Mogen wij allen, die het buikje vol hebben van de oprukkende islamisering in Europa uitnodigen om via dit bruggetje te gaan kijken bij onze goede Franse vrienden van Synthèse Nationale die ter voorbereiding van hun verjaardagsbijeenkomst op 2 februari een indringende diamontage hebben opgesteld. We weten het en we kennen het allemaal, maar dit is, niet in het minst door de ondersteunende muziek een schitterend stukje promotie. We zeggen niets over de componist om sommigen niet af te schrikken.
De voorzitter van de a-politieke vereniging Synthèse Nationale, Roland Helié was onlangs aanwezig in Antwerpen waar wij kennis gemaakt hebben en met veel humor wederzijds de parallellen tussen Vlaanderen en Frankrijk ontdekt inzake het wanhopige landverraad van de linksen en de onwetende centrumpartijen.
Janssens zal zich even moeien met de uitspraak in het proces van Bart Debie. Hij zal het met zijn galante boersheid duidelijk maken, dat politiek en gerecht één pot nat zijn : de socialisten regeren, straffen, sluiten uit, ongeacht waar zij zich bevinden. Scheiding der machten ? In uw dromen.
Het Antwerpse onbenul heeft kwade tijden achter de rug met Bart in de oppositie : deze laatste is natuurlijk zeer goed geplaatst als ex-commissaris van politie om het beleid te analyseren en te bekritiseren waar nodig. Mensen uit het korps maken makkelijker hun grieven kenbaar aan Bart dan aan de eigen leiding. Janssens is zo content over de uitspraak die hem zal verlossen van gemeenteraadslid Debie, dat hij nu reeds victorie kraait in de krant.
De vergelijkingen die de burgemeester trekt, getuigen van zijn simpel populisme. Hij gebruikt de dubieuze elementen uit het vonnis om als een koekeloere op de mesthoop te kraaien, dat Bart's beste bijdrage tot deze stad zijn ontslag uit het korps is geweest. Om zoiets te pretenderen moet je geen lef hebben maar dom zijn. De waardering van de bijdrage van de jonge commissaris Bart Debie aan de gemeenschap (die nota bene nooit onder Janssens politiebevel gestaan heeft) kan je beluisteren bij de mensen van de wijk waar hij werkzaam was. Janssens kan niet eens het fatsoen opbrengen om te wachten op de uitspraak van cassatie, om zijn dubieuze vreudekreten te slaken.
Ook als er fouten zijn begaan door Bart, dan nog zijn vele onpartijdigen het eens dat deze strafmaat buitensporig is, zeker als ze uitgesproken wordt door een figuur van de linkerzijde die bekend staat als een trouwe pion van het regime.
Als er nog getwijfeld werd dat dit een politiek proces is, dankzij de slimste van 't Schoon Verdiep, kan iedereen gerust zijn : het is inderdaad een schaamteloze politieke afrekening waarmee Vlaams Belang moest getroffen worden.
Bart Debie dient een klacht in bij de Antwerpse procureur des Konings en de voorzitter van het Antwerpse integriteitsbureau tegen burgemeester Patrick Janssens. Dat kondigt Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter maandag aan. Debie verwijt Janssens opzettelijk leugens en laster te verspreiden en elk deontologisch principe te overtreden.
Omdat het Hof van Cassatie zich nog moet uitspreken, vindt de partij dat Janssens zich als burgemeester neutraal en terughoudend had moeten opstellen.
"Door zijn politieke uitspraken en conclusies schendt Janssens de scheiding der machten en speelt hij burgemeester, openbaar ministerie en rechter tegelijk", luidt het. Debie zegt voorts dat de burgemeester leugens over hem verspreidt.
ANTWERPEN - Het provinciebestuur heeft beslist om de veiligheid in het Antwerpse provinciehuis te verhogen. De maatregel komt er na enkele diefstallen van portefeuilles en computers in het gebouw. Bezoekers moeten voortaan hun identiteitskaart laten inscannen en krijgen dan een badge waarmee ze het gebouw binnenkomen. Dankzij enkele minzame relaties op de provincie kunnen wij u in première het ontwerp van de badge tonen in recto-verso
Janssens is content
janssens is content
janssens is de grote vriend der allochtonen 't is achter het loket al duidelijk te zien maar liefst wil hij er zelf niet tussen wonen hij koos daarom een loft voor hem en zijn sabien
vanuit hun knusse nestje aan 't scheldt' kijken ze minzaam op 't gepeupel neer dat fluisterend van vroeger soms vertelt uit schrik voor...: ben ik nu racist, meneer?
uit vroeger tijden toen de kinderen nog speelden gezellig in de parken, pleintjes of op straat waar er geen jongeren voortdurend hen verveelden nog minder sprake was van 'straten zonder haat'
maar janssens is kontent met al zijn allochtonen al loopt het regelmatig toch weer uit de hand denk dan, 't is de de cultuur van d' allochtonen maar 't is hen al vergeven, want dank zij hen, zijn patje en sabien op 't schoon verdiep en in hun loft beland !
