|
Woensdag 24 december.
Vanmorgen pakt Victor zijn koffer uit en Henk en ik doen nog een paar boodschappen. Het is zwaar bewolkt, maar in de middag klaart het op en het wordt 20 graden.
Ik ga dan met Victor een toertje maken over het Kaapse schiereiland en hoop, dat de Chapmans Peak Pass open is.
Het is de tweede keer, dat Victor hier is, dus veel attracties heeft hij al gezien. Het is lunchtijd als we vertrekken en we eten eerst een portie calamari en chips in Tygervalley en volgen dan onze weg via de N1, de M5, de M3 naar de Ou Kaapseweg (M64).
Aan het einde van de M3 zien we de Steenberg voor ons waarover een pas is gemaakt in 1970 en die weg heet de Ou Kaapseweg.
Hieronder een luchtfoto van de pas richting Constantiaberg.
 foto van Internet
We maken een fotostop boven op de Steenberg bij het natuurpark Silvermine, waar je een prachtig uitzicht hebt over False Bay en het strand van Muizenberg en links de Kaapse vlakte.
We rijden naar Noordhoek en dan wil ik door de pas van Chapmans Peak, maar die is weer gesloten, erg jammer in het hoogseizoen. Dat is weer de incompetentie van dit land. We moeten straks dus dezelfde route terug naar huis nemen.
Ik weet een goed plekje vanwaar je een mooie wandeling naar het strand van Noordhoek kan maken, omdat ik wel eens op bezoek ben geweest in de chalet van Deidi in het park Monkey Valley en we rijden daarheen en volgen het pad naar het strand.
Rechtsonder is nog een chalet van het park te zien. Dichterbij het strand zijn nieuwe huizen gebouwd. Het is hoogtij, want van het brede witte strand is niet veel te zien.
Aan de overkant van de baai van Noordhoek ligt het Kommetje.
Het pad naar het strand is aan het einde met houten planken bedekt.
Het is voor mijn voeten toch een pittige wandeling en ik heb dat kunnen volhouden, dus ik kan zeggen, dat het iets beter gaat met mijn voeten. We zijn thuis om 5 uur en we hebben 113 km gereden.
Donderdag 25 december.
Het is mooi weer met 21 graden met een stevige wind en in de middag gaan Victor en ik naar het Bloubergstrand, dat hier 30 km vandaan is.
Het is erg stil op de weg als we daarheen rijden. De meeste families zijn thuis Kerst aan het vieren.
Victor maakt een foto van mij.
Er zijn veel kitesurfers in de zee.
We houden het 45 minuten vol, want het begint nog harder te waaien, zodat het zand te veel opwaait en het niet meer aangenaam is.
 Onze kerstboom overdag.
Ons kerstdiner is champignonsoep, ossenhaas, gebakken lof, frieten en ijs.
Vrijdag 26 december.
Victor moet vroeg opstaan om met Jurg om 8 uur mee te gaan naar het Tygerberg natuurreservaat om een flinke wandeling van 2 ½ uur te maken. Het is de bedoeling om volgende week de Tafelberg te beklimmen en Jurg wil weten of Victor zijn conditie goed genoeg is. Het wordt 22 graden.
Bovenop de Tygerberg heb je een mooi uitzicht over de Kaapse vlakte richting Tafelberg.
Uitzicht richting Robbeneiland en rechts staat onze buurman Jurg.
Victor heeft ook diverse bokjes gezien en maakt deze foto van de bonte bok.
Om 13 uur vertrekken Victor en ik naar de Ostrich Ranch, hier 25 km vandaan, waar we eerst een hamburger van struisvogel eten.
Als je goed kijkt, zie je aan de balken boven kleine douchekoppen hangen, die een fijne nevel verspreiden om verkoeling te brengen, niet nodig vandaag, maar ze staan toch aan.
We krijgen een privé-rondleiding en onze gids heet Stefan (Oostenrijker van herkomst). Ik heb al vaker een struisvogelfarm bezocht en een verslag daarvan op mijn blog gezet, maar hier komt dan nog eens een herhaling.
De struisvogelfarms zijn in 1864 begonnen. Deze aan de West Coast bestaat pas 15 jaar. De struisvogel bestaat al 7 miljoen jaar.
De struisvogel is de grootste vogel ter wereld, maar is een loopvogel. Zijn gewicht is te zwaar om te kunnen vliegen. De vleugels dienen als bescherming van de eieren tegen de zon.
Het lichaam van het mannetje is bedekt met een zwart verendek, het uiteinde van de vleugelveren is wit. Het vrouwtje is kleiner en is bruin/grijs van kleur.
Ze zijn volwassen met 14 maanden en rijp voor de slacht. In een struisvogelei (24 kippeneieren) zit de meeste cholesterol, in het vlees de minste.
Het mannetje kan 2.4 m hoog en 1.8 m lang worden. Het is bovendien het snelst groeiende dier van onze planeet: op een jaar tijd bereikt de struis 2 meter en 100 kg! In de zomer groeit een struiskuiken tot 1 cm per dag.
De struisvogel heeft in tegenstelling tot andere vogels slechts twee tenen (in plaats van vier) en kan bij het lopen snelheden ontwikkelen van meer dan 70 km per uur over een afstand van 4 km. Eén teen heeft een grote scherpe nagel. Hij maakt stappen van 3,5 meter. Ook gebruikt de struisvogel zijn poten als wapen. Zodra de struisvogel zich bedreigd voelt, trapt hij met zijn sterke poten naar voren.
Het broeden duurt 42-46 dagen. De struisvogel is leuk om te zien, maar is oliedom en eet alles wat los en vast zit. De hersenen wegen slechts 40 gram, terwijl één oog 60 gram weegt. De veren, die geknipt worden, groeien weer aan.
