Het is alweer krokusvakantie, de gezinnen trekken er op uit. Egypte, waar niet de faraograven het doel zijn maar de gulle zon bij de stranden van de Rode Zee. Of de skiërs die gaan controleren of de gletsjers er nog liggen, in Oostenrijk, Frankrijk, Italië of Spanje Voor de thuisblijvers enkele foto's om aan te tonen dat u niets mist.
En wat als het openbaar vervoer staakt ?
Een ijskoud meer !
Hij zit gezellig in Oostenrijk: wees blij dat u er niet bij bent, bij dit vlooienbakje
Een belachelijke hoofdstad, geef ons maar Brussel-Molenbeek
En tot slot een audio-fragment met een nazi-dirigent en een hoempa-orkest, zodat uw goesting helemaal zal verdwijnen !
Beheersovereenkomst behoudt onevenwichten VL/W bij De Post
Teneinde zich voor te bereiden op de door de EU opgelegde liberalisering van alle postzendingen, wil De Post de helft van zijn postkantoren sluiten, mits ze te vervangen door zogeheten postpunten. Deze zullen echter slechts 90 % van de normale verrichtingen kunnen uitvoeren. Ingevolge de richtlijnen van de EU is De Post wel verplicht te rationaliseren om de concurrentie met de privé-postbedrijven aan te kunnen. Deze hebben trouwens al een deel van de meer rendabele verrichtingen overgenomen. Het Verbond van het Vlaams Overheidspersoneel vestigt de aandacht op de discriminatie van de Vlaamse postgebruiker tegenover de Waalse, die wegens de door de federale regering met De Post gesloten beheersovereenkomst zal worden bestendigd.
Een tekort aan 2.500 arbeidsplaatsen in Vlaanderen
Een jaar geleden stelde De Post in het Gewest Brussel 7.703 personeelsleden te werk, in het Gewest Wallonië 12.279 en in het Gewest Vlaanderen slechts 17.888. Het Gewest Brussel kan niet worden vergeleken met de 2 andere Gewesten omdat er ook de mensen van de centrale administratie zijn tewerkgesteld en omdat Brussel een groot tewerkstellingscentrum is met ondermeer de centrale Belgische besturen, de internationale instellingen en met een sterke concentratie van privé-bedrijven, banken, verzekeringsinstellingen, zetels van ondernemingen, .. . Maar de verhouding Vlaanderen - Wallonië is onbetwistbaar onevenwichtig daar ze niet alleen niet overeenkomt met de bevolkingsverhoudingen, maar ook omdat de werkdruk op de personeelsleden in Vlaanderen verhoudingsgewijs veel groter is dan in Wallonië. Zelfs indien met deze laatste factor geen rekening wordt gehouden en alleen maar met de bevolkingsverhoudingen, dan is er in Vlaanderen ten opzichte van Wallonië een tekort aan 2.500 arbeidsplaatsen.
Het aantal gemeenten, een verkeerd criterium
Men zou de illusie kunnen koesteren dat met de rationalisering opgelegd door de EU deze discriminatie zou worden weggewerkt. Niets is echter minder waar, daar de nieuwe beheersovereenkomst tussen de federale regering en De Post bepaalt dat deze ook de verplichting heeft in elke gemeente 1 postkantoor open te houden. Nu zijn er, niettegenstaande Vlaanderen 77 % meer inwoners heeft, meer gemeenten in Wallonië, hetgeen trouwens het verschil in aantal aan gemeentelijke en intercommunale werknemers voor een deel verklaart. Bovendien heeft de nieuwe Minister voor Overheidsbedrijven, Inge Vervotte, onlangs verklaard dat zij deze regel wil behouden. Dat betekent dat in menig Waals postkantoor het personeel dagelijks enkele uren met de kaart zal mogen spelen. Ook dat is klaarblijkelijk ACW-solidariteit!
Gelijkheid nog steeds ver weg
Het VVO verzet zich tegen het behoud van deze regel, die opnieuw de discriminatie van de Vlaming in het Belgisch staatsbestel illustreert en die bovendien de Vlaamse gebruiker van De Post-diensten, zoals dat ook al het geval was en nog altijd is bij de NMBS, een minder adequate dienstverlening verstrekt.
Het kan verkeren zei Bredero, maar in België duurt het blijkbaar toch wat te lang ! Was Egalité niet één van die fel toegejuichte leuzen tijdens de Franse Revolutie, die al meer dan 200 jaar achter ons ligt ?
De stad Orange in het Franse departement Vaucluse bevindt zich in het Zuiden en telt circa 30.000 inwoners.
De stad is ontstaan uit achterblijvende Romeinse legioensoldaten die in 35 vC "foert" zegden tegen hun aanvoerders (in het Latijn) en gecharmeerd door het zachte klimaat van de Provence en vermoedelijk om indruk te maken op lokale dames, een nieuwe nederzetting oprichtten.
