Opiniepeiling bevestigt dat PS en NVA steun genieten
La Libre Belgique heeft, naast haar traditionele politieke opiniepeilingen, een extra-ondervraging ingelast om de polsslag te voelen bij de bevolking over de momenteel gestrande coalitiegesprekken en de politieke sfeer.
59% gemiddeld over het land B ziet Elio di Rupo zitten als premier. Uiteraard meer in Wallonië en Brussel dan in Vlaanderen.
Tegelijk werd naar de kiesintenties gepeild en dat leverde volgende resultaat op in Vlaanderen. Eerst de uitslag van 13 juni 2010 en daarnaast de uitslag van de peiling :
NVA - 28 / 32,3 % + 4.3%
CD&V - 17,6 / 16,6% - 1%
Open VLD - 13.7 /13,7% - s.q.
Sp-a - 15,3 / 12,1% - - 3,2%
VB - 12,6 / 11,4% - 1,2%
Groen - 6,3 / 7,3% + 1%
In Wallonië gaat het de PS voor de wind met 39% ( + 1,9%), de liberalen van de MR en Ecolo blijven ongeveer status quo en de CdH van Madame Non behoudtr 11,7%, een verlies van 2,9%.
Uit deze cijfers blijkt dat de onderhandelingstactiek van de beide winnaars niet afgestraft wordt. Integendeel. Zeker in Vlaanderen groeit de aanhang van de NVA.
Bij mijnheer doktoor : hebt u iets tegen spataders ?
Zichtbare, bobbelige aderen op je onderbenen zijn waarschijnlijk spataders. Ze zijn lelijk, ze zorgen voor ongemakken, en je wil er zo snel mogelijk van af. Maar lukt dat wel? En wat kan je er zelf aan doen?
Ons bloed legt een hele weg af in ons lichaam: vanuit het hart via de slagaders naar de organen, en vervolgens door de aders weer naar boven naar de longen en het hart, om daar verse zuurstof te halen en gezuiverd te worden. De reis omlaag verloopt dankzij de zwaartekracht erg gemakkelijk, maar de reis omhoog vanuit de benen vraagt wat meer inspanning. Om te voorkomen dat het omhooggepompte bloed gewoon weer naar beneden zakt, zijn de aderwanden voorzien van kleppen. Van zodra het bloed gepasseerd is, sluiten ze zich, zodat het niet meer naar beneden kan. Maar daar loopt het soms mis. Slecht werkende kleppen of een haperend pompsysteem, ook wel veneuze insufficiëntie genoemd, kunnen leiden tot spataders.
Deze spataders vormen geen rechtstreekse bedreiging voor je gezondheid, maar ze ontsieren je benen wel erg. Vrouwen met spataders durven vaak geen rokjes of shorts meer aan, omdat ze zich schamen voor de knobbelige aders op hun onderbenen. Bovendien zorgen de spataders voor heel wat ongemakken, zoals lome benen, gezwollen enkels, vocht vasthouden en pijnscheuten in de benen.
Oorzaken Spataders kunnen verschillende oorzaken hebben. Erfelijkheid speelt in ieder geval een belangrijke rol. Kinderen van ouders met spataders lopen 50 procent kans om er zelf ook last van te krijgen. Als beide ouders spataders hebben, loopt die kans voor de dochters zelfs op tot 90 procent.
Hormonen doen vermoedelijk ook hun duit in het zakje. Vrouwen lopen namelijk vier keer zo veel kans om spataders te krijgen dan mannen. Bovendien steken de problemen vaak de kop op tijdens de menstruatie en tijdens de zwangerschap. Ook anticonceptiepillen hebben een invloed op spataders, doordat ze de aderwanden verslappen en doordat ze het ontstaan van bloedpropjes in de hand werken.
Ten slotte heeft ook de leeftijd een invloed op het ontstaan van spataders. Met het ouder worden nemen bij heel wat mensen de spierspanning, de elasticiteit van de aderwanden en de kleppenactiviteiten af. Dat betekent evenwel niet dat jonge mensen geen risico lopen. Meisjes kunnen al vanaf hun puberteit spataders krijgen
Gisteren in het Euro-parlement, vandaag bij Angeltjes. De traditionele machthebbers hebben zich intussen een air aangemeten van "wat is hij grappig, mij raakt het niet", als Farage hen cynisch door het slijk haalt en hen op hun nummer zet. Dank zij Farage vernemen we dat in de lidstaten het vertrouwen in de EU zienderogen slinkt. Ook "my old friend Van Rompuy" en het belgische voorzitterschap krijgen enkel trefzekere tikken om de oren. De dames en heren zijn dit niet gewend op dergelijke manier met de waarheid geconfronteerd te worden. Hun glimlachende smoelwerken veranderen in grijnzende grimaskoppen.
