Dat ene woord Dat naar een ander toe iets zegt Zonder enig gebaar, maakt gevoelens kenbaar Het maakt alles in je los, machteloos voel je het aan Laat je helemaal gaan, emoties borrelen omhoog
Tranen prikken in je oog Waarom heb je het gezegd, het vraagt om te worden uitgelegd Maar een woord is maar een woord Kan alleen worden gehoord
Niet zo innig worden gevoeld, zoals het eigenlijk is bedoeld Een paar woorden zijn niet genoeg, het worden er steeds meer Telkens vragen uitleggen keer op keer Het maakt je zo kwetsbaar, hulpeloos en teer
Komt er dan geen einde aan Door steeds maar te vertellen, beantwoorden van vragen Eindeloos te praten keer op keer Komt het moment dat je verwerkt je gevoel Dan zal je weten wat ik bedoel Kan het nog worden uitgepraat voor 2010??