In de rue Saint-Martin
In de late Middeleeuwen werd de stad een prinsdom dat in handen kwam van de graaf van Nassau, ene Willem I, genaamd de Zwijger (le silentieux). Die man die door de erfenis de titel van prins verwierf, voegde het samen met zijn bezittingen in Holland, dat toen nog niet Nederland heette. Alzo ontstond het huis van Oranje-Nassau. Orange behoort samen met Breda en Delft tot de zogenaamde Oranjesteden.
De binnenkant van het Romeinse theater met podium
In 1995 behaalde het Front National in Orange 36% van de stemmen en burgemeester Jacques Bompard nestelde zich in de burgemeesterszetel. Nadien ontstonden meningsverschillen met baas Le Pen, en het FN uit de streek herdoopte zich tot Le Mouvement pour la France. De linkse azijnzuipers die gedurende jaren met allerlei internationale cameraploegen doorheen Orange hadden gezeuld op zoek naar inwoners die hen snikkend zouden vertellen over beulspraktijken en martelkamers maakten een nog grotere neergang mee toen Bompard herverkozen werd ten tweeden male met 60% van de stemmen.
De Romeinse triomfboog
De stad is mooi, met het best bewaarde Theater in Europa, een prachtige Romeinse triomfboog, gezellige en veilige straten en een regiment van het Vreemdelingenlegioen. Enkele van onze lezers hebben zich daar gevestigd.
Bonjour, Orange.
Ray
Bert Schoofs, volksvertegenwoordiger : Eigen kiesvolk eerst !
EIGEN- ISLAMITISCH EN TURKS - KIESVOLK EERST!
De Beringse BV en schepen van Openbare Werken Selahattin Koçak zei onlangs het volgende in Humo (27.11.2007):
En toch blijft de SP.A dé partij van de allochtonen, of je dat nu graag hebt of niet. In Beringen zaten alle allochtone kandidaten bij de SP.A, tot de CD&V er een paar maanden voor de verkiezingen ineens ook twee op haar lijst zette. Eén van die mannen ging in de moskee zelfs verkondigen dat moslims toch niet konden stemmen op een Turk die militeert voor een ongelovige partij als de SP.A. Ik heb hem toen uitgedaagd. Voor een volle zaal met driehonderd man in een religieus centrum ze ik m: Sta recht, leg je hand op je hart en zeg dat je fier bent moslim te zijn. Hij deed wat ik vroeg. En leg nu je hand op je hart en zeg dat je trots bent Turk te zijn. Hij deed opnieuw wat ik vroeg. Maar toen ik hem vroeg zijn hand op zijn hart te leggen en te zeggen dat hij fier was christendemocraat te zijn, toen hield hij zich in. Wel, zei ik, Ik ben er trots op moslim, Turk en socialist te zijn. Hij ging af als een gieter.
Eén bewijs is hiermee alvast geleverd: eerst is men moslim, dan Turk, en pas daarna volgt (soms misschien) de ideologie op basis waarvan men zich laat verkiezen. Met andere woorden: de traditionele partijen spelen vaak een uiterst hypocriet spelletje door islamitische kandidaten op de lijsten te zetten!
Bert Schoofs
Volksvertegenwoordiger .
01-02-2008
Joke van Leeuwen
Onze nieuwe Vlaams-Nederlandse stadsdichteres,Joke van Leeuwen heeft gisteravond haar eerste presentatie gehouden, een projectie in open lucht.
Ieder denkt er natuurlijk het zijne van maar ik vind het ongemeen boeiend, origineel en knap en het eerste wat me door het hoofd schoot, was : "Ziehier een nieuwe en hedendaagse Paul van Ostaijen". Flitsende zinnen, gevoelens, letters die zich samenvoegen tot geïsoleerde banaliteiten "Hoe is het ?", grappige tussenwerpselen zoals "Oe noemde golle ?" (hoe heten jullie ?) afgewisseld met poëtische momentjes "Gij daar beneden, Hoe is het in uw heden ?".
Ik vind het verbluffend prachtig en Joke van Leeuwen heeft een overtuigende entrée gemaakt, in de stad waar zij al vele jaren woont. Dit roept de sfeer van een drukke stad op, waar mensen gehaast wat tot mekaar roepen. Anders dan in Van Ostaijens "Alpenjagerslied" waar "een heer die de straat afdaalt en een heer die de straat opgaat mekaar groeten" en toch voel je dat het van hetzelfde is.
In de brievenrubriek van le Matin heeft een rode hiellikker zonet een geweldig compliment gemaakt aan Yves Desmet door hem een "poëtische terrorist" te noemen, omdat hij 21 foto's van de Booncollectie in de krant opneemt. Desmet staat natuurlijk op de barricades van de vrijheid "Censuur" te brullen, zich niet realiserend over welk een zielige verzameling fotootjes hij het heeft. Hij is plots twintig jaar jonger, dat zal het zijn.
Geef ons maar de poëtische kracht van de terroriste van het gevoel en de observatie : Joke van Leeuwen, de kleindochter van Paul van Ostaijen.