De fantast Guynokkio, die in eigen land een onbeheersbare heksenketel heeft nagelaten zit nu met een smal, nijdig en verouderd kopje iedereen toe te schreeuwen. Wat een hopeloos en tragisch figuur.
Nigel Farage for President !
Welkom in Vakbondistan - Rob Verreycken
Vlaams Belang neemt de vakbonden op de korrel. De partij schiet meer raak dan verwacht.
Natuurlijk heeft Vlaams Belang iets tegen de vakbonden. En dat gevoel is wederkerig. De syndicale organisaties (het christelijke ACV, het socialistische ABVV en het liberale ACLVB) gooiden alle Vlaams Belangkandidaten uit de vakbond, zogenaamd omdat het ‘antidemocratische karakter' van Vlaams Belang onverenigbaar is met de doelstellingen van de vakbond. Het Belang zelf ziet om ideologische redenen meer brood in een corporatistische organisatie waarbij werknemers en werkgevers broederlijk per sector worden verenigd. De partij verwijt de vakbonden dat ze als Belgicistische organisaties de unitaire sociale zekerheid verdedigen.
Uitgerekend de manier waarop tientallen Vlaams Belangsympathisanten uit de vakbond werden gegooid, zette de partij enkele jaren geleden ertoe aan om vakbondswerking wat van naderbij te bekijken. Een speciale vakbondscel, met Rob Verreycken als basis (later aangevuld met parlementsleden Marie-Rose Morel, Jurgen Ceder en Guy D'haeseleer), toog aan het werk om de mensen alvast met juridisch advies bij te staan. Het ACV mocht haar handelswijze voor de rechter verantwoorden en kreeg in eerste aanleg ongelijk. In een moderne democratie valt het moeilijk te rijmen dat iemand geen lid kan zijn van een vakbond wanneer die tegelijkertijd lid is van een partij die aan alle grondwettelijke vereisten voldoet om aan verkiezingen deel te nemen.
De cel stuitte op andere onregelmatigheden die in het beste geval aan traditie, maar in het slechtste geval aan een Belgische ziekte te wijten zijn, waarbij overheidsfondsen onuitputtelijk blijven. Het boek lijst alle dossiers netjes op. Toegegeven, de auteur is op zijn minst bevooroordeeld. De provocerende en vermoeiende slogantaal werkt na verloop van tijd op de zenuwen. Maar niemand kan ontkennen dat een aantal opgelijste mistoestanden een discussie waard is.
Het blijft uniek dat werklozen in België haast verplicht worden om lid te worden van een vakbond. Een vakbond staat de werkloze niet alleen met juridische raad en bij, ze kreeg van de overheid ook het recht om de werkloosheidssteun uit te betalen. Op deze manier zijn vakbonden een soort politiek dienstverleningsbedrijf dat daarvoor royaal met belastingsgeld wordt betaald.
Vlaams Belang kwam ook te weten dat mensen die niet bij de vakbond waren aangesloten, 1.2 procent administratiekosten moesten betalen op premies die door verschillende fondsen voor Bestaanszekerheid werden uitbetaald (bijvoorbeeld bij weerverlet). Twee jaar geleden stak de wetgever daar terecht een stokje voor. Verreycken vraagt zich verder af waarom diverse ambtenaren hun lidgeld van de vakbond via een overheidspremie bijna volledig krijgen terugbetaald, elke belastingbetaler – ook wie niet bij een vakbond is aangesloten – betaalt het gelag.
Rob Verreycken, ‘Welkom in Vakbondistan', Uitgeverij Egmont, 144 blz., 12,5 euro.
Niettegenstaande men moeite doet om islam-kritische werken in openbare bibliotheken te weren en te ontvreemden is het een feit dat de laatste vijftien jaren een massa degelijke werken werd gepubliceerd. Niet alleen werd de islam in al zijn facetten onderzocht en beschreven in alle wereldtalen. Ook de uitspattingen en ontsporingen genoten het twijfelachtige privilege van op onomkeerbare manier geboekstaafd te worden. Het is voor elk ontwikkeld iemand schier onmogelijk de alarmsignalen die massaal werden uitgezonden niet te hebben waargenomen.
Voor elk onderdeel van Europa zijn er massa's te boek gestelde getuigenverklaringen die niet de minste twijfel laten bestaan over hoe uiterst gevaarlijk ver de totalitaire moslim-doctrine zich in Europa gevestigd heeft als een ongehinderde woeker-zwam.
Voor wie er nog mocht aan twijfelen ook het verslag van van elkaar onafhankelijke undercover operaties toonden zonder meer aan hoe ver dit ongemerkt ook plaatselijk alhier is gevorderd. Elke scepticus kan in het Nederlands er eens “Eurabia.“ van Van Amerongen of “Undercover in klein-marokko.” van Fraihi op nalezen.
Indien men nog twijfelde aan het getuigen-relaas dat van mond tot mond moest voortverteld worden zijn deze gemakkelijk te lezen werkjes echte blikopeners. Alsdan begint nog verder ontkennen of zelfs relativeren erg op negationisme te lijken.
