Dat was de reclameboodschap die in het televisienieuws van 13 uur mocht gebracht worden door het nieuw vrouwelijk kamerlid, Meryame Kitir, een gewezen syndicaal afgevaardigde.
De Vlaamse socialisten hebben (voorlopig) gekozen voor de oppositie, terwijl hun Franstalige evenknieën uit Brussel en Wallonië ijverig mee het land aan het besturen zijn. En misschien nog wat anders verrichten ook. Maar dat weten we nu niet, dat zal later misschien blijken bij het openen van de kasten.
Voluit in de oppositie gaan, is in deze omstandigheden niet te doen, een beetje knabbelen aan de stoelen van de tegenstrevers, de perfecte democraat spelen en bijtijds in de lichtbundel van de aandacht staan met verstrooiingsgoocheltrucs.
De Vlaamse socialisten willen de uitzendarbeid anders regelen : na 60 dagen interim, moet de uitgezondene een vast contract krijgen zonder proefperiode. De 0000-reporter stelde aan het kamerlid de vraag of de socio's nu terug belangstelling krijgen voor de gewone man. Was het dommigheid die vraag of afgesproken zaak ? De vakbondsvrouw beweerde met een stalen gezicht dat de socialisten bij haar weten, nog nooit de gewone Vlaming in de steek hebben gelaten."'t Is goed zei de reporter van de 0000, mijn manager zal tevreden zijn. Gaat u mee een pintje pakken ?" Want madame Kitir zou best in de feminatheek van Boontje passen.
De socialisten komen net uit twee regeerperiodes van samen 8 jaar en nu gaan ze zich op de markt gooien met eisen inzake tewerkstelling. Peter van Velthoven stond goedkeurend op de achtergrond te knikken, de ex-minister van Arbeid. Misschien wilde hij ook wel meegaan voor dat pintje ?
Rode politiek is zo voorspelbaar en saai.
Savat
Janssens Patrick : Leugenaar !
Met genoegen brengen wij u volgende mededeling van Filip Dewinter, in zijn hoedanigheid van fractieleider in de Antwerpse gemeenteraad. Voor de goede orde nog even benadrukken, dat Janssens niet alleen burgemeester is maar ook voorzitter van de gemeenteraad. Voor deze taak had VB de kandidatuur voorgedragen van Hugo Coveliers. De arrogante afwijzing door Janssens zegt voldoende over het democratische gehalte van deze figuur, die laat het ons met enig genoegen herhalen, de slechtse burgemeester is die de stad ooit gekend heeft.
Gemeenteraadslid Bart Debie dient bij klacht in tegen burgemeester Patrick Janssens
Debie :Janssens respecteert de scheiding der machten niet en verspreidt opzettelijk leugens en lasters in de media-oorlog die hij tegen mij voert
Naar aanleiding van de veroordeling door het Antwerpse Hof van Beroep van ex-politiecommissaris en huidig VB-gemeenteraadslid Bart Debie is burgemeester Janssens er als de kippen bij om een lastige en mondige politieke concurrent uit te schakelen. Daarbij overtreedt Patrick Janssens menige regel.
Ten eerste is de procesgang nog niet teneinde en dient het ganse Arrest door het Hof van Cassatie behandeld te worden. Indien dit Hof het Arrest verbreekt dient de ganse zaak overgedaan te worden voor een ander Hof van Beroep en is de uitkomst ervan niet te voorspellen. Patrick Janssens dient als burgemeester in deze neutraal en terughoudend te zijn, tenminste tot de definitieve procesgang teneinde is. Door zijn politieke uitspraken en conclusies schendt Janssens de scheiding der machten en speelt hij burgemeester, openbaar ministerie en rechter tegelijk.
Burgemeester Janssens gaat echter nog verder. De man beweert het dossier grondig gelezen te hebben. Daarmee menen we dat hij het Arrest van het Hof Beroep bedoelt. Indien hij het gerechtelijke dossier zou bedoelen, geeft hij impliciet toe dat hij zich met de rechtsgang gemoeid heeft omdat dit onderdeel van het gerechtelijk geheim dient te zijn. Daarenboven verspreidt Janssens nu ook leugens over Bart Debie. Enkele voorbeelden :
- In het programma De Zevende Dag verklaart Janssens dat Debie een in beslag genomen laptop mee naar huis genomen zou hebben. Dit is volstrekt onjuist en blijkt uit geen enkel element in het dossier over het Arrest. - Eveneens in de Zevende dag verklaart Janssens dat Bart Debie zelf bewijsmateriaal fabriceerde. Uitgerekend voor dit onderdeel van het gerechtelijk onderzoek werd Debie vrijgesproken. - In Gazet van Antwerpen verklaart Janssens dat Debie iemands tanden heeft uitgeslagen. Dit staat nergens te lezen in het gerechtelijk dossier, noch in het Arrest.
Burgemeester Patrick Janssens misbruikt zijn positie als burgemeester om via de media met opzet de zaak tegen Bart Debie te verzwaren. Het opzettelijk verspreiden van leugens en laster is volgens het Belgische strafrecht een strafrechtelijk beteugelbaar feit. Naast de juridische inbreuken gaat Janssens in zijn haast psychopatische oorlog die hij al enkele jaren tegen gemeenteraadslid Bart Debie voert nog een stap verder en overtreedt hij elke deontologisch principe, wordt Bart Debie vogelvrij verklaart en negeert Janssens de eigenlijke procesgang.