Ray
Racist Vandeurzen schorst voor moslimraad
De moslims zullen het geweten hebben na vele jaren omhelzingen en oorgefezel door Laurette Onkelinx, minister van kromrecht : de nieuwe minister, de man met de gebroken stem, Jo van Deurzen toetert hen toe, dat het gedaan is met sjoemelen en graaien. Dat zal wel een dikke racist zijn, die Van Deurzen.
Als het correct toepassen van subsidies, controles, wetten en benoemingen de bedoeling is, heeft hij alleszins een Sisyphusopdracht uit te voeren van vele, vele jaren. Met de zogenaamde moslimexecutieve (de moslimraad is beter Nederlands en duidelijker) zit het al scheef van bij de eerste oprichting. Die jongens dachten dat ze in de grot van Ali Baba terechtgekomen waren, waar zoveel mogelijk moest buitengesleurd worden. Na enkele maanden complete chaos, zette de ene helft van het zootje de andere helft aan de deur en vice-versa. Kantoorbenodigdheden, pc's incluis werden besteld bij dubieuze leveranciers en verdwenen van zodra ze geleverd waren. Enkele behoorlijke en brave moslims zaten verbouwereerd toe te kijken maar ondernamen niets.
Er is sedert ongeveer een jaar een nieuw moslimraad en het bleek alras dat ook dit op een fiasco ging uitdraaien. Andere figuranten, zelfde scenario.
Onkelinx, de dochter van een Tunesische moeder, heeft haar voorkeur en vergeveningsgezindheid voor al wat islamitisch is nooit opgegeven. Beleid dat steunt op het kopen van aanhankelijkheid door geld te geven, blijft nooit overeind. Benieuwd welke reacties de beslissing van de nieuwe justitieminister zullen uitlokken.
Ray
Internet-Gestapo op jacht naar http://hoeiboei.web-log.nl/
Iedereen is voorstander van de vrije meningsuiting. Vooral voor de eigen opvatting. Bij Angeltjes althans is het zo : iedereen zijn mening, maar niet op deze blog.
Er is ruimte zat op het internet om uw waarheid uit te schreeuwen. Wij opteren op deze blog niet voor een discussieforum, er zijn er voldoende en ze verstikken allemaal in het eigen gelijk van elke deelnemer. Dat alles neemt niet weg dat wij telkens een adrenaline-opstoot voelen als een van onze bevriende blogs bedreigd wordt zoals dit het geval is met de Frut van koekestad. Niet alleen bevriende blogs of websteks, ook gelijkgestemde zoals Hoeiboei in Nederland.
De stalinisten van de PvdA eisen schrapping van bepaalde zaken, alsof zoiets de normaalste zaak van de wereld is. In le Standard van vandaag schrijft de auteur Stefan Brijs een larmoyant stuk over zijn Liers verdriet, omdat de hoofddoeken verboden zijn voor ambtenaren die in contact komen met het publiek. En zijn verdriet is dubbel, want hij zit in zak en as omdat de provincie de tentoonstelling van de Fenomenale Feminateek van Boon weigert door te voeren. Censuur, roept Brijs, die en passant zijn afschuw voor Vlaams Belang op een zeer kinderlijke manier laat blijken. "Ik haat u, omdat ik u haat". Dat zijn de verdedigers van links, de roepers om vrijheid : socialisten die eisen dat teksten die hen niet welgevallig zijn, geschrapt of verbrand worden, socialisten die verdriet hebben omdat een democratische beslissing genomen wordt door een gemeenteraad hen niet zint en omdat een onkundige deputee een ouderwetse blote-wijvententoonstelling op een knullige manier verhindert.
Zolang we kunnen zullen we op internet onze stem laten weerklinken. Tegen de dictaten van links, tegen de landverraders die ons volk en onze cultuur uitverkopen. En voor de totale vrijheid van ons land, Vlaanderen. En we publiceren met meerderen voldoende om de werkgelegenheid van de spionnen niet in gevaar te brengen. "Eigen werk voor eigen volk in eigen streek".
De geur die uit het Arrest Debie van het Hof van Beroep van Antwerpen naar boven komt, is een geur die Vlaams-nationalisten herkennen van de naoorlogse repressieperiode. Rechters speelden toen het spel van het regime. Een politiek spel, dat met rechtspraak niks van doen had.
Enkele weken geleden werd nog een brave Vlaams Belang-militant uit Beringen, ondanks een blanco strafregister, veroordeeld omdat bij een handgemeen hij uit zijn eigen huis een Turk had buiten gewerkt. De Turk kreeg 1 maand gevangenisstraf. De Vlaams Belanger, zonder dat het Openbaar Ministerie er zich achter plaatste: 2 jaar. De rechter liet verstaan dat de politieke achtergrond van onze man meespeelde in de beoordeling. Barbertje moest hangen Als jurist ben ik iemand die zeer goed weet hoe voorzichtig men moet zijn met het publiek beoordelen van gerechtelijke uitspraken. De scheiding der machten is een belangrijk goed. Politiek en rechtspraak: ze moeten uit mekaars buurt blijven. Maar die voorzichtigheid moet wederzijds zijn. Anders laat ik als politicus mijn terughoudendheid ook varen. Ik herbevestig vandaag dan ook mijn uitspraken van destijds, toen bleek dat rechters en procureurs (die nadien door Onkelinx pijlsnel en zeer hoog zouden bevorderd worden) een delicate politieke zaak als het lot van het Vlaams Blok met afwending van de wettelijkheid naar zich toe hadden getrokken. Men heeft toen gedaan alsof ik rechters zou bedreigd hebben of wraak gezworen, wat onzin is. Wel heb ik toen gezegd dat hun namen voorgoed in het geheugen van deze jurist staan gegrift en dat ze op geen juridisch respect of achting meer zouden moeten rekenen. Zij hadden zichzelf als jurist en democraat in mijn ogen moreel totaal uitgeveegd.
