Een gesprek met Ingriani uit "Dag Allemaal" van 3 december 1989.
Ik heb enorm veel steun van mijn moeder en vader gekregen.Ze vonden het helemaal niet erg dat ik van een zangcarrière droomde.Het zat er als klein kind al in en ze stimuleerden me.Gunden me zanglessen en begeleiden me naar de allereerste crochets.Mijn vader heeft zelfs nog een tijd het licht bediend.
Nog een tiener werd Ingrid ontdekt door René Ingelbert, de man die ook Samanthas carrière in betere banen leidde.Ingriani deed mee aan de Ontdek de ster wedstrijd en won.
Toch bleefik tamelijk nuchter onder al die belangstelling.Zo ben ik trouwens nog.En mijn ouders bleven in de buurt, wat ook helpt.Door de stroomversnelling moest ik wel een manager en agent aantrekken.Dat werd Rik Vervecken.
Het waren de grote dagen van Binnen en Buiten, Singe Sange Jo en Tele Top Tien.Ingriani werd één van de vele vaste klanten aan de Reyerslaan.
De eigenlijke doorbraak is pas gekomen met Eurosong in 1978.Ik werd tweede, net achter Ann Christy.Het zat er bij de jurering lange tijd in dat ik ons land zou mogen bertegenwoordigen.Tot de laatste stemronde.Maar mijn eigen provincie Antwerpen gaf me vrijwel geen punten.Ontgoocheling troef?Neen, ik was vooral blij voor Ann die in het vak mijn beste vriendin was.Ook artistiek stonden we dichter bij elkaar.Ik zong weliswaar commerciële nummers dan zij maar droomde stilletjes van een repertoire zoals het hare te kunnen uitbouwen.
De voorrondes van het Eurosong-gebeuren werden in die jaren intensief gevolg door buitenlandse talent-scouts.Ingriani werd door Parijseplantenjongens benaderd en kreeg een afspraak rond met Barclay, het imperium van levensgenieter Eddy.
Samen met Jean Vallée zou ik in de Olympia optreden. Ik zou in het Frans zingen.De besteFranse tekstschrijvers zouden nummers voor me maken.Maar ze moesten me snel kunnen bereiken, ik moest voortdurend stand-by zijn.Dat betekende verhuizen, in Parijs gaan wonen.Ik heb dat plan gewikt en gewogen maar besloot Vlaanderen trouw te blijven.Ik wilde niet weg van mijn ouders, mijn vrienden en de relaties die ik hier had opgebouwd.
"Het optreden in het Casino Kursaal van OOSTENDE was een groot succes. Het is erg fijn om met BIG BAND ( 20 muzikanten! ) te mogen werken. Vroeger waren grote orkesten schering en inslag, maar nu is dat bijna onbetaalbaar geworden. We treden regelmatig op metThe REAL MUSIC BIG BAND o.l.v. Frans LAUWERS . We zingen dan swingende, alsook romantische nummers van vroeger (veel van Frank Sinatra en Nat King Cole ) maar vergeten ook niet om vlaamse en franse liedjes te brengen, o.a. van Louis Neefs en Edith Piaf. De arrangementen klinken prachtig en het is muziek om duimen en vingers af te likken...
Vorige week traden we op in het Cultureel Centrum in ZOERLE PARWIJS, met onze show " Varieté zo rond een uur of twee" en waar we weerom het podium deelden met THE RONALD LEE WHITE DANCERS, met wie we dikwijls samenwerken. ( En graag !) Voor de muzikale begeleiding zorgde Jean-Pierre VAN ROYE, op wie wij altijd en overal kunnen rekenen.
Gisteren zongen we in ANTWERPEN voor een enthousiaste zaal senioren. (in dit geval ook Sinjoren!) Ze waren erg in vorm en zongen en klapten volop mee. We kregen een staande ovatie en dat doet deugd aan het hartje, hoor! De mensen kwamen na het optreden een praatje maken en vertelden dat ze erg blij waren om ons nog eens te hebben zien optreden. Velen vinden het spijtig dat wij nog zo weinig aan bod komen op radio en televisie... Maar ja, daar heeft de jonge generatie nu de touwtjes in handen, nietwaar? "
" Naast onze optredens in culturele centra, theaterzalen enz. zingen we ook regelmatig in rust-en verzorgingstehuizen. Onze optredens worden dan gesubsidiëerd door de VZW Cultuur voor Bijzondere Doelgroepen ( CUBIDO ) en het Ministerie van Cultuur. Dit werk doen we ook ontzettend graag. Vele collega's halen hun neus op om in deze instellingen te werken, maar wij beleven er erg mooie momenten. Jullie zouden moeten zien hoeveel plezier de bejaarden beleven aan die herinneringen uit hun jeugd!! Muziek is een manier om alle mensen te doen herleven : hun oogjes schitteren en soms gebeurt het zelfs dat oudjes, die al een ganse tijd apatisch zijn, toch weer opveren bij het horen van onze muziek... Als deze mensen dan onze hand vastpakken en ons met tranen in de ogen bedanken voor de fijne namiddag die ze beleefden, kan onze dag niet meer stuk en lopen we op wolkjes, zo blij zijn we dan omdat we mochten bijdragen om deze oudjes gelukkig te maken. Want daar gaat het toch om in deze wereld? Anderen blij maken is het dankbaarste wat er is!!! "
Niet minder dan 500 Kapelsesenioren genoten op 19 en 20 september 2006 van het schitterende optreden van Jacques Raymond en Ingriani. De show werd een vlot spektakel waarin solo's en duetten elkaar afwisselden met anekdotes en grappige situaties.JacquesRaymond bewees nog steeds over een glasheldere stem te beschikken.Jacques Raymond en Ingriani werden aangevuld
met de Ronald Lee White Dancers die voor een fantastisch showballet zorgden.
Wilt U ook eens een optreden bijwonen, op zaterdag 25 november 2006 om 14utreden we op in Diegem, zaalt Zand, Kerktorenstraat 24 en op 13 en 14 december 2006 telkens om 14 u in de gemeentelijke feestzaal van Jette.
Op volgende link kan je Jacques Raymond aan het werk zien tijdens het Songfestival van 1963 in Londen waar hij België vertegenwoordigde met het liedje Waarom?