Om al deze redenen dient Bart Debie een klacht in bij de Antwerpse procureur des Konings én bij de voorzitter van het Antwerpse integriteitsbureau.
Filip Dewinter
Sereniteit , democratie en heksenjacht
Als je het slachtoffer bent van een politiek arrest door een hof van beroep, is het moeilijk sereen te blijven. Dat is nochtans wat Lex Molenaar, de grote roerganger van multicultureel Antwerpen in de Frut, verwacht van Bart Debie en zijn partij.
De naïeve man is onder de indruk van de vaststellingen die de rechtbank gedaan heeft en hij gelooft rotsvast in de onafhankelijke beslissingen van het hof. Ten bewijze dat hij ook onafhankelijk is, gaat Molenaar een beetje warm en een beetje koud blazen, de typische tactiek van de meeloper. Janssens had moeten zwijgen, beweert de journalist. En dan gaat hij verder met te wijzen op het recht dat Janssens heeft zijn mening vrij te uiten. Vooral omdat Janssens "enorm geschrokken" was van de heftige reactie van Vlaams Belang. Bent u geschrokken ? Nu, dan màg u spreken, hoor. Neen, u niet, u bent van Vlaams Belang : u moet uw grote wafel dichthouden, u moet sereen in de hoek gaan zitten nadenken. Job kwijt, reputatie te grabbel, politiek mandaat in de wilgen : sereen, nadenken.
Ja, bij de socialisten die veroordeeld worden, is dat zo. Daar springt de partij haar veroordeelden niet bij, omdat het steevast gaat over verduisteringen, verdwenen of afgeleide centen en gesjoemel.
Als Vlaams Belang, Frank Vanhecke en Filip Dewinter op kop, protesteren zoals zij doen, maken zij ook gebruik van hun vrije meningsuiting. Of bestaat die alleen voor de rode vrienden van Molenaar ? En de officiële heksenjacht binnen het Antwerps politiekorps (en daarbuiten ?) is nu ingezet, zoals te lezen staat in le Matin/de Morgen.
De Frut besluit zijn hypocriet artikel met de bewering, dat Vlaams Belang zich opstelt als een ondemocratische partij. Wie zich niet neerlegt bij de dictaten en onrechtvaardigheden van het regime is een slechte democraat. Kritiek ist verboten.
We zullen het even onderstrepen : ook als Bart Debie zijn boekje is te buiten gegaan, blijft de straf buitensporig en is vooral de motivatie met betrekking tot sfeerschepping een onaanvaardbare uitspraak. De kinderachtige uitspraken van het hof over de manier waarop de burgers zich moeten gedragen in een multiculturele gemeenschap bewijzen de absolute wereldvreemdheid van deze figuren.
Ludo Helsen heeft politiek Antwerpen de kans gegeven te laten zien hoe fijn het is progressief te zijn. Domme man ! Het gaat over de verboden tentoonstelling van de blootprentjes van Boon. In 's hemelsnaam, waarover praten wij ? Wie een pc heeft en aangesloten is op internet kan miljoenen seksvideo's en foto's bekijken. Het gaat hier, zoals we initieel gezegd hebben en blijven beweren, over een non-discussie. Geef Boon wat hem toekomt : bouw een tentoonstelling over zijn werk, vul dat aan met filmfragmenten (de 0000 heeft ze wellicht nog, zodat de jonge mensen van nu een idee krijgen van de wereld waarin Boon en anderen leefden). Al de herrie die er nu ontstaat en de drang die "de politici voelen om de 20.000 blote madammen en pornoprentjes" te bekijken is infantiel. En sta me toe er aan toe te voegen, dat Janssens, die een sexy poster (zonder bloot) in een brandweerkazerne met vlammende woorden veroordeelde, zeer slecht geplaatst is om in deze namens de stad te spreken.
Savat
Heksenjacht
Arthur Miller en zijn vrouw Marilyn Monroe in NY (1956)
Arthur Miller (1915-2005) is ongetwjfeld een van de grootste theaterauteurs van vorige eeuw. Veel van zijn werk werd verfilmd maar het zijn vooral de theateropvoeringen die onuitwisbare indrukken nalaten. Dood van een Handelsreiziger, Van de Brug af gezien en vooral Heksenjacht (The Crucible) uit 1953 is een op historische feiten gebaseerd stuk. Meer dan vijftig jaar geleden heb ik mijn eerste opvoering van dit meesterstuk ademloos bijgewoond in de Koninklijke Nederlandse Schouwburg in Antwerpen met Paul Cammermans als John Proctor, Hélène van Herck (de moeder van Yvonne Lex en de vrouw van de musicus Paul Doumiez) en Tine Balder (de vrouw van de vroeg gestorven Fred Engelen) als Abigail. Herinneringen aan mensen die er allemaal niet meer zijn, behalve Tine. Deze namen zeggen de meesten van u wellicht niet veel meer, maar toen bestond er nog literaire dramaturgie en werden acteurs niet gedwongen tot het vertellen van hun eigen flutverhalen of het opvoeren van bewerkingen, alsof Shakespeare en Molière hun vak niet kenden.
