|
30E MARCHE DES GAIS LURONS.
LES GAIS LURONS MELEN.
MELEN.
Melen een deelgemeente van Soumagne, heeft zoals vele andere dorpjes in het Land van Herve zijn bouwkundig erfgoed kunnen bewaren in een prachtige groen kader. Ondanks het mijn verleden en de industrie, de nabijheid van de Luikse agglomeratie is het een prachtige omgeving gebleven. Het verleden is er op verschillende manieren bewaard, de prachtige boerderijen, het oorlogsverleden en de mijnbouw en het prachtige domein van Wegimont.
Elk met zijn verleden en zijn toekomst. Wij wandelen langs de prachtige boerderijen en komen dan even buiten het dorp aan het monument voor de gefusilleerde door de Duitser in 1914 op 4-12 augustus. We komen aan de nieuwe rondpunt met een model mijn erop, zo word de herinnering aan de mijnbouw levend gehouden. Wat verder komen we aan de Schachttoren van Bas-Bois. Prachtig ligt de voormalige mijn voor ons. De term Belle-Fleur mag dan al poëtisch klinken, zijn functie was dat allerminst: de schachttoren diende immers om de mijnwerkers via een liftkooi te laten afzakken en weer op te halen. Deze structuur bevatte de kartelwieltjes waarboven de kabels liepen die de schachtkooi droegen. De constructie heeft een dubbele symbolische betekenis. Gisteren nog was het leven van de mijnwerkers in handen van zijn kabels; vandaag blijft de toren samen met de terrils, de meest zichtbare herinnering aan de mijnbouw.
De gemeente Soumagne is een buurgemeente van Blegny en speelde vanaf het einde van de negentiende eeuw een belangrijke industriële rol dankzij de aanwezigheid van vele steenkoolmijnen. Deze voormalige kolen site was van 1860 geëxploiteerd. De Mijn bevatte twee schachten, één voor de extractie en de andere aan de ventilatie. Galerieën bereikt een diepte van 355 meter. De site wordt definitief gesloten in 1970. Van deze voormalige activiteit, die begin van de jaren 1960 werd stopgezet, blijft vandaag niet veel meer over. Veel terrils hebben plaats geruimd voor verkavelingen of beboste heuvels. De terril van Bas-Bois mag prat gaan op zijn geklasseerde schachttoren en zijn machinekamer waarin het volledige mechanisme staat dat de schachtkooien op en neer liet gaan. Beide werden gerestaureerd in het kader van het project Pays des Terrils, tot grote vreugde van de bewonderaars. Wij wandelen verder door het dorp met kerk en klein kasteeltje en hier hebben we controle, nu klimmen uit het dorp richting Wegimont.
We gaan het Provinciaal Domein Wegimont binnen. Het kasteel van Wégimont in Soumagne bij Luik is berucht omwille van de Lebensborn-kraamkliniek en tehuis waar de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog buitenechtelijke kinderen, verwekt door Duitse soldaten, lieten opvangen in de aanwezigheid van hun niet-Duitse moeders.
"Ardennen" in Wegimont bij Luik (1943 - september 1944) - Hier werden, op bevel van de militaire chefstaf België/Noord-Frankrijk, Aanstaande moeders van germaanse bloeden, ..., die van bloeden zijn van leden van de Wehrmacht van het Duitse rijk of buitenlandse leden van Duitse steunorganisaties (de Waffen-SS, het Waalse (SS-)Legioen, Vlaamse SS, NSKK e.d.) of anderszins Duitsen bloeden opgenomen.
Het in Louis XIV stijl bebouwde indrukwekkende kasteel van Wegimont ontplooit zijn mooie architectuur voor de donkere achtergrond van het weelderige gebladerte van een groot park omringd door hoge muren. Het uitgebreide complex (22ha) ligt rondom een prachtig in Maaslandse stijl opgetrokken kasteel. Aan de rand van het plateau van Herve ligt het kasteel van Wégimont mooi te wezen tussen bomen . Sinds 1938 is het een provinciaal domein. Al sinds de 14de eeuw stond er waarschijnlijk op deze plaats een donjon met bijgebouwen, die eigendom was van Oude de Wégimont. In 1756 vinden we de familie dOultremont op het kasteel. Ze blijft er tot 1920, het jaar waarin ze het kasteel schenkt aan de provincie Luik. Rond de gebouwen bevindt zich een vrij diepe slotgracht, die gevoed wordt door een beek.
Een stenen loopbrug verbindt het kasteel met de vaste grond. Oorspronkelijk was er een ophaalbrug. In de loop van de 19de eeuw verbleef de dOultremont nu eens in het kasteel van Warfusée, dan weer in Wégimont. Achterin het park, aan de Fond de Grottes, bevindt zich de grafkelder van de familie. Wij wandelen door het park en genieten van het prachtige park en kasteel. Nog even wandelen we door het dorp en komen zo terug aan ons vertrekpunt.
Wat oude postkaarten
Een prachtige wandeling met veel natuur en prachtige gebouwen waar toch een heel stuk historie achter zit.
Voor het fotalbum de link volgen
|