Deze vogels zijn alleseters, van planten tot insecten en knaagdieren.
In tegenstelling tot wat de volksmond zegt steekt een struis zijn kop niet in het zand. Als er gevaar dreigt dan legt hij zich met gestrekte hals tegen de grond.
Leeftijd : tot 40 jaar
Gewicht : mannetjes tot 150 kg
vrouwtjes tot 110 kg
Aantal jongen : 5 tot 11 eieren
De struisvogel kan goed een tijd zonder water en kan daardoor in droge gebieden overleven. Hij heeft dan genoeg aan het water dat hij uit zijn voedsel haalt.
We krijgen een zakje maïs om de vogels te voeren. Ze eten het voer van de vlakke hand.
Dit is een albino struisvogel en blind aan 1 oog en tijdens het voeren hapt hij in je hand, maar Stefan vindt dat niet erg, Hieronder voert Victor een vrouwtjes struisvogel.
De snavel van het mannetje kleurt rood in de paringstijd, waarvoor hij zich dus mooi maakt. Hieronder een mannetje en vrouwtje.
Een mens kan staan op een ei, zonder het ei te breken.
Onder een afdak liggen 2 eieren, waarop Victor mag gaan staan.
Ze kunnen een gewicht van 150 kg dragen.
Deze farm heeft ongeveer 500 struisvogels. In de wei in het midden loopt een paartje met jongen.
Hier is een mannetje de eieren aan het broeden. Het vrouwtje neemt het meestal over op de warmste momenten van de dag, omdat het door zijn zwarte vacht te warm wordt voor het mannetje. Hieronder gaat hij zitten op de eieren.
We zien ook veel jonge struisvogels. Er zijn verder een kleinere soort loopvogels en wel 2 Australische emoes, die 3 tenen hebben.
Aan het einde van de toer kan je op een struisvogel zitten. Deze is vastgebonden tussen palen en er is een trapje om erop te klimmen. Ze doen een zak over zijn kop om hem rustig te houden en als je er eenmaal opzit, dan wordt die zak weggenomen.
Ver op de achtergrond is de Tafelberg met zijn tafelkleed van wolken te zien.
We krijgen nog een toelichting over struisvogels in een aparte ruimte, waar van alles van struisvogels is uitgestald.
De doppen van de eieren werden vroeger door de bosjesmannen gevuld met water en met een soort was werd het gat dicht gemaakt en de watereieren werden in de grond bewaard. Door een beschildering op de buitenkant was een ei te herkennen. Een struisvogel heeft geen kiezen en tanden om te kauwen en daarom eet hij veel steentjes, die het eten in zijn maag fijn malen.
We zijn om 17.30 uur weer thuis. Als diner hebben we tomatensoep en kaasfondue.
Zaterdag 27 december.
Vanmorgen alle fotos van deze week bewerkt en vanmiddag vertrekken we naar Paarl om de 59ste verjaardag van Jos te vieren. Het is mooi weer met 25 graden. Vlak bij Jos ligt wijnlandgoed Simonsvlei waar we elk jaar een nieuwe voorraad wijn halen en dat doen we nu ook voordat we naar Jos gaan.
We worden bij Jos en Bea ontvangen met een glas champagne en borrelhapjes. Om 18.30 uur kunnen we aan tafel op het terras en wij zitten bij 2 echtparen, Pierre en Nella (afkomstig uit Nederland en hebben een paardenfokkerij van Friese paarden in Paarl) en Betty en Dirk (uit België en wonen in Table View).
v.l.n.r. Pierre, (Nella niet te zien), Betty, Victor, Dirk en Henk, die tegen de ondergaande zon in moet kijken.
De gastvrouw Bea staat rechtsboven. Links buiten beeld is nog een grotere tafel met gasten.
Victor zit ook bij ons aan tafel en vindt het ook gezellig. Om 8 uur is het diner voorbij en gaan we naar binnen, want het wordt te fris om nog buiten te blijven zitten. Dan wordt er karaoke gezongen. We gaan om 22.15 uur naar huis.
Zondag 28 december.
Na het ontbijt gaan Victor en ik naar de Afrikaanse markt op Greenpoint in Kaapstad. Het is zwaar bewolkt en er wordt regen verwacht en het is 20 graden. De markt is op een andere plek door de bouw van het nieuwe stadion voor de WK voetbal in 2010. Victor wil souvenirs kopen en we vinden iets, maar dat verklap ik niet, want anders leest het thuisfront het.
Op de achtergrond het stadion in aanbouw.
We zien een flinke bui naderen en we lopen zo snel mogelijk terug naar de auto, maar Victor wordt toch nat en ik heb een paraplu in mijn tas gedaan, dus loop droog. We gaan daarna naar de Waterfront en drinken een cappuccino bij het Victoria & Alfred hotel. Intussen zijn de kleren van Victor weer droog en de zon schijnt weer af en toe tussen de wolken door.
Dan lopen we nog wat rond door de Waterfront, waar op diverse plekken muziek wordt gemaakt of gezongen, zoals door de dames op de foto hierboven.
Op de terugweg stoppen we bij het winkelcentrum van Century City om in opdracht van Henk een kalender van de Weimaraner te zoeken, maar ook hier niet gevonden. Dat lopen in het winkelcentrum wordt me net even te veel voor mijn voeten, dat ik ben blij, dat ik de parkeerplaats heb gehaald.
Thuis ga ik verder met het dagboek van deze week.
We eten kipfilet, gebakken aardappelen en aubergine.
30-12-2008, 00:00 geschreven door Princess
|
foto Internet
foto Internet
foto Internet
foto Internet
