Foto
Inhoud blog
  • Griezeltocht te Gierle op 31-10-2016
  • Toertocht te Essen op 30-10-2016
  • Toertocht te Ulicoten op 09-10-2016
  • Toertocht te Turnhout op 08-10-2016
  • Toertocht te Lille op 04-09-2016

    Parrot reading

    Foto
    Foto
    Foto

    Foto
    Foto



    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog als favoriet !
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Foto

    Archief per maand
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2007
    Laatste commentaren
  • https://meoktwi.com (https://meoktwi.com)
        op Toertocht te Wijnegem op zondag 17-11-2013
  • Christian Louboutin Outlet (Catalina)
        op Toertocht te Westmalle op 26-12-2012
  • Adidas Outlet (Rodolfo)
        op Lichtjestocht te Esbeek op 28-03-2015
  • Cheap NBA Basketball Jerseys (Walker)
        op Nightride te Bonheiden op 27-10-2012
  • Adidas Yeezy (Tim)
        op Toertocht te Westmalle op 26-12-2012
  • BikeAholic Abtsdreef 13 Stabroek
  • BikeAholic
  • BikeAholic's testday 13-08-2011
  • Foto
    Foto
    De Papegaai Bike Team Stabroek
  • De Papegaai Bike Team
  • Grand Café De Papegaai
  • Putte Toerklassieker 2010
  • Papegaaiensmoelenboek
  • Nightride 2008
  • Nightride 2009
  • Nightride 2010
  • Download Papegaaienroute Berendrecht O2-bikers nr. 167
  • Fietsroutes Stabroek
  • Foto's
    Foto
    De Papegaai Bike Team Stabroek
    De Papegaai Bike Team Stabroek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
     

    Ik zen van Stabroek
    by Stijndewint (2011)
     


    Halve Neuro & De Zollogie
    Pakt de fiets!
    Nightride De Papegaai
  • Nightride 2008
  • Nightride 2009
  • Nightride 2010
  • Verslag Nightride 17-12-2010 op Mtb-you
  • Nightride 2011 (topic op mountainbike.be)
  • Nightride 2011 (topic op mountainbike.nl)
  • Nightride 2011 (artikel VTT en Toertochten)
  • Onze nightride wordt gesponsord
    door Friesland-Campina!
    Foto
    Foto
    GPS
  • GPS-tracks van Papegaaien
  • Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
  • Foto
    Foto
    Foto

    Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!

    Foto

    De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland.  Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!

    Foto

    Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied.  Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!

    Foto
    Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
    Foto

    De Huzarenberg in het Moretusbos!  Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos!  Met mooie diamontage!

    Foto

    Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal.  Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.

    Foto

    Ambachtshuis Woensdrecht.  Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt.  Mooie foto's inclusief!

    Foto

    De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde.  Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.

    Foto

    De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek.  Klik om meer te lezen!

    Foto

    Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven.  Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!

    Foto

    Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen.  Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).

    Foto

    Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen!  Vakantiecentrum voor kinderen met astma.  Organiseert jaarlijks een toertocht in december.

    Foto

    Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek!  Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!

    Biken in de Brabantse Wal
  • Ossendrecht to the max (118 km)
  • Bergen-op-Zoom to the max (120 km)
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Papegaaien steunen Duchenne Heroes en Held Willen Worden
  • Kevin for Duchenne 2009
  • Kevin for Duchenne 2010
  • Kevin for Duchenne 2011
  • Sponsor Kevin hier!
  • Duchenne Heroes (B)
  • Duchenne Heroes (NL)
    Foto
    Foto
    Foto
     

    Aankomst te Nijmegen van Duchenne Heroes 2009 by MVEMedia
     

    Aankomst Duchenne Heroes 2011 te Nijmegen by DuchenneNL
    Papegaaien steunen het Kinderkankerfonds
  • Papegaaien rijden voor Juliette
  • In 2010 brachten onze acties 2000 euro op!
  • Foto
    Foto
    Foto

    Als vooruitkijken eens niet lukt, en achteruitkijken soms pijn doet, kijk dan maar eens gerust opzij, daar waar we allemaal naast je staan!

    Papegaaien rijden de 24 uren van Westerlo
  • 24 uren van Westerlo
  • MTB Westel
  • 24 uren Westerlo 2010
  • 24 uren Westerlo 2011
  • 24 uren Westerlo 2012
  • Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Vanlommel Cycling Lille
  • De Slijkfretters Westerlo
  • De Jachthoorn Lichtaart
  • De Dust Devils Schoten
  • V'lox Kapellen
  • Wijnegem Bicycle Club
  • WTC De Stoempers Brecht
  • De Heggestoempers Poederlee
  • KAWS Turnhout
  • Hoogstraatse Wielertoeristen
    Foto

    De Sint-Catharinakerk te Hoogstraten torent hoog boven het vlakke landschap uit!

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Kasteel Nottebohm

    Kasteel Nottebohm in betere tijden.  Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen.  Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!

    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Free-bikers Dessel
  • De Campina Dessel
  • WT Millegem Mol
  • Offroadbikers Mol
  • Rauwtrappers Mol-Rauw
  • De Wezeldrivers Mol-Wezel
  • WTC Vossenberg Herentals
  • MTB Forza Turnhout
  • XC Bikers Geel
  • Wodanbikers Mechelen
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Greenbikers Bornem
  • MTB Mastentop Kasterlee
  • WTC Den Hoek Zandvliet
  • Het Vliegend Wiel Lille
  • Het Slijpend Wiel Lille
  • De Zonebikers Rijkevorsel
  • WTC De Doortrappers Halle-Zoersel
  • De Powerbikers Dessel
  • WTC Victoria Meer
  • Tielense Wielertoeristen
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • MTB Goe Bezig Arendonk
  • De Powerbikers Heist-op-den-Berg
  • Troontrappers Grobbendonk
  • De Bosduiners Wuustwezel
  • De Toogtrappers Willebroek
  • Boxx Cycling Team Kalmthout
  • 3D CAD-works Hoogstraten
  • Cyber12 MTB Team Olen
  • De Megabikers Reet
  • Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • Straf in Bergaf Opwijk
  • MTB Overijse Bierkarboys
  • United Bikers Diest
  • Bike Fun Team Deurne-Diest
  • De Bierbikers (Heverlee & Boutersem)
  • MTB Team Langdorp
  • Downhillbikers Oud-Heverlee
  • MBC De Zoenk Kessel-Lo
  • De Dworpse Bikers
  • Sasbikers Humbeek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

     

    Straf in Bergaf 2010 - Jaaroverzicht from Davy Bogaerts on Vimeo.

    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • Rillaarse Bikers
  • Muggenbergse Stoempers Bekkevoort
  • MTBC@Bekkevoort (De Megabikers)
  • Shortmtbikers Kortenberg
  • Pandoerken Strijland-Gooik
  • WTC De Biekes Wakkerzeel
  • The Forest Bikers Langdorp
  • Heidezonen Bierbeek
  • Tieltse Wielervrienden Tielt-Winge
  • Hoebelbike Vlezenbeek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • MTBH8 Haacht
  • Pandoerken Cycling Team Strijland-Gooik
  • 4funbikers Londerzeel
  • Foto
    Websites van andere clubs (Oost-Vlaanderen)
  • De Modderfokkers Kalken
  • De Zwette Maanen Aalst
  • Xtreme Bikers Belsele
  • De Herders
  • MTB Team Heiende Lokeren (tot 2010)
  • MTB Team Heiende Lokeren
  • De veldploeters Lokeren
  • Mud Devils Sint-Amands
  • Just Ridin' Waasmunster
  • Unitas Steenhuize
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Oost-Vlaanderen)
  • De Mountain Challengers Aalst - Ninove - Geraardsbergen
  • MTB Kokejane
  • Ghostbikers Sleidinge
  • MTB Aspelare Ninove
  • MTB Gavere
  • 2ManyBikers Wetteren
  • Waasland Mountainbiketeam
  • Waasland mountainbikeschool
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Limburg)
  • De Dabbers Neerpelt
  • De Peltercrossers Overpelt
  • De Bokkerijders Overpelt
  • De Eijsbikers Overpelt
  • De 4UMbikers Genk Midden-Limburg (blog)
  • De 4UMbikers Genk Midden-Limburg (site)
  • De Zandbikers Kerkhoven
  • De Wringers Opoeteren
  • Dirty Bikers Dilsen
  • Loksbergse Bikers
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Limburg)
  • Zelem Cycling
  • MTB Palmzondag Herk-de-Stad
  • Berkentrappers Herk-de-Stad
  • WTC Ham
  • Alertbikers Lummen
  • Foto
    Websites van andere clubs (West-Vlaanderen)
  • De Grysperre Gits
  • Wacky Racers Knokke-Heist
  • De Copains Middelkerke-Leffinge
  • WTC Zarrenhof Zarren
  • De Gaverbikers Deerlijk
  • De Brigandsbikers Ingelmunster
  • De Raketmannen Wervik
  • Choufkes Middelkerke
  • De Brugse Bikers
  • Kortrijkse Mountainbikers
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (West-Vlaanderen)
  • Frontbikers Ieper
  • Erika's Baaikers Klerken
  • WTC Vichte
  • De Dunekeuntjes De Panne
  • Zewieties Waregem
  • De Steenbakkers Moen
  • Langenavondbikers Gistel
  • De Tegenterters Aarsele-Tielt
  • Castori MTB-Team Brugge
  • Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Waals-Brabant)
  • Bikers de l'Alleu Braine l'Alleud (Eigenbrakel)
  • Foto
    Websites van andere clubs (Namen)
  • Catsbikers Olloy-sur-Viroin (Viroinval)
  • Woody Wood Bikers Florennes
  • Mazy's Fun Bikers
  • Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Luik)
  • VTT Housse Blegny
  • Foto
    Websites van andere clubs (Henegouwen)
  • VTT Despatures Bléharies
  • Crazy Bikers Anderlues
  • Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • De Mellowbikers (Bergen-op-Zoom)
  • De Kaaimannen Roosendaal
  • Rosevalleybikers Roosendaal
  • PCDOC Roosendaal Stander Info
  • Fietsclub Kees Van Boxel Galder (1)
  • Fietsclub Kees Van Boxel Galder (2)
  • Sirocco Woensdrecht
  • TC De Markies Bergen-op-Zoom
  • De Boezemvrienden Hoogerheide
  • De Modderfokkers (NL)
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • Adventure Team Brach (Maasbracht)
  • Mountainbike Club Bergen
  • ATB-bikers Eindhoven - Tilburg - DenBosch
  • Dijk- en Duinbikers Enkhuizen
  • RTC De Pédaleurs Bergen-op-Zoom
  • WTC De Contente Eersel
  • Haaibikers Ulicoten
  • De Kleppers Dongen
  • WTV Alphen
  • ATB 26 inch Bladel
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • WDD-team Capelle aan de IJssel
  • Meej Tevreje Bakkes Roosendaal
  • ATB Vessem
  • Team X-treme Burgh-Haamstede Zeeland (NL)
  • Golden Boys (NL)
  • Sites en blogs van andere bikers
  • Tinman (Weert NL)
  • Ivo Maes Tips & Tricks (B)
  • MTBLily (B)
  • Ronald Van Schaik (NL)
  • Maurice Garin (NL)
  • MTB Peter Diesel GT (NL)
  • Moving Marathon Team
  • Peter Willeboordse (NL)
  • I-mac (B)
  • Fietsmakkers (B)
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • Housebiking (Goes NL)
  • Rock 'n Dust Ronald Vogely (Heerlen NL)
  • Big Bad Wolf
  • Ronny's fietsroutes GPS
  • Fons Moors
  • Stoempen - Pieter Beernaert (Roeselare)
  • Dion Gilissen Eijsden (NL)
  • Donavan Leyn (Menen)
  • Jan Claes (Oelegem)
  • Patrick Goos (Lendelede)
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • MacRed (Mountain Challengers)
  • Hardie (Mountaintop.be)
  • Endorfin
  • Guy Wuilmus (foto's)
  • Michel Caps (racefiets)
  • Toer de Frans
  • Trade-n-cycle
  • Louis Baseler (Huijbergen NL)
  • Ronald van Schaik (Kapelle NL)
  • VTT & Toertochten
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • Jac Van Rijsbergen (NL)
  • Harry Rasing Zumpelvelder (NL)
  • Gert P Switch87 (Tongeren)
  • Ixxel (Opwijk)
  • Adri
  • NosTech MTB-Team
  • Vaste routes
  • MTB in België (BLOSO)
  • MTB in België
  • MTB in Nederland
  • MTB in Frankrijk
  • MTB in Duitsland (Sauerland)
  • Fietsroutes in Vlaanderen
  • Grote Routepaden
  • Slovenië
  • Kroatië en Slovenië
  • Dolomiti di Brenta Bike Italia
    Foto
    Vaste routes en zelf routes uitstippelen
  • Ride My MTB
  • MTBroutes
  • Adamello Bike
  • Route You
  • Profil Stevens
  • Foto
    Foto
    Kleding en accessoires
  • Bioracer (B)
  • Bobshop (D)
  • DealExtreme (Hong-Kong)
  • Feryn (B)
  • Futurumshop (B)
  • Futurumshop (NL)
  • Valutawear (NL)
  • NoDrugs (B)
  • Hopmans Fietsgigant (NL)
  • Bike-components (D)
    Kleding en accessoires
  • Radsportbekleidiung
  • Trikotexpress
  • Wielrennershop
  • Ali Express
  • Assos
  • Ribblecycles
  • BBB-parts
  • SMS Santini Italia
  • Redvil
  • CBike
    Kleding en accessoires
  • Cycling outfit
  • Carvalho
  • Bicyclinghub
  • Bikemania
  • Parker International
  • Itek
  • Futurumshop
  • Chainreactioncycles
  • Vlaanderen vlagt
  • Bike-O-Mania
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Antwerpen

    Pirate parrot flying sky

    Antwerpen

    Video's nightride 2010
  •  

    Nightride De Papegaai 2010 deel 1
    by Jinba Ittai
     

    Nightride De Papegaai 2010 deel 2
    by Jinba Ittai
     

    Nightride De Papegaai 2010 deel 3
    by Jinba Ittai

    Geschiedenis

    Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).

    Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.

    Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.

    De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.

    Foto
    Foto
    Foto
    Music Maestro!
  •  

    Bart Herman
     

    Matthias Reim
     

    Stef Bos
     


    Little talks (Of Monsters and Men)



    Clouds by Zach Sobiech



    Susan Boyle (Britains got talent 2009)


    Only Teardrops - Emmelie De Forest 2013


    Only love survives - Ryan Dolan 2013
    StrammerMax's Papegaaienblog
    De Papegaai Bike Team
    14-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.StrammerMax's Papegaaienblog
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dit is de blog van StrammerMax, mountainbiker.  Ik ben lid van De Papegaai Bike Team te Stabroek (België).  Wij zijn een kleinschalige mountainbikeclub met op dit ogenblik 18 leden.  Op deze blog verschijnen de verslagen van de toertochten waaraan ik met de mountainbike deelneem.  Zo ook informatie over organisaties van De Papegaai Bike Team, waaronder de jaarlijkse Nightride De Papegaai in december.  Ik ben tevens sympathiserend lid van de Mellowbikers uit Bergen-op-Zoom (Nederland).  De Mellowbikers organiseren hun jaarlijkse nightride in oktober!



    Onze uitvalsbasis is het Café De Papegaai in de Dorpsstraat 32 te 2940 Stabroek.  Deze gemeente is gelegen op de Belgisch-Nederlandse grens en grenst aan de Nederlandse gemeente Woensdrecht, gelegen tussen Antwerpen en Bergen-op-Zoom.  Onze uitvalsbasis ligt aan de voet van de zogenaamde Brabantse Wal en het natuurgebied "De Zoom - Kalmthoutse Heide" dat zich uitstrekt in het gebied ten noorden van Antwerpen en het Nederlandse West-Brabant.  Elke winter halen vele mountainbikers hier hun hart op tijdens toertochten die georganiseerd worden door verenigingen in Kapellen, Putte, Woensdrecht, Ossendrecht, Calfven, Hoogerheide, Huijbergen, Wouw en Wouwse Plantage.  Hier zal dan ook de jaarlijkse kalender verschijnen met de data van de toertochten die hier elke winter kunnen gereden worden.  In de zomerperiode zwermen wij verder uit naar Limburg, Vlaams- en Waals-Brabant, het Pajottenland en sporadisch Oost-Vlaanderen of de Vlaamse Ardennen.

    In de linker- en rechterkantlijn vindt u links naar diverse sites die waardevolle informatie bevatten voor elke mountainbiker of die te maken hebben met activiteiten van De Papegaai Bike Team en met de streek waarin wij wonen.

    Veel leesplezier!

    14-01-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (29 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    01-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Griezeltocht te Gierle op 31-10-2016

    Halloween-avondrit (27-40 km) van MTBW8FF te Gierle op maandag 31 oktober 2016.

    Naast de Halloweentochten van Zele en Bonheiden-Rijmenam, prijkte er dit jaar een derde dergelijke griezeltocht op de kalender, meer bepaald van MTBW8FF vanaf de Poeyelheide te Gierle. De lampen dus opgeladen, benieuwd naar wat het zou worden. Het was even zoeken naar deze afgelegen plek. Ik had me ook vergaloppeerd in het startuur. De inschrijvingen sloten om 19.30 u en niet om 21.00 u zoals ik meende en gebruikelijk is voor nachttochten. Ik was dus maar net op tijd, alhoewel er met en na mij nog mensen toekwamen om te vertrekken. Om 19.30 u was ik op pad voor een rit in het nachtelijke duister. Reeds van bij aanvang kregen we vrij veel off-road voor de wielen. Er was ook veel zorg besteed aan de versiering. Er hingen uit hout gezaagde vledermuizen in de bomen, zwart geschilderd en met witte rand en ogen. Dat over gans het parcours! Ook doken geregeld “schreeuw”-maskers op. In de bomen langs een bospad hingen veel witte spoken. Ergens riep een wit spook “boe” in het gezelschap van een tweede exemplaar dat met een gasbrander in de weer was! Maar ze waren iets te vriendelijk om angst in te boezemen.

    Op 5 km kruiste ik de snelweg E34 en op 6 km passeerde ik de ingang tot het recreatiedomein Lilse Bergen. Daar toerden we over de singletracks in de bossen. Sommigen daarvan maken deel uit van de lokale vaste routes. Van 7 tot 8 km kregen we het mooie exemplaar dat door het bos rakelings de afrit Beerse en Lilse Bergen van de E34 passeert. Daar loopt ook een fietsrotonde onder. Op 9 km passeerden we een kerkhof vol zerken met bizarre opschriften. Eigenlijk had ik moeten kunnen stoppen, want ze waren de moeite om eens gelezen te worden! “Rest in pieces” is me bijgebleven. Op dit kerkhof langsheen een singletrack was het wel even schrikken toen daar onverwacht een louche figuur van achter een zerk tevoorschijn sprong! In deze omgeving kreeg ik kort het gezelschap van twee andere bikers. Ik zou ze later aan de stop nog te zien krijgen. Aan een zandpad kwam een splitsing tussen de ritten van 27 km en van 40 km op 11,50 km van het vertrek. 20.25 u. Vermoedend dat de pijlen vandaag niet meer zouden opgehaald worden gekozen voor de lange rit. Het weer was goed, het was alles behalve koud.

    Na de splitsing ging de rit even over een baan om ter hoogte van Epelaar in Beerse weer resoluut het bos in te rijden. Bospaden en veldwegen werden ons deel met de steeds terugkerende vledermuizen, rechthoekige blokjes met starende ogen en schreeuwmaskers. In één van de bredere onverharde dreven in de bossen van de Lilse Bergen, waar chalets en buitenhuizen staan, hadden een aantal bewoners voor licht en versiering gezorgd en zaten ze met tafel en stoelen buiten voor de inrit van hun eigendom. Op 16,50 km bereikte ik de bevoorrading die opgesteld stond voor een ronde hut met schouw. Niet de bij toertochtenrijders bekende hut aan de kleine vijver in de Visbeekvallei, maar deze nabij de manege Lille Stables. Enkele heksen zorgden er voor de bevoorrading. Gek was wel dat een dame met doodshoofd gebruik maakte van een smartphone. Of hoe ook zombies de moderne technologie gebruiken. Het doodshoofd was trouwens een mooi staaltje van bodypainting. Knap gedaan, alhoewel het gezichtje er achter ook best mocht gezien worden, had ik zo de indruk. Er stonden nog de twee mannen die me eerder hadden ingehaald en die kenden duidelijk de opperheks. De heks vroeg me wat ik van de rit vond. Knap gedaan en mooi versierd. De heks wist me te vertellen dat de club een viertal schrijnwerkers in hun midden had die de vledermuizen en de maskers gemaakt hadden en dat één van de leden verzot was op de Halloweentoestanden in de pretparken en daar ideetjes had opgedaan. Blijft de vraag of de mensen het zullen volhouden. In Zele bijvoorbeeld verminderde het aantal versieringen jaar na jaar om de simpele reden dat er blijkbaar elke keer ook redelijk wat gestolen werd. Het moet ook veel werk gevraagd hebben om alles langsheen het parcours op te stellen. Aan de bevoorrading was bovendien zeer veel keuze uit fruit en lekkers, te veel om overal van te proeven.

    Na de stop passeerden we de manege Lille Stables en kregen we een portie nachtelijke singletracks voor de wielen. Op 18 km kwam er aan het einde van een singletrack een splitsing tussen de beide afstanden. Tot hiertoe had ik slechts een achttal bikers me weten inhalen. Een volgende reeks singletracks en paden in de Lilse Bergen passeerde de revue. We reden voorbij de Achtzalighedenboom, of wat nog rest van de den met oorspronkelijk acht stammen, maar in de omgekeerde richting van de meeste toertochten die er passeren. 26,50 km om 21.30 u. Even later reden we over de mooie bekende singletrack aan Lille Golf. Hij maakt deel uit van de rode vaste route, maar we reden er deze keer in de andere richting over, wat een heel ander beeld geeft! Het lag er deze keer ook vol bebloede lijken in witte jassen! Joost mag weten welke killer hier zijn gangen gegaan had! Het was leuk hier eens bij nacht en in de andere richting te kunnen rijden! Bij het verlaten van de plek kreeg ik nog even het gezelschap van twee andere bikers. Na enkele bospaadjes kwam er een derde splitsing tussen de 27 km en de 40 km op bijna 29 km van het vertrek. 21.40 u.

    Op 30 km kruiste ik opnieuw de E34 waaruit ik kon besluiten dat het zo stilaan opnieuw richting Gierle uit ging. Een knap met licht, spoken en monsters versierd bospaadje leidde tot Karredongen We volgden een asfaltbaantje dat vlak naast de snelweg ligt en reden over het terrein van een Bed and Breakfast waar het te volgen parcours uitgezet was met bokalen waarin theelichtjes brandden. Op 32,50 km reden we er over een assenweg naar het bos toe. Ook hier vledermuizen en mist die danste in het licht van mijn lampen. Na een eindje door het bos trof ik een groep heksen in een kring omheen een vuurkorf. Het waren vriendelijke heksen die me moed inspraken voor de laatste nog af te leggen kilometers. 34 km. Off-road paadjes voerden langsheen mistige velden en stroken bos tot ik na 38,50 km weer toekwam aan de start. Langsheen het pad naar de aankomst lagen drie pompoenen met uitgesneden opschriften: “W8FF dankt u”, “Tot volgend jaar”, en “als jullie nog durven”!

    Knappe versieringen, duidelijke en goed zichtbare reflecterende afpijling en mooi parcours door de bossen. Prima georganiseerd, ook al was het de eerste keer dat deze rit plaats vond! Leuke après, aangekondigd als nagriezel, waar je wat kon drinken, een hamburger eten en waar de hele omgeving versierd was met griezeltoestanden. Beslist een aanrader als deze volgend jaar opnieuw georganiseerd wordt. Evenzo een geduchte concurrent voor Zele en Bonheiden.

    Hieronder staat ook een filmpje van Guido Verheyen.

    StrammerMax

    01-11-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Essen op 30-10-2016

    Toertocht (29-42 km) van de Hoekse Trappers te Essen op zondag 30-10-2016.

    De toertocht van de Hoekse Trappers te Essen vertrok de vorige jaren vanuit het College. Daarvoor nog van elders, maar ik weet niet meer waar. Het was voor mij de eerste keer dat ik er aan deelnam sinds men vertrekt vanuit het Parochiecentrum van Essen-Statie. Een parkeerplekje gevonden in een naburige woonwijk en om 09.45 u was ik ingeschreven en op pad. Vrij laat, want men kon slechts tot tien uur inschrijven. We reden door enkele woonstraten en servitudes tot in Essen-Heikant waar we de spoorweg van Antwerpen naar Amsterdam kruisten. Omstreeks 4 km kregen we de eerste echte off-road onder de vorm van een assenweg doorheen een strook bos en evenwijdig met de spoorweg. Ik vermoed hier nog al gereden te hebben op het grasspoor naast de spoorweg, maar dan in de andere richting. Vermoedelijk tijdens de toertocht vanuit Wildert. Een asfaltbaantje leidde ons door het bos naar de Wildertse Duintjes. Op dat baantje troffen we een eerste splitsing tussen de ritten van 29 km en van 42 km. De korte afstand ging rechts het bos in, de lange afstand rechtdoor tot aan de parking van de Duintjes om dan ook rechtsaf een bospad in te slaan. Van 5,50 km tot 8,50 km konden we genieten van de knappe singletracks in het bos van de Wildertse Duintjes. Deze plek staat garant voor een amusant stukje parcours!

    Via de onverharde bosdreven, zoals de Platanenlaan, waarlangs woonhuizen en chalets staan, reden we naar de Velodreef in de bosrijke omgeving van het Essens College. Op het kruispunt ging het rechtdoor en dan linksaf een brede zandweg in waar het omwille van de putten enkel deftig rijden is over de sporen aan de zijkanten. Zoals ik aan de omgeving te zien vermoedde passeerden we even verder het boswachtershuis, ik vermoed thans een onderkomen van Natuurpunt, op de grens met de Kalmthoutse Heide. 11 km. De plek is in vogelvlucht niet ver van het college en ook niet ver van de grens met Huijbergen in Nederland. Aan het boswachtershuis volgden we de bocht mee naar links en reden we over het zandpad in de richting van het Stappersven. Daar gekomen ging het niet linksaf richting Kalmthout, maar rechtsaf verder langsheen de bosrand om dan dwars over de Kalmthoutse Heide de Verbindingsstraat te bereiken. Dat is een verkeersluwe asfaltbaan die Kalmthout met het afgelegen Kalmthout-Hoek verbindt. Hier ligt het meest bekende gedeelte van de Kalmthoutse Heide, omdat veel fietsers via deze baan passeren. Helaas werd net deze plek op 25 mei 2011 geteisterd door een zware brand die twee dagen woedde en 600 hectare verwoestte. Ik herinner me nog de rookwolken die ik vanaf mijn werkplek in Hoogstraten kon zien. Alle verbrande bomen zijn nu opgeruimd, er rest voorlopig een kale desolate zandvlakte. Terwijl de rit een eindje deze asfaltbaan volgde in de richting van Kalmthout-Hoek, kreeg ik even het gezelschap van een biker die deze verslagen leest. Ik heb er eigenlijk nog weinig tijd voor om ze te schrijven.

    Na de parking voor wandelaars ging het linksaf het bos weer in voor een mooie track over de heide. Dit is bij mijn weten de enige toertocht die zo over de heide mag. Op 15 km kwam de mooie singletrack midden de bossen in de buurt van de Groenendriesstraat en vlak bij de grens met Huijbergen. Na een spoor op de rand van een zanderig pad bereikte ik de splitsing tussen de 29 km en de 42 km op de plaats waar de Groenendriesstraat het bos in duikt. De kleinste afstand ging linksaf naar “de wortel”, de 42 km rechtdoor naar de onverharde Groenendriesstraat waar enkele eenzame huizen staan in dit godvergeten oord op de landsgrens. We reden tot vlak voor de grenspaal en sloegen linksaf in de straat waar een hooischuur met beweegbaar dak staat op het terrein van een manege. Even verder doken we opnieuw het bos in voor een knap extra lusje. Daar kwam op 17,75 km een einde aan toen ik toekwam aan het zandpaadje met “de wortel”. We sloegen er rechtsaf het paadje in en aan het begin ervan ligt namelijk een stevige wortel. 10.55 u. We doorkruisten verder het bos waar ik op 19 km een volgende splitsing trof. Op 20 km reed ik over een bospad pal op de landsgrens tussen Kalmthout (Kalmthoutse Heide in België) en Huijbergen (Staartse Heide in Nederland). 11.10 u. De lange rit kreeg daar een extra lus die aanving met een mooie singletrack, gevolgd door knappe bospaden, en eindigde met een andere mooie singletrack, om weer toe te komen op het gemeenschappelijke parcours. Er is een toertocht waarvan de kortere afstanden hier een bospad recht op recht volgen, terwijl de langere afstanden op geregelde plekken rechtsaf het bos in duiken voor extra lussen over deze knappe tracks.

    Intussen reed ik op Nederlands grondgebied over de Staartse Heide. Hier passeren meerdere Belgische en Nederlandse toertochten. Op 22,50 km bereikte ik vanuit het bos (aan een groene poort) de lange zandweg op de grens tussen een bos en de open heide en reed er in de richting van Huijbergen. Waar de zandweg opnieuw volop bos in dook trof ik op 24 km de bevoorrading. Ik arriveerde er samen met nog enkele anderen, waaronder een gezin met kinderen, omstreeks 11.25 u. Er viel nog weinig te rapen, enkel stukken banaan, cola en sportdrank. Jammer dat er niet meer keuze was, maar anderzijds dient ook gezegd dat er maar drie euro inschrijving gevraagd wordt en daar koop je niks meer voor! Na een knabbel en een drankje weer op pad. Op de plek van de stop was meteen een splitsing. Eerst even de richting van de 29 km uit gereden omdat ik in de verte meende te zien dat we vlak bij de camping Staartse Duinen waren! Dat ik dat nu pas ontdek na toch al een aantal keren deze rit gereden te hebben!

    Op mijn stappen teruggekeerd tot de stop waar je voor de langste rit een bocht van bijna 360 graden diende te maken om een bospad in te slaan. In het zog van een andere biker, en dat was meteen de laatste die ik zou te zien krijgen! Het gezin met kinderen reed de richting van de 29 km uit. We kregen een knap stukje parcours over een zanderig en minder dicht bebost gebied van de Staartse Heide. Na de oversteek van een kalme baan waar toch seingevers stonden bereikten we dichter bos. Volgens mij reden we langsheen de voet van de Nootjesberg om door het bos na een bijzonder knap stuk parcours het groene poortje te bereiken aan het beeld van de Heilige Teresia op de rand van de bebouwde kom van Huijbergen en nabij het voormalige tot woningen omgebouwde klooster. 29,50 km. We kruisten de Staartsestraat en reden het Vijverstraatje in om een splitsing te treffen tussen de 29 km en de 42 km aan de voet van de Pilberg. 11.50 u.

    De langste rit dook er het bos in over een singletrack. Op 30 km beklommen we de Pilberg en op 31 km de zandflank van de Tiestenberg en kregen we tot 32 km enkele mooie paadjes in het bos waarin deze zandheuvels gelegen zijn. We bereikten de Schoeliebergseweg en de Hollandseweg nabij de grens tussen Huijbergen en Essen-Hoek. Daarna reden we over een veldpad dat hier ook Vijverstraat heet en voorbij de Vijverhoeve. Een grasspoor door de velden leidde opnieuw de grens over tot in België. Na een baantje kregen we een redelijk grote portie eerder lastige veldwegen voor de wielen om op 35 km de Moerkantsebaan te kruisen. Aan de overkant bereden we een volgende lading veldwegen. Waarvan sommige herinneringen opriepen aan eerdere deelnames of andere toertochten. Onder anderen de veldweg met enkele haakse bochten waar in één daarvan bij nat weer altijd een megagrote plas staat! Via het Noordeneind reden we door de velden en nog eventjes een eindje door Nederland. We kruisten daar de Zoom ter hoogte van een groot domein met vijver. Het is aan deze kleine waterloop dat de Nederlandse stad Bergen-op-Zoom haar naam dankt! De oude zandduinen, restanten van toen de zee nog tot hier kwam, verklaren de Bergen.

    Ik bereikte een zanddreef waarlangs een betonnen fietspad was aangelegd, de Hollandsedreef, en dat bracht me tot op het kruispunt met de Grensstraat in Essen (België) en de Ottermeerweg in Wouwse Plantage (Nederland). Er liepen daar groepen wandelaars. 41 km om 12.40 u. Het was de eerste keer dat ik deze plek passeerde. Zo stilaan bereikte ik de meer bewoonde wereld en via een graspaadje en straten ging het weer naar af. Daarbij passeerden we het spoorwegemplacement op de grens en kreeg ik in de verte de oude wagenwerkplaats van Essen te zien. Geklasseerd maar totaal verkommerd, las ik ooit in de krant. Om 12.50 u kwam ik met 43 km op het tellertje toe op de plek waar ik vertrokken was. De bikewash was overbodig, de fiets niet vuil en die moest daags nadien weer gebruikt worden voor de griezel-avondrit in Gierle. Binnen nog een drankje genoten maar geen bekenden getroffen. Wel een aantal mensen gezien die ik vaak op andere toertochten in eigen streek te zien krijg. En de blonde dame die altijd zeer actief drank rondbrengt in de zaal kon ik me ook herinneren van eerdere deelnames. Mooie toertocht en tevreden dat ik de heuvels in Huijbergen nog eens te zien had gekregen. Want de toertochten daar in Nederland laat ik de laatste tijd links liggen wegens te druk.

    StrammerMax

    31-10-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Ulicoten op 09-10-2016

    Toertocht (25-31-38-48-55 km) van de Haaibikers te Ulicoten op zondag 09-10-2016.

