Klik op het logo om de site van LCH-Belgium te bezoeken.
Walter en Blanca peters van LCH-patiëntenorganistaie provincie Antwerpen
Hugo Delestinne voorzitter LCH-Belgium vzw
Darleen H.
Dank u LCH Sponsors
Teller: 2805,00 euro
Marie-Louise Piedfort Jerome Boons Josepha Boogaerts Hoskens-Piedfort Hoskens kinderen Jan De Luyck G.A.R Schuurbiers Depoorter - Deroo Caeyzeele-Mondelaers Piedfort-Don Porto Carero Huyghe Freddy Vancraesbeek-Delestinne Breugelmans-Van Leuven Delestinne Hugo en Karin Callewaert Pieterjan en Lore Peter Bienenstock Bruylandt - De Astis De Rooy & Zonen Van Riel - De Kockere Eddy Gorrens Sauvillers - Bellens Janssens - Van Loon Janssens - Paradis Van Looy - Horemans Bellens Robert Horemans Maria Van Dyck - Meeuws Symens Wilfried The Oak bvba De Somer - Goor Delestinne Paul Buyens Walter Goossens Jan Pulmans Victor FF-Architekten bvba Somers - Nys Adriaenssens Anoniem Michelet - Blomme Anoniem Don Porto Carero - Van Riel Pierre Vanderhegghen Poffe Christian
Sponsors logistieke ondersteuning
"In Den Eik" Gierle
Hermans tweewielers Hapert en Reusel
Jef en Ingrid Lewiske Dirk Plees Bart en Margo Radio Lichtaart Monik en Walter (Gamarthe)
Pedro op weg naar en terug thuis van een... pelgrimsfietstocht naar Santiago de Compostela
Pedro, Luus en Martien fietsten van Gierle naar Santiago de Compostela ten voordele van LCH-Belgium vzw
U kunt nog steeds dit project steunen door te storten op het nr.: 734-3771750-11 LCH-Belgium vzw, Hoogstraat 22B/4, 3360 Bierbeek Met vermelding van "Pedro cycling4lch"
12-07-2009
Narede
12 juli 2009
We (Pedro, Luus en Mart) zijn juist één maand terug thuis van onze fietstocht naar Santiago de Compostela tvv LCH-Belgium vzw. Ik denk dat ik nu voldoende afstand heb genomen van het beleven van de tocht om aan de schriftelijke afsluiting toe te komen. Ik ben om zo te zeggen van de 'caminowolk' afgestapt en sta weer met beide voeten op de grond. Terug in de echte wereldse realiteit, daar ben ik nu na twee en een halve maand 'camino-gedoe' terug in terecht gekomen...ook al denk ik nog dikwijls terug aan de tijd onderweg naar Santiago, de herinnering blijft...
Ik wil eigenlijk mijn narede beginnen met dank u te zeggen. Lewiske en alle thuisblijvers mogen hierbij zeker niet onvermeld blijven. Lewiske kreeg nogal dikwijls de vraag of ze het niet erg vond dat de Pedro die zware tocht maakte. Neen, zei ze dan resoluut, ik ben fier op mijn Pedro en het zal hem lukken. Ik ken hem, ik ken zijn koppigheid om Santiago te halen. Lewiske heeft trouwens een geweldig terugkomstfeest georganiseerd. Ze had iedereen dat afscheid was komen nemen op 1 mei opnieuw opgetrommeld en samen zaten ze thuis op het terras te wachten op mijn entree (samen met Luus en Mart uiteraard). "Dank u" wil ik zeggen voor het ontmoeten van mensen van alle rangen, standen en contreien, het is een verrijking en een herinnering. Het geeft je een uiterst fijn gevoel om de ander even blij te maken. Een vriendelijke groet, een simpel gesprek, een luisterend oor aan iemand, een hospita die onaangekondigd mijn kleren droogt, een oude heer die ons spontaan aanspreekt en vraagt om voor hem te bidden. Ik zou nog meerdere feiten kunnen aanhalen van de 2398 afgelegde kilometers Dankbaar ben ik ook omdat me niets vervelends is overkomen, dat ik tijdens de tocht gezond gebleven ben en dat ik veel moois van de natuur en de cultuur heb mogen bewonderen. De lichte val in Gouy is al vergeten en hoeft eigenlijk niet verder vermeld te worden. Dankbaar ook voor al die mensen die me een hart onder de riem gestoken hebben door in het gastenboek te schrijven en de vele SMS-kes.
