Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
19-10-2008
De Kaukasisiche Ovcharka trouwe, onomkoopbare bewaker .....
De Kaukasisiche Ovcharka ,een waak- en verdedigingshond,trouwe onomkoopbare bewaker!
De Kaukasisiche Ovcharka is van de drie variëteiten binnen de Ovcharka: de grootste en meest massieve. Het woord Ovcharka betekent in het Russisch herdershond. Deze vorm van herdershond is echter geen hoeder maar een waak- en verdedigingshond. Het ontstaan van de Kaukasische Ovcharka ligt waarschijnlijk in Tibet. En vanuit Tibet zijn de honden met nomaden naar hun tegenwoordige land van herkomst -Rusland- vervoerd.
In Rusland hebben deze honden hun ware aard kunnen ontwikkelen en wel als hoeder en bewaker van de kudden. De kudden moesten beschermd worden tegen wolven, beren en mensen die de kudde schade wilden toebrengen. De hond moest dit samen met andere honden doen, zonder inmenging van de herder, want de herder bracht zijn kudde en de honden naar de weide en liet de honden gedurende ongeveer een half jaar met de kudde alleen. Om de kudde tegen gevaren te beschermen moesten de honden bovenal moedig en betrouwbaar zijn en in staat zijn zichzelf en de kudde in leven te houden... m.a.w , ze zochten zelf naar het broodnodig voedsel om er aldaar te kunnen overleven...
Gezien de economische situatie van Rusland in het verleden en op dit moment, is het onderhoud van een dergelijke grote hond erg kostbaar. Heden ten dage zijn liefhebbers van dit ras bezig om het ras weer te laten floreren. Momenteel zijn er ongeveer een 200-tal honden van dit ras in Nederland te vinden.
Deze hond leeft al sinds de prehistorie met de mens samen. Volgens de Russen heeft het ras zich zo'n 2000 jaar geleden ontwikkeld, met Tibetaanse Honden als oorsprong. Toen deze honden de nomaden vergezelden op hun tochten, bleven zij achter in het bergachtige gebied rond de Kaukasus. Deze Kaukasische Herdershond beschermt het vee tegen rovers, zoals wolven, beren en onbekende personen. Deze hond leeft tamelijk geïsoleerd onder harde omstandigheden.
Daarom is hij van nature oersterk en gezond en hij kan een leeftijd halen van twaalf jaar. Hij is echter ook zeer wantrouwig en handelt op eigen initiatief. Een juiste begeleiding, veel ervaring en een optimale socialisatie zijn beslist noodzakelijk. Deze honden zijn de ruimte gewend en zijn zeer zelfstandig. Ze zijn weinig geschikt voor onze druk bevolkte contreien. Voor bekenden is hij vriendelijk en beschermend... maar heel wantrouwig tegenover vreemden
Het algemeen kenmerk is beslist de grootte : het is een zéér grote hond. Schouderhoogte : reuen minstens 65 cm ( voorkeur 69 tot 85 cm ) en teven minstens 62 cm ( voorkeur 65 tot 75 cm Een gewicht van 46 tot 65,5 kg
De karakteristieke Ovcharka is ondernemend, heeft een sterke wil en is moedig. Hij kan woeste en onhandelbare trekken vertonen, tenzij hij goed wordt afgericht.Hoe woest hij wel kan zijn ... zie je hier in het volgend filmpke ... voordat je denkt dat deze verdediger wel iets voor jou kan zijn wees er dan van bewust ... dat hij zich volledig geeft om zijn gezinneke te beschermen , no matter what ... !! Vergeet wel eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten é ... knipoogje !!
Sommige Duitse liefhebbers gebruiken de hond als bewaker en afschrikker. Hij is evenwichtig, gelijkmatig van temperament, maar heeft een eigen wil en is wantrouwig tegenover vreemden. Hij kan wel goed het verschil inschatten tussen goed en kwaad.
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.
Het Noordzweedse paard ( Nordsvensk häst)is een compact paard met een opmerkelijk vermogen om zware lasten te trekken. Dit is juist de rede dat het paard vroeger in Zweden, en in sommige gevallen tegenwoordig nog steeds, gebruikt wordt voor de bos en landbouw. Het is een Zweeds koudbloed ras die voor veel mensen nog onbekend is. Het is een mooi ras met veel behang en expressie. Het ras wordt in Zweden gebruik voor zowel het zwaardere werk zoals bos- en landbouw maar ook als recreatief paard. Lees, geniet en laat u inspireren door dit bijzondere ras.
Het ras staat bekend om zijn goede karakter. Het heeft geen kwaad in zich en blijft in nagenoeg alle omstandigheden de koelheid zelf. Het zijn volgzame en vriendelijke paarden. Dit betekent niet dat het een saai paard is. Het Noordzweedse paard is zeer levendig, heeft veel actie en is mede door zijn kracht dus niet een paard wat zonder opvoeding kan.
Waar de Noordzweed het meest om bekend staat, zijn de expressieve ogen en aparte snuit. Het heeft een bijzonder hoofd welke erg veel uitstraling heeft. Het ras heeft een lange levensduur en zou immuun zijn voor de meeste normale paardenziekten.
Door zijn karakter maakt het zich een ideaal paard voor het hele gezin. Het is wel een echt trekpaard, dus niet erg geschikt voor hoog dressuur. Het is een mooi, sterk paard die elk gezinslid met gemak kan dragen, maar misschien voor de jongste ruitertjes een beetje te sterk. Ook voor de menwagen doen ze het uitstekend!
Het Noordzweedse paard is een prima paard voor het gebruik van springen, licht dressuur of voor de menwagen. Door zijn goede karakter leent het ras zich uitstekend voor de recreatieve ruiter.Ziehier wat een prachtige gangen ze wel kunnen hebben ... ze evenaren zowel de Haflinger als het Friese paard !! Voor de kijklustigen onder jullie ... hmm ... vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Doordat het koudbloedpaarden zijn, zijn ze makkelijk in onderhoud. Het NZP kan het gehele jaar buiten en moet sober gevoerd worden. Denk hierbij dus aan ruwvoer (kuil en hooi) en mogelijk een aanvulling van een eenvoudige brok of een alternatief. Te veel verwennerij is niet op zijn plaats bij dit paardenras. Prettig hierbij is dus dat, indien gewenst, de hoge kosten van stalling en duur voer uitgespaard kunnen blijven.