Voor anderen en meer bepaald politici die menen een grote mond opzetten tegen burgers die wel de moeite deden zich te informeren is er nu “Muslim-Maffia” van Gaubatz en Sperry. Helaas nog onvertaald is dit tweedelig werk het resultaat van jarenlang geduldig speurwerk van politiediensten.
Het eerste deel onthuld met een massa plaatsen, namen, data, gebeurtenissen hoe het Centrum voor Amerikaans Islamitische relaties afgekort C.A.I.R. functioneert als een gevaarlijke gevel-organisatie. Wij zouden zeggen koepelorganisatie.
Het tweede deel dat zo mogelijk nog alarmerender want het toont aan dat hetzelfde de zo gezegde non-profit en van belastingen en taksen vrijgestelde CAIR een onderdeel is van een georganiseerd misdaad-netwerk van circa honderd islamitische frontgroepen. Collectief vormen zij in Amerika het extremistisch Moslim-broederschap.
De aparte groepen zijn intern georganiseerd als misdaadbendes en delen hetzelfde doel: de Amerikaanse openbare diensten, leger, politie en politieke organisaties infiltreren om de Westerse beschaving te vernietigen van binnenuit.
Verre van fantasie of uit niet bewezen beschuldigingen te bestaan, ontmaskert dit werk voor de allereerste keer het raamwerk van de sinistere samenzwering op overtuigende wijze.
Als gehersenspoelde idioten bezetten deze soldaten van Allah stelselmatig meer en meer posities binnen de sleutelorganisaties van de Amerikaanse samenleving wachten op commando's en beschermd door mantelorganisaties zoals CAIR.
Het besluit een Moskee te willen op een symbolische plaats is meer dan alleen maar spierballen rollen. Het is een surrealistisch partijtje armworstelen met als bedoeling de eigen extremistische mollen te testen en te oefenen, alsook aan machteloze meerderheid van de één procent Amerikaanse moslims de nu al door de islam-fundamentalisten verworven macht te tonen.
Het lijdt niet de minste twijfel dat gelijkaardige structuren en organisaties zich ongemerkt en ongehinderd eveneens in Europa gevestigd hebben. Meer nog zij werden van overheidswege bevoordeeld en beschermd. Meer nog, de Europese instellingen en hun spreekbuizen zijn overduidelijk overgeschakeld naar een hogere versnelling in het belasteren van diegenen die zich wel de moeite getroosten zich te informeren en de realiteit wel onder ogen durven zien. Men zou kunnen zeggen dat in het land der blinden eenoog koning is, maar de realiteit is dermate hallucinant dat deze politici, waaronder ex premier G. Verhofstadt en voorzitter E. Barosso, zich in feite gedragen als gemene intellectuele misdadigers.
Uiteraard is deze toestand onduldbaar en moeten de gevaarlijke uitwassen van dit militant extremisme onverbiddelijk aangepakt worden. Iedereen realiseert zich dat en in elk geval moet er nieuwe regelgeving hieromtrent tot stand komen die duidelijk, rechtvaardig en zonder achterpoortjes is er derhalve ook kan gehandhaafd worden. De regelgeving om dit te realiseren is zeer eenvoudig en komt iedereen ten goede. Ook en in de eerste plaats vooral de meerderheid van de gematigde moslims. Nu kunnen zij nog gechanteerd, gemanipuleerd en bedreigd worden. Elke echte Vlaming zal zich realiseren dat een doeltreffende regelgeving alleen en op een sluitende manier kan verwezenlijkt worden in het kader van een onafhankelijk Vlaanderen.
De vraag is of Vlaanderen zich tot zo lang een moratorium op een deugdelijke regelgeving voor negationisme kan veroorloven?
Nonkel Kruk wordt in een riant buitendecor op zijn BBC's ondervraagd zonder veel liflajes en consideratie. Bovendien blijft de taalhandicap overeind, alhoewel de Nonkel zich toch aardig uit de slag trekt. Hij wordt geconfronteerd met enkele van zijn eigen uitspraken, die op een buitenlander een wel erg vreemde indruk moeten maken. Mijn land is enkel verenigd door voetbal, pralines en bier. Yes, daar gaan wij voor ! De interviewer zet niet alleen het mes in het belgische huishouden maar vergelijkt met de Europese Unie. Na President Dweil was nu het woord aan eerste-minister Stuntel.
Zo er een gekneusd imago leeft in de wereld over het land B, zal het er niet beter op geworden zijn na dit gesprek.
11 september : manifestatie Brussel met Filip Dewinter
"Steden Tegen Islamisering" betoogt op 11 september aan de Amerikaanse ambassade te Brussel (Hoek Guimardstraat - Kunstlaan, op 100m. van de metrohalte Kunst-Wet) tegen bouw moskee aan "Ground Zero" in New York .Filip Dewinter: "Barack Hussein Obama gaat plat op de buik voor de moslims en toont zijn ware moslimgelaat. Moskee aan "Ground Zero" in New York is een moslimprovocatie en een slag in het gezicht van alle slachtoffers van 9/11".