Wallonië referentieland voor niet-dodelijke wapens
Laten we hopen dat ze op de goede weg zijn in Luik en Herstal. Er worden projecten in mekaar gestoken om nieuwe wapens te ontwikkelen.
Niet om te doden, wel een beetje kwetsen en verwonden, om tegenstanders te verdoven of uit te schakelen. Deze ontwikkeling gebeurt samen met de universiteit en FN-Herstal, die ook al in vorige gevallen wapens fabriceerde om prille democratieën (Nepal) enige ondersteuning te verlenen. Er zouden proefexemplaren van de niet-dodelijke wapens in het bezit zijn van politiediensten, schrijft Le Soir. Vermoedelijk zullen deze proefprojecten zich in het Luikse bevinden, nabij de plaats van creatie.
Een kleine tip aan onze Waalse wapenexperten ? Zorg er voor dat bij een volgende Vlaamse manifestatie in Brussel de Luikse politietroepen onder bevel van de charismatische burgemeester van Brussel de ordehandhaving uitoefenen, dan is er voldoende volk om de niet-dodelijke wapens uit te proberen. Mocht er tussendoor toch een dodelijk slachtoffer vallen, dat is het onvermijdelijke gevolg bij experimenten.
Een fragmentje uit de Morgen /le Matin :
"Het ging er vooral om een beeld van de situatie op te tekenen", zegt Pierre Thys van de Universiteit van Luik. "Gedurende twee jaar hebben we ons ingespannen om een synthese te maken van alle medische en juridische gegevens die gepaard gaan met het gebruik van de wapens", zegt Thys. "Andere landen hebben al een grote interesse getoond in deze studie. Deze projecten zullen geen honderden jobs creëren, maar zorgen voor een versterking van de geloofwaardigheid en reputatie van Wallonië. (belga/ka)
Savat
De verwarrende hoofddoek door Drs. P. Ruyens
In principe zou in een echt vrije maatschappij er geen debat hoeven te bestaan over het al dan niet dragen van een hoofddoek door ambtenaren. Vrijheid, blijheid, ieder trekt behoorlijk en aangepast gekleed naar zijn werk.
Als een bepaald kledingstuk plots een culturele of spirituele betekenis krijgt, kan de overheid dit element inroepen om op basis van de neutraliteit het kledingsstuk of wat het ook weze, te verbieden. Tot zover niets nieuws.
In Turkije ligt het net andersom : bij de oprichting van de lekenstaat door de generaal Atatürk werd de hoofddoek verbannen uit het officiële leven. Vrouwelijke studentes moesten met losse haren de universiteit betreden. Nu is dat verbod op het dragen van een hoofddoek verdwenen. U ziet de tegenstelling Vlaanderen/Turkije. Bij ons wordt de hooffddoek verboden (in enkele gevallen) uit naam van de neutraliteit, in Turkijke wordt de hoofddoek toegelaten waar hij tot hiertoe verboden was uit naam van de democratie.
De erfenis van Atatürk wordt behoed door het leger, het gerecht, de klassieke machthebbers en een deel van het volk. Tegelijk verkeert men in de schizofrene situatie dat de strenge islamvoorschriften ook Turkije binnendringen en dat de huidige regering die een politieke emanatie is van extreem-islamisme, voorzichtig probeert te laveren. Enerzijds wil Erdogan zijn geloofsgenoten niet tegen het hoofd stoten en morrelt hij voorzichtig aan verordeningen van Atatürk. Anderzijds moet hij zorgen de generaals niet te veel te irriteren, anders grijpen ze in. Het zou niet de eerste keer zijn. Is het daarom dat de regering het leger zijn gangen laat gaan in Noord-Irak in de jacht op Koerden ? Tenslotte wil Erdogan per se zijn land binnenleiden in de EU. De redenen voor die Europese aansluiting, zijn van economische aard, ongetwijfeld maar zijn misschien nog dwingender omwille van de inname van het verzwakte Europa door de islamitische staat Turkije. Een oude droom die thans niet met de wapens wordt beslecht maar met vele politieke en diplomatieke bijeenkomsten, afspraken, intriges, compromissen en vooral tegen de wil van velen. De democratie staat enkel in functie van de minderheid.