De Centraal - Aziatische Ovcharka is een zelfstandige en eigenwijze hond.
De Centraal Aziatische Ovcharka is een zeer oud ras en men neemt aan dat het ontwikkeld is uit de Tibetaanse Mastiff. Het ras komt veel voor in gebieden in Rusland, Iran en Afghanistan.Vroeger werd de Centraal - Deze uitstekende schaapshond neemt tegenwoordig in Centraal Azië en Europa in aantal af. In de Verenigde Staten daarentegen zijn fokkers juist begonnen dit ras te fokken. In Nederland leven er momenteel 5.
Bruin, rood - bruin, wit, zwart, grijs of een combinatie hiervan zijn de kleuren van de vacht. De Centraal - Aziatische Ovcharka kan een langharige of kortharige vacht hebben.
De Centraal - Aziatische Ovcharka is een zelfstandige en eigenwijze hond. Het is een hond met een goed temperament en de Centraal Aziatische Ovcharka zal het goed kunnen vinden met alle leden van de familie. Deze honden zijn zeer beschermend ten opzichte van hun familie en ook zeer aanhankelijk. Dit ras heeft door de geschiedenis heen altijd met hun families samengeleefd en heeft interactie nodig met hun familie in hun dagelijkse bestaan.
Ten opzichte van vreemden neemt de Centraal - Aziatische Ovcharka een afwachtende houding aan. Enige ervaring is nodig voor de opvoeding. De Centraal - Aziatische Ovcharka is geen geschikte hond voor een beginner. Het is een dominant ras en de Centraal Aziatische Ovcharka heeft dan ook de neiging om de baas te spelen over andere honden. Deze hond ziet zichzelf als bewaker en houdt er van zich dienovereenkomstig te gedragen. Dit ras heeft zeer uitgebreide socialisatie nodig en een gehoorzaamheidstraining op jonge leeftijd, als men ze als gezinshond wil gebruiken
Heel veel beweging is wat de Centraal - Aziatische Ovcharka nodig heeft. Hij hoort niet thuis in een rijtjeswoning of een flat. De Centraal - Aziatische Ovcharka voelt zich het beste thuis op een groot stuk terrein rond een woning (boerderij) met een goede omheining. Hierop kan hij naast de dagelijkse lange wandelingen, zijn energie kwijt. Tegelijkertijd zal hij dit terrein goed bewaken.Hoe goed hij kan geworden op een boerderij zie je in dit biezonder grappig filmpje ... noem het horsmanship ... ghiiiii ... knipoogje ! Vergeet wel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten é ... !
In Centraal - Azië worden de staart en oren nog gecoupeerd. In Europa is dit echter niet meer toegestaan.... vandaar het recent vrolijk filmpke met staart en oren ...
De Siberische Kat ... charmant, stil, zacht, ietwat verlegen ...
Dit is een eeuwenoude langharige kat, volgens sommigen de voorouder van alle moderne langharige katten, waaronder de Turkse Angora en de Perzische Kat. Hij is vrij gewoon in noordelijk Rusland, onder andere in de omgeving van Sint-Petersburg, ook al ligt( dat niet in Siberië. Zijn dichte vacht beschermt hem tegen de hevige kou. Soms wordt hij ook de Siberische Boskat genoemd.
Uiterlijk Een stoer gebouwde kat met een middellang lichaam en een brede, ronde kop en krachtige poten. De vacht is lang en dicht, met een zware ondervacht. Hij heeft een dichte kraag en een overvloedig behaarde staart. Vooral voor leken lijkt hij in veel opzichten op de Noorse Boskat, waarmee hij mogelijk direct verwant is.
Geschiedenis : Het schijnt dat deze kat al eeuwen in Rusland aanwezig is. In de negentiende eeuw, toen hij voor het eerst in het Westen opdook, stond hij bekend als de Russische Langhaar. Hij werd met andere langharige katten gekruist, die indertijd populair waren, zoals de Angora en de Perzische Kat, zodat hij zijn afzonderlijke status snel kwijt was.
In het land van herkomst bleef hij echter even populair, maar hij werd door de plaatselijke bewoners als zo vanzelfsprekend ervaren dat niemand de moeite nam om hem als een raskat te beschouwen. Het gevolg was dat hij bij de kattenshows een vergeten kat was. Zelfs tegenwoordig is hij zeldzaam buiten zijn land van herkomst. Daar schijnt echter verandering in te komen. In 1987 werden een jong katertje en poesje afkomstig uit de streek rond Sint-Petersburg door liefhebbers uitgebracht op een kattenshow te Berlijn. Zij bedachten de nieuwe naam Siberische Kat en begonnen een serieus fokprogramma.
Zie hier een prachtig mooi filmpje hoe rustig ze wel overkomen ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... knipoogje !!
De oorspronkelijke katten in Rusland zijn volgens zeggen uitzonderlijk gehard. Ze brengen hun dag graag buitenshuis door, zelfs tijdens het koudste weer. Ze zijn weinig beweeglijk en zijn minder toeschietelijk in het betonen van hun aanhankelijkheid ten opzichte van de mens dan andere katten. De tegenwoordige Siberische Kat wordt vaak beschreven als charmant, stil, zacht, ietwat verlegen, slim, kalm, stoer, enz. Ze hebben een zachte stem, net als Perzen.
Haflingers komen van oorsprong uit Zuid-Tirol en omdat ze qua ras vrij sober zijn, werden ze veelal gebruikt als trek- en lastpaarden in de bergen. Ze worden daar ook vaak ingezet voor de arrenslee .
De haflinger bestaat alleen in voskleur met lichte staart en manen. Het is een werklustige pony met veel kracht, uithoudingsvermogen, intelligentie en vaak 'koel in de kop'. Een haflinger is sober in onderhoud, dat wil zeggen, ze kunnen winter en zomer buiten blijven en hebben minder voer nodig dan een pony die 'hoog in het bloed staat'.
