Jacques Raymond staat al veertig jaar op de planken maar is nog lang niet uitgezongen.  “Mijn vrouw Ingriani en ik treden nog tot twintig keer per maand op” vertelt de 64-jarige crooner.  “Ons publiek bestaat uit zestigplussers, wat niet onlogisch is, aangezien we zelf ook bij de senioren behoren”.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Op de televisie is er voor artiesten van jouw generatie echter weinig of geen plaats.

“Wij hebben meermaals contact gezocht met de televisiebonzen.  Zij hebben ons duidelijk laten verstaan dat de adverteerders niet geïnteresseerd zijn in de derde leeftijd.  Hun redenering is dat de jeugd alles nog moet kopen, terwijl zestigplussers alles al hebben en dus niet interessant zijn.  Dat zal wel kloppen, maar het gevolg is dat dat publiek in de kou blijft staan, en dat is doodjammer, want we hebben het hier over een massa mensen”.

Volg je de huidige muziekbusiness nog een beetje?

“Er is veel veranderd hé.  Ik vind het spijtig dat er nog zo weinig gebeurt met grote orkesten of big bands.  Ook de grote televisieshows met livemuziek mis ik”.

Maar jullie blijven doorgaan?

“Het is soms vechten tegen de bierkaai – onze cd’s worden meestal ook doodgezwegen – maar zolang we er plezier aan beleven, gaan we door.  We hebben gelukkig een erg dankbaar publiek, waarvoor het fantastisch werken is”.