    Op zondag van thuis uit met de fiets de grens met Nederland over om deel te nemen aan de toertocht van de Haaibikers in Ulicoten (Baarle-Nassau). Vanuit Hoogstraten was dat over het gehucht Hal van Minderhout goed voor 14,50 km. Ik was tevreden dat ik handschoenen met lange vingers had aangetrokken en zo te merken zal de korte broek ook stilaan kunnen opgeborgen worden! Het was ’s ochtends vroeg al danig koud! De start was in de hoofdstraat even voorbij de kerk en goed aangegeven door een grote opblaasboog. Me ingeschreven in het Eetcafé De Kluis en om 09.40 u kon ik van start gaan. Aan de start zaten twee Haaibikers om uw inschrijfstrookje in ontvangst te nemen en daar ging het al direct een grasspoor in.

    Het ging al vrij snel naar het bos toe en van 1,50 km tot 4 km kregen we een aantal leuke singletracks voor de wielen met bochten en heuveltjes op en af. We passeerden daarbij drie stroken bos. Na een eindje over asfalt kon je kiezen voor een extraatje. Daar was een soort crossparcours aangelegd over hoge zandhopen op het terrein van een bedrijf voor zandwinning. De aanlopen waren soms vrij steil en je kon ze moeilijk zien op de plaatsen waar de lage zon recht in je ogen scheen. Van 4 km tot 5,50 km konden we genieten van dit leuke intermezzo waar allicht speciaal voor deze gelegenheid was voor gezorgd. De poort van het bedrijf, ik vermoed een achteringang, was gelegen in de Nieuwe Strumptsebaan en dat is ergens tussen Ulicoten en Castelré, niet ver van de grens met België. Tot 8 km volgde een voor mij iets lastiger stukje over een beenharde singletrack met harde bulten en putten in een bos. Eens daar voorbij kwam er een splitsing tussen de routes van 25 km en van 31-38-48-55 km. Na een bosfietspad kwam er op 9 km een volgende splitsing tussen de 31-38 km en de 48-55 km. Gekozen voor de langste ritten.

    We volgden landelijke baantjes zoals de Oude Strumptsebaan, het Castelsch Baantje en de Postelbaan om het Landgoed Postel te bereiken en kregen daarbij redelijk wat verhard en enkele veldwegen onder de wielen. Op 12 km doken we de bossen van het Landgoed Postel in waar enkele meer technische tracks over heuveltjes en bultjes op ons lagen te wachten. De tocht bracht ons dan heel even in België waar we op 15 km de straat Gouverneursbossen in reden en er het pad door het gelijknamige bos in sloegen. Dat lange pad lag er nu goed droog bij. Tijdens natte periodes kan het daar een modderpoel zijn met heel veel plassen. Er stak me een biker voorbij die een heel eind verder halt hield om met zijn smartphone een filmpje te maken van zijn twee achteropkomende bikemakkers. Twee daarvan droegen een fietspak met de vermelding “Limburgs Mooiste”, maar dat verwees allicht niet naar hun persoon zelf! De villa daar in het bos staat nog steeds te koop, al verschillende jaren intussen. We kwamen het Gouverneursbos weer uit ter hoogte van Hal waar we linksaf sloegen. Vanaf daar kregen we redelijk veel landelijk asfalt en enkele zandwegen te slikken. De verschillende afstanden kwamen omstreeks 19 km weer samen in het Castelsch Baantje.

    Een kilometer verder reden we opnieuw bos in voor enkele lussen over poederdroge paadjes en tracks op en af over veel bultjes. Ik vermoed dat er daar weinig over gereden wordt zodat het er niet gemakkelijk rijden is over de losse aarde. Er waren wel meer singletracks waarvan ik vermoedde dat ze voor de gelegenheid opengemaakt waren en verder weinig benut worden, ook al omdat er een aantal van op privaat grondgebied is gelegen. Ik kwam uit het bos tevoorschijn op een plek waar twee seingevers stonden om de oversteek van de Hoogstratensebaan te beveiligen. In de volksmond bekend als de “Rooie Weg”, de lange baan die van Minderhout naar Baarle-Nassau/Hertog voert. Met weinig maar soms zeer snel rijdend verkeer, ook al staan er sinds enige tijd snelheidsbeperkende borden. We staken over ter hoogte van de varkensstal. Hij zal net leeg gestaan hebben, want ik hoorde geen geschreeuw van varkens en er hing deze keer niet de gebruikelijke stank! 21,50 km om 11.15 u. Aan de andere kant van de baan kregen we de bekende brede mulle zandwegen met een kort intermezzo doorheen een strook bos. We kruisten voor een tweede keer de Rooie Weg ter hoogte van de Wildertsebaan waar ook twee seingevers stonden in het gezelschap van een derde man die er foto’s maakte. Ik passeerde er op 24,75 km in het gezelschap van twee andere bikers. 11.30 u.

    Op 25 km voerde de rit ons dwars doorheen een koeienstal waar de dieren zich niet door de bikers lieten verstoren. Op het terrein van het landbouwbedrijf was ook een grote zandhoop aangelegd om over te rijden. Daarna reden we over grassporen en zandwegen en volgde de doortocht van de Hollandse Bossen. Tot 29 km kwam er een droge singletrack door het bos, alsof men over bladgrond reed! Na een zandweg kruiste de tocht een rijbaan om een volgende bos in te duiken. Daar troffen we nog een portie poederdroge singletracks die ons over enkele heuvels voerden aan de rand van de bewoonde wereld. Hier liepen dan ook meer wandelaars met honden rond of mensen die aan het joggen waren. Vanuit de assenweg Het Goordonk bereikte ik de Oude Bredasebaan aan de rand van de bewoonde kern van Baarle-Nassau. Aan de overkant van de baan ging het een zandpad in om daar op 31,50 km de pauzeplaats te treffen onder een open hut aan de rand van een visvijver. Vermits ik tot de laatsten van de 901 deelnemers behoorde was de voorraad al goed geslonken. Stukjes banaan, sinaasappel, peperkoek en sportdrank stonden er op het menu, verzorgd door enkele dames. Twee mannen informeerden bij een Haaibiker of ze de rit van 55 km nog konden rijden vermits het intussen reeds middag was. Het kon nog en dat opende voor mij perspectieven omdat ik ook mijn zinnen op de langste rit had gezet.

    Direct na de stop ging het over een heuveltje het bos in en konden we tot maar liefst 37 km genieten van mooie singletracks in een knappe omgeving. Het gedeelte na de stop moet veruit het knapste gedeelte van de rit geweest zijn met mooie tracks en paden en af en toe een heuvel om enkele hoogtemeters te realiseren. Ergens tussen de 35 km en de 40 km kwam ik de Haaibiker tegen die als laatste het parcours reed. Hij liet met zijn smartphone weten dat er nog bikers onderweg waren. Tot 42 km volgden dan opnieuw eerder brede zandwegen, af en toe onderbroken door een singletrack in een lokaal bos. Op 42 km kwam er een splitsing tussen de 25-31-38 km en de 48-55 km. Kiezend voor de langste ritten dook ik er om 12.50 u het bos in. Er volgden opnieuw brede zandwegen met geregeld een zijsprongetje over singletracks in een strook bos. Op 49 km kruiste ik de grote baan die richting Ulicoten voerde en waarlangs ik naar de start was gereden. We reden het terrein van ik vermoed een tuincentrum of boomkwekerij op waar een parcours was uitgezet over zandheuveltjes. Kwestie van de afwisseling te garanderen. Erna kwam een splitsing tussen de 38-48 km en de 55 km op 49,50 km van het vertrek. 13.20 u. De Haaibiker die als laatste het parcours reed stond even verderop te wachten om te zien welke richting ik uit reed en liet dat weten aan zijn clubmakkers die de pijlen aan het ophalen waren. Hij vertelde me dat ik nog zo’n 5 km voor de boeg had.

    De laatste etappe van de langste rit voerde me naar een private dreef en door een idem dito bos om uit te komen in de rustige baan Heerle die van Minderhout over Meerle naar Ulicoten voert. Dat betekende dat ik even over Belgisch grondgebeid reed. Ik was langs hier naar de start gereden en had toen gemerkt dat er bordjes langs de weg stonden om de automobilisten te wijzen op overstekende bikers. Even ging het over Heerle in de richting van Minderhout om dan linksaf een assenweg in te slaan. Die voerde naar een bos waar het pad een drietal keren versperd werd door omgevallen bomen. Of bewust omgelegd om motoren uit het bos te weren. Eens weer uit het bos ging het over een grasspoor tussen bos en velden. Dan volgden nog enkele veldwegen alsof er geen einde aan de rit ging komen! Een zandweg en een grasspoor voerden me tenslotte toch terug naar het Café De Kluis. Met 57,31 km op het tellertje kwam ik daar om 13.45 toe.

    Er stonden nog enkele bikes, maar de nadarhekkens van de bewaakte parking werden opgeruimd zodat ik m’n fiets aan een paal heb vastgelegd. De bikewash was ook al opgeruimd, maar die was overbodig. Buiten wat stof was mijn fiets niet vuil en ik had toch nog de rit huiswaarts voor de boeg. Voor de soep en het worstenbroodje bij aankomst was ik te laat, maar ik heb toch nog een drinkbus kunnen versieren met het logo van de club die uitgedeeld werden als aandenken aan de tiende editie van deze veldtoertocht. Nog op adem gekomen in het Café De Kluis bij een drankje of twee terwijl enkele dames daar al bezig waren met vegen en dweilen om het meeste zand weer buiten te krijgen! Via een deels andere route weer naar Hoogstraten, goed voor nog eens 16 km. 87 km in totaal kon tellen voor deze zonnige herfstzondag. Mooie toertocht, afwisselend passages door veld en bossen, door een aantal private domeinen en enkele aangelegde funstukjes zoals de zandhopen en de koeienstal. Af en toe wel lange verbindingsstukken over asfalt, wat aannemelijk is voor een rit van 55 km en steeds over rustige wegen in een schaars bewoonde streek. Zeer tevreden dat de pijlen lang genoeg bleven hangen, want in Nederland is men gewoonlijk nogal snel met opruimen. Vriendelijke mensen, duidelijke afpijling en splitsingsborden. Mooie toertocht waar duidelijk veel moeite gedaan is om het de deelnemers naar de zin te maken en te zorgen voor een boeiende zondag.

    StrammerMax

    15-10-2016 om 20:49 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Turnhout op 08-10-2016

    Toertocht (25-50-75-100 km) van WTC Onze Hoop te Turnhout op zaterdag 08-10-2016.

    Op zaterdag present getekend voor de toertocht van WTC Onze Hoop te Turnhout. Door een vergetelheid opnieuw huiswaarts moeten keren en daardoor een half uur kwijtgespeeld en pas om 14.00 u aan de start verschenen. We verlieten de stad Turnhout vanaf het Sint-Pietersinstituut en de ring (Noord-Brabantlaan) en doken naast de brug over de vaart het struikgewas in over het talud recht naar beneden. Dan een eindje over een grasspoor naast een desolate beek en voorbij de straten van een nieuw te bouwen woonwijk waar slechts een tweetal huizen reeds in aanbouw is. Dan passeerden we de kale vlakten van de stadsrand met wat industrie, reden langsheen het kanaal en kruisten het via een fietsbrug. De eerste echte bosdreef troffen we op 5 km van de start en vanaf hier werd de omgeving meer landelijk en meer genietbaar. Tijdens die eerste kilometers troffen we twee keren een splitsing waar de 25 km zich losmaakte van de 50-75-100 km.

    We reden het Turnhoutse Vennengebied in via de assenweg Elzenstraat. Vanaf dan werden stoffige bosdreven ons deel. Op 8 km troffen we een eerste echte singletrack in het speelbos aan de Klein Engelandhoeve. Na een kort intermezzo over asfalt kregen we opnieuw een portie singletracks in een bos tot aan de oversteek van het zogenaamde Bels Lijntje, een toeristisch fietspad dat gelegen is op een oude treinbedding van Turnhout tot Tilburg. 11 km. Onmiddellijk daarna kruisten we de drukke baan Kastelein (Turnhout) en bereikten we de Dombergheide. Dit is een reservaat dat beheerd wordt door De Wielewaal. We kregen er een paadje doorheen het bos en bereikten een bredere assenweg die ons voorbij de camping Baalse Hei voerde. Even verder kwam er een splitsing tussen de ritten van 25-100 km (tweede keer) enerzijds en 50-75-100 km (eerste keer). Bij nader toezien was deze aanwijzing voor de rijders van de 100 km geen al te beste keuze, zoals sommigen opmerkten. Iemand die niet van de streek is kan zich mogelijk de passage van zo’n plaats niet meer herinneren! De splitsing kwam op 14 km van het vertrek na enkele zandwegen door een open en verlaten gebied zonder sporen van gebouwen of bewoning.

    Op 17 km reden we door de velden over een gehavend spoor dat afgezoomd was door bomen; Een kilometer verder passeerde ik een oud huis met rode ramen dat samen met enkele schuren eenzaam in het bos stond. Een zandweg voerde tot een betonbaan en na de oversteek ervan volgden boswegeltjes doorheen hoog gras. De streek was compleet verlaten en maakt deel uit van een voormalig militair domein waarvan we een poort passeerden die we na een lus in het bos een tweede keer te zien kregen. Deze militaire domeinen zijn nog de enige ongerepte gebieden in Vlaanderen. Op 21 km kwam ik na een eenzame rit door de bossen toe op een betonbaantje. 15.20 u. Even verder passeerde ik een bord van de Smokkelaarsroute dat bevestigd was aan een grote gebeeldhouwde klomp langsheen een assenweg door de velden. Die weg leidde opnieuw naar een bos. Op 23 km reden we voorbij het Grafveld Het Heike te Klein-Ravels. Hier liggen een aantal historische grafheuvels. Vanaf deze plek tot maar liefst 29 km kregen we niets anders dan mooie bospaden en singletracks voor de wielen die ons doorheen een knappe omgeving voerden. Van 27 km tot 28 km stond er een lange, bochtige singletrack op het menu die min of meer evenwijdig liep met een zandpad. Eens daar voorbij ging het op 29 km een private bosweg in. 15.55 u.

    De tocht liep daar door een privaat bos waarin enkele zeer knappe grote vijvers lagen, begroeid met waterlelies. Dit tot aan een splitsing tussen de 25-100 km (tweede keer) en de 50-75-100 km (eerste keer). De splitsing bevond zich op een plaats waar we vanuit een singletrack door een natuurgebied een asfaltbaantje op reden. Er liep daar een grote groep luidruchtige gepensioneerden op wandel. We maakten er een ommetje over enkele grassporen tot aan de Pannenfabriek, een straat in Oud-Turnhout. De rit voerde naar de rand van de bebouwde kom van Ravels in een straat met villa’s langsheen het kanaal gelegen (Vaartstraat?). Op 33 km staken we daar via het fietspad langsheen een grote baan via een brug het kanaal over. We reden een industriezone in om op één van de bedrijventerreinen (tractoren en graafwerken) de bevoorrading te treffen. Ze kwam op 34,50 km van het vertrek. Vermits ik als één van de laatsten vertrokken was, was ik ook bij de laatsten om er te passeren. Ik had onderweg slechts nog een zestal bikers gezien. Alles was al opgeruimd, de sportdrank net weggegoten. Maar ik heb water genoeg bij. Er lagen nog bananen, cake met en zonder chocolade en wafels waarvan ik nog kon eten. Ik had zelfs verwacht dat de hele bevoorrading al opgedoekt zou zijn geweest. 16.15 u.

    Na de stop trof ik een mooie singletrack naast vermoedelijk het kanaal Schoten-Dessel. Dan voerde de rit door meer open landelijk landbouwgebied met enkele grote hoeven. We reden er over voornamelijk bredere zandpaden. Het ging opnieuw het bos in ter hoogte van een splitsing tussen de 25-50-100 km (tweede maal) en de 75-100 km (eerste maal). Dat op 40,50 km van het vertrek omstreeks 16.50 u. De splitsing was aan de rand van het Landschap De Liereman ter hoogte van de Schuurhovenstraat in Oud-Turnhout. Een assenweg voerde door het bos en kort na de vorige kwam er een splitsing tussen de 25-100 km (tweede maal) en de 50-75-100 km (eerste maal) aan een kapelletje in de Schuurhovenberg. 42,50 km. Op 43 km doorkruisten we het dorpscentrum van Oud-Turnhout en reden er voorbij de kerk om het Pierelierebinkenpad te bereiken. Dat is de vaste route in deze streek. Ze werd genoemd naar de inwoners van de drie gemeenten waar doorheen ze loopt: de Pieren (Ravels), Liere (verwijzend naar De Liereman in Oud-Turnhout) en de Binken (inwoners van Turnhout). Het is een weinig uitdagende route wat niet te verwonderen is nabij een grootstad, maar alles is beter dan niks! We passeerden het grote ISC (Indoor Sport Center) van Oud-Turnhout en reden er over de singletrack die zich naast een crossparcours voor BMX in enkele lussen doorheen een klein bos slingert.

    Een grasspoor dat deel uitmaakt van het Pierelierebinkenpad leidde naar Oosthoven (Turnhout). In een straat was er een splitsing tussen de 25-50-75-100 km (tweede maal) en de 100 km (eerste maal). Vanaf hier kregen de lange afstandsrijders hun extra lus. Ik heb het bij de rit van 50 km gehouden! De splitsing kwam op 47,50 km van het vertrek, dus de rit zat er voor mij om 17.20 u bijna op. Via voornamelijk de bewoonde wereld reden we opnieuw naar Turnhout. Zelfs door de Driessensstraat waar mijn auto geparkeerd stond. Na de Steenweg op Oosthoven kregen we nog een laatste grasspoor voor de wielen om dan uitgespuwd te worden op de ring rond Turnhout. Na de oversteek aan de verkeerslichten was ik weer bij af. Om 17.30 u met 51 km op het tellertje. Omdat ik vermoedde dat alles al zo goed als opgeruimd zou zijn heb ik de pannenkoek bij aankomst maar gelaten voor wat hij was en ben direct weer naar de auto gereden. De fiets bleef proper op wat stof na! Omdat ik in het wilde weg door de doodlopende straatjes en servitudes van de nieuwere woonwijk was gereden had ik wat moeite om de auto weer te vinden! Ik had deze tocht vorig jaar voor de eerste keer gereden en toen al verwonderde het mij van in de nabijheid van een relatief grote stad nog zo veel off-road en bos te treffen. Er zijn mooiere streken, maar er zijn ook plaatsen waar men het met veel minder moet stellen. Tevreden dat ik ondanks de hindernissen toch nog aan de start geraakt was en deze tocht nog eens heb kunnen rijden!

    StrammerMax

    13-10-2016 om 22:22 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-09-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Lille op 04-09-2016

    Toertocht (23-33-43-49-62-72 km) van WTC Het Slijpend Wiel te Lille op zondag 04-09-2016.

    Het weer zag er niet veelbelovend uit maar bij aankomst aan de start scheen toch de zon. Me een eindje van de start geparkeerd omdat ik de omgeving herkende, maar het was toch nog even zoeken omdat ik ten onrechte vermoed had dat de start verderop in deze straat was. Ik moest eerst nog rechtsaf de Balsakker in. Me even verder in de voetbalkantine ingeschreven en om 09.30 u was ik op pad. Veldwegen en zandpaden leidden ons weg van de bewoonde wereld tot aan de splitsing tussen de 33-43-49-62 km en de 72 km op 2 km van het vertrek. Voor de langste rit had ik vroeger moeten vertrekken, dus die liet ik links liggen. We reden de kapel op het kruispunt van landelijke baantjes in het gehucht Zittaart van Poederlee voorbij. Van 4 km tot 6 km konden we dan genieten van mooie singletracks met als enige spelbreker de regen. Want toen ik nog geen vijf kilometer ver was werden de hemelsluizen open gezet terwijl ik door een bos reed. Snel mijn regenjasje aangetrokken, maar veel hielp dat niet. In een mum van tijd was ik drijfnat! Het is dan toch nog een hele tijd blijven regenen, maar minder heftig. Later zou ik vernemen dat het op sommige plaatsen in deze omgeving kort maar heftig geonweerd had met veel bliksem en donder. Daar hebben wij niks van gehoord. Na 7 km arriveerde ik aan een tweede splitsing tussen de 33 km en de 23-43-49-62-72 km.

    We doorkruisten verder de bosrijke omgeving en staken na 10 km de hoofdweg door Poederlee over om zo de knappe bossen aan de Heggekapel te bereiken. De kapel zelf reden we een kilometer verder voorbij om dan weer een strook bos voor de wielen te krijgen. Servitudenpaden leidden dan door Poederlee tot we toekwamen op een plek die Dingdongen heet. De straatnaamgeving zal hier alvast gedaan geworden geweest zijn door iemand met een zwak voor deurbellen. Na een eindje over landelijke betonwegeltjes kwamen we opnieuw toe in een meer bosrijke omgeving in Poeyelheide. Poeyel is de dialect verbastering van Poederlee. We kregen er een splitsing tussen de kidstoer en de 33 km enerzijds en alle andere afstanden anderzijds. 17,50 km.

    Zanderige singletracks en bospaden brachten ons tot in De Vloeyen en dat zou in Tielen zijn. 21 km om 10.50 u. Tracks en mooie wegeltjes werden ons deel tot we op 23 km de bevoorrading troffen onder de luifel van een kantine naast een tennisterrein van de gemeente dat er vrij gebruikt kan worden. Intussen was het weer aan het regenen gegaan zodat ook de begeleide kidstoer er met natte kinderen toekwam. Ze konden er zich tegoed doen aan bananen, appelsienen en speculaas. Na de stop overschreden we de grens met Gierle en konden we onze weg vervolgen over een veldpad. De kidstoer ging opnieuw apart op 26,50 km. Toen ik op die plek arriveerde was het hard aan het regenen. Doordat het niet koud was kon het me weinig maken, alhoewel mooi weer uiteraard een stuk aangenamer is. Brede natte zandwegen en bospaden leidden naar de splitsing waar de grootste ritten van 62-72 km zich losmaakten van de 33-43-49 km op 29,50 km van de start en na het kruisen van de snelweg. Gekozen voor de 62 km.

    Ik passeerde de Taverne De Eekhoorn die gelegen is op het domein van de Lilse Bergen in de nabijheid van de snelweg E34. We doken er het bosrijke gebied in en reden over de singletrack rakelings langs de omheining van de Lilse Bergen. Het parcours maakte hier gebruik van enkele mooie singletracks die deel uitmaken of in de omgeving liggen van de blauwe vaste route. Het is er aangenaam rijden doorheen enkele bochtjes en over enkele lokale bultjes. Tot 32,50 km konden we genieten van deze mooie plek. We arriveerden dan op de fietsrotonde die onder het op- en afrittencomplex van Vosselaar en Beerse ligt aan de rand van de Lilse Bergen. Eventjes ging het over het fietspad langsheen een grote baan om dan verderop een zandweg in het bos op te rijden. De zon kwam tevoorschijn, maar dat zou niet lang duren! 33,50 km om 11.50 u.

    We doorkruisten het parkbos dat nabij het Gielsbos in Gierle gelegen is. Het Gielsbos is een tehuis voor mensen met een mentale handicap. Een zus van mijn schoonbroer heeft er een groot deel van haar leven doorgebracht, maar is intussen overleden. Ze was een jaar ouder dan ik. Het was er knap rijden in een mooie omgeving en we konden er genieten van goede gemakkelijk te berijden boswegeltjes. We kruisten de grote baan die van Beerse naar Vosselaar en Gierle voert, onder anderen voorbij het oprittencomplex Beerse van de E34, en dat ter hoogte van de uitgestrekte terreinen van Janssens Farmaceutica. Op 37,50 km doken we aan de overzijde van de weg minder bekende bossen in. We reden er over bospaden doorheen hoog gras. Er liepen daar ook wandelaars rond en we kregen er een singletrack voor de wielen die zich in grote bochten doorheen het bos slingerde. We reden er over een stuk van de blauwe vaste route in Gierle. Op 39,75 km bereikte ik om 12.15 u het Konijnenpad in Gierle.

    De rit voerde me dan langsheen in het bos gebouwde buitenhuizen opnieuw in de richting van de Lilse Bergen. We deelden er de brede zandwegen met wandelaars. Na lang alleen te hebben gereden kreeg ik er nog acht andere bikers te zien. Enige tijd later arriveerde ik aan de tweede bevoorrading. Ze kwam op 41,50 km van het vertrek en was opgesteld op een mij onbekende plek op een kruispunt van zandwegen in een bos. Naar zeggen van de mannen die de bevoorrading verzorgden had het hier ook geregend, maar niet heel hard. De paden lager er hier effectief droger bij. Net toen ik me tegoed had gedaan aan fruit, lekkers en drank, en aanstalten maakte om te vertrekken, kwam er nog een biker toe! Het bleek Jari te zijn. Hij volgde het parcours van 72 km. In zijn zog arriveerde er nog een groep bikers uit Oelegem, mannen in groen-witte pakken die we in deze contreien al vaker tijdens en vooral na toertochten gezien hebben. Allicht zijn het eveneens late vertrekkers.

    Iets voor Jari vertrokken aan de tweede stop om wat voorsprong op te bouwen, hij zou me zo weer inhalen. Uiteindelijk zou hij me pas tien kilometer verder weer te zien krijgen. Ik heb redelijk wat gereden de laatste maanden, hij veel minder, en het gaat de laatste tijd vrij vlot alhoewel ik altijd een traagrijder zal blijven! We vervolgden onze rit in de buurt van de vaste routes. Van 43 km tot 44,50 km kregen we de zalige singletrack op de rode route. De singletrack begint ter hoogte van de Lilse Golfclub. Eens deze achter de rug sloegen we de track linksaf in en reden er over enkele bulten en voorbij de Achtzalighedenboom, of wat er nog van overblijft, nabij de Rollekensberg. De boom dateert vermoedelijk uit 1850 en is een grove den die eertijds acht stammen telde. Door de ouderdom en door het feit dat de wind er vrij spel kreeg na het kappen van een strook bos rondom blijft er thans van de boom nog weinig over. Slechts in een paar takken zit nog leven zodat het afsterven van de boom nakend is. Eén van de meest bekende bomen van België op sterven na dood.

    We kregen nog enkele mooie singletracks en paden die deel uitmaken van de rode vaste route. Op 47,50 km passeerden we het hutje naast de bosvijver in de Visbeekvallei. Meerdere toertochten gebruiken deze plek en de hut om hun bevoorrading op te stellen. We doken er de track naast de vijver in en na nog enkele boswegen kwamen we uit het bos tevoorschijn. Van 48 km tot 49 km doorkruisten we de bewoonde wereld van Wechelderzande (Lille) Na het kruisen van een grote baan doken we het bos weer in en reden er over de minder bekende zich door het bos slingerende singletrack tot aan het Moereindpad. De omgeving is er knap en woest. Ik kreeg nog een man en een vrouw van een jong koppel achter mij aan.

    Op 51 km reed ik voorbij De Zevende Hemel. In deze midden in het groen gelegen hoeve was tot medio 1999 een zondagscafé voor fietsers, wandelaars en paardrijders, uitgebaat door de eigenaars. Er waren ook kleinschalige optredens van blues en rock. Het domein staat te koop, het echtpaar dat er eigenaar van is wil kleiner gaan wonen in hun oude dag. Op 52 km kwam er een splitsing tussen de 33-43 km en de 49-62-72 km. We doken er het bos in voor een portie natte singletracks. Het was duidelijk dat de stortbui van vanochtend zeer plaatselijk was geweest. Op 54 km kruisten we de snelweg en reden we het grondgebied van Vorselaar binnen. Ook daar troffen we plezante maar weliswaar natte singletracks. Zo stilaan keerden we terug in de richting van Lille. We reden over de bekende brede zandwegen in het meer open deel van deze streek. Die zandwegen lagen er door de zware regenbui van vanochtend nu goed berijdbaar bij. Bij droog weer in de zomer is dit gebied een echte zandbak en is het stompen geblazen doorheen het losse zand. We reden voorbij het motorcrossterrein van Lille en daar was het zeer druk wegens aan de gang zijnde wedstrijden. Het stond er vol auto’s, caravans, mobilhomes en aanhangwagentjes voor moto’s! Met 62,50 km (en Jari tien kilometer meer) op het tellertje arriveerden we omstreeks 13.45 u opnieuw aan de Balsakker.

    De bikewash was al opgeruimd. De moeder van Jari, die een kleinere toer had gereden, had een berichtje gestuurd dat men er zonder water zat! Onze fiets was anders wel redelijk vuil. Achteraf hoorde ik van een collega wiens familie vlak bij de Balsakker woont dat zij hun kraan en tuinslang ter beschikking hadden gesteld van een biker die zijn auto voor hun deur had geparkeerd en anders zijn smerige fiets in zijn auto had moeten laden! Zo kon die mens zijn fiets eerst proper spuiten. We hebben nog een drankje genuttigd in de kantine maar werden er dan bijna letterlijk met het laatste zand mee naar buiten geveegd. De rit had me deugd gedaan en ik was tevreden dat ik ondanks de vrij late start toch nog de 62 km uit had kunnen rijden. Ik had mijn tempo hoog proberen te houden vermits ik vanaf 16.00 u was uitgenodigd bij een vriend om een pot mosselen te komen eten. Na thuiskomst had ik nog net de tijd om te douchen en mijn kleren in de wasmachine te steken. De fiets proper maken was voor de avond daags nadien.

    StrammerMax

    16-09-2016 om 00:33 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Halle-Zoersel op 21-08-2016

    Toertocht (17-28-48-60 km) van WTC De Doortrappers te Halle-Zoersel op zondag 21-08-2016.

    Na een hele week mooi weer was het een dikke teleurstelling van ’s morgens bij het opstaan te zien dat de hemel donker en grijs gekleurd was en het een weinig regende! De keuze voor de toertocht van vandaag was moeilijk. Ik had mijn zinnen gezet op Aarschot (Forest Bikers Langdorp), Lennik (Vredeseilanden), Bever (Klimax MTB), Beringen (Ter Dolen Fietshappening) of Halle-Zoersel. Omwille van het bedenkelijke weer is het Halle-Zoersel geworden, dat was het dichtst bij huis! Ondanks dat was ik pas laat aan de inschrijving en kon ik om 10.00 u op pad.

    Het ging de woonwijk uit via straten, betonbaantjes, servitudes en gras- en assensporen. We bereikten de straten Wandeling en Kleine Wandeling in een villawijk en reden een assenweg in richting Sint-Antonius. Van 5 km tot 7 km bereden we de bospaadjes in het park van het kasteel Hallerhof, het voormalige gemeentehuis van Zoersel. Het is er leuk rijden en er liggen hier en daar enkele woestere stukken. Onder meer ter hoogte van de Brasserie Casteleinshoeve, allicht een voormalig bijgebouw van het kasteel, liggen enkele ferme wortels. Bij het verlaten van het parkbos miste ik een pijl en reed rechtdoor de straat uit in plaats van rechtsaf te slaan. Dat leverde me een extra kilometer op! We kruisten een baan naar de singletrack die in een strook bos recht op recht achter de tuinen van villa’s loopt en allicht bekend is bij bikers die in de streek komen rijden. Een assenwegeltje voerde ons tot het Feestzalencomplex Martinus in het Sniederspad te Halle-Zoersel. 10,50 km om 10.30 u.

    We bereden dan de lange singletrack die recht op recht tussen twee draadafsluitingen van allicht een privaat bos vanaf Lievekenshoek voert. Alzo bereikten we een eerste splitsing tussen de ritten van 17 km en 28-48-60 km op 12 km van de start. Door het bos reden we over de onverharde Gescheurde Heide naar de Lemmekensbaan. We reden daar even naast de antitankgracht om dan het bos in te duiken. Een man vloog me tegen hoge snelheid voorbij. Misschien moet ik ook een elektrische mountainbike gaan overwegen! Het ging een tijd naast de antitankgracht. De bodem lag er nu goed droog bij. Bij nat weer of in de winter kan het hier verschrikkelijk modderig zijn! We weken dan van de gracht af en doken het naastliggende bos in om over een singletrack en enkele assenpaadjes de plek te bereiken waar de rit van 28 km zich losmaakte van de 48-60 km. Dat was nabij de antitankgracht op 14,80 km van het vertrek. 10.50 u. De kleinste afstand stak de gracht over, voor mij was het rechtsaf ernaast. Aan de overkant zag ik meerdere bikers passeren, maar het zou nog een tijd duren eer ik er zelf reed.

    Via het gehavende pad naast de antitankgracht bereikte ik met twee anderen in mijn zog de Turnhoutsebaan in Schilde. Zoals ik vermoedde dienden we niet over te steken maar enkel naar de andere oever van de gracht te rijden en dan in de richting van waaruit we kwamen. Al snel bereikten we de leuke uitdagende heuvels en putten op de Schans of het Fort van Schilde. Alles ligt er keihard aangereden door het vele gebruik ervan. Op 16,50 km reden we opnieuw langsheen de antitankgracht en sloegen daarna het Breeveldpad en het Renier Schniederspad in, beide onverharde assenwegen die langsheen enkele grote villa’s in Schilde voeren. Op 20,50 km konden we gedurende een kilometer genieten van een zigzaggende singletrack op en af een heuvelkam in een woeste strook bos. Deze knappe omgeving wordt door de meeste toertochten in deze streek bezocht. We bereikten opnieuw de brede wegen naast de antitankgracht en reden enkele opeenvolgende lussen in het naastliggende bos waarin villa’s en buitenhuizen tussen de bomen verscholen staan, om dan telkens weer naast de gracht uit te komen. Uiteindelijk kwamen we toe aan het bekende paadje met de bulten en putten ter hoogte van het Fort van Oelegem.

    Ik bereikte de zandweg Gescheurde Heide in Oelegem (Ranst) en trof daar de bevoorrading die opgesteld stond onder een afdak voor een hut in een weide op 25 km van het vertrek. Die plek kon ik me nog herinneren van vorig jaar. Om 11.30 u kon ik daar eten van bananen, wafels, suikerwafels en cake om daarna alles door te spoelen met sportdrank waarvan de smaak me niet kon bekoren. Enkele mensen zorgden er voor het aanbod. Op deze plek was er meteen een splitsing tussen de 17 km en de 28-48-60 km. Na de stop ging het verder over een grasspoor naast een strook bos om zo de Knodbaan te bereiken. Na nog een eindje langsheen de antitankgracht kwamen we toe op een grote baan ter hoogte van de oprit naar de snelweg E34. Daar maakten we rechtsomkeer om het spoor op de andere oever te bereiken en op 28 km bossen in Oelegem-Ranst in te rijden. Na een leuke singletrack kwam er weer een splitsing waar de 17 km zich losmaakte van de andere afstanden. 29 km om 11.50 u.