Soortgelijke manifestaties zullen plaatsvinden aan Amerikaanse ambassades in verschillende hoofdsteden. Uiteraard vindt ook in New York een protestactie plaats, waar het woord zal gevoerd worden door Geert Wilders. Al deze acties worden gecoördineerd door de Amerikaanse organisatie "Stop Islamisation of America" (SIOA).
De bouw van een megamoskee aan Ground Zero is een slag in het gezicht van alle nabestaanden van slachtoffers van de aanslagen op 11 september 2001. Door de bouw van het islamitische centrum op Ground Zero te verdedigen toont Obama zijn ware moslimgelaat en toont hij zich een collaborateur met de radicale islam.
Tot zaterdag! Filip Dewinter
In onze (belgische) brievenbus
Wij krijgen niet enkel leuke en geëngageerde of boze post binnen. Er is ook regelmatig scheldproza of vieze praat. Vandaag is het pornografie. Leest u mee ? Niemand weet het dat u dit doet, dus komaan, ook in de abdij van Westvleteren gebeurt al eens wat. Waarom bij ons niet ?
De meerderheid van de Belgen strijd nog steeds voor hun land, in tegenstelling tot de landveraders die zich "vlaming" noemen. De oplossing van de 'politieke crisis' is EEN UNITAIR BELGIË, zonder gewesten. Geen gezever meer over geldkwesties (die er eigenlijk niet zijn, omdat als er 3 keer zoveel mensen wonen in het Noorden, het logisch is dat zij 3 keer zoveel bijdragen aan de staatskas.), minder geld verspilling aan alle verschillende regeringen in ons land !!!
L'union fait la force - Eendracht maakt macht
MM
Luchthaven Antwerpen opnieuw tegengewerkt door boomhangers.
Wij hebben het nooit anders geweten, dan dat de Antwerpse Luchthaven van Deurne door de socialisten intussen vervoegd door de boomhangers van Groen tegengewerkt werd. Als de economie en de welvaart kan geboycot worden, staat rood-groen hand in hand. Zij staan ook vaak met open hand aan de openbare instellingen waar geld verstrekt wordt voor individuen die zich afkeren van de maatschappij, geld dat volgens hen uit de hemel nederdaalt, speciaal voor hen.
Het onvermijdelijke Europa heeft veiligheidsnormen opgelegd, die Deurne verplichten de landingsstrook te voorzien van een veiligheidsverlenging. Om dat te realiseren besloot de Vlaamse regering een bocht aan te leggen van 1 kilometer in de drukbereden R11-baan die in een halfopen tunnel zou verzinken.
De groene burgemeesterin van Mortsel, Ingriet Pira, is natuurlijk naar de Raad van State gestapt, slapjes gevolgd door de tjevenburgemeester van de buurgemeente Borsbeek, Leo Vlaeyen, het prototype van de gemiddelde CD&V-er. "Een beetje contra maar ook toch wat pro ..." Maar vooral nooit niet duidelijk. Het type politicus dat ons jeuk bezorgt aan de ziel.
U zal zich ook Ingriet Pira herinneren : voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 kwam zij bijna dagelijks op het scherm van de 0000 en in de media : madame had in het centrum van haar gemeente herprofileringswerken van de ruime doorgangsweg naar Antwerpen laten uitvoeren, om de auto's op 1 rijstrook te brengen. Tientallen winkelzaken gingen failliet, Mortsel leek (met excuses voor de wrede vergelijking) getroffen door een bombardement. Pira was de pineut maar omdat ze groen en vrouw is, moest ze per se door de media bijgesprongen worden.
De Raad van State heeft zich nu achter de contra-argumenten voor de werken aan de landingsbaan geschaard en Pira triomfeert opnieuw. Lex Sukelaar van de Gazet van Antwerpen noteert met schijnbaar genoegen uit de groene mond van Pira : "Deze plannen betekeneneen zware last voor de omgeving ..." Terwijl het hypocriete mens gedurende jaren haar inwoners verjaagd heeft met haar waanzinnige anti-autobeleid. En momenteel ligt Mortsel opnieuw "open" voor de aanleg van een tramverbinding naar Hove.
Het toppunt van de argumentatie van de raad van State hebben wij u nog niet verklapt, zet u neer en geniet :
"De plannen van de overheid bedreigen de beschermde vleermuizenpopulatie van Fort 3, dat zich in de omgeving bevindt" Opnieuw boomhangers (soms toch) die de Antwerpse economie sturen.