Miller schreef dit revolutionaire stuk over de ongelijke strijd van het individu dat tot de leugen verplicht wordt door de tot onredelijkheid opgezweepte openbare opinie. Het is tevens een symbool voor de politieke heksenjacht die in de jaren '50 aan de gang was in de Verenigde Staten. Miller weigerde te getuigen en te verschijnen voor het comité van "Onamerikaanse activiteiten".
Foto uit de filmversie van Heksenjacht
Waarom wij uitgerekend vandaag terugdenken aan deze thematiek zal wellicht een psychologische reden hebben, waar u niet lang moet naar raden.
Ray
Op stap met zijn allen naar een betere wereld - Drs. P. Ruyens
In Groot-Brittannië is polygamie voor moslims toegelaten zoals we gisteren in The Telegraph konden lezen. Althans voor wie buiten GB gehuwd is. De beloning bestaat uit extra sociale vergoedingen per bijkomende vrouw en ruimere woningen. Vergelijk het met de voordelen van de Bond voor Grote en Jonge Gezinnen, nu dus de Bond voor Harems en Veelwijverij. Hopelijk zal binnenkort deze multiculturele verrijking in bereik liggen van iedere moslim. Het risico is niet denkbeeldig dat er klachten zouden geuit worden door de islamitische gemeenschappen dat er sprake is van discriminattie en racisme. Ook in GB moeten de mensen van de islam met meerdere vrouwen kunnen trouwen : iedereen gelijk voor de sociale wetgeving.
Er wordt gefluisterd dat ook in Vlaanderen dergelijke toestanden gedoogd worden door sociale instellingen. Dankzij de welwillende inzet van geëngageerd personeel, dat niet alleen een oogje dichtknijpt en een duwtje in de goede richting geeft. Als de documenten ontbreken of niet duidelijk zijn, volstaat vaak een verklaring op erewoord, zodat ook hier wat krom is, recht wordt. Het zijn fluisteringen.
Drs. P. Ruyens
Eigen VL paspoort hier te bekomen
Als u van om het even waar in de wereld naar het land B komt afgezakt, worden u vele faciliteiten aangeboden, tot en met de nationaliteit van dit met harde hand bedwongen en toch fijne land. Wil u de eigen identiteit bewaren, maar toch genieten van de voordelen van het B ? Dat kan : een tweede, een derde, desnoods een vierde nationaliteit is voor ons geen enkel bezwaar. Voor officiële documenten die u nodig heeft om vergoedingen allerlei te verwerven, is het (helaas) aanbevolen om een eigen pasje te bezitten. U bekomt dit op eerste aanvraag, wij hebben ook een speciale expresdienst tot uw beschikking, de genaamde snelbelgwet, voor diegenen die niet kunnen wachten. U hoeft zich niet aan te passen, want dat is veel te lastig. Wij begrijpen dat. Onze taal hoeft u niet aan te leren : die is veel te moeilijk. Wij begrijpen dat. U hoeft zich evenmin veel aan te trekken van de wetten en gewoontes hier. Wij begrijpen dat. U doet maar alsof en als u met de politie in aanraking komt, roept u luid "Racist !" en het probleem is opgelost.
Bienvenu, welcome, benvenuto, en in de taal die gebruik maakt van andere schriftuur maar daarom niet minder geliefd is
الترحيب
Voor de Vlaamse folkloristen bestaat de mogelijkheid om een eigen Vlaams paspoort te bestellen. U moet enkel in uw pc een foto hebben op paspoortformaat. Dan vult u alle gegevens in en het zaakje wordt u opgestuurd. Mooi toch ? Sommigen beweren dat ze er al mee door de paspoortcontrole gepasseerd zijn in Zaventem. Wij bevelen dit niet aan.
Madama Paola, de vrouw van de keuning, is een fervente kunstliefhebster, zoals geweten en gretig verspreid door de media op vraag van het hof. Madama liet een plafond van de keuninklijke galerie (een vergrote versie van het Spiegelpaleis op de kermis) kunstzinnig volprikken met dode kevers, geleverd door de artiest Jan Fabre. Die man heeft een scherpe neus voor commercie. Bij de ontruiming van het paleis door de huidige huurders, wil de eigenaar alleszins alles terugkrijgen in oorspronkelijke staat, dus zonder die wreedaardige versierselen aan het plafond. Madama Paola schafte zich inmiddels nog een ander merkwaardig kunststuk aan : een wassen pop die voorlopig op een keuninklijke stoel gezet is en als er aan een knopje gedraaid wordt "la Brabançonne" begint te kelen.
Juffrouw Ellen.
04-02-2008
"Stom hé, Bart ..."
Geplukt op de webstek Over & Out van Bart Debie, een korte maar duidelijke lezersreactie :
Stom geweest hé Bart! In plaats van "een sfeer te scheppen" had ge een rechter moeten doodslaan. Dan was het bij een "incident" gebleven.
