om Brussle uit te breiden en een doorgang te verlenen naar Wallonië, de ultieme droom.
Guynokkio praatte op het paleis van Laken tot de "gestelde lichamen", een afschuwelijk gallicisme voor het puik van "eigen zakken eerst". Guynokkio geniet nu de status van redder des vaderlands, een beduimelde heruitgave van Willem van Oranje. Hij snauwde de aanwezigen toe, want zo heeft hij zijn carrière opgebouwd door te schreeuwen, of zij soms terug wilden naar de tijd van de vermaledijde wafelijzerpolitiek ? Als VL een groot investeringsbedrag nodig had voor bv. havenwerken, kreeg W automatisch eenzelfde bedrag dat het kon spenderen voor een of andere fobie. Een scheepslift op een liefelijke Waalse rivier of een overbodige autoweg tussen twee landelijke gemeentes, het bonafide en speelse Charleroi ontving ooit 50 tramtoestellen, alhoewel ze met 15 ruim aan hun trekken kwamen.
Toen in de jaren '70 en '80 van vorige eeuw, de Vlaams-nationalisten smalend deze geldverspillingen aanklaagden, werden zij met verontwaardiging de kamer uitgestuurd wegens grootsmoelerij. Nu zit de keuning goedkeurend te knikken dat ook hij akkoord gaat om de Vlaamse citroenen op een andere manier uit te persen.
Het is zaak om erg nauwlettend op de hoogte te blijven van de plannen die er bestaan. De economische malaise die zich aankondigt (en die niet uit de lucht komt gevallen) wordt aangegrepen om iedereen eensgezind te scharen rond troon en natie. Er staan ons weer moeilijke tijden te wachten, maar langzaam schuiven we op naar het einde van deze belgische tragi-comedie.
"Laat u niets wijsmaken".
Ray
30-01-2008
Groeten naar Kabul / Afghanistan
Er zijn een driehonderdtal belgische militairen in Kabul die sedert 1 oktober de luchthaven bewaken en dit zullen volhouden tot eind maart. Na wat zoekwerk vonden wij een blog van een van deze jongens en om het voor de vaste lezers in herinnering te brengen dat het ginder geen Oosterse sprookjeswereld is, deze foto van de Kabulse Champs Elysées :
Wij waren verrast vast te stellen dat in onze statistieken Afghanistan plots opdook en aangezien we niet te veel vrienden tellen bij de tali-baardmansen, nemen we aan dat de aandacht uit de omgeving van de luchthaven komt. We schenden geen militaire geheimen, noemen geen namen, gedragen ons correct en een beetje geheimzinnig en kom nu maar allen vlug terug naar huis. Voor zij die ginder hun humanitaire opdracht vervullen een hartelijke groet en veel respect uit Vlaanderen en wie van ons niet moet hebben, kan toch rekenen op onze waardering.
. Ook een gemeend en lief kusje van onze juffrouw Ellen :
De redactie van Angeltjes
(Wij tekenen omwille van militaire geheimhoudingsredenen met niet te traceren, onverdachte schuilnamen : Ira, Eta en Maffia)