Zulke beweringen zijn moeilijk te bewijzen aan hand van geschriften of toespraken. Sporadisch klinken er in in Europa zélf islamitische stemmen die in onverholen bewoordingen de islamisering aankondigen. Wie dagelijks of regelmatig de Turkse pers volgt, krijgt een behoorlijk idee over wat zich aldaar afspeelt en welke mogelijke scenario's er bestaan voor de toekomst.
De voorzitter van Comité P, Vandoren, bevestigt dat er jaarlijks ruim 2500 klachten door burgers worden ingediend tegen politie-agenten. Na onderzoek blijken 72% verzonnen.
Politie-agenten hebben geen makkelijke taken, ze voeren deze meestal uit in uniform en ze zijn en blijven de vertegenwoordigers van het regime. Voor Vlamingen die genetisch een afkeer hebben van gezag en zijn vertegenwoordigers is de verhouding tot de politie altijd een ietsje dubbelzinnig geweest.
Met de toenemende criminaliteit die vooral een zaak is van vreemdelingen, is de sympathie van de doorsnee-burger voor de pakkemannen aanzienlijk gestegen. Aan de top van de korpsen zitten bijna steeds de politieke aanhangers van het linkse beleid maar bij de uitvoerders, de mannen en vrouwen die dag en nacht nacht in het getouw zijn om het gespuis bij de lurven te vatten, is voldoende bekend dat met slappe handjespolitiek en vergoelijkende toespraken de spot gedreven wordt bij de grote en kleine gangsters. Veel van die mensen vertalen hun ongenoegen in een politieke stem die duidelijk is inzake veiligheid en beveiliging van de maatschappij.
Elke agent weet dat een contact met een vreemdeling een klacht tot racisme kan inhouden, die op niets gebaseerd is. Het beliegen en bedriegen zit menig arrestant in de genen. "Ieder zijn eigen genen" is een biologische werkelijkheid waar zelfs imam Nordine mee akkoord zal gaan, zeker als er iets van in de koran staat.
De voorzitter van comité P vindt dat de scholen moeten aanleren welke de taken van de politie zijn. Voorzitter Vandoren is niet op de hoogte van de situaties in vele scholen, want dergelijke lessen vormen een zoveelste aanleiding voor de moslimjongeren om op hoge poten de klas te verlaten en welke leraar gaat weer eens zijn nek uitsteken om deze component in zijn lessenpakket te stoppen ?
De veroordeling van Bart Debie heeft de toestand zieker gemaakt dan hij was. In een normale samenleving is geweten wat een agent mag of niet mag. Zoals elke burger weet wat toegelaten is en wat niet. En elke rechter vrij van partijpolitieke of filosofische invloeden zijn uitspraken doet.
Het Vast Comité van Toezicht op de Politiediensten - kortweg het Comité P - werd in 1991 opgericht om agenten te controleren. In 1993 ging het Comité daadwerkelijk van start. 'We hebben het aantal klachten op een indrukwekkende manier zien toenemen: van enkele honderden tot meer dan 2.500 per jaar', zegt André Vandoren. De voorzitter geeft toe dat hij zich bewust is van het grote aandeel valse aantijgingen aan het adres van het politiepersoneel. 'We hebben het fenomeen opgenomen in onze laatst gepubliceerde jaarcijfers (2005, nvdr.). Onze aandacht is er dus op gevestigd.' Volgens de informatie van Vandoren blijft het aantal ongegronde en valse aanklachten de jongste jaren status-quo. 'Maar 28 procent van de klachten is gegrond. En ik zeg maar, terwijl ik eigenlijk zou moeten zeggen helaas nog altijd 28 procent. Want dat betekent dat de burger in bijna drie op de tien gevallen recht van klagen heeft over het optreden van de politie.' De meeste klachten gaan - in volgorde van belangrijkheid - over geweld, vrijheidsberoving, valsheid in geschrifte en racisme. Veel van die valse klachten tarten elke verbeelding. Walter Peeters van het Comité P: 'Een man die was opgepakt, diende een klacht bij ons in. Zijn klacht was vrij gedetailleerd. Hij vertelde dat hij door twee inspecteurs klem werd gehouden terwijl een derde hem anaal verkrachtte. We hebben dat tot op het bot uitgezocht. Uiteindelijk bleek de man dat van a tot z verzonnen te hebben.' Het Comité P geeft toe dat zo'n onderzoek 'niet fijn' is voor de agent die beticht wordt van zo'n valse klacht. 'Maar op dat moment moet een agent eigenlijk ook heel tevreden zijn dat we zo'n klacht heel grondig onderzoeken. Want wat als wij de situatie niet ophelderen? Dan blijft er een zweem van geheimzinnigheid aan die agent plakken.' 'Ik kan me perfect inbeelden dat een agent zich op zo'n moment vernederd voelt. Ik denk dat je het gevoel van een agent op dat moment nog het best kunt vergelijken met een verdachte die voor een rij camera's wordt gesleept en er achteraf niets mee te maken heeft', zegt Walter Peeters. 