|
GUSTJE LUISTERT BEGRAFENISSEN OPxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
we konden het volk
doen lache, meézingen zooals in ons strijdlied, en verdriet doen maken zooals
bij de begrafenis van mijn chef Clairon, Charel Quinze ne stadswerkman, ne
volksvriend en een van mijn best oppassers
ik zeg: daar moet muziek bij zijn en t was er
ook. Vier doodmarchen werden aangeleerd, t was onder t bestuur van Frans De
Clercq, den afstand was nog al lang, van aan Leopoldlaan tot aan kerkhof, gans
den doortocht zag men niets dan weenende personen, die treur marche uitgevoerd
met het voltalig muziek, goed aangeleerd niet tegenstaande in de week, en
Charel, gekend van iedereen, was een der schoonste en aandoenlijkste
begrafenissen die ooit zijn te beurt gevallen aan een stads werkman van
Dendermonde.
Het verslag over deze gebeurtenis is verschenen in de Nieuwe
Roskam 15-2-31 waaruit ik deze eenige regels knip. Op gans den doortocht
van de stoet (want het was er een echte stoet) verdrong zich op de gaanpaden
een dichte menigte en vele der aanschouwers zagen we nen traan wegpinke of
weenen wanneer het lijk wordt voorbij gedragen. Vóórafgegaan van minstens 5
vaandels en fanions van vereenegingen waar de afgestorve een ieverig lid was,
volgde de supportersmuziek te dier gelegenheid met eenige vriende muziekanten
versterkt en voerde onophoudend en onder het bekwaam bestuur van den Heer Frans
De Clercq de indruk wekkende treurmarchen uit. We wenschen hier den Heer August
Mestag en heeren bestuursleden geluk met hun initiatif en den bestuurder en
muziekanten voor de goede uitvoering.
Hier mag ik gerust
bijvoegen dat gans de bewerking door mij is geschiedt en stipte aanleering door
mijn vriend Frans.
De tweede
begrafenis was deze van Jefke Boon te Gremberge, geen supporter, ne vriend, ne
voetbal speler van K.A.V.D., toen was er al een K bij gebracht bij die club.
T
was ne moeielijke dag, nen eerste mei, dus nen dag der socialiste, en t muziek
van Gustje had al lang forfait gegeve en toch besloot ik nog eens: muziek moet
er bij Jefkes begrafenis zijn en Gust op de loop en t was er. Ik dierf de
socialiste niet vragen, nog voor herhaling die was er geweest, noch voor die
begrafenis.
mijn muziek was
altijd buiten alle politiek geweest en ik had muziekanten genoeg en we
repeteerde en den 1ste Mei op weg naar Grembergen. We hadden 2 treur
marche aangeleerd, dus ik had genoeg parties voor mijn leden en stond gereed te
vertrekke, kwamen mijn muziekanten toe die ik niet had durven vragen, we komen
nog eens voor u en ons Jefke, zoo wierd hij bij ons genoemd. (
)
er was zoo
veel volk op het kerkhof gekomen dat mijn muziek geen doorgang meer vond en ik
gaf d orders aan mijn goeie vriend Prudent De Corte: bij de nederdaling van de
kist steek ik mijn wandelstok omhoog en speelt na de afscheidtsgroet het te
velde, dit was mijn laatste en treurigst aandenken van d Harmonie Gustje
Mestag.
|