Van Hecke & Michel - door Derk-Jan Eppink
Hotel Van Hecke en roofridder Michel
Men moet de kat niet op het spek binden. Dat geldt zeker voor Johan Van Hecke. In 1996 kreeg ik met Van Hecke te doen toen ik politiek redacteur bij De Standaard was. Ik volgde de kamerdebatten over de kaderwetten van Dehaene, een soort volmachtenbewind. CVP-kamerlid Van Hecke schitterde door afwezigheid. Elke ochtend zei de kamervoorzitter dat hij was ziek gemeld. Even later bleek dat Van Hecke door Afrika reisde om een christen-democratische denktank in Zuid-Afrika op te richten. Té ziek voor de Kamer en toch wereldreizen maken!
Van Hecke was woedend Ik berichtte over het spagaat tussen zijn Afrika tournee en zijn ziekmelding. Van Hecke keerde terug en was woedend. Hij ontkende alles. Maar de Handelingen van de Kamer waren een sluitend bewijs. Elke dag stond er: Van Hecke ziekgemeld. Het achterliggend motief was dat Van Hecke met zijn ziekmelding het volle parlementaire salaris behield. Zijn fysieke afwezigheid zou anders tot een korting leiden. Ik heb later vrede gesloten met Van Hecke. Hij was uiteindelijk wel aimabel maar ik heb één ding onthouden: bind deze kat niet op het spek!
Verkiezingen in Oeganda De verhalen van Knack over Hotel Van Hecke verwonderen mij niet. Van Hecke werd in Europa, intussen als VLD-lid, op het spek gebonden. Hij doet ontwikkelingshulp, reist door de ACP landen en zetelt in de Zuid-Afrika delegatie. Hij verklaardde de verkiezingen in Oeganda free and fair nog voordat de stembussen waren gesloten. Hij onderhoudt goede banden met regeringsleider Museveni die overigens verantwoordelijk was voor de instabiliteit in Rwanda en Oost-Kongo, wat leidde tot diverse bloedbaden van formaat. Museveni is een moordenaar, maar dat verschil kan Johan helaas niet meer maken. Hij profiteert mee van het regime.
Een belangenconflict dat grenst aan bedrog Als Van Hecke een hotel bezit of exploiteert moet dat formeel staan in zijn opgave van financiele belangen op de website van het Europees Parlement. Maar daar staat: niets aan te geven. Het Europees Parlement moet dit grondig onderzoeken. Hoe kan Van Hecke onafhankelijk oordelen over vrije en eerlijke verkiezingen in Oeganda indien het regime in Kampala hem een hotel met staatspremies laat exploiteren? Dit is een belangenconflict dat grenst aan bedrog. De kat smult heerlijk, maar het volk bloedt.
De familie Michel Nog veel ernstiger is het belangenconflict van de familie Michel. Vader Louis is in de Europese Commissie verantwoordelijk voor ontwikkelingsbeleid en humanitaire hulp. Zijn zoon Charles heeft dezelfde portefeuille in de Belgische regering. De Michels zijn dikke vrienden van de Waalse ondernemer George Forrest, topman van George Forrest International (GFI) in Wavre, het kiesdistrict van de Michels. Een groot deel van GFIs activiteit, het exploiteren van bodemschatten, vindt plaats in Katanga en het Afrikaanse GFI-hoofdkwartier staat in Lubumbashi.
Dan is hij uit de weg Loulou Michel is regelmatig in Centraal Afrika. De Europese Commissie vindt dat best want dan loopt hij de Commissaris van Externe Betrekkingen, mevrouw Ferrero-Waldner, niet voor de voeten. Loulou kreeg er vrij spel. Hetzelfde geldt voor zoon Charles. MR-leider Didier Reynders laat hem lekker door Afrika toeren; dan is hij tenminste uit de weg. Belangenbehartiging Maar wat doen die Michels daar? Zij behartigen er de belangen van hun vriend George Forrest. Een kritisch, vertrouwlijk rapport van de Belgische consul-generaal aan het ministerie van buitenlandse zaken over GFI raakte enige jaren geleden in handen van George Forrest. Met dank aan toenmalig minister Louis Michel. Het rapport werd daarop verticaal geklasseerd. De Delcredere dienst gaf aanvankelijk een negatief advies voor staatswaarborgen aan GFI-activiteiten in Kongo. Loulou greep in en Delcredere draaide bij.
Na de moord op Laurent Kabila in 2001 was Loulou Michel direct ter plaatse om diens zoon Joseph aan de top te krijgen. Daarmee werden de exploitatiecontracten van GFI veiliggesteld. Loulou liep in Kongo zelfs rond met een GFI-petje op. Daar zijn fotos van. Zoon Charles speelt mee in hetzelfde spel en zette zich altijd in voor staatswaarborgen ten behoeve van GFI. Wavre is GFI - met 15.000 werknemers wereldwijd - en de Michels dankbaar.
La conspiration du silence Nu zou je denken dat dit leidt tot parlementaire onderzoeken, onderzoeksjournalistiek of publiek protest. Maar niets. Er is een conspiration du silence. In het Europees Parlement is iedereen in de ban van de verrukkelijke visies van Loulou die inderdaad passioneel kan spreken. In de Commissie is men zo blij als een kind als Loulou weer eens rond de Grote Meren reist. Opgeruimd staat netjes. In de Kamer zit de CDV nu in de regering met de MR en stelt ook geen vragen meer. Zelfs hotel Van Hecke was voor kamervoorzitter Van Rompuy al te veel.