'Mensen moeten daarom stoppen met klachten te verzinnen. Soms hypothekeren ze een heel korps. En die valse klachten kosten de belastingbetaler een pak geld.' 'Neem nu een eenvoudige klacht: envelop openmaken, brief lezen, dossier opstellen, doorspelen aan een werknemer die na eerste lectuur kan inschatten welke richting het uit gaat. Dat kost 280 euro, enkel aan werkuren, papier en dat kaftje. Reken maar uit als we per jaar vijfhonderd van die klachten binnenkrijgen. Plus: wij steken onze tijd in iets wat niet productief is. We willen daarin ver gaan ten behoeve van de democratie. Maar alles heeft grenzen.' Veel ongegronde klachten zijn volgens het Comité P ook terug te brengen tot onwetendheid van de klagers. 'Eigenlijk zou er in de humaniora een lessenreeks moeten komen met als onderwerp: wat mag de politie doen? Omdat ze op tv hebben gezien dat agenten een huiszoekingsbevel nodig hebben, denken ze dat ze zelfs zonder dat papiertje hun identiteitskaart niet mogen opvragen. Want wat is de perceptie over de politie nu? De politie mag niets doen. Maar als ze de politie zelf nodig hebben, vinden ze dat de politie niet genoeg doet. En pas op: ik heb respect voor de klagers die met recht en reden hun beklag doen over de agenten.' De gemiddelde omlooptijd van een klacht bedraagt elf maanden. Sommige kleinere klachten kunnen soms al na drie maanden worden afgesloten. Elke klacht blijft dan nog vijf jaar opgeslagen in de computer. 'Zo kennen we de voorgeschiedenis van klagers die telkens weer dezelfde klacht indienen.' 'De mensen moeten weten dat ze bij ons terechtkunnen met hun klachten. Dat ze het Comité P kunnen gebruiken. Maar ze moeten stoppen met het te misbruiken', concludeert voorzitter Vandoren.
Publicatie: Het Nieuwsblad / Leuven-HagelandGent en rand
* "Lopen, lopen, de gardevil is daar "= oud Antwerps volksliedje op een muziekje van Offenbach (Nederlandse vertaling : "Lopen, lopen, de politie-agent komt aan")
Eens moslim, altijd moslim
Laten we niet doen zoals de poco's, overal ons eigen gelijk opdringen, desnoods met gebruikmaking van ordinair geweld of stiekem justitieel onrecht. De Egyptenaren doen in hun land wat ze willen, daarom is het hun land, hun Nijlvallei, hun pyramides, hun onleefbare Cairo en hun status in de Ararabische wereld van leading nation. Onderstaand bericht wijst enkel op de intolerantie in wat een van de meest verlichte islamitische staten is.
De tot het christendom bekeerde Egyptische moslim Mohammed Ahmed Hegazy mag zijn nieuwe religie niet veranderen op zijn identiteitsbewijs. Dit heeft een rechtbank in Caïro bepaald. De rechter stelde dat de islamitische wet een moslim verbiedt tot een ander geloof over te gaan.
De rechter baseerde zich op artikel 2 van de Egyptische grondwet. In dit artikel staat dat de islamitische wet, de sharia, de enige bron is voor het Egyptische recht. "Hij mag in zijn hart geloven wat hij wil, maar op papier kan hij zich niet bekeren", zei de advocaat van Hegazy.
Aalst hebben we al aan de beurt laten komen met carnaval. Leterme zit onder het publiek om te bewijzen dat politici zich best onder het plebs kunnen bewegen. Op de 0000 wist hij zelfs te vertellen, dat de domme burgers 1 dag per jaar zeker met de politici mogen lachen en die zullen gedurende de overige 364 dagen voor de mensen werken. Als ik dat soort ordinaire toogpraat hoor, zou ik graag een corrupte rechter zijn om een levenslange verbanning uit te spreken zonder mogelijkheid tot terugkeer. Amnestie is sowieso uitgesloten in het Apenland.
Intussen is de echte, zwaar door de Braziliaanse onderwereld betoelaagde carnaval van Rio aan de gang en dat levert kleurrijke prentjes op. Enkele voor het slapengaan. Mijnheer Helsen Deputee van de Zedenbrigade van de Provincie Oud-Antwerpen mag niet meegluren
Moslim Veelwijverij sociaal erkend in GB
Het zal weer niet waar zijn, zeker ? Gisteren vol vreugde deel ik mede aan mijn wettige echtgenote dat ze zich geen zorgen meer hoeft te maken : ons pensioen zal weldra betaald worden door de moslims. Een wijze ingewijde had dit anoniem gemeld op deze blog. Wij dus gisteravond goed gevierd, bij de Marokkaan in de Lange Draakstraat op Zurenborg gaan eten, een pot tajine, pikant als peper en heet zoals ik het nog nooit in mijn sober leven heb meegemaakt. Who cares ? De moslims betalen toch binnenkort.
