|
Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug,
dan klommen wij hoog de hemel in en haalden wij iedereen terug.
Zeg nooit het is voorbij,
enkel jullie lichamen zijn van ons weggenomen,
niet wie jullie waren en ook niet wat jullie willen vertellen,
want telkens opnieuw zullen wij jullie tegenkomen.
De pijn, het doet zo'n zeer
het gemis wordt steeds meer.
Jullie steeds missen dat kan niemand vatten.
Rust nu allen gelukkig verder in ieder zijn harten.
|
