Ik ben Simonne
Ik ben een vrouw en woon in Limburg () en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 02/10/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Powerpointjes maken,kienen,vakantie gaan en genieten van mijn kleinkinderen.
Dit blogje is tot stand gekomen door mijn zus Roosje waarvoor mijn dank,zonder haar was het me nooit gelukt.
Ik wens jullie allemaal een fijn weekend. Ik zou zeggen hou het warm. Ik ga er namelijk even tussenuit. Naar het zonnige Turkije. Graag niet te veel mailtjes sturen. Want dat zit mijn mailbox vol,als ik terugkom. Groetjes en knuffels. Tot binnenkort.
Ik zou graag sterren willen plukken. En ik weet dat het me zou lukken. Ik zou ze bewaren in mijn hart. Speciaal voor jou leg ik ze apart. Ze zouden mijn ogen doen stralen. En het beste in me boven halen. Daarna zou ik ze aan jou schenken. Zolang deze sterren blijven schijnen. Zal onze vriendschap nooit verdwijnen.
Rond het huis en binnen, Zitten allemaal griezelige spinnen. Er is geen beweging op straat. Alleen een griezel die heen en weer gaat. De griezelige pompoenen staan aan de deur. Daarin een theelicht met een rare geur. Het is goed als volle maan. En de vampier begint op de ramen te slaan. De felle wind maakt een akelig geluid. En plots vallen de lichten uit. De honden beginnen te janken. Dit allemaal heb je aan Halloween te danken.
De herfst is weer geland en de wind giert en gromt. En de bladeren vallen weer op de grond. Alweer een seisoen voorbij. Daarvan worden we niet blij. Wat zou het fijn zijn. Als het altijd zonnig en zomer kan zijn. De warme dagen en zwoele nachten zijn voorlopig weer van de baan. En we halen de winterkleren te voorschijn en trekken die weer aan. Elk seisoen heeft zijn eigen charme. Aan de gedachte moeten we ons nu maar warmen. Met de kachel aan en kaarsen erbij. Worden we toch weer een beetje blij. Ook kunnen we nog naar het bos gaan. Misschien zien we dan ook paddestoelen staan. Dennenappels rapen voor het haardvuur is ook een plan. Lekker buiten lopen,dus we nemen het ervan. Laat nu de herfst maar komen. Ik blijf van het voorjaar dromen. Groetjes Simonne.
Lieve vrienden in mijn leven. Ik wil jullie nooit meer kwijt. Vriendschap is niet voor even. Maar voor eeuwig en altijd. Vrienden om veel mee te delen. Vaak een lach,soms een traan. Om te bellen,of te mailen. Of om een arm,om een schouder te slaan. Vrienden om bij te huilen. Als het lachen soms vergaat. Ik zou met niemand willen ruilen. Een echte vriend,een lieve maat. Vrienden, die ik kan vertrouwen. In een mooie,maar ook slechte tijd. Vrienden waar ik op kan bouwen. En die mij helpen in de strijd.
Woorden zijn soms wapens. Scherp en vol venijn. Ze kunnen je hart verwonden. Verdriet geven en pijn. Maar soms zijn woorden. Enkel een bron van steun en hoop. Als balsem op je wonden in veler levensloop.
Je bent zoals je bent,uniek als persoon. Dat maakt dat je net als een roos bent. Bijzonder maar toch ook gewoon. Geniet van het mooie. En alles wat komen gaat. Bedenk goed dat in je leven. Nooit alles over rozen gaat.
Een traan van verdriet,is niet slecht, gevuld met vocht. Een traan van verdriet verteld zoveel meer. Het is niet de traan,maar het verhaal wat een uitweg zocht. De traan zoekt zijn weg,het verhaal herhaalt zich keer op keer. Een traan die niemand ziet,het verhaal wat niemand hoort. Gevoelens verpakt in een traan,een verhaal zonder woord.
Geef ze mij allebei. En zeg me dan heel even. Dat je niet kunt leven zonder mij. Als je echt van iemand houd. Iemand die echt weet wie je bent. Ook je zwakke plekken kent. Die je bijstaat en vergeeft. Een die naast en in je leeft. Dan voel je pas wat leven is. En dat liefde geven is.