    Vanaf daar volgden vele plezante singletracks. We staken ergens een baantje over waar een oudere man als seingever stond. Liefkenshoek? Met dank aan die mens die daar allicht de hele voormiddag helemaal alleen gestaan heeft! Hij deed in ieder geval een goed werk, want in deze bossen duiken soms op de meest onverwachte plaatsen auto’s op zoals ik elders mocht ondervinden en maar net op tijd de remmen dichtgooide! We kregen nog een portie singletracks voor de wielen in het grensgebied tussen Oelegem en Halle tot we op 30,85 km een splitsing troffen tussen de 17 km en de rest. Tot 33 km volgden leuke bospaden en soms redelijk woeste singletracks in de bossen nabij een weg die Flikkersteert (Halle) heet. Na een singletrack kwam er een splitsing tussen de 17-28 km en de 48-60 km op 34 km van het vertrek. Gekozen voor de langste rit. Dat was net na het passeren van het gloednieuwe woonzorgcentrum Halmolen dat pal naast het bos gelegen is ter hoogte van Vogelzang. 12.15 u.

    Op 35 km kruisten we de snelweg E34 via de brug aan de Kantonbaan op de grens tussen Oelegem en Halle. Aan de overkant reden we de Mussenbaan in, een asfaltwegel die ons naar Zandhoven voerde. In een bocht van de weg reden we het bos in tegenover een in onbruik geraakte poort van één of ander kasteeltje dat tussen de bomen verborgen stond. We toerden er enkele rondjes in een bos dat aan een voetbalveld grensde. Tot 38 km konden we hier genieten van een knap stukje parcours. Daarna kwamen we even in de meer bewoonde wereld en reden de sporthal ’t Veld en villa’s voorbij. We doken opnieuw het bos in voor een mooie lange singletrack tot 39 km. Op 40 km kruisten we een baan in de buurt van de snelweg. Hier kreeg ik nog even het gezelschap van drie andere bikers. Veel bikers had ik sinds de bevoorrading niet meer gezien! We reden door het landelijke Zandhoven en een aantal stroken bos, onder meer ter hoogte van Schegel. 43,50 km om 12.50 u.

    Op 45 km kruisten we opnieuw de E34 via de brug van de Boshuisweg. In het zog van twee jonge bikers ging het eens weer beneden rechtsaf een veldweg in. Na een eindje door een uitloper van het Zoerselbos te hebben getoerd kregen we het stukje verlaten asfalt van de Boshuisweg dat evenwijdig met de E34 loopt. Vlak naast de weg liggen daar een aantal achter de struiken verborgen stukjes singletrack waar we over werden gejaagd. Mijn GPS had me trouwens langs hier naar de start gestuurd. Minder interessant was dat het intussen was beginnen te regenen na een relatief zonnige ochtend! Ik passeerde het eenzaam gelegen restaurant “In de Wandeling” op de hoek van de landelijke Peggerstraat en de Schegelbaan. Na de editie van vorig jaar ben ik hier met Jari nog iets komen eten. In de Schegelbaan heb ik dan even geschuild onder de bomen omdat er een stortbui losbrak, maar omdat het al snel ook daar begon te lekken had het geen zin van te wachten. Dus dan maar verder door de gietende regen. Ik reed het Schriekbos in en trof daar op een kruispunt van wegen de splitsing tussen de ritten van 48 km en van 60 km op 48 km van het vertrek. De tocht was dus langer dan aangegeven vermits er niet eerder een splitsing was waar de 60 km apart ging! Wat ik toen niet wist was dat de extra lus van de 60 km ook op deze plek weer zou eindigen!

    Voor mij ging het rechtdoor het bos dieper in en aan de rand ervan trof ik de tweede bevoorrading op 49 km van het vertrek onder een houten schuilhut. De dames ter plekke hadden net alles opgeruimd en vertrokken met de auto. Ze boden nog drank aan maar omdat ik water genoeg had, onderweg bijna niks gedronken, heb ik hen het weer uitpakken bespaard. Het was intussen 13.10 u en zij zullen niemand meer verwacht hebben. Naar hun zeggen had ik nog 12 km voor de boeg.

    De extra lus voor de 60 km gaf eigenlijk geen echte meerwaarde aan de toertocht. We reden vooral door woongebied, ook al was het er bosrijk. Veel asfalt en weinig off-road. Bovendien had ik dan deze keer nog de pech dat het opnieuw keihard begon te stortregenen! Zeiknat was ik, ook al deerde het me niet vermits het niet koud was. We doorkruisten Zoersel door stroken bos waarin straten met villa’s waren in de omgeving van het Zoerselbos. Sommige straten waren verbonden met servitudenpaadjes. Zo reden we door de Antwerpsedreef en de Ten Hoflaan naar de Zoerselbosdreef. In een doodlopend stuk daarvan stonden drie oude mooi gerenoveerde grote huizen. 52 km. We zagen het grote witte kasteel Zoerselhof in de Zoerselhofdreef staan. Dan reden we opnieuw door stroken bos in de villawijk. Op 57 km reed ik door de lange bosrijke dreef waarlangs villa’s staan en die aan het einde uitkomt op een grotere baan van tussen de zuilen van wat eens een poort moet geweest zijn. Alsof het park van een kasteel er ooit verkaveld geworden geweest is. Ik gok volgens een kaart op Schriekbos, uitkomend op de Sint-Antoniusbaan. Ze loopt omzeggens op de grens tussen Sint-Antonius en Zoersel.

    Op de grote baan ging het linksaf en even verder weer linksaf de Middeldreef in. We doorkruisten opnieuw het bos waarin de villawijk ligt. Een wortelpaadje doorheen het bos leidde me naar de plek waar ik daarstraks de splitsing had gehad tussen de 48 km en de 60 km ter hoogte van de Lage Weg, op deze plek niet meer dan een bospad. 61 km om 14.00 u. Ik bereikte uiteindelijk opnieuw de meer bewoonde wereld van Halle, maar in plaats van recht weer naar af gestuurd te worden, reden we nog een aantal lussen over veldpaden, servitudes en door hier en daar een strook bos. De tocht was daardoor langer dan voorzien. Intussen had het alweer een tijd opgehouden met regenen. Met iets meer dan 65 km op het tellertje kwam ik weer aan in de Lotelinglaan. Het moet iets van 14.15 u geweest zijn. Omdat ik nat was van de regen ben ik maar direct naar de auto toe gereden die nog alleen op de parkeerweide stond! De gratis pannenkoek ter gelegenheid van de vijfentwintigste editie zal voor een andere keer zijn!

    De verdienste van De Doortrappers is van in een uiteindelijk toch wel vrij dicht bevolkte regio een toertocht te kunnen uitstippelen waarin heel wat off-road te beleven is zonder dat men de indruk heeft van steeds in de bewoonde wereld rond te toeren (zoals in Waasmunster wel het geval is bijvoorbeeld). Met uitzondering dan van de laatste 15 km. Deze tocht maakt gebruik van heel wat mooie paden en singletracks. Als je het parcours een beetje volgt op een stratenplan dan merk je dat de tocht uitgezet is in een gebied met beperkte oppervlakte tussen Halle, Zoersel, Schilde, Oelegem en Zandhoven. Mooie stroken bos en singletracks.

    StrammerMax

    26-08-2016 om 22:36 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Loyers op 15-08-2016

    Toertocht (10-28-40-52 km) van Comité des Fêtes de la Miaou te Loyers (Namur) op maandag 15-08-2016.

    We hadden het lange weekend van maandag 15 augustus aangegrepen voor een verblijf in een vakantiehuisje te Bouillon. Op zaterdag reden we de toertocht van Bouillon, op zondag de groene vaste route en op de terugweg huiswaarts op maandag de toertocht te Loyers, een deelgemeente van Namen. Wie af en toe eens over de E411 richting Luxemburg rijdt kent ongetwijfeld deze plek ter hoogte van het viaduct van Beez over de Maas. Ondanks het feit dat Jari een eind voorop was kwam ik eerst aan in de straat Comognes de Loyers. Die GPS-apps op de smartphone zijn blijkbaar niet altijd even betrouwbaar! Ik nam een vrije plaats in achter een auto met fietsendrager. Wat een geluk, want eens de hoek om stond de hele straat vol geparkeerde wagens! Ik had geen beter plek kunnen vinden! De start sloot om 11.00 u en ik arriveerde er tien minuten eerder. Het was even zoeken naar de kantine van de voetbal omdat de hele omgeving ingenomen was door de kermis en feesttenten. Grappig hoe een Vlaming zich in het Frans uit de slag probeerde te trekken toen ik naar “la place des inscriptions” vroeg en ik dan reageerde met “ah, op de kermis”! De toertocht is blijkbaar één van de onderdelen van een lokaal feestweekeinde. Ons beiden ingeschreven en gewacht op de komst van Jari. Er waren zelfs niet genoeg formuliertjes, ik kreeg de achterzijde van reeds ingevulde briefjes! Om 11.15 u van start, onwetend van wat deze streek te bieden heeft.

    We verlieten de woonwijk via enkele straten en servitudes en bereikten al snel landelijk gebied. Door de velden ging het lichtjes op en vooral veel af. Op een smalle track tussen een prikkeldraad en de bosrand kwamen we in het zog te hangen van een andere late starter die nog trager reed dan wij gewend zijn! We reden onder anderen door het dorpje Mozet. Daar troffen we op 5 km een eerste splitsing waar de rit van 10 km zich losmaakte van de 28-40-52 km. Net op het ogenblik dat we ons afvroegen of we hier gespaard zouden blijven van zwaar klimmen sloegen we linksaf een steile asfaltstraat in waar nog enkele huizen stonden. Het laatste oude huis leek me verlaten. Je moet ook zin hebben om daar elke keer naar toe te kruipen! De straat liep dood op een goed van wortels voorzien spoor op de rand tussen een bos en een veld waar het lastig klimmen was en voor mij en de man die we hadden ingehaald te voet. De ritten van de vorige dagen zaten nog in mijn benen. De beloning na de klim bestond uit de doortocht van een bos. Twee snelle bikers haalden ons in. Afscheid genomen van Jari, we zouden elk aan eigen tempo verder rijden. Eens weer uit het bos konden we genieten van mooie vergezichten over de Condroz.

    Op 8,50 km konden we ons hartje ophalen tijdens een zeer leuke afdaling die aanving in een bos en verder liep door de velden. Ik kwam toe op een grote baan ergens tussen de dorpjes Meizeret en Thon (Andenne). Via veldpaden doorkruisten we het grondgebied van Thon. We reden dwars over een boerenerf om de achterliggende velden te bereiken. Daar reden we door een open landschap met glooiende velden. Het was er knap. Op 12 km passeerden we een veldkapelletje. 12.10 u. Er volgde een klim in een mooi met wortels bezaaid hol spoor en een avontuurlijk weidepaadje naast een strook bos. Daar was het oppassen voor diepe voren en prikkeldraad! Eens boven zag ik een biker wandelen over het paadje tussen de weide en het bos. Ik vroeg hem of hij problemen had met zijn fiets. Neen. “Fatigué?” “Oui, ça c’est le problème!” Tijdens de afdaling doorheen gras konden we genieten van een knap uitzicht om op 14,50 km toe te komen in een dorpje, ik vermoed Haut-Bois (Gesves). Daar ging het lekker naar benden over asfalt.

    In het dorp troffen we de eerste bevoorrading op een parkeerplaats op 15 km van het vertrek. Er vertrokken twee bikers en even later kwam de man toe die ik daarnet had aangesproken. Allicht een beginner. Hij vroeg of het nog ver was! “Als je de 52 km volgt nog wel”, zei één van de mannen die voor de bevoorrading zorgden. Er lagen partjes bananen, appelsienen en wafels, alles wel gemillimeterd! Achteraf kreeg ik te horen dat wij de laatsten waren die hier passeerden en omdat die andere man voor de rit van 28 km koos was ik ook al snel de laatste op het parcours. Vlak na de stop kwam in het dorp immers de splitsing tussen de ritten van 52 km en van 28-40 km. Gekozen voor de 40 km. Het ging het dorp weer uit en een straat in die overging in een veldweg. Ik klom door een open veld en zag in de verte al eens een auto passeren. Er stond daar ook een grote bol op een paal. Eens op de weg gekomen ging het linksaf en reed ik voorbij dit natuurkunstwerk. Het stelde een appel voor die met wilgentakken was gevlochten. “La pomme d’amour de la nature” van Yiu Wah Leung uit Frankrijk. Het staat net zoals andere dergelijke kunstwerken langsheen een wandelparcours van de Meifeesten van Gesves. Ik kwam inderdaad nog andere dergelijke zaken tegen. 'La fête de mai' is een kunstproject waarbij kunst en natuur worden bij elkaar gebracht en waarbij ook de lokale bevolking en kleinschalig toerisme worden betrokken. Ieder jaar worden een aantal (soms monumentale) projecten van Belgische en internationale kunstenaars geselecteerd en uitgevoerd op het grondgebied van de gemeenten Assesse en Gesves. In de maand mei worden daar allerlei feestelijke en recreatieve activiteiten aan gekoppeld.

    Vanaf de gevlochten appel kregen we een mooi stukje over asfalt en een knappe door hoge struiken omzoomde veldweg tot aan de Drèves des Arches pal op de grens tussen Haut-Bois en Faulx-les-Tombes (Gesves). Op 18 km doken we daar het Bois de Gesves in. We reden dan geruime tijd en afstand over een bospad dat er op meerdere plaatsen fel gehavend bij lag na vroegere boswerken. Er waren diepe sporen en putten gemaakt door bostuigen. Die stonden vol water. Eens die zone voorbij troffen we een breed bospad met een ondergrond van aangestampte keien. Het bos was daar als het ware verdeeld in percelen en op één daarvan waren mensen in de weer met kapwerken en boomstammen. Op 20 km kwam ik uit op een betonbaantje in Gesves. 13.15 u. Het ging rechtsaf en direct weer rechtsaf in de richting van waaruit we kwamen in een gelijkaardige bosweg met een ondergrond van keien doorheen een privaat bos. Het ging hier lekker naar beneden over een ongehavend parcours. Vanaf de brede bosweg reden we een singletrack op waar het veel technischer werd omwille van de vele soms uit de kluiten gewassen wortels en stronken. Proficiat voor wie hier zonder stoppen en vallen heeft kunnen rijden!

    Eens het bos uit reden we het private erf op dat naast enkele uit de kluiten gewassen netjes onderhouden gebouwen van allicht een voormalige hoeve gelegen is, de Ferme de la Sart-Mère. Achter het gebouw lagen open glooiende velden en hadden we een prachtig uitzicht over de omgeving met in de diepte tussen de bomen de torens van het kasteel van Faulx-les-Tombes. De mensen in die huizen wonen in een paradijs op aarde met zo’n uitzicht over de streek! 22,75 km om 13.30 u. In de tuin van het huis was een houtje trapje gemaakt waarmee je de prikkeldraad om de naastliggende weide kon dwarsen! Dan ging het recht door de weide naar beneden. Links stond weer zo’n natuurkunstwerk van de Meifeesten, een soort helix die in kronkels naar de hemel reikte. Het werk oogstte enkel belangstelling van de koeien die er rond samentroepten. Hier passeren we langs het meest opvallende kunstwerk van de tientallen die er tussen 2001 en 2014 zijn geplaatst in de gemeenten Assesse, Gesves en Ohey. De Koreaanse artiest Byoung-Tak Moon had een droom om een drakenstaart uit de grond te laten komen op 9 plaatsen in de wereld. Hier in Faulx-les-Tombes kwam er daarvan één terecht, midden in een weide waar koeien op grazen. Het effect is zondermeer verrassend en de drakenstaart is inmiddels hét symbool geworden van het Fête de Mai-kunstproject. In 2009 ging de 7 meter hoge drakenstaart echter tegen de vlakte tijdens een storm. Sinds eind maart 2011 priemt hij weer in de hemel.

    Aan de andere kant van de wei was een poortje en omdat het moeilijk was om er met mijn fiets door te geraken heb ik die eerst over de prikkeldraad gehesen. Daarbij kreeg ik een stroomstoot van de schrikdraad die er blijkbaar ook gespannen was. Dat deed geen deugd! Het grasspoor bracht me van tussen de huizen in het dorp Faulx-les-Tombes. Het ging het dorp door over servitudes, straten, sporen en kerkwegels en het was er knap rijden. 25 km om 13.40 u. Na het verlaten van het centrum van de gemeente reed ik voorbij huizen en mooie gerestaureerde oude hoeven. Ik deelde de straat met een vrouw te paard, een wandelaar en een motorrijder. Na de zachte klim in de straat ging het linksaf steiler een grasspoor in op de rand tussen bos en velden. De omgeving was er zeer knap. Even verder dook ik het bos in voor een mooie singletrack die langs de rand ervan liep.

    Doorheen dat redelijk woeste bos bereikte ik de splitsing tussen de ritten van 40 km en van 52 km op 28 km van het vertrek. 14.00 u. Omwille van het late uur gekozen voor de toer van 40 km. Het was eerst klimmen geblazen in een veldpad om dan lekker te kunnen afdalen over een spoor met keien en afgevallen dode takken in een woeste holle weg. Er passeert daar in de omgeving ook een blauwe vaste route. Ter hoogte van een villa diende ik een straat te kruisen en volgde er een megaleuke lange afdaling over een steenpad. We dienden door een beek te rijden, dat kan een zijriviertje van De Samson geweest zijn, en kruisten de Rue de Jausse (N941). We reden de velden in voor een klim met een mooi uitzicht over de streek. 30,85 km om 14.20 u. We reden door de bewoonde kern van Wierde. Daar kregen we een zware klim voor de wielen geschoven over een grasspoor. In de omgeving stonden een aantal nieuwe villa’s op de hellingen. Het ging een hol pad in voor een nog steilere klim. Omwille van de losliggende stenen en takken en de laaghangende struiken heb ik daar noodgedwongen gewandeld. Ik vraag me af of er daar iemand al rijdend helemaal tot boven zou geraken!

    Eens boven bereikte ik een straat en een brede veldweg met steenslag die me tot aan een weide voerde waar drie paarden stonden. Heel in de verte zag ik auto’s over een viaduct rijden. Dat zal allicht het viaduct van Beez over de Maas geweest zijn. Er liggen hier op de E411 immers nog een aantal dergelijke bouwwerken. De paarden hadden er in ieder geval een indrukwekkend uitzicht. Op 32,50 km sloeg ik er rechtsaf in de richting van een bos. 14.30 u. In dat bos was het klimmen in een hol spoor dat kwistig bezaaid lag met stenen. Eens boven dienden we een baan te kruisen nabij een oprit van de snelweg, allicht de oprit van Wierde. Aan de overkant bereikten we een assenweg die vlak naast de snelweg liep. Daar was het lekker afdalen! 35 km.

    We weken van de snelweg af en er volgde een klim naar en in een privaat bos. Tot 36 km konden we er genieten van een zeer mooi stukje parcours. Een veldweg voerde me naar de tweede bevoorrading langsheen een baan op 37 km van het vertrek. Deze plaats was ik met de auto gepasseerd bij het rijden naar de start. Toen tekende het tentje zich boven tegen een blauwe hemel af. Bevoorrading was veel gezegd, want deze stop had tot doel om de deelnemende bikers een soort cocktail aan te bieden, ik gok op gin-orange, als afsluiting van de rit. De man die me de beker aanbood was degene die me aan de eerste stop had aangesproken in het gezelschap van de man die de 28 km reed. Wij waren daar de laatsten die passeerden en hij hoopte van ons weer te zien aan de tweede stop. Even met de vriendelijke man staan praten. Hij was opgezet met de komst van Vlamingen naar hun toertocht. De vermeende problemen tussen de mensen die in dit land verschillende talen spreken was naar zijn zeggen enkel politiek. Ik deel zijn mening. Ik ben nog nooit onheus behandeld op een toertocht in Wallonië. Als de mensen horen dat je Nederlands praat, dan doen ze zelfs vaak de moeite om u in het Nederlands te woord te staan. Zelfs tot diep in Wallonië zijn de mededelingen op toertochten vaak aangegeven in beide talen. De man van wie we het vakantiehuisje huurden kon perfect een uitleg in het Nederlands doen. Enkel aan zijn zinsconstructies kon je horen dat hij Franstalig was. Ik heb zelfs de indruk dat de Walen beter Nederlands kennen dan de huidige Vlamingen Frans! Ze zouden ook hun eigen ruiten inslaan, want wie keert er nu weer naar een plek of activiteit waar men je het gevoel geeft niet welkom te zijn! De man wilde mijn mening horen over hoe het parcours me bevallen was. Super, zeer mooi! Hij verklaarde me ook de naam die ik op hun t-shirts al had opgemerkt: la Miaou! Niet het geluid of de naam van een kat, maar wel een soort samentrekking van “au milieu d’aôut”, het midden van augustus of zegge halfoogst! Omdat de feestelijkheden, de jogging en de toertocht steeds omstreeks 15 augustus plaatsvinden! In plaats van het laatste lusje te rijden zoals uitgezet kon ik ook de veldweg rechtdoor volgen om dan opnieuw het parcours te vervoegen en met 40,50 km om 15.15 u toe te komen in Loyers. De hogedrukreiniger aan de bikewash was nog beschikbaar en ik kon meteen ook het vuil vanuit Bouillon afspuiten. Ik heb zelfs tegen mijn gewoonte in mijn fiets thuis niet meer onder handen genomen en zo laten staan tot aan de volgende rit.

    De toertocht vanuit Loyers is zeer de moeite waard om eens te gaan rijden. We hadden natuurlijk bijzonder mooi weer en dan ziet de natuur er eens zo knap uit. Zeer mooie toertocht op het grondgebied van Loyers (Namur), Gesves (Mozet, Haut-Bois en Faulx-les-Tombes) en Wierde (Namen). Knappe streek in de Condroz met stroken bos, open gebieden met mooie vergezichten en enkele woeste holle wegen. Je kan de streek enigszins vergelijken met het Pajottenland. Afwisselend parcours met stevige klimmetjes, leuke afdalingen en vlakkere stroken. De beklimmingen zijn voor regelmatig rijdende bikers goed te doen. Afpijling met op de grond gespoten pijlen en pijlen aan palen of bomen. Ondanks het feit dat we vlakbij de grootstad Namen zijn is de streek er zeer landelijk met grote oude boerenhoven, nog in goede staat van onderhoud of gerenoveerd. Het is leuk dat de toertocht ook door enkele rustige dorpjes passeert zodat men een idee krijgt over het leven in deze streek. Vriendelijke en gemotiveerde organisatie. Mij werd onafhankelijk van elkaar drie keren gevraagd wat ik van het parcours vond! Dat kan enkel maar betekenen dat de mensen daar de moeite willen doen om de bikers een genietbare rit aan te bieden. Waarvoor dank!

    StrammerMax

    17-08-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Bouillon op 13-08-2016

    Toertocht (25-48-60-70 km) van Bouillon Cyclo te Bouillon op zaterdag 13-08-2016.

    Op vrijdag waren we afgereisd richting Bouillon, goed voor 236 km autorijden, en hadden Jari, Evy en ik onze intrek genomen in het vakantiehuisje Le Ti ‘Bou de Refuge te Briahan-Curfoz-Sensenruth, een piepklein gehuchtje van Bouillon. Je kan langs daar rijden om de bekende Tombeau du Géant vanuit Botassart te zien liggen. Het betreft een rotsachtige heuvel waarrond de Semois stroomt. Eén van de mooiste panorama’s van het land. Het huisje was deel van een gebouw waarin ook de eigenaar woonde, zes katten, twee doodbrave honden en een ezel. Op zaterdag namen we deel aan de toertocht La Croisade van Bouillon Cyclo, vertrekkend vanuit het langs een grote invalsweg gelegen Internat de Morsehan. Ondanks het feit dat we slechts 6 km verwijderd waren van de plek van vertrek, toch maar met de auto naar ginder vermits we anders bij het weer naar huis rijden zouden geconfronteerd worden met een zeer steile helling. Er loopt een korte vaste route door Curfoz en als we ons opzoekwerk kunnen vertrouwen zou je daar als gemiddelde snelheid aan 5 km/h komen! Dat zagen we na een toertocht niet zitten!

    We kregen een parkeerplek toegewezen in een weide vlak voor het Internat de Morsehan waar kon ingeschreven worden. Om 09.30 u waren we op pad. We vertrokken via de grote baan en dienden even verderop een kort steil spoor naar het bos toe in te slaan. Daar was het al even te voet, net zoals onze voorgangers. Het bospaadje dat we bereikten maakte deel uit van een vaste groene en een vaste rode route die er in tegengestelde richting passeerden. Daags nadien zouden we er nogmaals passeren omdat we toevallig net daar halt hielden voor een plaspauze na een zware klim kort na de start! We reden een eindje over een singletrack in een bos om dan toe te komen in het centrum van het stadje Bouillon. Vanuit Bouillon ging het over een met stenen, rotsblokjes en wortels bezaaid paadje vlak naast de Semois. Ik heb er stukken van gewandeld, net zoals de man die samen met ons was vertrokken, want het was me daar veel te riskant. Ik kan me geen gebroken ledematen permitteren en een nat pak zag ik evenmin zitten!

    We lieten aldus Bouillon achter ons om opnieuw de bossen op te zoeken. Van 3,50 km tot 5,75 km kregen we een lange en vrij zware klim voor de wielen. Het was voor mij doenbaar omdat het een breed pad betrof en ik onderweg een keer of twee gestopt ben om even op adem te komen. De omgeving was er wel bijzonder knap. Jari wist me te zeggen dat we op die enkele kilometers maar liefst 150 hoogtemeters hadden overbrugd. Eens boven reden we door de bebouwde kom van het dorpje Corbion om direct weer de bossen in te duiken. Vanuit de hoogte zagen we rechts van ons een ander dorpje in het dal liggen. Knap! De plek waar we stonden was een relatief hoogste punt, de Chaire à Prêcher (327 m), de Preekstoel! Op 9 km volgde een riskante afdaling over rotsen, stenen en wortels. Op het meest tricky deel even te voet gewandeld. De afdaling ging over in een volgende leuke afdaling over een breed pad tot aan een camping die zich op de andere oever van de Semois bevond. We reden er over het grondgebied van Vresse-sur-Semois.

    Even verder ging het opnieuw de bossen in en kregen we een volgende stevige afdaling over een met wortels bezaaid pad. Het laatste deel veiligheidshalve te voet. Ik was niet de enige die het laatste steile stuk te riskant vond, want er volgde nog een duo mannen waarvan een te voet naar beneden kwam. We zouden hen later nog te zien krijgen en zo goed als samen met hen weer arriveren. We kwamen beneden toe aan de bevoorrading onder de bomen aan de oever van de Semois. Er waren daar ook mannen in de weer met het sjouwen van kano’s van een verhuurbedrijf. Twee mannen zorgden voor de bevoorrading. Ze kwam op 11,50 km van het vertrek en wij waren daar om 11.30 u. Veel viel er niet te eten en alles was gemillimeterd, tot de bananen toe. Na de stop reden we een eindje over een grotere baan in Vresse-sur-Semois om op 14,50 km bos te bereiken. Daar was het eerst gedurende een kilometer zwaar klimmen! Uitgeput bereikten we boven een splitsing tussen de ritten van 48 km en van 60 km op 15 km van de start.

    Gekozen voor de rit van 48 km. Van 17 km tot 21 km volgden enkele zware beklimmingen elkaar op. Het voordeel was dat ze telkens aanleiding gaven tot een zeer mooie en leuke afdaling, vaak over woest terrein. Het bleef gelukkig voor mij doenbaar, vooral de afdalingen dan wel te verstaan! Op 21 km liep het te volgen pad zelfs dwars door een riviertje. Rond 23 km begon het zware parcours door te wegen en omdat we al een hele tijd onderweg waren, hebben we besloten om op de GPS terug naar de start te rijden. Enerzijds was dat een spijtige beslissing omdat we uiteindelijk omzeggens samen gearriveerd zijn met de twee mannen die we aan de bevoorrading hadden gezien, zodat de verstreken tijd hetzelfde was gebleken. Anderzijds hoefden we van onze keuze geen spijt te hebben omdat het gebied dat we met de GPS doorkruisten in schoonheid, avontuurlijkheid en zwaarte zeker niet moest onderdoen voor hetgeen we tijdens de toertocht gezien hadden. Er kwamen evenzeer nog een aantal stevige beklimmingen in en gelukkig ook leuke afdalingen. Vooral de afdaling naar Bouillon toe was memorabel! We kwamen namelijk naar het einde toe uit aan de voet van een grote uitkijktoren op de Côte d’Anchin (365 m). Van daar daalden we naar Bouillon af over een smal wandelspoor dat zich met vele haarspeldbochtjes over de flank van een heuvel naar beneden slingerde. We werden als het ware aan de voet van de Pont de France in Bouiloon gekatapulteerd! Van daar ging het dan het stadje uit om weer toe te komen aan het Internat de Morsehan. Wij hadden vier uren gereden over een afstand van een schamele 36 km. Maar de rit was de moeite waard geweest. Knappe omgeving, veel bos en een kleinschalige goede organisatie. Met zeer mooi en warm weer er bovenop! In ons verblijf een douche genomen en op de grote baan naar Bouillon inkopen gedaan voor een barbecue als avondmaal! De twee honden lagen netjes onder en naast de tafel buiten en kwamen niet schooien. Tot ze aan het einde van onze maaltijd door hadden dat ze wat gingen krijgen om te eten! Toen waren ze niet meer te houden!

    Op zondag 14-08-2016 hebben we de groene vaste route van Bouillon gereden. Het is wat zoeken naar het vertrek. Beneden op de kleine parking aan de Pont de France. Het parcours duikt achter de parking het bos in. Tot zelfs daar stonden auto’s geparkeerd. Er was namelijk een buurtfeest in Bouillon met kraampjes en alles er op en er aan! Kort na de start, na de eerste klim, steek je de grote invalsweg naar Bouillon over via een fietsersbrug. Na de oversteek dien je gewoon rechtdoor te rijden, dwars over het maïsveld dat door een lage prikkeldraad is afgespannen. Laat je dus niet afschrikken zoals de mountainbiker die we op zijn stappen zagen terugkeren! Gewoon over de draad stappen! De rest van het parcours is redelijk duidelijk afgepijld. We dienden een aantal ferme klimmetjes te trotseren, maar er zijn ook een aantal stukken die relatief vlak zijn. Het parcours is goed te rijden voor een regelmatig mountainbiker. Voor de gelegenheidsbiker zoals Evy was het op de duur wel zwaar. Het aantal riskante paadjes is beperkt en je kan er altijd te voet gaan als je geen risico wil nemen. Je komt ook een aantal zeer leuke singletracks door de bossen tegen, waarvan eentje een vrij lange redelijk zware klim betreft. De laatste kilometers zijn eerder saai want ze verlopen over een met grote keien bezaaid breed pad door de bossen en het is jammer dat een deel van het parcours hier loopt door een zone waar de bomen recent gerooid zijn. Eens terug in het ongerepte bos heb je enkele kilometers leuke afdaling weer naar Bouillon toe. Lekker leuk over een breed bospad. Tijdens de rit zijn we een tijdje aan de Semois blijven zitten om pootje te baden. Wij klokten 31 km af bij mooi en warm weer. Na aankomst zijn we in een restaurantje gaan eten in een straat waar het buurtfeest Fête du Quartier des Remparts naar zijn einde liep. Om daarna goed moe naar het vakantiehuisje in Briahan terug te keren.

    StrammerMax

    16-08-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Vlezenbeek op 07-08-2016

    Hoebelbike (25-35-45-65-75 km) te Vlezenbeek op zondag 07-08-2016.

    De avondrit van Hoebelbike in Vlezenbaak staat al vele jaren op mijn jaarlijkse kalender van niet te missen toertochten, maar dit jaar kon ik me toch moeilijk opladen om op vrijdagavond nog zo ver naar ginder te rijden en de files in Antwerpen en Brussel te trotseren. Temeer ook daar ik pas de avondritten van Herfelingen en Itterbeek gereden had die dezelfde regio aandoen. Bovendien was er op zondag weinig alternatief binnen een aanvaardbare afstand van thuis zodat het beter was van de dagrit op zondag te rijden. De grootste afstanden beginnen voor mij wat zwaar te worden en de kleinere afstanden gaan meestal over hetzelfde parcours als de nachtrit en dan rijd je twee keren hetzelfde tijdens hetzelfde weekend en dat is minder interessant zoals ik twee jaar geleden ervoer. Daags voordien lag ik onvoorzien pas laat in mijn bed zodat ik ’s morgens traag op dreef kwam en ik ondanks mijn vroege opstaan toch maar even voor 10.00 u op de binnenkoer van de Baljuwhoeve aan de inschrijving vertrok. Geopteerd voor de rit van 45 km waarvan vermeld stond dat ze effectief 47 km bedroeg.

    We verlieten deze keer de Baljuwhoeve niet door de hobbelige weide ernaast, maar reden door de Nederstraat om dan rechtstreeks de Klein-Nederstraat in te rijden, niet meer dan een assenweg door de velden. Het vertrek stond al direct garant voor een lange, stevige klim. Eens boven, waar vroeger meestal reeds de eerste splitsing kwam, gingen alle ritten rechtdoor over enkele smalle grassporen. Links een vergezicht op de stad Brussel, rechts zagen we de grote zendmast van Sint-Pieters-Leeuw boven het landschap uittorenen. Vanuit de velden kruisten we de iets drukkere Vlezenbeeklaan naar de Pereboomstraat toe, niet meer dan een met gras begroeide veldweg. Een grasspoor leidde ons dan naar het bos van het Revalidatieziekenhuis Inkendaal in Vlezenbeek. Van 4 km tot 5 km konden we rijden over de leuke, soms tussen het struikgewas verborgen, natte paadjes van dit parkbos om daarna de parking te kruisen.

