HET VEERLEPADxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dit is een wandeling door de gemeente Veerle en Veerle-Heide De wandeling is +/- 9 km lang en heeft zowel verharde als onverharde,maar evenwel goed begaanbare wegen
Vertrekken kan aan de beide kerken je volgd de oranje pijl die geschilderd is op goed zichtbare plaatsen (je hebt natuurlijk ook het plannetje), drangelegenheid is er ook
Wat kom je tegen :
De markt van Veerle wordt beheerst door de kerk van O.L.V in de Wijngaard, die in baksteen met banden in ijzerzandsteen op een verhevenheid is opgericht. De toren is zes eeuwen ouder dan de kerk, die in 1920 na een brand werd herbouwd en vergroot.


 xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /> Kerk van Veerle             grafmonument van Baron De Zezero    

De kerk O.L.Vrouw in de Wijngaard van Veerle

In de 14de eeuw vond men een houten beeld van O.L.Vrouw in het Wijngaardbos in Veerle en de bewoners bouwden aan de dries een kerk gewijd aan O.L.Vrouw. In 1488 werd het eerste kerkgebouw platgebrand en verwoest door de Arenbergse ruiters. In 1515 bouwde men de huidige neogotische kerktoren in donkere baksteen met zware steunberen afgewisseld in bruine ijzersteen. Die stijl werd later de Demergotiek genoemd. Tijdens de middeleeuwen werd de kerk ook gebruikt als toevluchtsoord waar de parochianen zich konden verschansen tegen roofridders. De kerk werd dan volgestouwd met de schamele bezittingen. In 1627 hing de kerk vol hammen en stonden er 100 jaar lang kisten met huisraad opgeslagen. De kerk stonk als de pest en door een bisschoppelijk protest werden er echte schansen gebouwd en kwam er een einde aan het gebruik van verschuiling in de kerk. In 1910 werd de kerk opnieuw verteerd door het vuur en pas na de Eerste Wereldoorlog werd de nieuwe kerk gebouwd. Het oude koor werd echter zeven meter verder weder opgebouwd om het schip te kunnen vergroten. In de kerk vindt men naast het O.L.Vrouwenbeeld uit de 14de eeuw nog oude beelden van de H. Anna-ten-Drieën uit de 15de eeuw en van de H. Barbara uit de 17de eeuw. De eerste doopvont in Maaslandse blauwe hardsteen dateerde uit de Romaanse periode omstreeks de 12de eeuw en werd in 1818 geschonken aan het Koninklijk museum kunst & geschiedenis.

Ernaast staat het grafmonument van Baron De Zezero die woonde in het kasteel langs de Diestsebaan.
 De familie " de Zeredo de Tejada" bewoonden het kasteel in Veerle (nu rusthuis "de Wingerd") - Raymond was de laatste - hij overleed in 1938 - o.a. het kasteel werd eigendom van de kerkfabriek. Vanop zijn monument kijkt hij nu uit op het markplein van Veerle.

Graftombe baron Raymond Zerezo de Tejada

De eerste telg Joseph Vincent van het oude Spaanse geslacht speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van Veerle. Hij werd in 1793 in Diest geboren en overleed in 1868 in Veerle. Joseph Vincent bouwde het kasteel in 1849 langs de Diestsebaan. Het grafmonument van de familie is gemaakt in 1888 door de Antwerpenaar Lud.  Mortelmans. In mei 1895 werd er een half verheven beeldhouwwerk geplaatst in het gestoelte van de kerk. Na de kerkbrand schonk de laatste baron Raymond nog twee altaren en een klok aan de kerk.  In 1920 liet hij een nieuw rood marmeren hoofdaltaar plaatsen door architect Lemaire.

Dorpspomp in Veerle

Op het marktplein van Veerle staat nog één van de weinige in de Kempen bewaarde openbare pompen. Deze hardstenenpomp werd in 1877 opgericht in een neobarok stijl en diende om de dorpskom van gezond drinkwater te voorzien. De vierzijde sokkel, met gemeentewapen, wordt geflankeerd door ronde hoekzuilen en beëindigd door een gebogen fronton met scheepsvormige sluitsteen. De ronde zuilschacht met ringen, boven op de sokkel, wordt bekroond door een vierkant kapiteel met siervaas.

Tegenover het sobere oorlogsmonument, dat u aan het einde van het park vindt, vertrekt een straat die naar een woonwijk klimt. Via een veldweg langs de rand van het Wijngaardbos komen we aan een bidplaats. Hier zou het miraculeuze lievenvrouwenbeeld gevonden zijn dat in de kerk vereerd wordt.
U daalt tot bij de verkeersweg Diest-Geel, die wordt overgestoken. Wat verder gaan we de Herseltseweg in om zo via de Schansstraat te komen tot de bossen Peieren. Ze strekken zich uit tot ver op het grondgebied van de buurgemeente Herselt, waar ze ook het Elsschot worden genoemd. Toen de jonge schrijver Alfons de Ridder, die graag in de streek van Westerlo kwam wandelen, naar een pseudoniem zocht, koos hij de naam van Willem Elsschot. Een karrespoor voert ons in de loofbossen.

  Tot aan de beek wandelen we tussen eik. Daar ontdekt men een romantisch plekje waar de Rode Laak zich een weg baant door het bos. Eenmaal in de open ruimte passeren we de historische Drossaardhoeve. Even over de grensweg met Herselt lopend, maakt het Veerlepad een kronkel langs de Nonnenhoeve en achter een laag kapelletje, 't Rozenhoedje. Even ontwaren wij recht voor ons de abdijtoren van Averbode. Langs akkers en door een dennenbos komen wij weldra voorbij de St.-Jozef-Werkman kerk van Veerle-Heide. Een eind verder slingert ons pad door het beschermde broekbos De Werft, waar andermaal de Rode Laak wordt overgestoken om in de richting van de gemeentelijke sporthal het centrum te bereiken. ik wens iedereen een prettige wandeling

de jakke