Drie katten op het spek. Van Hecke is nog maar een amateur die een post-Europese carrieèe zoekt in een hem onbekende sector. De Michels vreten met volle teugen. Het Belgisch systeem mist een zelfzuiverend vermogen en vervuilt zichzelf met corruptie. Het gevolg daarvan is publieke afstomping in Vlaanderen en uitgebuite mensen in Afrika. Dat ongestrafte kat-op-het-spek-systeem verloedert zienderogen tot de Rotten Heart of Europe.
Derk-Jan Eppink
Synthèse Nationale
Mogen wij allen, die het buikje vol hebben van de oprukkende islamisering in Europa uitnodigen om via dit bruggetje te gaan kijken bij onze goede Franse vrienden van Synthèse Nationale die ter voorbereiding van hun verjaardagsbijeenkomst op 2 februari een indringende diamontage hebben opgesteld. We weten het en we kennen het allemaal, maar dit is, niet in het minst door de ondersteunende muziek een schitterend stukje promotie. We zeggen niets over de componist om sommigen niet af te schrikken.
De voorzitter van de a-politieke vereniging Synthèse Nationale, Roland Helié was onlangs aanwezig in Antwerpen waar wij kennis gemaakt hebben en met veel humor wederzijds de parallellen tussen Vlaanderen en Frankrijk ontdekt inzake het wanhopige landverraad van de linksen en de onwetende centrumpartijen.
Janssens zal zich even moeien met de uitspraak in het proces van Bart Debie. Hij zal het met zijn galante boersheid duidelijk maken, dat politiek en gerecht één pot nat zijn : de socialisten regeren, straffen, sluiten uit, ongeacht waar zij zich bevinden. Scheiding der machten ? In uw dromen.
Het Antwerpse onbenul heeft kwade tijden achter de rug met Bart in de oppositie : deze laatste is natuurlijk zeer goed geplaatst als ex-commissaris van politie om het beleid te analyseren en te bekritiseren waar nodig. Mensen uit het korps maken makkelijker hun grieven kenbaar aan Bart dan aan de eigen leiding. Janssens is zo content over de uitspraak die hem zal verlossen van gemeenteraadslid Debie, dat hij nu reeds victorie kraait in de krant.
De vergelijkingen die de burgemeester trekt, getuigen van zijn simpel populisme. Hij gebruikt de dubieuze elementen uit het vonnis om als een koekeloere op de mesthoop te kraaien, dat Bart's beste bijdrage tot deze stad zijn ontslag uit het korps is geweest. Om zoiets te pretenderen moet je geen lef hebben maar dom zijn. De waardering van de bijdrage van de jonge commissaris Bart Debie aan de gemeenschap (die nota bene nooit onder Janssens politiebevel gestaan heeft) kan je beluisteren bij de mensen van de wijk waar hij werkzaam was. Janssens kan niet eens het fatsoen opbrengen om te wachten op de uitspraak van cassatie, om zijn dubieuze vreudekreten te slaken.
Ook als er fouten zijn begaan door Bart, dan nog zijn vele onpartijdigen het eens dat deze strafmaat buitensporig is, zeker als ze uitgesproken wordt door een figuur van de linkerzijde die bekend staat als een trouwe pion van het regime.
Als er nog getwijfeld werd dat dit een politiek proces is, dankzij de slimste van 't Schoon Verdiep, kan iedereen gerust zijn : het is inderdaad een schaamteloze politieke afrekening waarmee Vlaams Belang moest getroffen worden.
Bart Debie dient een klacht in bij de Antwerpse procureur des Konings en de voorzitter van het Antwerpse integriteitsbureau tegen burgemeester Patrick Janssens. Dat kondigt Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter maandag aan. Debie verwijt Janssens opzettelijk leugens en laster te verspreiden en elk deontologisch principe te overtreden.
Omdat het Hof van Cassatie zich nog moet uitspreken, vindt de partij dat Janssens zich als burgemeester neutraal en terughoudend had moeten opstellen.
"Door zijn politieke uitspraken en conclusies schendt Janssens de scheiding der machten en speelt hij burgemeester, openbaar ministerie en rechter tegelijk", luidt het. Debie zegt voorts dat de burgemeester leugens over hem verspreidt.
ANTWERPEN - Het provinciebestuur heeft beslist om de veiligheid in het Antwerpse provinciehuis te verhogen. De maatregel komt er na enkele diefstallen van portefeuilles en computers in het gebouw. Bezoekers moeten voortaan hun identiteitskaart laten inscannen en krijgen dan een badge waarmee ze het gebouw binnenkomen. Dankzij enkele minzame relaties op de provincie kunnen wij u in première het ontwerp van de badge tonen in recto-verso
Janssens is content
janssens is content
janssens is de grote vriend der allochtonen 't is achter het loket al duidelijk te zien maar liefst wil hij er zelf niet tussen wonen hij koos daarom een loft voor hem en zijn sabien
vanuit hun knusse nestje aan 't scheldt' kijken ze minzaam op 't gepeupel neer dat fluisterend van vroeger soms vertelt uit schrik voor...: ben ik nu racist, meneer?
uit vroeger tijden toen de kinderen nog speelden gezellig in de parken, pleintjes of op straat waar er geen jongeren voortdurend hen verveelden nog minder sprake was van 'straten zonder haat'
maar janssens is kontent met al zijn allochtonen al loopt het regelmatig toch weer uit de hand denk dan, 't is de de cultuur van d' allochtonen maar 't is hen al vergeven, want dank zij hen, zijn patje en sabien op 't schoon verdiep en in hun loft beland !