Fort 3 waar vleermuizen de Antwerpse economie sturen
Ray
Filip Dewinter versus Abu Imram
Op maandagavond 4 oktober om 20u kruisen Abu Imran (Woordvoerder van Sharia4Belgium) en Filip Dewinter (Vlaams Belang) de figuurlijke degens aan de Gentse Universiteit. Deze twee sprekers met een uitgesproken mening nemen het tegen elkaar op in een inhoudelijk debat over de Islam.
Maandagavond 4 oktober 2010 - 20u Auditorium I - Faculteit Economie (Hoveniersberg, 9000 Gent) (Auto kan men best parkeren in de ondergrondse en bewaakte parking onder het Sint-Pietersplein). Meer info? gent@nsv.be - http://www.facebook.com/l/8ae5bFqoH9yOg8fDfbp-TR1H39w;www.nsv.be - 0494/493.400.
Wouter Opdenacker Praeses NSV! Gent 2009-'11
Vlaams Onafhankelijkheidsfront
Het lijkt er op of de PS-kopstukken geschrokken zijn van hun eigen woorden over het mogelijke einde van België. Eerst had Philippe Moureaux al laten verstaan dat “als de grootste partij van België (de N-VA dus) de splitsing van het land wil, de Franstaligen niet moeten panikeren en een andere optie moeten uitwerken.” Waarop de N-VA meteen liet weten dat ze niet aansturen op separatisme.
Laurette Onkelinx (PS) deed er in een interview nog een schepje bovenop. “We moeten ons voorbereiden op het einde van België. We kunnen niet meer ontkennen dat dit de wens is van een groot deel van de Vlaamse bevolking. Dus ja, we moeten ons voorbereiden op het einde van België.”
Wie dacht dat de N-VA de verrassende uitspraken van de PS-kopstukken zou aangrijpen om het scenario van de boedelscheiding bovenaan de politieke agenda te zetten, werd al snel een illusie rijker. N-VA-minister Muyters lachte de denkpiste weg en Bart De Wever verklaarde dat de zaak “niet aan de orde” is.
Gemiste kans De N-VA is met open ogen in de val getrapt. Voor de verkiezingen kwamen ze nog opvallend gemakkelijk weg met een hoge mate van ‘flou artistique’ over hun programma. Wat was nu het doel? Confederalisme of Vlaamse onafhankelijkheid? Erg duidelijk was dat allemaal niet, maar nu hebben ze alvast laten verstaan dat het einde van België niet meteen moet. “Men krijgt zowaar de indruk dat de N-VA op den duur een Belgicistische partij is in dit land”, merkt professor Herman Matthijs een beetje cynisch maar niet ten onrechte op.
Scheiding voorbereiden Het moet zijn dat er in en om de Wetstraat 16 een hardnekkig virus waart. Een virus dat van Vlaamse politici plots trouwe aanhangers van vorst en vaderland maakt. Kijk naar Wilfried Martens, Guy Verhofstadt, Yves Leterme … Terwijl de PS spreekt over het einde van België, gaat de N-VA plots op de rem staan en werpt zich nu op als de redder van België. Wat een pijnlijke ironie. Wat een ontnuchtering voor Vlaamsgezinde kiezers.
Men kan de PS-uitspraken gemakshalve afdoen als een uiting van woede en frustratie. Als politieke chantage of blufpoker. Dat kan allemaal wel zijn, maar het is ook méér dan dat. “Iedereen weet ook wel dat de best georganiseerde partij van het land goede banden heeft met de zusterpartij in de Franse vijfde republiek. Men mag niet vergeten dat over de laatste maanden heen diverse Franse politieke tenoren zich hebben uitgesproken over de toekomstige rol van Wallonië binnen de Franse republiek”, schrijft professor Herman Matthijs. Inderdaad. Het einde van België was lange tijd een loos dreigement van de Franstaligen, maar de voorbije jaren zijn ze steeds meer rekening gaan houden met die mogelijkheid en ze bereiden zich terdege voor op het ‘après-Belgique’ tijdperk. Het wordt tijd dat de Vlaamse politici dat ook gaan doen.
De uitweg De Franstaligen lieten al eerder verstaan dat een confederaal en dus uitgekleed België voor hen niet moet. Dat België voor hen dan geen enkele meerwaarde meer heeft. Waarom hebben de Vlaamse onderhandelaars die duidelijke boodschap niet opgepikt? Het ziet er naar uit dat de N-VA gevangen zit in de Belgische logica van onderhandelingen, compromissen en toegevingen. Volgens Bart De Wever moet het nu in de eerste plaats over ‘de welvaart’ gaan en staat ‘Brussel’ de Vlaamse onafhankelijkheid in de weg. Het is net alsof we Guy Verhofstadt, Yves Leterme of Mark Eyskens horen… Terwijl Bart Maddens en Herman Matthijs er op wijzen dat de splitsing van België helemaal geen doemscenario is. En Brussel dan? “Als de Vlamingen onafhankelijkheid willen, zal het zonder Brussel zijn”, zeggen de Franstaligen keer op keer. Maar daarbij vergeten ze wel dat Brussel in Vlaanderen ligt. En wie gaat straks in het door de Franstaligen gedroomde ‘klein-België’ van Wallonië en Brussel, die 500 miljoen euro ophoesten die Vlaanderen nu nog eens extra (per jaar!) aan Brussel zou moeten geven? Wallonië? Komaan, dat gelooft toch geen mens.