Door het toevoegen van Arabisch bloed heeft de haflinger adellijke kenmerken gekregen. In 1961 is de eerste haflinger naar Nederland gebracht, waarna het ras zich heeft bewezen als zeer veelzijdig.
Tegenwoordig vind je de haflinger terug onder het zadel (zowel dressuur- als westernrijden, aangespannen, vrijheidsdressuur, e.d.) Kortom, de haflinger is een pony die op veel onderdelen binnen de paardensport ingezet kan worden.
Ziehier een super mooi filmpje met ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... voor alle duidelijkheid geen Haflingers in deze film maar euh ... Belgische trekpaarden ,vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
De Picardische Herdershond of Berger Picard deed in de negentiende eeuw zijn intrede in Frankrijk. Deze vrij grote herders werden door de Kelten meegenomen. Deze hond is een afstammeling van de oude Herdershonden uit de Middeleeuwen zoals die op schilderijen werden afgebeeld.
De honden zijn verwant aan de Briards en de Beauceron en werden samen met deze honden in 1863 voor het eerst tentoongesteld. In 1925 werd de standaard opgesteld en werd dit ras officieel erkend. Door het ras te gebruiken voor de fok van de Bouvier des Flandres, verdween het ras als zodanig. Pas aan het einde van de tweede wereldoorlog zijn de liefhebbers van het ras weer begonnen met de fok en is het aan hen te danken dat dit ras praktisch uit het niets weer ontstond. Zijn werkterrein bevindt zich tegenwoordig in de regio Pais-de-Calais. Frankrijk is niet al te dichtbevolkt met deze herders en buiten Frankrijk zijn er zeer weinig exemplaren.
IDEALE RASKENMERKEN Deze ruwe, norse herder heeft een natuurlijk en rustiek uiterlijk. Hij is één van de grootste herders, heeft een lange rug en goede benen. De Picard heeft een schofthoogte van 60 tot
65 cm voor reuen; teven zijn 55 tot 60 cm en het gewicht 23 tot 31 kg. Het hoofd is enigszins smal en de oren, die klein moeten zijn, worden rechtop gedragen en hebben een brede basis. De staart wordt in actie hoog gedragen. De ruwe, verwarde vacht is een belangrijk kenmerk van de hond.
.
Het is een stugge, halflange vacht die ruw moet aanvoelen, met een dichte ondervacht. De vachtkleuren zijn grijs ( zwartgrijs, blauwgrijs, roodgrijs ), licht of donker fauve, of een mengeling van deze kleuren. Een kleine witte aftekening op de voorborst en/of op de tenen is toegestaan. Er komen ook witte exemplaren voor.
Ziehier een exellent prachtige slide van de Berger Picard met zijn specifieke uitstekende eigenschappen , zowel als veedrijver , sport en spel , bewaking en het gezellig omgaan met mens en dier ... veel kijkgenot ! Vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !!
Ondanks zijn strijdlustige aard kan de Picard een fijne huis- en familiebewaker zijn. Hij is zeer zelfbewust maar ook zeer aanhankelijk. Deze hond is zachtaardig voor eigen mensen, maar gereserveerd tegenover vreemden. Hij is intelligent, waakzaam en onvermoeibaar, aanhankelijk en lief voor kinderen. Het is een hond die veel beweging nodig heeft, want het is nog steeds een echte werkhond.
Door middel van lichaamstaal en geluiden kun je je kat begrijpen. Kijk dus goed naar de houding en de bewegingen, luister goed naar je kat en lees hier wat deze dingen betekenen
Communicatiedoormiddel van geluiden Als je kat bang is, zal ze dit duidelijk maken door een diep, hol klinkend 'wrau wrau'. Ter begroeting klinkt een beschaafd en helder klinkend 'rrr'. Je kat kan je iets vragen met een helderklinkend 'mrrr'. Als je kat honger heeft maakt ze dit duidelijk met een luid, kort en aanhoudend 'miauw'. Een kat kan gedempt blazen als iemand iets doet wat haar niet bevalt.
Ergert ze zich meer, dan zal dit geblaas harder gaan klinken. Een poes spint als ze zich prettig en veilig voelt, maar ook als ze ziek is, in nood of zelfs als ze op sterven ligt. Kattenmoeders lokken hun jongen ook met gespin. Ziehier het prachtig filmpje ... na enige meningsverschillen een welverdiend knuffke ....zeker de moeite om eens te zien en te luisteren ( one chance melody...hmm ) ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé .... knipoogje ... smile ... ! !
Katers lokken hun tegenstanders naar zich toe met een lang aangehouden 'miiiooooau'. Komt de tegenstander dichterbij, dan babbelt hij met een gedempt 'oer, oer'. Wil een kat rustig eten, dan kan ze dat laatste geluid ook laten horen.
Communicatie doormiddel van lichaamstaal
Als een kat zo voor iemand gaat zitten, de staart uitstrekt over de vloer en geïnteresseerd omhoog kijkt, en daarbij zachtjes zegt: 'mrrr', betekent dit dat je kat nieuwsgierig is naar wat je doet. Ze wil graag weten of je iets interessants bij je hebt. Je kunt je kat erbij betrekken en laten zien wat je doet.
Op deze manier kan een kat haar baasje begroeten. Als ze zich tegen je aan drukt en kopjes geeft kan het zijn dat ze aandacht wil. Ze wil dan graag dat je haar vertroeteld.
Deze kat voelt zich goed en ligt lekker te slapen. Als ze zich ook nog als een bolletje heeft opgerold, laat ze merken dat ze het een beetje koud heeft.
Deze kat kromt haar rug en haar haren gaan overeind staan, omdat ze zich bedreigd voelt. Ze laat echter zien dat ze bereid is om zichzelf te verdedigen.
Dikke paarden presteren minder goed, het uithoudingsvermogen is geringer en in ernstige gevallen kan overgewicht leiden tot hoefbevangenheid. Overgewicht is dus niet wenselijk. Afvallen dus! Maar dan wel verantwoord want te snel afvallen, kan leiden tot hyperlipemie (bloedvervetting).