Ook vandaag geldt mutatis mutandis hetzelfde. Men kan Bart Debie van alles en nog wat verwijten. Echter, om te beginnen: Debie is geen racist. Het is stuitend dat hij veroordeeld wordt op basis van uitspraken waarvan iedereen erkent dat hij ze niet gedaan heeft Bovendien: Debie opereerde in een context die erop gericht was een aantal verloren wijken terug te heroveren voor de rechtstaat. En nog belangrijker: in wezen was Debie een kleine garnaal in een periode waarin de politiecommissarissen van Antwerpen waren terechtgekomen in een uitzichtloze situatie die onder het bewind van Detiège was ontstaan na het aantreden van Lamine. De totale puinhoop van strafprocedures waarin die onderlinge politieoorlog eindigde, werd ondanks diepe vertakkingen tot in de Visa-affaire, zorgvuldig weggewerkt doordat iedereen de dans is kunnen ontspringen. Behalve Debie. Hij is de vogelvrije. De zondebok. Het Barbertje dat moest hangen.
Patrick Janssens is karakterieel en als mens geen aangenaam man. Hij zit vol eigenaardige psychologische kronkels die zich meestal uiten door in misplaatste humor verpakte vormen van rancune. Maar wat ik hem de laatste jaren publiek steeds meer en steeds weerkerender tegenover de mens Bart Debie heb horen uitkramen, sloeg werkelijk alles. Als er één schoolvoorbeeld van het aanzetten tot haat zou bestaan, dan zou het dàt wel zijn, dunkt mij. Hoe dan ook.
In bepaalde gerechtelijke milieus is - in een (loge)sfeer - een netwerk van magistraten ontstaan, dat centrale instructies uitvoert, elkaar op gezette tijdstippen ontmoetend en Vlaams-nationalisten anno 2008 als de bruinhemden betitelend. De bron van de haat die zij koesteren en die vurig ontbrandt, is dezelfde bron van weleer. De afrekening met het Vlaams-nationalisme. Het Belgisch regime dat zich wreekt op de rebellen. Het wapen van de strafrechtspraak in hun handen, is een reëel gevaar. Het machtsmisbruik hangt in de lucht.
Gerolf Annemans
B - Toerken in Cyprus
30.01.2008 11.41u - Bezetten Belgische soldaten Noord-Cyprus? Het lijkt een gekke vraag, maar dat is het niet. Toen onlangs de spanningen opliepen in het Koerdische gebied aan de grens tussen Turkije en Irak, braken er rellen uit in Brussel. Door de Turkse relschoppers werd als verklaring gegeven: binnenkort moeten wij in Turkije zelf legerdienst doen. Inderdaad, door de lakse Belgische nationaliteitswetgeving kunnen jonge Turken Belg worden, maar intussen moeten ze wel nog als Turk legerdienst doen in Turkije.
In Nederland zorgde die toestand al voor opschudding en parlementaire vragen. En ook bij ons zijn vraagtekens op zijn plaats, vooral in de kwestie Cyprus. Het Turkse leger maakt zich immers schuldig aan een grove schending van de internationale rechtsorde, door de illegale bezetting van Noord-Cyprus. De Griekse bevolking werd verjaagd, Grieken mogen hun geboortegrond niet bezoeken, orthodoxe kerken worden verwoest en vervangen door protserige moskeeën
In het Europees Parlement vroeg Philip Claeys (VB) dan ook aan de Europese commissie om toelichting. Mogen Europese onderdanen dienen in een vreemd leger en deelnemen aan de militaire bezetting van een EU-lidstaat? Moeten de nationale lidstaten er niet op toezien, dat dit niet gebeurt? En hoeveel Turkse onderdanen van welke EU-lidstaat zijn daarbij betrokken?
Het antwoord van de Europese Commissie en de Europese Raad van Ministers is verbijsterend: dat behoort niet tot onze bevoegdheden, en dus wensen we ons daar niet over uit te spreken Verbijsterend, omdat men Turkije wel terecht vragen stelt over vrouwenrechten en gevangenissen, maar dus niet over wie de bezetting uitvoert van een EU-lidstaat. En verbijsterend, omdat die Europese instellingen zich wel bemoeien met de Vlaams-Waalse discussies, maar niet met de inzet van Belgen in een vreemde agressieve legermacht tegen een EU-lidstaat
Hoeveel belgische soldaten er betrokken zijn bij de bezetting van Noord-Cyprus komen we dus niet te weten. Zodra aan delicate multikul-themas wordt geraakt, is het parlementaire controlerecht ook in het Europees Parlement een lachertje.