Vandaag, ontnuchtering : de moslims zullen de centjes voor zichzelf houden. In het land GB, dat op vlak van multiculturele verdwazing zijns gelijke niet heeft, zal men de veelwijverij, die officieel niet toegelaten is, sociaal erkennen. Wie in een land waar het toegelaten is, meerdere vrouwen heeft en naar Engeland afzakt, krijgt sociale erkenning. Centjes voor mijnheer en een mevrouw en een apart bedragje voor elke bijkomende dame. Ook op het vlak van huisvesting moet er rekening gehouden worden met meer ruimte voor het gezin, dus grotere behuizing. Over de belastingsverminderingen ingevolge het aantal personen ten laste, is nog niets gemeld. Misschien betalen moslims geen belastingen of sociale bijdragen. Als u ons niet gelooft, het staat vandaag in de Sunday Telegraph, de krant die hieronder bereikbaar is via het bruggetje.
En ? Hebben jullie onze Antwerpse imam Nordine-en-nog-wat op de televies gezien ? Goed hé ! Zijn wandelstok had hij niet bij, maar zijn fez die stond fier op zijn hoofd. Mooie man.
Hij was uitgenodigd samen met de wetenschappelijk figuur Braeckman om te praten over de theorie van Darwin. Darwin van de Apenplaneet. Wie heeft er gelijk, was de vraag, de koran, de bijbel, de tora of die simpele zeevaarder die beweert dat het een uit het ander voorkomt. Ik zou er niet willen voorzitten bij zo'n vraag.
Zoiets is echter spek voor de bek... pardon. Opnieuw : zoiets is kiezen tusen de bout van een schaap of de poot van een aap, voor imam Nordine. Direct vloog hij d'erin. "De heilige boek schrijft dat wij gemaakt zijn uit modder en god heeft het leven in ons geblazen. Zie ik er uit als een aap ?"
De wetenschapper die wat weghad van een vleermuis met een winterpruikje, wilde wetenschappelijk verantwoord "ja" zeggen maar werd door een kabelsleper van de ACOD tegen de grond gesmakt. Nordine zag dit onmiddellijk als een teken van de profeet, om tot de aanval over te gaan : "Darwin was een racist en Gillaloe Gillalee ook."
De leraars en leraressen biologie die dit programma mochten opgenomen hebben, worden dringend verzocht het op Youtube te plaatsen. U mag de titel zelf verzinnen maar als het kan, liefst iets over "de kwaliteit en het niveau van het Vlaamse onderwijs voor de ondergang".
Jacop van Lamraet
Carnaval Aalst in volle gang
Deze vrolijke bende toverde bij menig toeschouwer een gulle glimlach op het gelaat : Carnaval is van ons allemaal
De Regimerechter Stephan Libert
Links de keuning - Rechts Stephan Libert
Of
Opus Dei applaudisseert voor de Loge
Politiek Overzicht door Mr. Paul Doevenspeck
Men kan het jaar 2007 op politiek gebied perfekt in twee delen : de eerste helft van het jaar tot de verkiezingen van 10 juni, en de tweede helft wordt gevormd door het formatieberaad. Dat alles samen is uitgemond in een interimregering, en dus is het formatieberaad nog niet gedaan, laat staan de staatshervorming.
Bij herhaling heb ik mijn ongerustheid uitgesproken over de standvastigheid van de Vlaamse onderhandelaars. Wat hebben zij ervan terechtgebracht en was mijn ongerustheid terecht?
Er werd gedurende 6 maanden onderhandeld zonder resultaat
- geen splitsing van BHV
- geen staatshervorming
- geen regering.
Dus wordt gezegd en geschreven: kijkeens hoe flink de Vlamingenhebben standgehouden. En zo zag het er ook naar uit. Men stemde in de kamercommissie de in overwegingneming van BHV. Dat is nog niet vaak gebeurd, en het zou waardevol zijn, als het geen holle bedreiging was. Volhouden is de boodschap, helaas zo ziet het er niet naar uit. Want niet alleen Verhofstadt schrijft over een onderhandelde oplossing, maar ook De Haene en Van Rompuy. En we weten allen wat dat wil zeggen: "Toegevingen in ruil voor de splitsing."
Overal duikt een of andere vorm van inschrijvingsrecht op. Het Egmontpakt struikelde daarover. Hebben 30 jaar de Vlamingen niets geleerd?
