Iedere week heben we een dag om de vele zieken te bezoeken. de meesten zijn bejaard en kunnen niet meer lopen. Verschillende zijn hoog bejaard en zijn de 100 al gepasseerd.
Er is heel wat te beleven. Het feest is niet alleen van de Parochie maar ook voor heel de Gemeente en is altijd een vrije dag en wordt gevierd op 6 augustus de Verhherlijking van christus op de berg Tabor. Dit jaar vierden we de 52e verjaardag van de stichting van deze Parochie van Bom Jesus. Sinds 1911 hadden de Nederlandse Franciscanen dit gebied welke nu 16 Parochies en Gemeenten telt, als Missiegebied. Steeds meer misionerende Congragaties kwamen hier te hulp zoals de Capucijnen(ofm cap) en de Missionarissen van het goddelijk Woord (SVD). Joaima werd in 1952 Parochie Wij Missionarissen van het H. Hart werden gevraagd in 1977 en werken hier sinds maart 1979. Intusen is weer en sector van deze Parochie ook al weer Gemeente geworden en wel Monte Formoso. Hierbij enkele foto´s van dit grote Patroonsfeest van 12 dagen welke bestaat uit een Volksmissie van negen dagen, Procesies, Eucharistievieringen, mamnifestaties van alle Pastorele werkzamheden in de Parochie, kermis met shows, en tenten met tipische lekkernijen uit deze streek, veiling van giften aangeboden aan de Parochie met als sluitstuk een Ruiterij die dit jaar meer dan 700 ruiters te paard telde. De opbrengst zal ook dit jaar helemal voor de restauratie van de Parochiekerk zijn.
Juli e augustus zijn hier de wintermaanden. ´s Nachts koelt het af tot 16 graden rond 6u in de morgen en hangt er in de bergen een koude mist die het dal van ons dorp helemaal bedekt. Maar op de heuveltoppen schijnt de zon. Tegen 11u is de mist weg en is er overal de zon die de temperatuur laat stijgen tot 30 graden rond het middaguur. Overal is het droog het regent niet meer. We zullen moeten wachten tot eind september.
Gisteren 10 augustus werden de feesten rondomde Patroon van de Parochie en haar verjaardag (1952) afgerond met en grote ruiterij met maar liefst 600 ruiters te paard. Zo'n patroonsfeest houdt hel wat in. Maanden lang wordt alles voorbereid: Novene, Eucharistievieringen, preken met een speciaal thema, procesies, kermis, shows, dansen, markt, veilingen... Het is de gelegenheid om de mensen zich te laten organizeren d.m.v. de vele werkgroepen. De grote leiders worden hier geboren om straks de vele pastorale werken te leiden.
Restauratie van onze Parochiekerk en Parochiegemeenschap
Onze Parochiekerk werd gebouwd door nederlandse franciscanen inde jaren 1940 en 1950. Het vorig kerkje was te klein geworden. Nu 50 jaar na de inauguratie was het nodig om dit gebouw flink aan te pakken: dak, ramen, priesterkoor, vloer, lichtinstallatie het moest allemaal verniewd worden. Op moederdag 2008 zijn we begonnen met deze grondige restauratie. we benoemden een comissie die verantwoordelijk zou zijn zowel voor het vergaren van financien alswel de leiding van al het vernieuwingswerk. Sindsdien doen we de religieuze diensten in de Parochiezaal. Met de restauratie van de Parochiekerk zijn we ook begonnen met de restauratie van de Kerk, de geloofsgemenschap van Joaíma. Dus een flinke aanpak van gebouw en de mensen. Nu en dik jaar verder is al het een en ander te zien zowel aan het kerkgebouw als ons kerkgebeuren.