Wallonië referentieland voor niet-dodelijke wapens
Laten we hopen dat ze op de goede weg zijn in Luik en Herstal. Er worden projecten in mekaar gestoken om nieuwe wapens te ontwikkelen.
Niet om te doden, wel een beetje kwetsen en verwonden, om tegenstanders te verdoven of uit te schakelen. Deze ontwikkeling gebeurt samen met de universiteit en FN-Herstal, die ook al in vorige gevallen wapens fabriceerde om prille democratieën (Nepal) enige ondersteuning te verlenen. Er zouden proefexemplaren van de niet-dodelijke wapens in het bezit zijn van politiediensten, schrijft Le Soir. Vermoedelijk zullen deze proefprojecten zich in het Luikse bevinden, nabij de plaats van creatie.
Een kleine tip aan onze Waalse wapenexperten ? Zorg er voor dat bij een volgende Vlaamse manifestatie in Brussel de Luikse politietroepen onder bevel van de charismatische burgemeester van Brussel de ordehandhaving uitoefenen, dan is er voldoende volk om de niet-dodelijke wapens uit te proberen. Mocht er tussendoor toch een dodelijk slachtoffer vallen, dat is het onvermijdelijke gevolg bij experimenten.
Een fragmentje uit de Morgen /le Matin :
"Het ging er vooral om een beeld van de situatie op te tekenen", zegt Pierre Thys van de Universiteit van Luik. "Gedurende twee jaar hebben we ons ingespannen om een synthese te maken van alle medische en juridische gegevens die gepaard gaan met het gebruik van de wapens", zegt Thys. "Andere landen hebben al een grote interesse getoond in deze studie. Deze projecten zullen geen honderden jobs creëren, maar zorgen voor een versterking van de geloofwaardigheid en reputatie van Wallonië. (belga/ka)
Savat
De verwarrende hoofddoek door Drs. P. Ruyens
In principe zou in een echt vrije maatschappij er geen debat hoeven te bestaan over het al dan niet dragen van een hoofddoek door ambtenaren. Vrijheid, blijheid, ieder trekt behoorlijk en aangepast gekleed naar zijn werk.
Als een bepaald kledingstuk plots een culturele of spirituele betekenis krijgt, kan de overheid dit element inroepen om op basis van de neutraliteit het kledingsstuk of wat het ook weze, te verbieden. Tot zover niets nieuws.
In Turkije ligt het net andersom : bij de oprichting van de lekenstaat door de generaal Atatürk werd de hoofddoek verbannen uit het officiële leven. Vrouwelijke studentes moesten met losse haren de universiteit betreden. Nu is dat verbod op het dragen van een hoofddoek verdwenen. U ziet de tegenstelling Vlaanderen/Turkije. Bij ons wordt de hooffddoek verboden (in enkele gevallen) uit naam van de neutraliteit, in Turkijke wordt de hoofddoek toegelaten waar hij tot hiertoe verboden was uit naam van de democratie.
De erfenis van Atatürk wordt behoed door het leger, het gerecht, de klassieke machthebbers en een deel van het volk. Tegelijk verkeert men in de schizofrene situatie dat de strenge islamvoorschriften ook Turkije binnendringen en dat de huidige regering die een politieke emanatie is van extreem-islamisme, voorzichtig probeert te laveren. Enerzijds wil Erdogan zijn geloofsgenoten niet tegen het hoofd stoten en morrelt hij voorzichtig aan verordeningen van Atatürk. Anderzijds moet hij zorgen de generaals niet te veel te irriteren, anders grijpen ze in. Het zou niet de eerste keer zijn. Is het daarom dat de regering het leger zijn gangen laat gaan in Noord-Irak in de jacht op Koerden ? Tenslotte wil Erdogan per se zijn land binnenleiden in de EU. De redenen voor die Europese aansluiting, zijn van economische aard, ongetwijfeld maar zijn misschien nog dwingender omwille van de inname van het verzwakte Europa door de islamitische staat Turkije. Een oude droom die thans niet met de wapens wordt beslecht maar met vele politieke en diplomatieke bijeenkomsten, afspraken, intriges, compromissen en vooral tegen de wil van velen. De democratie staat enkel in functie van de minderheid.
Zulke beweringen zijn moeilijk te bewijzen aan hand van geschriften of toespraken. Sporadisch klinken er in in Europa zélf islamitische stemmen die in onverholen bewoordingen de islamisering aankondigen. Wie dagelijks of regelmatig de Turkse pers volgt, krijgt een behoorlijk idee over wat zich aldaar afspeelt en welke mogelijke scenario's er bestaan voor de toekomst.