Maar hoe nu verantwoord afvallen? Als regel geldt dat een paard niet meer dan 1% van zijn streefgewicht mag afvallen per week. Dit komt voor een paard van 600 kg lichaamsgewicht dat 60 kilo te zwaar is op ca. 5 kg per week. Om dit te realiseren zou je minder eten kunnen geven maar om dan 5 kg kwijt te raken zou dit paard maar enkele uurtjes in de weide mogen en de rest van de dag niets meer mag eten.
Dat is niet praktisch en bovendien loop je veel risico op ondeugden en een verstoord maag-darmkanaal.Beter is een combinatie van minder eten en meer bewegen! Als je paard krachtvoer krijgt zul je dit moeten verminderen met ca 2 kg per dag bij een training van ca. 1 uur per dag. Voer je in deze situatie minder dan 0,5 kg per dag dan is het raadzaam om Summerfit koek bij te geven voor de noodzakelijke vitaminen en mineralen.
In de zomerperiode is het vaak lastiger om de pondjes eraf te houden als je paard volop in de weide staat. Er wordt in veel gevallen ook vrijwel geen krachtvoer meer gegeven. Je zult dan wederom een uur per dag moeten trainen en de weidegang tot maximaal 10 uur per dag beperken.
Een paard mag niet meer dan 1 procent van zijn streefgewicht afvallen per week. Dit komt voor een paard met een lichaamsgewicht van 600 kilo, dat 60 kilo te zwaar is, neer op ongeveer 5 kilo per week. Intervaltraining is een methode om je paard meer conditie te laten krijgen. Is je paard te dik? Laat hem dan niet te snel afvallen, want dat kan leiden tot hyperleamie (bloedvervetting). Longeren mag ongeveer 30 minuten duren en begint altijd met een natuurlijke houding.
Geef je paard meer afwisseling in de training: dus vaker buitenrijden, longeren (met enkele of dubbele longe), los bewegen in de baan met balkjes, intervaltraining of maak eens een sprongetje.Ghiiiii ... over sprongetje gesproken ... ook paarden zijn ontzettend blij , happy om heerlijk vers eten te zien ... en uiten dit op een vreugdevolle manier ... Yjéééééé ... !! Vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten é ... knipoogje !!
Overgewicht kan bij paarden leiden tot insulineresistentie en dat kan hoefbevangenheid geven. Ideale producten voor dikke paarden zijn Nature's Best muesli enSummer Fit koeken
De Hovawart Hofwachter, de bewaker van de (boeren)hof...
De Hovawart is eigenlijk een jong ras met een oude naam. Zijn naam is afgeleid van Hofwachter, de bewaker van de (boeren)hof. In 1922 werd het eerste nestje Hovawarts ingeschreven in het stamboek in Duitsland. De eerste jaren werd er bovendien ingekruist met andere rassen o.a. de Duitse Herder,Leonberger,Newfounlander en Kuvasz.
Wat is nu eigenlijk een Hovawart? Het is een hond die waaks is en bereid is om te verdedigen, hij is echter niet overdreven scherp; hij is aanhankelijk en hij houdt van kinderen en kan tot op hoge leeftijd een speelse en aaibare gezinshond zijn die in huis rustig op zijn eigen plek ligt, zonder te storen, die tijdens de wandeling (waar hij voortdurend naar uitkijkt) onvermoeibaar rent, spingt en speelt.
Hoe ze wel onvermoeibaar spelen en blijven rennen kun je zien op het hierop volgend filmpje ... een prachtig duo Hovawarts blond en zwart .... lets playtime ... go ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten é ... knipoogje ...
Het is een hond die niet aan staart en oren gecoupeerd, niet getrimd of geschoren dient te worden, een hond die zijn gezondheid en gebruiksmogelijkheid niet aan zijn schoonheid geofferd ziet.
Kortom: een hond die zowel van karakter als van uiterlijk natuurlijkaandoet en een hond voor mensen die een lieve, robuuste viervoeter willen hebben en tegelijkertijd vriend, bewaker en beschermer is; die in staat is met hun door dik en dun te gaan!
Gedrag en karakter: Hij is een erkende werkhond voor veelzijdig gebruik. Van aanleg evenwichtig en goedaardig, bezit hij: verdedigingsdrang, strijdlust, zelfverzekerdheid en belastbaarheid, middelmatig temperament een zeer goede neus. Zijn harmonisch op elkaar afgestemde lichaamsverhoudingen en een bijzondere binding met zijn gezin maken hem in het bijzonder tot een uitstekende begeleiding-, waak-, verdediging-, redding- en speurhond.
Veel liefs ... met een knipoog ... 't speurneusje Miryam
Korte geschiedenis van het ras Wetenschappers zijn het erover eens dat de oorsprong van (half)langharige katten gezocht moet worden in Zuid-Rusland, Turkije en Iran. In vroeger tijden kwamen er buiten deze contreien alleen kortharige katten voor. De voorvaderen van de Noorse Boskat moeten dus op de een of andere manier door toedoen van de mens in Noorwegen terecht zijn gekomen. Men neemt aan dat het de zeevarende Noormannen zijn geweest die omstreeks de 9e eeuw halflangharige katten met zich mee naar huis namen. We kunnen dus stellen dat de Noorse Boskat een verre afstammeling van het ras is dat wij nu kennen als de Turkse Angora.
De Noorse Boskat is echter forser van bouw en veel ruiger van beharing, wat een gevolg zal zijn van een min of meer natuurlijke selectie en de invloed van de in Scandinavie reeds aanwezige korthaarkatten. De katten met een dikkere vacht en een steviger lichaamsbouw hadden natuurlijk veel meer kans om de barre Scandinavische winter te overleven. In 1912 werd de allereerste Noorse Boskat als raskat tentoongesteld. Een groep liefhebbers begon belangstelling te krijgen voor het nationale ras, wat resulteerde in de oprichting van een vereniging die zichzelf als doel stelde het ras te stabiliseren. De Noorse Boskat is pas in 1977 door de internationale kattenverenigingen officieel erkend.
