Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
.... Ja, soms moet een mens een titel bedenken om iets proberen weer te geven op een blog, maar bij het lezen van de bovenstaande roman wilde ik gewoon een paar citaten weergeven die elk op zich een dagelijkse gedachte kunnen zijn.
In elk geval kan ik het boek op zich ten zeerste aanraden; het werd me zélf sterk aanbevolen en ik heb het dan ook in één ruk uitgelezen. ... Hoe mooi LIEFDE kan zijn ...
Hier dan een paar rake "slagzinnen" ....
"DE ENIGE ECHT VRIJHEID DIE WE HEBBEN ZIT IN ONS HOOFD."
"GA HET ONHEIL NIET UIT DE WEG ALS JE ER IETS KUNT TEGEN DOEN, MAAR ALS JE HET NIET KUNT, GA DAN."
"GELUK HANGT VAN NIEMAND ANDERS AF DAN VAN JEZELF."
En wanneer ik deze nu nog eens neerschrijf denk ik aan een paar blogvrienden maar in eerste plaats aan mezelf, zo een tijd terug. Wie de blog of het ventje hierachter kent, zal weten waar ik het over heb.
"Hoe lang zal je nog in die boeken zitten dromen?"
Aan deze uitspraken moest ik denken wanneer iemand me vertelde dat internetten en het seniorennet toch niets wezenlijks opbrengt, of "Daar zal je straks geen aardappelen mee uit de grond halen". De persoon wilde me gewoon maar zeggen dat ik altijd maar om het bijkomstige begaan ben, maar is dat wel zo? Misschien is er inderdaad een groep senioren (en ook anderen nota bene) die met hun handwerk in tuin of veld meer resultaat ZIEN waar de rest niets meer dan dromerij lijkt. Zelfs vertellen over hoe goed ik me voel op het seniorennet leek de persoon helemaal niet te boeien, integendeel ... RESULTATEN wilde hij zien, geen cijferkes.
En toch ben ik er nog steeds en meer van overtuigd dat zelfs deze virtuele wereld vruchten kan voortbrengen al zullen ze niet zo zichtbaar en tastbaar zijn als "de vruchten der aarde". Al benijd ik de mensen die met hun handen het land bewerken, kunstzinnige dingen maken, of gewoon sterk technisch aangelegd zijn. Maar is alles wel echt meetbaar?! Kijk maar eens naar de kring die je zelf om je blog hebt opgebouwd of die je genegen werden door een woord, wat "dromereij", een mooie tekst. En zo was ik weer even in boeken aan het dromen, maar het deed me deugd en wat het opbrengt ... dat zullen we ooit nog wel ondervinden.... Hoop ik toch van harte! Tot ziens!
"TOEN MENSEN VROEGER TROUWDEN, WAS DAT VOOR 20 JAAR, DAN GINGEN ZE DOOD. MET WAT MALCHANCE BEN JE NU VOOR 60 JAAR GETROUWD, DAT IS DRIE MAAL LEVENSLANG.
(dit kan ik inderdaad uit zijn kontekst halen en het dan als goede grap afdoen)? MAAR professor Rik Torfs gaat verder):
MENSEN VERANDEREN, TIJDEN VERANDEREN, MAAR WAARDEN EN GODSDIENSTEN BLIJVEN. IK DENK, HOOP DAT DE WAAIER VAN GELOOFSVORMEN BREDER ZAL WORDEN ... KWESTIE DAT MENSEN ZICH LATEN GEGREPEN WORDEN DOOR HUN GELOOF".
Het was geen liefde op het eerste gezicht maar wel vriendschap op het eerste gezicht. We raakte aan de praat en na enkele ontmoetingen en vele telefoons later groeide deze vriendschap uit tot echte pure liefde. Zo zie je maar dat de beste dingen in het leven echt wel het wachten waard zijn!
Een mens moet soms andere blogs bekijken om zelfde gedachten terug te vinden, niet dat KWAAD WORDEN mijn deel is, integendeel, maar van "Loes" mag ik volgende overnemen. Al moet ik bekennen dat ik inwendig nogal kan "kwaad maken" over de manier waarop mensen met elkaar omgaan, maar dat zal je al eerder van mij gelezen hebben.
