Maandag 29 december.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het is zwaar bewolkt en er wordt veel regen verwacht, maar we besluiten toch om 12 uur te vertrekken naar Ceres om daar kersen te plukken. Het is de laatste week, dat de Cherry Farm Klondyke geopend is, maar de laat bloeiende kersen zijn wel de zoetste en de grootste. Henk gaat deze keer ook mee en hij rijdt.

We rijden over de N1 naar Paarl, waar je een keuze hebt uit 3 routes, door de Huguenot tunnel van 4 km of via Wellington-Tulbagh of via Wellington door de Bains’Kloof naar Ceres. We kiezen voor de heenreis door de tunnel en dan is de afstand 160 km. Op de terugweg nemen we de pas door de Bainskloof en die afstand is 140 km. 


De tol voor de tunnel kost R21 per auto. Je zou ook nog de pas door de DuToitskloof kunnen nemen.

 foto Internet

We hebben mooi uitzicht op de bergen van de DuToitskloof. Het is zwaar bewolkt, maar we kunnen nog de toppen van de bergen zien.

Bij Worcester slaan we linksaf op de R43 en na het passeren van een brug over de Breede rivier slaan we rechtsaf op de R46 richting Ceres en komen door de Michell’s Pass. Nu begint het te regenen.

Ceres dateert uit 1854 en is genoemd naar de Romeinse godin van de agricultuur. Hier is fruitteelt van appelen, peren, pruimen, perziken, abrikozen, nectarines en kersen.

Tijdens de wintermaanden zijn de bergen bedekt met een sneeuwlaagje en de streek wordt het Zwitserland van Zuid-Afrika genoemd. Op de Matroosberg (2250m) kan geskied worden.

Voorbij Ceres de R46 nog 12 km volgen tot de afslag Bo Swaarmoed en Matroosberg (hoog 2251m). Dan is het nog 18 km omhoog naar de cherry farm van Klondyke. We dachten, dat we met dit slechtere weer de enigen zouden zijn, maar er zijn toch nog meer plukkers aanwezig. Het miezert nog een beetje en we moeten wel ver lopen voordat we de kersen aan de bomen zien hangen en het wordt droog.

Ik heb mijn wandelstok meegenomen, want heb last van mijn rechtervoet. Henk en Victor hebben samen 4 kilo kersen geplukt in één boom, waar nog een ladder stond.

Victor moet zich uitrekken om bij de hoge kersen te komen.

Er lag ook een grote tak vol met kersen los onder die boom en daar heb ik half zittend op mijn stok een kilo kersen vanaf kunnen halen. Links op de foto is een stukje ladder te zien waar Henk op staat.

De kersen zijn donkerrood, groot en zoet en we proeven die tussen het plukken door. Henk valt bijna met de ladder, maar heeft het zich nog goed kunnen vasthouden aan een zware tak, maar heeft daardoor wel een kersenvlek in zijn pantalon, dus die moet ik meteen uitwassen als we thuis zijn. De kersen zijn een stuk duurder geworden. We betalen R200 voor 5 kilo kersen, maar in de winkel zijn deze vele malen duurder en dan heb je nog niet deze kwaliteit. We zijn er een uurtje geweest, een half uur lopen en een half uur plukken en we rijden terug naar Ceres terwijl het weer gaat regenen, dus we hebben echt wel enorm geboft tijdens het plukken. We houden in Ceres een koffiestop en een plasstop. Dan kiezen we nu voor de Bains’s Kloof Pass en als we daar aankomen is het droog, zodat we van het uitzicht kunnen genieten. Henk heeft langzaam door de pas kunnen rijden, want er was verder geen verkeer.

De pas is gebouwd van 1849-1853 door Andrew Bain. In 1980 is deze pas een Nationaal Monument geworden.

 foto Internet

We zien een overstekende rots over de weg en die hebben ze de Preekstoel genoemd.

Het begint weer te regenen

Victor zit op de terugweg achterin en maakt deze foto door de achterruit.

De laatste haarspeldbocht komt eraan en in het midden van de foto kan je de weg omlaag zien.

Vanaf Wellington nemen we de R44 tot de N1 en dan krijgen we een stortbui. We zijn voor 18 uur thuis. Ik verdeel de kersen over 3 dienbladen in de bijkeuken. Morgen ga ik die wel behandelen.

We nemen crackers met Franse kaas en we eten gebakken tongetjes met gebakken aardappelen en groenten en een banaan toe.

Dinsdag 30 december.

Vanmorgen schijnt de zon en het wordt 24 graden. We maken geen uitstap, een dagje rust voor Victor, die wel even in de tuin van de zon gaat genieten. Henk en ik doen een paar boodschappen en dan ga ik 3 kg kersen ontpitten, dat zijn er ca. 450 en daar doe ik 1 uur en 15 minuten over. We maken daar een compote van en in 4 porties verdeeld doe ik die in de diepvries. Dan hebben we nog 2 kilo kersen over om zo op te eten de komende dagen.

Ons avondeten is stamppot zuurkool met stoofvlees, spekjes en rookworst.

Woensdag 31 december.

Henk en Victor staan om half vijf op, want Victor wordt om 5 uur opgehaald om met Jurg mee te rijden naar Kirstenbosch, het startpunt voor het beklimmen van de Tafelberg aan de achterzijde. Ze zijn met een groepje van 9 mannen en in 2 uur zijn ze boven aangekomen bij een dam.

Hier 2 foto’s aan elkaar geplakt van de afdaling met uitzicht over de Kaapse vlakte. In de verte de Hottentots-Holland bergen.

Nog een uitzicht over de vlakte richting False Bay. Heel vaag is de Hangklip te zien aan het einde van False Bay. De foto hieronder hoort aan de rechterkant van de foto hierboven en links is daar de berg van Muizenberg op te zien. In het midden is de Steenberg, waardoor de pas van de Ou Kaapseweg is, waar Victor en ik de eerste dag een ritje hebben gemaakt.

Weer terug bij het beginpunt bij Kirstenbosch.

In totaal was het een wandeling van 4 ½ uur en Victor komt thuis om half twee.

Ik heb vanmorgen een Nieuwjaarskaartje met Photoshop gemaakt en een uurtje in de tuin gelegen. Het wordt hier vandaag 26 graden. We gaan oliebollen bakken, dat hebben we hier elk jaar gedaan en ik week vast de krenten en rozijnen in lauw water. Dan verzamel ik de andere benodigdheden om het beslag te maken. We zetten de kommen met beslag in de warme garage om te rijzen. Henk gaat de oliebollen bakken en hij heeft 35 oliebollen in 45 minuten gebakken. Ik bereid de gehaktballen voor vanavond, waarbij we andijvie en gekookte aardappelen eten. Bij de koffie en thee proeven we onze eerste oliebollen en ze smaken weer uitstekend. Op de televisie is niks te bekijken en we zitten met zijn drietjes in de kantoorkamer elk achter een computer. Tegen 12 uur maak ik een snack klaar en Henk opent de fles champagne. We wensen elkaar een Gelukkig Nieuwjaar en we zien hier en daar een vuurpijl, er wordt hier niet zo veel vuurwerk afgestoken. We horen wel de hond van de buren hiernaast vreselijk te keer gaan, die alleen gelaten is en buiten in een hok is opgesloten en bezig is zijn hok af te breken, maar tegen de tijd, dat we gaan slapen is die hond ook weer rustig.