Karakter . De Noorse Boskat heeft een gemakkelijk, tolerant en sociaal karakter. Het is een rustige, evenwichtige kat die echter vrij actief is. Ziehier een prachtig filmpje ... welliswaar geen Noorse Boskat ... maar het gezellig samen zijn tussen kat en hond ... " Hey ... have i told you lately ..." ... knipoogje ... ! Vergeet het muziekje in de linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Ze kunnen ontzettend goed klimmen en demonstreren dit graag. Ten opzichte van mensen stellen deze katten zich zeer vriendelijk op, ze worden graag aangehaald en geknuffeld, al zijn ze wat minder meegaand dan sommige andere halflangharige rassen. Ze hebben de neiging zich aan een persoon in het bijzonder te hechten. De omgang met honden geeft zelden problemen.
Ze hebben een sterk territoriumgevoel, dus zullen katers het onderling gewoonlijk niet zo goed samen kunnen vinden. De omgang tussen gecastreerde katers geeft overigens zelden problemen. Vrouwelijke dieren gaan vaak wel goed met elkaar om. Hij is boven alles nieuwsgierig, wil graag weten wat er om hem heen gebeurt en alles wat het huis binnenkomt, of het nu gaat om boodschappen of een bezoeker, wordt grondig geinspecteerd en gekeurd.
De Harzer Fuchs is een levendige en leergierige hond
In de schaduw van het Harz-gebergte en het Ijzeren Gordijn van weleer heeft de Harzer Fuchs, tot op de dag van vandaag zijn taken als veedrijver en schaapshoeder verricht. In het oude Europa was het in bepaalde streken gebruikelijk dat boeren hun schapen of ander vee toevertrouwden aan een herder. Deze herder trok met een grote kudde naar geschikte weidegronden. Vaak bleef hij dagen of zelfs weken lang weg.
Deze kudden bestonden uit honderden dieren. Om de orde te kunnen handhaven zijn snelle en standvaste honden nodig met een enorm uithoudingsvermogen. De herder werd voor zijn eenzame arbeid betaald door de boeren. Hoe groter zijn kudde, hoe meer hij verdiende. Zijn inkomen was dus voor een belangrijk deel afhankelijk van de prestaties van zijn honden, want zij moesten de kuddes veilig voortdrijven en de verliezen onder het vee beperken.
Hoe ver de geschiedenis van de Harzer Fuchs teruggaat is niet meer na te gaan. Het is in ieder geval bekend dat er al eeuwenlang bepaalde typen herdershonden met de kudden meetrekken. Qua uiterlijk verschillen de soorten herdershonden veel van elkaar, maar wat ze gemeen hebben, is een sterke hoeddrift. Vroeger werden deze honden alleen op werkeigenschappen geselecteerd. Het uiterlijk was van ondergeschikt belang en de verschillende typen honden werden regelmatig door elkaar gefokt. De kwaliteit waarmee ze hun taken uitvoerden was en is echter zo hoog dat er geen sprake kon zijn van lukrake kruisingen of bastaarden, maar van een weloverwogen selectie.
De Harzer Fuchs is een levendige en leergierige hond. Wat het laatste betreft, kan hij zich meten met de rassen die om hun leergierigheid faam hebben verworven, zoals de Border Collie en de Australian Cattledog. De Harzer Fuchs is ook bijzonder volgzaam: hij zal je nooit uit het oog verliezen.... dat zie je in het hieropvolgend filmpje ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
En deze volgzaamheid is toch wel erg opmerkelijk. Het is geen aangeleerd kunstje, maar een natuurlijke bereidheid om voor je te werken. Hij gehoorzaamt makkelijk en dat maakt hem geschikt bij kinderen.
Zelfs kleine kinderen kunnen eenvoudige dingetjes van hem gedaan krijgen en worden niet stelselmatig genegeerd. In principe zou hij naast zijn oorspronkelijke werk bij de kudde ook uit kunnen blinken bij gehoorzaamheidstraining, behendigheid of flyball. Zijn werklust verlangt ook dat er dat met de hond gedaan wordt.
Dagelijks een uurtje onverdeelde aandacht waarin met hem uitdagende dingen gedaan worden, is eigenlijk een vereiste.In huis zijn ze vrij rustig, mits ze zich buiten af kunnen reageren. In dit verband is het wel aan te raden om buiten met ze te spelen en om dat binnenshuis niet te veel te stimuleren. Ze kunnen eindeloos aan de gang blijven, maar een beetje structuur aanbrengen doet wonderen. Het is inherent aan de aard van de echte herdershond.
EEN DING IS ZEKER: HET IS EEN PRACHTIGE HOND WAAR JE VAN ALLES MEE KUNT ONDERNEMEN
Vandaag is het Wereld Dierendag .. mag kunnen ... elke dag !!
Genietend loop ik op de dijk - rondom mij wind en water. De sloot geeft haar geheimen prijs, ik hoor het vrolijke gekwater Van kikkers - plotsklaps stil - en van de eenden in het riet, Een kleurenspel, een aquarel, is wat mijn oog hier ziet. Groen gras met lila pluimen, de paardebloemen helder geel, De blauwe lucht waarin de grijze wolken - het is een schitterend geheel.
Genietend loop ik op de dijk, samen met mijn hond. Ze springt vrolijk om mij heen, rent uitgelaten in het rond. Vier poten in een modderpoeltje - twee ogen in een ondeugend smoeltje, Een vrolijk kwispelende staart en rennen in een sneltreinvaart. Lekker dollen, even hollen, een aai over haar lieve snuit, Daar is de brug - we moeten terug - het kleurrijke schilderij weer uit.
Men zegt zo vaak .. "dat stomme dier" . Toch kunnen dieren "spreken"..... dat weet iedereen die weleens een dier heeft aangekeken! Want in die ogen,elke kleur daar staat zoveel in te lezen. Ze drukken vriendschap uit,en liefde,het kan ook droefheid wezen, omdat het dier heel goed beseft wat mensenharten voelen...
Ze dragen ons verdriet dan mee! Hun ogen zijn als poelen,van helder water,rein en klaar. Ze kunnen smeken,vragen,en lachen,ook als wij hen soms liefkozend stoeiend plagen... Een vriend die eerlijk is en trouw,ons volgt op onze wegen...