    We dienden dan opnieuw te klimmen vanuit het dal van de Laarbeekvallei met in de verte de stad Brussel aan onze linkerkant. De klim verliep eerst over asfalt, overgaand in een assenweg om uit te komen op de Groenenberg, een kasteelpark. Daar was de splitsing tussen de 25 km en de 35-45-65-75 km op 7 km van het vertrek. 10.30 u. Een jong koppel in wiens zog ik een tijd gereden had, ging rechtoor voor de 25 km, voor ons was het linksaf. We reden daar op de grens tussen Gaasbeek en Vlezenbeek. Daar voerde de rit ons dwars door de loodsen en de overdekte personeelsparking van de schrijnwerkerij Van Overstraeten. Achter de schrijnwerkerij was een te nemen hindernis opgeworpen en een parcours over een grasvlakte uitgezet om dan toe te komen in een achter gelegen straat. 8 km.

    Van 9 km tot 14,50 km voerde de rit ons over diverse paden zoals servitudes, smalle tracks en sporen doorheen gras om uiteindelijk weer toe te komen in een woonwijk aan Hazeveld. Daar lagen nog steeds zandzakken voor het huis op de hoek van de straat. Dag op dag twee maanden geleden werd Sint-Pieters-Leeuw getroffen door zware regenval en de bijhorende overstromingen. Ook de ritten uit Herfelingen en Itterbeek passeerden hier. Voor de derde keer op korte tijd reed ik hier voorbij. Er volgde nog een aaneenschakeling van leuke paadjes van divers kaliber. Ze waren soms tricky omwille van de mogelijke onder het hoge gras verborgen diepere sporen! Tot 15 km konden we zo genieten van een knap stuk parcours.

    Ter hoogte van Oudenaken troffen we een hindernissenparcours op onze weg. Eerst werden we via een geïmproviseerde op- en afrit door de laadbak van een vrachtwagen gestuurd. Daarna over een stel smalle planken over een met zeildoek en een grote bak in elkaar geknutselde vijver! Eens daar voorbij kwamen we op 15,50 km toe aan de kerk van Oudenaken. Ik kon al raden hoe het nu verder zou gaan, vermits het de derde keer was dat ik hier op vier weken tijd passeerde. Deze keer reden we in de andere richting. Het ging de singletrack naast het kerkhof op en over enkele betonnen bruggetjes om dan te moeten klimmen in het spoor tussen weideafsluitingen! Wandelen vond ik daar veiliger vermits er op dat stuk diepe groeven in het pad zitten die door de regen van juni dan nog eens extra geërodeerd zijn! Ik wenste niet met mijn hebben en houden in de prikkeldraad te belanden! We kwamen toe aan het kerkje van Sint-Laureins-Berchem, een tweede piepklein gehucht van Sint-Pieters-Leeuw. Aan het huis in aanbouw linksaf een assenweg naar een asfaltbaantje toe. Schuin rechts oversteken om de singletrack te bereiken die er op de rand tussen bos en velden lichtjes naar beneden en naar boven voert. Aan het einde ervan doemde boven op een heuvel rechts het Kasteel van Gaasbeek op. We reden dan in een halve cirkel over een asfaltbaantje om een volgende pad langs de bosrand in te rijden. Ook hier doorspekt met wortels. En vanuit deze richting was het er stevig klimmen. We verlieten het kasteelpark, reden even over een asfaltbaantje en sloegen dan een betonspoor in dat overging in asfalt en grind in de richting van de Brouwerij Lindemans te Vlezenbeek. 19 km.

    Een stevige klim diende zich aan in de veldweg Groenstraat. Ik reed er in het zog van een jongen die op weg was met een gezelschap van vaders en zonen. Eens over de top volgde een afdaling in de Scheerweidestraat, eveneens een veldpad met steentjes en gras. In hetzelfde gezelschap van daarnet ging het naar een stevige klim over asfalt om tenslotte een vlak grasspoor in te rijden. 22 km. Ik bereikte de Lenniksebaan en trof daar op 23 km een parcours tussen bakken bier over het terrein van de brouwerij Lindemans. De nieuwbouw is er intussen afgewerkt. Bij eerdere edities was hier de bevoorrading en werd er een kruising tussen bier en schuimwijn geschonken! Lekker! Deze keer helaas niet. Het kan niet altijd feest zijn! Een klim in een veldweg met keitjes leidde naar een straat waar we de onverharde Enkelenberg op reden. Van onder de bomen klommen we naar het open veld. Ik kreeg even het gezelschap van een man waarvan ik eerst vermoedde dat hij tot de groep vaders en zonen behoorde. Hij zei dat het een knap parcours was en dat kon ik alleen maar beamen. Hij droeg publiciteit voor Lindemans Faro op zijn fietspak. Na aankomst zag ik dat deze pakken te koop werden aangeboden, maar mijn maat was er niet bij!

    Op 26 km bereikten we de bevoorrading op het terrein van de Boomkwekerij en Plantencentrum Inter Arbo langs dezelfde Lenniksebaan in Vlezenbeek. Alvorens zich daar te goed te doen aan het vele lekkers kon je nog kiezen uit “gemakkelijk” enerzijds of een kunstmatig aangelegd parcours met allerlei putten, bulten en wasbordjes anderzijds. Zulke toestanden zijn aan mij niet meer besteed! Laverend tussen de plantvakken bereikten we de grote serre. Fruit, koeken, cake, water en sportdrank stonden er op het menu. Keuze genoeg! Ik arriveerde er om 12.00 u. Aan de stop was er meteen een splitsing tussen de 25-35-45 km en de 65-75 km die hier aan hun extra lus begonnen. De langste ritten passeerden hier twee keren. Het was me eerst even onduidelijk in welke richting het vervolg van de rit ging. We dienden over een bruggetje met rotsen te rijden dat overkapt was en waarvan water naar beneden stroomde. We doken het bos in achter het tuincentrum maar ik prees me gelukkig dat men het voor mij lastige bochtige parcours met opeenvolgende klimmetjes en afdalingen deze keer voor het grootste deel achterwege had gelaten. We reden hoofdzakelijk over het bestaande pad, ook al was het daar voor mij ook even te voet omwille van de steile klim. Nadien volgde de immer natte singletrack tussen dicht struikgewas om uit te komen in de Herdebeekstraat op de grens tussen Vlezenbeek en Itterbeek (Dilbeek). We reden hier ook tijdens de avondrit vanuit Itterbeek.

    Op 27 km reden we op dit kruispunt van enkele straten de Gaasbeekstraat in. We staken een grote baan over en doken opnieuw de velden in. Even verder reden we over een brug met glazen wanden die midden in de velden stond ten behoeve van landbouwverkeer en fietsers, de spoorweg over. 29 km. De toertocht van Itterbeek passeerde hier ook. Op 30 km ging het snel over een afdaling in een veldweg tot aan de kantine van FC Koeievijver. Vanaf hier op en af over asfalt, afgewisseld met smalle sporen en servitudes in de omgeving van de Koeievijverstraat en de Vlazendaalstraat in Sint-Anna-Pede (Itterbeek-Dilbeek) nabij de grens met Anderlecht. In deze mooie omgeving ging het over een ondergrond van kasseitjes en gras. Aan het einde van de Vlazendaalstraat kregen we een zicht op de Basiliek van Koekelberg in de verte. We keerden op onze stappen terug over een hoek van 180° een onverhard pad in. 31,50 km om 12.30 u.

    We reden voorbij de hondenschool van Anderlecht en lekker naar beneden over de keitjes van de Verlossingsstraat. Tijdens de toer van Itterbeek is het hier klimmen in de andere richting! Beneden passeerden we het restaurant De Notelaar en reden de Neerpedestraat in. Er werd dan geklommen in een graspad om een tweede brug met glazen wand over de spoorweg te bereiken. Ik meende een man met een kinderwagen te zien, maar dat bleek een golfkarretje te zijn! In de diepte lagen langs weerszijden van het pad inderdaad smetteloos onderhouden grastapijten van de golfclub van Anderlecht. Rond 34 km reden we op een nat pad over braakliggende gronden en grasvelden op de grens tussen Vlezenbeek en Anderlecht in de buurt van de ronde punten op de baan naar de snelweg. Het ging er leuk op en af en doorheen een strook bos. We doken de velden in en reden over een akker die voorzien was van sproeisystemen met links van ons grote gebouwen, vermoedelijk de achterzijde van het Erasmusziekenhuis van de Université Libre de Bruxelles. We passeerden hier ooit in het donker tijdens de nachtrit van een eerdere editie terwijl die sproeiers aan het werk waren en ons nat maakten!

    We sloegen linksaf en kregen letterlijk tegenwind op veldwegen die voerden tot een splitsing tussen de 25-35 km en de 45-65-75 km op 37 km van de start. Ik zag bikers van links komen, het parcours kruiste zichzelf op deze plek. Rechts hing een bordje dat de laatste twee kilometer aankondigde. Ik zou hier dus straks opnieuw passeren. Op pad voor de laatste tien kilometer. 13.00 u. Ik kwam uit op een asfaltbaantje. Vanaf Rattendaal volgde een zware klim in een holle weg tot Zellikveld en Mollemstraat. Wie achterom keek kon de stad Brussel zien liggen. De veldpaden gaven op 40 km uit in de Vagevuurstraat waar we voorbij een mooie in kleurige baksteen opgetrokken watertoren reden. Er volgden veldpaden op en af en smalle sporen tussen weiden. Van 42 km tot 44 km reden we door de prachtige vallei van de Oude Zuun, een plaatselijke waterloop. Vooral op de plaats waar we naar de Oude Zuun toe reden was de natuur prachtig. Na de beek een tijd te hebben gevolgd arriveerden we in Negenmanneke, een gehucht van Sint-Pieters-Leeuw. Toen we een braakliggend terrein en een spoor op reden, stak Maurice me voorbij. 44 km om 13.30 u. We kregen een klim in een knap hol spoor onder bomen en struiken voor de wielen. We kwamen boven uit in een straat en sloegen twee keren rechtsaf om naast een huis een tweede klim in een gelijkaardig hol spoor te treffen, de Leeuwerikstraat. Eens boven kwamen we toe in het open veld en reden we op een graspaadje in de richting van enkele huizen. Op 46,50 km arriveerde ik opnieuw op de plek in de velden waar het parcours zichzelf kruiste en waar het bordje stond dat de laatste twee kilometer aankondigde. 13.40 u. Vanaf hier ging het nog een eindje door de velden weer naar de Baljuwhoeve waar ik met 48,50 km op de teller even voor 14.00 u arriveerde.

    De bikewash stond opgesteld langs de kant van de weg en de lansen gaven de ideale waterdruk om uw fiets proper te krijgen, ook al was deze niet zo heel vuil geworden. Zelden zulke goede bikewash getroffen. Op de binnenkoer van de Baljuwhoeve kon je uw polsbandje inruilen voor een tasje met goodies zoals bandenlichters van http://www.thebikeoutlet.be/ , een sleutelhanger, vitamines en wat publiciteit van de schrijnwerkerij Van Overstraeten, een kortingsbon van tuincentrum Inter Arbo (deze keer geen bon voor een Hoebelboom!) en een bierglas van Chimay met als bijkomend opschrift “20 jaar Hoebelbike”. Iedere deelnemer kreeg bij aankomst ook een gevuld glas met een eerder zoet biertje van de brouwerij Lindemans. Mij terstond ook een broodje met een witte pens gekocht. Maurice, Marcel en Peter zaten aan een tafeltje onder een tentje. Peter en Marcel zaten daar al een tijdje te wachten. Peter heeft altijd wel wat te vertellen en deze keer was het zelfs ernstig! Na hun vertrek mij nog een tweede witte pens en een Lindemans Faro gepresenteerd! Lekker! Wat me weer eens opviel was de vriendelijkheid van de medewerkers, van de mensen waar je drank kon kopen, de vriendelijke dame die jetons verkocht en u met twee woorden aansprak, de dame in mouwloos shirt van Lindemans die de tafeltjes afruimde! Overal waar je in het Pajottenland gaat biken zijn de Vlaams-Brabanders vriendelijk en beleefd, ook de jeugd. En loopt niet iedereen met een smartphone in zijn handen! Alhoewel niet iedereen er zo zal over denken, want op de parkeerweide kreeg ik Bart te zien en die vertelde me dat de parkeerwachter zich boos had gemaakt omdat hij niet was gaan staan op de aangewezen plaats!

    De twintigste editie van de Hoebelbike krijgt van mij een tien op tien voor organisatie, parcours, bikewash, de attenties van de sponsors, de leuke après op de binnenkoer van de Baljuwhoeve, de lekkere pensen en de vriendelijkheid van de medewerkers. Toen ik weer naar huis vertrok vanuit de weide zag ik in de verte de zwarte nep-vogel die aan een stok in een veld in de wind over en weer vloog. Die plek met de vogelverschrikkers waren we daarstraks gepasseerd zonder er benul van te hebben dat we op een boogscheut van de start waren!

    StrammerMax

    12-08-2016 om 16:37 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-08-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boerenbike te Opwijk-Droeshout op 31-07-2016

    Boerenbike (30-40-50 km) van de KWB Droeshout te Opwijk op zondag 31-07-2016.

    De laatste zondag van juli is de keuze van de te rijden toertocht altijd zeer eenvoudig. Er mag zijn wat wil, het water mag met bakken uit de lucht vallen, alles moet wijken en niets kan me weghouden van de Boerenbike te Opwijk-Droeshout. In een weide te Droeshout, op de grens tussen Opwijk en Merchtem, vindt dan de jaarlijkse Wayenbergkermis plaats en dan organiseert de KWB Droeshout op de zondagochtend van dit kermisweekend de Boerenbike. Via de A12 naar ginder. De manier om door Wolvertem te geraken is me intussen goed bekend, maar zoals ik gevreesd had was het centrum van Merchtem afgesloten. Ooit was dat voor een wielerwedstrijd, deze keer voor een jaarmarkt of kermis, zo bleek bij het weer naar huis rijden. Dit heeft me ooit kilometers omrijden gekost, maar deze keer gewoon rechtdoor gereden in plaats van de bocht links te nemen en ik kwam uit op de grote baan richting Droeshout! Ook daar vond ik direct het straatje om af te slaan en na wat laveren in de smalle baantjes tussen de huizen van dit kleine gehucht kwam ik toe op de parkeerweide naast de feesttent. Het was nog rustig op het terrein en in de grote tent waar een korte rij bikers stond te wachten om in te schrijven. Voor luttele vier euro kon ik meedoen en om 09.30 u was ik klaar voor het vertrek.

    De krakkemikkige constructies met paletten en een zelf in elkaar geknutselde wip aan de start boezemden noch mijn voorgangers noch mij vertrouwen in! “Je kan beter vallen aan het einde van de rit”, hoorde ik één van de twee mannen zeggen. “Inderdaad”, zei ik, “anders kan je al direct terug naar de auto!” Deze attracties dus letterlijk links laten liggen. In tegenstelling tot voorheen verliep de start in de andere richting, niet de veldweg naar links, maar wel naar rechts tot aan het asfaltbaantje. Zo bereikten we al snel de omgeving van Paddebroeken in Merchtem. Via enkele veldwegen bereikten we de singletrack met haakse bocht die geprangd ligt tussen de struiken aan de rand van een bos links en een prikkeldraad rechts. De takken hingen deze keer wel erg laag en het vroeg wat evenwichtsoefeningen om niet in de prikkeldraad verzeild te geraken. Van 3 km tot 4 km volgde een lus met bochtenwerk door een strook bos waarvan Jari en ik ons afvroegen of dit geen nieuw stukje parcours betrof dat vroeger niet in de tocht bereden werd.

    Een lange veldweg, eerst licht maar zeker klimmend en daarna licht dalend, voerde me in de richting van Asse. Op 6 km reden we even door het centrum van deze gemeente en voorbij de grote kerk. Ik kan me niet herinneren dat eerdere edities hier passeerden, tenzij misschien ettelijke jaren geleden. Het centrum van Asse ziet er vrij verstedelijkt uit. In het centrum troffen we een eerste splitsing tussen de ritten van 30 km en van 40-50 km op 7 km van het vertrek. 10.00 u. Al snel werd de omgeving weer meer landelijk en bereed ik een singletrack naast een park en voorbij de speelplaats van een school. Er staken daar veel stenen in de grond. Het ging dan verder op de rand tussen bos en velden waar je geregeld je hoofd diende in te trekken voor laaghangende takken. Uiteindelijk kwam ik toe in de Platijn naast het restaurant Hof Ten Eenhoorn, gelegen op een schilderachtige plek in het landelijke Asbeek. We sloegen de Keierberg in voor een stevige klim over kasseien. Boven troffen we reeds na 9 km de bevoorrading op een paardenweide waar de grotere ritten twee keren passeerden. Ik meende eerst gewoon verder te rijden, maar ben dan toch gestopt om wat te drinken. De sportdrank hier is altijd zeer lekker en fris gekoeld! Een zegen bij warm weer. Ondanks het mooie weer was het vandaag aan de frisse kant. Ook nog een stuk cake soldaat gemaakt alvorens weer te vertrekken. Er stond een delegatie jongere rijders van Straf in Bergaf uit Opwijk. Het zijn leden van deze club die de handen uit de mouwen steken om de pijlen voor de Boerenbike op te hangen. Na de stop ging het voor de 30 km weer de Keierberg af, voor de grotere ritten was het nog even verder naar boven klimmen. Dat was corvee met twee bekers klotsende sportdrank in de maag! We sloegen een grasspoor in en er volgde een afdaling over een tricky paadje vol keien tot in de Terlindenweg, een straat met villa’s. Daarna was het stevig klimmen over een lastig grasspoor in een trage wegel. Op 13 km kwam er een splitsing tussen de 30-40 km en de 50 km aan Vrijthout ter hoogte van Ganzenlever Dalle. Gekozen voor de langste rit. 10.40 u. Na de snelle lange afdaling over het asfalt van Vrijthout, verder dan gewoonlijk, trof ik in een veldweg de splitsing tussen de 40 km en de 50 km. Er volgde een fikse klim.

    Er kwamen vrij zware off-road paadjes in een weide op en af vanaf de bewoonde kern Zittaart te Asse tot aan de Heilige Godarduskerk te Bekkerzeel. We hadden er kunnen genieten van een knap maar zwaar stukje parcours. Vooral het laatste paadje in de buurt van de snelweg alvorens weer toe te komen in de bewoonde wereld aan de kerk was er eentje om u tegen te zeggen. 19 km om 11.10 u. Op 20 km kruiste het parcours de snelweg ter hoogte van de Salons Waerboom in Groot-Bijgaarden. Jari, die later vertrokken was, haalde me hier in. Paadjes en sporen door Bekkerzeel voerde ons tot aan het zogenaamde Borrébos langs de Brusselstraat (?) op de grens met Sint-Ulriks-Kapelle. 23 km. We reden een lus over de extra smalle singeltracks tussen de bomen van het Borrébos. Daarna op sporen die liepen tussen de bosrand en hoog gras en struiken, evenwijdig met de snelweg die achter het groen verborgen bleef! De plek was tot voor kort niet meer deftig bruikbaar wegens veel omgevallen boomstammen die overal tussen staken. Een goede ziel heeft er alles opgeruimd. Nu kon je er degelijk rijden terwijl de paadjes er toch nog een technisch karakter bleven hebben. Het was er knap rijden en het is de eerste keer dat er op deze plaats zo een lange lus voorzien werd. We kwamen op 24,50 km opnieuw uit op dezelfde baan en staken over naar Sint-Ulriks-Kapelle. We doorkruisten woongebied en kregen enkele servitudes op en af voor de wielen waaronder een stevige klim over een smal kasseispoor.

    Eens boven kwamen we opnieuw voorbij enkele huizen waaronder datgene waar in de tuin een grote rots werd aangelegd die vol tuinkabouters en stenen dieren staat. Zelfs een nest met ooievaar op een paal en een kaboutervrouw met ontblote borsten! Voor wie interesse heeft: Potaardestraat Sint-Ulriks-Kapelle (Dilbeek). 26,75 km. Landelijke wegen en grassporen voerden ons doorheen het landelijke Sint-Ulriks-Kapelle. We reden over een lange vlakke assenweg evenwijdig met de in de verte gelegen snelweg in de richting van Ternat. We reden voorbij het kapelletje waar ooit een kleine bevoorrading van een toertocht stond, ik vermoed de tocht vanuit Ganshoren, en reden de Bruggeveldstraat in, een zandweg in Sint-Ulriks-Kapelle. Er zijn wel meer tochten die hier passeren. Assenwegen voerden ons op en af doorheen de open velden tot we voor ons een grote betonnen loods in aanbouw zagen opdoemen. Aan de omgeving te zien vermoedde ik dat we in de richting van de Kruisborre te Asse aan het rijden waren en na enkele bochten in de zandweg werd dat vermoeden bevestigd bij het zien van één van de witte kapelletjes. We sloegen er rechtsaf een smal spoor in tussen struikgewas en een prikkeldraad en doken dan onder de bomen naar beneden en over de uit de kluiten gewassen wortels aan het Kruis van Sjat! 33 km.

    Reeds toen we de Kruisborre naderden kleurde de hemel donkergrijs en zag het er naar uit dat we de rit niet droog uit zouden rijden. Toen we het Kruis van Sjat passeerden vielen de eerste dikke druppels, het teken dat we best onze regenjasjes aantrokken. Nog voor we die aan hadden barstte er een stortbui los. Omdat de bomen al snel zelf begonnen te druppen was hier blijven schuilen geen optie. Dus snel naar beneden over het natte spoor naar het eerstvolgende kapelletje waar we enigszins droog konden staan. Er passeerden twee bikers die ons toeriepen dat het allicht geen zin meer had van te bidden voor geen regen. Daarna kwamen er nog twee jonge gasten voorbij die ons vroegen of we wel juist aan het rijden waren. Een met kort geschoren haar en ene kaalgeschoren met baard. Zij hadden de indruk hier al voor de tweede keer te passeren Aan hun kleding en uitrusting te zien waren het gelegenheidsbikers of twee die pas met biken waren begonnen en eerst wilden testen of ze het graag deden alvorens te investeren in fietskleding. We hebben dat tweetal weergezien aan de tweede stop en omdat we daar eerder dan hen zijn vertrokken zijn ze na mij weer in Droeshout gearriveerd.

    De bui was vrij snel weer over maar ze had er wel voor gezorgd dat de droge paden van daarnet er nu nat bij lagen. We bereden nog enkele leuke paadjes en tracks op de Kruisborre om op 35 km weer te arriveren aan de Keierberg in Asbeek en voor de tweede keer de klim over de kasseitjes naar de bevoorrading aan te vatten. De mensen van de KWB waren intussen al bezig met de opruim, de tent was al ingepakt. We konden nog water drinken en er werd een verse cake voor ons aangesneden. Intussen een praatje gemaakt met de mensen ter plekke die ons wisten te vertellen dat er zo’n 520 deelnemers waren opgedaagd. 12.50 u. Na de stop reden Jari en ik elk aan het eigen tempo. Het ging de Keierberg weer af voorbij het Hof Ten Eenhoorn om aan het kruispunt met Platijn links aan te houden. Dan ging het op en af door Asbeek. Er kwam een tricky afdaling over een spoor met wortels en stenen. Een kiezelpad leidde dan voorbij een groot huis zonder ramen, genaamd De Hooge Bomen. Tegenover ligt een kleine vijver. Ook hier stond ooit een bevoorrading, vermoedelijk ook van de toertocht vanuit Ganshoren. Veldwegen en sporen op en af leidden ons door Asse.

    Een stevige klim en een afdaling over een spoor doorheen het gras deed me toekomen aan het café Het Kravaalbos bij Stinne. Dit betekende dat we de grens met Meldert (Aalst) hadden overschreden. In vogelvlucht ligt het Kravaalbos niet ver van Droeshout, elk langs een kant van de Steenweg op Vilvoorde. Op 40 km sneed ik het smalle zandspoor aan dat naar het Kravaalbos toe klimt. Er was daar ook een gezin met kinderen op wandel. 13.30 u. Halverwege de klim ging het spoor over in een breder pad en maakten we een zijsprongetje over een korte singletrack. Eens boven volgde de afdaling tot in de Huizekensstraat van Meldert om een weinig verder in deze straat weer de richting van het bos uit te rijden. Deze keer klimmend over een met gras begroeid pad. Het pad dook dan het bos in en even verder ging het rechtsaf over het mooie met wortels en plasjes bezaaide wegeltje. Daar waar een moeder op wandel was met haar twee kinderen diende ik linksaf te slaan om na een dropke het bos te verlaten en de velden in te rijden. 44 km om 13.50 u.

    Vanaf 45 km reden we op en af over paden en servitudes van Opwijk en voorbij enkele nieuwe huizen. We sloegen het smalle asfalt kerkwegeltje in om uiteindelijk de Steenweg op Vilvoorde te bereiken. De kerk van Droeshout kwam in het vizier bij het kruisen van deze grote baan. Maar we werden niet direct weer naar af gestuurd. We reden nog over landelijke wegen van Droeshout, een veldweg en zelfs nog over een pad door een strook bos. Een spoor door de velden voerde voorbij een oud onderkomen huis en een veldkapelletje. Uiteindelijk kwamen dan toch de vlaggen aan de toegang tot de feestweide in zicht. Met bijna 52 km op het tellertje stond ik om 14.15 u opnieuw aan de tent van de Wayenbergkermis. Even later arriveerden ook de twee kerels die we aan de Kruisborre hadden gezien. Deze editie van de Boerenbike was iets pittiger dan de voorgaanden, de tijd dat er ook een rit van 80 km kon gereden worden buiten beschouwing gelaten! Maar voor mij toch nog goed te doen, wat niet wegneemt dat ik hier of daar wel was moeten afstappen voor een te steile klim, een pad met te diepe riskante groeven of plaatsen met te veel modder. Ondanks de fikse bui was het prachtig weer gebleven en hadden we kunnen genieten van weer eens een knap parcours.

    Met Jari en Evy ons te goed gedaan aan de barbecue. Voor luttele 12 euro kon je er ribbetjes, een brochette of een steak eten met een boterham en een ruime portie groenten. Je kon ook kiezen voor pensen met appelmoes of een broodje met een witte of zwarte pens. Bij hun vertrek meegewandeld tot op de parkeerweide om hun gloednieuwe auto te kunnen bewonderen. Maar ik had geen zin om al naar huis te vertrekken. Even staan kijken naar de behendigheidswedstrijden voor paardenkoetsen en bij de tonen van het dansorgel nog genoten van een pint bier. Nog even gesproken met een paar mensen die ik dank zij de mountainbike leerde kennen. Davy, aka Mojobiker van Straf in Bergaf en de aanleiding om destijds eens naar Opwijk af te zakken na samen met enkele bikers van Straf in Bergaf een ploeg gevormd te hebben voor de Brugbergrees in Humbeek. Kristiaan, aka Salto Mortale, drijvende kracht van de KWB Droeshout en de geestelijke vader van de Boerenbike. Hij was tevreden met de opkomst. Hij had zijn hele gezin ingeschakeld om te komen helpen! Dan werd ik nog aangesproken door een jonge kerel en dat was de zoon van Kristiaan. Er is dus opvolging verzekerd! Meer nog, er wordt zelfs nagedacht over een kidstoer voor de volgende editie! Als avondmaal nog een broodje pens gegeten en pas om 18.00 u ben ik weer huiswaarts vertrokken. Bij het wegrijden kijk ik altijd nog eens om naar de tent op die godvergeten weide achter een dozijn huizen. Van mij mag de hemel er zo uitzien. Met dank aan het comité Wayenberg, de KWB Droeshout, de bikers van Straf in Bergaf uit Opwijk en de weergoden voor hun inspanningen om te zorgen voor deze memorabele zondag!

    StrammerMax

    01-08-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nachtrit te Itterbeek op 29-07-2016

    Zomaarbike avond- en nachttocht (35-50 km) van Zomaar Zomert te Sint-Anna-Pede (Itterbeek, Dilbeek) op vrijdag 29-07-2016.

    Zoals de voorgaande jaren op de laatste vrijdag van juli richting Brussel om deel te nemen aan de avond- en nachttocht van Zomaar Zomert vanuit Sint-Anna-Pede. Aardrijkskundig is deze plek enigszins ingewikkeld want Sint-Anna-Pede is een gehucht van Itterbeek wat op zijn beurt een deelgemeente is van Dilbeek. Naast Dilbeek zelf telt de gemeente 5 deelgemeenten. Met name Groot-Bijgaarden, Itterbeek (met gehucht Sint-Anna-Pede), Schepdaal (met gehucht Sint-Gertrudis-Pede), Sint-Martens-Bodegem en Sint-Ulriks-Kapelle. Mijn voornemen van om 16.00 u te vertrekken al direct moeten bijsturen omdat ik dan thuis nog met de wagen moest vertrekken. Naar Brussel rijden is altijd tijdrovend, want ik sta dan gegarandeerd in de file op de Antwerpse en op de Brusselse ring. De werken in Rumst omzeild door via de A12 te rijden, maar daar was het van Antwerpen tot Boom ook aanschuiven! Een parkeerplekje gevonden in de Herdebeekstraat vlak bij de spoorwegbrug. Ingeschreven en vertrokken om 17.50 u in het gezelschap van Petruske.

    Het ging het dorp uit en dat was al direct met een stevige klim in het andere deel van de Herdebeekstraat, met keurige villa’s, om boven toe te komen in de Oude Geraardsbergsebaan. Linksaf en op 2 km doken we al direct een strook bos in om op een ondergrond van natte bladgrond een technisch parcours voorgeschoteld te krijgen met wat draai- en keerwerk. We kwamen uit het bos tevoorschijn op het braakliggend terrein naast het indrukwekkende Pedeviaduct dat de vallei van Sint-Anna-Pede overspant. De zone is intussen al terug ingenomen door hoog gras en lage struiken sinds de voltooiing van de werken voor de verbreding van het spoorwegviaduct. Een zeer drukke spoorlijn, want er gaan daar geen vijf minuten voorbij zonder dat er een trein passeert!

    Er volgden enkele moeilijker te berijden paden en na de oversteek van een baan een lastig smal grasspoor. Op 5 km kwam er een eerste Strava-challenge voor de liefhebbers over een vlak spoor door een weide, goed voor een lengte van één kilometer. Veldsporen voerden ons naar een voetbalveld en een strook bos waar we een nat pad bereden. Aan de toegang tot het bos kon je kiezen uit “moeilijk”, een steil pad over een heuvel, en gemakkelijk, een vlak maar nat spoor, eerder een beek met weinig water en slijk! Later tijdens de toer kwam ik twee bikers uit Herfelingen tegen, organisatoren van de nachtrit aldaar, veertien dagen geleden. Een ervan was hier gevallen en had daardoor zijn sleutels verloren. Niets meer gevonden. Ze zouden daags nadien terugkeren om nog eens te zoeken. Een wijze raad: doe zoals ik en steek zulke zaken nooit los in de zakken van je truitje maar in uw rugzakje! Als je geen rugzak wil meenemen, gebruik dan een zakje om rond uw hals te dragen onder uw trui. De natte track voerde ons naar de Poelstraat in Sint-Martens-Lennik. Tot 10 km bereden we hoofdzakelijk uitdagende grassporen, vaak smal, met mogelijk onder het gras verstopte diepe voren of naast prikkel- en andere draden tussen de velden. Tricky paadjes dus!

    Van 10 km tot 11 km doorkruisten we de bewoonde wereld van Sint-Martens-Lennik, staken we de Brusselsesteenweg over en sloegen we een assenweg in. 11,50 km om 18.55 u. We sloegen een hol wegeltje in dat na een tijdje het bos in dook en uitgaf op een breder grindpad. Daar ging het rechtsaf in de richting van Gaasbeek. Na de oversteek van een baan en een eindje fietspad sloegen we rechtsaf het kasteeldomein in. Na een pad door het park ging het een smal paadje in op de grens tussen bos en velden. Daar stak een gevaarlijk stuk metalen staaf een eindje uit de grond zag ik in een flits tijdens het passeren. Voor de tweede keer ontsnapt aan een lekke band! Eerder was ik al over een losliggend stuk prikkeldraad gereden. We kwamen dan uit op de half cirkelvormige asfaltbaan en reden een grindpad op in de richting van het kasteel. Daar doken we opnieuw een smal pad in op de rand tussen het op een helling gelegen bos en de velden beneden. Als je in het begin van dat pad links naar boven kijkt dan heb je een knap zicht op de indrukwekkende burcht in de hoogte. Eerst ging het lekker snel naar beneden, maar daarna zwaar weer naar boven! Eens daar voorbij haalde Patje ons in. Hij was alleen onderweg en zou straks samen met Bulls69 nog de grote toer rijden. 15,15 km om 19.10 u.

    Na de afdaling over een grindpad kwamen we uit in de bewoonde kern van Sint-Laureins-Berchem (Sint-Pieters-Leeuw). In de weide waar de vorige keer nog berggeiten stonden die beschikten over een aantal houten platforms om op te springen, was nu een huis in aanbouw. We passeerden het schilderachtige kerkje van dit piepkleine gehucht. 31,50 km. Eens voorbij de kerk sloegen we een spoor in dat er op en af door grasvelden loopt. Het spoor was op vele plaatsen uitgespoeld en geërodeerd door de overvloedige regen van juni. Zo heb ik het er nog nooit bij zien liggen. Het spoor bracht me tot vlak naast het kerkhof en de kerk van Oudenaken, een volgend piepklein gehucht van Sint-Pieters-Leeuw. Exact veertien dagen geleden passeerde ik hier nog tijdens de avond- en nachtrit vanuit Herfelingen. De eerste bevoorrading was opgesteld voor de kerk in Oudenaken. Keuze genoeg uit water, sportdrank, wafels, cake, chocolade en allerlei lekkere knabbeltjes. De stop kwam op 16,50 km van het vertrek en ik was daar omstreeks 19.20 u in het gezelschap van Petruske en Patje.

    Na de stop volgden vele veldpaden met soms tricky diepe sporen We reden toen in de omgeving van de grote zendmast. Deze VRT-toren in Sint-Pieters-Leeuw is het hoogste bouwwerk van België! Er knipperen grote witte lichten op en de toren domineert de hele omgeving. Op 22,50 km voerde de tocht ons doorheen een villawijk in Vlezenbeek (Sint-Pieters-Leeuw) en op 25 km bereikten we de gebouwen van de brouwerij Lindemans langsheen de Lenniksebaan. 20.00 u. Volgend weekend passeren we hier allicht opnieuw tijdens de Hoebelbike nightride op vrijdagavond en/of de toertocht op zondag. We vervolgden onze rit doorheen het landelijke Pajottenland over een afwisseling van veldpaden, grassporen en landelijke wegen. Op 27 km kwam er een Strava-challenge onder de vorm van een stevige en lastige klim over een steenpad tussen struiken over de Enkelenberg in Vlezenbeek.