Onrechtvaardige & corrupte Rechters
Vrolijk is dit schilderij van Gerard David van eind vijftiende eeuw niet. Het stelt de straf voor die rechter Sisamnes moest ondergaan omdat hij zich had laten omkopen. Ja, de late Middeleeuwer verschilt niet zo veel van sommige van zijn nazaten, afhankelijk van het beroep. Er werd alleszins drastisch omgegaan met bestraffingen, dat is het minste wat je kan zeggen. De onrechtvaardige rechter ligt ontkleed op een houten tafel en wordt van zijn huid ontdaan. De man in het witte pak (eerst denk je dat hij ook in zijn naakte vel zit) is de chirurg die bijgestaan wordt door drie vrolijke helpers. Eentje heeft het vilmes even tussen de tanden gestoken om zijn taak nauwkeuriger uit te voeren : die beroepsernst wordt zeldzaam dezer dagen. Het slachtoffer, de corrupte rechter, ligt er kalmpjes bij : "Niets aan te doen" schijnt hij te denken met die typisch middeleeuwse gelatenheid. De toeschouwers lijken niet erg onder de indruk. Was vierendelen niet aangenamer ? Onrechtvaardige en corrupte rechters worden hedentendage aangesteld door het regime.
Q wil wiet
Naar aanleiding van de heisa omtrent de Maastrichtse plannen de verslaafdencafés uit het stadscentrum te bannen, heeft senator Q, Vincent van Quickenborne, een mooi voorstel gelanceerd.
Q wil de wiet officialiseren in het land B door eigen zogenaamde koffiewinkels, die natuurlijk verzamelplaatsen zijn voor verslaafden in het leven te roepen. De voorstanders van de officialisering van soft drugs voeren de gekende argumenten aan, dat alcoholverslavingen en nicotine veel ingrijpender maatschappelijke schade berokkenen. Dat kan, wij weten het niet en we ontkennen het niet. Maar het een toelaten, omdat het ander ook op niets trekt, is bedroevende taal voor een bewindsmannetje.
Wat we wel weten, is dat wiet in Nederland geenszins de criminele invloed heeft verminderd door de verkoop te gedogen. Je ziet het in Maastricht zelf, waar de burgers klagen over de overlast, die ontstaat. En vooral de dealertjes van allerlei ander spul zich gretig in de massa mengen op zoek naar nieuwe klanten. Er is sprake van drieduizend potentiële drugsbezoekers per dag. De toeristische bekendheid van het stadje dankzij André Rieu en het fameuze Europese Verdrag wordt zwaar op de proef gesteld door de coffeshop-miserie.
Wij moeten alleszins af van de onduidelijke compromiswetgeving die hier bestaat. Toelaten is weer eens het volgen van de gemakkelijke weg, het toegeven aan een minderheid, uit naam van tolerantie of solidariteit, welk van beide poco-argumenten geldt hier ? Er zijn gebruikers die het houden bij hun sporadische joint en die zullen altijd aan hun trekken komen. Er zijn helaas veel te veel zwakken en jongeren die slachtoffer zijn van de stepping stone theorie : van het ene naar het andere.
Waarom begint gemeenteraadslid Q niet in zijn eigen stad Kortrijk aan een wietprogramma ? Gegarandeerd zal het aantal Noordfranse toeristen daar op af komen en niet meer gans Vlaanderen doorrijden tot in Nederland.
Savat
Galgenlied door Karel Vertommen
Galgenlied door Karel Vertommen
Er stonden drie galgen op't galgenveld, de kraaien hebben het voortverteld. En stom blauwden winterse bossen rondom, zij kaatsten 't gekrijs van de kraaien wederom.
Het volk stond zwijgzaam opeengehoopt: drie mannen moesten opgeknoopt. Drie rechters lazen het vonnis voor: de bossen blauwden het na in koor.
Eén had in eigen macht geloofd, hij moest het bekopen met zijn hoofd. Eén had gehoopt op een nieuwe tijd, dat was voor het heden een scherp verwijt.
Eén had de waarheid te zeer bemind, daarvoor ging hij bengelen in de wind. De kraaien krijsten: kwaad is kwaad. De bossen echoden: haat is haat.
De kring van het volk werd enger en enger. 't gelaat van de rechters werd strenger en strenger... Maar toen die koord in de hoogte ging, in elke lus een rechter hing.
Het volk stond zwijgzaam opeengehoopt, drie rechters werden opgeknoopt. Eén had zijn eigen volk verraden. Eén had zijn geldkist volgeladen.
Eén had de macht om haarzelf bemind. Drie rechters bengelden in de wind, de kraaien krijsten: kwaad is kwaad, de bossen echoden: inderdaad.