Dus waarschijnlijk geen splitsing.
Maar ook geen regering en geen staatshervorming, want beidehangen nauw samen. Het grootste drukkingsmiddel van de Vlamingen was toch de weigering om federale ministers te leveren. (Schiltz in Doorbraak November 2005) en dat heeft men uit handen gegeven. Er is slechts 1 middel om de Vlaamse natie (eventueel binnen een belgische federatie) tot stand te brengen, zoals bepleit door de VLD en CDV in hun congresresoluties, en dat is het voortbestaan van belgië op de helling te zetten, als men merkt dat het doel van een relatieve Vlaamse zelfstandigheid niet door overleg kan bekomen worden.(Grammens in JOURNAAL 17 Jan 2008). En juist dat is gebeurd.
Het is de verantwoordelijkheid van een partij, CDV, die haar kiezers heeft bedrogen en daar de gevolgen zal van dragen. De syndicalisten en de belgicisten hebben de bovenhand gekregen. En wie daaraan nog twijfelde zal na de nieuwjaarsreceptievan de CDV welhebben bijgeleerd, waarbij met zoveel woorden gezegd werd dat de staatshervorming niet de hoofdzaak is, maar welkoopkracht, enz. Verontrustend is dat De Wever dit in TERZAKE niet tegensprak. Alsofhet een met het andere niets te maken heeft.
Er wordt in kringen van de CDV gezegd: dit is maar een interimregering, die op 23 maart zal afgerekend worden op haar vorderingen inzake staatshervorming. De vraag moet gesteld worden of de zetelende ministers zo gemakkelijk hun zetel zullen afstaan. Het is bekend dat pluche aan de broek kleeft. En of men 100 redenen zal vinden om toch maar van vooruitgang te spreken... Leterme zegt nu al dat op 23 maart slechts de grote lijnen, de contouren moeten zichtbaar zijn. Dat moet niet zo moeilijk zijn. Maar hoe ziet dat er uit," contouren" ?
De samenstelling van de commissie van wijzen is rampzalig.
Langs Waalse zijde is men onverschillig. Alle partijen zijn even slecht samengesteld, maar dat is te verklaren door het feit dat de Waleneigenlijkalleen maar uit zijn op de bestendiging van de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië.
Bij de Vlaamse liberalen zijn het de klassieke belgicisten: De Wael, De Gucht en Verhofstadt. Die willen een regering (waar zij inzitten) en het behoud van belgië, en ze zijn altijd bereid zoveel toe te geven als de CDV wil. Vooral verontrustend is de samenstelling van CDV afvaardiging. Op hen was de hoop van de Vlamingen gesteld.Zij wilden een grote staatshervorming en ging met deze belofte naar de kiezer. U weet nog wel zonder grote staatshervorming stappen we niet in een regering. En verder Wij willen de resoluties van het Vlaams parlement uitvoerenen BHV splitsen. In de campagnehebben we dat engagement tot een conditio sine qua non gemaakt voor een regeringsdeelname. En de kiezer heeft dat gewaardeerd(Van Deurzen )
Maar wat zien we? De knoeiers van het verleden, die ereen boeltje van gemaakt hebben dat nu moet opgeknapt worden, gaan het zelf oplossen. De knoeiers worden de herstellers : De Haene, Van Rompuy, de belgicisten. En Schouppe, de man van het ACV : De red de solidariteitman. Er is meer dan een reden tot ongerustheid.
Negatief is ook de de uitsluiting van Vlaams Belang en LDD uit de Octopusgroep, die de staatshervorming moet voorbereiden. Dus 27 % van de Vlamingen. De overige 73% plaatsen zich op die wijze vanzelfin de minderheid ten overstaan van de Walen. Er is de bijna zekerheid, dat wat er uit de bus kan komen slecht, of volstrekt onvoldoende zal zijn en dat er van een grote staatshervorming geen sprake is.
Om te beginnen kennenwe toch enkele gegevens ,die Leterme op papier heeft gekregen gedurende het overleg van Hertoginnedal. Zonder in detail te treden zegde De Wever dat die nota geen enkel punt bevatte dat niet in het programma van de VLD stond. Daar moet dan geen uitvoerige tekening bijom te weten dat zelfs indien deze voorstellen zouden aanvaard zijn, men nog maar met heel veel moeite van een staatshervorming zou kunnen spreken. Als men bij aanvang de lat zo laag legt, kan het resultaat niet goed zijn.
En wat gebeurt er? Verhofstadt komt zelf (ongevraagd of niet ) op de proppen met een nota en die is nog veel rampzaliger. Het vertrekpunt moet voor de Vlamingen toch devijf resoluties van het Vlaams parlement zijn. Zie de verkiezingsbeloften. Maar :
- Er komt geen einde aan de transfers, zelfs geen begin van het einde, en dat onder magische , demagogischeuitspraak dat solidariteit essentieel is.