Nee, separatisme is geen doemscenario. België is een doolhof en Vlaamse onafhankelijkheid is de uitweg. Iemand met een hartinfarct kan men nog reanimeren. Maar België is een lijk, een lijk in staat van ontbinding. En dan helpt reanimatie geen moer.
Laten we de werkelijkheid eindelijk onder ogen zien. Ik roep de Vlaamse partijen, de Vlaamse minister-president en het Vlaamse Parlement op om het heft in eigen handen te nemen en de echtscheiding aan te vragen. Waalse vrienden, laten we scheiden! Dan pas zullen we er in slagen ook de dringende uitdagingen van onze tijd op de meest efficiënte wijze aan te pakken!
de kater van de rijkswacht heeft de kat van Ali verkracht je weet wel hoe dat gaat dit is een racistische daad
dat die kat daarom vroeg is praat voor in de kroeg want een rijkswachtkater is een fascist en een rosse dus ook nog een racist
"niet alle dagen"zei de kat en zij bekent "wordt een moslimpoes door een gendarm verwend"
03-09-2010, 19:50 geschreven door johan v.d.b
(zie onze favorieten in de rechterkolom)
Herman Matthijs over de politieke crisis
Professor Herman Matthijs (VUB) : ‘N-VA lijkt op den duur wel Belgicistische partij’
Geplaatst door De Redactie op 06 September 2010
De preformatie is mislukt. Hoe komt dat en hoe moet het nu verder? Professor Herman Matthijs kijkt en analyseert in een opiniestuk voor Apache. ‘Vanaf nul herbeginnen heeft het voordeel dat men het huidige geblokkeerde systeem verlaat en openlijk de confederatie met artikel 35 uit de grondwet op tafel kan leggen.’
Na tachtig dagen onderhandelingen over tot de regeringsformatie staan we nog nergens. Maar we kunnen ons troosten met onze noorderburen, die ook opnieuw mogen beginnen. Onze tegenvoeters in Australië praten op de BBC World Service ook al over Belgische toestanden.
Onvoldoende De verkenningsronde van het nieuwe Vlaamse politieke idool Bart De Wever is zonder veel brokken verlopen, maar zijn opvolger heeft uiteindelijk zijn ontslag moeten aanbieden bij het zesde staatshoofd der Belgen. Heeft Elio Di Rupo gefaald als preformateur? Het antwoord is ja. Men stond niet op een zucht van een akkoord, doch men is mijlenver verwijderd geweest. De leider van de Franstalige socialisten heeft een aantal fouten gemaakt in zijn preformatie. Ten eerste: de afwezigheid van teksten, en als er die waren de bijzonder slechte Nederlandstalige versies daarvan. Anno 2010 verlopen regeringsonderhandelingen nog altijd in het Frans omdat nogal wat gesprekspartners uit Brussel en het zuiden het Nederlands onvoldoende machtig zijn.
Nooit echt genogotieerd Elio Di Rupo is daarnaast blijven rondrijden in het oude, geblokkeerde politieke federale model. Hij heeft ook de fout gemaakt door aan de tafel van de formatie preformateur te zijn én PS-leider. Men dient eveneens op te merken dat nogal wat Franstaligen niet veel begrepen hebben van de uitslag in Vlaanderen op 13 juni jongstleden. Na tachtig dagen is de politieke situatie van de preformatie als volgt. De twee linkse Vlaamse partijen (sp.a en Groen!) hebben zich gerelateerd met de huidige Waalse regeringspartijen. Over de begrotingsproblemen van 25 miljard euro, de justitiedossiers , de asiel- en migratieproblematiek, de hervorming van de federale politieke instellingen, enzovoort, is nooit echt genegotieerd.
Minimaal Er is veel gepraat over de Brusselse problematiek met als uitgangspunt de splitsing van het administratieve arrondissement BHV. Doch wat met het gerechtelijke arrondissement BHV? Van dat laatste dossier is nooit meer iets gehoord. Op het vlak van bevoegdheden zijn er wel enige zaken die overgaan naar de gefedereerde entiteiten. Daar moet wel bij gezegd worden dat het veelal heterogene pakketten zijn die de beleidsvorming niet ten goede zullen komen. De zeggenschap over sommige sociale dossiers (kinderbijslag, werkloosheid,…) door de gewesten is minimaal te noemen. De betrokken budgettaire middelen blijven in de federale sociale zekerheid. Zodoende kan er hier zeker geen sprake zijn van een Copernicaanse revolutie.