    Op 29 km bereikten we de grens tussen Itterbeek en Vlezenbeek. Na een singletrack waarvan ik vermoed dat hij ook gebruikt wordt tijdens de Hoebelbike vanuit Vlezenbeek na de stop in het tuincentrum Inter Arbo. We bereden een graspad en omstreeks 30 km opnieuw in de buurt van de spoorweg. Wat me opviel is dat de straatnamen hier zowel in het Nederlands als Frans vermeld stonden. We kwamen uit in de Pedestraat en reden voorbij het restaurant De Notelaar in Anderlecht. Op 32 km stonden we daar aan de voet van een stevige beklimming in de Verlossingsstraat, niet meer dan een keienpad. 20.40 u. Boven reden we voorbij het terrein van een hondenschool en dienden we verder te klimmen door het gras. Op 33 km reden we opnieuw het grondgebied van Dilbeek op om een klim aan te vatten ter hoogte van het bos aan de Vlazendaalstraat (Sint-Anna-Pede). Een spoor voerde ons langsheen de rand van het bos tot aan de splitsing tussen de 35 km en de 50 km op 34 km van het vertrek in de Sackweg te Dilbeek. 20.50 u. Afscheid genomen van Petruske, voor hem kon de rit van 35 km volstaan, hij had nog andere plannen voor vanavond. Het was plezant van voor het grootste deel van de rit onverwacht gezelschap te hebben genoten. Zelf heb ik er de laatste lus van 16 km nog bijgedaan.

    Na de splitsing reed ik even door het meer verstedelijkte deel van Itterbeek waarbij ik twee keren een grote baan diende te kruisen aan verkeerslichten. Al snel bereikte ik opnieuw een meer landelijke omgeving en reed door een strook bos over de Wijnborreweg, een plaatselijke trage wegel met naam. Eens het bos weer uit ging het snel naar beneden om uit te komen aan de tweede bevoorrading die onder enkele tentjes was opgesteld langsheen een kiezelweg door de velden naast een braakliggend terrein. De stop kwam op 35 km van de start. Er vertrok nog een biker en er kwamen er nog enkele toe. Hetzelfde ruime aanbod als aan de eerste bevoorrading met fruit, cake, koeken, wafels en drank. Enkele jonge mensen zorgden er voor één en ander. Ik stond er omstreeks 21.00 u, het was nog licht en het was de start voor de laatste 15 km.

    Het was al direct klimmen over asfalt om een heuvel te overwinnen. Ik sloeg een strook bos in en daar was het wat technischer rijden met draai- en keerwerk en over een lastiger bodem. Dat was iets minder mijn ding! Een pad tussen de weiden leidde me naar de Populierenlaan in een villawijk van Dilbeek. Vanaf hier ging het door de meer bewoonde wereld, over een grasspoor en door een soort domein dat een kruising was tussen een park met wandelwegen en een bos met eerder woeste paden. Ik reed er ook voorbij een aantal vijvers. Even verder reed ik voorbij het in de hoogte gelegen treinstation van Dilbeek na de oversteek van een baan en via een lage brug onder de spoorweg. Ik passeerde een school en diende links af te slaan. Die straat met huizen liep ter hoogte van een kapelletje dood op een bos. Omdat er even verder een stenen boog over het pad te zien was, eventjes verder rechtdoor gereden. Daar bleek een op een helling gelegen ommuurd kerkhof van een klooster gelegen te zijn. Er lagen broeders begraven! Volgens de kaart ligt die plek vlak bij Groot-Bijgaarden maar op het einde van de Sint-Wivinadreef te Sint-Ulriks-Kapelle. 41 km om 21.45 u.

    Net voor de toegang tot het kerkhof dook de toer een woest bos in. Er kwam nog een biker met helder wit licht toe in wiens spoor ik het bos in reed. De paden waren overvloedig bedekt met boomwortels. Intussen konden we de fietslampen goed gebruiken. Eens dat donker bos weer uit reden we over het grondgebied van het mooie Sint-Ulriks-Kapelle, eerst over asfalt door een open glooiend landschap om dan op 43 km een bos in te duiken. Aan de woestheid van de omgeving te zien waren de paden in dit bos speciaal voor deze toertocht vrijgemaakt. Het was er niet eenvoudig rijden op dit derde eerder technische intermezzo tijdens deze tocht. Een grasspoor leidde tot de Tenbroekstraat in Sint-Ulriks-Kapelle. Ik kreeg er nog twee late bikers te zien om 22.15 u.

    Na het kruisen van de spoorweg bereikte ik Sint-Martens-Bodegem. We reden er langsheen een maïsveld en over een reeks servitudenpaden, tot soms zeer bizarre wegeltjes langsheen tuinen en muren. Zo liep één van de paden tussen een strook bos en een lange, hoge witte muur rond één of ander domein van een kasteel of villa. 44 km. Dan volgde er tot 48 km een zeer lang weidespoor waarbij ik enkele asfaltbaantjes diende te dwarsen. 22.30 u. Vanaf een assenweg hoorde ik in de verte de muziek van de kermis en de fuif van Zomaar Zomert. Om 22.50 u arriveerde ik opnieuw op de feestweide in Sint-Anna-Pede met 51,75 km op het tellertje. Nog even gewacht op Patje en Bulls69, maar geen bekenden meer gespot. Een hamburger doorgespoeld met een icetea. Onder een tent was jong volk actief met bakken en schenken. Het polsbandje met noodnummer kon je inruilen tegen een drinkbus. Omstreeks 23.45 u huiswaarts en een dik uur later was ik thuis. Genoten van deze knappe tocht op een mooie zomeravond. Met een afwisselend parcours door open landelijke gebieden en stroken bos en enkele keren een wat meer technisch stukje, stevige klimmetjes en leuke afdalingen. Sinds de Zomaarbike op vrijdagavond ingericht wordt, heb ik er nog geen enkele van gemist, ook al vraagt het wat moed om me er voor op te laden. Ik zie de laatste tijd meer op tegen de verre verplaatsingen met de auto naar de start.

    StrammerMax

    30-07-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Borchtlombeek-Roosdaal op 24-07-2016

    Toertocht (25-35-45-55-65 km) van MTB ’t Lof te Borchtlombeek op zondag 24-07-2016.

    Ik meende de toertocht van MTB ’t Lof vanuit Borchtlombeek (Roosdaal) nog niet eerder gereden te hebben, maar dat was niet zo. Blijkbaar was ik hier vorig jaar ook present. Nog vroeger liet ik de tocht links liggen ten voordele van de Boerenbike in Opwijk waarmee hij steeds samenviel. Ooit kreeg ik zelfs tijdens die Boerenbike tegenliggers die de tocht van Borchtlombeek reden! Of liepen de beide tochten in de streek van Asse over dezelfde paden op de Kruisborre! Aan de nachtritten van ’t Lof had ik al wel meerdere keren deelgenomen. Ondanks mijn voornemen van tijdig te vertrekken raakte ik ’s ochtends niet op dreef zodat ik pas tergend laat aan de start verscheen. Bovendien kon ik mijn autosleutel niet meer vinden nadat ik alles ingeladen had! In de kofferbak onder mijn sporttas gelegd! Een goed excuus om niet de langste ritten te rijden, die beginnen voor mijn leeftijd wat zwaar te worden. Pas om 10.15 u was ik ingeschreven en vertrok ik in het zog van Bart, een biker die ik vorige zondag al ontmoet had op de après in het gezelschap van gemeenschappelijke bekenden.

    Het ging het dorp van Borchtlombeek uit, klimmend over een smal asfalt servitudenpaadje. Grassporen en servitudes leidden ons de bewoonde wereld uit. Het grasspoor tussen een paardenrenstal en serres herkende ik van tijdens de nachtritten. We reden in de richting van een spoorlijn en er even langs om dan even doorheen een strook bos gestuurd te worden. Omstreeks 3 km doorkruisten we even de bewoonde wereld van Wambeek (Ternat). Eens daar voorbij konden we genieten van landelijke paden. Het was wel opletten geblazen, want we dienden af en toe wegen te kruisen. Landelijke wegen waar maar één wagen per dag passeert, maar dan wel uitgerekend op het ogenblik dat je er toekomt! Een stevige klim over een kiezelpad leidde naar de Kattestraat. Even verder bereikte ik opnieuw het grondgebied van Borchtlombeek en kruiste ik vanuit de velden een straat waar wagens met fietsendragers stonden. Ik was dus na een lus opnieuw dicht bij de start!

    Dan was het even slalommen over een veldpad omheen de nog niet volledig opgedroogde modderstroken om uit te komen op een hoogte naast een school. 7,75 km. Servitudes en grassporen door de velden en de bewoonde wereld leidden tot in Pamel (Roosdaal). Daar passeerden we de voetbalkantine waar vorig jaar en tijdens de nachtritten de bevoorrading stond. Van hier af ging het even over asfalt om dan een slijkerig pad te treffen doorheen een strook pas gerooid bos. Natuurpunt wordt dat dan genoemd! Na enig ploeteren kwam ik uit in de Kattemkets te Pamel. Ik werd er getrakteerd op en wel zeer zware klim, bij aanvang over asfalt, dan over keien en tenslotte door slijk in een spoor op de rand van een bos. Daar was het even te voet! Ik had er het gezelschap van twee eveneens ploeterende dames en twee mannen die vlotter door het slijk naar boven reden. Er volgde een afdaling over een idem dito spoor in de richting van waaruit we kwamen, maar naar beneden is het een stuk makkelijker! Tenslotte volgde nogmaals een fikse klim door het slijk over een bospaadje. Eens boven kwam ik op 13,50 km uit op een kasseibaantje. Daar kwam een eerste splitsing tussen de 35-65 km en de 25-45-55 km. 11.30 u. Gekozen voor de 45 km, dat zou al zwaar genoeg zijn!

    Het kasseibaantje leidde naar het dorp, ik vermoed nog steeds Pamel, waar ik op 14 km een eerste bevoorrading trof op een parking. De locatie was niet al te best gekozen, want het was er vrij druk van verkeer in de straat en wat van de parking kwam. Ik had de indruk dat ook de langere afstanden hier na een extra lus passeerden; want er was nog redelijk wat beweging. Er lag fruit, wafels, koeken en zelfs suikerbrood om te eten, maar alles was wel al gemillimeterd en gerantsoeneerd! Ik had de indruk dat iemand van de organisatoren in de weer was met het uitleggen van de weg terug naar de start aan een trio mannen in groen-zwarte pakken waarvan er één problemen had met zijn bike. Want die mannen zijn samen met mij weer vertrokken, maar volgden even verder tijdens de doortocht van de winkelstraat in het dorp niet langer de pijlen. Dan kreeg ik het metalen poortje in het vizier en wist meteen hoe laat het was, want ik keek aan tegen de bijzonder steile helling over de kasseitjes, mij bekend uit de nachttochten. Ik haalde de klim net niet tot boven omdat ik mij zenuwachtig maakte over het feit dat er twee mij vlak op de hielen zaten. Het is daar niet evident van voor te steken op het smalle kasseispoor! Boven op, ik vermoed de Ledeberg, reden we voorbij de school waar het kloosterklokje duchtig begon te klingelen. 15,50 km.

    Na een stukje asfalt boven op de heuvel reden we over veldsporen en zelfs dwars over een hobbelig maïsveld. In het spoor van twee bikers van ’t Lof. Uitkomend op een grote baan trof ik op 17,50 km een tweede splitsing tussen de routes van 45 km en 25-35-55-65 km! Voor mij ging nog even langsheen de baan, de andere afstanden staken over en gingen links de velden en een hoger gelegen bos in. Eens weer van de baan af leidde een veldweg me opnieuw tot de bewoonde wereld van Pamel. Op 20 km kruiste het parcours ter hoogte van verkeerslichten de grote baan van Brussel naar Ninove, gelegen in een kaal heuvelachtig niemandsland. Een klim over asfalt werd gevolgd door een rit over een aantal lastig te berijden grassporen. Soms bijzonder smal tussen struikgewas en prikkeldraad of onder zeer laag hangende takken. Ik deelde het parcours opnieuw met meer bikers, allicht liepen alle afstanden hier weer samen. Eens dit lastige stukje achter me volgde een zeer leuke afdaling over een beter te berijden track door kort gras, pal op de grens met Meerbeke (Ninove). 22,50 km om 12.15 u. Een grasspoor leidde me opnieuw naar de bewoonde wereld.

    Eens de huizen weer achter ons stond er een vrij lastig grasspoor op het menu, hobbelig, zacht klimmend en dan nog gedurende enige tijd onder laag struikgewas! Daar was het even afstappen, vermits normaal rijden er voor mij onmogelijk was. 24 km. Op 25 km verlieten we het grondgebied van Meerbeke en kregen we één van de mooiste plekjes van de tocht te zien tijdens een leuke lange afdaling in een holle weg aan het Neigembos in Ninove. Knap! We reden voorbij de Kapel van Bevingen aan de rand van het Neigembos. Toen ik daar even halt hield werd ik ingehaald door Peter. Hij droeg duidelijk de sporen van een valpartij met schaafwonden en van top tot teen besmeurd met opgedroogd slijk. Zelfs tijdens de après kwam er nog gedroogde modder uit zijn oren! Een combinatie van een te smal pad, een te breed stuur en een weidepaaltje dat in de weg stond hadden hem letterlijk in het slijk doen bijten. Ik had trouwens eerder al verschillende bikers gezien wiens fietspak besmeurd was en getuigde van een valpartij. Na een grasspoor bereikten we de Drie Egyptenbaan in Gooik. Daar begon een lange zware klim over een grasspoor om boven uit te komen op een parking van kiezelsteentjes naast de Taverne De Haas. Daar moet het wel lekker eten zijn, te zien aan de vele mensen die er op het terras zaten! In de verte zag ik de Hertboommolen van Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek zich aftekenen tegen een staalblauwe hemel. De molen werd in de jaren zestig bekend omwille van de opnamen van het jeugdfeuilleton Kapitein Zeppos, de mysterieuze rijke man die met een amfibievoertuig reed en als een detective de misdaad bestreed! Als kind waren wij in de ban van deze mysterieuze man.

    Er volgde een leuke afdaling door het gras, met mooie vergezichten, en door een strook bos. Ik kwam uit het bos gestoven op de plek waar een straat met huizen doodloopt op dat bos. Ik trof er de voor mij tweede bevoorrading op de oprit van een huis in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek op 32,50 km van het vertrek. Alle afstanden passeerden hier. 13.15 u. Hier was het aanbod niet gemillimeterd zoals op de eerste stop en er was zelfs lekker frisse meloen voorhanden! Verder bananen, appelsienen, wafels, peperkoek en suikerbrood. Peter was al toevertrouwd aan een studente farmacie voor verzorging! Hij liet het zich welgevallen! Men zou kunnen denken dat hij zich opzettelijk had laten vallen! Ik meende nog een 12 km voor de boeg te hebben, maar voor alle afstanden, uitgezonderd de 25 km, vermeldde de uitgehangen schema’s een nog af te leggen afstand van 18 km! Met volgens één van de organisatoren ter plaatse nog een aantal fikse tracks. Psychologisch was het wel goed van te weten wat me nog te wachten stond. Als je denkt dat het einde in zicht is maar je moet dan nog een pak meer kilometers afleggen dan voorzien, dan begint dat zwaar te wegen. Ik zou dus afklokken eerder op 50 km dan op 45 km!

    Om 13.25 u vertrokken, Peter bleef nog wat nagenieten van de goede zorgen en zou me zo weer inhalen. De tocht voerde ons in de richting van de Zepposmolen, maar we kregen hem omwille van de diep in het landschap uitgesneden weg niet van dichtbij te zien. Het was klimmen geblazen en ik zag Peter reeds in de verte het gat proberen dicht te rijden. Op 35 km was er twijfel aan een pijl die naar links wees vermits er daar twee veldwegen toekwamen in de vorm van een Y. Gelukkig gekozen voor het juiste pad. Op 38 km reden we voorbij het Kasteel van Saffelberg of Oplombeek te Gooik. Enkele ferme klimmetjes en afdalingen voerden ons doorheen de landelijke omgeving van Gooik en Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek. Op 42 km werden we vergast op enkele lastige modderige bossporen. 14.00 u. Rond 45 km werden we zwaar op de proef gesteld tijdens het rijden over graspaden in Eizeringen (Sint-Kwintens-Lennik). Je moet dan altijd zeer alert zijn op mogelijk verborgen putten en groeven en vaak lopen deze paadjes langsheen prikkeldraad of boomstammen met bovengronds liggende wortels. Bovendien reden we vaak op en af, dus telden de hoogtemeters goed door! Pas veertien dagen geleden reed ik door Lennik tijdens de nachtrit van het Waanzinnig Weekend Herfelingen.

    Af en toe reden we door een strook bos. Omstreeks 45,50 km reden we door het landelijke Eizeringen, een bijzonder knappe streek. We troffen er veel sporen, kerkwegeltjes en landelijke asfaltbaantjes. Op 47,50 km doken we nabij een drukkere baan de Kerkweg (Lennik) in, een trage wegel, niet meer dan een onverhard spoor. Intussen was ik Peter kwijtgespeeld, want hij is beter in het klimmen over steile off-road-paadjes en daar waar het technischer wordt raak ik al snel achterop! De vermoeidheid begon door te wegen, dus ik moest al eens meer te voet naar boven strompelen! Het feit dat ik weer huizen zag staan gaf me moed omdat dit betekende dat het einde in zicht kwam. Maar toch werden we nog tot in de laatste kilometer afgepeigerd! Als apotheose volgde immers nog een stevige klim in een hol bospad en nog een lange uitputtende klim over een grasspoor waar maar geen einde aan bleek te komen. Met de moed der wanhoop toch al rijdend tot boven geraakt met in mijn zog nog een late biker. En dan stak Bart me nog voorbij! Met bijna 52 km op het tellertje bereikte ik om 15.00 u opnieuw Café ’t Lof!

    Peter had samen met Paul al postgevat aan een tafeltje in het zonnetje op het terras van ’t Lof. Bart kroop eerst onder de douche en kwam er bij zitten. Wat er dan allemaal verteld en gegrapt werd is niet voor publicatie vatbaar! Veel bier hadden we nochtans niet op, want we moesten nog rijden! De après met dit gezelschap vorige zondag in Wijgmaal was al van een zwaar kaliber, maar deze keer was het nog leuker! Peter moet beslist eens meer in het slijk vallen, want ondanks zijn wonden en met opgedroogde modder bedekte kleren en gezicht, dreef hij de ambiance ten top. Zelfs een echtpaar met zoontje en vader Tom met koersfiets, deelden in het plezier. Omwille van die kleine jongen diende een en ander in bedekte termen verteld te worden! Geestig! Bart en Paul zijn trouwens ook geen katers om zonder handschoenen aan te pakken! Speciale kerels! Lang geleden dat ik nog zo gelachen heb. Paul vertrok eerst huiswaarts maar stond na tien minuten weer aan het terras. Hij had hulp nodig, want kon zijn bestelwagen niet meer vinden! Dat na hoofdzakelijk cola! Natuurlijk gewoon in de verkeerde richting gereden! Mijn auto stond op de top van de Rustheuvel aan het kerkhof geparkeerd en toen ik daar huiswaarts vertrok was het ruim 17.30 u na een rondje van de man van de club die voor de (derde) bevoorrading zorgde.

    Wat een leuke dag dat ik hier beleefd heb! Met een mooie rit in een knappe streek. Ook al heb ik het niet altijd begrepen op de grassporen door velden of tussen prikkeldraad en struikgewas! Want er zaten bij wijlen toch wel tricky paadjes tussen! De bepijling kon hier en daar wat beter met een pijltje voor de bocht en een herinneringspijltje erna, ook al reed ik nergens verkeerd. Het parcours is ook nooit hetzelfde, want ik kan me niet herinneren ooit in de streek van Ninove gereden te hebben. Het is daar ook vrij heuvelachtig! Kortom: alle lof voor MTB ’t Lof!

    StrammerMax

    25-07-2016 om 22:27 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Wijgmaal op 17-07-2016

    Toertocht (30-45-55-65 km) van WTC De Biekes te Wijgmaal op zondag 17-07-2016.

    Na de toertocht vorig jaar links te hebben laten liggen ten voordele van Roosdaal, deze keer weer trouw afgezakt richting Wijgmaal omdat beide tochten deze keer niet samen vielen. Het was even zoeken naar een parkeerplek die ik uiteindelijk vond in de straat langsheen het kanaal. Leuven – Dijle. Pas om 10.30 u ingeschreven, een goed excuus om de langste ritten niet te rijden. Deze toertocht is immers niet van de poes, zeker wanneer je de lus in Holsbeek meepikt. Het ging het dorp uit en het was me al direct duidelijk dat de toer in de omgekeerde richting was uitgezet in vergelijking met eerdere edities. We reden in de richting van de Remy-fabriek waar we de spoorweg kruisten. Dan linksaf over het asfalt fietspad dat overwoekerd was door het hoog opgeschoten groen in de zone tussen de spoorweg en de Dijle. Reeds na 3 km kwam daar de splitsing tussen de 30-44 km en de 55-65 km. Gekozen voor de rit van 44 km.

    Ik reed langsheen het bruggetje over de Dijle en over het complex van verkeerswegen door een industriegebied dat overspannen wordt door het grote viaduct van de E314 ergens tussen Wilsele en Herent. Een kiezelpaadje voerde me tot in Herent. We reden door een woonwijk om op ruim 7,85 km een eerste fikse off-road-klim aan te vatten. Dan ging het even over een kasseibaantje en off-road in een holle weg. Midden in een bos kwam er een splitsing tussen de ritten van 30 km en 44-55-65 km op 8 km van de start. Nadat ik de bekenden Joepie, Annemarie, Erling en Chantal had zien passeren werd het me al snel duidelijk dat we in het bos reden dat op de helling van een heuvel gelegen is. Met beneden een plots hoogteverschil waardoor er op de paadjes daar korte steile dropkes ontstonden! De singletrack slingert er zich met korte bochtjes naar boven en beneden tussen de bomen. Zo’n combinatie van bochten en afwisselend stijgen en dalen is niet aan mij besteed. Bovendien lag de extra lus voor de grote afstanden in het begin van de toertocht zodat vele rijders van de lange ritten nu pas op deze plek arriveerden. Het was dus vrij druk in dit bos en rustig rijden zat er voor mij niet in. Het had wel het voordeel dat ik me geen zorgen hoefde te maken over het feit dat de pijlen al zouden opgehaald worden, vermits de grote meute op dit deel van het parcours nog onderweg was. Toch een overwinning geboekt. Het steile dropke beneden per bike genomen en niet te voet. Te voet zou riskanter geweest zijn dan per bike! Eigenlijk stelde het bij nader toezien niks voor! Op deze plek denk ik altijd terug aan Rubber-12 die daar ooit met zijn gsm op de loer stond om een foto te maken van mijn afdaling!

    Dit voor mij lastige, maar voor de meeste bikers uitdagende stukje parcours was een kilometer lang. Aan de uitgang van het bos kwam aldus op 9 km de splitsing tussen de ritten van 55 km en van 44-63 km. Ik veronderstel dat de 55 km daar opnieuw het parcours van de 30 km vervoegde. Ik kwam uit op een kasseibaantje dat luistert naar de naam Grote Molenweg en lokalisatie op een kaartje leert me dat het bos dat we net doorkruisten gelegen is op de Mollekensberg in Herent. Na vele keren passeren krijgt deze plek eindelijk een naam! Na de oversteek van een asfaltbaan dook ik op een spoor een korenveld in en joeg daarbij ongewild een fazant voor me uit. Dat beest maar koersen tussen die muren van korenaren om me voor te blijven! We dienden dan enkele keren te klimmen in een veldspoor en na twee keren een dropke reden we naar een holle weg toe. Er volgde een klim in een hol pad en daarna reden we over een smal spoor. Tenslotte kwam er een afdaling in een woeste holle weg en door het zien van een verkeersbordje met de vermelding “slow” wist ik dat ik het bizarre huis van Gosse ging voorbijrijden. Dat bizarre huis met aanhorigheden en dito kunstwerken is de thuisbasis van De Bereklauw, een leefgemeenschap, zegge voor hippies! Je moet er tijdens het afdalen effectief wat gas terugnemen, want de plek duikt plots op na laaghangend struikgewas en er lopen daar allerlei dieren rond. Ik diende af te remmen omdat twee eenden op hun dooie gemak het pad kruisten. Het zijn daar vriendelijke mensen, ook al zien ze er wat zonderling uit! Eigenlijk wel bizar hoe dat huis daar gebouwd staat tegen de zijwand van een diepe holle weg! Voor wie interesse heeft: Bieststraat in Herent.

    Ik werd beneden uit de holle weg gekatapulteerd in de Vlietstraat en De Bareel te Herent, twee straten die vlak naast de er in de hoogte passerende E314 liggen ter hoogte van de afrit Winksele. We kruisten er de brede drukke baan en na een paadje langsheen een warenhuis en enkele huizen ging het al klimmend een grasspoor door. Zo bereikten we de Sellekensstraat, een onverharde kiezelweg in Herent die evenwijdig loopt met de achter de bomen verborgen snelweg. We reden er voorbij de witte villa (in de Predikherenberg?) waarvan ik me laatst nog afvroeg wanneer ik er ooit nog eens zou passeren. Daarna bereikten we de open velden op de hoogvlakte van Gasthuisberg in de buurt van afrit 16. Hier vertrok indertijd de niet meer georganiseerde toertocht van de brandweer van Leuven. Mijn groeten aan “Tokki Afrit 16”, de drijvende kracht achter deze toertocht die jammer genoeg ter ziele is gegaan bij gebrek aan voldoende medewerkers! Deze tocht was nochtans een pareltje.

    Van 16 km tot 19 km volgde een stevig en uitputtend stuk off-raod met opeenvolgende beklimmingen en afdalingen! De omgeving was er bijzonder knap met de vele holle sporen, typisch voor deze streek. We doken dan het Bertembos in en daar kwam na een klim op 19 km een splitsing tussen de ritten van 30-55 km en 44-65 km ter hoogte van het Chimaera-huisje. Op deze plek kwam ik ooit voor de eerste en enige keer biker Chimaera tegen op zijn Turner Flux. Zou hij nog biken? Exact op het middaguur koos ik er opnieuw voor de 45 km en volgde aldus de knappe afdaling over een mooie singletrack tussen de bomen. Afdalen betekent nadien ook weer klimmen en dat was deze keer over kasseitjes. 22 km. Dan volgde één van de mooiste paden uit deze toertocht, meer bepaald de knappe afdaling in een goed aangereden maar met wortels en dropkes doorspekte semi holle weg onder de bomen! In de andere richting staat deze plek bekend als een bijzonder zware klim. Ik bereikte de Bosstraat en de bevoorrading op haar klassieke plek, de gebetonneerde vlakte voor een moderne schuur.

    De bevoorrading kwam op 23 km van het vertrek en ik stond er om 12.20 u. Ondanks het toch al gevorderde uur was er nog heel wat beweging. Veel keuze ook aan fruit, koeken, cake en drank. Zoals elk jaar ook een aantal vaste medewerkers die er elk jaar weer paraat zijn. Tijdens de knabbel een babbel met Daniel en diens bikemakker, de enige bekenden die ik er spotte. Na de stop werden we zoals verwacht over de kasseien van de Oude Bertembosstraat gestuurd, een zijtak van de Bosstraat die we, eens boven, opnieuw dienden te kruisen. Direct daarna kwam er op 24,50 km een splitsing tussen de 30-55 km en de 44-65 km. Opnieuw dook de tocht het Bertembos in en was het klimmen geblazen tot één van de hoger gelegen dreven. Die bracht ons voorbij de natuurspeeltuin en speelbos Vossenhol. Een dame die er toekwam met twee kleinkinderen sprak me aan! Of ik de toertocht reed? Want haar man zou hier passeren. Na de rit zou blijken dat het verdorie de vrouw van Peter was! Bizar, hoe groot is de kans dat ik deze vrouw zou zijn tegengekomen, zelfs rekening houdend met het feit dat Peter in Bertem woont?

    Op 25 km passeerde ik één van de radars van Bertem Radar, vlak bij het Vossenhol. Het radarstation in Bertem bestaat uit twee radar-torens die 350 m uit elkaar liggen: een hoofdtoren en een ‘back-uptoren'. De radar in Bertem bestrijkt een gebied met een straal van 260 km (Parijs-Dover-Leeuwarden-Frankfurt) tot op een hoogte van 60.000 voet (nagenoeg 20 km). Bertem bezit een primaire en een secundaire radar. De primaire radar geeft informatie over de afstand, de vliegrichting en de snelheid van het vliegtuig. De secundaire radar zendt pulsen uit die door een transponder aan boord van het vliegtuig worden beantwoord met gegevens over de hoogte, de identificatie van het vliegtuig en eventuele alarmmeldingen. Er volgde een leuke afdaling over een grasspoor en een klim over een kasseibaantje tot op de hoogvlakte van Bertem Radar. Het stikte er van de dazen! Op 29,50 km dook ik een knap bos in waar de paadjes er nog vochtig bij lagen en genoot er van een mooie afdaling. De track liep er vlak naast een soort kloof met blote wortels. We reden er tot 31,50 km in een knappe omgeving.

    Op 33 km reden we over het terrein van een manege naar de achterliggende veldweg en volgde een superleuke afdaling over een grasspoor dat uitkwam in het dorp Winksele tegenover de bakkerij ’t Warot. Van 34 km tot 36 km volgde de doortocht van Winksele door straatjes, over vlakke veldsporen en servitudes om op 40 km weer toe te komen in Herent. Vanuit de landelijke omgeving ging het stilaan meer en meer naar de bewoonde wereld toe. Uiteindelijk kruisten we het kanaal, reden we door enkele woonstraten en de laatste kilometer door hetzelfde park waarlangs we vertrokken waren. Met 46 km op het tellertje, de rit van en naar de auto inbegrepen, kwam ik weer toe aan het sportcomplex in Wijgmaal.

    Er zaten nog mensen buiten te genieten van de zomerzon en een drankje. Waaronder Marcel die eenzaam en alleen aan een tafeltje zat. De rest van de meute moest nog toekomen. Gaandeweg druppelden ze binnen: Paul, Maurice, Peter en Bart. Ambiance gegarandeerd, er werd weer hard gelachen en plezier gemaakt en misschien ook iets meer gedronken dan goed voor ons was! De Biekes waren intussen al bezig met de opruim. Peter is binnen nog croissants en boterkoeken gaan schooien, overschot van de medewerkers. Met die mens kan je overal komen, doch slechts één keer! We hebben ze nog gekregen ook en iets eetbaar was welkom! In ieder geval zeer tevreden weer naar huis teruggekeerd. Mooi weer, een amusante rit door een knappe streek, meer dan inspannend genoeg, degelijk afgepijld en zoals elk jaar weer feilloos georganiseerd.

    Ondanks het respectabele aantal hoogtemeters op de langere afstanden en de opeenvolging van klimmetjes en afdalingen, bewijzen de onderstaande foto’s dat deze toertocht toch nog geschikt is voor de derde leeftijd. Ook al hebben sommigen toch al hun voorzorgen genomen, getuige de publiciteit van Uitvaartverzekeringen Dela op het truitje! De BMC-biker op de eerste foto ziet er een respectabel persoon uit. De anderen op de tweede foto zien er op het eerste gezicht braaf uit, maar ge moest ze eens bezig zien en horen op de après! Lawaai voor een heel peloton en vaak moeten de stoelen letterlijk van onder hun kont uit worden getrokken om ze naar huis te doen keren! Sommigen maken het zodanig bont dat hun echtgenotes met de kleinkinderen naar het Bertembos komen afgezakt om hen te zien passeren! Het is om hun eigen bestwil dat hun echtgenotes thuis regeren met ijzeren hand en een grote pantoffel!

    StrammerMax





    24-07-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nachtrit te Herfelingen op 15-07-2016

    Nachttocht (30-50 km) van het Waanzinnig Weekend te Herfelingen op vrijdag 15-07-2016.

    Zoals alle jaren op vrijdagavond trouw naar Herfelingen voor de avond- en nachtrit van het Waanzinnig Weekend. Naar ginder rijden betekent altijd file in Antwerpen en in Brussel zodat ik pas om 19.30 u van start kon gaan na me ingeschreven te hebben in één van de tentjes op de feest- en fuifweide. Nadat ik eerst nog was moeten terugkeren omdat ik de batterij van mijn helmlamp in de auto vergeten was! Goed voor 3,50 km extra. Het ging het dorp in, de grote baan over en via een servitude naar de kerk toe. Veldpaadjes, servitudes en verharde wegen deden ons Herfelingen verlaten. Er volgde een pad met veel stenen in de grond tot aan de oversteek van de drukke Langestraat in de landelijke omgeving tussen Herfelingen (Herne) en Oetingen (Gooik). 8 km. Hier stak een groepje van een zestal mannen me voorbij.

    Een lange klim leidde ons tot aan het veldkapelletje van Sint-Guido en de Maagd Maria. Die plek kon ik me nog van eerdere tochten herinneren. Van 10 km tot 11 km leidde de tocht ons over kiezelpaden en servitudes in Oetingen en daarna over landelijke verharde wegen en grassporen. Op 15 km doken we plots een strook bos in waar het zwaar klimmen was over een bospaadje. Daar was het even te voet. De biker die me daarnet ingehaald had liep hier ook te voet naar boven en dat bleek Petruske te zijn! Zulke klimmetjes zijn inderdaad niet meer voor mensen van onze leeftijd bedoeld! Patje was er niet bij, zijn vrouwke wou naar de zee! We verlieten het bos via een smal spoor door struikgewas waar de bodem nog zeer modderig was! Ook deze plek herinnerde ik me nog vaag van eerdere edities. 20.30 u. We reden nog even in het bos tot aan een asfaltbaantje. Nadien werd de rit verder gezet over een grasspoor in een mooie landelijke omgeving. Het was er wel wat opletten voor diepe voren die soms door het hoge gras aan het oog onttrokken werden. Daar met je wielen in terecht komen zou wel eens geen deugd kunnen doen! Er zouden nog meer dergelijke paadjes komen. Door het hoge gras was het soms bijna niet te zien waar je reed, soms kon je amper nog een pad onderscheiden!