- Er komtgeen splitsing van de gezondheidszorg. Daar wordt zelfs niet meer van gesproken.
- Er komt geen splitsing van de kinderbijslag, hoogstens enige zeggenschap.
- Er komt geen overheveling van de personenbelasting.
- Er komt geen fiscale autonomie.Dat houdt toch in het recht om zelf belastingen te innen en ze naar goeddunken te besteden. Dat gebeurt zo in alle federale staten, V.S., Zwitserland en Duitsland waar soms meer dan de helft van de belastingendoor de deelstaten worden geheven.Een beetje gepruts aan kortingen is geen autonomie.
Het zwaartepunt van de politiek verschuift niet naar de deelstaten,integendeel het wordt nog meer verschoven naar het federale niveau,bv. één federale kieskring, paritaire senaat en samenvallende verkiezingen. De federale overheidmoeit zich met Vlaamse bevoegdheden zoalshet minderhedenverdrag,inmenging in de faciliteitengemeenten ten nadele van de Vlaamse bevoegdheden,enz. Dat alles is niet verwonderlijk ,want men begint aan de staatshervorming zonder een Vlaamse strategie (de grote Vlaamsgezinde partijen worden zelfs uitgesloten van elk overleg), maar de Walen hebben wel een strategie: zij willen niets behalve het status quo.
Dus als er iets uit de bus komt is het zeker slecht tot heel slecht.
En dan komen we tot de paradoxale vaststelling (zoals Erik Ponette) dat we beter geen staatshervorming krijgen dan een slechte. Het wordt stilaan duidelijk:
- ofwel komt er geen akkoord en komen er nieuwe verkiezingen, wat onwaarschijnlijk is.
- ofwel komt er een slecht akkoord. Lichtpunt.
Volgens Dirk Laeremans Daarin kunnen de flaminganten gerust zijn: België staat garant voor verdere economische stagnatie, een inefficiënte overheid en absolute politieke stilstand. Een beter klimaat voorradikale veranderingen is er niet. Het hele systeem verrot nog verder in de komende jaren. Een win-win situatie voor de flaminganten.
"Er ligt een staat op sterven,
twee volkeren zullen erven
Ik wil op zijn begrafenis zijn."
Paul Doevenspeck
Ere-advocaat
Pegasus van Troje
Pegasus van Carl Milles is een van de hoogtepunten in het park.
(eigen foto : auteursrechten zijn schrikbarend hoog, gerechterlijke vervolgingen zullen ingesteld worden, de loge van het Groot-Oosten en het Verre Westen zijn verwittigd, de voorzitter van het Hof van Beroep, Libert zal een dwangsom eisen waarvan 50% voor eigen zak; bij stiekem copiëren gelieve ons te verwittigen)
Wandeling in Middelheim met Angeltjes
Bij de ingang van het openluchtmuseum Middelheim te Antwerpen, bevindt zich de onderstaande tekst op de muur van de Orangerie aan de straatzijde ; het genieten vangt al aan vooraleer je binnen bent.
Dit was een initiatief van cultuurschepen Eric Anthonis die hiervoor 3.000.000 oude petoeten neertelde. IJzer en goud in de lucht, rook op de grond en petoeten in de portefeuille.
Wij nemen u verder mee op onze wandeling met mooie, waanzinnige, lachwekkende en snobistische werken in het vrij bekende museum, een grote verdienste van een groot burgemeester, Lode Craeybeckx. Of hij tevreden zou zijn hoe zijn geestelijke erfenis wordt in ere gehouden, weten we niet, alhoewel enige twijfel gerechtvaardigd is.
(met dank aan Gerda, de fotografe, Wim het technische brein en Juffrouw Ellen, de gids)
Ray
De schaamtehoek van Middelheim
In deze stad stonden in de 19de eeuw zeer veel standbeelden, zoals dat het geval was in de meeste steden. Het land B had geen specifieke eigen nationale geschiedenis, er werden daarom gezocht naar helden en bekende figuren die als voorbeeld konden gelden voor de bevolking om de nationale trots aan te wakkeren. Bekende kunstenaars uit het verleden, zoals Rubens en Van Dijck werden afgebeeld als struise, flinke mannen. Van Dijck was in realiteit een kleine, ziekelijke man maar volgens zijn beeld op de Meir lijkt hij wel de gespierde musketier d'Artagnan.