Tijdens mijn fietstocht ben ik nooit echt in gevaar gekomen. Ik ben altijd heel voorzichtig geweest en dan nog moet je tijdens een dergelijke fietstocht geluk hebben. Ik heb honderden kilometers door verlaten streken gefietst, waar geen of weinig verkeer was. Ik was blijkbaar steeds op het goede moment, op de goede plek, want buiten een lichte val en een bijna aanrijding is er niets opzienbarends gebeurd. Alleen het weer zat niet mee en dat, ja dat maakte me soms heel chagrijnig
Wat houd ik er nu aan over voor de rest van mijn leven? Sta ik open voor ontmoetingen 'onderweg' met medepelgrims en mensen naast de Camino? Ja, maar...ik 'zoek' ze niet geforceerd op, ik spreek ze aan indien het mij uitkomt en wil zeker geen blijvende contacten scheppen. Alleen een herinnering... Ik besef nu ook dat een dergelijke tocht niet altijd bewust beleefd wordt soms word je ook geleefd. Heb ik nu een sterker geloof in mezelf en anderen gekregen? Ja, maar dan in de breedste betekenis van het woord. Geloven in de goedheid van de mens, tot het tegendeel bewezen is. Geloven in waar een wil is ook een weg is. Geloven in elkaar. Geloven in eigen kunnen Is de wereld waarin we nu leven een wereld voor pelgrims? Zijn we niet reeds te ver 'verwereld'? Het aardse primeert, het individu wil alleen nog het beste voor zichzelf... Ben ik nu eigenlijk een pelgrim? Ja, maar...je vertrekt niet als pelgrim, 'onderweg' wordt je pelgrim ook al is de realiteit nooit ver weg
Tekst: Pedro Foto origineel: Mart vanden Berg Foto berwerkt door Pedro
Reacties op bericht (1)
24-01-2010
medemensen
Gegroet Pierre en Wis,
Las zopas uw narede van 12 juli 2009 nog eens na .
Een prachtig filosofische stukje levenswijsheid. Wis je hebt toch een bijzondere man getroffen, hij kan niet alleen goed fietsen maar ook goed dichten en schrijven.
ik zelf fiets praktisch elke dag mijn tien km H T , Blanca gaat naar een fitnesscentrum maar zit op het ogenblik met een tenniselleboog in behandeling bij kinésist.
Zelf renoveer ik onze slaapkamer wel wat langzamer dan 40 /50 jr geleden maar het loopt fysisch goed tot hiertoe, mits de nodige rustpauzes.Weetje het al dat Hugo de toelating om fiscale attesten uit te schrijven weer verkregen heeft voor vijf jaar? Wat een opluchting want hij heeft er lang moeten op wachten.
onze groetjes W & B
24-01-2010 om 22:54
geschreven door walter en blanca
Noot: foto's zijn aanklikbaar gevolgd door meer nieuws over de CAMINO ***** Bron van de teksten: Bezinningsboekje voor de Compostela-pelgrim ***** Op pelgrimstocht gaan is los-laten allerhande dingen, maar ook: je zekerheden. Je leert vertrouwen.
Op pelgrimstocht gaan is achter-laten: je vertrouwde omgeving, maar ook: een stuk verleden. Je trekt de toekomst tegemoet.
Op pelgrimstocht gaan is toe-laten: nieuwe ervaringen en nieuwe mensen, maar vooral ook: nieuwe levenszin. Je hoopt te vinden
"Peregrino, onde vai o seu destino?" "Onde éque a vida me leva, meu filho!" "Pelgrim, waarheen gaat uw bestemming?" "Waar het leven mij naar toe leidt, mijn zoon"
Ik wil de Camino fietsen, mezelf naar Santiago de Compostela brengen. Het zal me sterken en als ik het haal ben ik een pelgrim.
Pelgrim zijn is de steen, die je meezeult, onderweg achterlaten; en nieuwe stenen vinden om met je leven iets moois te bouwen
Pelgrim zijn is je pelgrimsstaf nemen en op weg gaan, je kleine zekerheden verlaten om te ervaren wat en wie de Grote Zekerheid is, en daarop mogen steunen, als op een staf.
Mezelf tegenkomen is onherroepelijk, waaruit ik zal leren... ***** Bouwkunst en cultuur wil ik opnemen en toevoegen om te bewaren...
Een moment van stilte zal ik koesteren en de rijkdom hiervan ervaren...
Alles beleven, alles ondergaan, dankbaar ben ik mijn naasten omdat zij mij dit alles gunnen...
Pelgrim zijn is je een stuk van de weg voelen worden; je over bergen en grenzen heen werken, geloven dat het doel voor je ligt...
Pelgrim zijn is doorheen de schoonheid van de natuur iets van de Kunstenaar vermoeden en geloven dat Hij ook jou wil kneden en vormen, dat Hij ook in jou zijn schoonheid wil leggen...
Pelgrim zijn is het brood breken met anderen en méér terug krijgen dan je gegeven hebt; je leven delen met een vriend en voelen dat de Andere mee fietst.
Pelgrim zijn is je laven aan de bron en ervaren hoe levend-gevend water kan zijn; is op zoek gaan naar de diepste bron van jouw leven
Pelgrim zijn is het kruis van jouw leven niet langer wegstoppen maar het opnemen en ontdekken dat je het dragen kan.
Pelgrims zijn is fluiten van vreugde omdat je doorheen veel zweet en moeite het Doel in zicht krijgt
Pelgrim zijn is jouw kleine hand in Zijn grote hand leggen, geloven dat jouw Naam in Zijn palm geschreven staat, vertrouwen dat Hij je draagt en nooit laat vallen.
Pelgrim zijn is een schelp vinden, er blij om zijn, maar ook weten dat het maar een halve schelp is; er zeker van worden dat je pas lééft als je jouw oren, jouw handen als een schelp opent voor anderen...