Een ruwharige kat die in 1966 op een boerderij in de staat New York werd ontdekt. Uiterlijk :De vacht van dit ras is uniek onder katten. Elke haar is gebogen of gehaakt, waardoor de vacht ruw, dicht en springerig is. Behalve wat deze vacht betreft, is de kat qua type identiek aan de American Shorthair, met zijn typisch sterke, gespierde lichaam. Sommige katten hebben ook gekrulde snorharen, net als dat bij Rexen voorkomt.
Geschiedenis Het ras begon met een enkele spontane mutatie; er werd zo'n kitten geboren in een nestje van een paar boerderijkatten, Bootsie en Fluffy, in een schuur vlak bij Vernon in het noorden van de staat New York. In het nestje van zes bevond zich een rood-wit katertje. Dat diertje had een merkwaardig ruw aanvoelende vacht, anders dan zijn nestgenootjes. De boer nam contact op met Mrs. William O'Shea, een kattenfokster uit de buurt, die Rexen had en bekend was met afwijkende vachtstructuren van katten. Ze onderkende onmiddellijk het belang van dit kitten en kocht hem voor een serieus fokprogramma. Om te kunnen intelen kocht ze ook een poesje uit hetzelfde nest. Ziehier een prachtig filmpje van kittens ... een compilatie van allerlei ... geniet ervan ... snoezig lief ... Vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Het katertje werd Adam genoemd en het poesje Tip Toe. De fokkerij had succes en er werden een aantal Wirehair-kittens geboren. Andere fokkers in de Verenigde Staten kochten ook een paar van de ruwharige kittens en al snel had iedereen het over deze opvallende nieuwe raskat. Het duurde niet lang voordat kittens naar Canada en Duitsland werden geëxporteerd. Al in 1969 was een fokzuivere American Wirehair ontstaan en was de toekomst van deze raskat verzekerd.
Hij werd in 1977 officieel erkend door de CFA en kreeg tegen 1990 bij andere overkoepelende organisaties op kattengebied in Amerika kampioenschapsstatus. Hij verscheen ook op kattenshows in Canada, Duitsland en Japan. Wereldwijd is het ras echter nog steeds zeldzaam.PersoonlijkheidDeze katten worden vaak beschreven als vriendelijk, intelligent, meegaand, goed gehumeurd en aanhankelijk. Er wordt gezegd dat hij met ijzeren vuist regeert over zijn huis en over andere katten.Kleurslagen Bijna elke kleur wordt toegestaan.
Deze hond is aanhankelijk en ongewoon goed gehumeurd ... just ... don't worry by happy
De Golden Retriever komt uit het grensgebied tussen Engeland en Schotland. Het is een tamelijk nieuw ras en wordt gedateerd in de tweede helft van de negentiende eeuw. Het ras is ontstaan door lijnenteelt van met name gele retrievers en de Tweed-Water Spaniel. Het doel was een hond met uitgesproken apporterings- en werklust te creëren
Hij is pienter, vlug van begrip, volgzaam en erg vriendelijk. Behalve als apporterende jachthond, wordt hij over de hele wereld gewaardeerd als gezinshond. In veel landen behoort hij zelfs tot een van de populairste rassen.
AARD : deze hond is aanhankelijk en ongewoon goed gehumeurd. Zijn kwaliteiten als retriever en hoogland jachthond, gecombineerd met zijn foutloze aard en inspirerende schoonheid duiden op een ongeëvenaarde populariteit.
Ondanks de benijdenswaardige prestaties van de hond in gehoorzaamheidswedstrijden, hebben veel Golden Retrievers de neiging nogal 'warrig' te zijn en moeten dus van een monotoon en vervelend bestaan gevrijwaard worden. Deze hond moet dus effectief iets te doen hebben, want verveling kan omslaan in destructief gedrag. De Golden Retriever heeft nood aan een actief bestaan ! Hij is intelligent, zacht, vriendelijk, gewillig en lief voor kinderen.
ACTIVITEIT : omdat deze hond effectief activiteit nodig heeft, is een uur per dag flink rennen dan ook noodzakelijk. Lichaamsbeweging is een vereiste bij dit ras en gezien hij goed af te richten is, zijn gehoorzaamheids- of jachtproeven aan te raden. Let op dat de Golden niet te dik wordt en hou er tevens rekening mee dat hij gek is op water !
We zijn er weer helemaal klaar voor .... en vliegen erin ... !!
We zijn er weer helemaal klaar voor ....
en vliegen erin ... !!!
Hallo bloggertjes ... , bezoekertjes ... en dierbare dierenvrienden ... graag deel ik je mee dat we er weer vol enthousiasme tegenaan kunnen gaan ... mijn nieuw pc'ke is dan ook volledig aangekleed ... alles erop en eraan .... m'n geluid optimaal ....dat zul je dan ook wel horen nu maximaal .... euh hum ... , bij deze wil ik het pc'ke dan ook graag haar entree laten brengen met ... euhhhh ... niemand anders dan de Blues Brothers met .... everybody .... needs sombody .... !!
De eeuw van het Zwarte Goud ... steenkool en paarden ......
De eeuw van het Zwarte Goud ... steenkool en paarden ....
Werken in de Limburgse ondergrond betekende niet alleen hard labeur voor de mijnwerkers. Ook zwoegende trekpaarden lieten hun deel van het zweet daar. Niet alleen trokken de paarden ondergronds kolenwagens, er waren er ook bovengronds. Die werden dan onder meer ingeschakeld in het houtpark. Verder waren ernog dieren die kolen naar de woningen van de mijnwerkers moesten brengen of waarmee vuilnis opgehaald werd. Allemaal droegen ze een grote bel, een klongel genaamd, zodat je ze al van ver hoorde aankomen.