Kwaad worden
Als je over 'kwaad worden'wilt spreken, kun je in de Nederlandse taal over meer dan 500 woorden beschikken. Als je iets te zeggen hebt over'zachtmoedigheid'vindt je nauwelijks 60 woorden. 'Kwaad worden'is een ongezonde bezigheid.
Als je boos wordt, ballen zich onwillekeurig je vuisten, je stem wordt luider en scherper, je hart begint wild te kloppen, je spieren spannen zich. Psychologisch gezien, maak je je klaar voor een gevecht. Bij elke uitbarsting schiet 'adrenaline'uit de bijnieren door je lichaam. Dit verhoogt de bloeddruk en heeft nog andere, erg nadelige gevolgen. Als je lang wilt leven, mag je niet te veel kwaad worden!
'Kwaad worden 'is menselijk en begrijpelijk. Maar het wordt gevaarlijk, als je met twee tegelijk kwaad wordt.... Daarom wacht jij tot morgen! Woede is een van die overblijfselen van de oermens in je zenuwstelsel.
Dit las ik van de week op De Plezierige Gedichtensite en sprak me wel aan omdat ik er ook zo over denk gewoon verspilde energie.
Wat zijn je hobbys vraagt men me . En dan weet ik het niet.
Of toch: Ik hou van mensen, van mensen die gelukkig zijn, van mensen die ik gelukkig mag maken door een woord, een handdruk, een brief
Ja, ik hou van schrijven.
Maar schrijven doe je nooit in je eentje, je doet het voor iemand, het beste wensend voor die andere, die goedbekenden of de voorlopige vreemdeling, die misschien vriend kan worden. Want ook ik verlang ernaar zelf bemind te worden; een plotse telefoon, een brief die je echt niet had verwacht.
Ja, mensen en relaties zijn belangrijk in mijn leven.
Het is een vreemdsoortige hobby, maar ik leg er graag mijn diepste zelf in van hart tot hart en dat is dan ook zo kwetsbaar, maar telkens is respons gekomen.
Schrijven doe ik niet alleen, maar ook vanuit een doorleefde gelovige invalshoek, zonder wel iets te willen opleggen.
Is het dat misschien wat onze mensen verwachten, iets meer dan alle banaliteit en dagdagelijkse dingen?!
Komt vandaar die grote respons, maar blijf ik ook daardoor zo lang met hen begaan, éénmaal ze mijn leven hebben verlaten?!
Houden van mensen kan zo mooi zijn, zo direct, zo vredegevend, maar het laat je nooit los,
Naar aanleiding van foto's en teksten hieronder over Naakt en Anders heb ik ooit iemand gevraagd waarom we ons zo sterk aangetrokken voelen bij het kijken naar naakt. En ik moet u zeggen dat ik nog nooit eerder zo een mooi antwoord heb gekregen dat ik het u vandaag wil meegeven. Ik heb het al die tijd bewaard in mijn documenten maar misschien past het juist in deze context dit met jullie te delen.
Het fenomeen van de verschillende affiniteiten en affectiviteiten is voor mij een diep, maar mooi mysterie, even diep en mooi als bvb. de muziek. Tussen haakjes: kunt u een vrouwelijke componist noemen? Omdat het een mooi mysterie is, is het voorzeker een bron van waarheid, goedheid en schoonheid. Eerlijkheid in de beleving van dit mysterie is daarom belangrijk: hoe eerlijker, hoe heerlijker (waarheidsdimensie). Dankbaarheid omdat dit mysterie ons zalvend overkomt (dimensie van goedheid: God is als vader ondermeer ook 'man'). Lieflijke deugd ten derde omdat we altijd weer verliefd worden op een onuitsprekelijk goddelijke verschijning (schoonheidsdimensie). Het mysterie mag ons niet driemaal onevenwichtig maken (te streng, te los, verblind), maar evenwichtig gelukkig binnen een zeer boeiende wereld
Geïnspireerd door een Nederlandse schilder (V!)op haar blog enerzijds en een ongehoorde schreeuw van een beginnend dichter, graag deze combinatiepublicatie (een woord van het momenet!)
In mijn fotocollectie heb ik daarnet deze teruggevonden en is misschien wel een mooie dagafsluiter zonder daar nog veel woorden aan te moeten toevoegen. Slaapwel in blogland !
Men noemt me "bedrijfsleider met literaire ambities" of nog misschien "dokter" of "prriester" of "iemand die toch anderen wil helpen".