Met dank aan Ludo voor de inspiratie
Internet-poenpakkers
Internet is naast een bron van verrijking en verarming, kennis en domheid, fantasie en strenge wetenschap, ook een ideaal toevluchtsoord voor kleine poenpakkers, zeg maar beschaafd tuig van de richel dat niet de lef heeft een nylonkous over de pafferige smoel te trekken en zich met een revolver naar de bank te begeven om de kluizen leeg te maken. Dus probeert men op internet, virtueel een grote mond op te zetten in de hoop enkele sollen te vangen via "het vermaledijde auteursrecht".
Wij verwijzen u naar onze ingoede collega's en fijne mensen van http://www.defrut.be/ "De processen van Echternach" is de titel van het stuk dd. 31.01.08
U rolt een ietsje naar beneden, links en daar prijkt de verklaring met ontmaskering van het schorremorrie.
In het Vlaams Belang Magazine van februari verschijnt de volgende vrije tribune van Bert Schoofs
MULTIKUL IN LIMBURG: GESLAAGD?
Het antwoord op de vraag in bovenstaande titel luidt kort en krachtig: volstrekt niet! Precies in Limburg wordt haarscherp duidelijk hoe de vele geldverslindende multikulprojecten vrijwel niets opgeleverd hebben. De situatie in de voormalige mijngemeenten spreekt boekdelen. Nochtans leek de multiculturele droom er even bewaarheid te worden dankzij de intocht van onder andere Poolse, Griekse, Italiaanse en Spaanse gastarbeiders.
Op nauwelijks één generatie tijd waren zij zowat allemaal perfect ingeburgerd. Met de komst van immigranten uit traditionele islamlanden veranderde het idyllische beeld echter. De eerder kleine mijngemeenten, met eertijds een sterk sociaal weefsel, tellen nu op hun grondgebied een steeds groter aantal wijken waar bijna geen inwoners van Europese komaf meer te bespeuren zijn. Het zijn unicultureel-islamitische buurten geworden waar het gezag van de politie moet wijken voor het sussend optreden van speelpleinwerkers en buurtvaders.
Zo vond er in Beringen het afgelopen half jaar een zware ontploffing plaats met een zelfgemaakte bom, een steekpartij, een schietpartij en een valse bommelding met de ontruiming van het volledige stedelijk administratief centrum tot gevolg. De veelvuldige aanvallen tegen het plaatselijk jeugdcentrum De Kompel haalden eindelijk ook eens het nieuws toen een groep joodse jongeren halsoverkop in het holst van de nacht moesten vluchten omdat hun verblijfplaats met bakstenen werd bekogeld.
Eén gemeenschappelijk gegeven bij al deze feiten: de daders waren steeds van Turkse origine. Degenen die zich al voor het gerecht moesten verantwoorden kwamen er met zeer milde sancties vanaf. Het zijn feiten die voor zichzelf spreken, doch wie nog twijfelt bevelen we sterk de lezing aan van twee studies die de vinger op het Limburgse multikulgezwel leggen. Uit het ene onderzoek bleek dat Turkse en Marokkaanse jongeren hun huwelijkspartner in 70 tot 80 procent van de gevallen in hun thuisland gaan vinden. Zo blijft de immigratie van eerste-generatie-moslims natuurlijk duren.
Deze mensen kennen vaak niets van onze cultuur en gewoonten, zodat ook hun kinderen met taal- en sociale achterstand opgroeien, met een groeiende sociale kloof, een verschralend sociaal weefsel en zelfs pure segregatie tot gevolg. Uit een andere studie naar seksueel gedrag bij jongeren bleek dat allochtone meisjes zeer aan hun maagdelijkheid gehecht zijn, terwijl allochtone jongens zelfs meer seksuele contacten hebben dan autochtone.leeftijdsgenoten Wie de moed heeft om de beide studies samen te lezen, komt tot de volgende conclusie: het beeld van allochtone jongemannen die het ene Westers liefje na het andere opscharrelen om vervolgens zeer vroom een meisje in zijn land van herkomst te huwen, blijkt in een aantal gevallen te kloppen. Inmiddels ondersteunt het beleid in Limburg zogenaamde meisjesfuiven omdat allochtone meisjes anders hun huis niet uit mogen Voor allochtone jongens werden een aantal jaren geleden enkele cursussen in gevechtssporten gegeven, om hen weerbaarder te maken! Het Limburgs migrantenbeleid versterkt dus de ondergeschikte positie van de vrouw in de islam, terwijl de jonge mannen in hun machogedrag aangemoedigd worden.
Als de traditionele partijen op dergelijke wijze Sinterklaas blijven spelen met belastinggeld, dan zullen de pampers en de tutters van de rijkelijk gesubsidieerde en zichzelf beklagende allochtonen zeker niet vanzelf verdwijnen, integendeel. Men zal dan uiteindelijk zelfs nederig moeten buigen voor de woorden van de nieuwe Beringse SP.A-schepen Ahmet Koç: Mensen die zich vastpinnen op de afkomst van de schepenen zouden een cursus moeten volgen om zich te integreren in de multiculturele samenleving. Hoe hypocriet: vooral zijn eigen Turkse kiezers hebben zich vastgepind op zijn Turkse afkomst en daardoor is hij verkozen. Laat de conclusie echter duidelijk zijn: ook in Limburg staat de aftelklok van de multikul op vijf voor twaalf. En ook in Limburg kan en wil alleen het Vlaams Belang daar verandering in brengen.