Veel van de 19de eeuwse beelden zijn opgeruimd, verplaatst en in stadsmagazijnen opgeborgen. Tientallen zijn inmiddels verdwenen en bevinden zich in privé-tuinen in de groene gordel rond de stad. Zo gaat dat in een stad die door de socialisten bestuurd wordt : eigendom is diefstal, dus pak mee ! In Middelheim bevindt zich in een uithoek een bizarre en trieste verzameling van oude, afgedankte beelden, die men niet wil of kan restaureren. Het inrichten van dans- en lichte muziekfuiven is momenteel belangrijker dan respect opbrengen voor het verleden. Janssens, de burgemeester zonder schaamte en uiteraard zonder cultuur.
Vooraan borstbeeld van burgemeester Leopold de Wael Midden : Ruiterbeeld van Leopold I (onherstelbaar), de sokkel bevindt zich naast de Nationale Bank. Misschien later een standbeeld voor een kunstzinnig concert-organisator ?
Veel beeldengroepen moesten de grootheid van de natie tonen, zoals de belgische aanwezigheid in Congo, waar wij de zwarten bevrijdden uit de handen van de slavenhandelaars. We lieten de negers voor ons werken en als ze niet luisterden, pasten we de Arabische straf toe van handen kappen. Vooraan : eenarmige militair snauwt berouwvolle Arabische slavenhandelaar toe. Het witte beeld op de achtergrond is de componist Bach. Hemelse muziek componeren je leven lang, om te eindigen als afval in een anoniem parkje. De dank van Antwerpen.
Atelier van Lieshout in Middelheim
AVL, Atelier van Lieshout is een kunstenaarscollectief dat objecten uit het dagelijkse bestaan natuugetrouw en ambachtelijk nabootst en op de kunstmarkt gooit tegen veel poen. Jan Hoet zal dit ongetwijfeld zeer sterk werk noemen. Zo ook de conservator van Middelheim die meent dat de openbare gelden best kunnen besteed worden voor de mooie ogen van 0,01% van de bevolking. De overige 99,9% zijn te dom maar ze moeten wel betalen.
Er staat een soort voetbalkantine van circa een 25 m lengte, volledig met tafels en stoelen, ingerichte keuken, een dertigtal reservestoelen staan buiten opgesteld. Op de eerste verdieping bevinden zich de douches en toilettes, stromend water en electriciteit zijn aangesloten, het is binnenin behaaglijk warm. Met deze winterse dagen zijn er heel wat daklozen die best tevreden zouden zijn hier de nacht te mogen doorbrengen.
Nogmaals als de jongens en het en meisje van AVL zich op deze manier een naam weten te vestigen, waarom niet ? Ik kan hier desgevraagd een uur over lullen, ruim zo overtuigend als Jan Hoet met een maatschappelijke situering om Yves Desmet een traan te ontlokken. De fout zit hem volgens mij in de opvatting over de verantwoordleijkheid van de job en het omgaan met openbare fondsen. Dit is niet de taak van een stad als Antwerpen die diep in de schulden zit om geld te verspillen aan dergelijk snobisme en terwijl in een hoekje verderop het verleden te laten verkommeren.
Typisch voor de cultuurbarbaar Janssens. Aan Heylen verspil ik geen woorden.
Het explosiehok-kunstwerk.
Wij gaan niet bepalen wat kunst is, wij beweren zelfs niet dat kunst mooi moet zijn. Ieder bepaalt voor zichzelf wat op hem of haar overkomt als een aparte, menselijke creatie en al dan niet een emotie opwekt. Zo leg je niets op aan anderen.
Het is weliswaar leuk dat je in je opvoeding en studie iets meepikt over wat men in het verleden als kunst beschouwde : de stromingen, de parallellen in bepaalde tijdssegmenten tussen verschillende disciplines, de creativiteit als maatschappelijke uitlaatklep, l'art pour l'art, de eeuwige afstand tussen de kunstenaar en de samenleving, enz. Laten we nooit vergeten, dat bijvoorbeeld de grote Franse impressionistische schilders in hun aanvangjaren geen ruimte vonden om hun werken tentoon te stellen. Van Gogh heeft nooit één schilderij in zijn leven verkocht. Enige zin voor reltativiteit is meegenomen.
Hopelijk zal men over vijftig jaar niets meer afweten van dit spektakelstuk ; tenzij men het zou zien als de creatie van een beschaving in steile neergang. We hebben het al eens beschreven maar nu zagen we het écht : de "kunstenaar" laat binnenin een ontploffing plaatsvinden en herstelt vervolgens de creatie die aanzienlijk gewonnen heeft aan diepgang en tragiek. Ziet u het ook ? Wordt u er ook zo triest van ?
Het lopende meisje
Ze lijkt springlevend. Is ze op de vlucht of holt ze, zoals jonge mensen vaak doen ?