Objectieve studie Opvallend is ook dat er veel onderhandeld is over Brussel en zijn omgeving: geld voor het Brussels gewest, meer bevoegdheden voor dat gewest, de aanpak van de Vlaamse politieke aanwezigheid in Brussel, enzovoort. De Franstalige politieke wereld wordt aan de onderhandelingstafel gedomineerd door de Brusselaars. Over Wallonië is er amper iets medegedeeld. De Franstalige strategie is ook duidelijk gericht op een gewestelijke indeling van dit land. Dan wordt het, in voetbaltermen, uitgedrukt, steeds twee tegen één voor de Franstaligen. Als men ook de Duitstalige gemeenschap nog eens gewestbevoegdheden geeft, dan wordt de verhouding drie tegen één.
Uiteindelijk is de PS een partij die begaan is met geld. Zij wil best BHV splitsen tegen de prijs van 500 miljoen euro voor het Brussels gewest. Hierover is er nooit een objectieve studie geweest. Hoe moet men aan de burgers uitleggen dat men eerst 500 miljoen euro aan Brussel geeft en vervolgens 25 miljard euro saneringen eist van de bevolking?
Centrumrechtse flank En nu ? Na de mislukking van de preformateur was MR-leider Didier Reynders er als de kippen bij om te pleiten voor een confederaal model. In feite pleit de huidige minister van Financiën voor de invulling van het nooit gebruikte artikel 35 uit de grondwet. Door middel van een bijzondere wet dient men dan de lijst op te stellen van de federale bevoegdheden. Alles wat niet op die lijst staat, is per definitie voor de gemeenschappen of de gewesten. In de aanloop van de verkiezingen van 13 juni hebben de meeste Vlaamse partijen geijverd voor een confederaal politiek model. Op dat vlak is het MR-voorstel dus interessant voor de Vlamingen. De MR heeft nog een voordeel, want die partij heeft achttien zetels en met de Open Vld erbij komt men op 31 zetels in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Voor de toonaangevende Vlaamse partij N-VA zou die liberale piste ook niet oninteressant zijn. Inderdaad, de N-VA heeft sinds de avond van 13 juni 2010 een uitgebreide liberale electorale achterban. Zodoende dient de N-VA niet alleen de centrumrechtse flank af te dekken.
Separatisme De eis van de Open Vld is ongetwijfeld om toe te treden tot de Vlaamse regering. Dan dient de sp.a te verdwijnen. In het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 is de strijd om het Schoon Verdiep van het Antwerpse stadhuis waarschijnlijk gemakkelijker voor Bart De Wever met de sp.a in de oppositie op Vlaams niveau. Als er een switch zou komen op het Martelaarsplein, rijst echter de vraag of de sp.a nog bruikbaar is voor de federale regeringsonderhandelingen. Een niet onbelangrijk probleem met de MR is immers de rol van het haatdragende FDF: hoe gaat men daarmee BHV oplossen? De confederale oproep van de Luikenaar Reynders werd al na twee dagen naar de vergeethoek gestuurd door de verklaringen van de top van de PS, die zich wil voorbereiden op het separatisme. Men krijgt zowaar de indruk dat de N-VA op den duur een Belgicistische partij is in dit land. Dergelijke verklaringen van de toonaangevende Franstalige politieke partij zijn niet onbelangrijk. Iedereen weet ook wel dat de best georganiseerde partij van het land goede banden heeft met de zusterpartij in de Franse vijfde republiek. Men mag niet vergeten dat over de laatste maanden heen diverse Franse politieke tenoren zich hebben uitgesproken over de toekomstige rol van Wallonië binnen de Franse republiek.
Electorale hoogmis Hoe moet het nu verder? De vraag rijst waar men mee moet beginnen. Vanaf nul herbeginnen heeft het voordeel dat men het huidige geblokkeerde systeem verlaat en openlijk de confederatie met artikel 35 uit de grondwet op tafel kan leggen. Bovendien zijn er nog diverse items waarover men nooit een akkoord heeft bereikt. Zodoende is dat een argument om alles opnieuw te bespreken. Opnieuw beginnen kan ook de financieringswet in zijn geheel op tafel werpen. Want er zal nooit een staatshervorming komen zonder een akkoord over het geld. Het nadeel van volledig opnieuw beginnen is het tijdverlies. Dat gegeven kan men oplossen als een leidende partij – bijvoorbeeld de N-VA – de tactiek-Kok uit Nederland gebruikt. Men schrijft zelf de hoofdlijnen van het regeerakkoord en werpt het op tafel. Vervolgens vraagt men aan alle aanwezige partijen wie er iets in ziet. Dan is het snel duidelijk of er nog iets van kan komen. Bij te veel negatieve antwoorden kunnen de kiesgerechtigden van dit koninkrijk zich weer opmaken voor een zondaagse electorale hoogmis.