Bert Schoofs Volksvertegenwoordiger
(On)veiligheid bij openbaar vervoer
Het geduld van Jan Penris over de onveiligheid op tram en bus is op
Vlaams Volksvertegenwoordiger Jan Penris ondervroeg eens te meer de bevoegde Minister Van Brempt (vervangen door Minister Vandenbroucke) over de al te trage uitvoering van het Veiligheidsplan van De Lijn, dit naar aanleiding van het zoveelste incident in Antwerpen. Maandag werd daar op risicolijn 14 een vrouwelijke buschauffeur in elkaar geslagen met zeven dagen werkonbekwaamheid tot gevolg. Hierna volgde eens te meer een spontane 24 urenstaking van het personeel van de stelplaats Zurenborg.
Naar aanleiding van de moord op Guido Demoor had de Vlaamse Regering in juli 2006 een aantal maatregelen (een Veiligheidsplan) aangekondigd om de veiligheid op het openbaar vervoer in het algemeen en in Antwerpen in het bijzonder te verhogen. Die maatregelen omvatten onder meer het installeren van camera's, in het bijzonder op de risicolijnen, en het aanwerven van bijkomend veiligheidspersoneel. Vlaams Volksvertegenwoordiger Jan Penris stelde zowel in 2006 als in 2007 verschillende vragen over de uitvoering van het plan : Ik heb toen steeds begrip voor de door haar aangehaalde argumenten getoond. Ze heeft toen verklaard dat de plannen zouden worden uitgevoerd, dat de complexiteit van het dossier tot achterstanden had geleid, dat er budgettaire problemen waren en dat het om een bijzonder moeilijk Europees aanbestedingsdossier ging. Vandaag is mijn geduld en het geduld van de werknemers van De Lijn op. Vandaag wil ik horen hoe het zit met de goede voornemens die minister Van Brempt in juli 2006 heeft verkondigd. Hoe staat het met de maatregelen die zouden worden genomen om de veiligheid op De Lijn te verhogen?. Minister Vandenbroucke die Minister Van Brempt verving antwoordde dat de Raad van Bestuur van de Lijn op 19 december 2007 de opdracht voor de plaatsing van de resterende 720 cameras heeft toegewezen en dat deze tegen juni 2008 zullen geïnstalleerd zijn. Er werden volgens de minister ook al 65 bijkomende controleurs aangeworven en in februari 2008 zouden er nog 17 controleurs aan hun opleiding tot veiligheidsagent beginnen en halfweg 2008 op het terrein operationeel zijn. De minister vond het vervolgens echter nodig om wat hout op het vuur te werpen en verklaarde over de agressiegebonden ongevallen : Als men naar 2007 kijkt, liggen de cijfers niet hoger dan in 2006. Het aantal agressiegebonden arbeidsongevallen, 99 in 2006, 96 in 2007, wijzen eigenlijk op een stabilisatie. Als je weet dat het aantal kilometers dat door De Lijn wor dt afgelegd, zeer aanzienlijk toeneemt, en het aantal chauffeurs en passagiers eveneens zeer aanzienlijk toeneemt, kan men stellen dat we als samenleving met de maatschappij De Lijn de agressie in 2007 nog in de hand hebben gehouden. Jan Penris vond deze reactie totaal ongepast en verwees, naast de betreurenswaardige afwikkeling van de zaak Demoor, naar het weggestemde Vlaams Belang-voorstel rond zerotolerantie : U begint met de incidenten te minimaliseren in functie van het aantal kilometers dat werd afgelegd en het aantal reizigers dat werd vervoerd en zegt dat het al bij al nogal meevalt. Elk incident is er een te veel. Ik denk dat we onze kop niet in het zand moeten steken. Ten aanzien van misdrijven gepleegd op het openbaar vervoer moeten wij als verantwoordelijke politici een nultolerantiebeleid hanteren. Vanmorgen en gisteren hebben we er in de commissie Openbare Werken over gedebatteerd. We hebben een voorstel ingediend om een zerotolerantiebeleid in te voeren. Uw meerderheid heeft gemeend dat voorstel te moeten afschieten, natuurlijk omdat het van ons kwam en om geen enkele andere reden. En voorts bestaat er in dit land de scheiding der machten. Ik ben ook blij dat ik in een rechtsstaat leef waar de scheiding der machten bestaat. De rechterlijke macht mag wel eens een lesje krijgen. Als zij met incidenten, met misdrijven, met moord te maken krijgen - ik spreek hier over de zaak Demoor - moet de rechterlijke macht toch eens beseffen dat ze met haar uitspraken een bijzonder zware maatschappelijke verantwoordelijkheid begint te dragen. Zowel de rechters die het vonnis hebben geveld als de raadsheren die uiteindelijk dat vonnis hebben verzwaard, dragen hierin een verpletterende verantwoordelijkheid, want op de duur krijgen sommige gebruikers van de openbaar vervoer de indruk dat alles kan en alles mag.