    Petruske die de tocht van 30 km reed vermoedde dat we zo stilaan de bevoorrading zouden treffen vermits hij al ruim over de helft van het aantal kilometers zat. De stop stond opgesteld op het erf naast een huis in Sint-Kwintens-Lennik op 22,50 km van de start. We waren daar omstreeks 21.00 u en er was toch nog wat beweging van arriverende bikers. Een dame kwam er toe om foto’s te maken. Met haar wagen reed ze naar bepaalde punten op het parours. We staan er samen met enkele andere bikers (M/V) en een paar jonge kerels van de organisatie op een groepsfoto. Eén en ander gaf al direct aanleiding tot de nodige ambiance. Er was lekkers om te knabbelen en te drinken. Om 21.15 u zijn we weer vertrokken en nam ik afscheid van Petruske omdat kort na de start de splitsing kwam tussen de ritten van 30 km en van 50 km op 23 km van het vertrek. Vermits de rit tot hiertoe vlot verlopen was zag ik het wel zitten om de 50 km alsnog te rijden, anders zou ik vrij vlug weer terug aan het vertrek geweest zijn. Het was een warme dag geweest en de temperatuur was nu ideaal om te rijden. Het had wel voor gevolg dat ik vanaf nu zo goed als niemand nog te zien kreeg. Pas naar het einde van de rit toe zou ik nog enkele bikers me weten inhalen!

    Een veldweg en een verharde weg voerden me in de richting van Gaasbeek (Lennik) waar ik toekwam in de Trontingenweg. Een asfaltbaantje en een voor de gelegenheid gemaaid grasspoor voerden me door Sint-Martens-Lennik. Ik schrok even toen ik merkte dat er een biker achter me reed terwijl ik op dat grasspoor niet bijster snel vooruit raakte. Het bleek zelfs een hele groep te zijn, want eens het spoor ten einde staken er zes of zeven voorbij. Ik kon hen nog een tijdje over het asfaltbaantje in het glooiende landschap zien rijden. In hun zog bereikte ik de grote baan die me naar het Kasteel van Gaasbeek voerde. We sloegen rechtsaf het parkdomein in zo omstreeks 30 km en 21.40 u. Het ging op en af in de omgeving van het kasteel en even over asfalt om dan een lang spoor op de rand tussen het op een helling gelegen bos en de velden beneden te bereiken. Als je in het begin van dat pad links naar boven kijkt dan heb je een knap zicht op de indrukwekkende burcht in de hoogte. Eerst ging het lekker snel naar beneden, maar daarna zwaar weer naar boven!

    Het paadje kwam uit in de bewoonde kern van Sint-Laureins-Berchem (Sint-Pieters-Leeuw). In de weide waar de vorige keer nog berggeiten stonden die beschikten over een aantal houten platforms om op te springen, was nu een huis in aanbouw. We passeerden het schilderachtige kerkje van dit piepkleine gehucht. 31,50 km. Eens voorbij de kerk sloegen we een spoor in dat er op en af door grasvelden loopt. Er stond een gevarenbordje. Het spoor was inderdaad op vele plaatsen uitgespoeld en geërodeerd door de overvloedige regen van juni. Zo heb ik het er nog nooit bij zien liggen. Het spoor bracht me tot vlak naast het kerkhof en de kerk van Oudenaken, een volgend piepklein gehucht van Sint-Pieters-Leeuw. Een uitgesleten grasspoor naast paardenweiden leidde me in de richting van de enorm grote zendmast die daar staat. Deze VRT-toren in Sint-Pieters-Leeuw is het hoogste bouwwerk van België! Er knipperen grote witte lichten op en de toren domineert de hele omgeving.

    Op een graspad tussen velden hield ik even halt. Het eigenaardige geluid dat ik hoorde bleek niet anders dan het gezoem van een zwerm muggen die rond mijn helm cirkelde! Er volgden enkele zeer avontuurlijke paden door de velden en tussen glooiende weiden met koeien die er mijn enige gezelschap waren in deze mooie landelijke streek. Uiteindelijk kwam ik toe in de Vosholenweg te Sint-Pieters-Leeuw. 39 km om 22.30 u. Op 40 km diende ik op mijn stappen terug te keren omdat ik ergens een pijl had gemist. De grote baan gevolgd in plaats een veldweg in te slaan! Die was in het duister bijna niet te zien. Dan reed ik in de richting van de straat Den Booien. Veldwegen en een gehavende asfaltbaan leidden me uiteindelijk tot aan de kerk van Breedhout-Halle. Het duurde even eer het tot mij doordrong dat ik op de Lenniksesteenweg stond op de plaats waar de toertocht van 26 juni van start ging en die ik nog nooit eerder had gereden! Toen was het erg slecht weer geworden onderweg. Een oudere dame die er haar hondje uitliet vond dat ik wel erg sterke lampen bij had. Dat is ook nodig in het bos of plaatsen zonder licht.

    Bij het verlaten van een assenweg wees een pijl rechtdoor, terwijl de weg naar rechts afboog. Rechtdoor gereden, ook al leek het me niet de bedoeling van over de akker te rijden! Voor me zag ik door het schijnsel van mijn lampen zes ogen van blaffende honden oplichten op het erf van de hoeve. Dus maar snel rechtsomkeer gemaakt en de straat gevolgd! De afpijling was op sommige plekken wat twijfelachtig, zeker in het donker. Op 45 km dook ik een donker bos in. Daarna volgden enkele tricky sporen door hoog gras. De eventuele uitgesleten groeven waren nu helemaal niet meer te zien. Eindelijk kreeg ik nog eens twee bikers te zien. Het waren de eersten die ik met lichten aan zag rijden. Het waren nog vrij jonge gasten, ze reden snel en verdwenen zo weer uit het zicht. Het valt me op dat er de laatste tijd nog weinig echte nachtrijders deelnemen en dat de meesten al voor het invallen van de duisternis weer binnen zijn. In juli is het natuurlijk al halfelf eer het volledig donker is. 47,75 km om 23.10 u. Assenwegen met veel stof brachten me in het duister tot aan een oversteek van een grote baan vlak op de grens tussen Kester (Gooik) en Pepingen. Op 53 km van de start kreeg ik hier nog even het gezelschap van twee bikers die ook met hun lichten aan reden. Vanaf de bevoorrading had ik dus nog slechts in totaal tien bikers te zien gekregen, waarvan vier met licht effectief een nachtrit reden!

    De rest van de rit voerde me over veldwegen in het donkere Kester en Gooik. Er scheen maar geen einde aan de rit te komen. Zelfs rekening gehouden met de 3,50 km extra omwille van mijn terugkeer naar de start om mijn vergeten batterij op te halen en het een paar keren verkeerd rijden, zat ik al ruim boven de vooropgestelde 50 km! Naar het einde toe reden we over een grote boomgaard. Het viel me op dat veel jonge appels beschadigd aan de bomen hingen. Allicht het gevolg van hagelbuien in juni! Vanaf een zacht klimmend pad op de grens tussen een bos en een grasveld zag ik in de hoogte oranje verlichting rond een hoog gebouw. Dat was het tot rusthuis verbouwde klooster van Pepingen-Heikruis. Dat betekende dat het einde dan toch nabij was, want het betonbaantje waarlangs de feestweide van het Waanzinnig Weekend ligt loopt van Heikruis naar Herfelingen. Vanaf een kruispunt van landelijke wegen ging het die betonbaan, de Mollestraat, in en na een dikke kilometer was ik weer bij af. In plaats van 50 km had ik wel 59 km gereden en ik kwam exact om middernacht toe!

    Laat toekomen is hier geen probleem, er zaten trouwens nog andere bikers, want op de feestweide was in de naburige tent de fuif voor de jeugd in volle gang. Hier in de streek zijn nog plaatsen waar een mountainbiketocht onderdeel is van vele activiteiten gedurende een feestweekeinde. Het kaartje met noodnummer kon je inruilen tegen een drankje en ik heb me daarbij nog een hamburger gekocht. Nog een half uurtje blijven zitten en een paar woorden gewisseld met de man aan de bikeparking. Dan toch huiswaarts gereden, want met de auto ben ik zo’n anderhalf uur onderweg, waarvan een half uur over de lange baan van Herfelingen naar Ternat! Daar rustig gereden, want ik werd ooit op de terugweg naar huis geflitst in Gooik en dat is weggegooid geld! Het werd dus een korte nacht! Op de terugweg even een test gedaan. Ik had gezien dat ik vanaf de afrit Ternat toekwam op een baan die van Asse naar Edingen voert. Ik weet dat vele toertochten in de streek van Asse de Edingsesteenweg kruisen ter hoogte van Taverne De Koekoek aan de Kruisborre (de witte kapelletjes en het Kruis van Sjat). Daarom de oprit eerst even voorbij gereden tot in Asse. Ik passeerde effectief De Koekoek. Nu kan ik die plaats ook weer situeren ten opzichte van de rest. De lange baan van Edingen naar Asse zou trouwens op de plaats liggen van een oude Romeinse heirweg.

    Tevreden dat ik ook deze editie weer kon meemaken. Deze tocht is nooit elk jaar exact hetzelfde. Soms gaat men de richting van Galmaarden en Tollembeek uit. Het interessante is dat je bij daglicht kan vertrekken en zo nog kunt genieten van de schoonheid van het Pajottenland met een ondergaande zon en dan gedeeltelijk in het donker kunt rijden zodat je ook een nachtrit hebt. Redelijk wat verharde wegen, dat is wel meer zo in deze streek, maar er is voldoende afwisseling met off-road en omwille van het aanbod van een lange afstand is dat geen probleem. Volledig off-road zou zeer zwaar worden! Tijdens de stukken over verharde wegen kan je genieten van de mooie streek, want tijdens het rijden over de sporen moet je geconcentreerd zijn en goed kijken waar je rijdt vermits in de zomer het gras hoog staat (en de groeven diep kunnen zijn)!

    Artikel in EditiePajot waar ik ook de groepsfoto van aan de stop terugvond: klik hier!

    StrammerMax

    23-07-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-07-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Molenbeek-Wersbeek op 10-07-2016

    Toertocht (15-25-35-41-55-73 km) van de Muggenbergse Stoempers te Molenbeek-Wersbeek (Bekkevoort) op zondag 10-07-2016.

    De startplaats van de toertocht van de Muggenbergse Stoempers vanaf de voetbalkantine langsheen de Halensebaan in Molenbeek-Wersbeek (Bekkevoort) kon ik me nog goed voorstellen ook al is het al van 2013 geleden dat ik deze tocht reed! De vorige twee jaren reed ik de tocht van Hamont-Lo, maar die blijkt van de kalender verdwenen! Niet te schatten dat de jaren zo snel voorbijvliegen! Ik was pas om 10.30 u aan de start, er was zelfs geen plaats meer op de grote parkeerweide! Zo goed als samen vertrokken met biker Moventoch die ik de dag voordien nog gezien had tijdens de toertocht vanuit Dorne-Opoeteren (Maaseik). Die mens kijkt ook niet op een kilometertje meer of minder om overal present te tekenen op toertochten! Hij vertrok nog voor de rit van 70 km, maar dat zag ik niet meer zitten. Ik had me per vergissing aan de inschrijving langs de kant van de grote ritten aangeboden, maar dan gezegd dat dit niet meer ging lukken, tenzij zij tot donker op me zouden wachten! Moventoch rijdt tien keer zo snel als ik!

    De eerste 3 km verliepen over veldwegen en sporen om dan de eerste knappe holle weg te bereiken voor een stevig klimmetje. Dan volgden enkele zachtere beklimmingen in een volgende portie holle wegen. Die holle wegen en sporen zijn een constante in deze toertocht en kenmerkend voor de grensstreek tussen Limburg en Vlaams-Brabant. De holle wegen werden afgewisseld met de overtocht van meer open stukken tussen boomgaarden. Op 5 km passeerden we door de velden de achterkant van de parkeerweide wat betekende dat we een grote lus hadden gereden. Om 10.50 u werd ik vereeuwigd op een foto, maar ik heb en wil geen Facebook, dus ik kan ze niet zien! Midden in een boomgaard stond een bord dat de grens aanduidde tussen Bekkevoort en Molenbeek-Wersbeek en daar was een splitsing tussen de kidstoer en de ritten van 25-35-41-55-73 km.

    Op 9 km kruisten we een grote baan ter hoogte van de Halensebaan in Kortenaken. Een veldweg voerde me voorbij een eenzaam huis dat meer in de diepte tussen enkele bomen verscholen stond. De dakpannen weerkaatsten de zon. Op 12 km stonden we voor een zware klim naar een maïsveld toe. De beloning was een leuke afdaling door eerst hoog gras overgaand in een steenpad tot aan de splitsing tussen de 25 km en de 35-41-55-73 km. Deze kwam op 13 km van het vertrek om 11.30 u. Gekozen voor de rit van 41 km. Er volgde een stevige klim over stenen in de holle weg Neerveldstraat vanaf de grijze kapel tot de witte kapel die in de diepe holle weg gebouwd werd en een aantal jaren geleden gerestaureerd. We sloegen linksaf in de richting van Assent (Bekkevoort) om lichtjes verder te klimmen. Eens boven weer in open veld konden we genieten van een knappe lange afdaling. Een holle weg, een veldpad en een zware klim over asfalt leidden tot de Struikstraat in de richting van de snelweg E314. Op 15,85 km ging het een bruggetje onder.

    Er volgde nog een snelle afdaling, een asfaltbaantje en een brug over de snelweg. Daar gaapte ons de steile klim van 7,50% en 360 m lang op de Pannenhoef aan. Het loont altijd de moeite om op de plek waar asfalt overgaat in een onverharde holle weg ter hoogte van het huis dat daar eenzaam en alleen op de top staat eens te stoppen en achterom te kijken. Je hebt dan een knap uitzicht over de groene streek met zicht op een bocht in de snelweg in de diepte. De klim in het onverharde gedeelte van deze weg is minder steil We reden dan over een hoogvlakte door boomgaarden naar een afdaling in een mooie holle weg. Aan de omgeving kon ik zien dat we dan aan de afdaling begonnen in een bijzonder knappe groene omgeving naar de Begijnenbeekvallei toe. Niet voor niks is deze plaats nabij Assent uitgeroepen tot het mooiste plekje van Bekkevoort. Nadien dienden we opnieuw te klimmen uit de vallei en deze klim in de Watermolenweg, een trage wegel, is niet van de poes. We kwamen toe op de Provinciebaan naast de oprit naar een achter het groen verscholen huis. De baan over op 21,85 km om dan verder te rijden over de beenharde veldweg richting de bevoorrading.

    De bevoorrading stond opgesteld op een kleine parking naast de Provinciebaan, de weg naar Glabbeek. Ik was er met de wagen gepasseerd op weg naar de start. Voor mij kwam ze op 22,75 km om 12.30 u. De grote troep was hier dus al lang gepasseerd. Er was toch nog genoeg voorraad van bananen, wafels, centwafels, sportdrank en water. De appelsienen waren door de voorgangers verslonden. Er kwamen nog twee jonge kerels toe die goed bezweet waren. Het was intussen goed heet geworden. De groep medewerkers kon zo stilaan aan inpakken beginnen denken. Na de stop sloegen we vanaf de parking een zandwegeltje in en voerde een zachte klim in een holle weg ons tot de splitsing van de 25-35 km en de 41-55-73 km op 23,23 km van de start. We kruisten dan een hoogvlakte waar we een watertoren en een kapelletje zagen staan. We reden er over de Kuylleboschhoogeweg, een hele mond vol voor een zanderige trage weg, tot we aan een asfaltbaan arriveerden. Er volgden nog landelijke paden.

    Verderop reden we de Halensebaan op, dus waren we in principe niet ver van de start, en de kerk van Molenbeek-Wersbeek voorbij, om weer de bewoonde wereld te verlaten voor een lange klim in een hol pad zo omstreeks 27 km. Na een eindje over asfalt bereikten we de splitsing tussen de kidstoer en de andere routes op 28,50 km van het vertrek. 13.00 u. Vanaf 29,50 km werden we getrakteerd op een klim over kasseitjes in een servitudenpad en de overtocht van een hoogvlakte. Die overtocht werd afgesloten met een plezante afdaling in een knappe holle kasseiweg waarna we in de Wijndriesstraat werden uitgespuwd. Tegenover staan enkele nieuwe huizen en aan die bewoners heb ik ooit eens de weg naar de start gevraagd omdat op deze plek al een aantal pijlen ten onrechte waren opgeruimd. Dat was aan het einde van de toertocht van MTB@Bekkevoort met start in de Oude Tiensebaan niet zo ver van deze plaats. Die mensen konden mij haarfijn uitleggen hoe ik moest rijden waarna ik weer pijlen trof. Het is jammer dat deze tocht al een jaar of twee niet meer wordt georganiseerd! Het was nu ook linksaf tot aan de rode postbus! 30,50 km.

    Het ging even door de bewoonde wereld waarbij ik twee keren een grotere baan diende te kruisen. Van 32 km tot 33 km bereden we enkele leuke singletracks in een bos aan de Oude Leuvensebaan te Bekkevoort waarna het een wijle over beton ging. We bereikten de Beurtstraat, een holle weg in Tielt-Winge. Daar was een splitsing tussen de ritten van 25-35-41 km en 55-73 km op 35 km van het vertrek. 13.35 u. Wegen, servitudes, trage wegen en de doortocht door een strook bos voerden ons omstreeks 37 km over het grondgebied van Tielt-Winge. Een laatste zware klim over een keienpad annex grasspoor werd ons op 38 km voorgeschoteld. Om ons dan een laatste keer lekker te kunnen laten gaan over een afdaling weer tot af. Met 40,50 km op het tellertje bereikte ik om 14.00 u aldus opnieuw de kantine op het voetbalveld van Sporting Molenbeek. Ik spotte er Peter, Marcel, Maurice en Filip die hier ook waren komen rijden. In een bloedhete zomerzon nog een hele tijd zitten buurten, drinken en een braadworst naar binnen gewerkt. Voor bonnetjes moesten we niet ver lopen, die werden verkocht door een man en een vrouw die aan een tafeltje naast ons zaten. We kregen zelfs een tijd het gezelschap van de voorzitter van de Muggenbergse Stoempers. Peter kent ook iedereen en als hij goed op dreef komt dan is de ambiance verzekerd! Het was een mooie toertocht met een knap parcours bij prachtig weer. Blij dat ik hier nog eens geweest ben…

    StrammerMax

    11-07-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Dessel op 17-04-2016

    Toertocht (25-44-50 km) van MBC Campina te Dessel op zondag 17-04-2016.

    De derde zondag van april word je vaak voor een moeilijke keuze geplaatst! Er is dan veel potentieel moois te beleven. Dit jaar waren er maar liefst vier opties: La Trace d’Hez te Tangissart, dit jaar allicht omwille van plaatselijke wegenwerken vanuit het naburige Villers-la-Ville, Haacht, Lot en Dessel. Omdat we moddertoestanden vreesden is onze keuze gevallen op de streek waarvan we weten dat ze het droogste parcours garandeert en dat was Dessel. Ik weet niet of ik deze toer in Dessel al ooit gereden heb, de startplaats kwam me niet direct bekend voor, en als het zo is dan is het al zeer lang geleden. Ook in Dessel was er een omleiding omwille van wegenwerken. Parkeren kon in de berm langsheen één van de landelijke wegen en inschrijven gebeurde in de voetbalkantine van Witgoor Sport. Toen ik ingeschreven was kwam er een grote delegatie bikers van RTC Hilvarenbeek binnen en aan de tafeltjes zat een groep bikers uit Esbeek te wachten. Op beiden plaatsen in Nederland waren we onlangs gaan rijden! Om wat voorsprong te hebben vertrok ik om 09.20 u op het ogenblik dat Jari toekwam en zich nog moest klaarmaken en inschrijven.

    Het ging vanaf de voetbalvelden onmiddellijk het bos in voor een aantal leuke singletracks op en af enkele zanderige paadjes. Ons vermoeden bleek te kloppen, de ondergrond was hier poederdroog! Reeds op 2 km kwam er een splitsing tussen de ritten van 25 km en van 44-50 km. Gekozen voor de langste rit. We staken in de drukkere Meistraat het kanaal Schoten – Dessel over en doken aan de overkant de bossen van het Groesgoor in. Daar reden we een lusje in het bos dat er doorkruist wordt door een aantal rustige asfaltbaantjes. Op 4 km reden we daarbij de Taverne De Witte Haas voorbij en doken we aan het er achter gelegen huis met een grote raam die uitzicht geeft op het achterliggende bos het bos in. Daar bereden we enkele mooie singletracks die deel uitmaken van de groene vaste route. Er waren veel deelnemers onderweg, soms werd ik ingehaald door grote groepen bikers. Op 6 km kwam er een tweede splitsing, nu tussen de 44 km en de 50 km, op een kruispunt van wegen aan de bosrand. Er waren nog relatief veel bikers die de richting van de 50 km uit gingen.

    We kregen paden voorgeschoteld op de grens tussen bos en velden en kruisten de baan Diel op de grens met Mol. Dit betekende dat we niet ver van de bekende Baileybrug in Postel waren. Terwijl ik er even halt hield kreeg ik Willy VDS uit Poppel en diens maat te zien. Hij wist me te zeggen dat Jari onderweg was. Een lang, iets vochtiger bospad en een eindje asfalt leidden ons tot aan de Pannenkoekenboot die gelegen is aan het bekende kruispunt van kanalen in Dessel. We kruisten één van de kanalen en passeerden de Sas-vier-toren, een uitkijktoren die uitzicht biedt op de hele streek. 11,80 km om 10.10 u. We doken er snel weer het bos in en het geroep dat ik hoorde bleek deze keer niet afkomstig van een voetbalveld. Op het kanaal bleek een soort waterpolo, maar dan vanuit kajaks, aan de gang te zijn. De eerste manche van het Belgisch kampioenschap kajakpolo! Het verklaarde meteen waarom ik daarnet drie mannen in wetsuits over straat had zien wandelen! Tot ruim 13,50 km konden wij genieten van een zeer lange knappe singletrack die zich in vele korte bochten doorheen een strook bos slingerde. Met aan de ene kant het kanaal Bocholt – Herentals en aan de andere kant de terreinen van de zandwinning Sibelco.

    Een assenweg en een asfaltbaantje voerden ons naar de KMO-zone aan Schans te Dessel en op 15 km doken we er het bos in. Daar reden we over een paadje langsheen de Witte Nete, staken ze aan een houten bruggetje over en reden aan de overkant terug in de richting van waaruit we kwamen. Zo bereikten we het jaagpad langsheen het kanaal Bocholt – Herentals. Van 16 km tot 18,50 km volgde een lang stuk over het asfalt van het jaagpad om dan rechtsaf het bos weer in te duiken voor een tweede lange en zeer bochtige singletrack. We reden daar tegen de richting van een rode vaste route in. De strook bos waarin we reden was gelegen tussen het kanaal en een grote vijver van Sibelco aan onze rechterkant en de terreinen van Belgoprocess aan onze linkerhand. Het was er leuk draaien en keren. We reden dan even door de Gravenstraat, over het rondpunt naar de Boeretangsedreef en door de Kleine Boeretang. Op 20 km doken we daar opnieuw het bos in. Even verder troffen we een aantal lopers op de bospaadjes en kwamen we uit ter hoogte van de Finse piste naast het Sportpark Brasel langsheen de gelijknamige straat in Dessel. Daar was er een derde splitsing tussen de 25-44 km en de 50 km op 21 km van de start. 10.50 u. Een groepje van drie dat me volgde reed rechtdoor voor de 44 km, “dan konden ze bij aankomst nog wat drinken”! Zelf diende ik Brasel te kruisen voor de toer van 50 km. Toen ik omkeek zag ik Jari naderen.

    We doorkruisten een woonwijk met keurige huizen en reden een tijdje door een strook bos met singletracks voor een extra lusje. Want spoedig kruisten we opnieuw Brasel om het bos naast het sportpark te bereiken. Hier reden we een hele tijd over knappe singletracks, op en af lage heuvels en met redelijk wat bochtenwerk. Het was er knap rijden maar ook uitkijken geblazen. We deelden het pad met veel mensen die er een oriëntatieloop hielden met papiertjes in de handen en op de tracks liepen of ze kruisten. Er was ook een kerel die er met een brommertje over de zandpaden toerde en bovendien zagen we langs de paadjes tekeningen van sprookjesfiguren hangen op een parcours dat met blauwe linten was uitgezet. Allicht een spel voor een jeugdbeweging later op de dag. Het was druk in dit bos! Na dit leuke stukje parcours bereikten we de bevoorrading die was opgesteld aan een chirolokaal.

    De bevoorrading kwam op 27 km van het vertrek en we arriveerden er om 11.15 u. Zowel op het goede als op het slechte moment! Goed omdat er op dat ogenblik bijna niemand aan de stop was, maar onder die enkelen wel Tom Boonen en Rob Peeters! Slecht omdat de aandacht van de twee mannen die voor de bevoorrading zorgden daardoor niet naar het snijden van bananen ging! Want zij hadden hun zoontjes bij en dus moest er uiteraard een foto gemaakt worden met Tom. Die jongens hun dag kon niet meer stuk! Tom Boonen is wel meer te zien op toertochten in deze streek, laatst op oudejaar nog in Retie, ook in het gezelschap van Rob Peeters. Sympathiek dat zij ook opdagen op ritten voor gewone stervelingen. Het moet leuk zijn voor een club om Tom Boonen aan de inschrijvingstafel te zien opdagen!

    Vrij snel na de stop kwam er een splitsing tussen de ritten van 25-44 km en van 50 km. Voor de langste tocht werden we over een nat spoor gestuurd dat over een grote grasvlakte naast een natuurgebied liep. Er zijn toertochten in deze streek die langs hier vertrekken. Eens het natte grasspoor achter ons ging het geruime tijd door een meer bewoonde wereld. Op 32,50 km doken we opnieuw bos in en reden we over de smalle track evenwijdig met een waterloop, ik vermoed de Zwarte Nete die langsheen het gehucht Dessel-Heide loopt. Op 34 km verlieten we de waterloop, reden over een veldpad, ging het over een smal bruggetje en kwamen we toe aan een grote baan, de Zanddijk. Daar was een splitsing tussen de ritten van 25 km en 44-50 km op 35 km van het vertrek. Wij arriveerden daar exact op het middaguur. We passeerden het recreatiedomein Campinastrand en reden in de richting van Retie. Een veldweg bracht ons weer tot aan een beek, ofwel opnieuw de Zwarte Nete of De Gracht. Ook hier troffen we een goed van wortels voorziene singletrack die langs de oever van de beek liep. Ter hoogte van de Nachtegaallaan maakten we rechtsomkeer om de track op de andere oever te bereiken en deze te volgen in de richting van waaruit we kwamen. Een hele tijd konden we genieten van dit knappe stukje parcours. We kwamen uit op een grote baan ter hoogte van een visvijver. Ik vermoed de baan Brand – Postelsebaan. 38,75 km. We dienden deze baan over te steken en het straatje tegenover in te rijden. Aan het volgende T-kruispunt was geen pijl te bespeuren. Een bewoner die met zijn wagen de straat kwam ingereden wist ons te vertellen in welke richting we dienden te rijden, gewoon rechtsaf. Het parcours ging net tegenover diens huis een veldpad in.

    Op 40 km bereikten we de derde beek die deze streek rijk is, de op diverse plaatsen met eendenkroos bedekte Gracht. Ook hier reden we een hele tijd langsheen de beek over een goed van wortels voorziene spoor. Op 41 km kruisten we nogmaals de grote weg Brand ter hoogte van de Camping Berkenstrand. Ook langs deze kant van de baan volgden we nog een hele tijd de loop van de Gracht in een bosrijk gebied. Alhoewel ik de indruk had dat er gekapt was, want je kon de caravans van de camping veel beter dan vroeger zien staan. De camping strekt zich een heel eind langsheen de beek uit. Op 42,50 km bogen we linksaf van de beek weg en na een eindje door het bos bereikten we een landelijk betonbaantje, zo eentje dat uit twee betonnen sporen bestaat zoals ze wel meer voorkomen in deze streek. Na een stukje over asfalt en een smal spoor door het bos bereikten we een oever van het kanaal Schoten – Dessel. 45 km om 12.45 u. Na een eindje langsheen het kanaal gereden te hebben ging het plots steil de hoogte in voor een kort, maar misschien wel het knapste stukje van het hele parcours, meer bepaald een singletrack die over de kam van een beboste heuvelrug loopt. De plek moet in de omgeving van de Zanddijk en het Campinastrand liggen. Er loopt daar ook een kasseibaantje door het bos.

    Toen ik er weer naar beneden reed merkte ik dat er plots iemand achter mij was komen te hangen die mijn naam riep. We kregen er Bruce Wayne en diens maat Mister C. nog eens te zien. Omdat die mannen stevig doorrijden zijn die ontmoetingen altijd van zeer korte duur. Met een beetje geluk zouden we hen aan de aankomst misschien nog te zien krijgen. We zagen het tweetal wegstuiven over de veldsporen waarover we toen reden. Verderop kregen we nog een portie knappe droge singletracks voor de wielen. Op 48,50 km stond er een bord dat de laatste vijf kilometers aankondigde. Dat kon twee zaken betekenen. Ofwel was de rit een eind langer dan voorzien, misschien wel 55 km, ofwel stond het bord niet op de goede plaats! We reden nog een eindje langsheen het kanaal Schoten – Dessel en enkele paadjes doorheen een laatste strook bos voerden ons opnieuw tot aan de kantine van Witgoor Sport. Het bord stond dus verkeerd opgesteld, want we klokten goed 51 km af bij aankomst om 13.00 u. Nog even een korte babbel met Bruce Wayne en Mr. C. die zich aan hun auto stonden klaar te maken voor de terugrit huiswaarts. Aan de kantine was niet veel leven meer te bespeuren. Er stonden nog enkele bikes met nummers aan het stuur, wij hebben onze vehikels vastgeklonken om de mensen van de intussen zo goed als opgeruimde bewaakte fietsparking niet tot last te zijn. Binnen nog een drankje genoten en al overlopen wat de opties voor volgend weekend waren!

    Wij hadden in ieder geval genoten van deze toertocht van MBC Campina. Wij waren zeer tevreden van een zeer droog parcours te hebben getroffen zoals we gehoopt hadden na de toch wel zeer natte periode. We hebben de laatste tijd toch wel erg veel door de modder moeten dabben. Ondanks de soms dreigende donkere luchten na een zeer zonnige ochtend en het voelen van enkele verloren gelopen regendruppels hielden we het de hele rit droog. De organisatie was verder in orde en het parcours afwisselend. Ook al tappen de meeste tochten hier in de streek uit hetzelfde vaatje, onder anderen de lange tracks naast de verschillende waterlopen, door de wijze waarop alles aan elkaar gebreid wordt krijg je toch altijd een andere tocht.

    Onderaan een filmpje van Den jjag.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    18-04-2016 om 22:09 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Bornival op 10-04-2016

    Toertocht (12-30-40-50 km) van Les Blancs Bastons d'Borniveau te Bornival op zondag 10-04-2016.

    Het kost me een autorit van 127 km enkel, maar ik had graag de VTT Jean Michel vanuit Bornival (Nijvel) nog eens gereden. In 2014 was ik hier ook aangetreden en de toertocht was me goed bevallen. Allicht ook omdat het een kennismaking was met een streek waar ik nog nooit eerder was geweest. Afgesproken met Jari en we kwamen zo goed als tegelijk toe op de parkeerweide nadat ik het dorpje vanaf de snelweg via een smalle landelijke weg bereikt had. Ingeschreven in het zaaltje van Les Blancs Bastons d’Borniveau, de organiserende club, en om 10.00 u waren we op pad.

    Het ging zacht klimmend het dorp uit over asfalt en voorbij het kleine kasteel van Bornival. Op een graspaadje dienden we een poortje te nemen en was de prikkeldraad afgeschermd met twee houten platen om zonder problemen je fiets over de afsluiting te kunnen tillen. Het poortje of sluis was immers niet geschikt om met de fiets door te kunnen. Elke biker hielp de volgende door diens fiets aan de andere kant aan te nemen. Het graspad door een weide gaf uit in een baantje met oude kasseitjes. Deze weg leidde tot een eerste splitsing waar de 12 km zich losmaakte van de 30-40-50 km op 2,50 km van het vertrek.

    Vanaf hier voerden veldpaden ons op en af doorheen een open landschap. Hier en daar lag de ondergrond er nat bij. Blijkbaar had het hier de nacht voordien nog flink geregend. Eventjes reden we door de bewoonde wereld van Fauquez, een gehucht van Virginal-Ittre. Deze plek was ooit bekend omwille van de uitvinding van het marbriet door Maurice Brancart. Marbriet is ondoorzichtig gekleurd glas dat het uitzicht heeft van marmer. Het werd er geproduceerd van 1919 tot 1979. Even verder reden we op de grens met Ronquières (Braine-le-Comte) en dus op de grens tussen Waals-Brabant en Henegouwen. Daar troffen we op een asfaltbaantje een tweede splitsing, nu tussen de ritten van 30 km en van 40-50 km op 7,50 km van het vertrek. Gekozen voor de 40-50 km. Voor ons dook het parcours onmiddellijk het Bois des Rocs in. Het begon met een steile afdaling over een modderige singletrack met keien en wortels. Voor mij was dat veiligheidshalve deels te voet! Eens beneden konden we genieten van een bijzonder knap stukje bos met rotspartijen en rijden naast een beekje, het riviertje La Senette, dat zich met vele bochtjes doorheen het bos slingerde. We dienden zelfs even door het water te rijden. De bodem in het bos was bedekt met blauwe hyacinthen. Het was er knap rijden.

