moekeontour trekt er op uit op zoek naar het ware Griekenland
19-06-2006
De Romeinse kant van de site van Olympus
19/06/2006 Vandaag komt de Romeinse kant van de site aan de beurt. Zoals de villa van Nero, die bij een bezoek van de keizer aan het heiligdom, werd gebouwd. Hij wou niet bij het "gewone volk" logeren. Wat hier vooral opvalt is dat ze reeds gebruik maakten van terra-cotta afvoerbuizen. In één van de Romeinse villa's zien we een privé-badkamer. Verder ligt er een "hotel" voor de atleten en de Vips. Daar achter ligt de werkplaats van Pheidias, de maker van het standbeeld van Zeus. In dit atelier werd later een Byzantijnse baseliek gebouwd. Tegen de middag zijn we rond met ons bezoek en op het terrasje aan de ingang zetten we ons in de schaduw. Het stalletje met boeken trekt mij aan en ik koop een boek over de Peleponnesos. Hierin staan verschillende reisroutes die we kunnen volgen en ook veel gegevens over plaatsen welke niet in onze boeken staan. Zo ik heb weer wat om te lezen en daar we hier nog een nachtje blijven begin ik eraan.
20/06/2006 We rijden vandaag de bergen in richting Dimitsana. De weg slingert tussen de bergen door en af en toe komen we door kleine dorpjes. Soms moeten we de buitenspiegels toeklappen want anders kom ik er niet door. Overal hebben we wel veel toeschouwers. Vooral de oudere, welke op een stoel voor een oud cafétje zitten, vragen zich stellig af wat we hier te zoeken hebben. We passeren Langadia, een van de grotere dorpen en zo belanden we in Karkalou. Over de brug neem ik de weg rechts, maar later blijkt dat ik de weg links had moeten nemen. We komen op een smal baantje, maar nog altijd asfalt. We rijden door Lykouresis, Psari en plots wordt het een grintweg. René zoekt op de kaart en wijst een weg aan naar links. Enkele meters verder rijden we in de brousse, een zandweg met stenen en struiken. Waar zijn we nu terecht gekomen? Een beetje verder twijfel ik of het naar links of rechts is en plots komt er een Griek met een oud Volkswagenbusje naast ons staan. Hij doet teken dat links niet gaat, stapt uit en komt op de kaart zien waar we naar toe moeten. René wijst Dimitsana aan en hij doet teken om hem te volgen. Het is als of we met de mobilhome de Rallye van Cyprus rijden. Daar ik achter hem rij waait het stof omhoog en zie ik bijna niets. Plots stopt hij en wijst naar een grote slang, die over de weg kruipt. Wat een groot beest. Na het intermezzo gaat het weer in rallye stijl verder tot in het dorpje Raftis. Daar stopt hij en wijst ons verder de weg. Gelukkig het is terug een asfaltbaantje. We bedanken hem en vriendelijk legt hij zijn hand op zijn hart, dat is al de tweede keer dat iemand dat gebaar doet, als om te zeggen dat hij het graag gedaan heeft. De Grieken zijn geweldig vriendelijk voor ons. Langs de dorpjes Melissopetra en Zatourna komen we in Dimitsana uit. Iets voorbij het dorpje vinden we een parking langs de baan. We staan hier prachtig met zicht op heel de vallei. Wat een dag, maar René zegt dat ik niet moet klagen want dat ik rij met een lach op mijn gezicht en ik moet bekennen dat ik graag over zo'n zandwegjes rij.
