| 
  
 Als eens mijn ogen
 zich blind en zielloos sluiten
 en ik in de duisternis verzink,
 een marmeren beeld gelijk,
 mijn handen zonder gevoel,gesloten mijn oren,
 mijn hersens uitgedoofd,
 mijn voeten stijf en lam,mijn mond van spraak beroofd,
 en ik ontwaken kan in heerlijkheid,
 o,dat dan
 wat op deze wereld tastbaar overblijft
 van mij bestaan,
 van mijn voelen,zien en horen,
 van mijn spreken,gaan en denken,
 een spoor mag zijn,een afspiegeling
 van wat ik dan gevonden heb
 in al haar zuiverheid:
 de onvolprezen Liefde!
 (EMMY SWERTS)
 
 Schijnt op Aswoensdag
 de zon,
 dan wordt het een goed appeljaar.
 
 |