    We dienden weer naar boven te klimmen, en dat was behoorlijk te doen, en vervoegden opnieuw de afstand van 30 km die het mooie Bois des Rocs gewoon via de weg was gepasseerd. Want verderop troffen we een derde splitsing, nu tussen de 30-40 km en de 50 km aan het einde van een holle weg door de velden. De splitsing kwam op 9 km van de start en we stonden daar om 10.40 u. Gekozen voor de 40 km omdat Jari zware benen had. Hij had daags voordien de avondrit in Rillaar gereden en had er door een verkeerd opgehangen pijl 65 km in plaats van 60 km gereden quasi zonder bevoorrading! Door die pijl waren vele bikers op het parcours van de dagtocht op zondag terechtgekomen! Zelf had ik tegen mijn gewoonte in de rit in Rillaar deze keer laten passeren. Dat is daar zware kost voor mij! Ik zag ook wat op tegen de verplaatsing na op vrijdag al veel tijd verloren te hebben bij aanschuiven in een file. Het is tegenwoordig ergerlijk als je ergens wezen moet!

    Ik vermoed dat we door onze keuze voor de 40 km een lus door Virginal-Samme (Ittre) gemist hebben. Ik had intussen al opgemerkt dat het parcours in de andere richting verliep in vergelijking met dat van 2014. Vanaf de Rue Mon Plaisir reden we ongemerkt het Bois de la Houssière in. Dit indrukwekkende bos ligt grotendeels op het grondgebied van Braine-le-Comte (’s Gravenbrakel) en dus op de grens tussen Waals-Brabant en Henegouwen.

    Het Bos van Houssière is vooral bekend door de Bende van Nijvel, die het als uitvalsbasis zou hebben gebruikt en er in ieder geval hun Volkswagen Golf GTI achterlieten na hem in brand gestoken te hebben. De Bende van Nijvel (in het Frans aangeduid als Tueurs fous du Brabant) was een groep misdadigers die in 1982, 1983 en 1985 in België een reeks moorden, inbraken, diefstallen en overvallen pleegde. Daarbij vielen in totaal 28 doden en ruim 40 gewonden. Met name de bloedige roofovervallen op supermarkten van de Delhaize-keten in 1985 schokten de Belgen. De leden van de Bende van Nijvel werden niet ontmaskerd en ook hun motieven zijn tot op heden niet bekend. Het politieonderzoek verliep in de beginfase volgens sommigen chaotisch en onzorgvuldig. Hierdoor én omdat het aantal doden en gewonden hoog was maar de buit relatief gering, werd de bende vaak gezien als een organisatie met politieke motieven die bescherming genoot van hogerhand. Bewijzen voor deze stelling zijn nooit gevonden.

    Van 10 km tot 13 km konden we genieten en afzien tijdens een eerste etappe door het Bois de la Houssière. We kregen eerst een zware klim voor de wielen en door de modder slipten de wielen van uw bike door en kreeg je moeilijk grip. De daaropvolgende afdaling was al even hachelijk omwille van de modder en de wortels. Ik heb het niet zo begrepen op wortels op een natte ondergrond, dat betekent slipgevaar! De omgeving is er wel bijzonder knap en het bos is beschermd opdat het niet zou verdwijnen. Vandaag de dag is het nog ongeveer 650 ha groot en is gelegen tussen de dorpen Henripont, Ronquières en Virginal-Samme. De naam van het bos verwijst naar een oude boerderij, genaamd La Houssière. Zowel de gemeente 's Gravenbrakel, de provincie Waals-Brabant als het Waalse Gewest bezitten een deel van het Bos van Houssière. Een ander deel is privé-eigendom.

    Het was dus even op de tanden bijten tot aan de eerste bevoorrading ter hoogte van een soort jachthut op een kruispunt van wegen in het bos. De stop kwam op 13 km van het vertrek en we stonden daar omstreeks 11.00 u. Water en sportdrank, bananen, partjes appelsien, wafels, cake en brokken chocolade stonden er op tafels onder een tentje klaar. Na de stop trokken we opnieuw lichtjes klimmend het bos in, vertrekkende vanaf een modderig spoor waar mijn achterwiel weer lustig doorslipte. We vervolgden de rit over natte paden en sporen die het rijden zwaar maakten. In één van de smalle natte sporen zag ik Jari omvallen net toen ik omkeek! Recht de bramen in! Hij zal ’s avonds nog plezier beleefd hebben aan de doornen in zijn lijf. Op 14,50 km volgde een vrij steile bosklim over een breed modderig pad in een woeste omgeving. Op een enkele man na liep iedereen er te voet. Boven stond een groep van drie jonge gasten die we aan het einde van de tocht nog zouden terugzien. Eén ervan zag er een regelmatig biker uit, de andere twee waren eerder toeristen of beginners.

    We kwamen uit in een asfaltbaantje dat doorheen het Bois de la Houssière loopt en reden tot 18 km een korte lus vanaf de Sentier de Mon Plaisir en de Sentier Henripont, wandelwegen die er deze keer erg nat bij lagen. Na een nat spoor volgde een mooie afdaling, een stukje vlak door het bos en een doenbare zachte klim weer naar de plek waar de lus begonnen was. Onder meer deze plek kon ik me van twee jaar geleden herinneren. Het was een knap stukje parcours, maar deze keer zwaar en met veel modder. Aan het einde van de lus was er een splitsing tussen de 30 km en de 40-50 km. 18 km om 12.00 u. Gekozen voor de 40-50 km. Vanaf daar verliep de tocht over een meer vlakke ondergrond op het lange drogere pad van de Sentier de la Maison des Gardes. Links en rechts kleurde de bodem blauw door de duizenden wilde hyacinthen. Het is beslist niet enkel in het Hallerbos dat deze bloemenpracht te bewonderen is! Tussen de bomen door ontwaarden we aan onze linkerzijde de toren van het hellend vlak van Ronquières. Een leuke snelle afdaling voerde ons tot een door het bos lopende asfaltbaan.

    We konden nog even verder genieten van de pracht van het Bois de la Houssière. De doortocht werd van 23 km tot 24 km afgesloten met een waar koninginnenstuk onder de vorm van een prachtige afdaling over een op een heuvelkam gelegen singletrack. De singletrack eindigde aan de voet van een met bomen begroeide kleine zandheuvel waarop de zogenaamde Bonhomme de Fer staat. De Bonhomme de Fer is de naam van een ietwat bizarre plompe borne of geodetische grenspaal die diende om België in kaart te brengen tijdens de negentiende eeuw. Hij markeert de zuidpunt van het zogenaamde Bois de la Houssière in Braine-Le-Comte, het machtige woud waar we in vertoefd hadden en nu verlieten. We kwamen toe in de Rue du Cochant (du soleil dans l’ouest) en sloegen linksaf een lange afdalende assenweg in die ons half verzonken in de velden in de richting van Ronquières voerde.

    We sloegen dan een smal spoor in dat na enige tijd breder en nog later verhard werd. Het pad lag op de plek van een oude spoorwegbedding die was aangelegd op een soort aarden wal. Hier liep ooit de spoorlijn van Braine-Le-Comte naar Enghien, getuige de oude seinen en betonnen palen die hier en daar stonden te kwijnen onder de tand des tijds. Opgeheven in 1984. Het pad voerde ons door een mooie streek en een heuvelachtig landschap met nette groene grasvelden alsof ze gemaaid werden! We reden evenwijdig met het meanderende beekje La Senette (de Zinnik) dat met vele bochtjes tussen de bomen doorheen het landschap slingerde. Hier en daar hadden zich kleine vijvers gevormd. Dit deel van het traject kon ik me nog goed herinneren van de toer in 2014, maar dan rijdend in de andere richting. Mountainbiketechnisch was de rit hier iets minder, maar de knappe omgeving maakte dat weer goed.

    Waar de oude spoorwegbedding van onder de bomen tevoorschijn kwam troffen we de tweede bevoorrading op de grens van Ronquières met Ecaussinnes-d’Enghien. Op 29,50 km zorgden een vader, moeder en dochter er voor hetzelfde lekkers als aan de eerste stop. Er waren nog twee bikers die vertrokken toen wij er om 12.45 u toekwamen. Na de stop ging het verder over de oude treinbedding die voorbij een door klimop overwoekerd oud seinhuisje voerde. Even verder verlieten we de spoorbedding via een steil trapje. 31,50 km. Een weidespoor en een woeste servitude tussen tuinen spuwde ons van tussen twee dicht op elkaar staande zijgevels het dorp van Ronquières in. Een ongeduldige chauffeur wou toch de oprit naar het paadje in rijden terwijl wij er uit kwamen! We passeerden de Sint-Gérykerk, reden door een straat met oude rijhuizen en zochten opnieuw de oude spoorwegbedding op tussen het voormalige station van Ronquières en het kanaal Brussel – Charleroi. 33 km om 13.00 u. Even ging het door een drukkere omgeving om via een brug het kanaal te kunnen kruisen. We kregen er een goede kijk op het indrukwekkende Hellend Vlak van Ronqières ofte Le Plan Incliné de Ronquières. 34 km.

    De constructie bestaat uit 2 bakken gevuld met water van 91 m op 12 m, en die tussen de 5.000 en 5.700 ton wegen, die volledig onafhankelijk werken en waarin de boten binnenvaren. Het zijn als het ware badkuipen op wieltjes die de vaartuigen vervoeren over een afstand van 1432 m die het hoge en het lage niveau van het hellend vlak scheiden. Dit hellend vlak maakt dat de binnenschippers aanzienlijk veel tijd kunnen winnen als je dit vergelijkt met de tijd om langs de andere sluizen te gaan. Op het einde van de Tweede Wereldoorlog start België werken om de vaarwateren toegankelijk te maken tot 1350 ton. Voor de verbinding Charleroi-Brussel worden er tal van oplossingen en trajecten overwogen met in het bijzonder de uitdaging om een verval van 68 m te overbruggen bij het dorpje Ronquières. De werken starten op 15 maart 1962 en de constructie wordt in werking gesteld in april 1968. Oorspronkelijk werd het kanaal Charleroi-Brussel gebruikt voor de steenkoolontginning, maar nu is het vooral een transitweg naar Frankrijk, Nederland en Duitsland. Bij de plaatsen Ronquières, Arquennes en Seneffe nam het bochtige kanaal een hoogteverschil van meer dan 60 meter. In de 19e eeuw waren hier 16 sluizen aangelegd om dit hoogteverschil te overbruggen. Het passeren van al deze sluizen, over een afstand van circa twee kilometer, kon tot twee dagen oplopen. Modernisering van het kanaal vereiste een oplossing voor dit probleem in de vorm van een soort scheepslift. Van dit hellend vlak wordt wel eens gezegd dat het tot de grote nutteloze werken behoort, omdat het gebruik van het kanaal na de opening van het hellend vlak stelselmatig afnam. De sluiting van de Waalse steenkolenmijnen was hier zeker een oorzaak van. Het hellend vlak werd in 1968 in gebruik genomen. Vandaar dat ik er in mijn kindertijd één en ander over vernam. In de chocolade Jacques zaten toen prentjes die wij verzamelden en op één ervan stond een foto van dit bouwwerk. Nog in Henegouwen, in Strépy, staat ook een scheepslift die gebouwd werd van 1982 tot 2002, die vier keer zo veel gekost heeft als geraamd en eigenlijk ook tot de categorie nutteloze bouwwerken kan gerekend worden! Het oude kanaal in Strépy, met twee sluizen en vier historische scheepsliften, dat volgens de plannen uit de jaren zestig gedempt zou worden, werd een beschermd monument en werd op 2 december 1998 door UNESCO als werelderfgoed erkend.

    We reden even langsheen de grote baan om opnieuw de oude spoorwegbedding op te zoeken. De spoorwegbedding ging over in een assenweg langsheen de door het hellend vlak opgeheven oude arm van het kanaal Brussel – Charleroi. Deze kanaalarm is verworden tot een natuurgebied en oase van rust. Er groeien reusachtige oude bomen naast. We reden er langsheen enkele van de zestien opgeheven sluizen met bijbehorende nog steeds bewoonde sluiswachterswoningen. Aan één van de sluizen kruisten we via een smalle brug het oude kanaal. We kwamen opnieuw in een meer landelijke omgeving en sneden een zachte klim aan in een veldweg met een rotsachtige bodem vol stenen. We kwamen hier opnieuw de drie jongens die we daarstraks na de stop in het Bois de la Houssière boven aan de modderhelling hadden zien staan terug tegen. De lange smalle met de baard was duidelijk gewend van te biken, te zien aan zijn fiets en tenue, en stond al boven te wachten, zijn twee kompanen liepen te voet! Hun pijp was uit. Op gebied van biken ben ik slechts een pannenkoek, maar deze twee jonge gasten stak ik als oude knar toch met glans al rijdend voorbij! Een door zeer diepe sporen gehavende veldweg en een assenweg door de velden voerden ons tot een splitsing tussen de 12-50 km en de 30-40 km op 38,50 km van het vertrek. Zoals steeds gekozen voor de rit van 40 km.

    Het ging een asfaltweg op, een baantje in en nog eens linksaf de hoogte in over een smalle servitude in de richting van het dorp. Om 14.00 u waren we met exact de beloofde 40 km opnieuw aan de salle des fêtes, een ietwat te ronkende naam voor een soort parochiezaaltje uit Jezukes tijd waar nog een landkaart uit 1958 aan de muur hing! Ik was boos op mezelf dat ik gisteren te tam was geweest om naar Rillaar te gaan rijden, maar zeer tevreden dat ik deze tocht in Bornival nog eens gereden had, nadat ik in 2014 gevreesd had hier misschien nooit nog te zullen komen. Zonder de mountainbike zou ik allicht nooit in mijn leven hier geweest zijn. Het is altijd boeiend van te kunnen rijden in een streek waar je zelden of nooit komt. Het prachtige Bois de la Houssière, gecombineerd met de door de natuur weer ingenomen industriële archeologie langsheen het kanaal Brussel – Charleroi, het mysterie van de bende van Nijvel en de knipoog naar mijn kindertijd met de prentjes die bij de repen chocolade zaten maakten deze dag tot een mooie belevenis! Dat alles vanuit een godvergeten gat ergens tussen de glooiende velden dat niemand weet zijn, genietend van de veel rustiger mentaliteit van de Waalse toertochten. Geen raceduivels die u langs alle kanten voorbijvliegen, maar iedereen gemoedelijk bikend op een zonnige zondag in bossen met blauwe bloementapijten en veel maretakken in de bomen. Afgesloten met een rustige après op de binnenkoer van een oud feestzaaltje.

    De bikewash was prima met tuinslangen die overvloedig water spoten. Toch nog twee bekenden gespot: Daniël en Dirk van het jaarlijkse pinksterweekend. Na afloop nog een drankje genuttigd en een hot-dog omdat de pain saucisse helaas uitverkocht was. Om dan weer 127 km huiswaarts te bollen! Gereden langs de manege waar ik vorige keer geparkeerd stond. Daar was het ook druk omwille van een wedstrijd. Ik werd tegengehouden opdat eerst een paardentrailer zou kunnen passeren in het smalle kasseibaantje. De man die me tegenhield had horen zeggen dat er 800 bikers opgedaagd waren. Bizar van de GPS: heenrit ring Brussel richting Charleroi over het viaduct van Vilvoorde en langsheen Halle, en terug vanuit de andere richting Waterloo en de Vier Armen, met andere woorden de volledige Brusselse ring gehad! Bij het passeren van Zaventem kreeg ik een raar buikgevoel, denkend aan de bomaanslag van 22 maart terwijl er een vliegtuig bijzonder laag over de snelweg naar beneden kwam om te landen! Denkend aan de mensen die op het verkeerde ogenblik op de verkeerde plaats waren!

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    13-04-2016 om 20:09 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Vessem op 03-04-2016

    14de Beerze Brave Veldtoertocht (25-35-50 km) van ATB Vessem te Vessem op zondag 03-04-2016.

    Het wordt een traditie want sinds mijn eerste deelname aan de lichtjestocht van Esbeek waar ik van een biker van ATB Vessem een flyer toegestopt kreeg van hun toertocht enkele weken later, heb ik, noch van de lichtjestocht, noch van de toertocht in Vessem, geen enkele uitgave meer gemist. Je vindt er geen technische hoogstandjes en de hoogtemeters blijven beperkt tot het overschrijden van enkele bultjes, maar de toertocht gaat integraal door de bossen en zo zie ik het graag. Vessem ligt een eindje over de grens tussen België en Nederland en nabij Eindhoven. Je ziet er dan ook geregeld laag vliegende vliegtuigen en dan denk je in deze barre tijden aan de bomaanslag op de luchthaven van Zaventem. De inschrijving verliep dit keer niet in het sportcentrum maar op de binnenkoer van de Herberg Brouwerij De Gouden Leeuw. Dit is een voormalige brouwerij die tot herberg en restaurant omgebouwd werd. De inschrijving was buiten aan twee tafeltjes, er was veel drukte op de binnenkoer en om 9.15 u was ik op pad.

    We verlieten de herberg door de grote inrijpoort waar het rechtsaf de Jan Smuldersstraat in ging. Die straat voert vanuit het centrum van Vessem naar de bossen toe die we vanaf de kapel dan ook direct insloegen. Tot 2 km kregen we zanderige wegen voor de wielen. Enkele van die paden hadden met hun kort opeenvolgende bultjes de allure van een wasbord. We passeerden de vroegere startplaats aan de sportvelden van het sportpark De Lille en vanaf 3 km kregen we bredere bospaden en reden we voorbij een groot ven in de bossen. 9.30 u. We werden daar meteen op de foto gezet. Een halve kilometer verder reden we rakelings langsheen dit mooie ven. Er volgde een paadje door een donker bos waarop zich sporen als singletracks hadden gevormd. Bredere zandwegen, soms op de rand tussen bos en velden, voerden tot de zandweg Klein Halfmijl. We reden rechtdoor door de Grote Vliet en rechtsaf door de Kleine Vliet, twee zandwegen door het bos. Op 7 km bereikten we zo de splitsing tussen de ritten van 25 km en van 35-50 km. Het viel me op dat er redelijk wat bikers voor de kortste rit van 25 km kozen! 9.45 u.

    Voor de grootste ritten volgde een singletrack doorheen het bos die op 8 km voorbij enkele prehistorische grafheuvels liep. Er liggen er daar zo wel meer in deze streek. Onmiddellijk na de vorige splitsing kwam deze tussen de 35 km en de 50 km nadat we voorbij een bosvijver waren gereden. Gekozen voor de langste rit. Vanaf hier reden we door een meer open landschap. Even ging het over asfalt landelijke wegen in de Hoge Weijerseweg en de Hoogeloonsedijk waar aan twee kruispunten telkens twee seingevers stonden. Op 10 km dook het parcours via een zandweg weer de bossen in. Daar konden we genieten van een mix van boswegen en singletracks langsheen de bosrand. Op 12,75 km passeerden we daarbij rakelings het vakantiepark Molenvelden (Banstraat, Veldhoven). Er volgden paden doorheen het bosgebied Molenveld. Het ging dieper het bos in over afwisselend paden en tracks. Op 15 km zagen we heel even de bewoonde wereld ter hoogte van de Paddevenweg in Veldhoven.

    Na dank zij de hulp van twee seingevers een baan gekruist te hebben reden we via Toterfout naar de bossen van Halfmijl. Hier deelden we de paden met redelijk wat wandelaars. Bij aanvang van de rit door Halfmijl lagen de paden er vrij modderig bij. 17 km. De volgende lading bospaden en singletracks voerden doorheen het bos tot op een grote open vlakte. 20,85 km om 10.40 u. Na een modderige gehavende singletrack waar het wat sukkelen geblazen was zag ik een biker uit een zijpad komen. Op 21,50 km kwamen daar alle afstanden weer samen. Even verder reden we langsheen de Groote en de Kleine Meer, twee vennen in het bos. Aan de toegang tot dit gebied beginnen vaste mountainbikeroutes en wandelwegen. We deelden er de paden dus even met wandelaars en bikers op de vaste route. Twee seingevers hielden de wacht aan de kruising met een grotere weg.

    We doken opnieuw het bos in voor singletracks die er bij momenten vrij nat bij lagen. We reden over delen van of in de nabijheid van een groene vaste route. Er volgden wasbordwegeltjes in de omgeving van een trimparcours in een woest dennenbos van 23 tot 24 km. Op 25 km kwam de pauzeplaats exact in het midden van de rit. Daar stonden een tentje en een bestelwagen opgesteld op een kruispunt van boswegen. Ik kwam er toe om 11.00 u en heb er een kwartiertje staan rusten en knabbelen. Op het menu stonden bananen, peperkoek, lekkere honingwafels, thee, soep en sportdrank. Enkele mannen en vrouwen van ATB Vessem zorgden er voor het aanvullen van de voorraad. Even werd onze aandacht opgeëist door een vliegtuig dat in een grote bocht laag over het bos vloog.

    Na de pauze konden we ons hart ophalen bij het rijden over mooie singletracks. Bij momenten werden we geconfronteerd met plassen, de resten van de voorbije natte periode. Op 28,80 km bewaakten twee seingevers de kruising van een door het bos lopende rijbaan. Aan het einde van het pad dat we in reden kwam een splitsing tussen de 25 km en de 35-50 km. 11.30 u. Een droge zanderige weg leidde naar een volgende door seingevers bemande oversteek. Vanaf 32 km doken we weer volop de bossen in. We reden over enkele lage heuvels die lagen op een pad dat behoorde tot of in de buurt lag van een rode vaste route. Een bordje van de vaste route wees in de richting van een mogelijke verkorting naar Oirschot toe. Van 33 tot 34 km doorkruisten we een zanderig heidegebied om te arriveren aan de splitsing tussen de ritten van 35 km en van 50 km. Deze was gelegen op de rand tussen bos en velden. Om 11.50 u koos ik er voor de langste afstand.

    Een singletrack waarop enkele hogere heuvels dienden overschreden te worden en een zanderig pad over de open heide voerden tot een in het bos gelegen fietspad. We reden hier door het natuurgebied Sint-Martensberg nabij Oirschot op de Oirschotse of Oostelbeerse Heide. Te zien aan de pijlen in een zijweg kwamen alle afstanden hier weer samen. Mooie bospaden en singletracks, waaronder enkele woeste exemplaren met heuveltjes en wortels voerden ons door de bossen over of in de omgeving van een rode vaste route. Ondanks het intussen gevorderde uur waren er nog steeds bikers onderweg. Alhoewel het niet altijd een goed idee was van deze te volgen. Zo miste ik op 41 km een pijl door een biker te blijven volgen die bij nader toezien de rode vaste route reed. Ik diende rechtsaf te slaan en een bosfietspad te kruisen, weg van het vaste parcours. Ik reed daarna naast een veld waar landbouwers in de weer waren met het uitzetten van plantgoed onder plastiek banen die met een tractor werden getrokken. Een hele tijd geleden waren we hier ook gepasseerd, maar helemaal aan de andere kant van het grote veld.

    Het ging verder over een zandweg om op 41,75 km opnieuw een bos in te rijden. Aan het einde van het smalle paadje dat uitkwam in een bredere zandweg trof ik geen pijlen meer. Rechts geprobeerd, maar geen pijlen te vinden. Op mijn stappen teruggekeerd en links geprobeerd. Een groepje van drie kwam me tegemoet gereden maar die mannen heb ik niet weergezien. Zij zullen op eigen houtje aan het toeren geweest zijn. Toen ik opnieuw de andere kant uit reed had ik het geluk van twee bikers van ATB Vessem te zien naderen. Ik moest die snelle kerels wel abrupt doen stoppen! Mijn vrees dat de pijlen vanaf hier al opgehaald waren bleek gegrond! Door mijn tenue herkenden ze in mij de schrijver van de verslagen wat bij één van de mannen de opmerking ontlokte “dat de club geen slechte beurt kon maken” in het verslag van deze editie. Er werd dus gebeld met één van de bikers die bezig waren met de opruim. “Ze waren al voorbij de schuilhut en er waren al twee groepjes gefusioneerd”, dus wachten met opruimen had geen zin meer, was het verdict! Ik wist dat de schuilhut naast de grote baan bedoeld werd, daar had ik bij vorige edities bikers zien wachten om te beginnen met het ophalen van de pijlen. Aan de opruimers was gemeld dat er als laatste een groepje van drie onderweg was en dat men na hun passage kon opruimen. Wat niemand kon weten is dat dit groepje van drie mij ingehaald had en dat ik dus de laatste was geworden! Prompt kreeg ik een escorte over het uitgestippelde parcours! Ik mocht zelf het tempo bepalen, maar op een bepaald ogenblik reed de biker voor me dik 27 km/h en zulke snelheden haal ik zelden! Ik moest dus wel een tandje bijsteken!

    We bereikten vanuit het bos de grote baan met de schuilhut en doken daar opnieuw het bos in om te rijden over dolomieten paadjes die deel uitmaken van een groene vaste route. Er volgden nog enkele mooie paden en tracks door het bos, deze keer aan een veel hoger tempo dan gewend! Omstreeks 47 km haalden we het groepje in dat bezig was met het opruimen van de pijlen! De man die me indertijd de flyer van deze toertocht had toegestopt bij mijn eerste deelname aan de lichtjestocht in Esbeek was er bij. Afscheid genomen van mijn escorte, van hier af kon ik weer gewoon de pijlen volgen. De laatste kilometers verliepen nog over mooie genietbare paden door de bossen van Vessem. Uiteindelijk bereikte ik de bewoonde wereld. Daar werden we door de loods van Graafmachines Verkooyen (verhuur en verkoop) geleid, één van de sponsors van de club. We reden er langsheen nieuwe graafmachines die een fortuin moeten vertegenwoordigen! Ik reed het dorp in, voorbij de Jacobusmolen en zo weer tot het Hotel Brouwerij De Gouden Leeuw. Om 13.10 u stond ik daar na 52 km weer op de binnenkoer.

    Er zaten nog enkele deelnemers en veel leden van de organiserende club waarvan sommigen langskwamen voor een babbel. Aan de tap buiten kon je uw bij de inschrijving gekregen jeton, of muntje voor de Nederlanders, inruilen tegen een beker Beerzebier. Intussen waren anderen in de weer met de opruim en kwamen de mannen toe die de pijlen hadden opgehaald. De mensen zagen er tevreden uit met hun 750 deelnemers en het mooie weer dat hen tijdens hun toertocht gegund was geworden geweest. Zoals de vorige keren had ik met volle teugen genoten van deze knappe toertocht, omzeggens integraal door de bossen in deze schilderachtige streek. Met dank voor de escorte, de vele seingevers en de prima organisatie.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!

    StrammerMax

    06-04-2016 om 23:23 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Balen-Olmen op 27-03-2016

    Toertocht (26-32-45 km) van OVC Olmen te Balen-Olmen op zondag 27-03-2016.

    De zondag van Pasen is traditiegetrouw voorbehouden voor de toertocht van de Olmense Volleybalclub OVC Olmen vanuit de tent op de Olmense Markt. Een parkeerplaats gevonden op een open plek op een graspleintje naast het kanaal Dessel-Kwaadmechelen op de plaats waar de Polderstraat uitgeeft op het kanaal. Dat bleek de straat te zijn waar ik vroeger al wel eens parkeerde maar dan op het kruispunt met de Meerhoutsebaan aan de voet van de brug over het kanaal. Zo bleek nadien toen ik er met de wagen een rondje reed. Een weet voor later! Ik zag de auto van Jari staan, hij was al onderweg vermits hij nog andere plannen had op deze zondag en dus alleen zou rijden. Zelf had ik wat afgewacht omdat het bij het opstaan ’s morgens vroeg zeer hevig regende en ik niet bepaald zin had om in de gietende regen te vertrekken. Daarom was ik pas om 10.30 u ingeschreven en op pad. Ik was niet de laatste, want er zijn er mij achteraf toch nog heel wat voorbijgestoken.

    Het ging het dorp uit en de Schoolstraat in om zo de brug over het kanaal Dessel-Kwaadmechelen te kruisen op de Meerhoutsebaan. Ik meende dat we aan de overkant zouden hebben moeten oversteken en een smal paadje in rijden maar dat bleek niet zo. Het ging nog even gewoon rechtdoor, ook al was de aanduiding boven op de brug wat verwarrend vermits de bikers die op de terugweg waren daar vanaf het jaagpad naar boven op de brug kwamen en dienden over te steken. De pijlen aan de overkant waren dus voor de terugweg bedoeld. Op 2 km ging het een bos in en daar werd ik direct geconfronteerd met een wel zeer modderig pad. Drie jonge kerels haalden me in, van die magere gasten die geen gewicht mee te zeulen hebben en nog niet half zo oud waren als ik! Zij ploegden iets sneller door de modder!

    Ik kwam uit het bos tevoorschijn op het grondgebied van Meerhout waar ik eerst een stukje asfalt en dan een natte veldweg voor de wielen gepresenteerd kreeg! Op 4 km ging het opnieuw een nat bos in en werden we over een even natte veldweg naast de Grote Nete gestuurd. Het pad eindigde aan de watermolen van Meerhout waar de fietsroute ’t Geleeg passeert. Een geleeg is het geheel van gebouwen van een private boerderij. De fietsroute leidt langsheen een aantal historische hoeven. We passeerden de watermolen op 7 km van de start en op dit traject hadden me nog zes bikers ingehaald. We reden door een smal straatje, staken een straat over en troffen weer onverharde paden langsheen velden en stroken bos. Op 11 km reden we voorbij een bekende plek in de Volmolenweg, een zandweg te Meerhout, waar de Kempense Modelclub haar clubhuis en vliegveld voor miniatuurvliegtuigjes en helikopters heeft staan. Ik kreeg intussen nog zes bikers te zien en reed een tijd achter een vader en zijn zoontje die beiden hetzelfde fietspak droegen. Op 12,50 km kwam ik uit het bos tevoorschijn en kruiste de drukke Borgerhoutsendijk op het grondgebied van Mol.

    Aan de overkant reden we een smal paadje in waar ik meen ooit eens twee bikers met pech voortgeholpen te hebben. Er zijn toertochten die hier in de omgekeerde richting rijden. Via het paadje bereikten we de rode vaste route die deel uitmaakt van de Landduinenroute in Balen, Mol en Meerhout. In het begin kregen we hier enkele knappe uit de kluiten gewassen heuvels voor de wielen. Het plezier was van korte duur want de singletracks die volgden waren herschapen in modderpoelen. Het moet dus een groot deel van de voorbije nacht geregend hebben, want zo nat heb ik het hier nog niet vaak gezien. Bij droog weer is het hier knap rijden, maar dat was deze keer anders! Het was dabben geblazen tot 15,50 km op de nochtans mooi gelegen tracks. Om 11.40 u kreeg ik er even het gezelschap van nog een late biker. De ondergrond werd opnieuw droger en even verder bereikte ik het boomkapelletje aan de zitbanken op de rand van een grote zandvlakte in het gehucht Hulsen van Balen. Er ligt een mooi heuvelachtig pad omheen de zandvlakte maar dat wordt enkel benut door de toertocht vanuit Mol op 21 juli, een toertocht die vorig jaar helaas niet meer georganiseerd werd! We verlieten de Volsbergenbossen via het zandwegeltje Kopberg en reden rechtdoor Hulsen in over Greesveld en de Karrestraat, een veldweg die me opnieuw tot op de Borgerhoutsendijk voerde.

    Op het kruispunt met de Bremdoornstraat ter hoogte van het intussen gesloopte afgebrande huisje kwam de splitsing tussen de ritten van 26 km en van 32-46 km op 19 km van het vertrek. De korte route ging linea recta naar de bevoorrading in de Bremdoornstraat, de langere routes gingen rechtdoor over de Borgerhoutsendijk om deze ter hoogte van de goktent Magic Dice te kruisen. Aan de overkant ging het de Dasstraat in die na het passeren van enkele huizen overging in onverhard naar het bos toe. Vanaf daar kregen we tot 21 km een knap rondje over een deel van de rode vaste route en passeerden we enkele bekende heuveltjes onder dennenbomen. We kwamen weer uit het bos ter hoogte van een asfaltbaantje en dienden opnieuw de Borgerhoutsendijk te kruisen om recht tegenover de Bremdoornstraat in te rijden.

    Dieper in deze straat stond de bevoorrading op 22,50 km van het vertrek. Ik arriveerde er om 12.15 u. Het viertal mannen dat er voor zorgde was al in de weer met de afbraak van de tent, de zeilen flapperend in de wind, maar er was nog mondvoorraad en sportdrank beschikbaar. Partjes appel en appelsien en suikerwafels met en zonder chocolade om te eten. Kort even staan praten met die mensen. Er waren een vierhonderd deelnemers opgedaagd en daar waren zij gezien het slechte weer niet mistevreden over. Alles was wel laat op gang gekomen daardoor.

    Na de bevoorrading had ik pech. Aan de gekende singletrack rechts halverwege de straat stond geen pijl. Ook verderop geen pijlen meer. Teruggereden naar de stop om de weg te vragen. Nog eens geprobeerd, zonder succes. Ik vermoed dat de pijlen daar al opgehaald waren. Dat was dan toch snel, te meer omdat de mannen aan de stop gezegd hadden dat alles pas laat op gang was gekomen. Je zou dan toch denken dat men de pijlen langer gaat laten hangen! Blijkbaar niet. Weer naar de stopplaats gereden waar intussen de mensen klaar stonden om weg te rijden! Een van die mannen heeft me dan uitgelegd hoe ik kon rijden om de brug over het kanaal en de Olmense Markt weer te bereiken. Gereden zoals uitgelegd.

    In de Leemkuilstraat zag ik tegenliggende bikers rijden waaronder een moeder met zoon die ik al diverse keren op tochten heb ontmoet. Gevraagd of zij het parcours van de toertocht volgden. Dat was zo en zij hadden nog een vijf kilometer voor de boeg. Daarom rechtsomkeer gemaakt en vanaf daar opnieuw de pijlen gevolgd. Door het over en weer rijden was mijn aantal afgelegde kilometers op dat ogenblik opgelopen tot 30 km. Een asfaltweg door een woonwijk leidde naar een strook bos. Bospaden en singletracks voerden tot op de oever van het kanaal Dessel-Kwaadmechelen. 33 km. We dienden het asfalt jaagpad te volgen en aan het eerste wegeltje ging het rechtsaf en beneden aan de dijk linksaf om verder evenwijdig met het kanaal achter de dijk in de richting van Olmen te rijden. We bereikten de Oude Brugstraat en reden voorbij eethuis Herberg ’t Rustpunt in een straat die Sint-Anneke heet langsheen het kanaal. We dienden opnieuw het kanaal te kruisen via de brug waarlangs de toertocht vertrokken was. Een steil paadje leidde vanaf het bruggenhoofd weer naar beneden en via de andere kanaaloever bereikten we onmiddellijk terug de Olmense Markt. Vreemd was dat de auto van Jari er nog stond. Ik had natuurlijk een heel stuk van de tocht gemist, het deel van de rit via Mol-Gompel. Al bij al had ik toch nog 36,50 km op mijn tellertje staan en was tevreden van alsnog tot hier te zijn gekomen. Aan een hele zondag thuis zitten zou ik niks gehad hebben en het gemiste deel van de toertocht zal ik bij een volgende rit in deze streek nog wel eens voor de wielen krijgen.