21/06/2006 Volgens de kaart moeten we tot Stemnitsa rijden en voor het stadje een baantje naar rechts nemen. Dat gaat steil naar beneden maar na veel bochtjes komen we uit aan een klein kerkje. Hier kunnen we blijven staan. Dan gaat het te voet naar het klooster Agios Ioannis Prodromos, gesticht in 1167 waar de monniken iconen schilderen. De kamers zijn uitgehouwen in de rotsen en ze hangen als zwaluwnesten tegen de bergen gedrukt. We mogen het klooster binnen maar René moet een lange broek over zijn short trekken en ik moet een lange rok en bloes met lange mouwen aantrekken. Het elegant zie ik er niet uit met lange rok en wandelschoenen. Als ik op de trappen loop struikel ik al over de lange rok. Bovenaan de trap zie je een mooie oude schildering op de rotsen. Ik kijk wat rond maar verder durf ik niet te gaan. Het is hier een mannenwereld en ik weet niet of wij, vrouwen hier zo welkom zijn. René gaat verder tot in de kamers van de monniken. Daar krijgt hij een tasje Griekse koffie aangeboden. Er staan veel iconen, welke ze verkopen om in hun onderhoud te kunnen voorzien. René koopt er eentje om in de mobilhome te zetten. We wandelen verder naar het volgende klooster dat aan de andere kant van de vallei ligt. Dit is de Moni tou Filosofou, dat in 963 werd gesticht. Heel de wandeling heeft toch een 4 uren geduurd en we zijn dan ook blij de mobilhome terug te zien staan. We nemen een glas en een flesje wijn mee naar het terras achter het kerkje en van hier uit hebben we een prachtig uitzicht op de kloof van de Lousios. Hier maken we kennis met een Vlaams koppel uit Mortsel. Zij komen reeds vele jaren naar Griekenland. Ze komen met het vliegtuig, huren een auto en doorkruisen de verschillende streken. Van hun kunnen we nog wat inlichtingen bekomen over de plaatsen die echt de moeite waard zijn om te bezoeken. We besluiten hier te overnachten.
22/06/2006 Het is deze nacht stil geweest, we hoorden alleen het water van de rivier. We vullen onze watertank en flessen met het frisse water uit het kraantje aan het kerkje. We bedanken de monniken voor hun gastvrijheid en rijden verder. We gaan vandaag op zoek naar de best bewaarde tempel van Apollo Epikoureios. Daarvoor moeten we door de bergen naar het stadje Andritsena. Dit is een typisch bergstadje met houten huizen en smalle straatjes. We moeten de wegwijzer naar Vasses volgen. Na enkele kilometers zien we op een hoge rots, vele kms verwijderd van de bewoonde wereld het zeil waaronder de tempel van Vasses bewaard wordt. Sinds 1987 wordt de tempel tegen regen en wind beschermd. Met een goed resultaat zoals we zelf hebben kunnen vaststellen. Er hangt een foto uit 1908 van de tempel zoals de archeologen hem toen gevonden hebben. Deze tempel werd gebouwd door de Figalianen, als dank omdat ze gespaard bleven van de pest. Vasses is een van de best bewaarde tempels in Griekenland. Hij is ouder dan het Parthenon en werd in 425 v.Ch. voltooid.De tempel zou nog meer indruk maken als ze volledig is gerestaureerd. Vanop deze plek heb je een prachtig uitzicht over heel de omgeving. We staan hier op een hoogte van 1131m. We vervolgen onze weg naar de kust en voorbij Kyparissia nemen we de weg naar Agrillis. Ik zie een wegwijzer naar Beach Stomio. Na enkele smalle baantjes, langs de olijfbomen komen we aan een grote parking. Hier kunnen we blijven overnachten. We wachten tot de Grieken het strand verlaten hebben, zodat we Amber kunnen meenemen als we het water in gaan. Het is nog warm en het is heerlijk liggen in het frisse water. Ik zoek een stok en zwaai hem in de zee, allez dat is de bedoeling want hij komt op enkele centimeters voor René terecht. Oei, ik zal René maar laten gooien want anders kan Amber nooit de stok apporteren. Ik wou nog even vermelden dat de baantjes een verschrikking zijn, ze zijn wel gebetonneerd, maar om de 10m werd er een gleuf in gekapt van enkele centimeters diepte om een waterslang in te leggen, daarna wordt ze of wel open gelaten of slecht opgevuld. Het is dus een ware verschrikking om daarover te rijden. Ik moet regelmatig stoppen en voorzichtig er over rijden, dat is na een tijdje wel vermoeiend.