De voorzitter van Comité P, Vandoren, bevestigt dat er jaarlijks ruim 2500 klachten door burgers worden ingediend tegen politie-agenten. Na onderzoek blijken 72% verzonnen.
Politie-agenten hebben geen makkelijke taken, ze voeren deze meestal uit in uniform en ze zijn en blijven de vertegenwoordigers van het regime. Voor Vlamingen die genetisch een afkeer hebben van gezag en zijn vertegenwoordigers is de verhouding tot de politie altijd een ietsje dubbelzinnig geweest.
Met de toenemende criminaliteit die vooral een zaak is van vreemdelingen, is de sympathie van de doorsnee-burger voor de pakkemannen aanzienlijk gestegen. Aan de top van de korpsen zitten bijna steeds de politieke aanhangers van het linkse beleid maar bij de uitvoerders, de mannen en vrouwen die dag en nacht nacht in het getouw zijn om het gespuis bij de lurven te vatten, is voldoende bekend dat met slappe handjespolitiek en vergoelijkende toespraken de spot gedreven wordt bij de grote en kleine gangsters. Veel van die mensen vertalen hun ongenoegen in een politieke stem die duidelijk is inzake veiligheid en beveiliging van de maatschappij.
Elke agent weet dat een contact met een vreemdeling een klacht tot racisme kan inhouden, die op niets gebaseerd is. Het beliegen en bedriegen zit menig arrestant in de genen. "Ieder zijn eigen genen" is een biologische werkelijkheid waar zelfs imam Nordine mee akkoord zal gaan, zeker als er iets van in de koran staat.
De voorzitter van comité P vindt dat de scholen moeten aanleren welke de taken van de politie zijn. Voorzitter Vandoren is niet op de hoogte van de situaties in vele scholen, want dergelijke lessen vormen een zoveelste aanleiding voor de moslimjongeren om op hoge poten de klas te verlaten en welke leraar gaat weer eens zijn nek uitsteken om deze component in zijn lessenpakket te stoppen ?
De veroordeling van Bart Debie heeft de toestand zieker gemaakt dan hij was. In een normale samenleving is geweten wat een agent mag of niet mag. Zoals elke burger weet wat toegelaten is en wat niet. En elke rechter vrij van partijpolitieke of filosofische invloeden zijn uitspraken doet.
Het Vast Comité van Toezicht op de Politiediensten - kortweg het Comité P - werd in 1991 opgericht om agenten te controleren. In 1993 ging het Comité daadwerkelijk van start. 'We hebben het aantal klachten op een indrukwekkende manier zien toenemen: van enkele honderden tot meer dan 2.500 per jaar', zegt André Vandoren. De voorzitter geeft toe dat hij zich bewust is van het grote aandeel valse aantijgingen aan het adres van het politiepersoneel. 'We hebben het fenomeen opgenomen in onze laatst gepubliceerde jaarcijfers (2005, nvdr.). Onze aandacht is er dus op gevestigd.' Volgens de informatie van Vandoren blijft het aantal ongegronde en valse aanklachten de jongste jaren status-quo. 'Maar 28 procent van de klachten is gegrond. En ik zeg maar, terwijl ik eigenlijk zou moeten zeggen helaas nog altijd 28 procent. Want dat betekent dat de burger in bijna drie op de tien gevallen recht van klagen heeft over het optreden van de politie.' De meeste klachten gaan - in volgorde van belangrijkheid - over geweld, vrijheidsberoving, valsheid in geschrifte en racisme. Veel van die valse klachten tarten elke verbeelding. Walter Peeters van het Comité P: 'Een man die was opgepakt, diende een klacht bij ons in. Zijn klacht was vrij gedetailleerd. Hij vertelde dat hij door twee inspecteurs klem werd gehouden terwijl een derde hem anaal verkrachtte. We hebben dat tot op het bot uitgezocht. Uiteindelijk bleek de man dat van a tot z verzonnen te hebben.' Het Comité P geeft toe dat zo'n onderzoek 'niet fijn' is voor de agent die beticht wordt van zo'n valse klacht. 'Maar op dat moment moet een agent eigenlijk ook heel tevreden zijn dat we zo'n klacht heel grondig onderzoeken. Want wat als wij de situatie niet ophelderen? Dan blijft er een zweem van geheimzinnigheid aan die agent plakken.' 'Ik kan me perfect inbeelden dat een agent zich op zo'n moment vernederd voelt. Ik denk dat je het gevoel van een agent op dat moment nog het best kunt vergelijken met een verdachte die voor een rij camera's wordt gesleept en er achteraf niets mee te maken heeft', zegt Walter Peeters. 'Mensen moeten daarom stoppen met klachten te verzinnen. Soms hypothekeren ze een heel korps. En die valse klachten kosten de belastingbetaler een pak geld.' 'Neem nu een eenvoudige klacht: envelop openmaken, brief lezen, dossier opstellen, doorspelen aan een werknemer die na eerste lectuur kan inschatten welke richting het uit gaat. Dat kost 280 euro, enkel aan werkuren, papier en dat kaftje. Reken maar uit als we per jaar vijfhonderd van die klachten binnenkrijgen. Plus: wij steken onze tijd in iets wat niet productief is. We willen daarin ver gaan ten behoeve van de democratie. Maar alles heeft grenzen.' Veel ongegronde klachten zijn volgens het Comité P ook terug te brengen tot onwetendheid van de klagers. 'Eigenlijk zou er in de humaniora een lessenreeks moeten komen met als onderwerp: wat mag de politie doen? Omdat ze op tv hebben gezien dat agenten een huiszoekingsbevel nodig hebben, denken ze dat ze zelfs zonder dat papiertje hun identiteitskaart niet mogen opvragen. Want wat is de perceptie over de politie nu? De politie mag niets doen. Maar als ze de politie zelf nodig hebben, vinden ze dat de politie niet genoeg doet. En pas op: ik heb respect voor de klagers die met recht en reden hun beklag doen over de agenten.' De gemiddelde omlooptijd van een klacht bedraagt elf maanden. Sommige kleinere klachten kunnen soms al na drie maanden worden afgesloten. Elke klacht blijft dan nog vijf jaar opgeslagen in de computer. 'Zo kennen we de voorgeschiedenis van klagers die telkens weer dezelfde klacht indienen.' 'De mensen moeten weten dat ze bij ons terechtkunnen met hun klachten. Dat ze het Comité P kunnen gebruiken. Maar ze moeten stoppen met het te misbruiken', concludeert voorzitter Vandoren.