    Er stonden nog enkele bikes in de bewaakte parking en in de tent zaten nog enkele bikers, waaronder de moeder met zoon en Bierbiker Theo die elkaar ook bleken te kennen. Allicht omdat het ook mensen zijn die net als ik bijna elk weekend diverse toertochten afschuimen! Nog een frisdrank gedronken tot iedereen huiswaarts keerde. Toen ik mijn fiets weer opgehaald had zag ik Jari van de bikewash terugkeren. Van hem vernam ik wel deel van de tocht ik gemist had. Thuisgekomen nog werk gehad om mijn fiets en schoenen weer proper te maken voor de volgende rit vermits alles onder de modder zat. Die rit was normaal voorzien voor de volgende dag, paasmaandag, in het Nederlandse Valkenswaard of eventueel in Zele, maar de nieuwe nachtelijke regen, de stormwind en de modderpoel die we vandaag ook al hadden moeten trotseren hebben ons doen besluiten van thuis te blijven. Helaas.

    Deze rit in Olmen is misschien niet de beste die men in deze streek kan rijden, ook al komen de meeste toertochten hier langsheen de Borgerhoutsendijk, door Heidehuizen en Gompel. Er komen nogal wat harde paden in voor, alhoewel dat deze keer omwille van de nattigheid van de vorige nacht wel anders was, maar het blijft altijd leuk rijden in deze streek. Hopelijk is het volgend jaar met Pasen beter weer en kan ik de volledige rit uitrijden! Ik had me toch geamuseerd en alles was beter dan thuis te blijven!

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    01-04-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Foto

    Foto





    Vrijdag 13-09-2013: nightride Kristus Koning Sint-Job-in-'t-Goor 25-45 km 16.30 - 19.30 u! Vrijdag 11-10-2013: nightride Mellowbikers Stayokay Bergen-op-Zoom 22-44 km 19.00 - 21.00 u voorinschrijving wenselijk (6 euro ipv. 7,50 euro) tombola om 23.30 u!
    Vrijdag 13-09-2013: nightride Kristus Koning Sint-Job-in-'t-Goor 25-45 km 16.30 - 19.30 u! Vrijdag 11-10-2013: nightride Mellowbikers Stayokay Bergen-op-Zoom 22-44 km 19.00 - 21.00 u voorinschrijving wenselijk (6 euro ipv. 7,50 euro) tombola om 23.30 u!

    Welkom

    StrammerMax's newsflashke

    Volgende toertochten


    Mijn keuze:

    16/03/2014 – Roosendaal

    16/03/2014 - Ravels-Eel

    16/03/2014 - Oud-Heverlee

    15/03/2014 – Bazel

    09/03/2014 – Hamont

    09/03/2014 - Essen-Nieuwmoer

    09/03/2014 – Bertem

    02/03/2014 – Kalmthout

    02/03/2014 - Sint-Gillis-Dendermonde

    01/03/2014 - Mol–Heidehuizen

    23/02/2014 - Essen-Wildert

    16/02/2014 – Lichtaart

    15/02/2014 – Overpelt

    09/02/2014 - Bergen-op-Zoom

    09/02/2014 – Wuustwezel

    08/02/2014 - Houthalen-Helchteren

    02/02/2014 – Dessel

    02/02/2014 - Koersel-Stal

    02/02/2014 – Hoogstraten

    02/02/2014 – Kalmthout

    01/02/2014 – Balen

    26/01/2014 – Ulicoten (Baarle Nassau)

    26/01/2014 – Hoogerheide

    25/01/2014 - Lommel-Kattenbos

    19/01/2014 - Hooge Mierde

    19/01/2014 – Hoogerheide

    18/01/2014 – Meeuwen

    12/01/2014 - Putte-Woensdrecht

    12/01/2014 – Goirle

    11/01/2014 – Overpelt

    05/01/2014 – Huijbergen


    check de kalenders:


    Kalenders MTB
  • mountainbike.be
  • mtb-you.be
  • mountainbike.nl
  • mtb-you.nl
  • mtbkalender Nederland
  • fietspromo
  • go cycling
  • Gileppe-Hautes-Fagnes
  • ATBCross.com



    TT Ulicoten (Baarle-Nassau) van WV Tourmalet op 22-01-2012
    Foto

    Winterkalenders
  • Winterkalender 2010-11 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender 2011-12 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender oktober-december 2011 (NL en B)
  • Winterkalender januari-maart 2012 (NL en B)
  • Winterkalender 2012-13 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender 2013-14 West-Brabant en Noorderkempen

  • Kalenders marathons
  • marathons 2012

  • Vind uw weg naar de start...
  • routenet
  • routeplanner seniorennet
  • routeplanner fietsnet

  • Foto

    Evenementen
  • Low Countries Mountainbike Tour LCMT
  • Duchenne Heroes
  • Summerbike
  • Gorilha Challenge
  • Vaalserberg Challenge (NL)
  • Herdermarathon Maarkdedal
  • Kapellekenstocht Vichte
  • Hoebelbike Vlezenbeek
  • Wezelse Mountainbiketocht
  • Wolfsdonk Oep Wiele WOEW

    Foto

    Foto

    Foto


    De fietsbeurs voor de Belgische mountainbiker en wielerliefhebber

    Blankenbergse Strand- en Duinenrace 2012


    Evenementen
  • La Trace d'Hez Tangissart Court-Saint-Etienne (site)
  • La Trace d'Hez Tangissart Court-Saint-Etienne
  • Les Boucles de Lasne
  • Go Wild Festival Hotton
  • Drentse ATB-4-Daagse Hoogersmilde (NL)
  • 4 uren Brugbergrace te Humbeek
  • Regiotour
  • Memorial Davy Coenen 4 uren endurance Peltercrossers Overpelt 13-08-2011
  • WCUP Classic MTB Dworpse Bikers
  • VTT Chenappan Genappe

    Foto

    Foto

    Foto

    Evenementen
  • Waanzinnig weekend Herfelingen
  • Boerenbike en Wayenbergkermis KWB Droeshout-Opwijk
  • Mobibikes 4 uren Lokeren (2011)
  • Mobibikes 4 uren Lokeren (2012)
  • Hoebelbike Vlezenbeek
  • De Lebbeekse Fietshappening
  • Ter Dolen Fietshappening Helchteren
  • Roeselare fietst

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Evenementen (2011 en 2012)
  • 7de Europese week van het wielertoerisme te Marche-en-Famenne 16 tot 23-07-11
  • Police Bike Marathon Ouren Burg-Reuland 21-08-2011
  • MTB-You en Guadal-Classic 23-10-2011 Harelbeke
  • Gavers Bike Fest 19/20/21-10-2012 Harelbeke

  • Klik hier voor meer info.



    Senegal Classic
    Bestel nu je mountainbike weekend vanaf 73 euro!
    Evenementen Mellowbikers (NL)
  • Mellowbikers Bergen-op-Zoom
  • Mellowbikers Facebookpagina
  • GPS-zomerrit Mellowbikers Bergen-op-Zoom (NL) 12-06-11
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 14-10-2011
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 12-10-2012
  • Ride 4 a child - Warchild 538 30-12-12
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 11-10-2013

  • Foto

    Foto


     

    Teaser Nightride Mellowbikers
    from Waldo Jansen on Vimeo.


     

    Snertrit Mellowbikers 01-2012 from Waldo Jansen on Vimeo.



    Foto

    Zoek je iets op het web?
  • Honderden mountainbikelinks
  • Cycling-links
  • Catena Cycling (met routes en kaarten)

  • Foto

    Foto

    Foto


    Babbelhoekjes voor mountainbikers forum mountainbike.be
  • MTBikers noorden van Antwerpen (Stabroek)
  • MTBikers noorden van Antwerpen (Brasschaat)
  • MTBikers uit Opwijk
  • 4UM bikers Genk Midden-Limburg

  • Foto


    Nuttige links
  • mountainbike.be
  • forum mountainbike.be
  • mountainbike.nl
  • forum mountainbike.nl
  • mtb-you (B)
  • mtb-you (NL)
  • mtbiker.be
  • fietspromo
  • telenet mtb tours
  • Belgium Mountain Bikers (Franstalig forum)

    Foto

    Foto

    Nuttige links
  • De Papegaai Bike Team
  • BikeAholic
  • Wielernieuws
  • O2-bikers
  • Startpagina mountainbike
  • Cyclingnews
  • Cyclocross info
  • Sportsites / Mountainbike
  • Randonnées Cyclotouristes
  • Exqi Rocky Roads MTB

    Foto

    Foto

    Facebook
  • MTB-You.be facebookpagina
  • MTB-You.nl facebookpagina
  • Mellowbikers BoZ facebookpagina
  • Papegaai Bike Team facebookpagina
  • MTB Den Blaan Tip facebookpagina

  • Foto

    Nuttige links
  • Velonation
  • Pezcyclingnews
  • WorldXCMTB
  • ATB-Cross
  • Velonews
  • Wielernieuws
  • Velo 101
  • Cyclingfans
  • Funsporting
  • Provincie Antwerpen: regelgeving TT's

    Nuttige links Facebook
  • MTBWijzer
  • Wielerwijzer
  • Los Bastardos

  • Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto




    Foto

    Foto

    Mijn bikes

  • Giant
    total loss na aanrijding door auto
    Foto

    Minerva Starlite
    enkel het stuur en de shifters zijn nog origineel
    Foto

    Trek Fuel EX9
    gestolen in januari 2011
    Foto

    Turner Flux
    enkel het kader is nog origineel
    Foto

    Lapierre Zesty 514
    ter vervanging van de Trek Fuel
    Foto

    Foto

    Zal u droog kunnen biken? Zomerpak of regenfrak?
  • Buienradar noorden van Antwerpen
  • Buienradar België en Nederland
  • Buienradar België




  • Fietsonderhoud en mtb-technieken uitgelegd door Filip Meirhaeghe
  • Ketting repareren
  • Derailleur afstellen
  • Dalen met de mountainbike
  • Klimmen met de mountainbike
  • Bunny hop
  • Wheelie
  • Bunny hop
  • Door mul zand rijden
  • In waaiers rijden
  • En als je volleerd bent kan je dit eens proberen...

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Gezondheid
  • Voorkomen van verwondingen
  • Menu voor de renner
  • Cycling
  • Diversen (Baikbike)

  • Nachtritten
  • Nachtritten 2011

  • Foto

    Foto

    Foto

    Nachtritten 2012

    24/02 Bellefontaine
    25/02 Chimay
    25/02 Papignies
    09/03 Rekkem
    10/03 Kampenhout
    17/03 Bazel
    24/03 Esbeek (NL)
    30/03 Londerzeel
    07/04 Arlon
    13/04 Borchtlombeek
    13/04 Erneuville
    13/04 Houffalize
    13/04 Lichtervelde (tot 18 u)
    14/04 Rillaar
    20/04 Hotton (tijdrit)
    20/04 Seviscourt
    04/05 Behême-Leglise
    19/05 Marquise
    08/06 Escaudrain (FR59)
    15/06 Duisburg
    16/06 Ellezelles
    22/06 Kalken
    07/07 Cousolre (FR59)
    13/07 Herfelingen
    03/08 Vlezenbeek
    10/08 Sint-Martens-Voeren
    17/08 Arville
    31/08 Bléharies
    07/09 Bouillon
    07/09 Freylange
    07/09 Libin
    08/09 Rachecourt
    14/09 Gavere
    14/09 Gits
    14/09 Sint-Maria- Horebeke
    14/09 Hussigny-Godbrange (FR54)
    21/09 Hamoir
    22/09 Niederkorn (LUX)
    05/10 Tourpes
    12/10 Seneffe
    19/10 Dour
    27/10 Eerbeek (NL)
    31/10 Vierset-Barse-Modave
    09/11 Affligem
    16/11 Torhout
    22/12 Huissignies


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Andere disciplines: Trial, Cyclocross en Wielrennen, klik op de foto's!
  • Motor Weelde Touring
  • Wielerwijzer

  • Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn fietsverlichting voor nachtritten
  • lamp 2 functies
  • lamp 5 functies
  • batterijen
  • batterijlader
  • opbergdoosje 2 batterijen
  • opzetstuk helm
  • opzetstuk stuur
  • populair bij bikers
  • forum verlichting (B)
  • forum verlichting (NL)

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Nieuws Sporza
  • In schaduw van Lore Bruggeman rijpen talentvolle Belgische skateboarders: "Parijs komt nog te vroeg"
  • BEKIJK - Western of wielerwedstrijd? Belgische belofte temt losgeslagen paard in volle finale
  • BEKIJK - Western of wielerwedstrijd? Belgische belofterenner temt losgeslagen paard in volle finale
  • Meester-afdaler Matej Mohoric droomt van Ronde: "Er bestaat geen enkele veilige weg voor ons"
  • Zie jij meer dan wij? Stuur ons zondag jouw exclusieve filmpjes van de Ronde
  • Euro Hockey League: Alexander Hendrickx & co beginnen finaleweekend met kleine zege
  • OPROEP: Zie jij meer dan wij? Stuur ons zondag jouw exclusieve filmpjes van de Ronde
  • SD Worx-Protime betreurt afwijzing van Demi Vollering na "maximaal voorstel": "Het doet enorm veel pijn"
  • Lekke banden, valpartijen en corona achtervolgen Wout van Aert: zijn pechmomenten bij Ronde/Roubaix opgelijst
  • Briljante Grigor Dimitrov wipt Carlos Alcaraz in kwartfinales Miami Open: "Hij liet me eruit zien als een 13-jarige"

    Nieuws GVA
  • Speeltuin gemeentepark uitgebreid met inclusieve speelzone
  • Politie en gemeente gaan vrachtwagenverbod Wilgendaalstraat strenger handhaven
  • VIDEO. “Hij gaf me het gevoel dat ik 13 jaar was”: Carlos Alcaraz ziet sterretjes in Miami tegen ontketende Grigor Dimitrov
  • Beyoncé herschrijft tekst van klassieker met verwijzing naar overspel van Jay-Z: “Zoek je eigen man”
  • Fietser (50) raakt lichtgewond bij aanrijding
  • Werkmateriaal gestolen bij woninginbraak
  • Student-ondernemer Nils bouwde aanhangwagen om tot mobiele fitness: “Grote voordeel is het sporten in frisse buitenlucht”
  • Eerste bod binnen op Van Hool, curatoren geselecteerd
  • Voordracht over zin en onzin van warmtepompen trekt ruime belangstelling
  • Sociale kruidenier De Molen verhuist na tien jaar naar ontmoetingscentrum Schoem

    Nieuws Sportwereld
  • Zou ze niet twee keer nadenken? Danielle Collins (30) bereikt mijlpaal in tenniscarrière in jaar dat ze op pensioen gaat
  • Oostende-icoon Sam Van Rossom speelde nooit in de NBA maar ziet dat niet als een gemis: “Stevige Europese carrière was altijd mijn doel”
  • Vincent Euvrard beseft dat het vijf voor twaalf is voor Zulte Waregem: “Als we niet promoveren, zie ik dat als falen”
  • Goed en slecht nieuws na operatie van “veerkrachtige” Wout van Aert: “Er zijn letsels die je niet met een ingreep alleen kunt verhelpen”
  • Twee weken nadat hij OHL naar delirium schoot, is drukte voor Nachon Nsingi nog altijd niet gaan liggen: “Mijn telefoon is ontploft”
  • Hoe Jean Kindermans zich na zijn vertrek bij Anderlecht inwerkt bij Antwerp: “Als dit zijn ‘last dance’ wordt, mogen ze erg blij zijn”
  • Hoe zou het nog zijn met Jacques De Nolf (75)? “Ik geniet nog steeds van Club Brugge, zelfs als we in woelig water zitten”
  • Dylan van Baarle over frieten, katers, biatlon en zijn liefde voor de Ronde: “Misschien hadden mijn overgrootouders wel Vlaams bloed”
  • “Tour rijden in functie van de Spelen zou ideaal zijn”: wanneer zien we Wout van Aert terug in competitie?
  • Ook zij vielen net als Wout van Aert op een cruciaal moment in hun carrière: “De fysieke pijn is de minst erge”

    Nieuws uit uw provincie
  • Antwerpen
  • Limburg
  • West-Vlaanderen

  • Foto

    Foto

    Foto

    Zoeken met Google




    Agenda

    Belangrijke data in mijn agenda!



    Hoofdpunten blog avdl
  • Vlot een schermafbeelding maken met Greenshot
  • 2020!
  • Twitter en poll
  • Windows 8: alarm
  • Terug

    Hoofdpunten blog johnnyenchristiane
  • Nieuwe blog: Wandelgroetjes uit Borgloon 2.
  • LES SPITANTS DE NAMUR. / 43E MARCHE DE LA CITADELLE. / NAMUR. 09/01/2022
  • PLEZIERWANDELINGEN OSTBELGIEN. / DE VENEN VAN SOURBRODT. / SOURBRODT. 08/01/2022.
  • DRIEKONINGENTOCHT. / DE RAKKERS. / HEUSDEN ZOLDER./06/01/2022.
  • 30E MARCHE DE L’EPIPHANIE. / LES ROTEUS DI HOUSSAIE. / BEYNE-HEUSAY. 05/01/2022

    Hoofdpunten blog brecht
  • Einde blog
  • Guldensporenviering met herdenking van Dr HUGO HEUS
  • Open monumentendag 2012
  • Open monumentendag 2012
  • Infoavonden samenaankoop groene energie

    Hoofdpunten blog blogtips
  • Inhoud - Hoofdpunten van blog
  • Een VTM video afspelen op de blog
  • Een video van Youtube zonder of met automatische start op de blog laten afspelen
    .
  • Rekentool voor het omrekenen van kB, Mb en GB naar bytes en omgekeerd
    .
  • Compatibliteitsweergave uitschakelen voor de website blog.seniorennet.be, om de editor correct weer te geven in Internet Explorer 11 - Win7 en Win8.1
    .


    Free Blog Content



    Foto

    Foto







    Foto

    Foto

    Webdesign - informatica
  • Emoticons en animaties
  • Webklokken
  • Webklokken J. Paulissen
  • Toutimages klokken en kalenders
  • Stickers
  • Hopper















  • Foto

    Foto

    Foto

    Videohoekje
  • La Trace d'Hez te Tangissart 17-04-2011
  • La Trace d'Hez te Tangissart 17-04-2011
  • La Trace d'Hez te Tangissart 15-04-2012

  •  

    Toertocht Eupen 10-04-2011
    by Tom Klein



    Kenny Belaey versus Adam Raga
    by Kenny Belaey (2007)



    La Esterella overleden 11-04-2011
    by Filmclipkijker (2010)



    Toertocht Mol 19-09-09
    by Frits Motaar

     

    Vaalserberg Challenge 2011
    by Heldvaals

     

    Vaalserberg Challenge 2011
    by Tom Klein

    Sponsor Tom: klik hier!

     

    Danny MacAskill april 2009
    by Inspired Bicycles (2009)

     

    Danny MacAskill "Way Back Home"
    by Redbull (2010)

     

    Danny MacAskill "Industrial Revolutions"
    by Outmedia1 (2011)

     

    Danny MacAskill vs San Francisco (2012)
     

    What a mess!
    by TheVidPro (2006)

     

    64 mountainbikefilmpjes
    by Nkt943

     

    Limburgs Mooiste 2009
    by Berlicummer

     

    Toertocht Kalmthout 06-03-2011
    by Pietjebat

     

    TT Essen-Wildert 27-02-2011
    by Pietjebat

     

    TT Bergen-op-Zoom 13-02-2011
    by Pietjebat

     

    TT Bergen-op-Zoom 13-02-2011
    by 2fast2follow

     


    TT Kalmthout-Achterbroek 20-02-2011 by Pietjebat


     

    Boerenbike Droeshout-Opwijk 2010
    by Tubebartali

     

    15° LA TRACE D'HEZ 17-04-2011 - Tangissart from Mountainbike Expeditions on Vimeo.


     

    TT Langdorp 15-05-2011
    by HealthCityMtb

     

    Mountainbikerit in Tabarka Tunesië (januari 2008) by Sudconcept
     

    Crazy Tour de France stunt
    by murrl006

     

    City Mountainbike Challenge Waregem 2010 met winnaar Bart Aernouts by cityMTBchallenge


     

    Wereldbekermanche Bike Trial Antwerpen 2011 by Trialgirls


     

    All about cycling by BBBcycling


    TT Burdinne 31-07-2011 by Cristalpbiker
     


    Ter Dolen Fietshappening Helchteren 20-08-2011 by Rony Rabijns


     

    TT Lommel 28-08-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Mol op 04-09-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Ham op 11-09-2011 by Rony Rabijns
     

    Eijsbikers-marathon te Overpelt op 18-09-11 by Rony Rabijns


     

    TT Sint-Martens-Lennik 18-09-2011 by Marc10031
     

    TT te Bocholt op 25-09-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Mol-Rauw op 01-10-2011 by Rony Rabijns
     

    Mtb-Mol 01-10-2011 from Frits Motaar on Vimeo


     

    TT Mol-Millegem op 09-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Tremelo op 09-10-2011 by Encraved
     

    TT Houthalen op 16-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Zoersel op 16-10-2011 by Encraved
     

    TT te Kapellen op 16-10-2011 by Megadjob
     

    TT te Dongen op 16-10-2011 by Hansdegebruiker


     

    TT Wijchmaal-Peer op 22-10-2011 by Rony Rabijns
     


    TT te Zundert op 23-10-2011 (deel 1) by Hansdegebruiker


     


    TT te Zundert op 23-10-2011 (deel 2) by Hansdegebruiker


     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Chagoiginrin
     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Fons Moors (1)


     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Fons Moors (2)

     

    TT te Lommel op 30-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Mol op 05-11-2011 from Frits Motaar on Vimeo.


     

    TT Heusden-Zolder op 06-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Meeuwen op 12-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Tessenderlo op 13-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Dilsen op 20-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Maasmechelen op 26-11-2011 from Frits Motaar on Vimeo.


     


    TT te Zandhoven op 27-11-2011 by WTC Rap Terug






    TT te Essen op 11-12-2011
    from Nico Vervecken on Vimeo.



    TT Wouw van 11-12-2011 door Bulchman (deel 1)




    TT Wouw van 11-12-2011 door Bulchman (deel 2)







    TT Helchteren 02-01-2012 from Frits Motaar on Vimeo.
     

    TT Beringen op 08-01-2012 by Rony Rabijns (deel 1)

     


    TT Beringen op 08-01-2012 by Rony Rabijns (deel 2)

    TT Beringen-Beverlo op 08-01-2012 from frits motaar on Vimeo.


     

    Toertocht te Overpelt op 14-01-2012 door Phille81


     

    TT Eksel op 15-01-2012 by Rony Rabijns
     

    MTB Lommel-Kattenbos op 28-01-2012 from frits motaar on Vimeo


     

    TT te Leopoldsburg op 29-01-2012 by Rony Rabijns
     

    TT Balen-Keiheuvel op 04-02-12 from frits motaar on Vimeo


     

    TT Balen-Keiheuvel op 04-02-12 by Rony Rabijns


     

    TT te Bolland op 08-07-2012 by mmtbjo


    TT Itterbeek op 29-07-12 by MTBExpeditions


    Foto

    Wouter Weylandt (26 jaar) overleden in mei 2011 27/09/1984 - 09/05/2011

  •  

    Wouter Weylandt overleden op 09-05-2011 na een noodlottige val tijdens de derde rit in de Ronde van Italië (VTM-nieuws)


    Wouter Weylandt
    by Kommentatorenkanal 2011

     

    Wouter Weylandt by Ms Techno9


     

    Wouter Weylandt by Runningbuzz


     

    Wouter Weylandt by SirBelluca92


     

    Wouter Weylandt by Azertuip


     

    Wouter Weylandt by Yhdistetty


     

    Interview Wouter Weylandt (2008)
    by Lindsaytjuuh


     

    Tyler Farrar wint derde rit in de Tour de France 2011 en draagt zijn overwinning op aan Wouter Weylandt by SBS Tour De France

    Tyler Farrar maakt het W-teken


     

    Sierre Zwitserland 13-03-2012 by Ciao123

    22 kinderen uit een school in Lommel
    en een school in Heverlee,
    2 buschauffeurs en 4 begeleiders
    sterven nadat een bus tegen een
    tunnelwand botst in Zwitserland...


    Categorieën



    tot de 6de Bike Nightride De Papegaai


    Foto


    Welkom

    StrammerMax's newsflashke

    Volgende toertochten


    Mijn keuze:

    (blauw maakt meeste kans)

    zondag 03/03/2013:

    Kalmthout
    Van Trier-Bosduin-classic
    (30-45 km)

    zondag 10/03/2013:

    Sint-Gillis-Dendermonde
    (35-55 km)

    vrijdag 15/03/2013:

    Hoogerheide (NL)
    nightride (19.00-21.00 u)
    (37 km)

    zondag 17/03/2013:

    Roosendaal (NL)
    City-mtb-tocht Kaaimannen
    (29-38 km)

    zaterdag 23/03/2013:

    Esbeek (NL)
    nightride (19.00-21.00 u)
    10de Lichtjestocht (35 km)

    zondag 31/03/2013:

    Olen

    (15-30-50 km) of
    Olmen
    (26-32-45 km)

    maandag 01/04/2013:

    Zele
    (30-40-60 km)

    zaterdag 06/04/2013:

    Zulte
    (45-60 km)

    zondag 07/04/2013:

    Vessem (NL)
    (25-35-50 km) of
    Valkenswaard (NL)
    (25-45 km) of
    Sinaai
    (28-40-50 km)

    vrijdag 12/04/2013:

    Borchtlombeek-Roosdaal
    nightride (18.30-20.30 u)
    (25 km)

    zaterdag 13/04/2013:

    Rillaar

    nightride (15.00-21.00 u)
    (26-36-43-62 km)

    zondag 14/04/2013:

    Rillaar

    (27-42-57-78 km) of
    Poederlee
    (25-45-55 km) of
    Meise
    (32 km) of
    Waasmunster
    (35-45-55 km)

    zaterdag 20/04/2013:

    Gentbrugge
    (20-25-35-50 km)

    zondag 21/04/2013:

    Tangissart
    (Court-Saint-Etienne)

    (14-31-51-70 km) of
    Lasne
    (10-20-40 km) of
    Lot
    (35-55 km) of
    Haacht
    (30-40-50 km) of
    Dessel
    (25-40 km) of
    Nieuwkerken-Waas
    (32-54 km) of
    Sint-Truiden
    (28-45 km)

    zondag 28/04/2013:

    Opwijk
    (15-30-50-80-100 km) of
    Aarschot
    (15-25-35-40-65 km) of
    Borgloon
    (10-20-30-40 km)

    dinsdag 30/04/2013:

    Overmere

    nightride (18.00-20.30 u)
    (30-50 km)

    woensdag 01/05/2013:

    Deurne-Diest

    (26-36-48-65 km)

    vrijdag 03/05/2013:

    Sint-Niklaas

    nightride (17.00-21.00 u)
    (35-56 km)

    zaterdag 04/05/2013:

    Maria-Aalter

    (25-45-55 km)

    zondag 05/05/2013:

    Leernes

    (20-35-50 km) of
    Hulshout
    (28-48-68 km) of
    Tilburg (NL)
    (25-40-55 km)

    zondag 09/05/2013:

    Mont-Saint-Guibert

    (25-30-50-65 km) of
    Wechelderzande
    (15-27-43-53 km) of
    Londerzeel
    (18-32-42-52 km)

    zaterdag 11/05/2013:

    Stekene

    (18-35-50-55-60 km)

    zondag 12/05/2013:

    Overijse
    (25-35-50-60-65 km) of
    Herselt
    (20-30-40 km) of
    Vlimmeren
    (40-25 km)

    zaterdag 18/05/2013:

    Chassepierre
    (TT van Izel met GPS)

    zondag 19/05/2013:

    Robelmont
    (10-25-33-47-60 km)

    maandag 20/05/2013:

    Harinsart
    (22-37-42-53 km)

    zondag 02/06/2013:

    Mont-Saint-Guibert

    VTT des Hayeffes
    (15-21-23-36-57 km) of
    Langdorp
    (25-40 km) of
    Oostmalle
    (29-45 km) of
    Lommel
    (25-40 km)

    zondag 09/06/2013:

    Schaffen-Diest

    (26-30-41-60 km)

    zondag 16/06/2013:

    Chaumont-Gistoux

    (10-30-45 km) of
    Mol
    (25-40 km) of
    Buizingen
    (30-45-55 km) of
    Waanrode
    (24-34-44-64-84 km) of
    Zemst-Laar
    (29-37-51-63 km) of
    Zele
    (30-48 km)

    vrijdag 21/06/2013:

    Kalken

    nightride 17.00 - 21.00 u
    (30-40-50 km)

    zondag 23/06/2013:

    Baisy-Thy

    (12-25-35-45-60 km) of
    Grobbendonk
    (20-40-60 km) of
    Lummen
    (15-25-45-60 km) of
    Libin
    (25-50-100 km) of
    Kalken
    (25-40-60 km) of
    Zele
    (40-55 km)

    zaterdag 29/06/2013:

    Maria-Aalter

    (30-50 km)

    zondag 30/06/2013:

    Sint-Job-in-'t-Goor

    (15-25-45 km) of
    Halle
    (35-50-85 km) of
    Redu
    (20-32-45-55 km)

    zondag 07/07/2013:

    Oud-Heverlee

    Meerdael-classic
    (30-45-62-75-100 km) of
    Booischot
    (20-40-60 km) of
    Lommel-Kattenbos
    (12-20-30-40-60 km)

    zaterdag 13/07/2013:

    Pepingen

    (30-45 km)

    zondag 14/07/2013:

    Bekkevoort

    Hagelandse Pijl
    (20-42-55-70 km) of
    Hamont-Lo
    (22-38-45 km)

    vrijdag 19/07/2013:

    Herfelingen

    avond- en nightride
    Waanzinnig Weekend
    (30-50 km)
    start: 18.00-22.00 u

    zaterdag 20/07/2013:

    Zwalm

    (15-25-40-60 km)

    zondag 21/07/2013:

    Wijgmaal

    (25-45-65 km) of
    Mol
    (15-24-43-62 km) of
    Waasmunster
    (30-40-50 km)

    zaterdag 27/07/2013:

    Sint-Jan-in-Eremo

    (30-50-60 km)

    zondag 28/07/2013:

    Droeshout-Opwijk

    Boerenbike
    (30-40-50-60 km)
    Lichtaart
    (12-24-48-60 km) of
    Roosdaal
    (25-50 km)

    vrijdag 02/08/2013:

    Maarheeze (NL)

    Bij de Mijl
    vertrek: 13.30-16.00 u
    (24-48 km)

    zaterdag 03/08/2013:

    Oosterzele

    Rochustochten
    (25-35-50 km) of
    Wiekevorst
    (25-40 km)

    zondag 04/08/2013:

    Bekkevoort
    (15-25-40-50-65 km) of
    Lille
    (20-40-60-80 km) of
    Hamme
    (32-45 km) of
    Sinaai
    (28-40-50 km)

    vrijdag 09/08/2013:

    Vlezenbeek
    nightride: 18.00 - 22.00 u
    (35 km)

    zaterdag 10/08/2013:

    Knesselare
    (15-30-55-70 km) of
    Eeklo
    (25-40-55 km)

    zondag 11/08/2013:

    Vlezenbeek

    (35-50-80 km) of
    Diest
    (25-45 km) of
    Grobbendonk
    (30-45 km) of
    Bergen-Op-Zoom (NL)
    (25-45 km)

    donderdag 15/08/2013:

    Awenne
    (28-38-55-72 km) of
    Herk-De-Stad
    (25-35-45 km) of
    Haasrode
    (18-32-45-55-65 km)

    vrijdag 16/08/2013:

    Arville
    nightride: 18.30 - 22.00 u
    (15-25 km)

    zaterdag 17/08/2013:

    Aarschot
    Forest Marathon (Bekaflaan)
    (25-45-65-85 km)

    zondag 18/08/2013:

    Erneuville
    (15-25-35-45-60-75 km) of
    Aarschot
    Forest Marathon (Bekaflaan)
    (25-45-65 km) of
    Halle-Zoersel
    (15-25-45-60 km) of
    Beringen
    (25-45 km) of
    Lennik
    (25-45-55 km)

    zaterdag 24/08/2013:

    Herzele

    (15-30-50 km)

    zondag 25/08/2013:

    Opoeteren

    Oeterdalmarathon
    (20-40-75-100-115 km) of
    Kasterlee
    (18-25-40-70-100 km) of
    Anderlues
    Transsambrienne
    (20-35-50-65-85 km) of
    Tielt-Winge
    Hagelandse Heuvels
    (25-45-65-95 km) of
    Villers-La-Ville
    (15-25-40-60 km)
    Er is vandaag ook
    Houffalize
    Houffamarathon
    (50-70-100-120 km)

    vrijdag 30/08/2013:

    Stabroek
    (15-30-45 km)
    afgelast!!!

    zaterdag 31/08/2013:

    Kruishoutem-Lozer
    Lozerbosveldtoertocht
    (35-40-55 km)

    zondag 01/09/2013:

    Diest

    Marathon van de Demervallei
    (23-40-62-84-103 km) of
    Olloy-Sur-Viroin
    (25-35-45-55-65-85-100 km) of
    Sint-Gillis-Waas
    Waasland Bike Marathon
    (30-60-90-120 km) of
    Gierle-Lille
    (25-45 km) of
    Kruishoutem-Lozer
    Lozerbosveldtoertocht
    (35-40-55 km)

    (*) niet in de gewone kalenders te vinden!

    check de kalenders:




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!