Van het Nestor paleis, de Myceense tombe tot camping Navarone
23/06/2006 Het paleis van Nestor staat op ons lijstje om te bezoeken. In de "Odyssee" van Homerus bezoekt Telemachos het paleis en wordt door Nestors dochter in bad gezet en gewassen. Ik hoop voor Telemachos dat het een mooi meisje was. Het paleis moet een pracht geweest zijn met mooie schilderingen. Toen het in 1200 v Ch. afgebrand is, werd er veel verwoest maar ook veel bewaard, zoals de vele Lineair B-schrift kleitabletten die door het vuur gebakken zijn en waar men uit opgemaakt heeft dat er toen reeds handel werd gedreven met het eiland Kreta. Iets verder ligt een Myceense tombe, een koepelgraf, waarin 17 graven werden gevonden. In de namiddag rijden we verder naar camping Navarone in Gialova. Het vuile wasgoed stapelt zich weer op en ook de watertank is bijna leeg. De camping is gelegen aan de baai van Navarino, waar in 425 v Ch. een troep Spartanen een gevecht tegen een Atheense overmacht verloor en in 1827 versloegen Britse-Franse-Russische troepen de Osmaanse-Egytische vloot. Wij staan op enkele meters van de zee. Vanop het strand hebben we een prachtig zicht op de baai.
24/06/2006 Volgens ons wandelboekje, Sunflower wegwijzer door de Zuidelijke Peloponnesos, is er een prachtige wandeling te doen naar een waterval. We nemen de afslag naar Shinolaka en komen op een zandweg uit. Vanaf hier gaan we te voet verder. Na een fikse wandeling horen we water en Amber schiet als een pijl vooruit. Tegen dat wij zelf het water bereikt hebben komt ze ons al nat tegemoet. Nu is de waterval niet wat wij er van verwacht hadden. Ik denk dat we ergens een verkeerde afslag genomen hebben. Het geeft niet we hebben toch onze beentjes kunnen strekken. Vanavond gaan we op het strand van Romanos staan. Hier is een grote parking waar nog enkele mobilhomes staan. We gaan met ons drietjes nog een plons nemen en dan lekker in het zonnetje zitten.
25/06/2006 We rijden eventjes terug naar boven, naar het stadje Hora. Daar staat het museum met de archeologische vondsten uit het Nestor paleleis. We kunnen hier 2850 wijnbekers bewonderen. Misschien dat ze toen al de gewoonte hadden om het servies achter hun rug stuk te gooien. Op enkele fresco's kan je de klederdracht zien. Ze droegen korte kleedjes, soms met een tekening en aan hun voeten hadden ze fijne schoentjes met veters rond hun benen. Er staan honden op afgebeeld met hoge poten, lange dunne staart en een lang slank lijf, zoals een greyhond. Het moet een prachtig paleis zijn geweest, met mooie vloeren en geschilderde muren. Na het bezoek aan het museum rijden we verder naar Pylos, een stadje dat gelegen is aan de zuidelijke ingang van de baai van Navarino. Aan de haven vinden we een grote parking, waar we kunnen overnachten. Het is nog vroeg in de namiddag en we wandelen naar het centrum van het stadje. Het oude gedeelte heeft vele smalle straatjes met restaurantjes en winkeltjes, Het is gezellig slenteren en daar krijg je natuurlijk dorst van. Dus zoeken we een mooi terrasje op. Na de innerlijke mens versterkt te hebben wandelen we verder naar het centrale plein, dat uitgeeft op de haven. Hier staat een gedenkteken dat herinnert aan de zeeslag van 27 oktober 1827. Bij kalme zee kan men hier de Turkse scheepswrakken zien. Het stadje wordt gedomineerd door twee burchten, een Turkse en een Venetiaanse. We besluiten morgen de Turkse vesting te gaan bezoeken.