Het was geen sinecure omde paarden in de donkere liftkooi te krijgen. De dieren werden erg schuw door het lawaai en de duisternis.Daarom werd er altijd een zak over het hoofd getrokken. Beneden werd niet altijd even vakkundig met de dieren omgesprongen. Soms werd er flink ruw met de dieren omgegaan en liepen ze kwetsuren op. Er was ook een verschil tussen luie en werklustige paarden. Wat zeer dikwijls gebeurde, was dat de mijnwerkers de goede,werklustige paarden verschillende posten na elkaar lieten werken. Maar na een tijdje waren die dieren natuurlijk helemaal bekaf ... !
Voor de putpaarden was er ook .een speciale uitrusting. Zo was het hoofdstel voorzien van een soort helm, een leren kussen dat tussen de oren van het paard lag. Die leren lap moest het paardenhoofd beschermen in de lage mijngangen . Een paard kan zich immers niet bukken
Hoewel het trekpaard voor zeer veel doeleinden werd gebruikt, werd hij uiteindelijk toch verdrongen door de opkomst van de explosiemotor. Hierdoor moest er een nieuwe bestemming voor dit ras worden gevonden. Deze was de omvorming tot vleespaard. Zo werd het gedrongen krachtige trekpaard, omgevormd tot een groot, log en zwaar ras .
Als bezoeker zijn het de kleine, simpele details, die de meeste indruk maken. Zoals het leren tuig, waarin de paarden loodrecht naar beneden werden gelaten, om daar in de donkere gangen de rest van hun zwoegend bestaan door te brengen. De dieren kwamen nooit meer bovengronds ! Het gaas, dat losrakende stenen en kleine instortingen moest opvangen. Ronduit huiveringwekkend is ook de uiteenzetting over hoe de stutten werden weggetrokken, wanneer een steenkoolader was uitgeput of een gang moest werden verlegd. De koelbloedigheid van de mannen die dit specialistische werk deden, 500 meter onder de grond, terwijl vlak achter hen de gangen zich donderend sloten.
Overal moet lawaai geweest zijn. Van de machines. Van de steenkoolwagons, die later niet meer door paarden maar door kleine locomotieven werden getrokken, en waarvan er nog een paar staan. Van de continue draaiende liften.Tussen 1815 en 1820 werd in Luik een zeer belangrijke vernieuwing doorgevoerd: vervoer door paarden. Het paard werd ingesnoerd in een tuig onder de liftkooi en vervolgens neergelaten in de schacht. Het bracht zijn hele verdere leven in de mijn door....
Pas in de loop van de 20ste eeuw deden de mijnlocomotieven hun intrede.
Veel liefs ... voor één keer ... met een knipoog naar de vooruitgang ... Miryam
Na de Basset-Artesien Normand .... De Basset Bleu de Gascogne
Basset-Artesien Normand , Basset Bleu de Cascogne
De Basset Bleu de Gascogne lijkt sterk op zijn `neef' die benen van normale lengte heeft, de Grand Bleu de Gascogne.
De Basset Blue de Gascogne komt uit de uit provincie Gascogne wat ligt aan de zuidwestkust van Frankrijk de hond is van het klassieke Franse type en ze zijn, samen met de oude Franse Griffons, de hondetypen waarvan de meeste moderne Franse jachthonderassen afstammen. Het ras komt buiten het land van herkomst nauwelijks voor.
De Basset Bleu heeft dezelfde nobele uitstraling en hetzelfde type (met uitzondering natuurlijk van de beenlengte) als de Grand Bleu. Het inkruisen van de Petit Bleu heeft wel tot gevolg gehad dat de Basset Bleu hoger geworden is. De standaard gaf een schofthoogte van 34-42 cm aan. Het nadeel van deze groei is dat dit uitsluitend de ledematen betreft en op geen enkele wijze invloed uitoefent op de rest van het lichaam. De basset is geen basset meer. Vandaar dat uiteindelijk besloten is de schofthoogte van de Basset Bleu terug te brengen naar maximaal 38 cm.
De Basset Bleu heeft een gevoelig karakter waardoor hij wat afstandelijk kan zijn ten opzichte van vreemden. Ziehier een prachtige voorstelling van puppy's op een aangenaam fluisterend liedje naar voor gebracht ... tof , mooi en snoezig warm om zien .. I'M LIVE ... !!
knipoogje ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...knipoogje ...
Het is een actieve en vrolijke hond die indien hij in een dichtbebouwde omgeving wordt gehouden een strakke hand nodig heeft daar zijn machtig stemgeluid niet door iedereen gewaardeerd wordt .
Deze honden zijn trouw en verstandig , zacht van karakter, aanhankelijk en zeer gehecht aan hun baas. Een consequente opvoeding is echter noodzakelijk.Daarenboven heeft hij in het algemeen een sterk gestel en behoeft geen overdreven verzorging. U moet echter wel een paar dingen in de gaten houden, die te maken hebben met dat oude erfgoed van zijn werkende voorvaderen, wat hij nog niet heeft vergeten. Aan gehoorzaamheid en opvoeding zult u consequent vanaf de prille puppytijd veel aandacht moeten besteden, meer dan bijv. bij een herder of aanstaande jachthond. Hij verwacht dat ook van u, die hij als meuteleider ziet.
Na de Lundehond nu ook een meertenige kat ... meer bepaald de Polydactyle kat ...
Katten hebben gewoonlijk 18 tenen, 5 aan elk van de voorpoten en 4 aan elk van de achterpoten. Polydactyle katten (ook wel hyperdactyl genoemd) hebben extra tenen aan hun poten. Bij polydactylie zijn er meer dan het normale aantal tenen. Het komt van het Griekse "poly" dat "veel" en "dactylo" dat "vinger of teen" betekent.
Vroeger waren ongeveer 40% van de Maine Coons Polydactyl. In de Amerikaanse volksverhalen werd gezegd dat deze katten wilde jagers waren en dat ze hun overgrote voeten daar bij gebruikten om levende vis uit de rivieren te vangen. Onderzoeken aan katten met Polydactyl tussen de 40er en 70er jaren wezen uit dat het begin van deze eigenschap bij katten waarschijnlijk zijn voorgekomen door de uit Engeland meegebrachte katten door Puriteinen naar de Boston omgeving.
