Ik was een draadxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Niet min, niet meer.
Een losse eenzaat
Eenzaam, zonder patroon.
Dacht mooi te zijn
Gerold op mijn bobijn.
En uitgestrekt een rechte lijn
Tot op die keer
Een hand mij in de klossen bracht
En ik deel werd van het onbeschrijfelijk vele
En vorm werd,
En structuur,
Gemeenschap om in te delen.
Niet langer losse draad
Maar kant van kunst en kracht.
Als draad lag ik daar breekbaar en afgezonderd
Als kant word ik geliefkoosd en bewonderd !!!
Marius Degeest
|