Allemaal mooie complimenten waar ik mezelf wel ergens in herken en waardoor ik er via het seniorennet nog sterker ga in geloven. Maar het zijn wel levende mensen van dichtbij of veraf die mee gestalte geven aan die droom over vriendschap en liefde. Alles wat ik noemde vind je terug doorheen de verschillende bijdragen waar ik volledig achtersta, zeker ook achter deze gedachte die ik aangepast en bijgewerkt doorgeef van onze blogvriedin Karin.
Of ik nu die priester ben , die dokter, de bedrijfsleider, of gewoon een vriend voor jou ... IK WIL ER ZIJN VOOR JOU, zoals ik het hier en ook al elders probeerde
Van elke mens, die ik in mijn leven ben tegengekomen, heb ik mogen leren. Ik verdien respect en waardering van de ander te ontvangen en geef dit zelf ook.
Ik verwacht niets van een ander. Ze kunnen alleen maar zijn wie ze zijn en niet wat ik denk dat ze zouden moeten zijn. Ik gun de ander de ruimte en neem tijd voor de mijne al heb ik dat laatste moeten leren!
De eenzaamheid is mijn vriend al mag die eenzaamheid niet te lang duren. Maar in de gegeven tijd wil ik geholpen worden iemand te worden zodat ik nog meer kan geven dan nemen en met blijdschap kan genieten en ontvangen.
Het kan zijn, dat er mensen afvallen, daar zij mij niet accepteren in mijn zijn. Er zullen altijd nieuwe en betere komen- of anderen, om iets van te leren.
Elkaar de ruimte geven is voor mij iets heel bijzonders haast heilig al kan men zich achteraf soms naïef voelen maar In een relatie geeft dit een enorme mogelijkheid tot groei en bloeit deze op, met kleine pasjes.
Soms is dit voor anderen niet goed te begrijpen; als zij uit liefde komen krijgen zij inzicht in mijn gevoel. Dit hoeven ze niet te begrijpen of te volgen, maar zullen mij respecteren, zoals ik ben of wil zijn.
Ieder mens is een eigen ik en mag op zijn beurt, zijn eigen gevoel volgen. Sluiten wij niet op elkaar aan, dan is dit mogelijk en gaat ieder zijn eigen weg.
Ik houd erg veel van mensen, ondanks dat er enkelen waren, die mijn vertrouwen hebben beschaamd en misbruikt. Ook dit heb ik zelf in stand gehouden. Ik ben niet boos op die anderen heb het ze ook vergeven, omdat ik ervan heb mogen leren.
Het leven is net zo mooi als dat ik dat zelf wil zien, voelen en genieten. Maar soms kun je dat pas zeggen na langere tijd want tijd heelt NIETS.
Toch wil ik ook nog steeds in de gedachten van anderen meekruipen om een beetje te begrijpen hoe zij denken en daardoor de band met hen verstevigen. en ik leef nu. U ? sta en leef in het NU
Om de minireeks af te sluiten van de minifietstocht, toch even een foto publiceren van het gloednieuwe devotiecentrum t.n.v. Pater Constant Lievens te Moorslede.
Een tip voor bedevaarders naar Dadizele, want Moorslede is de hoofdgemeente tot spijt van wie het benijdt en zo een omwegje waard naar Moorslede al blijft Dadizele de aantrekkingspool, ook al kent men de naam niet langer meer als bedevaartsoord, maar wel omwille van zijn tuincentra of zijn voormalig "speelplein".
Even zien of ik in aansluiting van het berichtje een foto kan plaatsen over het "begraven" van de rechterhand van onze grote Indiamissionaris Constant Lievens. Omdat ook ik sinds jaar en dag een band heb met India, evenwel met de inheemse Indische missiecongregatie, IMS, waar ik al eerder over schreef hoe we de echte armen kunnen nabij zijn, binnen of buiten en congregatie.
Het suggerert zoveel, maar in een mooie relatie zou het wel eens volgende kunnen betekenen :
"IK HEB JE IN RUIL VOOR ALLES WAT IK VAN JOU VERWACHT HELEMAAL NIETS TE BIEDEN".
Is dit geen mooie weekendgedachte?!
p.s ik hoop dat de uitgebreide teksten die ik heden plaatste nog zullen gepubliceerd worden al had ik de indruk dat big brother over mijn schouders meekijkt? ook al eerder ondervonden?
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