Volgens de engelstalige wikipedia is een polydactyle kat een kat die meer dan de normaal aantal tenen heeft aan zijn poten. Polydactylie bestaat in de dierenwereld, maar ook bij mensen. Normaal gezien hebben katten vijf tenen aan elke voorpoot en vier aan elke achterpoot. Bij polydactyle katten is het zelfs mogelijk om 7 tenen te hebben aan voor- en/of achterpoten. Polydactylie is afkomstig van een dominant gen in één van de voorouders van een poes. Het is niet schadelijk voor de poes. Tegendeel zelfs, het kan soms een voordeel zijn voor de poes. Het komt vaak voor dat een polydactyle kat een extra teen heeft die te vergelijken is met de menselijke duim. Door deze extra teen wordt de poes in staat gesteld om dingen vast te grijpen of te openen.
Polydactylie lijkt het meest voor te komen aan de Oostkust van de Verenigde Staten en in Zuid-West Engeland. Geruchten bestaat dat polydactyle katten een uitzondering zijn in Europa omdat deze aanzien werden als gelijken met heksen. Andere geruchten vertellen dan weer dat polydactyle katten veel voorkomend zijn in de Cardigan gebieden aan Wales. Daar zijn ze beter gekend als Cardi-cats.
Nobelprijswinnaar Ernest Hemingway is de meest bekende polydactyle kattenliefhebber. Na zijn dood werd zijn huis dan ook omgevormd tot museum en opvangtehuis voor katten, waaronder verschillende polydactyle katten)
Dansen met paarden ... ! ! Harmonie tussen Mens en Dier .! !
Dansen met paarden ... ! ! Harmonie tussen Mens en Dier ... ! !
De natuur gaf het paard zijn kracht, zijn schoonheid en zijn atletische beweeglijkheid. Deze geven het paard zijn trots, zijn uithoudingsvermogen maar vooral zijn ongelooflijke gevoel voor evenwicht. Zijn wij het dan niet aan het paard verplicht om juist die kracht, die fierheid en dat verfijnde evenwichtsgevoel tijdens het rijden aan te spreken en te gebruiken?
Fenomenaal om zien... let op het speelse wat het paard uitstraalt , zijn nieuwsgierigheid naar het volgende , het gericht zijn naar de éénheid ... ! Het prachtig bijhorend muziekje maakt het geheel subliem om zien ....veel kijk en leerplezier hmm ...een spectaculair samenspel in alle vrijheid tussen mens en dier ... ! ! En dan nog even voor de paardenfluisteraars onder ons ... hiii ... let op het orenspel van 't paard en het kauwen ( het likken ) ...duidelijk een teken van onderdanigheid aan zijn hogere , in dit geval ...de mens ! !
Vergeet het muziekje in de linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! ! Als dierenliefhebber moet je deze absoluut gezien hebben ! Nog steeds komen de tranen mij in de ogen bij het kijken van dit ooohh zo prachtig filmpje ...! !
Nog even een kort fragmentje van de zuiderburen .... hiiiiiiii... 'k denk even aan olé ola ... euh ... rara .... hiii ! ! Enjoy it ... fun ... fun ... ! !
Veel liefs ... in alle éénheid ...olé ola ... hiii ... Miryam
De Schotse Terriër ... Een voorbeeld van een dappere en onbevreesde hond !
Deze kortbenige Terriër met zijn lange snuit en stevige snor vindt zijn ontstaan in de Schotse Hooglanden. Oorspronkelijk werd hij nog Aberdeen Terriër genoemd naar de stad waar hij veel gefokt werd. Later, rond 1880, is zijn naam veranderd en stond hij bekend als Schotse Terriër. Lange tijd werden deze honden gebruikt voor de jacht onder de grond, op vossen en dassen bijvoorbeeld. In het begin van 1900 wonnen ze veel aan populariteit en werden ze door liefhebbers ook Scottie genoemd. Later, maar ook nu nog, stonden ze bekend als de ´Whiskey hondjes´.
Zwart, grijs met zwart haarpunten en tarwekleurig zijn veel voorkomend maar ook andere kleuren zijn toegestaan. Volledig wit is echter uit den boze. Maar zeker dit filmpke niet hoor ... ghiiiiiii ... zie hoe een Scottie teefje een date probeert te maken met Barney Bush... de Scottie van George Bush himself ... ghiiiii ... prachtig mooi en aangenaam leutig om zien ... knipoogje ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !
Een voorbeeld van een dappere en onbevreesde hond is de Schotse Terriër. Deze eigenschappen heeft hij nog behouden van de jacht onder de grond.
Nu is hij erg geliefd als gezinshond omdat hij een goede waker is en graag met kinderen speelt. We mogen echter niet vergeten dat hij niet als speelgoed mag gezien worden. Een vroege socialisatie met kinderen en andere huisdieren blijft noodzakelijk vanaf jonge leeftijd.
Dit geldt trouwens voor elke ras. De Schotse Terriër is erg gehecht aan zijn gezin en toont zijn aanhankelijkheid binnenshuis. Maar ten opzichte van vreemden is hij afstandelijk en komt hij hooghartig over. Het is een gevoelige hond die met wederzijds respect en liefde moet worden opgevoed. Hij houdt helemaal niet van gedwongen te worden en kan al even eigenzinnig als hardnekkig zijn. Toch is de Schotse Terriër een eerlijke vriend om in huis te hebben
.De Schotse Terriër is uiterst robuust, onstuimig, onverschrokken en moedig. Deze behendige hond heeft een sterk karakter. Hij is onafhankelijk, trots, en eigenzinnig. Vriendelijk, vrolijk en erg gehecht aan zijn baas zonder dit al teveel te tonen. Onomkoopbaar en zeer wantrouwig tegenover vreemden is het een heel goede waker. Hij is steeds bereid iedere mogelijke 'vijand' aan te vallen. De Schotse Terriër blaft zelden. Een consequente opvoeding waarmee op jonge leeftijd mee wordt begonnen, is noodzakelijk.
Communicatie doormiddel van lichaamstaal
Op deze manier kan een kat haar baasje begroeten. 
Deze kat voelt zich goed en ligt lekker te slapen. Als ze zich ook nog 
Deze kat kromt haar rug en haar haren gaan overeind staan, omdat 
... Miryam