Sinds Dinsdag 21 juli 2009 ben ik wer terug in Joaíma, na een heerlijke vakantie in NL waar ik te gast was bij mijn oudste broer en schoonzus in Oosterbeek. Heerlijk om iederen weer terug te zien hier in Joaíma. Goed ook om te zien dat 2 maanden vakantie geen schade gaf aan onze Missie, integendeel, overal is men met goede moed, en de staf van de Parochie heeft fantastisch werk gedaan. Vooral de jongeren zijn zich steeds meer aan het organizeren in een eigen pastoraat. Ook hadden ze een Algemene Assemblée gehouden over de ontwikkelingen van hde vele pastorele groepen en werken die we hier hebben,Het feest van de Parochie is in zicht. Negen dagen lang volgens traditie vieren we het Parochie zijn, onze samenleving, ons geloof en werk. We vieren de 6e augustus onze Goddelijke Patroon onder de titel van "Nosso Senhor Bom Jesus". Voor onze streek ook de meest geliefde Patroon. Ieder jaar in deze tijd trekken duizenden gelovigen naar het nationale heiligdom in Bom Jesus da Lapa in de Staat Bahia op een afstand van 900km. Meer dan 250 jaar geleden een eremiet in een grot begon daar voor de arme mensen in het binnenland te preken en hun moed in te geven. Sindsdien komen er jaarlijk meer dan ee miljoen mensen naar deze plek om daar hun geloof en hun leven te vieren samen met hun Patroon. Het is ook het uitstapje voor deze mensen. heel het jaar sparen ze ervoor en komen daar in de Lapa iedereen en van alles tegen waar ze weer een heel jaar van kunnen leven. Veel Parochies in de Missiegebied van de Jequitinhonha-vallei hebben dan ook de Bom Jesus als Patroon gekozen zoals wij hier in Joaíma. Ja, het is belangrijk het leven te vieren en dat gebeurd dan ook zeker wel dezer dagen.
Lieve mensen. Van 21 mei tot en met 21 julho dit jaar zal ik op vakantie zijn in Nederland. Eenmaal terug in Brazilië hoop ik weer door te gaan met vertellen over mijn belevenissen in de MSC-Missie van de Jequitinhonha-valei in Brazilië. Als u op het peiltje naar links hieronder drukt ziet u nog foto´s en comentaar van gebeurtenissen sinds Kerstmis vorig jaar.
Pasen is altijd een geweldig em krachtig gebeuren in nos leven om opnieuw te beginnen. Heel de natuur helpt ons hierbij. Zo herinner ik me in mijn jeugd in Driel hoe hoe alles vernieuwde: de bomen, de tuinen, de akkers, de weilanden met zoveel lentebloemen, vogels en vee. De ramen gingen open, het beddegoed ging naar buiten, het huis kreeg van binnen een flinke beurt. Christus opgestaan uit de doden was verezen en met hem alles wat leefde. Aleluia!
Brazilië kent deze lentecultuur niet.Het accent hier ligt meer op het misterie van het lijden. De Veertigadagentijd loopt hier uit op de Heilige Week. Goede Vrijdag is dé dag en biedt uitkomst aan iedereen en alles wat te lijden heeft. De Vastentijd zet iedereen aan het denken over het nutteloos geweld zowel fisiek als wel simbolisch. Fisiek geweld welke gemakkelijk overal te zien is. Maar ook simbolisch geweld, minder zichtbaar is in de samenleving maar grote gevolgen heeft zoals ergernis en bedreiging; uitbuiting van situaties en feiten; weigering van informatie of iets goeds wat gedaan moet worden; afpersing en het scheppen van angst en onveiligheid.
Overal komen mensen bij mekaar in huis om lijden en geweld te bepraten. Één maal per week in de vroege ochtend om 5u worden boete-processies gehouden en bidden de mensen de Kruisweg op straat. Gedurende de Heilige Week staat ook het lijden en de dood centraal. Hoogtepunt zijn de Passiespelen die ieder jaar door vele jongen worden opgevoerd. Maanden zijn deze jongelui bezig met het repteren en vechten om mee te mogen doen. Pasen is dan de vanzelfsprekende verijzenis: niemand lijdt voor niets. We moeten het leven leefbaar maken: Ik kwam om iedereen leven te geven en dit in overvloedzei de opgestane Heer.
Op 20 mei hoop ik weer naar NL te komen voor twee maanden en zal ik wellicht iedereen weer mogen ontmoeten.
Graag wens ik jullie allemaal een zinvol Paasfeest toe. Moge iedereen liefhebben zoals Christus ons liefhad.