Professor Herman Matthijs doceert bestuurswetenschappen en overheidsbegrotingen aan de VUB.
Overname van dit artikel impliceert niet dat de inhoud volledig gedeeld wordt door de redactie van Angeltjes, wel dat hier een aantal interessante gezichtspunten ontwikkeld worden die de problematiek beter situeren.
Bart likes Elio
Vandaag.be pakt uit met een charmante toenaderingspoging tussen het ruziënde duo, de Redders van belgië : Bartelio.
Siegfried Bracke, kamerlid voor de N-VA, was gisteren te gast (waar ? nvdr Angeltjes) en deed daar een boekje open over de menselijke kant van de preformatie-onderhandelingen. "Bart De Wever heeft op het partijbureau ooit gezegd dat hij Elio Di Rupo een aantrekkelijke mens vond", aldus Bracke.
Het klikt volgens Bracke dus wel degelijk tussen de N-VA-voorzitter en Elio Di Rupo, sinds eind vorige week weer gewoon PS-voorzitter, en dat terwijl ze elkaar voor de onderhandelingen niet eens kenden. "Over die uitspraak was onmiddellijk wat commotie. Sommigen maakten zich daar al vreemde gedachten bij, maar Bart heeft zich dan gecorrigeerd en gezegd dat hij 'een innemend man' bedoelde", aldus Bracke.
"Di Rupo kan het, hij is zeer, zeer goed", aldus Bracke die de PS-voorzitter een goed half uurtje heeft zien spreken voor de zogenaamde Stratego-groep van de N-VA.
Het gaat er niet om mekaar aantrekkelijk te vinden in de politiek. Ik vind Kim Geybels best een aantrekkelijke vrouw, maar ze gedraagt als een kwèkkende bakvis. Er worden nu allerlei ballonnetjes opgelaten om de partijen terug te verzoenen en daarbij worden geen domme en belachelijke redenen uitgesloten. De media doen wat graag mee, de VRT op kop, want die staat totaal aan de kant van België, dankzij de belastingscenten van de Vlamingen.
Ray
In onze brievenbus : Vertel mij eens, Bart ...
Vertel mij eens Bart, baas van de nieuwe VLAAMSE Alliantie, wat zit jij België te redden terwijl jouw plaats bij je kiezers in Vlaanderen is. ? Hoe ga jij thuiskomen ?
33% van je kiezers zegt dat je teveel toegevingen hebt gedaan. 33% anderen zeggen dat je te weinig hebt meegekregen voor Vlaanderen. en 33% dacht dat je Vlaanderen ging redden, waarvoor ze je eigenlijk gekozen hadden. de rest zijn je lakeien uit het partijbestuur, de nieuwe verkozenen en enkele verdoolden.
Hoe ga jij thuiskomen, Bart ? Bij wie ? Je hebt dan wel gedineerd en gedebatteerd met de "Groten der aarde" maar in Vlaanderen ben je allerminst welkom, je thuis notabene Quo Vadis Bartje ? Ons moeder zei altijd " hoogmoed komt voor de val " en zij was een wijze vrouw.
Het ga je goed. We spreken elkaar nog wel
Epiloog 800.000 kiezers voor Leterme : een flop voor Vlaanderen 1.137.617 kiezers voor Bart D.W : een flop voor Vlaanderen Wie krijgen de kiezers volgende keer op de been ?
Trimboos François
Mentaal ongeschikt tot het aanleren van vreemde talen
In Le Soir van 4/9/10 staat een foto van BDW met ernaast uit de mond van Elio Di Rupo de bekende slogan: Vlaming versnel ! Ik pak uw boete wel.
Niks opzienbarends ? Toch wel, want als volgt vertaald: Fonce, Flamand, je paierai ton amende. Waar gaan onze blijkbaar erg solidair ingestelde maar armlastige anderstalige landgenoten het geld halen om ónze boetes uit hún eigen zak te betalen ?
Marc van Geel.
Geert jarig !
Gaullist snelt franco-belgen ter hulp : Kom bij ons, sukkelaars
"De Belgische crisis treedt een terminale fase in. Het land staat op het punt om te barsten. Daarom moet Frankrijk zich voorbereiden om Walen en Brusselaars op te vangen en te beschermen." Dat zegt het Franse parlementslid Nicolas Dupont-Aignan.
Volgens de voorzitter van de gaullistische partij Debout la République zal de fictie "België te allen prijze behouden" ons leiden naar een vechtscheiding zoals in Joegoslavië. En dat terwijl ook een vreedzame scheiding mogelijk is, zoals in Tsjechoslovakije.
"We moeten Walen en Brusselaars met open armen verwelkom in de Republiek", besluit de Fransman.
06-09-2010
Wordt belgie nog gered ?
.
Poll bij de Frut
Dank u om aan deze poll deel te nemen
Vindt u dat ook Vlaanderen zich moet voorbereiden op het einde van België?
(67,45%)
(32,55%)