Publicatie: Het Nieuwsblad / Leuven-HagelandGent en rand
* "Lopen, lopen, de gardevil is daar "= oud Antwerps volksliedje op een muziekje van Offenbach (Nederlandse vertaling : "Lopen, lopen, de politie-agent komt aan")
Eens moslim, altijd moslim
Laten we niet doen zoals de poco's, overal ons eigen gelijk opdringen, desnoods met gebruikmaking van ordinair geweld of stiekem justitieel onrecht. De Egyptenaren doen in hun land wat ze willen, daarom is het hun land, hun Nijlvallei, hun pyramides, hun onleefbare Cairo en hun status in de Ararabische wereld van leading nation. Onderstaand bericht wijst enkel op de intolerantie in wat een van de meest verlichte islamitische staten is.
De tot het christendom bekeerde Egyptische moslim Mohammed Ahmed Hegazy mag zijn nieuwe religie niet veranderen op zijn identiteitsbewijs. Dit heeft een rechtbank in Caïro bepaald. De rechter stelde dat de islamitische wet een moslim verbiedt tot een ander geloof over te gaan.
De rechter baseerde zich op artikel 2 van de Egyptische grondwet. In dit artikel staat dat de islamitische wet, de sharia, de enige bron is voor het Egyptische recht. "Hij mag in zijn hart geloven wat hij wil, maar op papier kan hij zich niet bekeren", zei de advocaat van Hegazy.
Aalst hebben we al aan de beurt laten komen met carnaval. Leterme zit onder het publiek om te bewijzen dat politici zich best onder het plebs kunnen bewegen. Op de 0000 wist hij zelfs te vertellen, dat de domme burgers 1 dag per jaar zeker met de politici mogen lachen en die zullen gedurende de overige 364 dagen voor de mensen werken. Als ik dat soort ordinaire toogpraat hoor, zou ik graag een corrupte rechter zijn om een levenslange verbanning uit te spreken zonder mogelijkheid tot terugkeer. Amnestie is sowieso uitgesloten in het Apenland.
Intussen is de echte, zwaar door de Braziliaanse onderwereld betoelaagde carnaval van Rio aan de gang en dat levert kleurrijke prentjes op. Enkele voor het slapengaan. Mijnheer Helsen Deputee van de Zedenbrigade van de Provincie Oud-Antwerpen mag niet meegluren
Moslim Veelwijverij sociaal erkend in GB
Het zal weer niet waar zijn, zeker ? Gisteren vol vreugde deel ik mede aan mijn wettige echtgenote dat ze zich geen zorgen meer hoeft te maken : ons pensioen zal weldra betaald worden door de moslims. Een wijze ingewijde had dit anoniem gemeld op deze blog. Wij dus gisteravond goed gevierd, bij de Marokkaan in de Lange Draakstraat op Zurenborg gaan eten, een pot tajine, pikant als peper en heet zoals ik het nog nooit in mijn sober leven heb meegemaakt. Who cares ? De moslims betalen toch binnenkort.
Vandaag, ontnuchtering : de moslims zullen de centjes voor zichzelf houden. In het land GB, dat op vlak van multiculturele verdwazing zijns gelijke niet heeft, zal men de veelwijverij, die officieel niet toegelaten is, sociaal erkennen. Wie in een land waar het toegelaten is, meerdere vrouwen heeft en naar Engeland afzakt, krijgt sociale erkenning. Centjes voor mijnheer en een mevrouw en een apart bedragje voor elke bijkomende dame. Ook op het vlak van huisvesting moet er rekening gehouden worden met meer ruimte voor het gezin, dus grotere behuizing. Over de belastingsverminderingen ingevolge het aantal personen ten laste, is nog niets gemeld. Misschien betalen moslims geen belastingen of sociale bijdragen. Als u ons niet gelooft, het staat vandaag in de Sunday Telegraph, de krant die hieronder bereikbaar is via het bruggetje.
%2003.JPG)