Ik richt me nu niet langer tot u als vervanger van de minister van Openbaar Vervoer, maar tot u als minister van Onderwijs. We vervullen hier toch een heel belangrijke maatschappelijke opdracht. U schrijft eindtermen in alle richtingen. Zou het niet nuttig en wenselijk zijn om onze jongeren op te voeden, in die zin dat als ze gebruik maken van het openbaar vervoer en alle andere faciliteiten die wij hun ter beschikking stellen, ze ook respect opbrengen voor degenen die gebruik maken van die faciliteiten en die dat openbaar vervoer mee dragen. Ik denk dan aan onze chauffeurs, onze 'wattmannen' en onze 'wattvrouwen'. ------------------------------------------------------------
Jan Penris is een Antwerpenaar en een bijzonder vlot prater, goed gedocumenteerd, een zeer redelijk man die steeds op een hoffelijke manier met begrip en humor de zaken voorstelt. Weet iedereen echter wat een "wattman" is ? Is dit Algemeen Nederlands ? Ik weet het echt niet, vandaar de vraag. Jan, ik schiet niet naar je, hoor, want het is een prima tussenkomst.
Ray
Een paar apart
Ze hebben mekaar gevonden, het aparte stel hieronder (zie foto). Links Chris Dusauchoit, het zelfingenomen 0000-orakel dat bij de moord op Pim Fortuyn zegde : "Fijn, één uit de weg geruimd nog velen te gaan" (maar dan in het showbiz-Engels dat die knapen steeds hanteren om hun superioriteit te bewijzen). Rechts Napoleon de Gucht, Buza-minister van ondermeer bijna één miljoen mestkevers, wat zijn buitenlandse reputatie niet ten goede komt.
Gelukkig zien ze er niet uit, en dat doet ons enorm genoegen.
Ray
Jongerenbende opgerold
De politie Rijswijk heeft een jeugdbende opgerold, aangehouden en opgesloten. De jongens in de leeftijd van 12 en 13 jaar hebben andere kinderen mishandeld, vernielingen aangericht, winkels leeggeroofd en bejaarden bespuugd.
Volgens de politie vernielden de kinderen meerdere fietsen, door er bovenop te gaan staan en gooiden zij een fles gevuld met zand naar iemand die in een tuin aan het werk was en een opmerking maakte over het taalgebruik van de jongens. Ook vernielden de jongens een lesauto. Zodra bejaarden de kids onrespectvol benaderden en er iets van zeiden, werden zij uiteraard bespuugd en kregen ze een klap in het gezicht van de jongens.
Ook in Turkije is men druk in de weer met de voorbereidingen en oefenwedstrijden voor de Olympische & Gedrogeerde Spelen te Peking. De damesploeg voor het Synchroon zwemmen en de 4 x 100 meter bereiden zich voor (foto)
Bart Debie : de schande van een uitspraak
Al de onaangepaste jongeren van vreemde origine, al de criminele volwassenen eveneens van vreemde origine die kennis maken met de politie en de rechtspraak in dit land, begrijpen vaak niet wat hen overkomt. Zij behoren tot gemeenschappen en landen waar het minste vergrijp aanleiding is tot zware straffen en lichamelijk afzien. Hier wordt hout gesprokkeld, studiewerk opgelegd, een enkelband omgeschoven en soms enkele tijd in de cel doorgebracht.
Velen van de misdaadplegers zijn recidivisten die van geen ophouden weten en waar geen zalf aan te strijken valt. Al de gevallen waar wij aan denken van vreemdelingen die er van af komen met een principiële, belachelijke straf hebben allen een ganse reeks precedenten. En dan nog komen zij er goedkoop van tussenuit.
Wat een verschil in beoordeling met een gedreven politiecommissaris die probeert de boel zuiver te houden in zijn wijk. Mogelijkerwijze heeft hij bij een tegenstribbelende aanhouding een verkeerd woord gezegd of flink doorgeknepen, maar voor de rest heeft die man een foutloos parcours afgelegd en veel lof toegezwaaid gekregen. Het criminele zootje beschuldigt hem en zie, dat worden plots onbevooroordeelde getuigen, edele figuren die de rechtschapenheid in hun blikken met zich dragen. De corrupte rechtbank, die bestaat uit politieke figuren die hun benoeming danken aan hun partijkaart, worden uitgebreid geloofd en bedankt door de kameraden van de partaai.
Wij hebben altijd gesteld, dat we de feiten niet konden beoordelen. Zelfs als ze juist zijn, dan ziet ieder onpartijdig en onbevooroordeeld mens in, dat dit een lage politieke afrekening is. En dat het racisme in deze samenleving wel degelijk bestaat : bij justitie.
Uiteraard zijn wij bereid een noodfonds te openen of mee te werken aan elk initiatief in die richting. Laat ons eerst afwachten wat er gebeurt in cassatie en wat Vlaams Belang desnoods zal voorstellen.
