Het is dan weer zover, de zoveelste storm raast dit jaar over den Belgique, en daar zijn ze met de pijn in mijn voet weer. Niets is er tegen opgewassen en deftig slapen is er dan ook weer niet meer bij. Dan sta je maar op omdat je steeds maar draait en keert in bed, en je hiermee enkel maar je bedgenoot wakker maakt.
Dus staan we maar op en zit je dan om 3 uur 38 aan de computer in de hoop dat de storm stormachtig snel zal overwaaien, hij dan zal luwen en ook de pijn zal luwen. Hoe sneller hoe liever.