Een ware vriend is er altijd,beledigd soms,maar heeft ook spijt. Een ware vriend doet je soms pijn. Omdat de waarheid zeggen,confronterend kan zijn. Een ware vriend kletst niet achter je rug. Maar geeft alleen,en vraagt niets terug. Een ware vriend kan heel goed zwijgen. Kan een verward verhaal aan een stuk rijgen. Een ware vriend kan je vertrouwen. En is iemand om onvoorwaardelijk van te houden. Groetjes Simonne.
Speciaal voor jou geschreven. In mijn gedachten ontstaan. Wat jij me hebt gegeven. Is zo puur en spontaan. Voor mij ben je meer dan alleen een maatje. Wij delen zoveel met elkaar. Veel meer dan alleen een standaard praatje. Ben zo gelukkig je te hebben ontmoet,echt waar. Samen delen geluk en pijn. Soms een lach,soms een traan. Maar bovenal er voor elkaar zijn. Laat deze vriendschap zo lang mogelijk voort bestaan.
Niets is mooier dan gelukkig zijn. Liefde geven,liefde krijgen,dat is zo fijn. Het koesteren,het verlangen,een nieuw leven geboren. Klein en hulpeloos,het is jou stem die ze graag horen. Twee warme beschermde armen rond haar heen als ze weent. De fluisterende troostende woordjes,ze weet ze zijn gemeend. Ik hoop dat je je altijd veilig zult voelen,daar waar je gaat. Wees nooit bang om achterom te kijken,er is altijd iemand die achter je staat. Dit leven door God gegeven. Moge met veel liefde omringd worden en gelukkig leven.
Het avondrood,met zijn inmense pracht. Dat aankondigt,het wordt weer weldra nacht. Betovert je,met een schitterend kleurenspel. Snel overgaand,van donker naar fel. Een vuurbal,met een prachtige stralenkrans. De hemel,een willekeur van gloed en glans.
Het leven is een reis. En je weet niet waarheen. Soms ga je met iemand. Soms reis je alleen. En waar je ook blijft. Vergeet nooit de vriend. Die dit voor je schrijft.
Vlinder met je mooie kleuren. Spreidt je vleugels,vlieg omhoog. Verder dan ons oog kan reiken. Vlieg voorbij de regenboog. Na je mooie aardse leven, ben je nu voor altijd vrij. Maar ik zal je nooit vergeten. Jij leeft verder diep in mij.
De natuur zegt ons zoveel. Maar weinige willen erna luisteren. De wind verteld ons zijn verhaal. Maar doet de meeste mensen huiveren. Ze horen geen wind,regen of zon. Ik wou dat iedereen het horen kon. De natuur verteld ons zijn verhaal. Zelfs die ene zon,of manestraal. Pas als iedereen het hoort, is het over met oorlog en moord. Dan kunnen we in vrede leven. Dan kan de natuur ons nog meer geven.
Ik zou zo graag leven in een luchtballon. Ver van alles wat moest en wat kon. Geen problemen,geen zorgen daar in de lucht. Samen met de vogels op de vlucht.
Dan kon ik alles van op afstand bekijken. Dan zouden alle rampen maar rampjes lijken. Geen paniek,geen angst, Zo leeft een mens het langst.
Dit is een droom van vele mensen, die al deze dingen wensen. Jammer genoeg blijft het slechts bij dromen, want de problemen blijven komen.
Maar niet al de mensen kunnen met deze problemen om, tegen deze mensen zeg ik kom, Spring in mijn luchtballon, dan vliegen we samen richting zon.
Mijn gevoelens komen door jou. Mijn gevoelens zeggen dat ik van je hou. Mijn gevoelens maken me gek, ik weet niet hoelang ik het zonder jou nog trek. Mijn gevoelens volgen hun eigen weg. Mijn gevoelens doen me pijn. Mijn gevoelens en ik horen op 1 lijn te zijn. Maar mijn gevoelens lopen alleen maar in de weg. Als mijn gevoelens niet ophouden dan heb ik pech. Mijn gevoelens zorgen voor neigingen. Neigingen die ik niet wil hebben. Maar zonder mijn gevoelens,waar ben ik dan? Mijn gevoelens zijn een deel van mij. Mijn gevoelens doen me wel pijn,maar ik moet gewoon aan leuke dingen denken. Want dan weet ik wat het leven allemaal kan schenken.
